Հ 6 Ա Ռ Ա Զ 1
ԽՄԲ
3ւււնաստաւնի. համայն|ւսվսւր կուսակ–
ցու.թեւԱււ1 երբեմԸի
քաւբտսւզարը,
էլեՓթ-երիռս
Սթ֊ավրիաիս, վերջերս
յ օդռւածաշաշւք մը
հրա
աարակեց ԱթէԱքի
էթնոս
թե րթի Ս մ է ջ , հ ա յ հա -
մայԱավսււրՏւերւււ (յործունէւււթ֊եան. մասիԱ:
Հե -
աեւ֊եալ եաայււածը ցսււլ1աւվւար մը կւււաայ կաաար–
ռւ ա ծ մարզանք նէրւււ մասին
Շ՚՚՚ւէւեր
, էնչսլէս
Նաեւ, ււչեաական
իշխանու. -
թիւննե
ՐԸ Հասաաաեցին
թէ ՝
\
944
Ղ՚եկտեմբերին
,
Աթէ նքի մ Է9 պաաաՀած՜ արիւնալի գէպքե րուն լն
թացքին
քսամնե
լի ոճ իրնե ր գո րծ՜ած՜ են Հայ Հա–
/լրնար ղանոնք
թողուլ
աււանց
Համ ա
յնավարական
պրոպականաի
, մանաւանգ
որ անաեսապէս
կ՛՛ր ՜
հանահ
են ։ Հոս եկանք կուսակցութեան
Համար
՛շխ.
առռւաոււ
րնելու։
Հայ գաղ -
րներր:
Գ9
.ին,–
թնչ
թականնե
րուն մէք իա լական
թի՚-ով
«Հնէակցա -
կանոներ կան :
Կր խոսաովանիմ թէ Հիացայ
Հայասաանի
Համայնավար
կուսակցութեան
մաահումին։
Փոքր
րան
ձէ ր ; Տունասաան
ղո րհակա
լ
կր
՚ԼՐ^Էբ
րաաա րակե լո լ
Համ ար \
— Ինշպէ՚^ս
Հոս եկաք ։
Պոլսոյ
Հայ գաղթականներուն
Հեա միա -
սին
։ Հոն , մ ենք
եւս գաղթական
արձանաղրուե -
ցանք : Մեր թուղթերր
կանոնաւո
ր են
Ու
Հւ
՚աաարակոլ
կ՛՛ուղէ ին վե րքապէս
Հայերր եւ ինչո՛՛ւ
գո
րհօն
մասնակցութիւնէ
ունեցան՝
Հելլէններու
միքեւ
մ ղուահ քաղաքական
ու լնկե րա յին
պա յքարին
է
Արգեօ^ ք Հա յերր քաղաքական
գե ր խաղալ
կ^ո լ -
ղէին իրր Համայնավարներ՝
ԱուԼեաական
Տու -
նասաանի մր մէք
կոլեէ
Հա յերէն
Հ\) րկոէնք»
շարաթաթերթր,
որուն կ՝ ա չիա աակց է ին
Երուսնդ
եյ^ իր երկու գորհակիցներր
։
Թերթր
կանոնաւո
ր կր րերէ ր , րա յց
չէ
թնք
կրնար կարգալ,
որովՀեաել
Հայերէն
չէինք գի ՜
աեր : ՛Բանի մը անգամ
Հարցուցի
թէ ինչ նիւթե -
րոլ
մասին կը գրէին : Երուանղ
ղանաղան կաոր -
Ջէ՞ր րաւեր , երր Փոքր
Ասիոյ աղէաէն
վերք
ներ կը թարգմանէր
։ Ցունաստանի
Հայերու
մա–
ղիրենք
լնգո
լԼ ե ցինք
մ եր
երկիրը
, խնամ
եցինք
տեւլալո րեցինք եւ մեր գա
ւլթ ա կաննե րո ւն Հաւա -
սար
իրաւէէւնքներ
աո լինք,
մ ին չ կրնա յինք
րոել
թ է չենք ուղեր
էլի րենք ել կրնա յինք ց" յց աալ ա–
նէէնց ուրիչ երկիրներու
ճամ րան
։
ԱնՀ րամե չա կը նկատեմ
որոչ
րացտարու -
թիւններ աալ այս Հարցի ե՜լ Ցունաստանի
Հայե -
սին
րնղ-էանուր
աԼղեկութ
իւննե ր կը Հրատարա —
