Հ Ց Ա Ռ Ա Ջ ։ ^ ՛
ՕՐՈՒԱՆ ^ՈԳեքԸ
Այս սիւնսւկներուն
մէք,
Հ.
ԱաՀակ Տէր Մով
սէսեան
յօգո ւ֊ած ա շարքով
մ
ր
քննեց
ուսումնական
իւնգիրներ
որոնք ուղղակի
կասլ
ունին
աղգասչաՀ–
պանումի ցալոա
իսնգրին Հետ։ Այգ
յօգուածաշար
քր կարգ մր իսորՀրղածութիւններ
կր
թելագրէ
րնթերցողին
է
Նաիւ րսեմ թէ Հասարակ
տեղիք
մր եղած
է
Վալաղի
վրայ Հիմ ղնել»
իսօսքր։ Ջեմ գիտեր
թէ
ով է Հնարած
այս միտքր։
Ա բա՛հի թէ կարելի րլ
լտ ր ամէն
շէնք աւաղի վրայ
Հիմնել ; Աւաղր՝
լա
ւագոյն
Հիմ գնելու
Հողերէն
մին է։ Հին միաքե–
բէ
սլէտք է աղաաինք , ներկայ
ղաբոլն
Հետ
կարենա
լ քալելու
Համար :
Աղղա պաՀսլան ում ի Հարցր
րաղմ ակո ալմ անի
իւնգիր
մլն է ,
II
ր երկար
ո
ւսո ւմնա ս իր ո լթ իլն
կր
պաՀանքէ : Այսօրուան
Հայ ղաղութներու
ներ -
կա յացուցած
նե րքին վիձակնեբէն
գաաելով , կա
րելի չէ գիւրաւ
գանել անոր
լուծումր։
Հ. ԱաՀակ
հէբ Մովսէսեան
շատ
յարմար
օ–
րինակներ գտած
է Հայ ղաղութներու
ուծացում
ր
մ ատնանշե լու Համ ար , րա յց էոււլե ր ինղբ ին թո բր
թափանցել,
կարծելով
թէ միայնւ
գաստիարակու–
թիւնն է յանցաւորր
յ
Տօգո ւածա շարքին մէք յիշատակուած
Հնգկա–
Հայութիւնր
նիւթական
է՚^յն
միքոցներ,
ԴԱ,՚Ղ~
բոցներ , եկեղեցիներ
ունենա լուէ Հանղերձ
ձուլ -
ուելոլ
ւէրայ է այմմ : Բայց՝ ինչպէս
յարղելի
յօգ–^
ուածագիրր
կ^րսէ, այգ
Հայերր
պաՀեցին
իբենւց
Հայութիւնր
քանի
միայն
Հնգի1թւերու
Հեա
էբ
իրենց գործր : Անգլիաց ինե րո ւն գալովր , Հա
յերր
ունեցան
ս ս տ բ ա կ ա յ ո Ն թ
եայ(1
զ ղ ա ց ո ւ ւ ք
Ա՛ը (Ըօաթ16
\6
ճ՚ւոքշՈՕՐւէշ)
եւ իրենց ամբողք
ոգիովը
քանացին
Անղլիացիներր
կապկել
եւ ա՛լ իբենց
աղգոլթե
-
նէն եբես գա րձնե լ :
Ցօգուածագիրր
իրաւամր
կր քննագատէ Հա՛
յոց օտա ր աս իր ո
լթ
իւն ր , առանւց րսելու թէ ուրկէ
յառաք
կուղա
յ : իմ կարծիքով , պարղապէս
սաո–
րակա յութեան
ղղ ացում էնւ յառաք կուղա
յ , Հետե
ւանք գարերու
ստրկութեան
:
Կր թուի թէ Հայ ան Հատր
չի կբնար
ապրիլ
^Րէքէ"
վր՛"յ
ւ՚ԲՐ^՛–
Հ ՛ "
յ
՝՝ Մն անպատճառ
օտար
աղղութեան
մր վերարկուն
առած պէտք է րլլա յ
իր վբայ , ասլրե լու Համաբ ; Անւ որպէսղի
էրա -
