Հ տ Ա ռ– Ա Զ »ա
ԾոմապաԽէթեաԱ
օդ
Անցաւ– Րարւկենգանշ
իր մեհահախս
խրախ–
ճանքներռվ
ու. զուարճոլթիլննԼ
րով : Մ եհ ււչահք է
Հիմա։
Տօնելով
Հանգերձ
Բարեկենգանր
գիաենք
որ ոչ ոք սլիաի
սլաՀկ
եօթր չաբա
թնե
րու
աւան–
^
ղակո՚ն
ոլաՀքբ։
կեանքբ
պիտի բնթանա
յ այնպէս
^
ինչպէ" էր Բ"՚րեկենգանէն
աոաք։
Աակայն մեհ սլաՀքբ
միայն
ինքզինքը
ռւաի–
լւէ^
՚ԼՐև^Լ՛"– իմաստը
չունի : Անոր իմասաբ
չատ
աւելի մեհ է– Հոգեղէն
է ։ ՚Բրիստոնէական
կբօն–
քը՝
Զաաիկէն
առաք՝
մարգը կը մղէ
մարմնական
զրկանքին,
որպէսզի
բաբձրացնէ
զայն։
Այգպէս
է որ պաՀք
սլաՀողբ կը ներէ
Հա կառակո
բգին
,
կ՚ողորմի
կարօտեալին
։ Ալ երբ Հասնի Ա.
8աբոլ–
թեան
տօնին՝ իր ունեցահէն
բամին կր Հանէ ան
կար
Հիւանղին
, տնանկին
ու կարօտեալին։
Ալ
երբ
նստի
Թաթաթման^իյթմ ան սեղան , իրեն սե–
ղսւնակից
կ^՝Ր^Է անտունբ
, նոյնիսկ
անհ՜անօթ ան–
ցորղր•
ՖբանսաՀայ
կապոյտ
Խաչբ
իր
Հիմնագբոլ–
թեան
"կիգրէն
բաղում
պա րտա կանո
լ թ իւննե րո
ւ
շարքին, ն,տՆակահ է նաեւ
ԵՈՄԻ
ՕՐբ։
Ամէն
իււսչօ՚֊Հի
1 նաեւ
ամէն Հտյ կին ու աղքիկ,
Հայր ու
զաւակ՝
յանուն
աւանզակտն
Մեհ ՊաՀքի ,
յանուն
0արութե"ւն
տօնի, իր նոլէրբ
կուտայ
կապոյտ
Խաչին , ունեգողն իր ունեցահէն
, չունեցողբ՝
Աղ^
քաալւ լ1Ո–1յա
(1
որ առւսւել է բոլոր
զանձերէն
: Աւ
այզ պէս ) հոմ ապաՀ ութ եան նուէրներբ
Հաւաքս
ւե–
լով իր դանձտնտկքւն
մէք, կապոյտ
Խաչբ ^. 8ո՚–
րոլթեան
տօնի
Խ թմ ան
սեղանին
մ ա սնակից կը
գարձնէ
Հք՚ւունղն ու անկարր , կտբօտեալն
ու ան–
նեցուկ
հերունին : Այգ Լուէրներր
կբ
գառնան
նաեւ
իւ՛ւ
ճրա՚լալոյցի
կանթեղին,
գիտութեան
լոքսբ տալու
Համաբ
ոււ՚ման
հարաւի
չքաւոր
ա–
շակեքաին
եւ ուսանոգին
յ
Ո՞ր
բարեսիրտ
Հայն ու ՀայուՀին
է որ. պի
աի չփութայ
՚սյս տարի ալ հոմապ՚՚՚Հութեան
իր
լուման
տրամ աղբել
Կապոյտ ԽաչիԹ:
կատաբեցէք
ձերնուիրական
պարտքբ
• պատ–
ռաստ
եղէք տալու
, երբ խաչուՀիներ
գիմեն
ձեզ :
Գտէ՛ք
կասրւյ՚ո
ԽաչուՀիներբ
, տուէ՛ք
ինքնաբե
րաբար, եթէ մոռցեր են զարնել ձեր
գուռը։
Տու-Է՚ք, որ աեւէ Հայ մողո՚իուրգի
աւանգա–
կան
մսւրոաոիբութիւնր
, եւ բարգաւաճի
, Հայ
ապրի
աշխարՀացրիւ
Հ՛ո յու թիւնր :
Վ^ստաՀ թէ պիտի
լսուի մեր կոչր,
կս՚նխտւ
կբ
յայտ1ենր
մեր շնորՀակալութիւնները
բոլոբ
նուիրատուներուն
:
ԿԵԳՐ՛
ՎԱՐՁՈԻԹԻՒՆ
ՖՐ– ԿԱՊՈՑՏ
ԽԱՋԻ
Դերտււան Աբմէն ԱբմէնՆանի
հննգեան
^ամ–
եակի ել բեմական
ղորհունէութեան
(յՕամեակի
տօնակատա
րութեան
մ աս ին Հետեւեալ
մ անրա–
մ ա սն ռ լթ ի ւնն ե րբ կը Հաղո րգէ
«Ա ոփե՜տ . Հա յաս–
տան^օրաթերթբ
(Օունուար
3) •
՚ • –Պետականթատբոնին
մէք իսօսեցաւ
արուես
տագէտ
Արհ. 8արոլթիլնեան.
