մԻՔԱՑեԼ ւ ս լ բ ս Ն Դ ե Ա ն Ց Ի
ԲԱնՏԻ ՆԱմԱԿՆԵՐԸ
Ե–
1863, I)– Պետերրուրգ, Պ-Պ–
Ր է բ դ
Սիրելի
եղբայր,
Ես մեհ ուրախոլթեամ ր էրչ կարղ.ամ
ւ1
ի օր ք"
ավնարվահ
յօղուահներԱ
հ.կո–ունկ
»ի
մէք,
այղ
րաներն
իսկ շասէ Հարկաւոր
են , րս՚յյ
" ՛ յ մ մ խօ -
սինք
Հանղուցեալ
Ախվերաովէ
կարծիքի
մասին
թկ
Տարօնայ
ղաւաոներում՛
աոաւել
քան թէ ուր եւ
ԻՅԷ
^ մնացել
են լեղուի
ղեղեղկաղոյն
ոճերր։
Ես չ ա ա
յարղում
եմ մեր
Հայրենակցի
ղ ի ՜
աութիւնն
ե լ աաղանղր
, Ր ՚ " յ ղ
այսու
ամենայնիւ
ես
գնում
եմ րոլորովէն
՛՛ւրիշ
Տանասլար֊^ո։է
՛Լա
խորՀուրգ
է աալփս
րնղունե
լ
Տ
արօնայ
րարրառր
ղրականասլէս
,
իոկ
մենք
րնղունում
ենք
գրան
Համեմաաութե
ամբ , սքատճառալ
որ
րնղ ՜
Հանուր
սաուղութիւնր
գրան
կր բերէ
անվախճան
Հակասութեանց
: Աղգր
թողալ
Հ ի ն
լեզուն,
մաքե–
րի բացատ
բութե
անղ
Հ ի ն
ձեւր , եւ սկսաւ
գոբհա–
հել
նոբ , վա
յրենի
ու անմշակ
ձեւր
ոչ ա յն
սլաա
ճառով
ո բ առաքինր
վատթար
կամ
ցահազո
յն
էր
նորից
, կամ
բնղՀակառակն
, որ
նորր
լաւազոյն
կամ
գեղեցկաղո
յն է
Հ ինիղ , այլա
յն սլատճաո
ո
՛ի
ոբ
Հինցահ
ձեւեբբ
է լ էէին
Համ ա սլատաս
խանում
նո րա
մտքերի
կաղմ ութե ան : Ա իեւնո
յն սլատմ
ա
-
բանական
սլատճառր,
որ ստիսլեց
նոբան
թ՚՚Գ՚՚՚՜Լ
Հ ի ն
ձեւր
կբ ստիսլէ
նոբան
չր Հնագա՚եգել
րնգՀան–^
րապէս
մ ի ոբ եւ իցէ բաբ բառի
ձեւե
բին
, եւս
ա–
ռաւե
լ կր ստիսլէ
փախչի
լ ա յն րարբ/սռ
ից ,
"րԻ
մէք
Հա րաղատո
ւթեամ
բ պաՀ փահ
են Հ ի ն
լեղուի
ձեւերր;
Ա՚լ՚լբ
թոզաւ
Հին, մչակփահ
եւ
բւսւակա–
նին
կոկ
լեզուն
նոբից
ստիպվահ
, բստ
որում
այգ
լեղուն
է լ իր առա
քւա
յ ձեւով
անՀասկանա
լի
էր
նո րան • ուրեմն
"՞
ր Ր՛՛ե իկո՛
յին
Հետե
ւելո վ
մենք
պէ տք
է ղիմենք
ա յն բարբառին
, որի
՚^ էք առա
-
աոլթեամբ
գտնվում
են
Հ ի ն
ձեւեր
:
՚1յ
,որ
լեղուն
ի
սպառ
կորցնում
է իր իւորՀուբգր
, երբ ոբ ու -
բանում
են նո րա
անկաէսութիւձւր
, ե ս ինքս
առաք
քի՛չ թէ չատ
Հետեւում
էի նո յն ո ւղղո
ւ թ ե ան
որ
ա յմմ՛
գովաբանվում
է Հկռուեկ»ի
՛քէք , բա
յց իմ
մ էք
առա
քացաւ
յեղափո
իսու թիւն
եւ աչքերս
բաղ–