լունւք ունեն։ա յ նո յն իոկ չո ր ^աց
մր ուտե լո ւ ,
պկաք է ՐԱայ
Լիրանանցի , Աուրիացի , Եգիպ
տացի, Ֆրանսացի , Ամ՛երիկացի
եւայլնւ։
իրա -
կանւին մէք , րսա
միքաղղ ա յին
օրէնքի՝
անւ Հա ք
չէ , ՚"յլ էր անցագիրին
ց՛ոյց տրուած
աղղութեան
կր պատկանի :
՚
Հս-՜յ անՀատր՝ օտար աղգո ւթեան
մ
ր
վերար՛
կուին տակ
կ՛՚ապրի : Ա՛՛՝ւր ;
Կ՛՚ապրի օտար երկիր
մր , իր Հ ա յր են իքէն
Հա
ղարաւո ր մղոնէներ Հեռու ;
Հայ անՀ ատր
օտար աղղութեան
մ
ր
վե րա՚ր–
կուին տա՛կ , օտաբ երկրի մր մէք կ՝ապրի
որո
՛՛՛ւն
տուած աշթատանքովը
:
կ՚ապրի
օտարին
տուած
աշէսատանքովր
եւ
կ՚ուտէ
օտարին
Հացր։
Բանթ
Հայ կայ որ կ՚ապ
րի Հա յունւ միքոցաւ , անոբ
խորՀիլ :
Հայ անՀատր
օտաբ ազգութեան
մր վերարե
կուին տակ,
օտաբ երկրի մր մէք, օտարի՛՛ն աոլած՛
աշփլատութեամբր
ապրելով,
իր բարձրագոյն
ու–
սումր, իր Հոգիին
ղարզացումր
ձեռք կր բերէ
•որմէ" է
Ան՝ իր Հոգիին ե. միտքին
սլաշարր ե
սնոլնղր
կ՚առնէ
օտարին
Համալսարանէն
, օտարին
աղ -
բիւրէն , օտարին
պատշաճ
ղաստիա ր
՛ա
կո ւթենէ
մ ր : Ան՝ ուզէ չուզէ ա յլեւ ս կր մտածէ
օտարին
պէս , կ՝ ուէւենա յ օտարին
մտա յնութիւնբ
եւ
կբ
տրամ աբանէ օտա րին պէս :
Այս զանազան
աղղակնե րր վերք ի վերքո
յ կր
կազմեն
մէկու մբ
կ ե ա նքը։
Անոնց
Հակազղե
լու
Համար ի նչ կր րերէ
Հայ
Հալաքականոլթիլնր
Հայ անՀատին :
կր բերէ միայն Հայ րլլալու
տառապանքր։
Ազղեցութեան
ել
Հակազղե ցութեան
Օըէնքր
ա չխա րՀս վարող
գլխալո ր կանոնւնեբէն
մէէ^. է ։
ԱչխաբՀ իս վրա
յ չկա
յ բան
մր որ
կատաբ1^,լի
ձբի
I
Ամէն արարք
ունի
իր
Հ
ա
կաղղեցոլթիւնր
;
Հայ անՀատն
ալ, ինքն իր գլխուն
ձգոլած , իր
Հալա
քական ութ ենւէն բարիք
չգտնե լռվ , բնակա
-
նաբար կր Հեռանայ անկէ , մանաւանգ
ոբ
վերբ
յիշուած
ազզակներր
իր մէք գոյացուցած
են ստո^
րակա յութեան
ղղացում
մբ, ոբ ղէն՛քբ կր մղէ
օտարասիրութեան
, քանւի
որ իր
նիւ թական ե ւ
բարոյական
կեանքբ կուղա
յ
օտարէն։
Ասոնք տարրակս/ն
իրողութիւններ
են ո րոնք
անւրմբռնելի
կր մնան շաաե բու Համար : Այս վեր–՜
քիններբ
ա ղգա պաՀ ոլան ո ւմ ի Հարցին
կբ
մօտենան
Հինցած՝
ռոմանթիկ
բմ բռն ո ւմնե րով։
Մինչգեռ.