«Արմէն
Արմէնեան
Հայ
բեմ
ի բաղմ ափա ստակ
մ շա կնե րէն
մէկն է , ա–
կանաւոր
ղերասան : կաղմահ է թատերական
բաղ
մաթիւ
իսումբեր
քիուսիոյ
, Անգրկոփկասի
,
Հիւսի
սային
կոփկասի
, Ուկրանիռ
յ , Խրիմ ի
Հայաբնակ
փա յրերբ
ինշպէս ել թուրքիոյ
, իրաքի,
Եգիպտո
սի
յ
/հում անիւս յ , Պուլկարիս
յ եւ ա յլ
երկիրներու
Հայաբնակ
քաղաքներն
ու ղիլղերր։
1936
^1՛
ի փեբ
Հաստատուահ
է Լենինական
:
Հայաստանի
սոփետական
շբքանին
կաղմահ
է
բաղմ աթիլ
Հայկական
խում
րեր
Թիֆլիղի
է Ր"՛–
զուի,
Պտթումի,
Աուխումի,
Լենինականի
, Կիբո
վա կանի , Ալափերտիի
մէք եւայլն։
Արմէնեան
իբ
թատերական
՛լ՛ւ բհունէ ո լթ եան
ընթացքին
բեմա–
ղրահ է Հայկական
, ռուսական,
եւրոպական
ղա
սա կանն եյւ ու եւ մամ անակա կից թատե բազ
իրներու
մօտ
140
թատեբգութիւնները
: 191 1
ին
րեմաղրահ
է Անուչալան
Վարղս-նեան/ւ
«Գռրհագռւլ»բ
:
—–Արմէնեան իր բեմական
ղորհունէութեան
բն
թացքին
կերտահ
է աւելի քան
| 50
էեբսլար (տի
պար)
, ոբոնց մէք մասնաւօ
բա րա ր
նշանաւոր
են
Ֆբանցբ,
Ե"կոն
, Հ^այլոքբ,
Ասփալտր ,
Մ ամ լո–
կբ , ժլատ Ասպետր
, Արփակոնր
, Փրոֆ
՚ Պ ո լեմա–
եւբ
եւայլն։
Իր արուեստին
մէք մեհ
տղղեցութիւն
գո րհահ է ռուսական
իրապաշտ
թատբոնբ
:
Արմէնեան
նշանակելի
գորհ կատտրահ՜ է երի–
տասարղ
թա՚ոերական
իսումբեր
պատրաստե՜լու
մէք
։
.1935/ւՏ<
տրուեցաւ
իրեն
մողոփրգական
աբ–
ոլեստազէտի
կոչում ւՊարգեւատրւահ
է«ՊատոլՈ
է
Նշան» շքանշս-նռփ
, «Աշխաաանքի
Հտմար»
եւ«կռփ–
կասի պաշտպանութեան
Համ ար»
շքան շաններ ոփ :
Այքենէն
փերք իսօսեցաւ
Արմէն
Արմէնեան,
շր–
ն ո րՀ ա կա լ ո լ թ ի ւն
յա յանելոփ
բնկեր Ա տտլինին
;
ԾԻԵԱղ
Ա.
