թուրքիան
^ իրրեւ. կրօնքդ
մշակոյթ
եւ. կառավա
֊
րական
վարչաձեւ
ղայն
Միչին
Արեւելեան
պե .
աութիւն
մր միայն
նկաաելով
։ Ա^ կը
վիրաւորէ
մեր
արժանապաաոլութիւնր,
երր
կ՝ը՚՚է
Ք՛" ՜
ղաքաքակրթոլթեան
Հարաղաա
զաւակներուն
վա,
յել
միԼավայրի
մր մէԼ մենք
աեղ
չունինք
է
Կը Հարցնենք
իրեն
թուրք
Ա՚աղրոզներր
Լոնաոնի
փաոաաօ՚նը
տեսնելու
Համար
Հրաւէր
-
ուեցան
Անգլիա
, թէ ոչ ԱնգԱւոյ
արաաքէն նախա.
բարութեան
պաչաօնաաան
մէք, նախաաէնք
ել
նշաւակում
է աոարկայ
րլլալու.
Համաձայն
ծրա
-
գրէ։
Կբ նչանակէ
որ անգլ. գէլանաղէաը
Հր^է -
գոլթէլն
կ՚ընէ
եւ աղաա աչխարՀի
աղգերր
բամ
-
նել
կ՝ոլղէ էրարմէ
, յէլեցնելով
Հէթլէբէ
գեբցեղի
եւ առանցքի
քաղաքականութիւնր,
Արէական
ցե
ղի աեսակէաբ,
որ ստրկութեան
մատեել
կ՝ուղէր
աչխարՀԷ ազատ աղգերբ
:
Անղլի՛ոյ
այս վերաբերումր
մեղվւ Հանղէպ
"՛ռ,
նուաւ^
չաբամաոլթիւն
կ՝ենթաղրէ
, եւ երկու
նբ–
պաաակ
ունէ։
Աոաքին,
թոլրքէան
ալ մէքն
ըլլա–
Լ՚՚Վէ
Մէքէն
Արեւելքր
ել Հարալա
յէն Ասէան
վե .
րածել
անղլիական
կենսական
մարղի
մբ եւ պաշա
պանողական
երկրորգական
ճակատէ
մը, ենթա
-
կայ րրէաանական
Հրամանատարութեան
: Եւ
այս
բնթացքով,
Անգլիա
Ամերէկայէ
ղէմ պէաէ
եԱէ
էբր
աւելէ
աղղեցէկ
եւ Հղօբ պետոլթէւն
մր,
ել
մի՛ւս կողմէ
ԱպաէլրրաՀման
Աղղաձ՛ վւա չան Հրա.»
՚-էբելով,
Հարուած
մբ պէտէ
աայ
թուրք արտա
-
քէն
նաիսարարութեան
անկախութեան։
ԿԼԱՏԸԱԹԻՆԻ"՛
ԿԸ
ՀԵՏԵՒԻՆ
Երկրորղ
նասլատակն
է ողքնցնել
կլատսթոնբ,
որ կբ պոռար.
թուրքերբ
աեղ
չոլնէն
Եւրոպայէ
մէք,
ղանոնք պէտք
է վոնաել
Հոնկէ
իրենց
ամէն
էնչով։
Այգպէս
կ՝րոէր
ան եւ իբր ծառայ
Աօս
-
կօվներու
, մեէլի որս մ՛ր կր նկատէր
Ա՛օսկօվնելւոլն
Հետ
ղի քողութեան
ճամբայ
ձ՛բ գտնելու
Համար
է
Օւրիչ
խօսքով
թուրք
աղգր
^մենէ
չէ»
կր նկա
-
տէին
ել կ՝ուղէին
ձ՛եղ խլել,
անքատել
քաղաքա
՚
կրթութեան
աչխարՀէն
:
Այմմ
Կլաասթոնի
III յս
քաղաքականութի՛՛ւնն
•է
"բ կր էէրարկէ
Անգլէա
, աՀա
այս
կ՝ուղենք
Հասկնալ։
Այգ
էմուականէն
ասգէն
աՀագէն
բան
վաիսուեցալ
աչվսարՀԷ
մէք։
Թող չմոռնան
որ
պ ա ֊
տեբաղմէն
ամէնէն
սեւ
օրերուն,
մենք
էինք
ոբ
Գերմաննեբուն
ճամբան
խցեց էնք։
ԱչխարՀԷ
բա
-
րոյական
ճակաէն
վրայ
մեծ
պա րապո
լթ էւննե ր
կան,
անոնց
ղէմ եթէ
աղգային
մէարանռւթիւն
մր
չսաեղծենք
, այս պարաղան
կրնայ
չատ
սուղի
նստիլ
;
X
Նէճմէտտէն Աատագ
կր գրէ
Ագշաւք/,
մէք–
•^•՚