փե ցան : ինձ
Համ
ար
այմմ
՛ի"
յ թ էէ թէ այս
էլամ
այն
րա
ր բաււռփ
աւե
լի
ւլեղեց
ի1լ
են
խօսում
,
ա յսինքն
աւելի
մօտ
Հ ի ն ձե ւե ր ի ն • ես
ուրիչ
րան
եմ
փնտռում
, "՞ր բարբառի
մէք չատ
են մչակ
—
վահ
կենգանի
ձեւեբբ
նոր
լեղուի
։
Հ ի ն ձեւե
բի
Համար,
որ
(ինչսլէս
Հաւատացնում
են մեղ)
ւլորհ
են
ահփում
Տարօնի
բարբառի
մ էք , ես Հարկաւո
-
րութիւն
չունիմ
գիմելու
Տարօնի
բաբբառին
, ես
կ ա ր ո գ եմ գտնել
այգ
բանեբր
ե լ յետագայ
մատե—
նազի
րների
չա րագրու
թեանց
մէք՛
րա
յց ե թէ
կան
գորա
մէք նոր
ձեւեր,
ժամանտկի
ձ^^ռքռվ
մչա1լ–
վահ,
մեբ
ներկայ
Հա րկաւ ո բու թե՛սնց
Համտձայն,
ասլա
ուրեմն
չնորՀեցէք
մեղ
Լեգուն
մ ի որ ե լ իցէ վաբգա
սլե տո
ւթիւն
չէ •
ամ ենա վա տ թ ա ր վաբգապե
տռւ
թրւնն
կարելի
է
տաբահել
եւ նա
նա
յելով
իր
յ ա տ / լ ՚ ՚ ւ թե ան ,
կր
ճարէ
այս ու այն տեգ
իրեն
Հետեւուլներ
չատ
էլամ
քիէ՛–
իայց
լեգուն
վա բգասլեաոլթ
իւե
չէ ,
կարելի
չէ
լեգուն
քարոզել
, ուղես
ա՛ռ
բոլոր
աղղբ
եւ
նրս–
աեց ուր աչակե
րտա
կան նստա րաննե րի վլ՛ա
լ ,
որ
անքլարելի
բան
է , գաբձեալ
աչփսատանքբ
անօ՚լոլտ
կր
լ ի ն ի ։ Այս մ ի չատ
քնքոյչ
խնգիր
է :
Լեզոլն
խորՀրղահոլթիւններ
չէ , որ չարագրվի
,
լեգուն
օրէնք
չէ որ Հրամայվի
: Աի որ ե լ իցէ մտքի
յայ–~
աարար
ամենաղ
եգեցի1լ
ձե ւն անգամ
որ եւ է
ղա
ւառի,
սլէտք
է մտցնենք
լեղուի
մէք, ոչ թէ
ստի
պողական
կամ
պաչտօնա/լան
կերպով
այլ
՛լաղ
-
տագողի
ոբպէս
մաքսանենգութիւն
,
որպէսղի
պատճառ
չր
լ ի ն ի յեղաչբքութեան
: Ամենայն
չրր՜՜
քան
ունի
իբ բնաւորու
թիւնր
եւ
նո
յն
կերպարան–
քր
ն ո յ ն բնաւո
րութիւնբ
կ՚ունենայ
եւ նորա
լե —
ղուն , մեր Հ ի ն լեղւի
մէք ասում
ենք ^գան
րմ -
պել»
, իսկ
նորի
մէք գանր
չէ խմվոլմ
, այլ ուտ
-
վում
է . ասում
ենք հեհ ուտել
եւ ոչ թէ իսմ ել ,
Հ ի ն
լեզուի
մէք ոչ մ ի տեղ
կարելի
չէ գտնել
այղ
պիսի
ոճ :
Գաւառական
բարբառնեբբ
կարող
են
օղնել
ընգՀանուր
լեղուին
առանձ
ի ն
ինքնուրո
յնա
բաբ
մ չաքլվահ
բառ երով
եւ
ասացվահքնե
րռ վ , րա
յց
միա
յն ա յնպիս
ինե րով , ո ր չկան
միւս
բա րբա
ռնե–
բի
մէք, կամ