այսօբ կեանքր
զե բազանւց ապէ ս նիւթապաչտ
է եւ
անո ր պէտ ք է մ օտենալ
զ ործնա կան
Հ ա քեցողոլ -•
թեամր։
Վարգանի
զո Հ աբերո ւթիւնր , Նարեկա
-
ղէէ միսթիքականռւթիւնր
, ոբ աչխարՀի
Հիացում
կբ պատճառէ,
չենւ կրնար
միս^մինակ
, առօբ -
ձայ ծանբ Հողերով տապլտկող
Հայ անՀատին
աաԼ
էչ մը ԽիւԱոտ ԹոէակաԱհՍ
Որքան
ուղեմ
մոխիբնւերռլ
տակ
թաղել
սրտիս
կրակր , Հա յաքինք
սարսավւներուն
առթիւ , ան
ճեղք մր կր բանայ
ու կբ
մխայ։
ինոլթիւնր
կր վերածնի
ապրիլեան
բո յբով :
Այգիներն
ու պարտէղներր
Հաղփլ
իրենց
կանանչ
պաբեգօաովբ
ղարղարուած
երկինքը
իր սեւ չր–
գարչր
կր նետէ , չէն քաղաքին
վրա
յ :
/ՀնգՀանուր
տեղաՀանռւթեահ՛
աՀաղտնգբ
կր
Հնչէ : Աձ՛ էն Հայ պէտք է աքսորուի
առանց
գա–
սակարղի
իստբութեա՛ն : Հ^ախ
կոլսակցականնեբր
եւ այրերր
չղթա յակապ
կ՝աքսոբոլին
, գիչեր
ա–
տեն • կր մնա յ անւէնաս տաբ րր ոբուն կ^առա քա րկ
ռւի թրքանալ։
Բայց ո՞ր
Հայն
է որ պիտի
ու ՚–
բանա
յ իր աղգո ւթիւնբ
եւ թչնամ էին յանձնէ
իր
պատիւր։
Ա անաւանգ
Հայ կէնբ
ի
՚"նչ պիտի
թողէբ
իբ յետագա
յ սերուգին
իբրեւ
ա ւ ա ն գ : կբ
նախրԽ–
արեն գիտակցօրէն
մ՛եռնիլ :
Եղան կառքերր
յամբօրէն
կր
թաւալփն
ու
կբ
տանին առաւօտեան
արշալո յսին Հետ ծաղկող
մա
նուէ^եբ
ու երիտասարգներ
, եւ գողղո քուն
ծե -
բ ե ր
ռրոնք վերքալոյսին
Հետ
կբ
Հալին։
Արիւնա խում գաՀ իճներբ
Հաղփլ իբենց
ոճիր–
ներէն գինովցած
, աՀա
եբկբոբգ
տեղաՀանռւ —
թիւն մբ կբ սկսի ամիսներ
վերք։
Բոլորն
ալ
կի -
նեբ ել մանուկներ , որոնք
կրցած
էին սլաՀռւիլ :
Ա՛նոնց մէք կբ գտնուի , իր վ՚"քրիկ
ազ
^էլան
Հետ ,
կուսակցական
կին մբ որ կր Հեաա պնգո լի
թոլրք
ռստիկանոլթեան
կողմ՛է եւ տուեր կբ պա շարուի :
Կէս գիշեր է . աղքնակբ իր լնկերոլՀիէն
Հետ
մութին
մէք, կր սպբգի ոստիկանական
ցանցէն,
երթալ
խնգրե լու
Հա յ մատնիչէն , որպէսղի
իբ
մէկ Հատիկ
մ՛այրր չաքսորեն
գի՛չե բ մամ անակ :
Կր մ՛տն՛է ապարանքէն
ներս , կը տեսնէ
^այ
մ՛ատնիչբ որ բաղմած
է անկիւն մր իր
ճիւաղային
էսորՀոլրղնեբոլն
Հետ
առանձին : Փ՚՚քրիկ
աղ -
քէկբ
Լ"՛Լ՛՛Վ
կը պատմ է թէ ոստիկաննե րր պա շա^
րած են իրենց բնակարանբ :
Պատասխա՚^նր •-
կբ կարղագրեմ
, ել մենա–.
խօսե լով կ՝ րսէ • - թող չփճաց՛նէր տինամ
իթներն
ու
գէնքերր
իբ Գաշնակցական
եղբայրներուն
Հեա : Պէտք էր ղանոնք
թուրք
՛ոստիկանութեան
յանձնէբ , իր պատիմր
կախաղանն
է :
Պզտիկ աղքկան
մ՛ա յլ՛ր մաանուած
է Հա
յու
մ ր կոզմ է : իբրել
կարգագրութիւն
, ոստիկանա
պետը կբ ղրկէ , որպէսղի
խաբաղանելով
տունէն
դուրս
Հանեն : Հրամանր
կբ կատարուի :
Աբեւածաղին
մայրր կր րռնէ աքսորի արիւ —
նոտ ճամբան,
քանի մբ Հայ կրօնաւո րուՀ ինե բու
եւ փախստական
բնտանիքնեբոլ
կարաւանի միա–.