՚–— Անգ ւէա ց է գէւանագէտէն
լնթացքր
անէրէ–
նակ
Հկաֆ»
մրն է, <&վւօթ» կոտրելու
մեծազոյն
^ մ ռ յ չ մր։ Այսպիսի
գարու
մբ,՝այսսլիսի
չրքանի
մբ,
աներե լակա
յելթ րան
է թորՀիլ
թէ
ինչպէս
կարելի
է քաղաքական
եւ ղինսւորականւ
գա^ա
-
գիբներ
կնքել
կրօնական
միութեան
վրայ
Հիմ -
նուելով
է
Գեռ
չենք թօթափած
մ եր էլարմ տնքբ , կար
-
գալով
«թայմզ^ի
այն յօգռւածբ,
որու
Համաձայն
թուրքիա
իրաւունք
չունի
եղեր եւրոպական
եր
-
կիրներոլ
չարքին
մէք դաաէուելոլ։
՜Բաղաքակրթռւ՛
թեանէ իսնղիրնե
ր կր
յարուցանեն
։ Կր Հարցնենք
ի՛
րենց թէ
Հիւսիսային
Աւիրիկէնւ կրօնական
եւ
մ չա
կութա յէն տեսակէտով
յոլնաՀռոմէակա՛՛ն
է մէ -
Գաղոէթհ
գաղոէթ
ԱԹԷՆԲԻ
մէք Մայէս
28/
տօնակաէոսէրութիւ
-
նր ստացած
է Համաղգային
Հանգաձ՚անք
; Ա աս
-
նտակցած
են մոզո վուրգի
բոլոր
Հատուածներբ
,
աւլզա յին
ի չխ անո
ւթ
ի ւն բ , կրօնական
գասբ , յա -
րանուանոլթ
իւններր.
գաւլռլթին
մ էք գործող
բա–
րեսիրակտն
, մչակութային
, մարղական
, Հայրե
-
նակցական՛
, թաւլւս
յին
մ արմիննե րբ : Ներկայ
ե -
ղած
են Հազար
Հինգ
Հարիլր
Հոգի;
հյորՀրգալոր
կենգանի
սլատկե ր է
մ ր վերք
, ուր ալե ւիառ Ա ա
-
սէսէ նկարին
աակ
ւիերածնած
է աղաառւթեան
ար–
չալոյսր,
քաք ֆետայի
մբ ներս մտնելով,
վերցու
ցած
է սեւ քօղր
մայյւ
Հայրենիքին
վրայ
եւ եււա -
գո
յն
մ ա պա
լէն ո վ մր պսակած
անոր
Է՚՚՚՜Ր^ՔԸ.
՜
ՕաիսագաՀած
է րնկեր
բմ • Ա
. Ներսէսեան
, րա
-
ցատրե լով Ա այիս
2&ին իմասար
: Յանուն
յռւնա
-
Հայ
աղգ..
ի չխանէէ ւթ եանց
իր ուլքո յնի խօսքբ
ր -
րած
է Աղւլ.՛ կեգր. էիարչոլթեան
ատենւասլետ
Պ՛
գ.
բ
ա րաղա մեան
« Այէ
ւնմաՀ
մոէլովոլր
-
ԳՐ որ գարեր
չարունակ
ապրեր
է Հայկ՛
բարձրա–
ւանէլակին
վրա
յ , կուրծք
տալուէ ամ էն կուլմ՛է
վ՚ր–
չող
Հո էէե բուն , իր աննմ ան
Հե րո սնե րուն
արիւնով
ստեւլծեց
«Աայիս
2Տ»բ
որ կր կաղմէ
մեր նորա
-
գո յնւ պատմութեան
ամէնէն
վւառաւոր
էքր
I
Հատ
ուածական
նկատումնե
ր ր եւ Հա չփէնէե ր ր չեն
կրնար
նսեմ ացնե
լ արմէքր
: 3 ա ւե րմ ա կան
են
մռ՚լովուրգն
ու Հա յրենիքր
: վստաՀ
ենք թէ
մ եր
մռղովռւլ՚գբ
րաիսար պիտի
ոլնւենա
յ ա յս տօնւր կատարելու
իր
երէսղած աւլատ
եւ էսմբողքացած
Հայրենիքինէ
մէք։
Գե զարուեստական
բամնին
մ՛ասնակցած
են
« Հ ս / –
մ ազւէա յին»ի
ե րգչա իսում րբ
ինչպէս
եւ Հայ եւ օ -
տար
արուե էէ տաղէ անէ եր :
ՏԱԱԸ ՆՈՐ ԸՆԿԵՐՆԵՐ
մ.ռած են
Հ.
