€6ԱՌԱԶ*
կր սչոււայ
եւ. ում-ով մր կր քաշէ թեւր,
Հ\աղիլ ա -
ղաաելով^
է
Ն"–<ՐԸ.
^ասնէ թիլ մէկ թաքսսէոցր։ կր կաւռ–
զէ՚ե եւ այլեւս
աւելորդ կր Համարեն
սսլասել
ւ Տ
ր՜
Դ^ՔՍ.
՚Լ՚^է
կ՝իքնեն եւ փ՚՚ղ՚՚ցլչ
գանելով
երկու
սրէ֊
կաներր
I
անւմ իքասլէ ս շողշուէուն
գանակներր
կր
մի՚են
անոնց
կուրծ՜քերուն
մէք եւ գեաին կր փռեն :
Վրայ կր Հասնին
ուրիշներ : Գրկախառն
կռիւ
մր
աեղի
կ՚ունենայ
, յետռյ
պփնարախում
%
Աղմռւկր,
զէնքերու
որոաումր,
տուներու
Հրկիղման
ծուխն
ւււ մոլիսլլ իրարու կր յաքորղեն
կայծակի
արաղոլ–
թեամր : թուրք
ղաղթականներր
փախուսաի
կր
մատնուին
, կուղան
Անղրէասի
գա յմ ագամին : ք՚սկ
այս
վերքինն ալ զինուոր եւ ոստիկան
կր ղրկէ :
թուրք
խռւմանն ալ կր մասնակցի : Զկնք
, գանակ
կամ
կացին ու երկա
իմի կտոր մրձեռք
ձգողր կր
վաղէր , մինչեւ ռր օգնական
ում Հասաւ
փողոցնե–
րր դիակներով
լեցուեցան : թիլ երկու
թաքսաոցին
աղաքն ալ Հասան, ղեկավա
րո
ւ թ եամ
ր Տէր
Գուր
գէն
քաՀանայ
Վազարեանի –.ՎՏգաք ,սուղ
ծախեցէք
ձեր
կեանքր եւձեր իւրաքանչիւր
զնդակր»
:
Վեց
մամուան
կռիւէ
մր վերք,
մերոնց
ղիմ ա–
ղրոլթիւնր
կր սկսի
թուլնալ,
արդէն
փամփուչա–
ներր
սսլառռզներր
ձղած են իրենց
դիրքերր, ա -
պասաանելով
կո֊իւր
չարունակող
րնկերների
մօտ։
գմրախտարար
անոնք ալ երկար
չեն կրնար
դիմա
նալ
մէկի գէմ Հարիլրներով
թչեամիին :
Ոմանք
վերքին գնգակր
իրենց
սլաՀած էին ,
իսկ
ոմանք ալ տաք կոիւի
մէք մամանակ
չունեցան
մտածելու եւնաՀատակուեցան
, իսկ նկարիչ
ՇաՀ
նաղար
րռնուեցաւ
:
Հրամ տնատա
րին
մ օա կր աանինէ , Հա րցասլն -
ղէքւմներր
տեղի
կ՚ունենան
, չարաչար կր ծեծեն
,
ոտքի
վրայ չէր կրնար կենալ,
դարձեալ կր մերմէ
սլաաասխանել
։ Ս՛ա աներուն
եղոլնւզներր կր քա -
շեն,
անխնւայ կր չարչարեն : թուրք
սպան երբ կր
տեսնէ որ անկարելի է, կրակ վառել
կուտայ
, եր
կաթ
ձողեր
ր կրակին
մէք կր աաքցնեն եւ վրան կր
թափեն : Ջ,ոՀր ա յլեւս
չգիմ անալով ա յս չաբչա -
րանքեերոլ
կր, մատնէ
Անղրէասի
ամբողք
կազմր։
Գայմագամր
խա բղախռ ւթեամ
բ իր
ք " ՛ /
Հրա–
ւիրած էր Հայրս,
վմողով
ռէնինք»
րսելով։
՛Բանւի
մր վայրկեան
միւս
Հինղ
րնկերներր
առանձին ա–
ռանձին կր Հւնլաքեն ; Տաքորգ
օրն իսկ սուրՀան -
՛դակր
Շապին
ԳարաՀիսար կր Հաղորգէր
Անդրէւա՛–
սգՀ՚վաբիչ
մարմինին
ձերբակալումր։
Ծանր աղ -
գած էր այս աիսոլր
լուրր Վոլկաս
Ազբօր , ՎաՀան
Հիւսիսեանի
