մ Ի ա ե Լ նՍԼԲԱՆԴեԱնՑԻ
7–.
21 ԱպւփլԻ 1863 , Ս • Պհտերյւուբգ ,
՚ււետ - ՚՚ւօզ– Իեշւդ
ա՛գին
ե գ բ ՚ ս յ ր ,
... փո ոսղաբղ՚սհ
գրքի
րովանգա
վու
թիւնր
մի անսլիաաՆ րաՍ է, յրսար
եւ. ահԵ.ոռ.եր ոաանա~
ւորներ,
աշիաաասրրութրւե
մի ո մ ն Ա աաաթողր
,
որ իր ագձատութեաՍւք
աակ
«Սկյաթ»
է սաորա -
գրում
•, Օրեւի այգ իսկ անունր քեգ սթալաեքր
մէք
է ձգել, րսա որում ես Աայաթ ֊ ՀյՈգայր
երգա -
րանն
^ր թեգրել
, այս վերչրնր
րոլորոգրս
ուրիշ
գիրք
է ։ էււգարկած–
ոաասալո
րէււ, ր ր որել^ գաւա -
ււագաե րարրառսվ
էեն դրած՜ , այլ ագաւագած եւ
ագճաաած
լեղուոգ, որ ոԼ Հոգր
ուսր եւ ոչ րհա–
լորութրւն
, իոկ Աայաթ
-
՚Հյոգայի
երգարասր գր^
րած է ճիչգ եւ յատկասլէս
ա յե րարրառոգ
, որով
իսօսում եե Վրասաանր
Հ,ա յե ր ր ։ 1՚սճ հարկաւոր
են
բուն րարբառեերր
եւ ոչ թ^ լեգուներր
իյառեոլբ–
գբ։
էՏուսով
եմ՝ որ այմմ \ասկացար թ^ էք^Լ
ԷԻ
խեգրում ; Ա եծասլէս
կ՝ուրա իացսէ ր ր րսձ ,
ե թէ
ճար^իբ
իմ Համ աբ «(/օս ել ՚Հարգչ,թեր
ու Վ^րք
Հայաստաեի»
ագաչում
եմ ոլգարգրր
, րնձ նմ ա —
նքասլէս
Հարկաւո
ր են մի քանր
ուրրչ
գրքե ր եւ
բառարաններ
, րայց այգ մասէն
այժմ
չհս գրում ,
որովիեաեւ
կարելր է կբ յաքոէլի
ք օ զ մինի
երաչ––
իսաւո րութեամ՜ բ ազաաե
լ ինձ ա յոաեգրց
• • • ա յն
մամ անակ
կաբելի է աււաւել
լալ սլարասլվել
քան
թէ ա յմմ
ա
յսաեգ
, ուր մ ր իւօսք Հա յեբ^ե
չ^մ լր–
սում , բա յգ
լեղուի
վրա
յ քննութ
բւն եմ գրում ,
յիչողութեանս
ել Հ\) աարղայ
ղո րծո ւնէ ո
ւթեանս
չնոբՀուի,
րայց
ղարձեալ
բաւական չէ :
Հասարակ ա յս իմ ձեռնարկութեանս
Հա
մար չաա քիչ նէւթեր կան,իմ միակ
յ՛՛ յս ր
՚Դ՚^էէմի՜
կայի
ւէրայ է , ոբ անսլաաձառ կբ ծագէ
Լւմ այս
աչիաաութեան
սլաաճառով
• այնուՀեաեւ
գուցէ
յետաչրքական
(ւՇՅՇէ10ՈՈ3116)
յօգուածնե
րի մէք
Կ՚երեւին
ղանագան
աևւլեբից
ղանագան
ձեւեր, առ
ոչինչ
գրելով
յէչոցներր
ել չր
սլաաասէսանելով
նոցա , օգուտ կբ քաղե՜մ աված Լսրատնե ր րց :
/»ա
յց
առաւե
լ ուբա էս կր Ա՛նէ ի եթէ մի
"՚֊րէ՚չր
յանձն
առնէր կատարել
մ րեւնո
յն բանր ,
ձեռքէն
տակ
սլաարասա
ունենալով
այս էւմ լալ թէ Վատ աչվսա—
աութիւնր : է^այց քանի
որ չունինք
մեր
քաղաքա
կան
լեղուի
մօտաւոր
քե րականութիւնր
Լճրշղ քե–՛
րակա նութ նան մասբն ղեռ մտա ծել
Հարկաւոր
չէ) , քանի որ ղա ղարժասլեաների
եւ աչակե րտ -
ների
ձեռին չէ ւլործածական
, նոր լեզուի
քեբա —
կանութիւնբ
յառա քղիմ ո
ւթ