նալով :
կր բամնուի
իր մէկ Հատիկ
սրաի Հատորէն ^
յանձնելռվ
ղայն
աղնիւ եւ վեՀանձն
Հայ բնտանիք
քի մը գսւրղռւրանքներռւն
: Բամտնումէն
առա^
իր բազուկնեբռւն
մէք կ՝առնէ
ձագռւկբ
ու կը
խրատէ•
Ե՛լի՛՛ր վեՀանձն
ու
առաքինի,
չար
լքնկեր–
ներէ Հեռու
կեցիր,
չմոռնաս
Հայերէն
լեղոլգ
ոլ
Հայ անունգ եւ մանալանգ
ազօթարանբ
երր րաց
ուի պիտի չմոռնաս մեր առաւօտեան
աղօթքր
երղել
ցած
ձայնով
(իմ եայլւեււիք զիս կը կաւսւչէ, եեւաս
ե մ ՀայաստաՍէն
) ։ Համրոյրներռւ
եւ
արցունքի
մէք թողելով
կր Հեռանայ :
ճամբան
կառապանէն
կբ խնղրէ
որպէսզի
կառքր քչէ մատնիչին վաճառատան
առքեւէն
ել
կբ պոռա
յ •
Ա՛՛– գուբս եկուր, ես կ՚երթամ՛ այս արիւ
նոտ
ճաձ՚րէն , բայց պիաի վեբագաոնամ
ոլ աք–\^
սո րականի
տրեխներուս
կապերր
քու տանգ
մէք՚Հ
պիտի քակեմ :
^
Եղան կառքր
ղանգաղօրէն
կր չարունակէ
իր ՝
ճամ՛րան : Առաքփն Հանգրուանր
կ՝րլլայ
Ա • Աստ––
ուածամայր
վանքր
ոբ բարտիներոլ
չուքին
տակ
սղաւո ր կանգնած , Հ եռուէն կուտա
յ իր
օբՀնոլ–
էմիւնբ
իր երէկուան
ուխ տալո բնե բուն ;
Կինբ
Վ՚"Ս էէ^է
վանքին
գրան առքեւ,
Ա– Աստոլա
-
ծածնայ
աղրիւր ին վճիտ
քոլրէն
կր խմէ , ճա
կա ար կր զովացնէ
իրրեւ
միլլլոն եւ իր Ա ուր րին՝
գ. Նարեկացիին
Հ^Որգի Աստուծո
յն»
չրիմներուն
կբ չարունակէ
իր ճաձ՚բան , ձ՚ինչել
մաՀոլ
սաՀ -
ձ՛աններր
I
Տարինլեյ, վերք, րաղմաչարչար
մօր
երազներբ
Կ՝է՚րակա՚նանան
: Ան կբ վերագառնայ
իր քաղաքր
ել իբրեւ առաքփն կայան կ՝րնտրէ
մատնիչփն
րը–՝
նակտբանր։
Ոչ ոք կբ գտնէ,
րացի
ծեր
մօրմէն
որ ամ՛օթով
կ՝բնգունի
իր Հիլրբ։
ՊաՀ մբ կր Հան
ղստանա
յ , տրեխներուն
փոչին կբ թօթվէ
իր
Ուխ–,
տին Համաձայն
ել ճամբայ
1լ^եԱԷ գէպի իր
տոլ^
նբ։
Տուղումբ
ղսպելով^
գոլռր
կբ զարնէ։
Տան–
տիբուՀին
կր գիմալորէ
աքսորական
Հիւրր։
Ու
րախութեան
արցունքներ
կր
՚լլ՚՚րին
բոլորին
ա յ–
տերէն
վար։
Հայրենասէր
ամուսինը
ռբ
շաա
մր պաաաեիներ աղատած
ու պաՀած
էր իր քով^
իբիկռւնբ
տուն վերագարձին
ասպետօրէն
կ՝րն -
գունէ ել Հայկական
սովորութեան
Համաձա
յն ,
մատաղցու
կբ մորթէ գրան
սեմին
առքեւ;
Ամիսներ վեբք,
կինբ կբ գտնէ %աեւ էբ Հա–
նէւթական
լուծումր
էբ
կեանքէ^։
Գէտեմ , պէաէ
բսեն թէ
ւ