եւ մօրեզբօր
տղուն՝
(կինւտօին)
Մի^՜
բան
էնֆիէճեան
իսկ, ձ Գագիկ
Օգանեանի .Գարա
Հիսարի
մողովռւրգն
ալ խորապէս
յուղուած
էբ :
^Բի՚-րքի
մողովւքւրգր,
մինչեւ
15
տարեկանր
անիսր–
նա ք կոտո
րեց
ի՛ե , իսկ մնացեալն ալ աքսորեցին :
Ա^արտ ամսին
վեբքի
օրն էր , եբբ վերքացաւ
Բիւբ–
քի
կռիւր։
Տետ՛ոյ
թափեցան
միւս Հայկական
գիւ–
ղերռլ
վբայ , Հաւաքեցին
, զարկին
, կոտորեցին
իսկ
Մա)խ
28
ճամ
րւ
ե -
կին Ոէ երախայ
, ծեքեր
աքսորի
՚մԻ՚ն^
^Իր^ւԻ
^՚*՚ՏԲ^՚^՚"հԻ9
՝ *"մ^ ^^"՜
՚ ^ ^ Ր
պաամոլ–
թեանւ
միայն մէկ էքն։ է : ԱՀաւասխկ
36
տաբի է ան–
Ց^Ր
1
վէրքը, աակաւին
սպիացած չէ , եւ չի կրնար
սսլիանաԼ :
Հիմա որ կապրինք
օտար , այլ աղատ
ավւերու
վրայ,
թ ո յ լ պիտի տա՞նք որ ։^ոռացութեան
մ՚ատ–
նուինւ այս անն կա բ ա ւլր ե լի սաբսաւիներր։
Պիտի
Հդա՛"յ
այն օրր որ մենք ալ միացեալ ճակատ
կազ–
աՈ՚ԱՋ
Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(80)
Կ.
ՊՈԼՍՈՑ ԳՐււԻՈԻմՕ
Աերիննեբբ
քաքարար
նետուեցան
թուրքեբոէձ
վ յ ՚ ա յ եւ անոնցմէ չատերր,
որոնք վւախ չե
լու ա -
տեն
Հէին ու՛նեցած.
Հուրով
այրեցին : Գալով
երկ֊
րորգ ականին
, Բարձրեալին
անՀասանելի
կամքով
անո՛նց փայտէ
՝ կաւլմ ածր
ինքնիրե՚նր,
վւլաւ
ի՛նկաւ,
իր փլատակներոէն
տակ
թաղելով
րոլոր
թուր -
քերր :
Րրաւ ալ թուրք ականափո
րնե
րբ քանի կր յա–
ռաքանա յին
Հողին տակէ
ն։ ,
ղե ան ո ւղի ի՛ն առաս -
աաղր փայտէ Հաստ
գերա՚ններո։Լ կր Հաստատէին
, |
րայց այս անգամ
փլաւ ու առաստաղն ալ
միասին
վար
քչելով :
Այգ օր երկնային
սարսափելի
երեւոյթ մր,
լուսնի
խաւարում
մր տեղի ունեցաւ,
Հրաչալի
նր–
չան
մր, ղոր Պարպարօ
իր
մ իամ իտ ոճովր կր նր–
կարագրէ
մ անրամասնօրէն
եւ ո ր չատ
վաիս ցուց
պա չարեալնւեր
ր , կայսրն։ ալ միասին։ « Րրաւ ալ,
այգ
նւչանր կր Հասկցնէ
ր վեՀասլետին
թէ մարգա–
րէութիւննւերր
սլիաի կատարուէին
տլ ել իր թա -
ղաւռրութիւնւր
իր վախճանին կր մօտենար
, ինշ -
պէս որ իրօք պատաՀեցաւ : ԸնղՀակաոակն
, այդ
5.
էտնբ թուրքերր
յաղթութեան
գո ւշակո
ւթ իււն Հա
մս՛ րեց ան եւ չափազանց
ուր աիս ացան ու մեծ Հան–
ԱՈ՛ՆՈՒՎԻԼ
Լյապաղած)
Տունիս
10/՛
կի֊
բակի
օրր իսա Լ գավա ռ րաղմ
ո ւթ ե ամ ր տօնուեցաւ
,
Աայիս
ձՕր, ճոխյայտագրով
:
Ա իրե չփ ((.Տառաք» , թողմամռապատ
ճաՀիճին
՚^րճռա՚ն
գո րտե
րր
իրենց էսռպսա
կրկււոցով
, ու
նաեւ
ղար շաՀոա
աւլրանոցին
՛էի չատ
իչ
ագռալիկ–.