կէ
Ր է
կր յարձակէր
Հայ Հարուստներուն
գէմ
, ո–
րէէվՀետեւ պէաք եգահ
օմանղակութիւնը
չէին ը–
ներ
իսեղճ ղտէլթա կաննե րուն ու կը թե լաղրէ ր սի
րել
ու կապէէլիլ
Հելլէն
խեղճ րանէւ ւո րնե րուն
, ո -
րոնցմ է միա
յն կրնա յին իրական
օէէնոլթիւն ստա
նալ
Հայ գաւլթ ա կաննե ր ր
րոլ
էսնգիրներոլ
մասխե, որոնք
ենթաղրւէլահին
Ասոնցմէ գատ, թերթր
թղթակցո
լթ իէննե ր կր
չափ անկարեւոր
չեն ; ինչ որ պիտի
ըսեմ
,
ուրիչ
մէկր
ոչ - Հայ, հանօթ չէ ըսելփքեերոլս :
1923^
Գեկաեմրերին
, « իհիղոսփասթիս »/
էլրաենեակր
ներկայացաւ
իսորՀրղաւոր
այցելու
\րէսաարակէր
Խ • Հայաստանի
մասին, ուր <^Հըն–
չակցական-^ւերր
Ա 1 1 ց ի ա լ ի ս ա ա կ ա 1 ւ
վերա
չինական
էլխւ
•Ք
Կււ
նէին
։
մ
Ը.՛
Եկ.
ղի՛ս տեսնելու
, որւէփՀեաեւ
Պ՚՚լոէն ե -
կահ
Հայերը
ել Աթէնքէն
անցնող
ՀաէՐայնավար–
ներր կուղա
յին ՛Ա՛ս ՚ինտււե լու :
Այցե լէէէն Հա յ . էր՝
Եր՚՚ւանգ
անունով
:
Ջեմ
յիչ^ր
մականունր՝
որ չատ ղմուար
կը
Հն չ՛։ լէ ր ;
կուղտր
ու կ՝երիժար՝
Ե րուանէլ
անունէէվ։ Ա օտ
4 5
տարեկան
էր , նիՀարակաղմ
ել յողնահ
մարքէՈլ
տսլէէյլո
րութիւն
կր
թ
էէ
ղուր ։
Հա յաստան
ի Հաւքա յնավա
ր
կւէ ւս ակց ո ւթե ան
կսղմէ յանձնարարաղիր
էէւնէր , Հայե րէն
լեղոլ՚ւվ,
ստէէ
րէսղրոլթիւնր
եւ կնիքր
նմ անասլէս
Հա
յերէն
էին
, րայց անոնց կցուահ
էր խեղճ
յոէնարէնէէվ
թարգմ անութ
իւն մը։ Այս յէսնձնա րա րականը
Հւս–
յաստանի
Համայնափար
կուսակցութեան
կողմէ
էր
, որուն
կե՜ղրոնր
Թի՚ֆլիգ
կր ղտնուէր : թարղ -
մանռւթիւնր
կատարուահ
էր Ափիսաղիայի
Աօ -
Համ
լ
՛վարի
խում
քաւլաքին
մէք,
յոյն
կողմ է
ինքնութեան
թոււլթի
վաւերականութեան
կասկահե
լոլ սլաաճաււ
չունէի
։ Այցելուն՝
^ է չ մ ր
ֆրանսերէն
կը խօսէր
է
Եւ Հիմակ,
ի՞նչ
կ՝ուզէք,
ընկեր,
Հար -
ցուցի :
Տպարանի աչխատաւոր
եմ ։ Զի" Ցունաս -
աան
էլրկեց ին
Հայերէն
թերթ
Հրատարակելու
Համար։
Այղքան
գիւրի՞ն կր կարհէք
թերթ
Հրա -
տարակելը
I
Այս
Երոլանղր
Հայերու
մէք
Համ ա յնափա
րսԻ~
կ՛ոն ումեւլ պրոպականէո
կր կատարէր
: ինհի
կ՝ր՜
սէր
թէ
ամէն չարաթ
2 3 0 0
օրիեակ
թերթ
կը հա -
ի՛է Ր ել հաիսքերր էիակե լէ ւլատ , չաՀ կ՚ունենար
։
Աւելի
ոլշ, \927ին, «Երկունք»
ղաէէրեցալ
եւ
Հ ր–
րատարակէէւեցալ
ուրիշ մը
Հ\յոր
Ալի՛ք» անունով
,
էէր ղտ րձեա լ ձախ
է ր ։ Ն" լ՛ ^երթր
