մարմ
ի
՛նշ : -
«Ծախքը
ղուք
կ
՚ընէք
ել կը
.
նաք
միայն
4000 »
կը պատասխանէ
էոիկի
՚եը
•
-
« Ա.յդ պաըագային
չեմ կրնար
երղեթ
կ
՚ր–
«է օրիորգր։
-
«Մի՛ երգէք»,
կ՝րլլայ
լիառա՛՛տ,
վարձատրութիւն
խոստացած
աիկիններուն
պա
֊
տասխանր։
Եւ օրիորւլը
կը
մեկնի
Ու այսպէս,
մ ին չ
ՇՅ^ոշց^ոի
աղ9իկներր
ել
միւս
ֆրանսացի
«արտիստ^ներր
ստացան
\Օէն
մինչեւ
2Ձ.0^0ական ֆրանք,
Հայ
արուեստագիտոլՀ
իին
ուղեցին
տալ
հաղաււճռ^
յ>–ււււլշ> ւքււ մ ի ա յ ն • • •
Այո
Կ ^Գ՚՚Ր
վարչութեան
անրեկելի
որոչումր
:
Այ"
Կ
^ ՚ Ճ ՚ ՚ Ր
ւ
՚ւ՚՚՚^Յ
՚չնաՀատանքը
Հայ
արուեոտա–
ղիտուՀիին
Հանղէպ,
զոր «գովեցին»
կեցան
մ
ին–
*եւ
որ կաւՐոէրքր
անցան։
կարզագիր
մարմինր
Հասած
էր իր նպատա
-
կին։ ՈրովՀեաեւ
նպաաակր՝
պարաՀանգէսի
յայ–
տազիրր.
Հայ երգչուՀիին
մասնակցութեամբ
ճո
խացնել
չէր երրեք, այլ գոեՀիկ
րաւց
ղժրախ–
տարաբ
ուշ Հասկցուած
չաՀազոբծումր
անոր
անունին
, տպաւորու
թիւն
ձգելու
Համ ար
իրենց
Համակիր
էեգոզ
չրքանակներուն
վրայ,
թէ
« ա ձ -
սէք, ձեր երւլչուՀին
ալ կր մասնակցի
մեր
ձեռ
նարկին»։
Ասլա
ուրեմն
տոմսակ
գնեցէք։
Այգ ձե–
լով
չաՀագործեցին
նաեւ այս թերթի
ծանուցում
ներու
սիւնակր,
ուր, չարաթներով
ւիայլեցալ
՛Աբ .
կառվարենցի
անունբ։
Անզաւք մբ որ
լաքոզեցան
տեզաւոբել
իոեն"
տղմսեբր
եւ սբաՀր
լեցուն
տե
սան, ալ
/՛՜ւ՜՛
պէաք կար
օրիորգին
եւ անոբ ար -
ուեստին
, ա՚)։ոբ Հայկական
երգերուն
Լմեր
երգե–
րէն
ե՛՛րբ Համ են առեր ա րգէն՝) :
Այս
անբարեկիրթ
վերարերում
ին
ղոՀր,
սա -
կայն. Հայ երզչուՀին
չէր
միայն։
Ուրիչ
զծով
,
ու բիչներ ալ
եւ մասնաւորարար
որոչ
Հիւրեր
ն էաւակ
եզան
կարզ ագիր
մ արմնի
անզ
ամներու
կոպիտ
վեբսւրերումին:
Հինգ
վ ա յ ր կ ե ա ն
առաջ
տոմսեր
ծ ա խ ե ց ի ն ,
թու֊ագրոնած
ս ե ղ ա ն
տրամա -
ղ ր ե ց ի ն
եւ երբ Հիւրերր
զրաւեցին
իրենց
տեզերր,
եկան եւ կոպտօրէն
Հանե ց ին զանոնք
իրենց
տեզե–
րէն :
«կամ
Ս Ո ւ վ ւ է
կորնէք եւ կամ
կ՚ելլէք
կԳր–
թաք
» ըսին , զփտնա
լով
Հանգե
րձ , որ
անոնք
,
տոմս զնած
պաՀուն
իսկ յայտնած
էին, թէ
միայն
պիտի
խմեն
ել
ՍՈւփէ
պիտի
չրնեն : Եւ
Հի՚֊Ր^ՐՌ
ե լան
զաց
ին
, կռիւ
չս տե
ղծե
լո ւ եւ