ՅԳ–
չարքերր.
Նիւ Պրիթրնի
ԼՄ . ՆաՀանոլներ)
մէք ,
էլնքաՀա յրութեամ
բ Հարթոլբրտի
կոմիտէի
ատե
•—
՛ն III սլ Լ ւո լնէլե ր Գէո
րղ. Տէր
Ա արգիսեանէի
:
Ընէլեր
Բ • Նալասարէէեան
բացատրած
է
նո րագի րնե րուն
իրենց պարտականոլթ
իւննե
րր
ազգին
եւ Հ՛
3 ՝
Գաչէէակցութեան
Հանգէպ
I
՝0բուան
ւլլխտւոր
բա
նա է՚էօսն
եւլած
է լնէլէւ ր Աս ատու բ
կ իրա կոս եանւ ։
ՄԱՅԻԱ
28/»
աււթիւ
ամել՚էէլեան
անթե
լէ վր
-
րայ
ուղե րձնե ր եղած
են , Ա • Նա Հանէէնւե րո լ
ղա–
քաղաքնել
մէք
։
՚՝ ՄԻՒՆԻքցէՆ
կր գրեն
մեղէ
Այսէոեղէ
Համա–
լսարանէ
ւէէլէսովւա
յական
բամնէն
կէւղւ/՚է
Հա
յե–
րէնէի գասախօս
Հրաւէրուած
է պրռֆ • Ա • Աբեղ
-
եան
I
Շաբաթական
չորս
ղաս
որռչոլած
է ,
երէլու
ղասրնյթացքւէվ
։ Ունէլնգի րնւե բէն
մէկր
ւււսուցչա
—
պետ
է, միւսր գոկտոբ,
իսկ
երկուքր
ուսանոլլ
—
նէեյւ : Միեւնո
յն աաեն առաքարկուած
էր Հնգէլե
-
րէնւի գասաէսօս
մր
Հ րաւիրե
լ , բայց նախապատ
-
՝էքւութիւն
էոոլին
Հայերէնի
։
"՜՝
Ի ՊԱՏԻՒ
Պ– ՃՈՐՃ ՄԱՐՏԻԿԵԱՆԻ
թէյասե
-
ղան
մբ տրուած
է թէՀրանւի
մէք չորս
Միութիւն
-
նէեբռւ կողմէ
( Հ .
Երիա–
Ա չաէլո լթայինւ
, « Աիէոք
ել Արուեստ»
, ^ՒրանաՀայ
Աչակութային
»
եւ
«Հայրենիք»)
: Ա իացման
տարեգարձի
ել
Հ-Մ՛
թէ : Որքան
նախնաէլան
, վնասաէլաբ
, անիրաւ
է
III յս տրամ աբանութիւնբ
; Բաղաքական
Համ րակու
թիւն , ղի լանա ղիտա կան անճար ակո
ւթիւն
սլար
-
ղապէս
։
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(82)
կ. ՊՈԼՍՈՑ
ԳՐՍ1ԻՈՒ1քԸ
Ասիկա
իմանալոլնւ
, կայսրր դառնապէս
լացաւ,
վենետ
էէ կց էնեբուն
օգն
ութ էւն
չլնելուն
եւ
վճռեց
էնքղէնքր
էէէայն
մեր էէթառաա
տիրոք
Յիոու"
Բբիստոսի
եւ անոբ ամենասուրբ
մ՛օրր
կո յս Ա
ւս֊
րիամի
, եւ քազաքին
պաչտպան
Առւրբ
կոստսւն
-
գիանոսի
յանձնւել,
ոբպէս
զի անոնք
միայն
պաՀ
–՛
պանեն
քաղաքր
, քանի
որ ամրողք
քբ է ս տ ոնէ ւււ ֊
թէւնր
չէր ուզեր
օգնել
էրեն
Թուրքերուն
ղէմ :
Մյգպէ"
ալ րրաւ ; Ու այս սլզտիկ նաւբ
տես
-
նելով
որ քաղաքր
միչտ
կայսեր
ձեււքն
էր, քաքա–
բար
մ տաւ
ա յ դ գմոխքին
մ էք,
մ ինչ
է՛րեն
Համ ար
ա յնքանւ
գիւրէն
էր փախչի
լ եւ ապաստանիլ
Արեւ–
մուտք
