Հռչակէ
ճափոնէ գէմ Ալ. գրաւէ
\Բ ա՛ն չուր էա՚ն է լ
Հիւսիսային
՚Բորէան
, ու լքեց վերքապէս Շան ՚Բայ
ԶէքԸէ
որուն Հանգէպ
յանձնառոլթիլններ
ստանձ
նած
էին ԳաՀիրէի
մէք :
Այս տՀարվու
սխալներուն
Հետեւանքով
, կար^
միր վաանգր
սկսաւ
զարգանալ,
րայց
ոզոքումի
քագաքականութիւնր
շարունակոլեցալ
տակաւ ին ,
եւ. ռուս տիտանր, որ տարիներով
սեղմուած
էր
գերմանիոյ
ել ճափոնի
միքեւ ոլ չատ չէր տարածէ
ուած, այս անգամ
մոլեգնօրէն
ծաւալեցաւ
, ^րբ
տեսաւ ռր Անգլեւսաքսոններու
փութկոաութեամր
անհետացան
գերմանական
եւ ճափոնական վր -
աանզներր ;
Հակառակ
ասոր, ա>խարհի
զեկավարր,
Ամե–
րիկա, ճար մր չխորհեցալ
կարմիր վտանգին
գէմ ,
յամառեցաւ
անպայման
անձնա աո լութեան
հրա -
՚ է ր ե լ Գերմանիան
ել ճափոնր,
քանգուած
եւ ան
զէն պաՀեց
զանոնք, ու չխորՀեցաւ
քհուսիո
յ գէմ
վաՀան
գործածել
զանոնք :
Աւելին,
այս պարապութեան
տեզ
չխորհեցալ
ուրիչ
ումեր
ել կազմ ակե րպո ւթ իւննե ր
գնելւՄան–
կական
միամաոլթեամր
եւ աններելի
անզիտոլ
֊.
թեամբ,
Աթալինի
ղրկեց Հ<Հանրապետոէ թեան
նա–
խագւսՀի
անձնական
իսօսնակներր»
, եւ կարծեց
որ
խրատ ել պատուէր
տալով
կարելի
պիտի
ՐԱայ
կարգագրել
ամէն բան ,
Այս աւ չէր բաւեր, եւ իբրեւ թէ չէին
գիտեր
Կրեմլինի
րացորոչ
նսլատակներր,
Ամերիկա պա -
տերաղմի
վերքալո
րութեան Հետ ցրուեց
բանակր
աճասլարանք^Վ,
զէնքերուն
, նաւատորմին
եւ օ -
ղային
ումերուն մէկ մասր անչարմացուց
, եւա~
մէն
ինչ րրաւ
, զինուորապէս
տկարանալու
Հա -
մ ար
:
Ա՛ ինչ
թ՜ուրքիս
յ պէս բաղգատաբար
փոքր
ել
աղքատ
երկիր մր կր յօմարէր
զինուելու
ղոՀո -
գութեան,
Հարուստ
Ամերիկան
խազաղութեան
քա զա քա կան ո ւթ ե ան վերագարձաւ
,* անրմ
բռնելի
վւոլթկռտո
ւթեամ
բ մր :
Ա յս զանց առո
լիմ եան
պատասխանատու
են
Հաւասարապէս
Ամ երիկա
յի երկու
կուսակցոլ -
թիլններր եւ ամբողք՝
ամ ե ր իկաց ի
մ ո ղո վո ւր գր ՝.
Պատե րազմ էն ետք , ե րկու
մ եծութիւն*նե
ր մր–
նացած
Հին,
Ամերիկա եւ քիուսիա :
Ագատ
ազգերր
սիրով
ել յոյսերով կր նայէին |
Ամերիկայի
, որ տնաեսական
գետնի
վրայ
ի
ղերեւ
չՀանեց
անոնց
ակնկալութիւններր
: Բայց քաղա -
քական տեսակէտով
Համբակ
ղեկավար
մբ Հան -
զ իսա ցաւ; իսկ ղինուորական
մարզին
մէք տնանկ
բաներ
ըրաւ որ կարծես թէ ինք չէր աչխարՀի
զե– |
կավարր ել որեւէ
պատասխանատուութիւն
րս- |
տանձնած
չէր : Պաբաալոր էբ իր պաչտսլանու - |
€6 ԱՌ ԱՋ .