Հր ա տարէս կո,ւե–
ցալ
Հտկաղէլելոլ
Համար « Հորիղոն »
քաւլքենի
թերթին
։
Աւելորւլ է րոել թ է Հելլէն
պետութիւնն ու
ո սաիկանէէ ւթ իւնը կէո էլի շե ր
՛ււ ւնէ
ին եւ "չինչ
՛լի՜
տէին այս ան ց Ո ւգա րձե՜րու մասին։
՛Բանի որ ի ՛վիւ–
ճակի
չկին ւլիտնալու
թ է ինչ կ՚ընէին
ՀեԱէն Հա -
մ ա յն ավա
րնե
րր
, սլարղ է որ
բո լո րովին անտեղ -
եակ
րլլային
Հայերու
ներքին
կեանքին ։
X
Աթ-էնքի մեր ս^յյւշտօնակիցը,
Աւլատ
Օր,
հե -
մը
տեԱյալ ՜&շդա֊մնեԱւը կը կաաարէ այս աււթ֊իլ. —
Ցօղո ւահա էլր ին յիչահ
Եբոլանէլր
ԼԳասպաբ–
եան) Ա ՛Գեմ . Հնչա կեան էր , որ տպագրական
աւ՛՛
ււ ե ր բերահ էբ Պոլսէն . թերթր
կը ապո
լէ ր մի
այն
500
օրինակ,
որուն
ՅՕՕ
Հ^
Հաղիլ կր
հախուէր։
Առաքին
օրէն նիւթա էգէս
մ եհ տաղնապի
մ աա -
նուահ
էր։
Շ ասւ անղամ
լոյս կը տեսնէր
15
^ / ՚ Հ ^
՚նգամ
մ ը :
Գասպարեան
անօթի
մնաց , Հիւանղացալ
եւ
Կ– Խաչին ղիմեց,
իրրեւ
Հիւանղ
եւ թչուառ : Ցե
տոյ
ստիպուեցաւ
թերթին
տտռերր եւ տպարա ֊
նական
իրերը
հախել
օՆոր Օբ»ի
: Եբկււմն1ք
մէկ
ինչո՞ւ
չէ , Հետս բերահ
եմ բոլոբ անՀրա– տարուան
կեանք ունեցաւ, Գասպարեան
Հայ
/աս -
մ
եչէէէ
իրե՜րը , Հա յերէ ն ղանաղան տառեր
եւ ամ
էն
բան՝ որ պէտք է տպարանի
մր Համար։
ինհի
Հետ
"ւնիմ
"ւրիչ
երկու
Հա յ գո րհակիցնե
ր :
Գիտենք
նաեւ
մամ
ուլ գորհահել։
Կր խորՀիմ
թէ լրաւլբա–՛
կան
թ՚էԼէլթ
կրնանք
ճարել
շուկայէն։
Այս նպա -
տակին՛ Համար , մաս մր գրամ ալ բերահ ենք :
֊
Ո՞փ պիտի գբէ թերթին
մէք :
Գարձեալ
մենք։ Եո՝ թէ
տպարանական
՛ն
դն՚,
\924ին
ԽեԱք խեԱց
քւԽնով
քցքքբ.-
Օգոոտոս 26ին ամփոփեր էինք Հսլ,
յասաանի կսմկուսի Կեդր– կ ոմիա էի ընդհ– քար ,
աւղարին՝ Գ՛ր– Յարուր-իևնեանի զե կ ո ւ ց ս ւմին այն)
մ;ւար որ կր վերարերի
ընդհանոսր
մշակոյթի.
Ասարեւ՝ հա աուա ծ մր ե ւ ս ։ (Այս անգ ամ ալ կարդ
մր նայսադասութիւններ կ՚արտ ա դրենք իրենց ^աՒ–
ր ա դ րո ւթե ամր) -—
ԳՐԱԿԱՆ - ԳԵ՚ԼԱՐՈԻԵԱՏԱԿԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄ
«Վերքին
տաբթէերու
ընթացքին
Հայաստանի
գրողները
զ՚էալի կեբպոէէ յաւլթաՀարեցին
թեմա^
տիկայի
սաՀմ անա փակս ւթ իւն ր , աւելի
իսոր կեր
.
պով տիրապետեցին
սոցիալիստական
ռէալիղմի
մեթոտին
եւ որոշ յաքո ղութիւննե
ր ունին գաղա–
վէա րական
ն պատա կաս լաց ո լ թեան
Հասնելոլ
ղոր.