իւն կարող չէ ունե -
նալ : Ասենք թէ կարելի է գրել կոկ ել Հարթ ո -
ճով,
սակայն
գարձեալ գա մողովրգի
Համար կբ
լվնի օտար
ու թորթ,
մողովուրղր
այգսլիսի
գբր—
ուած
եբբէք եւ ամենեւին չէ մարսել,
ուրեմն
ղա
չի
մ իանա
յ նրա բարո յական
կաղմ ո
լ
թե ան Հետ ,
վասն
ղի այգ կոկ ու Հարթ
գրուածքի
աաբեբքր
առնված
են ռչ թէ կենղանէւ
այլ Հին
ու
մեռած
լեղուից եւ կաղմ ղած ենՀնացած
ս իստէմ ա յի աղ––
ղեղոլթեան
տակ , ուր երբեմն կան թէեւ
էիո՚էին
կենգանի
լե զուից առած
նա խաղաս
ո ւ թ էձւնք , բա
յց
Գ՛՛քա առՀասարակ
անՀետ
կորչում
են
խիս՛ս
սիստէմամոլոլթեան
Հեղեղների
մ՛էք ֊. Այս
էսօսքե–
Րէ
'9
պարզ երեւում է , որ ես մեղագրոլմ
եմ ու-
րէ՚լներէւ Հետ եւ էւմ անձր եւ այս խոստովանու
—
թիւնբ
ամեն
սէսալից ես բաբձր
եմ ղասում : Աենք
առաքխնր
մ տղրինք ելլ^ւգՀանրապէս
գո բծածե -
ցինք գրականութեան
մ՛էք քաղաքական
լեղուէւ :
ԱՀա
արղէն
|0
տաբի
մամանակ է անցել
այն օ–
ՐԻՅ
1 երբ առաքին անգամ
լոյս տեսաւ այգ
լեղուով
գրված
գիրքր եւ մենք
մ է։ շտ Հրապարակով
յայտ—
նած
ենք մեր պատ բաստա կանո ւթիւնր
ուղզե
լ մեր
սխա
լնե րր , եթէ րաբեխղճարաբ
ցո յց աան մ՛եղ ,
սակայն ոչ ոք վստաՀացալ
այգպիսի
աչխաաոլ -
թիւննե ր վրան
առնուլ
ել բարեխղճաբար
պաաաս–
խանե
լ մեզ . լ^ւգՀ ակա ռակր
մեր
Հ բաւէ րին պա -
աաս խանում
է է՛ն
յի չո ցնե ր ո վ ել մ իաբե բան ար -
Համ արՀ ում եւ մ ե բմում
է ին
ղրա կանո ւթէււն
ից
քաղաքական
լեղուն,
այն ինչ Հարկ էր նոցա
մաս
նա լոր ապէս
ցոյց տալ մեբ իսկ մ ո լութ է։ ւնր :
Աեւագլուխներից
է լ ոմանք
մի քանի տող յ ի –
չոցներ
մեզ ուղղեցին,
բայց
աբեղայից
ի՜նչ
Հար–
ցրնես
լօգիկա կամ մ ա րգավա
բո
լթ
իւն : Վերքա -
պէս
մ եր ա յգ աս սլա րէզի
վբա
յ ունեցած տաս -
նամեա
յ վյււբձր , մեր յարաբե
ր ո լ թէււնբ
մողովրգի
Հետ
բերին
մեղ վե րո յէ՛ չած փրկա բաբ խոստովա -
նու թեան
, ե ւ ա
յղ եղե լու թէււնբ
պէաք է ս բր–
աով
յա յան ենք
կատա բվե ցաւ առանց
գրամ ո լ–
ների ել Հնոլ թեան
պա չտպաննե բ ի օգնականոլ -
թեան։
Մեւ^ից ոչ ոք Հաչիլ էր տվել
իրան, թէ քա
նի՛^ խոնարՀմոլնք
եւ քան
հ մամանակ կալ նոր լե
ղու ե րային
մէք, թէեւ
այս բանբ
այմմ ծ ՚ ծաղե
լի
ԱԱեդկևսէԱ
օգԱէՈթիւԱը
Ե ւ ո պ Աքի
Անաաբակոյս
յառաքիկայ
չաբաթնեբու
չն -
Բ
՚^ՅՔԻ՛՛՛
է
"Ր
օտաբ
երկիբներուն
եղած
ամերիկ -
եան
օղնութիւնր
վճռական
անկիւնաղարձի
մր
առքեւ պիտի
ղտնուի : Ա արշբլի
ծրագիրր
,
ո -