ներր իրենց
<ձւլաւլա
»նեբով
շարունակեն
աւլձ կել ի–
բեեց
շրքա պաա
ր , գիտակից
րաղմ՛ ութի
ւնն ե ր կու
տան
ան ՛նց աբմանւի
սլա տա
ս խան» , գուեգաղո
ւեգ;
խ ումե
լով
Հանւլփսաս րաՀնե
ր բ
, ՝ ռգեկո
չե
լով
անթ
իւ
անՀամ ար նաՀատակնեբու
եւ Հերոսնե
րոլ
անմ
ո - ^
ռանալի
յիչաաակր
:
1
ՆախագաՀ
րնկեր
/(/. Ակրտիչեան
իր
րացման)
ճառին
ձ՚էք , կրակոտ
բառերով
, ձաղկեց
բսԼոբ ա– |
նոնք որ կո յր
՛լո րծ
իք դարձած
, գռե՝էիկ
սլայքար
մբ կր մղե՛ն, պատմութեա՛ն
անիւր
ետ
ձրքեԼ"՛–
Համաբ : Ա այիս ՜2^ով էր որ չաՀուեցալ
մեր
այմ–
մոլ
փոքբիկ
Հա յրենիքր : Ահ Հալա սար ճակատա -
մ արա
անՀա
չո
ւե լի
ւլո Հողո
լթ իւննե բով :
Ընէլե ր ր խորա։ղէս
յուղուած
, յոտնկա
յս յար -
ղանքի
Հրաւիրեց
ներկանե
բ բ :
Տեաոյ
Նոր Ա երունգի
Հկառվարենց»
իսումրին
թատեբասէ
րներր
ւլե կավա
րո
լթ եամ
բ Պ՛ Ա • Նիկո–
ւէոսեանի
ներկայացուցին
սլատկեր
մ՛բ
Հայաստանի
մէկ
Հեռաւո
ր գիւղի
կեանքէ
5» , «
՚Լօղանյքներ»
, Հե
ղինակութիւն
ՀՏառաք»ի
աչխատակից Գ՛ Ծիծեռ
նակի :
Երր տեսարանբ
վե րքացաւ
, Պ • Անդրանիկ Ա -
ւաղեանի
մանտււլինով եւ Պ • Ա էյրանի
թառով
եր
գեցի՛ն նախ ՀԱարսէյեէղ^ր
, ապա ՀԱեր
Հայրե -
նիք»ր : քք-ոզովոլբգբ
յոտնկա
յս Հետեւեցաւ :
Տաքող
արտասանութիլննե
բ րլ՛ին՛ Օր • Ա տալէն
Պ.Մ կր՛ո ի չեան , կարպիս
Նիկ
՚՚՚լ
՚՚սեան
, Պ՛
Հրանղ
Բէ օսէե
անւ , րուռնւ ծաւրեր
իսլելով , նաեւ
Օր • Պա
ռաւեան եւ փոքրիկն
Նիկողոսեան
նու աղե
ցին
դաշնակի
վրայ : իսկ մեր սիրելի Աառի կառվա -
րե՛նց իր ղեղդեղռւն
երղեբուէ ,կրկնակի
ծավ՚եբու
արմ անացալ :
Օրուան
բանախօսր
րնկեր
Ս •
՝ թռրՈսեան
,
սլատմ ական։ վեբ
լու ծումնե բով
նե րկա յացուց
ազա
տագրու թեան պա յքարին
րնթացքր
; Տետո
յ նկա -
րագրեց
օրՀասական
կռիւներր
, Աարաարապատի
,
Վարաքիլիսայի
եւԲաշ Արարանի
գաշտերուն
մի–
քեւ
սարերուն
վբայ։
^Եբէկ եւ
այսօր,
զբեթէ
նոյնն է մեր աւլատաւլ րական
պալքարր։
Տարրե -
րոլթիւնւր ա յն է
որ
երէկ
Համ աիսմ րոլած
է ինք
Հայրենիքի
Հոլլեբռւն
՚Լրայ, եւ կրցանք
յ՚՚՚Գ^ել
Հաւաքական
ումե
լ
՚ո՚ի
, ^"֊չակել
ազատ
եւ
անկախ
Հա յասաւսն :
Այսօր ցրուած
աշխարՀի
զանաւլան
մասերու