^աղգբ շուկայ
չէ1^
I
Բա յց աղղր կաղմ ող անՀատն
ալ Հա յ ր/լալէ
յս–
ռաք, մարգ է եւ էրրեւ մարգ կ՝ ո լղէ
ասլրէլւ
Որ ել է աղգէ անՀատ
մր, կբ զգայ թէ էր
ետին
ուն
էէ
Հաւաքական
ութեան
պա չտպանու
-
թիւնբ , անոբ տուած
նա խապաա ո ւո ւթիւնը : Իսկ
այս զգացում բ ,
է։
րական
թ
է խաբուսիկ , բարո յա
կան մ՛եծ ոյմ մրն է անՀատին
Համար֊։
Ան
ԿԸ
՛՛ներչնչէ ինքնավստաՀո
լթ
իւն ,անՀետացնելով
ստ
՚ո^
րակա յութեան
ղղացում
ր։
Հայ
մողովուրղր
այղպիսի
ոյմ մր, այգ -
*ՂԷ"Է
վ"աաՀոլթիւն
մր, նոյն իսկ իսարուսիկ,
կը
ներ^չէ՛՛՝
իր անՀատին։
Ո՛չ՝ ապա
ուրեմն
է՛՛նչպէս
կ ոլղէք
աղղր
պաՀել ։ Հա ւա քա կան ո ւթէւճէ
մր
մէչտ փոիսագարձ
սլա րաա կանո ւթ ի ւննե ր կր պար—
աաղրէ : Մէկը
ամէնուն , ամէնքր
մէկուն
Համար։
Կ ր պաՀանքենք
Հայ անՀատին
ազգասիրական
բոլո ր պարտա կանո ւթիւննեբր
, ձ՛ինչ
ազղ ր Հա՛
ւա՛քա կան ո
լ
թ ի ւն բ կր խուսափի
իր պար տքէն :
Հ . ԱաՀակ
Տէր
Մովսէսեան
կբ
քննագա՛տէ
Հայուն
օտա րամ ռլութիւնր , սակա յն ինքն ալ նո յն
մեղքին
մէք կ՝իյնայ
քննագատելով
Հայուն՛
Հա–
սիացիոլթիւն»բ
: ինչո՛՛՛ւ Հպարա չրԱա
յ Հա յր իբ
ասիացիոլթեամրբ։
Եւրոպացին
որ
1ք>
գարէ ի վել/
•կբ մնայ րարրարոս
, Հակառակ
օսլայուած
օձի -
քին,
սիլէնսէը
գլ1"՚"րկին,
օ^օին
եւ
ււա.ւոիօ/5ւ՚,
էբրեւ ^մարգ»
էնչո՛՛վ
աւելի
գերազանց
Կ՝ՐԱ"՚յ
Ասիացիէն
։ Երանի թէ Հայր աւելէ Ասէացէ
մնար
չլուծուելու
Համ աբ :
Տարղելի
յօգուածագիրր
յիչեց
երկու
անգամ
Զուիցեբիան
իբբեւ
մանկավարմ ո
լ թ
ե ան
օրրան
մբ։ Ան՝ տակաւին
Հին Համբաւի
մբ Հմայքին
տակ
է։ Բայց մամանակներբ
չատոնց փոխուած
են եւ
•ծառր իր պտուղէն
կր գատեն : Ես իրրեւ
գրացի
•ունիմ ղուիցերիացի
մանկավարմ
մր ել գիտեմ
էր
մանկավարմոլթիւնբ
:
Հին ասացուածք
մլ^ւ է նաեւ
վազգր
էրեն
՛արել տուած
է»ն : Աղգր ոչ մէկ գեր խ աղա՛ցած
է
տզոլն
արել
տեսնելուն
մէք։
Ան ^օբբ ել
մօրր
դէտնալէք
բանն է, մանալանգ
որ անոբ
Հտեսած
արեւբ»
Փարիղի , Նիւ Եորքի կամ Ալմերիռյ
արեւն
•է եւ ոչ թէ Հա յաստանէն
ր։
ինչպէս
րոէ, աղգա պաՀ պանո ւմ ի
է՚՚նդէրբ
րաղմակողմանէ
է եւ մէկ կամ եբկոլ
միքոցներով
չփ լուծռլիբ
ւ
Աղգա պաՀ պանումի
առաքփն
պայմանն
է պօ–