բուն
ամէն պարագայի
տակ
|6
ամսուան
կեանք
մ շ կր մնայ
անչուշա
պիտի յաքորգէ
աւելի
բն–
ղարձակ
ծրագիր
մբ, քանի ոբ կ՝րնղղբկէ
Ե
՚֊րՈ -
պան,
Հաբ. ելկեգր. Ամերիկան
, Ավ։րիկէն եւ ա–
սիական կարգ
մր երկրամասեր,
եւ նոյն
ատեն
""–^մ՛
չեշաակի
կերպով
Հիմնուած
Հակաբո
լչեւիկ
եան
սլա յքա րէն վբա
յ ;
1յ
լրոպայէւ
մէք մօտա լուտ է արգէն տնտեսա -
կան ծբագրէն
վա էսակե րպո ւմ ր ղուտ
ղինուո
բական
ծրագրի
մր։ Ա արչալի
ծբագրէն
Հեղէւնակներր
եր
րեք
չեն ծածկած
իրենց
Հա կարո լչե լիկեան
նպա
տակնե րր : Ամե րէւ կացի
մ ասնա գէտներր կր մաա -
ծեն ա յմմ թէ ապբուսաէւ
մ ակարւ^սկին
բարձ -
բացում
ով
մ ղուած
պա յքաբ ին պէաք է
յաքո
րգէ
վե րազինում
ով կատարուած
պա յքարր :
կապակցու
թիւնբ
աբգէն
Հաստատուած
է Պ -
Մ ելբոն
՛Րացի
անձ ով , ոբ Եւրոպա
յի
Ա
արչալի
ծրաղրէւն
չրքուն
գեսպան է եւ միեւնոյն
աաեն
Ատլանտեան
գա
չին քէն տնտեսական եւ ե լմ տական
յանձնամո
զովէն
նա խաղաՀ ր : Գէպքեբու
բնակա -
նոն բերումով
ՀետղՀետէ
ղէւուո րականն
երն են որ
պիաէւ կոչուէն
վարելու
Եւրոպա
յէւ տրուած՜ նոր
ձեւիւ օղնութեան
լծա1լներր :
Ասկէ զատ , եթէ մէկ կոգմ
դնենք
պատերռպ–
մական
էւրեզէններու
առա
քո ւմր , ամեբէւկեան
՛լէ՛ն
ուո րական
օղնո
լ
թ էււն ր պէւտէւ աււնէ նախկին Ա ա ր–
չրլի ք> բագրին
ձեւր : Գրամական
յատ կա ց ռ ւմնե բ բ
պիաէւ ծառայեն
գարձեալ
ազգա յէն , պաչտպանու
—
թեան
Համաբ
աչխատող
ճա րտա
րա րուե ստնե
բու
անՀրամեչտ
նախանիլ
թեբուն եւ
մեքենաներուն
ւլն ման :
Ատոր փոխարէն
, Ափւրէւկէն , Ասէւան
ել լատին
\
Ամ ե լւէւ կան
պէւտէ։
զ բաւեն
Եւրոպա
յէւ տեզր
իբբեւ
՝
ամ ե լ։ է։ կե ան
օւլնոլ թեան
«բնգո
ւն՚ս րան» , տնտե
սա
կան
զեանի
փրայ։ Հոտ եւսնպատակակէտր
Հա —
կա բո լչե ւէւ կեան է, ռրո։իՀետեւ
կարւլ. մբ երկէւր —
ներոլ
կենցաւլէւ ցած մաելարդակբ
մ ո ղո
էիււ
ւ րղնե բ ր
կբ տլ։ա։քաղլ։է
է։ նպաստ
Հ աւք ա յնա
։ի
՚ս րո ւ թ ե ան Հ
բայց
ւ։լայքալ։էւ
՚լոբծիքբ
այլեւս
ս։։լառազէւնս
ւմ բ
չէ •
Փնտռուած
արգիւնքներն
են •
Ամրապնդել
մուլաիու րղն1ւբուն
անկախութիւ
նր
անոնց
լ^ւծայելոփ
սւն/լ։ւ։էս տնտեսական
՛լ՛՛ր—
ծունէութեան
մր միքոցներր :
Աւելցնել
աղղայէն ա ր տագրութ
էււն ր ոչ
միայն
1լենց՚սւլէւ մակարդակբ
բս։ րձ րացնե լո ւ
Համար ,
ս՛ յլեւ
ամերիկեան
ճա րաա բաբ ուե ստին
ճարելու
նախանիւթր
որոնք ՀետզՀետէ կր պակսին
Ամերիկայի
երկրամասին
վրայ,
ԱպաՀովել
մողովուրգներու.