եթէ
մինր
միւսից
ղե րաղանց
է :
Ըն՛գ
Հանուբ
պակասութեան
կարեւորութիւնբ
փոիսա —
գարձաբար
լցուց անե լոփ
Հնարալոր
է նռր
լեղուի
մ չակո
լ
թիւնբ
, իսկ եթէ
ամ բոզքա
պէս
աոն
ուն ք
մ ի
Որ
եւ իցէ զաւաոական
լեզու,
որքան
է լ
որ
զա
լաւ
լ ի ն ի , ա յսու
՛ոմ ենա
յ ն ի ւ 1լտրող չէ
արմ
աա
ձզն
լ
օտար
Հողի
փբայ,
որովՀետեւ
գա
մ ի ուրիչ
գա
-
լառի
հնո
լ
նգ եւ ս եփա
քլ անո
լ
թ ի ւն
է :
Ամենա
յն
փաբձ
որ
ել
է բարբառի
կոզմից
միւս
րոլոբ
բար–
բառների
Համ
ար
գրօչ՚սկ
բաբձրացնե
լ
<</Ճ/
լսպէս
խօսիր»
վեբնտզրով,
միշտ
կբ թնե
ձայն
րարբտ–
ռո
ք յանապաաի
, զանազան
գ՚ւււաոների
մարգե/լր,
եթէ
կամենում
են ն ո յ ն
լեզուն
բարոյական
գորհիք
Այս
տարի
լրացաւ
Հ.
Ա–
Գաշնակցութեան
վաթսունամեակր
:
Շատ
մր Հայաչատ
վայրերու
մէք, արգէն
աօ
նեցին
Հոհ րազմութեամբ
, ինչպէս՝
Լիոն,
Տէսին,
Վիէն,
Սէնթ
էթիէն,
Սէն
Շամոն,
Կբրնոպլ,
Պոռ–
տօ
, եւա
յլն :
Այս
չաբթու
կը տօնուի
Փարիզի
,
յաքորղ
չաբթու՝
Մարսէյլի
մէք,
ինչպէս
արաասաՀմանի
մէք,
ուր
խոլյլներամ
րազմ
ութիւննե բ
1լուն1լնղ
-
րեն
բանա
իսօս ութ
իւններ՝
այս
Հսկայ
կուսակցու
թեան
վաթսուն
տարուան
ա րգիւնաւո
ր
ղոբհու
-
նէութիւն
եւ
անՀուն
գոՀողո
ւթեանց
մ ասին
: Այս
առթիւ
, անգամ
մր եւս կ՛՝
ո
գե կո չո լ ի ն
անուններր
ա
յն
Հե րոս՚սփաո
ն ա Հ ա ւո ա կնե
ր
ո ւ ն , որոնք
ինկան
անտբտունք
, փշապսակր
իրենց
ճակտին
, խաչր
ի–
րենց
ուսե բուն
, պա յքարէւլոփ
, բոնակա
լո ւթե ան ,
բա
ր րա րոսութե
ան եւ ամէն
տեսակ
զազփւր
քսու —
թիւններու
գէմ , մ իչա
նշանաբան
ո ւնենա
լո վ ,
՚^քլամ
մաՀ կամ
ազատութիւն»
• • . ;
Ես Գա նակցական
չեմ , սաքլայն
իմ Հայ Րէէա–
լբս
կր պարտագրէ
^ ո
րՀալո
բե
լ , անո
ր
վաթսուն
ամեակր
, եւ
խոնարՀիլ
, անոբ
Հ իմնագի
րնե բո
լ
անմաՀ
յիչատակին
առքեւ
: Համողուահ
եմ թէ
Հ •
Տ • Գանակցութիւնն
է որ իսէլասլէս
կբ
աI
^սնէ , կբ
ղւլայ
րարբարոսային
անա
րզա
րութեան
ղոՀին՝
Հայ
մողովուրգին
ցաւերն
ու վէրքերբ։
Միայն
ան
է այգ
վէրքերուն
եւ ցաւերուն
սպեղանին
ու
բա—
լասանր։
Փա՜ռք
իրեն
:
ք՝այց
գիտեմ
նաեւ
թէ ան
ունի