մ էք , տա բագրո լած , անՀրամեշտ
է որ
աղդովին
արթ
ո
ւն
մնանք
ե ւ կրկին
Հ ամ աիւմրոլինք
նաւի բա
կան։ ղաղափաբի
չ"՚–րք\
որսլէսղի եթէ երբեք անա–
մ ենք
ինւքնապա շտսլանո
ւթե
անւ ՚ Հտմ
ար ,
ինչպէս
թուրքր
կազմեց , մեղ կոտռրիլռւ
Համար •••
թռզ այս երկտողս
յարղանքի
փունք մր կաղմէ
Բի՚֊բքի
^՚– ամրալք
Շապին
ԳարաՀիսարի
նաՀա -
տակնեբուն :
ՏԱՐՈԻԹԻԻՆ
Ա–
ԲԷՖԷԼԵԱՆ
կնւկալներ պատաՀին
, կարենանք
դիմագրաւել
Հա
ւաքաբար»
;
Բագաքապեա
լնկեր
Աաղռւրիէ
բտցակայիլ
ստիպուած
րչլալով , փոխ - քաղաքասլետ
րն
կեր Փարան շատ
իմ աստալից
• րանա խօս ո ւթեամ
բ
մր իր իացում
ր
յա յտնեց , Հա յուն
ստեղծաղ
ո
րծ
տաղանղին
ե լ քաքութեան
Համար , որոնց
չնոբ -
՜՛Ի՛– էրըած է անւկախութիւն
ձեռք
բերել եւ արմա–
նան։ալ քաղաքակիրթ
ա։լգերու , ինչպէս
մեզթ
Ֆրա՛նսացիներուս
, Համ՛ակրա՛նքին
: զ.Հայր իր Հա
րազատ
Հայրենիքին
չափ կր սիրէ նաեւ իր երկ -
՝Ր"Բ՚է
^"՛յրենիքր
եւ, իբբեւ
սլայքաբոզ
աղ՛է եւ
հաւատարիմ՝
ղիտէ տաչ իր. արիւնր , ճաէքստա -
գրական պաՀ եր
ուն
մէք , ինչս/էս
տեսան
երկու
պատերաղմնե
բու եւ թէ Գիմ ագրական
ճակատի
կռիւներուն
րնթացքին :
Ես
ձեղի բեբած եմ •ողքոյնւնեբր
, քաղաքապե
տական
խո րՀոլրգի
րոլոր
անղամնե
բուն եւ մաս -
նաւորապէս
շբքանի
լնկե բվա րական
կուսակցու -
թեան, որմ իշտ
թ իկունք է կեցած
բո
լո ր աղատա–
տենչ
ազգեբոլ եւ ձեղի
նման
պայքարող
մոզլյ —
վուրղին» : (Ծափեր) :
Ա եվռանի կապո
յտ
ք1)ա չի թատե րասէ րնե
ր բ ,
որոնք
իբենց
սիրայօմար
մասնակցութիւնր
րերած
I
էին , ներկա յացուց
ին
ծ իծազա չա բմ
ղաւե չտ
մ ր ՚
ՀլԲամակ
մր թէյ»։
Տիկին Ա. ղոլկասեսՏն
, Պ– Պ–
Հ. Բէօսէեան
ե լ Աութաֆեան։
եղբայրներ
, մեծ ո–
ղեւո րութիւն
ստեղծեց
ին : Ուտե լիք եւ
խմելիք
մ ատա կարա
րող Նոբ Ա երու՛նդի
պա բ։ք անուՀ
ինե
ր ^
եռանւդաղին
լծուած
էին ա չխատանքի
, մինչ երկ -
սեռ
եր իտա սա րղո
ւթիւնբ
ան լնղՀատ կր պարէբ :
Ժամանակր
անղգալարար
կ՚անցնէր,
կրկնտպաա -
կելով
իսան գավա ռութ
իւնբ։ Ա ենեբղներ եւ խմ-
բերղնեբ կր թնղաց՚նէին։
կալմանի
սրաՀր։
Տիկի՛ն
Աիբանոլչ
ք Ս ա չ ա տ ո ւ բ ե ա ն
իր մողռւէրգական
եր -
ւլերով
ե լ Պ • Ն • Նիկողոսեա՛ն