՝
ՏՕՆԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱՆԵՐ
ԻՍԻ Լէ ՄԼ)ԻԼԻՆ՝0֊
Ֆր– Կ– Խաչի
Խրիմեան
Վ՚սրմարտնի
կրթական
մարմնի
սարքած
տարեկան
աօնածառի
Հանգէսր
տեղի
ունեցաւ
Տունուար
Դ^>
ղպրոցի
Համեստ
սրաՀին
մէք։
Հանգէսին
էսլատակն էր \ ) Տօնել
Հայկական
՝Ծնո.ն.գր
2)
^""լանգչէքներ
բամնել
աչակերտնեբուն
. -
3)
Սերտ կապ Հաստատել
ծնոգներուն
Հետ,
միասին
•ոօնելով
՛Ծնունգր եւ
4 )
Նիւթական
չաՀ մը ապա֊
՝""Լել : ա ս, յաքող
անցաւ
հանգէսր :
Ռւսոլցիչ
՛կ . բ. թաչճեանի
բացման
Լսօսքէն
վերք
, աչակերտնե
ր ը Լսմբովին
երգեցին
«Բամ
0"–
րուոան»ը
. Տետոյ
սկսաւ
փռքրիկներու
արտասա֊
նութեանց
չարքր,
գարձեալ
3 4
խմբերգներ
եւն։
–Որս
վւոքրիկներոլ
կաղանգի
խաղր
բաւական
ի՚նգացուց
ներկաներր։
Պ– Տ– Անանեան
որ իր սի֊
րայօմար
մասնակցութիւնր
բերած էբ իր նուա ֊
Ղ՚՚՚Լ^
յ՚՚՚֊զի՚չ կտորներ
նուագեց
քերմ
ծափերու
Տա յտաղ րին եբկրո
րղ մասր կր կազմ է ին ա ֊
րենոլչ^ւե
ր ր իրենց
ւյկա ուտ ական խազերով ու ա -
^ակնկալներով։
Տաք մթնոլորտ
մր սաեղծեցքւն ,
օրիորգներ
Լ. Տակոբեան, Շ՛ Պէնկեան,
Զէ յ ֊
Լոռնետն
իրենց
մեներգներով.
Օր– Զ՝ %
Ոէ կաս ֊
եան իյւ արտասանութիւններով.
Օր– Օր՛ Ալի"
Արաքսի
իրենց
ղոլարճաԼսօսութիւննեբով.
Հայ
"՛է՛ւ՛
Արմենակր,
արենոյչ
Լոլսիան
Հայկական եւ
կովկասեան
պարերով
: Ապրիք Օրիորգներ
, ական֊
քը խօսԼւ
եր իտասա րգնե բուն • . .
Օայտազրին
Գ–մասն էր Հայաստանի
ալեւոր
կաղանգ Պապան
, (Պ • Տարութիւն)
որ իր աւան–
գս-կան
օրՀնոլթիւններուն
Հետ, րրաւ
նաեւ
մաղ֊
թանքներ
խաղաղութեան
համար։ Մեծ ու ւիոքր
րոլորին ալ բամնեց
ժՂսնպօն«ւ/
հաց , նա րինք եւ
խնձոր։
Կրթական
մարմԼւնր Հրապարակ
հանած էբ
Խրիմ՛եան
Հայրիկի
լուսանկարր
(բացիկ
, քարտ
ւիււսաալ) , ^որՀաւոբելով
կազանղր եւ \քնունգը
I
Այս
աոթիւ
եզան
Հետեւեալ
նուէրներր–
Անկից֊
եան
2 0 0 0
ֆրանք,
Պա րոնւԼա րգեան
, Գարաեան ,
ԱչԿւամեան, Ատանալեան
, Զօլաքեան
, Ա. Աե -
բորեան
, ՚Լագարեան
, Ա՚արզարեան
, Ե • Աերոբ -
եան, Զատրճեան,
հաղարական
ֆրանք ,
Տիկին
Փաստրմաճեան
, Աէնասեան
, Աերոբեան
,
Աէֆէր–
եան, Խաչատուրեան
հինգ Հարիւրական
, ՕՀան -
եան
2 0 0 ,
Փիլիսլ սլո ս ե ան
ՅՕՕ,
Մ եթէ լեան
2 0 0 ,
ԱԷՐպէթճեան
3 0 0 ,
Նոգուտեան
2 0 0 ,
Բիրէմիտ -
ճեան
3 0 0 ,
Գալուստեան
Հարիւր։
Հոգաբարձու
-
թիւնը
իր
շնորՀակալոլթիւնր
կր յայանէ բո֊
րրին
.