նախատ
ինքբ
նախատինքով
չմաքրելոլ
Համար
:
Ո՚֊րիչ
րնտանիքի
մ բ պատաՀեցաւ
մ իեւնո
յնը
,
բա յց առա քինէն
վւո
րձո
լ
ած
, կարղ
աղի
րներր
րս -
սւիպոէ եցան
անուչի
կապել : Եսկ
երրորղ. րնտա
-
նիքի մբ քովէն
Հեռացան
, երբ րնտանիքի
Հայրբ,
ճարաՀաա
, իւր բռունցքր
ցոյց տուաւ
• ՚ •
Ասանկ
բանե՚՚բ
պիտի պաաաՀէին
,
որոլէսզի
«.Հայկական
^ Շ^ՈՇՅւՈր իր գաղաթնակէտին
Հաս -
նէր
սլարաՀանղէսին
գիչերբ
եւ մատ
խածնել
տաբ
Հիւբերուն
: Որպէսղի
մարղիկ
երեւան
ղային
ի -
րենց բարեկրթութեան
բոլոր վկայականներով
%
Լոզ. չէ , սակայն,
այս ալ կ՝անցնի
անցաւ
արգէն։
& է ,
եթէ ողք մնացինք,
կր
տեսնուինք
տարի մր վերքր,
իրենց յաքորգ պաբաՀանդէս
են . ,
... .
Կ– Գ–
Ա • Գլխարկավաճառբ
գլխարկիգ
ա յնսլէս
մբ
կը
նայէր
որ կարծես
իր խանութէն
գոզւյած
ես :
Ո •
Ես ալ ա լնսլէս
մ ր իրեն կբ նա յէ ի ,
որ
կարծես
իր խանութէն
չեմ գողցած
• • • :
ԱԵԲԱԱՏԱՑԻ
ՄՈԻՐԱՏ
ՈՒԱՈԻՄՆԱԱԻՐԱՑԻ
ՀԱՆԳԷԱ
-
ԽՆՋՈՏԲԸ
իսի
լէ Մուլինոյի
էՕրիմեան
վարժարանին
մէք
տեզի
ունե ցաւ
Ա եբաստացի
Ա ուրատ
Ուսումնասի–
րացի կաղմակերպած
Հանգէս
- խնքո
յքր
, Գեկտ՛
I
7ի կիբակի
օբր :
Հանգէսր
րացուեցաւ
Օր • Գոչեանր
կողմէ
գաչ^ւակի
՛Ա՛այ զարնուած
«Րամ
փորոաան»ով
Օրուան
նախազաՀբ
Հայր
Բիլէրճեան
իր
բացման
խօսքով
բսալ
ի ժիքի
այլոց
.
կբ ձիւնէ
ղուբսր
, ՝,ա յրենակիցնե
բ , եւ այս
ձիւնր
կը ՛թ՛ ր յիչեցնէ
ժեղ , ժեր
ձ իւնածածկ
սա -
բերն ու գաշաերր
Հայրենիքի
խստաժբեր
ձժեռնե—
բուն
, երբ
Հայը
,
7 8
աժ իսնե բու աբգար
ա շխա
տանքով
լե ցուցած
իր ամբա
րնե
ր ր ,
4 5
ամ իս
կր
Հանգչէ
ր ,
բո
լո բուած ՛րր զաւակներով
տաքուկ
թոն
իրնե բու
չուրք եւ անցնե
լով
Հոն
ՀեզասաՀ
կեանք մր։ Այգ
գիշերնեբուն
կբ պատմուէին
Հէք
եաթի
վերածուած
Հա յրենի
աւանգո
ւթիւններբ
,
որոնցմէ
ամէ
՚1ւ
մէկէն
բարոյաք-ան
մաքուր
գաս
սը կ"՚ր առնուե
լիք
: Այս Հէքեաթնե
բուն մէք
չա–
րերր կր պաաժուին
անխուսավւելի^կերպով,
/՚"^
բաբ
ինե րն ու քաքերը
կ՚արժանանան
իրենց
փա
-
վւաքնեբուն
I
«Ներկայ
սերունգր
պարտաւոր
է ժիշտ
ուսու–
ցանել
ժեր
ժ ատաղատի
զա
լա
կն ե բ ո լն
, ժեո Հայ -
րենիքի
զեզեցկութիւններբ,
որոնք