հում ;
Այս տեսակէտից
յի շա տակո լթե անէ
արմանի
են պոեւլիան
, ղրամատոլրգիան
ել ՛մանկական
գր.
րականո
լ թիւնր» %
Բանաստեղհութեան
ճիււլին
մէք
ոլշաղրալ
են Գ՛ էմինի « Նոր ՃանապաբՀ»
բանասաեղհոլ -
թիւններու
մոէլռփտհուն
, որ աչքի կր ղա՛րնէ գա–
ղաէիարական
յաղե ցուահո լթեամբ
Լ՝^) , թարմ
ոլ.
թեամբ
եւ
ղե ւլա րուեստական
բարձբ
ձեւով, Ա,
կասլսւտիկետնի « Աա ի՛մ Երկիրն է» բանաստեղ -
հութիւննեբու
մողո՚էահուն
, ուր կ^երգոլի
ՍՈէէետական
Հայրենասիրութիւնր,
ԱԱիիԱ մողո -
էէոլրէլնե բու
բա րեկամ
ութ
իւնն ու սաեղհ արաբ
աչ
խատանքր
, Աչւէտ
Գր՚՚՚չիի « Խաղաղութեան
զին -
•ո լո րն ե՜բ ր» րանտսէոեէլհոլթ
իէննե՜բու
մ ո ղո էէահո ւն ,
Գեւլամ Աէորեանի
«Հրաշալի Ա երունղ » ւզօէմը
^ :•
Նաիրի Զարեանիէ « ԱրմենուՀի » պօէմը
ել անոր
կարւլ մր Հրապարակա իւօսա՛կան
յօւլո ւահնե
բը
ընգղէ
մ էւլատե րազմ ի
Հ րձ իղնեբո
լ , ի պաչտպանու– \
թիւն իսա ւլա ւլո ւթե ան
1
•
Զղալապէս
բա րե՜լաւէւ ւահ է մանկական գբա –\
կան ու թիւնր : փ^երքին երկու տա ր ին եր ո լ ընթաւց ֊
քին
լոյս էոեսան Վ՛ Անանեէււնի « Աեւտնի
Ափին ^
փիէզակր, Ատեփան
Զօբեանի « Աարաչէնի աղա -
ներր» էէիւզակը, նոլիբւէւահ
սլատտնի
միչոլբինա–
կաննեբոլ
աչխաաանքին,
ՏոփՀաննէս
Վուկասեանի
« Փոքրիկ
Վբիմառուները » վի՚գակը
ւ
֊ « ԱովետաՀայ
ղրականութեան
ամենա -
Ր՛՜է՛ք թերութիւնն
այն է, որ ղեռ շարունակում է
եա
մնալ արձակր։
թէեւ
Հաշւետոլ
մամանակա »
չրքանում
լոյս են տեսել մի չաբք խոչոր եբկեք ^
այնուամենայնիլ
գրանց մեհ մասր չեն բաւաբա -
րում սովետական
րնթե րցոզի աճահ պաՀանքնե
բը։
Այգ
^՜Ր^ԺՐԻ
ընղՀանուբ
թերութիւնը,
ամէնէն
ա.
ռաք
, նրանց
ղե ղա րո լե ս տա կտն ցա՛հ
մ ակարղակն՝
է
:
Մեր արձակագիրները
քէ՛չ են աշխաաում
իրենց
պրոֆեսիէնալ
մակարղակր
բա՛րձրացնելու
Հա -
մաբ։
Նրանց ստեղհահ
Հերոսների
կերպարները
բաւականաչափ
մչակուահ
չեն, ոբի
Հետեւանքով
նրանք Հեռու
են սովետական
մաբղկանց
իսկական
կերպարները
լինելոլց
յ
կոնֆլիկտներր
բալակա
նաչափ մտահուահ
չեն, սխեմատիկ
են ,
յօբին -
ուահ կամ պարղապէս
ւէեբակբկնւոլմ է այն, ինչ
րնթեբցալին՛
արղէն
յայտնի է սոէէետական
միւս
ղրոէլների
երկեբից : Երկեբի
մեհ մասը ան
անաւա
ո՛
Գալով « Նոր Ալիք »ի,
^Ր
ատաոա
կուէր
Աելանիկի
մէք։ իր երկու խմբագիրները,
Ն
ալա՛
-
ոարղեան
եւ Ախիկեան
, ռամկավարներ
էին ։
^՚-Բեէ ^"՚ՐԳ մը ճշգումնեբէ
վերք,
«Ազատ
Օր» ղիտե
լ կուտա
յ .