» ;
Այսքան
ցաւա
լի լուրերով
վե րադա րձո
ղ նա
-
*֊ին գալուստր
Հիասթափոլմ
մր
եղաւ
այնւքան
երկաբ ատենէ
ի վեր պաչարուած
, այնքան
օրերէ
է վեր
այգ
զարՀուրելէ
ռմրակոծութեան
,
այգ
ամէն
վայրկեան
նոր վախով
մբ սարսռացող
քա
-
ղաքէն
Համար
:
իյէստ երկէսր ատենէ
է վեր,
ծայրայեղ
անձ
-
կութէւնէնեբու
եւ յողնութեանց
էոաէլ
լ^կճուած
,
անքուն
մնացած
, յոռեղոյն
վէչտերու
ենթակայ
րո
լո ր ա յղ
թ չո ւա
լլ
մ արւլէկր
էրենց
գե րագո
յն ,
էբենց
մ էակ
յոյսբ
այղ այնքան
տենչալփ
ու
այ ն–
քան
անւլամ
ծանուցուած
վենետ է կեան
տորմ
էղփն
վրայ դրած
էէն։
Ի յառաքադւէւնէ
մաՀուան
այս
չրքանէն
այս
յո յսով
մ էա
յն էլրցեր
էէն ապրէլ
: Ու
Հէմա
ալ վերքնապէս
սլէաք
էր Հրամարիլ
Արեւ
-
մ ուտքէն
ղալիք
ոեւէ
օւլնութեան
ղսէւլաէիալ՚է
՚.
Հիմա , իբենց
ղէ՚մացր
միայն
աՀռելի իրակա —
նութիւնբ
կբ ցցուէր
: Պարիսպր
, ամէնէն
աՀռելէ
ռմրակոծութենէ
մր ետք,
ամէն
մէկ կէտէ՛ն
վբայ,
տաէլաւին
կր ցցուէր
րռլոր
այս թչուաււնեբուն
ու
ա յս Հարիւր
Հ աղա ր ա ւռ ր Թուրքերու
եաթաղաննե–
րուն
միքեւ : Երբեք
աւելփ ճչմարտօրէնէ
,
աւելի
անկարեէլէ՚ր
կերպով
չէբ Հնչած
սաբսաէիէէլփ
էսօս -
ՔՐէ
Վայ
պաբաեալներուն
(\՚36 V^^է^Տ
1 ) :
Պաչարման
սկզրնւաւո ր ո լթենէնւ
ի վեր
ճչմար
-
տապէս
ամէնւէն
թաէւէծաւլին
ու ամէնէն
՛լէ չ օրր ե–
՚ լ ա ւ այ՛լ
Ա՚էէւյիս
23/
իրիկունւր։
վեբքնւապէս
կտ
-
րած
էբ ամ՛էն
յ ո յ ս , ու մէւաէլ ապաղան
ան էս ուսա -
վ՛ե լի մաՀր
էլե բեւա բ : Ամ րուլք օրբ ,
անւլթօբէն
,
լնգՀատարար
չարունա
էլո ւած
է ր
ռմ բակոծո
ւթի՛ւ
նր
՝։ոս ու Հռն քանգե լուէ պատր
, զոր անմ է։ քապէս
նորոդեբ
էէ՛ն։
Ամբողք
օբբ նաեւ
Հնչած
էբ կոչ
-
նակներու
թաէսծաէէին
ղօզանքիւնր
, որ պաչտպան–
ներռւն
մաՀերգն
րլլար կարծես
։ Գիչերր
աՀռելի
անցաւ
:
Նոյնէ օբր
, խիստ
կանուխէն
մողռվ
մր գոլ
֊
մարուեցաւ
կայսեր
նաէսաւլաՀութեամբ
:
Ամէնուն
դէմք
ինէ վրայ
պատնէչին
վրայ
անցուած
դիչեր
-
ոլան
խոնքէնքր,
յոլսաՀատութիւնր,
լքումր
որոչ
կր կարդացուէին։
Շքեւլ
եւ է՛րենց
այնչաէէւ
սէրած
Աւ ՛արատ
Ա էութեան
նո րակաղմ
արիներու
էսոլմրէ
եբ՚լման
արարողութեան
առթէւ։
Հ .