իրենց
պար
-
ղութեաժբն
իսկ թանկագին
են : Պարտինք
աժէն
ժէկս պատժ
ել մեր զաւակներուն
, Հա
յոց
պատ
-
մ ութիւնբ
եւ ներշնչել
անոնց մեր սքանչելի
լե -
զոլին
Հանգէպ
սէր ու պաշտամունք
, ամէն
ղնով
ղե րծ պաՀելու
Համ աբ զանոնք օտաբ խա
յծե րէ ել
այլասերման
ճամրով
փճացումր։
կարմիր
քարգէն
վերք
ճերմքսկ
քարղբ
պիտի
չթո
յ լատ
րեն ք
որեւէ
գնովէ
Հայ պաՀել
նորաՀաս
սերունղր,
այս պէտք
Աիրոլած
գեբասան
Պ՛ Գրիգոր
ՎաՀան
եւյւ
ներկայ
րլլալով
, արտասանեց
Գ՛
Վարուժանի
« ՀայՀոյոլթիլն
»ր եւ խլեց երկարատեւ
ծավւեբ :
Միութեան
կողժէ
ղեկոյց
Ժբ ըրաւ
Տ՛ 6ա
-
կոբեան
եւ րսաւ ոբ ԱեբաստաՀայը,
իր Ալիս
գե
տին
սլէս երբեմն
վաբաբուն
, երբեժն
ՀեզասաՀ
,
Ր՛"
յտ
մ իշտ
կենղանի
, երբեք անտա
ր րե ր
չժնաց
ազդային
շարժումներուն
մէք ;
ԱեբաստաՀայը
՝• ա յութեան
տուաւ
անՀամ ար փսէղանդ
մ ր դոր
-
ծիլերու,
բանաստեղծներու
եւ Համեստ
մշաք^ե
-
բու
, որոնցժ է
ժ իշա
պիտի ւետ յլին ազղա
յին
Հոբի
ղոնին վրա
ք
Մ խիթար
Աբբան
, Գ • Վարուժանը
եւ
աննման
Մուբատը։
Այս վերքինին
ոլսուժնատենչ
ի/առնուածքին
ի յիշատակ
Հիժնեցինք
ժեր
Ու -
սումնասիրացր
ել ԱեբաստաՀայբ,
Հոդ ^է թէ այ
սօբ օտար
Հողերու
վրայ , պիտի ապաց.՝ււցանէ
թէ
մեր
ղործր
պիտի ապբի
մ իշտ» :
Հանդէսէն
վերք սկսալ
թնքոյքր,
որու
լ^ւ —
թացքին
եւս ուղերձներ
րսուեցան,
եւ Պ՛ Գրմ
- յ
րէ թեան արտասանեց
Զարենցէն
եւ ա յլ
Հեզինակ–^
ներէ
ուրիշ կտո
րնե ր եւս :
\
ԱԵՒ
ՀՈՎԵՐՑՒ
6ԱՐԳԱՆԲԻ
Ա68
է
ըլլ՛
մե,
.պւ
էկակէւ
• լ
" I
ւս աաաԼ
ալ պէտք է ուժ տանք Աեր՛ Մուրատ
Ո՚-սռւմնասի–
բացին» :
իսիի
Նոր Աերունդի
երգչախում
բը
, Պ՝
Ա •
ՕովՀաննէսեանի
ւլեկավաբութեամ
բ՝
յաքոզու
-
թեամբ
երղեց
եբեք քառաձայն
երգեր,
որոնք
ար
ժանացան
երկա բաաե
Լ
ծափերու
:
0
րուան
բանախօսն
էր
Ա ե բաստաց
ի
ծանօթ
դերասան
Պ • Գժրէ թեան
, ոբ դեղեց
իկ ճաոով
ժ ր
վեբ յիշեց Գ ՚ Վաբում անբ
, աննմ ան
Մ ու բատբ
մ
իչա
իւիղախ
եւ միշտ յառաքապաՀ
, որ մաին
անդամ
արՀամ արՀեց
մ ինչեւ
վերքր :
Անգրադառնա
լով
զուլումի
Օրերուն, Հարց տուաւ
, թէ
ո
՛՛ր
աղղբ
պիտի կբնար տոկալ
ա յսքան
արՀաւիրքի
՚ եւ
ո" բ
աղգր Հակառակ
բախտի
ա յսքան