« Շաաերուն
Հետ,
մենք եւս այն տպաւո -
բութեան տակ գտնուահ
են՛ք՝ թէ. իսկապէս
Հայ
չօգնեբ
անոնց
բաբձմս^նր
թեան
եւ
անմ չակո ւթետն
կնիք է կրում ֊» ։
Աովե ատ՚֊ւա յ ղեղարուեստական
ղրականոլ -
թեան
թեբոլթիլններոէն
պատճաոնեբէն
մէկր ղը^
րական քննագաաութեան
անբաւարաբ
վիճակը
եւ.
չափազանց
ցահ մակարղակն է : Գրական
քննա -
Գատոլթիլնը
էլրոզներուն
ց՛ոյց չի տար ղեղար -
ուեստական
գրականութեան
թե
րո
լ թիւնները եւ
աչխաէոալոր
եմ եւ թէ լրագրող։
Հոս գտայ
ուբիչ
կտբմիրներր,
իրենց փ՛ոքր
թիլին Հակառակ, կա
Հայ
մր, որ յունարէն
թերթերէն
թարգմանու -
թիւններ
էղիտի ւնէ։ Աեր թեբթր
պիտի
րլլայ չսէ–
րաթաթերթ
, փէոքր հաւալով
: Զեղմէ կ ուղենք
մ իա յն
Համ ա յնա էէ ա րական
լուրե ր եւ
օգնութիւն
եթէ ^ա էէէ ատես էւ լահ
գմւէ ւարութիւննե
րոլ
Հան -
ղի ուինք :
Գրասենեակ
ունի՞ք :
Արգէն սլատրաստ է : Տեւլ մբ ղտանք ու
Հաստատուեցանք
: Ըսինք թէ Հա յ ղաղթականնե -
բու
Համար
թերթ պիտի՛ Հրատարակենք։
Աեփա -
կանատէրր
առարկութիւն
չրրաւ : ԳոՀ էէնաց երբ
երեք ամ սուան
վարձքր
կանխիկ վճաբեց
ինք է
Ե՞րբ եկաք Հոս ։
֊ ֊ Աօտ
29
օր առաք։
Նախ
ուղեցի
աեղալոբ–
ուիլ,
^երթր պատրաստել
ել ապա ձեղի ներկա -
յանալ,
որպէսզի
մեւլի
օէլնէք
։ Պիտի
խնղրէի
որ
ուր
իչի բան չխօսէ
իք մեբ
մ աս էւն ։
՛Բանի որ առայմմ
մեղմէ
միայն
լուր կ^ու–
զէք
, ի՚նզիբո կր ղի՚ւրանտյ
: Եթէ թաբզմանոլ -
թիւններ
լ՛նէք
«Ռի զոսւիաոթիս»էն
, ձեր շաբա -
թաթեր
թին
Համար պիտի
ունենաք
ձեր ուզահ ը
Տ
Բայց, չէք րսեր, րնկեր,
ինչո՞ւ
Թիֆլիղէն
հոս ե–
կաք
Հայ ղաղթականներուն
Համար
թերթ
Հրա -
աա րակելու
։ Զեոնաբկր
չաՀալո՞
ր կբ նկատէք ;
Աեր
րրահբ
չաՀոլ
ձեռնարկ
չէ :
Եկանք
Հա քաստանիէ
Համ ա յնավար
կո ւս ա կց ո ւթե ան Հրա՝–
Հէս՚ււլոէէ։
թուրքիայէն
, քանի մր տասնեակ
Հա -
ղաբ
Հայեր Ց"ւ^աստան
ապաստանեցան։
Ջենք
րեւոր մասնակց՛ութիւն
ունեցահ
են Հակապետա՛ -
կան յեղափո էսո լթեան
մ էք :
Րայց այս տպաւո բութ
իւն ր փաստերուն
ումր
չունի
է
Մին՛չել այսօր, րաղմաթիւ
ղիրքեր
ու
յոԽ–
չեբ
Հրատարակուեցան
Գեկաեմբերեան
յեղափո -
խութեան
մասին,
նախկին
Համայնափաբներու
ե ւ
պետական պաչտօնատարներ
ու կողմ է , որոնք
Հայ
Համ ա յն՛ափա րնե րոլ
մ ասին ակնա րկո ւթիւն
անղամ
չեն
րնեբ ։
Աեր՝
Հայերուս
ղիտցահը