իբ Հակառա
-
կորգներբ
, թչնամիներր։
թչնամիներ
որոնք
բամ
նուահ
են երեք
մ ասերու
կամ
Հ ատո
ւահնե
բու
:
Առաքփն՝
կաշաւււււածներ,
եբ/լրորգ՝
փւսւԼ
–էս–
մոլները
եւ երրորգ՝
նաիանձոտները :
Այս
երեք
աճպարաբնեբր
յաճախ
կբ
մ իանան
,
մէկ
բերան
էլ րլլան
, ու կր սկսին
վախկոտ
, Հա
-
քան
չունե
բու
նմ
ան
ոռնալ
: ԳռեՀ կօր էն՝
գրաւոր
կամ
րերանաց
ի կբ
յարձա/լին
Գաչնակցութեան
գէմ
, միչտ
իբրեւ
ղէնք
ու
զրաՀ
ունենալով
,
ԱՈԼ–
աը , գրւցարտոՆթ֊իննր , (ւե&<յութիւնը
ե ւ
ամէն
կարգի
ստո րնո լ թ իւննե
բ , որոնցմէ
Սագւսյէլն
ան—
ղամ
պիտի
՛էա
ր չէ
ր :
« Շունբ
/լր Հաքէ , /լարալանր
/լ
անցնի»
:
Ամէն
անղամ
ոբ առիթ
մբ կբ
ներկայանայ
,
ո|ղառր ջուրի մէջ ձուկ որսացողներ
անմիքապէս
Հրապարակ
կ
՝իքնեն
, ի Հար/լին՝
կբ
պղտո
րեն
,՜
զու
լալ
,
իսաղաղ
քուբր...
Եւ անամօթաբար
կբ
ճգնին
Համռղել
Հայ զանգուահր
թէ՝
• &• Գ –ր
Հաք
մոգովոլրգե
թչնամին
է»։
Մինչեւ
անգամ
գրեցին
թէ
Գաչնակցութիւնբ
միացահ
է Թուրքին,
Հա
-
յաստանր
կոբհանելու
Համաբ
;
Անոնք
Հա յրենագսււ
էլ՝
անուանեն
Գա
^ակցու՛՝
թհւնր,
մոոնալով
որ ամէն
տեսաէլ
գաւաճաններ
,
մս
-տնէւչ^հեբ
եւ
եղբա
յ րասոլաննե
ր
էլբ
վխտան
իրենց
չար
րերուն
մէք :
Գեռ
երէ1լռ
։սւն
պատմութիւն
է,
կ–է.բմանա–
քլան
գրաւման
չորս
տարիներու
րնթացքէն
,
մէկ
Հաաւ
քէթր
չարեւնեցալ,
չնորՀհւ
Գաչնակցու
-
թեան
Հա ւբենասիբաԼսւն
լրքու
թ՚-ան
եւ արթնու
-
թեան։
իսկ
իրենք
ի
՜նչ
քսո։
թեւններ
եւ
գաւեր
սարքեցհն
, աս
ու ան վա բկա
բե
էլե էո լ
, կողուղւոե
-
լու,
ն ո յ ն իսկ սպտէւնելոլ
Համար։
Մ
՛Ասնաւո
րապէս
Հոս
Մարսիլիոյ
մէք քանիներ
ինկան
եղրա
յրաղաւ
գնգակնե
բով
• Ո չ
միայն
Գա
շնա
կց ականնե
բ
,
եւ
չէզոքներ,
օրինակ
տարաբախտ
Աաբգիս
^
մսւղանեանբ
(Հնչակեան)
:
Գարձեալ
Մարսէյլի
մէք էբ որ
1947
/5,,
այգ
փաբձկաններբ,
սեւ ցանկ
մր չինեցին
եւ
ղրկեցին
առ
որ անկ
է, յուսալոփ
թէ
Հայակեր
Բեբիան
կրնայ
դո
՛ւ
մինչեւ
Ատլանտեանի
ափւերր
:
Անոնք
գ ե ռ չեն յաղեցահ
ուաելո
։լ,
իսմելոփ
Գաչնակցութեան
միսն
ու աբիւնր։
Փարիզի
կաբ.^
մբախա
քուբքի
կաորր
չէր
որ
<ձԱ. ՛քյ.»