գամանու
թեան
,
պիտի վերածնէր
կրկին :
Հայը, բացագանչեցին
ներկաներր
միաբե
-
բան
:
« ՊաՀենք
Հայր
Հայ, ինչպէս
րսաւ
Հայր
՚Րիլէբճեան
, եւ Ա ուրատ
ի անուտն
Ուսումնասի
-
րացր
, ասկէ աւե լի փսեմ նպատակ
մ բ
չէ
բ
կրնար
րնտրել
» :
Պ • Գմ բէ թեան , որ
նաեւ առաքնակարգ
ար
տասանոզ
մ րն է , արտասանեց
Ա իլփա
կապուտիկ–
եանի
Հալ լեղուին
ձօնուած
մէկ րանաստեղծու
-
թեւնր
, արցունք
խլե լով ներկաներու
աչքեբէն
;
Մէք
րնդ մէ9 եբոեցին
Տիկեն
եւ Օր՛
Պէն՚կեաններ,
օբիո րդնե
բ ՇաՀ ինեան
եւ Վազարեան
եւ քերմ օրէն
ծափաՀա
րո ւեցան
:
Հ.
Տ– Գ– Աղբիւր
Աերոբ
ել
Եօթնեղբայրեան
խում
բե
րբ
, յարզանքի
այց մբ կազմ ակե րած
է ին
,
կիրակի
24
Գեկտ ՛ին, 1
\ոՅ.\վ
գեր
եղմ անատունը
,
ողբացեալ
լնկերներու
դե րեղմ աննե բուն
:
Հակառակ
ցուրտին
եւ ձիւնին,
լնկերներ
եւ
Համ ակիրնե
ր , ինչպէս
նաեւ
Հանգուցեա
^ ե
բու
պա րագանե
ր ը եկած
է ին իրենց
յաբգանքի
տուրքր
մ ատուցանե
լու : Նկատի
ունենալով
օգի
աննպաստ
վիճակը
, իւրաքանչիւր
չիր
իմ ի վրա
յ կանգ
առնե
լու տեզ, որոշուած
էր ճառերը
միացնել։
Ընկե րնե
բ ը նախ ա յցե լեցին
Ա .
Զամ
ալեանի
չիրիմը,
ուր խօսք առաւ
լնկեր Աչոտ
իսաՀակեան
ել առանձէն
առանձին
վեր առնելով
Ջամալեանի
,
Պապաշա
յի
, ՕՀան կարո
յի եւ Տիկին
ՊերճուՀի
Րարսեղեանի
աղգա
յին ել յեղափոխական
ղործու–
նէութիւնր
, բսաւ
որ
Հա
յ մողոփոլրգբ
ե բախտա–
պաբտ պէտք է րլլա
յ եւ
անմ ոռաց պաՀԷ
անոնց
նուիրական
յիշատակը,
որովՀետեւ
անոնք
իբենց
ամ բողք կեանքբ
ղոՀեց
ին մեր աղգա
յին
իտէալի
իրագոբծմ
ան
Համ ար : Ա ենք
պա րտաւո
ր ենք շա–
րունակել
անոնց կիսատ
ձգած
դործը
եւ այս չի–^\
րիմնեբուն
վրայ
Հանդիսաւոր
կերպով
կ^ոլխտենք\
կատարել
մեր ա յգ պարտականութիւնր
,
մ ինչեւ
՝
ոբ իրականանան
մեր գաբաւոր
երաւ^երբ
եւ ի վփ
ճակի
րլլանք
անոնց ոսկորները
փոխադրելու
մայր
Հայրենիք
, ուր միայն
պիտի
գտնեն
իրենց
Հան -
գիստբ :
Ընկե րնե ր բ յեաո
յ գաց
ին
երկիւղածութեամ ր
խոնարՀ
ելո
լ Պապաշա
լի , ՕՀ ան կարոյի
ել Տ իկին
Պերճ ուՀի
Րարսեղեանի
շիրիմներուն
առքեւ
եւ
ծաղիկներով
զաբդարեցին
զանոնք
;
1,երկայ
մը
՚ ՛
Անրաղծալի հ ի ւ ր ը —