Համադասպ
՝ X
յնե
մ անէ
մ ունր
իմեան տակ
առնել
ց իրո լցան եւ
ագգեբը
ռուս տիտանին գէմ
Այգպէս
չըրաւ,
այլ իր հանգիստր
խոբՀեցալ,
իբ զինեալ
անկիւն
ին
մ էք ամ փո վաւե լով
, եւ ՄԱԿն
ալ , աղաա
աչխարՀի
աղգերն
ալ , ինքզինքն
ալ
տարաւ
այսօրուան
անպատրաստ
վիճակին
:
ինչպէս պատասիսանատոլ
է այն պաՀակր, ոբ
թ^ամիին
առքեւ
կը քնանայ
, նոյնքան պատաս -
խանատու է Ամերիկա
, որ իր
ղեկավարութեան
վրա
յ գրուած
յո յսերր
ա յս
աստիճան ի գերեւ
Հանեց : Գեռ երկու
չաբաթ առաք
, ա րլ ինքն Բո ֊
ւ՛էա յի ռղբե րգութեան
ամ էնէն կրակոտ
օրերուն
,
Ամ ե րիկա
չխորՀ եցալ
ձեռնարկել պատե րազմ ական
ճարտա բարո ւես
տին , եւ խազէգղութեան
ԼՐ^յ^^է |
քաղս՛ քական
ութ իւնր չարունակեց
, առանց
լսելոլ
ՏոլիԼւ
Հնչեցուցած
աՀաւլանգը :
Հիմա է որ կուտան այգ ճակատագրական
ո ֊
րոչումր ,զոր ԱմերԼւկա պէտք է տար չատ
աւելի
առաք , ել պէտք չէ փա Լսցնէր
ամ ենա կարե լոր ա ֊
ռիթներն ու չբքանները։
իր այսընթացքին առ -
քեւ,
կարելի չէ ըսել թէ Ամերիկա
զօրաւոր է եւ
պատրաստուած
:
Այնպէս ռբ այսօր ոչ Ասիոյ, ոչ ալ
Եւրոպայի
մ էք , Ամ՝ երիկա
Լւ վիճակի է գիմ ագրելու
ռուսա
կան յարձակում
ի մր։ Այս պատճառով
խրտչեցուց
նաեւ Եւրոպա
յԼւ արգէն
Լ՛ոկ երկչոտ
աղգերր,
երկ֊
մտոլթԼււններ
ստեղծեց
, նոյնիսկ
ՄԱԿր
չ՚ԼստաՀե֊
ցաւ ամերիկեան
ումԼւն : Չինական
գէպքերր
Հաս֊
տ ատեց Լւն թէ ամ երԼւկեան
ողոքիչ
քաղաքա
կանու–
թիւնր
սնանկացած է բացարձակապէս
,
սկիզբէն
մինչեւ
ծայրը,
ամէն ինչ սխալ էբ :
Եւ փառալոր
սխալ մր գործեց
վերքին
անգամ
Հոլվրր
, «մեկուսացման»
քաղաքականոլթիլնր
քատաղովելռվ
եւ վերքին
մաՀացու
Հարուածը
տա–
լով աղատ
աղգեըուն
: Լաւ որ Ամերիկա
այսպիսի
մարգոց
ձեռքր չէ՛–
ՊԱՆԵԷՕ ԲԱՇԱՆ,
Լյապաղած
Ծննգեան
՛բու
առթիւ
Պանեէօյի
գպրոցին
սրաՀԼւն
մէք
աեղի
ունեզալ
կասլոյտ
Խաչի
մս՚սնս՚ճիւղի
խրն ֊
քոյքը : Գիւղէն եւ
Փարիղէն