ստորա
-
գրութեամ բ,
(25
եւ
.2ե
Հոկտ.)
աանիքր
ելահ,
կատգահ
չան մբ պէս
/լ՝ոոնաբ
Գաչնակցութեան
()()ամեակի
աոթիւ
:
Մէկ
եր/լու
Հատուահներ
այգ
կնգռլգր
կա
-
կուղցնող,
փախուկին
ղ ր չէն :
« ... Հ ա յ ժողո վ ո ւր դը ատելով կ ՚ ա տ է
ա յ դ
կ ո ւ ս ա կ ց ո ւթիւնը ե ւ անէ ծքո վ կը յ ի շ է անոր ա -
նունը » :
« • . - Ո՛չ Դաշնա կցութե ան հասկցած
ձեւյւվ
Հայկ– Դատ
գ ո յ ո ւ թ ի ւ ն ո ւնի , ոչ ալ ա յ դ կուսակ
ց ո ւ թի ւ նը ա յլ ե ւ ս ո ր ե ւ է կապ
ունի ա յ դ
հարցին
հե տ » :
«
... Դաշնակ ղե կ ա վ ա րո ւթիւնր կը ցցուշա
նայ Թրքահայսւստանի իւօսքը րն ե լ է , չվշտացնե –1
լու համար իր Անղարայի բ ա ր ե կ ամնե րը։ Ան
կ ը ՝
պատրաստուի ամերիկեան ցէնքեոով եւ Անփսբայի
ցինա կ ցութե ամբ յարձակիլ. Սովետ– Հայա ս -
տանի վ րայ • . • » :
Այս
ղաղրե
ւին
Հ ՛ ՛ ՛ ՞ յ է թէ
Թուրք։
Մաբղկային
արա
րահ
մ լ^ւ է թէ
Հրէչ
մ բ : Այս անո րակե
լ ի ն
ա–
ռանց
ուղեղի
:
Ոչ
պարոն
, նաիսէլին
Տի
"Ուս
/,ան
։իարգւսսլէ,–տ
,
ներկայիս
Մարքսեան
փարւղէյտ
- փ։սրգասլետ\
Հայ
մողոէիուրգր
/լ ատէ
ձեղ նման՝
ի։ենէ^եբր,
եւ
կբ
փաոաբանէ
Գա չնակ
ցո
լ
թ ի ւ ն ր : Որ՚՚էէո
՚էի
Հ՚՚՚մուլ
-
ոլի։ւ
,
։լնա
անոր
()Օամեսւէլի
տօնակաւուս
բութ ե ան
,
եւ
պիտի
տեսնէա
կոյբ
"՚Հքեբոփգ
:
Հասլա
որո՞ւ
Հաս/լցահ
ձեւուի
Հայկա/լան
Գատ
կա՞յ.
• . Ան՚լ՚ոբայի
ամէնէն
Հաբաղատ
բարե
/լամ–
նեբր
եւ գորհա/լիցնեբր
գուք
չէ՛՛ք,
Անղարայի
զ ի –
նտ/լցռւ
թեամ
բ
յս։ րձա/լեց
ս։ք
մ ս՚նու/լ
Հա
քաստանի
փրայ,
ղայն
յանձնելով
խորթ
ստնտուի
մ ր . . . ։
Տեսա՞ք
Գաչնակցա/լան
թերթ
մբ ւքր
անբնգ–
Հաա
Հ յ ի չ / ՚ ց ն է
ԹրքաՀա
յաստանի
Գաւոր
: Ի"/է ձեր
մ ամ
ու
լբ կարս
— ԱրտաՀանն
անգամ
մ ոռցեր
է ,
անչու.չտ
անսալով
մասնաւոր
ՀրաՀանգներու
:
Տարիներ
առաք,
կր
գանուէի
ֆրանսական
Ա՚Իէ
՚ՒԿԷ
»
ղինոլււրու
թէ,անս
չրքանր
էլատաբելու
;
Օր
մ ր տ/ասայ
լ^ւտ/ա լացահ
Հսկայ
փ՚Իգ
մ
ր
ղանղ ա զօր
է՛է։ , ։իո։լւ։ցէ
մր /լ անցնէր։
Այգ
սլ
՚ոՀուն,
յարզսւչէն
թաւիթրփուք
տունէ
մբ սլղտիկ
չուն
մր,
^՛գուբս
թռաւ,
փաղեց
՚իզի
ետեւէն
եւ
սկսալ
Հա
-
քել
. • •
*Իի՚լէ՛ , անա
իսո
բմ
ձա
յն
մ ր աոնե
լոփ
, էլե -
ցաւ
, եւ
գարձ՚՚ււ.