Աչակութ՛
Աւ
"Ոլ
՚սէէո Մէոլթեան
նաէւաղաՀ
լ^.կեբ Անտրէ
Տէր
Օ՚՚անեան
բացատրած
է չորս
Մէ՚ութեանւց
միաց
-
ման
չտբմառիթնեբր
նւիւթական
ծախքերր
կբր–
ճատելոլ
եւ
մ չա
էլո
լ
թ ա յ է՛ն
^ի՚1^բր
էլե դրոնւացնե
լո
ւ
անՀրամե
չտութիւնբ։
Զոբս
Ա իութիւններ
մէկ
ա–
նէունով
էլր կոչուին
Հ .Ա .Արարատ
Աիութիւն
: Այս
Միութիւնր
ճանչցուած
է եւ գասռւած
իրանի
ա -
է։ աքնաէլարզ. աէլռւմրներու
կտբդր
:
Պ. ճօրճ Ա՛արաիկեան
էլատաբել
տալով
32
ա–
բք՚նեբու
եբգման
ա րա բո ղութ
իւն ր նուիրած
է
20
Հազար
րիալ : Հ • Մ - Արարատ
Միութիւնւր
իբրեւ
երաէսաաղիտոլթիւն
Տիկէ՛ն
ճ - Մարտիէլեանէի
նր֊
ւիրած
է վարգան
Մ ամէւկոնեանէւ
արձանէւկբ
(՚լոբծ՝
նկարիչ
3– Մինասեանի)
, իսկ
Պ– Աաբ
֊
տիկեան։ի
Հ^Արարատ»էւ
ղարղանիչր
։
ԳԱՄԸՇԼԻԻ
(Աուբիա)
եկեղեցին
օմտուած
է
՛լ
եղեցիէլ զանդակատո
լնով
մ ր չնո
բՀ ի՛ւ Տ՛՛քթ
՚ Ա -
Մսմճեան՚ի
ռր նուիրած
է
5000
ոսէլի։
Զ"՚նւլակա
-
տան
բաղումր կատարուած
է տօնական
Հտնդիսռւ–
թեամ բ :
ԵՐԿՈՒ ՀԱՅԵՐ
Միքայէլ
Երլմաղ
եւ
Արթէն
Աաթրլմրչ
սպաննուած
են Բորէայի
մէք.
Համա
ձայն
Թուրքիոյ
Աղ՛է– պաչտ ււլան ու թեան
նախաբա–
րութեան
կոզմէ
Հրէոտաբաէլուած
զե էլո յցին
։
Ցարդ
ութ
Հայ ղինուո րներ սպաննուած
ենւ Բո
-
է՚է"՚յի
թրքական
ղօրաւլունղին
մէք,
բաց
ի վէ
-
րաւորնեբէն:
^ ՅԱՋՈ% ՆԵՐԿԱՅԱՑՈՒՄ
ՄԸ
ՎԻԼ-Ն,
(Յաււաջ)
ՇնորՀիւ
Հ. Ա
Ը– Մ –է
վար
չո ւթեան
նւաիսաձե ռնո ւթեան
, • մե բ
քաղաքին
մէք
ալ վայելեցինք
անմէսՀ
Րաֆֆիի
«
Աամոլէթի
նե րէլա յացումր
:
Շաբաթ
իրիկուն
,
16
Յունիս
, Հակառաէլ
ճրն–
չէ՚չ
տաքին
եւ
,
անձ րեւնե բուն
,
չտես
-
նուած
բազմութիւն
մր, էւռնուած
էր Աէրքլր
Կա–
թոչէ՚կի
սրաՀէ՛ն
՛է՛էք ել Հել էւ Հեւ Հետեւեցաւ
ներ
կայացման
:
Գերասան
Ա. Հա յկասար
է՚սկական
աււանց–
քր թատերաէսաղին
- տուաւ
էւր լաւագո
յնր
(Հա—
կառակ
է՛ր ակար
էլա ւլմ ին։) եւ
մ արմնացոլց
սքան
-
չելի
Աամուէլ
մր, պատճառելով
մեբթ
յուղՈէ-մ
,
՛է՛երթ
Վրէմի
ոգէ՛ եւ անւսլակէէէս խանգավառո
լ -
թիւն։
Նոյնքան
յաքող
էր Աբչէէէկի
գերին
մէք
Մնյուչ
բերղի
նկոււլնեբուն
մէք.