ինչո՞ւ
ամէն անգամ որ հոփ մտնես լո
ղալու , զլիոաբկզ. կր ղնես գլուխգ
:
Ր՛
ՈրոփՀետեւ
եթէ խե՚լգուիմ
,
գլխարկս
քուր ին փ րա յ կբ հփա լ . ե
՜լ
երբ մ արղ իկ ղլիւա րկս
տեսնեն
, կր Հասկնան
խ՚եղիրր եւ զիս կ^ազատեն • • •
ՏԽՐՈՒՆԻ
Ըլ.նկեբ Գէոբգ Զաքոյեան
մեռահ
է Աան
Ֆբանչիսքոյի
մէք։
Րնիկ
Զարսանճաղի
Խուշի
գԼ"–^
ղացի է ո :
58
տա րեկան : Գաշնակցական
Հին ռաՀ–
՛ի իրան եր ու չո ւն չո ւի մկրտո լահ՜ , խանղափառ
եւ
յի շատս՚կե
լի կուսակցական
ղո րհ
՝ու1ւէութիւն
մբ
ռնեցահ է Տ ի՚թրո քթի եւ Հւ իքտկո
քի մ էք : Իր պբղ–
աիկ
տզան Կ՛արա պետբ
(Ջարլի) որ հոփա յին
սպայ
է, ւիերքերս
Աան
Ֆրանչիսկոյի
մէ՜ք
պաշտօնի
բա րձ րաւյում
ունեցաւ
:
Տոքյ>– Աբմէն Ստհփան Մսւնկըբեսւքւ .•/^«/«ծ
է
Մ՚ոնչէսթրրի
մէք (Մ –Ն"՚Հանգներ)
։ Հաճբնցի
էր ։
Ծնահ
\879ին։
Մանչեսթբրի
Րմ շկական
Րնկերհւ^
թեան
նաիսաղաՀ
բնարուահ
է աօին
, եւ Ւ • աշ—
իսարՀամաբտին
զինռւորներու
առողքութեան
քննի
չի պաշ՚ոօն
փարահ է խղճմտօրէն
, որուն
ՀտւՐաբ
շքան շան ստացահ
է
նա խտ՚լ՚ա
Հնեբ
Ր ուղփելթէ
,
թրումրնէ
ե՜լ Երեսփւ.
ժո՚լովէն
:
՝Րսւղաքական
ո րեւէ
Հոսանքի
ւանղամ ակցահ չէ , մ իչա
սիրահ է
Հայաստտնբ
:
կաբապհտ 11ռւ.՚քիասեա(ւ
Հ/ն Հնչակե՜ան
ղոր–
հիչբ,
մեռահ է
Հ՚՚լէ՚ղի
մէք։
87
տարեկան
էր :
Մ աոնակցահ
է
\
895/
Զէ յթունի
ասլստամբու
թեան :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ԹՒՒ
ս
(ՎԷՊ ՎԵՐՋԻՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԷՆ)
ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԱԾ
ԱՆԳԼԵՐԷՆԷ
մէք
գրաւ։
Յետոյ
իսկոյն
մեկնեցաւ։
Հաղիւ քա
ռասո՛ւն
երկվայրկեան
մնացահ էր սենեէսկին
մէք։
ՊաՀ մրփերք լսեցինք
՚իո՚լոցի
գրան
գոցոլիլբ
եւ ռտնաձա
յննե րբ անլսե
լի գա րձան % Տետո
յ
լսե–
ցինք
ճօրճին
ձա
յնբ ՚
Ողք
առո՞ղք էք , Փափ : = Այո :
֊ ֊ Լ–
՚ՐԳԸ Գ՚""3 •
ԳԼհԻԽ Ր
Փօնթիւիի
նա խաղա
սու թիւնբ
լնգմիքուեցալ
թեթեւ
սուլոցոփ
մ լ։
է
/^սկռյն
գաբձուցի
ելեկտբա–,
կո՜ն կոճակ
բ , որուն
մ օտ կբ գտնուէի : Նո
յն պա
Հուն
լսեցինք
ոտնաձայն
մ բ ։
Տեսա՞ր
Հիմա , փւսփսաց
Փօնթիւի
,
Հօրլօք
կանոլիս փերագարձաւ
, եւ այս տեսակ փա
յբկեանի
մ բ .