Այս
խնձորենիները
նո՞բ անկեցիք՛
ինչ ալ սիրուն
են :
Տանտէրր
Առաքնակարգ
տեսակէն
են , կը
յուսամ
ռբ ձեբ յաքորգ
այցելութեան
պատիւր
կ՚ունենանք
ճաշակելու
անոնց պտուղներր
՚ . • ;
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(32)
ւՐՏէյՍ ԿԻԿեՐՈն ՍնԳՍՐՍՅԻ մէձ
(Գրեց՝ գերման դեսսւանատան կցորդ Մ Ո ՅԶ է ՚ ս )
Ժ–
ԳԵԱՊԱՆԻՆ
ԲԱՆԱԼԻՆԵՐՈՒ
ՏՐՑԱԿԸ
Պէաք է նախատեսել
ամէն բան, նկատելով
որ ձեր
Հեռաձա
յնր
կրնա
յ Հսկողութեան
տակ
գտնուիլ
,
ես պիտի
աամ
ձեղի
միշտ
թուականը
այն
օր -
ուան, որ պիտի յաքորգէ
մեբ բուն
մամադրոլ
թեան
: Օրինակի
մամաբ,
եթէ րսեմ թէ
8
Նոյեմ
բերին
կբ սպասեմ
ձեղի «պբիճ»
խաղալու
Համար,
գուք պիտի Հասկնաք
ոբ
7
Նոյեմբերին
նոյն ժա -
մուն մեր Ժաժ ագբավա
յրբ պիտի
զանուիմ
:
Այս
կերպով
ոչ մէկ բան
կրնայ
պատաՀիլ
մեղի
;
Այո,
անկասկած
, ամէն
բանի
մասին
կր
թոր–
Հէր
այս մարդբ։
Ըսի իրեն
որ սպասէ գրասեն
-
եակս
ել գացի
ինքնաշարժս
բերելու
:
իմ
ինքնաշարժս
կ՝րսեժ
, իրականին
մէք իժս
էէր
1 իժ Հինցած
Մ երսետէսր
նո րողու թեան
ղրր -
կած
էի ել փոխ առած
էի լնկեբնեբէս
ժէկէն
այս
կառքբ, որ շտտ
ղօրաւոր
ժեքենայ
ժբ ունէր
եւ իր
ձեւն ալ շատ
կբ նժանէր
ամերիկացի
գիւ անագի
-
աական
մարմնին
րաղմաթիւ
կաո քերուն
:
Մնաց
որ,
քանի մր օր վերք
գնեցի
ղայն,
որովՀետեւ
ոքանչելիօրէն
կր յարմարէր
մեր
Ղ
իչերային
պր -
՛ոո
յանե բուն : Ցերեկ ատեն
, առաքուան
պէս
կր
գործածէի
Հին Մերսէտէսս
որ ծանօթ
էբ
ամբողք
քաղաքին :
ինքնաչաբժ
ժտնելէ վեբք, ՛ես առքեւր,
ինքն
ալ ետեւի
Ժասի7ւ մէք նստանք
, քաշեցինք
վարա
-
գո յրներր։
կիկեբոն
անցուց
զիս նոբ քաղաքին
նեղ
փողոցներէն
: Որոչ աեղ ժը ուր
տուները
չատ
ցանցառ
էին, ըսաւ որ կանդ աոնեժ
:
ԱՀա ժեր Հանդիպումին
վայրը,
ցնոր
տնօ
րինութիւն
:
Մաքիս
մէք արձանագրեցի
այգ
վայրր
: Ար
դէն
կարելի
չէր սթս՚լիէէ
ոբովՀետեւ
քառուղի
մլն
էր : Աեծ
խնամքով
բնտրուած
բլլալու
էբ ան
ել
կատարեալ
էբ :
Այմմ
, անգլիակա
ն դեսպանատուն
տարէք
զիս
:
—
Ի՞նչ
րսիք,
Հարցուցի
ակամա
յ :
Անգլիւական
գեսպանատունր,
Զանքայայի
մէք
:
Կր չարունակէ
ի Հաւատա
լ թէ սխալ Հասկբ
-
ցած
եմ՛ •
Լ"՚^՚֊րէ.