Հայրենակիցներ
իսուռներամ
եկած
էին քաքալերելոլ
ԽաչուՀինե ֊
բու այս
ձեռնարկը։
Բացումը
կաաարեց
մասնաճիւղի
երիւոասարղ
անգամուՀիներէն
Օր– Ա– Գավէղեան
, ներկայա -
ցնելով
մասնաճիւղի
գործունէ
ութիւնր
, որառա ֊
ւե լապէս
կը կայանայ
Պրէվանի
թռքախտաւորնե
֊
բուն
Հոգատարութեան
մէք։
կանոնաւոր
կերպով
կ՚օգնեն
ն աել տեղի
քանի
մ ր անօգնա կան
ծեքերու
եւ եբեիսաներոլ
։ Երգերէ եւ
արաասանութիւններէ
՚քյ՛ րք
է
Լ՚՚օսքր
տրուեցաւ
օրուան
բանա խօս ին Պ •
կարօ Գէորգեանի
, որ գեղեցիկ
կերպով
ներկա -
յացուց
ՀՕՄի
բազմակողմանի
գործունէութիւնը
,
կրթական , խնամատարական
եւայլն
: Այս աոյ–
թի՛– Հբաւիրեց
կԼներն ու օրիորգներր
մտնել
այս
Մ Լ՛ութեան
չա րքերր , լաւագո
յնս օգտակար
բլլա^
լու Համաբ
իրենց
մոգովուրգին
: Ներկաներր
քերմ
ծափերով
իրենց գնաՀատանքր
յայտնեցին
այս
խիստ
շաՀեկան
բանախօսութեան
:
Աե ղանասլեաո
ւթԼււնր վարեց
րնկեր
Բենօն , ոբ
կարգով
երգելու
, պարե լու եւ արտասանելու
Հլէ–
1"",՚՜1՚րեց
ներկաներր
: Նոր Ա երունգի
անգամներ
ը
երգեցին
քանի
մր խմբական
երգեր։
Բաքալերիչ
էբ
սրաՀի
ե րեւո յթր՝
ճե րմ ակ
մ աղե րով
մ ամ իկ ֊
ներոլ քով առանձին
Հաճոյքով
գիտեց
ինք Նոբ Ա ե–
րունգի
ներկա
յութիւնր
: Ե բգեցին
երիտասաբգ
Տ իկին
մ ր (կարօտ
Հա յրենի) ել Օր • Գավէղեան :
Պ • Գարեգին
(թառ) եւ րնկեր
Բենօ
իրենց
նուա
գով
առանձին
փայլ
տուԼւն ստեղծուած
քերմ
մըթ–
նո լոր տին :
ինչպէս կր լսենք կոկիկ
Հասոյթ
մըն ալ ունե
ցած է մասնաճիւզր
։
Ն է ր կ ա յ
ՀՌՈՄԷՆ կր Հեռագրեն թէ Համայնավար
կոլ–
սակցոլթիւնր
թչնամական
ցոյցեր կը պատրասաոէ
՚Լ՚*Ր ՚ ՄյղրնՀաուրբԼէ գէմ, ամբողք
երկրին
մէք ,
Համ աձ՚ս
յն
Մ ոսկուա
յէն տբուած
հ րամ աններու :
Կը կարծուի թէ Մ ոսկուա
յի անթելի
խօսնակներէն
մէկն ալ իտալիո
յ համ ա յնավար
կուսակցութեան
րնգհ • քա րտո
ւղա
րն է , թ՝ո յլիաթթի :
կուսակցույ–
թեան