Ուր
չղթտյակապ,
բո
լո բոէէէ՚ն
էլե րպաբանավլ՚է
խ Հայոց արքան
իր
չատ
"ի՛րելի
եւ Հաւատարիմ
Գբաստամաէոէն
լուրեր
կբ
էսն։գրէ րամանէ րաման
եղած
Հայրենիքէն։
: Իր աչ–
խատակիցնւե
ր ր ^ անձնուէր
սիրողներ
բեմի,
նոյն
պէս
արմանւէւ են ւլնաՀատանքի
։ կրցած
էէ՛ն
րմ բռ
-
նւե լ ա լնէ էէմրէէւխտ
չրքանի
Հա յաւթեան
կեանւքր
, ՜ո
րուն կարգ մր երեւոյթներր
կբ
էլր1լն՚ււին.
այ -
սօր
աք ...
Գ իմա յա րղա րումնե ր ր եւ տաբաւ^երն
ալ
ճա—
չակով
եւ
մ ասնէսւո ր խնւամքով
յարմ արց ուած
էէն
բաց էէ Գրաստամ
ատի
ղդեստալո
րում
էն
:
Մէէլ խօսքով,
յաքող
եւ մեծածաիսս
ձեռնարկ
մբ,
որուն
բարռյական
կողմր աւելէ՛ չօչափելի
ե -
ղաւ քանէ նիւթականւր
: Մեր Համեստ
կարծիքով
,
մ արղ . մ իութիւններր
երբեմն
դուրս
գա
լռվ
է -
րենց
մ իօրինակ
իսազեբոլ
չբքավ՚աէլէն
(ֆութպօլ
,
եւն–) պէտք
է իբենց մասն^աէլցութիւնր
բերեն
Հայ–
էլական կենէսունէակո ւթեան արտա ւա յաիչ
ե րեւո
յթ–
նե րուն
:
տււ տհ.
%
1 ^
«է. ^ ^ 6
VI.
՜Փհ
ԳԵՂԱՐՈՒԵԱՏԱԿԱՆ
ԹԱՆԳԱՐԱՆԻ
վարչու
-
թիւնր
կր էսնդր է ծանուցանել
թէ
ցուց ագր
ուած
րռլոր
առա բկանւե բր թանւգա րանին
սեփականոլ
-
թիւնր
էէա րձած
են եւ կառավաբութիւնբ
21
Մա
-
վ՛ս ,
1 951
, ոլա չտօնէ ական։ դրռւթեամ
ր ճանչցած
է
Հանւրօդուտ
Հ անւլամ անքր
Հայ
Գե ւլա բուե ստական
Թանգարանի
Բա րեկաւմնե
բու
Ընկե րակց ութեան
,
ո բուն
բո
լո բ գո յքերր
կր պատկանին
Հայ Համ այն–
քին
։
« Հայ մչակոյթի,
քաղաքակրթութեան
եւ
սլատմ աէլան անւցեա լի աբմէքնեբր
ե րեւան
բերելու
լաւագո
յն
մ է՚քոց ր թէսնգարանէի
դո յութիւնր
ել
ա–
նոբ
բաբգաւաճումն
է ։ Կրէլին
էլո չ էլ^ռւզզենք
մեր
բոլո ր Հա յրենաէլէ՚ցնե
րուն
որ բ՛։ լոր ուին թանգա
-
րանի
բէսբեկամնեբու
լնկե րա
էլց ո ւթեան
չուրք
եւ
բերեն
իբենց
մասնակցութիւնր
գործէն
յաքողու
-
թեւսնւ եւ յարատեւման՝
իրենց
մօտ գտնուած
ձե -
ռագիր
յ
նկար ,
գեղարուեստական
առարկաներ
ն՛ո լի բելով
անոր
»։
բուն սիրտբ
այս աստիճան
չէբ բգկաուած
այսչափ
աՀռելի
անձկութեամ
բ : ԱնՀ րամե չտ
էբվերքնական
յարձակման
մբ գէմ,
ռր քանի
մր օրերու,
թերեւս
քանի
մր մամերու
խնգիր
էր միայն,
դերագոյն
մ իքոցներ
ձեռք
առնել
:
Հրամարեալ
Գրէ՚գ"բ
պատրիարքի
աեգր
եկտծ
կրօնաոլետր
նռրէն
ումդնէՕբէն
պնդեց
թէ
կայսրր
եւ
իր աբքռւնւիքր
պէտք
էր Հեռանային
քաղաքէն
ու անէքիքապէս
։
քՇայւ.)
Fonds A.R.A.M