րեղ ազգային
իչխանութիւն
մր,
վերէն
մարմ էն
մբ իրրեւ առաքևորգ
ել պաչտպան
գազութներու,
էր
մէքոցներոլն
կարելիութեան
սաՀմ՛անին
մէքէ
Այգ
մարմինր
պիտի գասաւորէ
եւ
օղաագործէ
բոլռր
բարի կամ եցողո ւթիւննե րր , Բ" Լ" Բ
կ՚"րեչփ
՚^էէԲՅն^ՐեԼք ^ախ Հպարտութիւն
մբ ել ապաՀովու
թեան
զգացում
մը ներ^ չե լով
Հայ անՀաաէն է
Տեսակ
մը պետա՛կան
կաղմ , առանց պետութեան
:
Այգ
վերին
մարմթ՛բ , ազգա յին
իչխանութիւն
բ
պիտի
զբաւլի
Հայ անՀատին
կեանքովյը,
անոր
տալով էբ ձեռքէն եկած
րոլոր
աքակց.ոլթիլններբ։
որպէսզի
այգ անՀատր
զգայ թէ էնքն ալ Հաւա -
քականութետն
մր մասբ
կբ կազմէ։
Այգ
վերէն
ի
չխան ո լթ
ի
ւնն է որ պիտի ղբաղփ ՛աղգա պաՀ պան
ման իսևղբով,
իլ
րաքան չփւր երկրէ
պայմաննե
-
բուն եւ մէքավայբին
Համապատասխան
միքոցներ
խ^որՀելով ե ւ գործագրելով։
Ան է ոբ պիտի
ա՛–
ռաքնռբգէ
նորաՀաս
սերունգր
խօսքով թէ
գործով
՛սւնոր տալով էնքեավստաՀոլթէլն
մբ ։
Այմմ՝
օրինակի
Համար ո՛՛վ, մեր մէք,
կբ
զբաղի
Յբբ16Ոէ1ՏՏՅ§€ք/
Լ Ր
՚ " 3
՚ ^ " Գ
^այ պատանիէն
ա–
սլաղայովբ
ել կամ Համալսարանր
լրացն՛ող
նորա–
4 * 0 «
Հայ մ
տալս
րականէն
Հոգերովր
յ
. Աղգայէն
այս ՛էերին
մարմինր
ցոյց
պիտէ
ա^յ նորաՀաս
սերունղին
որ եթէ իր գրացի
տե–
զՓ^ի եբիտասաբղր
նեցուկ մր կր գտնէ իր
կաոձա^
վարութեան
եւ ազղին մէք. Հայ աղղն ալ էր
կա–
րոկութեանբ
սաՀմսէնին
մէք նեցուկ
մլւն է
իրեն
Համար։
Այս իչխանոլթիւնն
է ոբ պիտէ
որոչէ
թէ
Ամերիկայի
մէք սլատա բագբ
անգլիերէ՛նն պէտք է
րհել, թէ վալմապետանոց
մր Վենետի՛՛կ
թէ Ան
թիլիաս պէտք է բանալ, թէ Արմանթինի
ամռլբէ
օբիորղներուն
Հարցր
է՞նչսլէս պէտք է
լուծել.,.։
Պէտք է լնղունիլ
^որ Աեծ
Աղէտէն
40
տարի
վերքբ
1
տա՛կա լին մեր ՚էարի չ ղ ասր կր
խարխափի
ել ամ ո՛՛ւ պո՛ յքարնե րով կբ վատնէ իր ոյմե րր :
Հ Այնսլէս
ինչպէս
որ աղգա յին գործերբ
կ^լն -
թձէնան
այմմ , անկսւղմակե ր պ , առանց գիանա
լու
թէ ո^վ է գազթաՀա
յութեան
ղլուխբ,
խօսիլ եւ
ծրագիրներ
որոճալր
աւե լո րգ մամ ավաճառո
լթիւձէ
է։ Այ" պայմաններուն
մէք, ձ՛ո լլո ւմր՝ "՚֊չ կամ
կանուխ պիտի կատարուի
անւէրէպ :
ՊԵՐՃ
ԽՄք^՛— Պիտի անդբաւլհւքռ&ա6ք սւյս հաբցերոքւն։
Fonds A.R.A.M