պաչտօնաթերթը,
«Ունիթա»
Այզընհաուրբը
կը կոչէ
«Հայթայթիչ
թնդանօթի
միսի»
։ Աչխա
տանք Լւ Գա ^ակց
ութ իւնր
Հ բահ անգե ց «հա յրենա -
սիրական
գործագուլ»
մր սարքել
բոլոր
քազաք ֊
ներուն
մէք, երբ զօրավարը
իտալիա
Հասնի :
ԼԵՀԱՍՏԱՆԻ
ԲԱՆԱԿԸ
այմմ
կը
բաղկանայ
երկու
մ Լ՛լիոն
ղինուո րներ է է կը Գրէ
«Ա րնտէ յ
թայմզ»։
Ներկայ
ղինուորնեբուն
թիւն է
52Օ.Օ0Օ
որոնց
վրա
յ
880.000
պաՀ եստ իներ եւս կրնան ա ֊
լե ^ալ
զօրա չա րմ ի պաՀուն
–.Պուլկարիո
յ , Ռում ա–
նքա յ եւ Հունգարիո
յ մ իացեալ
ումերր կր կազմ
են
600.000
ՀոգԼւնոց բանակ
մր, իսկ Զե խոս
լովաքիան
կազմ եւ պատրաստ կը պաՀԷ
5
6
զօբաբամին է
« ՏԱՌԱՋ
»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(46)
Լ Ր Տ ե Ս Կ Ի Կ ե Ր Ո ն Ա ն Գ ւ ւ Ր Ա Յ Ի
Ա է ձ
(Գրեց՛ գերման դեսպանատան կցորդ Ս՚ՈՅԶԻՇ^
յ.գ
ՌԻՊԷՆԹՐՕՓ ԿԸ ԿԱՍԿԱԾԻ
ճաչէն
վերք. Մեծ Մ իւֆթին
անկիւն
մբ աա ֊
բաւ
զիս : ի)օսակցոլթԼււնր
դարձաւ
նաԼս
Թ՚ււբքէ"յ
վրայ,
յետոյ
լ^ղՀանրապէս
զինուորական
կացու
թեան
վրայ եւ կրնամ
ըսել որ Ա իւֆթին
լաւատես
չէր։
Իրատես
թափանցումով
մր, ան կր– տեսնէր
արդէն
Գերմանիոյ
փլուզում ր եւ թերեւս
իր ալ
ապաՀովութեան
վեր քա լոյս ր ;
Ամէն մտածում
, րսաւ ան, իր
մահուան
սերմը կըպարունակէ
, ծնած
վայրկեանէն
իսկ
Այմմ գիտեմ
, թէ Մարզարէին
սերունդէն
մարգր
արդէն իսկ կը թորհէր այգ
պաՀուն
ՌայԼսի գազափաբաբանոլթեան
ել իր
կործան
մ ին վրա յ :
Բանի
մը օր վերք,
Պերլինի
ճ՚սփոննեբուն
Հիւրն
էի՛։ Երկու ճավան գիւանագէաներ
կայԼն
այնտեղ,
Ուշիաա եւ Ուչիպա
։ Թուեցաւ
ինծի թէ
իրենց
անձերն ալ անո ւննե րռւն պէս կր նմանէ
ին
իրարու
: Հրաւիրած
էին զԼւս
ո՚֊բԼ՚չ
անդամ
,
այս
Գ–
» • է
~^ւ– –լ լ
՛ ւ յ
գործով
եկած էի Պերլին,
բայց
այս
անղաս
՛լիտեր թէ երկուքէն
ո՛՛րր Հրալիրտծ
էր զի
«տ»ովը
թէ՛՛ «պ»ռվր
: Աքանչելխ
գերմաներէն
իօսէին
երկուք ալ :
երբ
լկէ.