եւ կառավարոլ ^
թիկններուն
Համտգոբհակցութիւնշ
այս
չրքաններ
բուն մէք :
^Յետամնաց»
չրխններր
կր պարունակեն
մէկ
միլիառի
բնակչութիւն
մր որ այլեւս
չի Համա ^
կեբպիր
չքաւորներուն
եւ որ ունի
անՀուն
ր ^ յ ^
չշաՀագործուած
Հտսոյթներ : Նոր
ձեւի
ամերիկա
եան օմանգակութիւնր
այս քաղաքական
ել տնաե^
սական կրկնակ
Հարցն է որ պիտի
քանայ
լռլծել ,
Այղտեղ
խօսքր տնտեսական եւ
քաղաքական
մասնագէանե
րո՛նն է որոնք
Եւրոպա
տարին
ՀՄարշբլ»
նաւը :
Անգին
իրանի
մէք զօր– Ռաղմարայի
կաոա ^
վարռւթիւնր
բաւա/լան
չՀամաբելով
Մոսկռլայի
Հետ
կնքուած
առեւտրական
Համաձայնոլթիլ-յ,^
^
իսիսա պատուէրներ
տուած է իր
քարոզոլթե^-լ,^
պա չտօնատա
բին, որպէսգփ
րացարձակ
չէզոքոլ^
թիլն
պաՀեն։
Այս օրինակր
նոյնիսկ
.իորձութեան կր մղէ
թուրքիան, որ Աունաստանի
Հետ առաքէն
երկիրլ,
եղաւ
ամերի/լեան
օմանգա կո ւթենէն
օգաուոգ՝
չնորՀիւ
թրումրնի
վարչապե աութեան
» (1947),
Մ
՚սրչրլի
հրադրէն եւ Ատլանտեանի
դաչէ,նքէն ա~
ռաք։
թէեւ
իրեն տեզ չաբոլեցաւ
Ատլանտեան
կազմ ա1լե րպո ւթե ան մէք, բայց
թուրքիա
աոաքին–
ներէն
եղաւ որզօրամաս
մր ուզաբ1լեց
՚Րորէա,
ուր ծանր քարդ մր կրած
են արգէն,
ինչսլէս
Հա–
ւլորգեց
Հեռագիրր : Րայց
զօբ - Պբէալիի
վերքին
յայտարաբութիւններր
, որոնք կբ
յանձ՛նաբաբեն
ամերիքլեան
ումերր
էցրուել
եր1լրորգական
պա -
տե րաւլմնե բու
մ էք , մտաՀոգուիժեան
մ ատնած
են
Անղարան։
Արդարեւ,
թուրքերր
կր մտածեն թէ
բալսւրար
պաշտպանութիւն
պիտի
գտնելն խոբ -
Հրգային
յարձակումէ։
՛քբ պարաւչայէն : Այս մա
ռին վճռական
ապաՀովութիւն
մ բ ստացած
էրլլա–
լո՛փ կ՜՚երերան
չէզռքութեան
զառիթափին
՚էրայ :
ԱՀա դէպքեր
որոնք անգամ
մր եւս կ ապա -
ցու ցանեն թէ տակաւէ։ն
Հաստատուն
փիճակ մբ
ստացած չէ Հաւաքական
ա ւղաՀովո
լթ
էււն բ :
Հ–
Մ–
ՀԱԾՐԱՐԶՈԻՄԵԱՆ
ՊԵՐԼԻՆԻ
մէք կիրակի
օր տեղի
ունեցած քա
զաքապեաական
բնա բութ իլննեբր
նուա զեց ուց խն
ումր
զ երմ ա՛ն Ընկե րվաբական
կուսակցութեան
,
որ նաէսոբդ
րնտրութեանց
մէք
ապաՀոված
էր
ձայներու
Հարիլբէւն
64,5/^ :
Այս ա՛նգամ չաՀած
են
Հարիւրին
44.7/՛,
բայց դարձեալ կր մնան
Հզօբա–
Ղ"ձ^ կուսա1լցոլթիւնբ
քա գա քէս պե տ ա կան
խոր -