նա յեցաւ
, իբ ետեւէն
քի
չ
Հեռու.
կեւլուլ
ալգ
Հաքող
չանր։
Եէ
՚կաբ
գիտելէ
վերք
չա–
րունա/լ/յց
իր ճամբան
• ՚ • ինձ այնսքէս
թուեցաւ
թէ
.իիզբ
/լ՝րսէր
.
Ե՛յ գաճաճ
, դուն
իմ ռւմս
չ1^՞
ս գիտեր
, ի ՞ ն չ
պա րապ
- սլարապ
ետեւէս
՜կր
Հաք
ես , եթէ
կնձի
-
թիս
հայրուիբ
քեւլ
բռնեմ,
Հագաբ
քիլոմեթր
, ան–
գին
կր նետեմ
, Հոգիդ
/է՝ելլէ
...է»
Աբգ,
ամէն
անդամ
ոբ կբ
լսեմ , գրաւոր
կամ
բերանացի
յարձա/լումներ
Գաչ^։ա/լցութեան
գէմ
,
այգ
ոլղաիկ
լակոտն
ու
Հս/լայ
փիզր
կր
յիչեմ
... :
չինել
աղւլի
Համար
, պ է ա ք է զոՀ բերեն
իրենց
գաւառա/լան
անձնաս
ի բութ
ի ւ ն
ր ։
Այլապէս
կարող
չէ
մ ի օրինաւոր
բան
յառաքանալ
:
Տարաէլոյս
չկայ
որ աւլգբ
կարող
չբ էինել
խօ
սել
լնգՀանուր
լեզուաի,
կենղանի
խօսքր
իւրա
-
քանչիւր
ւլաւառի
մոգովյւդի
բերնւ։ւմ
ունի
իր
/լապրիղԿւերր
եւ Հաճոյքր։
Բայց
լեզուի
մչա/լոլ
-
իժեան
աոաքին
խն՚էիրբ
այն պէտք
է էինի , "ր
խնամ
աարվի
՛Այգ
լեէԼոլն
բարոյական
ղիւրրմ
բռնելի
։լ որհիք
անել
եւ վաքր
ի չատէ
ուչիմ
զաւառա
-
բնակի
Համար
մատչելի
եւ այգպէս
գիաութէւանց
^ամար
ղիւրալ
անցանելու
ՃանապարՀ
բանալ
ա—
ռանց
որին
լուսա։
որութիւնր
ե լ
ազատու
թիւնր
աներեւա/լայ1էլի
են : Գոբան
բ^ւղՀանուր
իւօսակ
-
ցական
լեղուներու
Համար
ոչ թէ
մեր մէք,
այլ
Հազար
անդամ
մէէգանից
ւլօրաւոր
աղղե
ր ի մէք
ան–
։լամ
ամենեւին
Հնար
չկայ
, չր նայելով
որ
Համա–
լսարաններ,
ճեմարաններ,
զանազան
ուսումնա
-
բաններ
եւ բազմ
աթիւ
օրագիրնե
ր
ունին
:
Իսէլ
Հտրկաւոր
չէ , որ Հեաս
խօսոզր
այնպէս
խօսի
ինչ։դէս
ես եմ խօսում
, բաւաէլան
է նա ինձ
Հաս
կանա
ք , Հասկացոգու
թիւնր
առաքին
քայլ^։
է, ինչ
որ
ներէլայ
սէւրոլնզր
Հասկանայ
, այն գալոց
սե-
րունգ ից ունելիքներով
/լաբէ^լի
չէ
էինել
խլել
յ
Այս
իմ բոլոր
ասահներից
պարզ
երեւում
է թէ
է
,ս որպիսի
ո ւ զ զ ՚ ւ ւ թ է ՚ ա ն
Հետեւում
եմ : Ես ամե
- ,
նեւին
երաչխաւոր
էինել
կարող
չեմ,
թէ էլր պա
- ^
տաս
իսան եմ Հարցո
ւահ
ի ն ա յնպէս
էլամ
էլր էլս։
տա
րեմ
այգ
ղորհր
այնպէս,
որ կարելի
լինէր
ասել
ՏտքւՏ
6Տէ
կամ
6ԸԸ6 հ օ ա Օ ,
ինձ
օտար
է
Ա
՛յդպիսի
մ անր
անձնաս
իրո
լ
թ իւնբ : իմ ան
՛անաս
իլ, ո ւ թ
իւնր
բսււ աէլանացահ
կբ
էինի,
եթէ
ես էլաբողանամ
ի–
բագոբհել
այն,
ինչ որ
գօբութիլնս
կր ներէ
եւ.