իբ Հաճելի
խաղե
բով
Համեմեցին
խնքոյքր։
Այսպէս
ուրեմն այս տարի եւս մեր
չբք՚"՚եբ
կատարեց
իր Հա յ ր են։ա ս ի։ր ա կան
պարտականութիւ
նր : Այ՛լ
առթիւ
, ոիրելի Հ^Տառաք» ,
^ ^ ՞ / Հ
տուր
Հ րապա րակտլ
^ո բՀակա
լո ւթիւն
յա լտնե ք Ա էվռա–
նի կառլո
յտ
ք^աչին եւ իբ թատերասէր
բա րեկամ -
ներուն,
Նիկուլոսեան
եղբա յրնե բուն , ինչսլէս ե ւ
Պ՛ Ա՚նդբանիկին
եւ Պ– Աէյրանին
(նուագ) :
իյԹԱՆ
ՄԱՀՈՒԱՆ
ԳԱՏԱՊԱՐՏՈՒԵՑԱՆ
երկու
Զե -
իսեբ , Պրաթիռլավայի
մէք ԼԱ լովաքիա)
,
իբրեւ
ֆրանսական
լրտես , չորս
Հողի՝ ցկեանա
րանտաբ–
կութեան
, Հինդ
Հողի ալ
14^5՛
25տարոլան։
^ ԻՐԿՈՒ ԱՆՀԵՏԱՑԱԾ
ԳԻԻԱՆԱԳԷՏՆԵՐՈԻՆ
Համար այս անդամ ալ կր պատմեն թէ սովետա -
կան նաւ մր նւսաած են Ան՚իէբ՚՚էն,
Աայիս \9էն
՚/եբքր : Պ ա շտօնա կան շրքանւակնւեքւբ մեծ կարեւո -
րութիւն
չեն րնծա
յեր այս պատմութեան
յ
ԼԻԲԱՆԱՆԻ
նոր
ղ աՀ լիճ
ր վստաՀ
ո ւթեան
քուէ
ստացաւ
խո բՀ րդա րանէն ,
23/
ղէմ
52
ձայնով
(եր
կու
ձեռնպաՀ) : վ^արչասլետր՝
ԱւղտոլլլաՀ
Եաֆի
,
չեչաեց թէ կառավա
ր ո ւթի
ւն։ր պիտի աչխ ատի
ամ
րապնդել
գործակցութիւնբ
Աղղամողաիին
եւ ա -
րաբականւ
երկիրներու
Հետ : Զինուորական
կրթու
թիւն
պիտի Հաստատեն
գոլ բոցն։ երու
մ էք , Համ ա–
լսարան
մր պիտի բանան
եւն. :
գէս կատարեցին»
է
Ըստ
Ա՚օրթմանի,
սակայն,
Պարպարոյի
այս
նկարաղրութ
իւնր , լուսնի
խաւաբմ՛ ան
մ ասին , Հե
ռու է ճչմարիտ
ԲԱալէ : Ան երկնա
յին ա յղ երե -
•ւո
յթր կր ՛էե րաղ
րէ պաչա րեա
յնե
րոլ
ղերադրղռ -
ուած
երեւակայութեան
;
Հետեւեալ
օրր, Աայիս
23/5՛,
նորէն
Բալէւկա–
բիայի
յառաքապարիսսլ
չո ւնեց
ալ
մարզի՚ե
մէք ա—
1լա՚ն ձ՛ր երեւան
Հանուեցաւ;
Այս ան։ւլա։1՛ քրիստոն
եայ
ր^ւգգիմագիր
ականա՝,ատնե
բ բ ատիկա երե -
ւան
Հանելէ
յետո
յ ա յնքան լալ Հ բ ^ ի ՚ լ ^ ց ի ն որ ա
ււաստազր
նէորէն փլաւ յանկարծ
, իրտակբ
թաղե
լով ուխեղղե
լով
Հռն
զ տնուող
թուրքե
րր : Անոնց
՝
եր կու սլե աերր ողք ՛էե ր ի րռնեցին ու անմ
իքաւղէս
տանւքելով,
միւս ականներուն
տեղեբր խոստռվա -
նիլ տա լէ վերք,
անո՛նց ւլլռւխնե
րր
կտրեցին
ու
մ ա րմ իննե ր բ պատնէչի՛ն
՛էրա յէն
նետեցին
թչնա -
մի բանակր : Գիւրաւ կր Հասկնաք թէ ա յս աՀա՝ -