հ՝Բ"էք1
^Ի՞էԳ Հասկցած
եմ , անգ
լիական
դեսպանատո՞ւն
րսիք :
ք
^՚"յՑ
" ՚ յ " ^
ինչո՛՛ւ
չէ։
« Ծերուկ
խելացնոր»
, խորՀե.յայ
եւ
առանց
րան
մր ըսելու,
անղլիական
ղեսպանատան
ճամ -
բան
բռնեցի
: կառքբ
շատ
նոր էբ եւ Հրաշալի
կեր
պով
կր սուրար
բարձունքն
ի վեր : Գիշերային
եր
կինքին
վբայ
կ՚ուրուաղծուէին
արդէն
դեսպանա
տան
երկու
չէնքեբր
: Տեղ, տեզ, քանի
լամբար
-
ներ
կր վառէին
, փոքբիկ
անկիւնագարձ
մր եւս ,
յետոյ
ուրիշ մբ եւ քանի մբ եբկփայրկեանի
մէք
Հասած
պիտի
բլլայի
արդէն
կեդրոնական
մեծ
գր–
բան
առքեւ
:
կա յծակի
պէ ս
մ տածում
մ ը անցաւ
միտքէս
:
^Թակա՚՚բւլ
մբն էր արգեօք»։
Վերքին
ան՚լի\նա
-
դարձը
չէի բրւս\ տակաւին
, երբ կռնակէս
ձւսյն մբ
բսալ
՚
« Ա քժժ դանգա
ղե ցուցէք
, ա յդպէ
՚՛ , կանգ
ժի առնէք»
;
^՚Իրեթէ
բո
լո րովին
մարեցի
լոյսեբը
ինքնա
շա
րմ ր անկիւնադարձին
մէքն
էր այժԲ,
եւ
աչքերս
յառած
էի ճամ բուն
:
Այն ատեն
իւէացայ
որ դռնակ
մր մեղմօբէ-՚ւ
կւչ
դ ոցուէ
ր . նա քե ցայ
Հս-յելիին
մ է քէն
՚ պարապ
է թ
տեղր ուր կիկեբէ՚ն
նստած
էբ
վայրկեահ
մը ա -
ոաք։
կառքը
քալած
միքոցին
իքեր էր վ^ր
ւ
Բանի
մ ր
ղ՛ա յրկեան
վերք Հասայ
զ.երմ անա
-
կսն
գեոպսնաաունը
, կառքերու
յատուկ
մուտքի^ւ
առքեւ : Եէնքէներուն
աունր
Լոյս կար տակաւին
՚
գիտէի
թէ րնդունե
լու թիւն
ունէին
\ Շատ
լալ էր
այդ,
որովՀե,ոել
թուրք
դռնապանը
կարծել
աւզա–
Հովաբար
թէ Եէ՚սքէսերուն
եկած
էի ;
Երկու
<ֆի/մ»եբլւ
ձեռքիս
մէք, իքայ
սան -
գոլղնե
րէն
սրոնջ
մութ
սենեակը
կ՝առաքնո
րդ է ի7 :
« Լուսանկարիչին
Առաքնո րգր» սքանչե
լի զիք,ք մլն
էբ տ մամ մր վերք, ելեկտրական
ՀովաՀաբին
գի -
մաց կաիոսծ
էի արղէն
ղանոնք,
որպէսոի
շուաով
չորնան
. անգամ
մբ եւս ճշդեցի
թէ պ-^տ
քչեբներր^
շատ
յստակ
էին
;
Հ
Աոի
խոչորացոյցր
եւ խոշոր
լոյսի
մր տակ
,
մեծ
Հետաքրքրութեամ
բ նայեցայ
«ֆիլմ»երուն
,
լուհելու
Համւսր
այդ գիշերուան
դաղտնիքր
; Ան -
ղաւԼար կր կրկնէի
ես ինծի
, «ճշմարիտ
Հրաշք
մրն
է» :
6ետոյ,
խնամքով
կղպեցի
սենեակբ,
թոզոլ–
ցի ֆ^\մերր
որ առանձին
չորնան
եւ իքայ
պաբաէգ
ոբ թաղուած
էր խալարին
մէք
Fonds A.R.A.M