4
, անիհեալ
րլլա
յ • • ՚
՝ւ
Բանալիի
մբ ձայն՚ր
լսուեցաւ
,ի"կոյն
պաՀոլլ^.
•ոեցանք մեհ սեղանին
• տակբ։
Զէնք
չունէինք մեբ
մօտ
, միայն
ուրախութեամբ
յիչեցի
թէ վ՛"֊
րս՚նին
քուի նշմարահ
էի խոշոր
ունելի
մբ, գռր
կրնայի
գորհահել
փտանզի մբ պարագային։
Այ–
ցելուն
կամաց կամաց մտաւ մեր ղտնուահ
սեն–
եակբ. լոյսր չփառեց.
Հաւանաբար
այնպէս կը
կարհէ
բ թէ փարագոյրնեբբ
եւ փեղկեբբ
չէի՛ն գոց
ուահ։
Ասոր փաիսարէն
ձեռքի լապտեր մբ փառեց
ել ուղղուեցաւ
ղէպի
ղրասեղան
։ Րտցաւ
եբկրորգ
ԴՂրոցր, ուր պաՀուահ
էին մելանի
չիչեբ ել
ղրիչ֊
նեբ.
Լապտերին
լոյսին տակ կբ տեսնէինք
միայն
Իր ձեռքեբբ։
Արագ շարմումնեբոփ
փոքրիկ
թի–
թեղեայ
տուփ մր Հանեց գրպանէն
եւ
գղբոցին
ի՞նչ կբ նշանակեն
այս բոլորբ.
Հարցուցի
Հ
Տակաւին
չեմ գիտեր , սակայն
փստաՀ եմ
թէ
եկողբ
Հօրլօքբ
չէր՛ իբ մատներբ
չէին
անոնք։
Հիմ՛ա կրնաք
լո յսբ փառել
։
,ձե.
ղրասեղանին
ել մ
եհ
ՀԱՅ
ԱՐԻՆԵՐՈՒՆ
ՏԱՐԵԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱԸ
Վաղր՝
կիբ՛ակի
Կէ"ք*բէ վերք, *^այ
(Լրինւ^րոլ
Մ իութեան
*Ւ՚"րիզ1՛
Մ Լ ՚ " ^ Ի
Արիները
Լ
ւ. Արեն––յշ–
նեբբ կուտան
իրենց
21
րղ տարեկան
Հանղէսը
,
Տ Յ Ա Շ ՃՇ 1& Շհ1ա16/
մէք,
28 եւտյ 1Հսշ Տէ. Օօոսապսշ.
\92Տէն ի փեբ ամէն տարի Հայ Արիներու
հ լ ^
նողներր եւ բարեկամներ
բ բազմութեամ
բ
ներկայ
եղահ են այս Հանղէսին
, քաքալերելու
Հայ պա
տանիներուն
յարատեւ
գորհունէութիւնը
։
Հանգէսին
տմ բ՚՚ղք
յա յաազիրբ
ոչատրաստ–,
ուահ է Արիներուն
եւ Արենոյշներուն
կողմէ։ Մեհ
մ ասր յատ կացո լահ է Հա յերէն
ներկա
յաց ռււէնե բո՛ւ :
Արիներր
պիտի
ներկայացնեն
կեԼգանի
պատկեր–
ներ սկաուտական
կեանքէն
ինչպէս
նաեւ
Հայերէն
երգեր եւ պզաիկ
զաւեշտներ
:
Արենո յշներբ
պիաք։ մասնակցին
Հայերէն
եր–
ղերոփ եւ սլարե րոփ, ել առաքին
անղամ
բլլալոփ
իբրեւ
նորութիւն
«Պուպրիկներու
ԱշխարՀբ»
պա–
բեբռւ
չարք մբ. Հետաքրքրական
: Մոգական
լապ–
տերոփ
սւիտի ներկա յացռւին
յիսունէ
աւե
լի
տե–
ս.արաննե ր , ամ ա ռո
լան
մ իքաղգա
քին
ճամ
բաբէն
( Աւստբիա
) ո բուն
մ ասնա կցեց ան Հայ Արիներր
։
Հանգէս
ին երկրո րգ մասը կը կաղմէ
«Վենե
տիկի Վաճառտկս. նը»
Հքէ քքսփիրի
Հանրահանօթ
կատակերգութիւնը
, զոր Հայ Արիներու
Համաբ
թարւլման՚ււհ
է եւ մասնաւորաբար
պատրաստահ
է իրենց բարեկամր
Պ՛ Աուրէն