լոր տեսարանր ո ր աստիճան
անւոնւց
րնկերներուն
կատաղո
ւթիւն։
ր գրգռեց
Տո յներուն եւ
գաչնակից
ւ՚տա լաց ինե բուն գէմ :
Այգ
միեւնո
յն օբր , պաչաբեալնեբբ
, գիպուա
ծով,
աւաղ,
ամէնէն
տէսոլբ , ամէնէն
աղիտալի
լուբերր
ստացան
քրիստոնւեայ
Եւրոպայի
վրայով,
որոնցմէ
ղերագոյն
օգնութիւն
մբ տակաւին
կբ
յամ աոէ
ի՛ն յուսալ :
Տանկարծ
պարիսպին
րաբձունւքէն
նչմարեցին
Մ արմ արա
յի քուրերունւ
՛էրայէն
արաւլօրէնւ
ղ էպի
իրե՛նց յառաքանւալբ
այն։ պղտիկ
նաւին,
ղոր քսան
օր առաք պաչտօնով
զրկած
էին ։ Իր
նաւաղներր
թուրքի
զգեստներ
Հաղնելռւէ
, ա յս անղամ ալ յա
քողեր
էին Տարտանէլէն
անցնիլ։
Նաէս Համատա -
բած
ուրախութիւն
եւ յոյս մր տիրեց կոստանգ -
նւոււղոլսոյ
մէք։
ճիչգ այգ վայրկեանի՛ն
թուրքերբ
տեսնելով
պղտիկ
նաւուն ա յնքան
ումով
թիավա–
բելբ ու Հասկնալով
իբենց
սխալբ,
Տօլմա։ղաՀչէի
իրենց
բոլոր նաւե րով սկսան
Հալածել
զայն,
ոբով
Հետեւ ա յնպէս կարծեց
ին թէ վերաՀաս
քբիստո՚ն–
եայ
նաւատոբմի
մր յառաքապաՀն
էր այն :
Բա
յց նաւին
Հասնելէ առաք , Շղթան
բացուե
ցաւ եւ Հազարաւոր
Հանղիսաաեսնեբու
ծավւեբուն
մ էք
, յանգռւգն
- պղ՚՚՚իկ
նալր ողք առողք
ներս
մ ր–
տաւ
Ոսկեղքիւբէն
; Պարպարօ եւ իր
լնկե րներ
ր
մ ինչեւ
գիչե
րր ուչ ատենր
զինուած
պատրաստ
Հսկեցին
իրենց
նաւերուն
վրայ, վաիսնալով
թուրք
նաւատո
րմ
ին յարձակողականէ
մ ր :
Աւաղ, այս անանուն
Հերոսներր,
որոնք
վայր
կենապէս
ազատած
էին, որոնք ետ կր գաոնա
յին
սքանչելի
քաքութեամ
բ առ
" չինչ
գրելով
ստո
յդ
մաՀր կամ դերութիւնր,
ամենագէչ
լռւրերր կր բե
րէին։
Հակաււակ
իրենց
անձնազոՀ՛
քանքերուն
,
չէին Հանդիպած
Լոբեաանւի
վենետիկեան
տորմի -
՛լին որ թչուառ
պաչարեալնեբուն
գերագոյն
յ " յ ո ր
կր կազմէր՛,
թչնամի
նաւերով
լեցուն
Աբչիպեզւս––
ղոսին
մէք երկար ատեն ի ղուր թափառելէ ետք ,
•ստիպուեբ
է^ն վերք տալ այգ անօգուտ
փնտռտու
քին ել ետ դառնալ
յ
Ու
իրաւ
, ազոլո
բ քա քութիւն
մ ր
ցո
յց
տուեր
էին
յս յանդուգն
նաւո րգներ
բ :
նե,
(Շար.
1
Բ– ՄԻՋԱԶԳԱՏԻՆԸ
սլիաի վերակազմուի
րն -
կե բվա րակտն
կուսակցութեան
Տունիս
25/
Համա–
գումարին
մէք (Ֆբանքֆորթ) :
Fonds A.R.A.M