կր
Երբ հասայ
զիս հրաւիրող
ճափոնին
մօա, ը ֊
սալ
ինծի թէ դեսպան
Օչիմա կր սպասէր
ինծի
այգ, յետմիքօբէին
, բաժակ
մը թ է յ խմելոլ
Համար
մ իասին :
Զէի տեսած
տակաւին
ճ՚սվ՚ոնի
դեսպանը ռր֊
մ է կախում
ունէին
Եւրոպա
յի բոլոր
ճափոնական
պ՚ստոլիրակութիւններռւ
պետերր : Հետաքրքիր
էի
ճանչնալու
զայն ։Կր ԼսորՀէի թէ
ինչովարմանացեր
էի՛ արդեօք այդ պատիւԼւն :
Վերագրեցի
անոր, որ Անգարայի
մէք
յաճախ
կ*երթայի
ճափոնական
դեսպանատունը
, ուր սի -
բով
կ^րնգունէին
ղիս միչտ։
ԱԼււս կողմէ
Բութի֊
հարա գեսպանր,
ամէնէն
մարգկայինր
դիւանա ֊
ղէտներուն,
ղոր ճանչցած
րլլամ երբեք,
չէր ծած
կեր իր Համակրանքր
ինծի
Հանդէսլ ել
թերեւլք
Ա՛յդ սլարագան
իմացած
էին Պերլինի
մէք :
իր աշիաաասենեակին
մէք լ^գոլնեց
զիս
դես֊
պան
Օչիմս՚ն
, կարճւսՀասակ
թիկնեզ
մարգ մը ,
՛՛բուն
սեւ մազերուն
մէք ճերմակ
Լւնկած էր ար -
դէն։ Մեծ սԼսալներով կր խօսէր
՚լերմաներէնը
ել
մասնաւորարար
քէնոտած կը թուէր
յօդերուն
Հեա :
իյօսեցայ
իրեն
Թուրքիոյ
մասին,
այն
տեղի
կեանքԼւն
մ աս Լւն , աո անց
մ ոռնալու
քա զաքա
կան
կեանքր, որ զինուորական
կացութեան
սլատճա ֊ •
ռաւ կր սկսէր Հետղհետէ
աւելի փափուկ
դառնալ։
Օչիմա
յի
Համաձայն
, կացութիւնը
նոյնքան
մութ էր Գերմանիոյ
մէք։ Հաւանական կր նկատէր
որ սաստկանայ
օգային պատե րագմ ր ,
մանաւանգ
որ դա ՛նակից
ուժե րովր հաւասարած
էին
այժմ
գերմանական
օգատորմ
իղին , ոբ գե րակչիռ
եղած
էր ցարգ
յ
Ծանբ
էին կորուստներր
Ռուսիոյ
մէք; ճա ֊
փոնի մէք ալ ոչինչ կար գահոցուցիչ,
ըսա ճափոն
դեսպանին
, ՊերլԼւն
Հռոմ
Թոքիօ
աոանցքր
թերի էր իր կառոյցին
մէք,
ուղիղ դծով
յարաբե֊
րութիւննե
ր ր , րստ իրեն նախրնտրելի
է ին
մ իչտ
եռանկիւննե
րէն :
Ե՛– խորամանկ
0չիման
սկսաւ խնդալ,
կարծես
թէ դիւանագիտական
«յարաբեբռլթեանց^
մասին
չէր
բնաւ իր խօսքը :
իր կարծիքով չատ ուչ չէր տակաւին
յ
Պակա֊
սալոր դարձած
միքԼւն
եզրը կարելի էր փոխարի ֊
նել աւելի Հաստատուն
"՚՚րիչով
մը :
Թոքիօ
ուրախոլթեամբ
պիտի
ողքունէր
ա յս
ոլղղութեամբ
յեզաչրքռւմ
մր։ Գիտէի թէ ինչ բ–
"ել կ ուղէր գեսպանր
, ծանօթ էր ինծի
քաղաքա֊
կան տեսակէտր
կ՛որդ
մը ճափոնցիներու
որոնց
Հանդիպած
էի :
՛Օչիմա գարձած էր մտածկոտ : Ե՛– թԿձէ բա - ՝•
ժակը
իր բերնին
մօտեցնելով
հանգերձ
աչքերը
՝
յառեցան
պաաէն
կախուած
հսկայ
քարտէսին
|
գա՛ք ուած
մնացին
ա յն կէտին
՛Լրա յ , որ • • • Մոս
կույս անունր կր կրէր
է
Հրաժեշտի
պաՀուն
, Օչիմա էիեբադտած էր իր
զո լԱ՛ բ թո ւթ Լ։ ւն ր եւ փարատած
ամ էն
մ տաՀոդո/. -
թիւն։
Արդեօք
արգի՚՚ւնքն
էր այդ «օչիմա»
քօք ֊
թէյին
է զոր ի պաաիւ
ինծի
իր ձեռքով պատրաս ֊
տած
էր : Շատ Հաւանական
է :
Համեստ
աչխատասենեակին
մէքէն
րնկերա ֊
ցաւ
ինծի
մինչեւ
գուռը
եւ ուժգին
ձեռքի
սեզմոլ֊
մով մք լ^ալ.
Fonds A.R.A.M