այն է՝ որ չարա -
ղորհի խառն ոլահ քոփ քանի մը տասնեակ ^այ
բա խտա
էսնգի րնեբ
, որոնք գազութիս
մէք
անուն
ու գիբք
չունէին
, առիթէն՝ օգտուելով
մ ասնակ -
ցտհ են Հելլէն
Համ ա յնւավա րնեբո
ւն
ցո լց ա կան՛
շա րմոլւքնե բուն ու էլո րհահ են կարգ մր ւէճիբնե բ ,
առաւ
— փաիսաւոլթեան
նկատոէ-մով :
Գրաւման
էէերքին երկու տարիներուն
ել Գեկ -
տեմ բեբե ան դէպքերու
լնթացքին
,
Աթէնքի եւ
չրքաններուն
մ էք ստեզհո
լահ
ւիոէլ՚ւ ցա յին
մ թն՝ո -
ո/ւտր, այս ստաՀտկներուն
ասպարէղ
տուաւ
ր չե լի արարքնեքՒՈլ
մէ9 ւլտնուելոլ,
որոնց ղոՀ
ց ին տասնեակ
մ ր ՛ազգ ասէր Հա յեր
է
Գիտենք
նաեւ ոբ Համայնավարութեան
ղրօ -
չին աակ ղինոլո րաւլրուահ
այս փոքրաթիւ դա -
տա ր կապո րտնե րր
Հ բէ
չա
յին հրա զի րնեբ
մ շակահ
էին
ղաղութր
«մաքրադռրհելոլ»
, եթէ
Համայնա.
փա րները
յաքոզէին
տի՛րանալ իշխանութեան
, ինչ
սլէս պատաՀեցաւ
Ռումանիոյ
եւ Պո՚-լկարիոյ
Հայ
Գրականութեան
մէք նչոլահ
թերութիւննե
բու
միւս պէս՚տճառր՝
դրականութեան
երկերու,
քննարկման եւ Հբապարակային
քննադատութեան
ւլրեթէ լիակէէւտար
բա՛ցակայութիւնն է Հայաս ՚՛՝
տանի Ա ոէէետական
Գրողներու Ա իութեան
մէք ։
« ՚Բննադատոլթեան
նկատմամբ
անՀան -
ղոլրմողական
վե րա բերմ էէ էնքր Հասցնում է պաը^
ղաղոլթներլն
մէք Հ
•••
՛Բանի մր տասնեակ
Հ
լ
1/՛^/""՝
խե
լաղաա
—
րութիւնր
տմբռվ
հայ դա
,լո լթ ր
մ եղաղրեա
լի
թոռին
վբայ չի նստեցներ :
Տունասաանի
Հայերուն
9 5
առ հարիլրը
Հա -
՛հ չէ
ու
մր–
լ ո լ
Գ
Գ
մայնէսվէէէ րութեան Հետ էլոբհ ունեւ^
^
նացեալ
Հինւլր այս երկրին
մէք իբբ
Համայնավար
ճարակելու
աԼէլ պիաի չւլէոնէբ, եթէ
Հելլէն տպա–
Հոէէոլթեան
իչիսանութիւններր
աոաքին
օրէն
ան՛
տարրեր
չձեւանային
անոր Հանղէպ ։
Լաւադոյն փաստր
մեր րսահնեբուն՝
այն է՝
որ
Հելլէն րմբոստական՛
շարմման
տեւոէլութեա՚ե^ ^
չէլտնուեցալ
ոչ իսկ
։.՛՛ է կ Հայ ֊։ ր էլէնք բարձրացնէր՛ \
ըմբոստներու
կողքին։
Ըն՛ղՀ ա կա ււա
կն
, Հարիւրա^ \
ւոր երիտասարղներ
, աղղային
ումերու
շաբքե
՜՜
րուն մէք կռուեցան
Համայնավարներու
դէմ եւ
նոնցմէ շատեր
իրենց արիւնր
թափեցին
Վրամմա՛–՛
սի ել Պի՚նղոսի
ձիւներուն
վբայ։
Հելլէն
՚էչետա -
կան
անձնալո րութիւններ
պաշտօնապէս
Հաստա -
տահ
եւ ընղունահ
են ա յս իրողութիւնը
» I
^
Fonds A.R.A.M