Նաւափարեան
:
ՎստաՀ ենք թէ Արիներու
եւ
Արենոյշներոլ
երկար
ամ քւսնե բու
աշ քս ա աան
քբ
լաքողութեամ
բ
սլիտի պսակոլի
% Հանղէսին
պիաք՛
մասնակցին
նաեւ ֆրանսական
սկաուտ՛ական
կաղմ
ակերպու
թեանց
փտրիչներբ
, ինչպէս
նւաեւ
Փ"՚րիզի
անղ
լիա կա ն , յունական
եւ լեՀ սկաուտական
եւ Արե
նո յշներոլ
խումբերը
։ Հրաւիրոլահ
են նաեւ
Փա–
րիզի
չրքանի Հայ ղպրոցներու
աշակերտներբ։
Ան շո ւչտ
Հ՚ոսաբա
կութիւնբ
ս/իտքւ
՚իութա
յ
քաքալերել
, մ իեւնո
յն ատեն
Հաճելի
մամ տնց մր
անցնե լոփ։
ՀԱՅ ԱՐՒ
շաղրութեամ
բ բացաւ
երկրո
բղ
ղզրոցբ,
մեհ ղգոէյ–
շութեամբ
ձեռք առալ եւ բացաւ
թիթեղեայ
տու–
փր զոր անհանօթ
այցելուս
Հոն ձղահ էբ։
Մէքբ
կային
երեսուն
Հատի չափ
սոփորական
գրչահա
յրեբ , ս րոնց
մէկր
մնացեա ^ ե րէն տար–
բեր
էր։
Աս՚ոուահ
քբկեց
ինհի այս մաբղբ,
ղոչեց
Փօնթիւի
, աՀալասիկ
ղնղաձեւ
հայրոփ
գրչահայբ
մբ։ Մեհ յաքռղութիւն
մբն է ՛ասիկա։
Հիմա
ղի–,
տենք թէ այգ մաբղբ
Հօրլօքը չէ , այլլրտեժ
մը։
ԳԼՈՒԽ Գ՛
Փօնթիւի
պատուՀանին
մօտ փաղեց եւ կանչեց
՚
՚.
ճօրճ , կրնա՞ս
Հետապնգել
^իչ
առաքուան
^յ&ելուն
:
Անշուշտ
, կը խորՀիմ թէ կրնամ
Հասնիլ
իրեն՛
արգէն
փողոցբ
բաղմ ութիւն
չկայ
։
ԵԼ
տբագա՚քայլ
մեկնեցաւ
։
Փօնթիւի
փերագարձաւ
գբա սեղանին
քո՛փ գո–
Հունակութեան
մպիտոփ
մը։ Րռնեց
գնգաձել
գբբ–
Մշէցի ֊Յակոբ Մաբզաբհան,
որ «Տակոբ
Տ՚Ա–
յի» կբ կռչէին,
մեռահ է
95
ւոաբեկանին
քհիթիմ–
նո յի մէք ։ Հաւատաւոր
բնկեր
մբ եւլահ է : Թ/՛–
կունքա
յին շատ
մ բ գմ"
լա ր ին ՛լո րհե
րու մէք մեհ
բամին
ո՛ւնեցահ է : Զաւակ
չունենալո՚ի
որղեղրահ
է քաբգէն
ա ղա տ ռ լահ
1 3 "
ր բ—ո ր բո ւՀ ինե
ր
ղանոնք
Հարաղատ
զաւակի
պէ"
մեհցնելո՚փ,
որոնց
երեքր
այմմ կբ ղտնուին
Աարսէյլ։
Վերքերս
տեսողու–
թիւնբ
կո բսնց ուցահ էբ եւ. խեղճ
ւ/իճակի
մ ատ–
նուահ
։ Հտյ Կ • Խա
չբ եւ Տարօն
Տ
՛՛ւ րուբե
րանի
Հա յբենա ելցական
Միութիւնր
կ՝օզնէին։
Վազաբւու Վպլ|ւկեա(ւ
րաղմ ափա ստակ
կբթական՛
մշակբ
մեռահ է Պէյրութի
մէք։
^նա՜հ է
ք՛իլիս
ա^ին։
Աւաբ՚ոահ
է Այնթասչի
Ամերիկեան
՝Րօլէ–
ճը եւ պա շտօնա փա բահ
Այնթապի
Ներս է սեան
վա րմա բանբ
իբրեւ
տնօրէն
1 8 9 7 ֊ 1902։ 1903 ֊
191
ՅԱղենական
եբ կր ո ր ղա կ ան փա րմա րան ին տնօ
րէնն է ։ ՏարաղրութԽան
միքոցին Աե լէմին էր ու
սուց չական
սլա շտօն ոփ
1918/5/
տնօբէ ն
Համ տ
յի
Հյկ.