ինչ
որ կարող
եմ , ես,
իրրեւ
առանձին
անՀատ
,
կարող
եմ
մ ասնաւո
բ բանէէ բում
մ եհ
ս խա
լնե
ր
ա–
նել , թող
ն էլա տո
ւլնե բը ուղղեն
• նեբկա
յ Հանգա
-•
մ անքներ
ի մէք եւ մ եր ունեցահ
միքոցնե
բով
կա
-
ր/՚էի
չէ պաՀանքել,
որ պատկերի
բոլոր
մասերն
աււանձին
առահ
դեզեցիկ
լինեն.
ես
ճիգն
եմ
թա
վաւմ
այն վախճա՛նին
^ որ դո քա
ամէնքր
իրենց
տեզեբում
լինեն
եւ րնական
կաբղով
դասաւոբ
-
վահ
: Գեղեց/լութեան
, երեսի
դհազբութեան
մա
-
սին
սլէտք
է Հսկայ
մամանակր,
որովՀեաել
^լե
զուն
իոորՀրդահութիւն
չէ , որ չարադրվի
, որով
-
Հետեւ
լեւլուն
օրէնք
չէ , որ նա մոռացվի»,
ինչպէս
որ
ասացի
վեբեւում
:
Թէեւ
ե։։ տա/լալին
մինչեւ
բայերն
ե։ք
Հասել,
ր ս ՚ յ ց առաքուց
/լարող
եմ ասել,
որ
լհորգութիւնր
կր
ոաէլալանայ
, իս/լ խոնարՀմունքր
եւ
մամա
-
նաէ^եբը
կ՝աւելնան
, գրաբարի
նկատմամբ։
Փոր
ձի
Համաբ
խոնարՀեցի
մ ի բայ ե լ
Ուրախութեամբ
տէւսայ
որ մամանակներբ
ե լ խոնարՀում
ր
առաւել
ճիչդ
են եւ ուգիգ
քան
թէ
Հ ի ն
լե,լոլի
մէք։
Աա
-
կայն
առայմմ
այսքանս
այդ
մասին
բաւական
է ։
Ես սլատրասաում
եմ նաեւ
նիւթեր
վասն
նե–
րահութհան
մ ի մեհ դռրհի
-
ֆի՚լի/լ՚ս
-
ֆիզիօլօ–
զիկա/լան
- պա տ
մ ա բան
ա էլան - ՛ս չխա րՀագբական
,
որի
նման
րան
եւս չէ եղահ.
ես այս
գոբհի
մէք
Բեօքլին
եմ պաբաաէլան
, նո րանից
ուսայ
.
բայց
այգ
նիւթեբր
ղեռ
եւս
ցրւիահ
են . պաաճառ,
ես
առսնձին
գբութեանց
(էհտՅշ)
՚էրայ
առանց
կարգի
եմ
ղրում
: Այդ
կտորները
ես չեմ կարող
այստեգ
ե լ
անէլարելի
է մխսւորել
յառաք
քան
գորհիս
վեբքանալր
եւ իմ բեբգից
ազաավելր
. . ,
(Անացեալր յսւջոբդով)
ՄԻԲԱՏԷԼ
ՆԱԼՐԱՆԳԵԱՆՑ
Fonds A.R.A.M