Որբանոցին։
1921/Տ՛
Հայ Որբաիսնամ
Ընկե–
րութեան
Այնթւսպի
Որբանոցին
տնւօր էն։
1931-33
տնօրէն է ր ՛Րէ լէ կեան
որբանոցին
: Յիսուն
աաբ–
ուան
սլա շտօն է ութե ՛ոն
շրք ան քւն
Հասցուցահ
է
բազմաթիւ
աշակերտներ
: Ըստ իր փափաքին
շատ
Համե՜ստ
թաղում մր կատ^արոլս՚հ
է
աշակեբնեբոլ,
բարեկամներու
եւ Հարազատներու
կողմէ :
ԱՀաւասիկ
ապացոյց
.
նոյն իսկ
Ա՝"՚ՐչբԺ
մաբգիկբ
չեն կրնար
առարկել։
/իրաւունք
ունէր : Արգարեւ
րազմաթիւ
լբր–
տեսներ
ձեբբակալուահ
էին իրենց
գոբհահահ
ղնղաձեւ
ղբչահայրե
րՈ
ւն
պատէ\առաւ։
^
Հ^ատ
անղամ
փէպերու
մէք կբ կաբղանք ան~
տեսւսհելի
մելաններու
մասին եւ կբ խորՀինք թէ
վէպերու
մէք միայն
ղո յութիւն
ունին
անոնք։
Ա խալ է այս կաբհիքբ
Հ
իրտ կանո ւթեան մէք կան
բազմ աթիլ
քիմ /էական
մելաննե՜ր
որոնք
անտեսա
նելի
են : Մեւլի շատ հանօթ
նիւթերոփ
ալ կարելիէ
է պատրաստել
անտեսանելի
մելաններ։
՚ՕքւիՆա-կ՛։
Հ ամ ա ր կիտրոնի կամ նարինքի
քսւրին մէք թաթ
խեցէք
մ աքուբ
ղր շահա
յբ
մ բ, անո է/
ղբեցէ,ո
թուղթի
մը փյ՚այ եւ ձղեցէք ոբ չորնայ,
թուղթին
փրտ
յ ոչ մ էկ Հետ^ջ պիտի
տեսնէք
։ Տետո
յ տա ո
արգոլկ
մբ անցուցէք
թուղթին
փրայէն
եւ ձեր
ղրահներբ
երեւան
պիտի
ե Աեն
սրճագոյն
։
Զուրի
մ է^ լուհուահ
ա սփրին
մ բն ալ կա րելի է գո րհա
հե
լ իբրեւ
անտեսանելի
մելան :
Անչուչտ
լրտեսներբ
կբ գո՛բհահեն
քիմիական
.անտեսանելի
մելաններ : Գեբմտնները
, որոնք
աս.–
ղանգաւոբ
քիմիագէտներ
ունէին
իրենց
տրամա֊
ղր ութեան
տակ , կրնա՛յին պատրաստե
լ
գանաղս՜ն
մելաններ
, որոնք իրապէս
անտես՛անելի
էին մե
զի, սակայն
Հետագային
անգլիացի
քիմիագէտներ
յաքոզե
ցան
քիմ իա կան
նիւթերու
շնոսՀիլ
,
եյւհ–
լան
Հանել
գրոլթիւններր
: Ասկէ ղատ մենք
յաքո
ղահ
էինք մանրաղէտի
միքոցալ
ալ կարգալ
գրու–
թիւննե
ր ը ։
չահւ ՛յբբ
է ղ թակէ էն քե ՛Վ մբ
Fonds A.R.A.M