Հուրգին
մէք։
Նոբ խորՀուրգբ
պէ՚.տի
կազմուի
միւս կուսակցութեանց
Հետ գործակցա/լան
Հի -
մ ան ՛էրա յ ;
ԿԱՐԳԱՑԼ՚Ր
ԵԻ
ՏԱՐԱԵԵՑԷԲ
€ՑԱՌԱՋ»Ը
է թվու։ք
, բտ ւց ա լսու ամ ենա
յնէ։ լ
ճ էմաբ
՛ո
իբո–
՚լո՚թք՚ւն
է ։ իրաւ է, այդ խոն
սւ ր Հ մ ո ւնքն ե ր ի մա–
մանակներից
մի քանիսբ
գործ
էինք ածում
ան–
գիտակցա
բա ր լե զուի
Հոգուն
Հնազանգե
լուէ , րա
յց
եւ
մ է։ քանիսր
թւ։գում
էինք
անւլո բծածե
լէ։ է։ վր—
նաս մեր նոր կենգանէ։
էսօս քէն : է^էել, խոստովա—
նում
ենք, չատ անւլամ
Հարկաւորութիւն
էր սլա
տա Հում նոցա
ւլոբծ ածե
լու , բա յց մենք
գե։ւ ան
գործ եւ անՀասաաա
Հողէ։ վրայ
էէ՚նելով
ամենայն
դւլուչռւթեամ
բ
աչէսատում
էինք զանց
աււնել
նո —
ցա , այնսլէս
էնչպէս
փորձառու
նաւավաբբ
վ։ախ–
չում է է։ր ծւէ՚Լաւլնացութեան
մամանակ
վտանւլա–
լոր
աեւլերէւց։ ԱՀա այդպիսի
անկանոն
ւլործակ -
ցութիւնր
վաէսանակ
ուգիգ
ճանասչարՀուէ նպա —
աակաքլէտին
դիմ ե լու , ծուռ ու մ ուռ ճանասլա բ -
^"՚Լ
դնալր
յաււաք բերաւ
ան յա րմ ա
րՈ
ւթ իւնքր , ո–
րՈնք էսոբթ
էէն թւիում
մողովրգին եւ ասես թէ մի.
անանցանելէւ պատ
էէ՛ն քաչում
գրականութեան
եւ
մողուէրգի
մէք :
Նոր
լեղուի։
մ է։ քանի
ձեւերր
արՀամարՀում
է–
է՚նք այն ՝ւիմա՚ն
՛էլ՛ա յ , ոբ նոյն
ձե ւերր չբ կան Հին
լեղուէւ
մէք,
ի՚1ւչու ոբ գործ
էէ՛նք ածում
մէւայն
ա յն խոնարՀումներր
եւ մամ անակնե րր ,
ո րոնք
բա ո ա կան
թաբւլմ անութ
է։ ւն է է՛ն
Հ էն
լեղուի Հա -
մապատասխան
էսոնա րՀո լմն,ե ր էւց եւ մամանաքլնե—
բէ՚ց , էլարծես թէ
XIX
գարու
Հայր
ստորաղրոլ -
թեամբ
սլարտաւո
րւէե լ է վաղեմի
Հայերին
ասլա–
ղայում
եւս այնսլէս
խօսե լ, ինչպէս
2000
տարէ։
ա—
ռաք
նաՀա պետն եր է։ մամ անա/լ
խօսում
է է։ն : ԱՀա
աններելի
սխալ եւ Հակառակ
մեր ս կզրո ւնքնե
բ
ին
նոր
լեւլուն
ղո բծածե
լի անե
լ :
Տուրենէ։
պալստեկում
ֆլօրենտէնեան
Հոե -
տո րնե բր բնաւ չեն քլա չկանդ։իո ւմ Աենեկէւ
/լամ կ ի–
կերոնէ։
Հեգինակոլթեամբ
, նրանց
վւոյթ չէ թէ
ինչպէս
էին խօսում
նրանք
էւրենց մամա^՚ա/լբ
, ո–
րո։իՀետեւ
իբանք
իրանց գիտցածին
պէս խօսե
լու
կատարեալ
^է։ րաւո ւնք
բ
լաւ ճանա չում
են
լե -
դուն մամանա/լէ։
՚ոբւլ էււնքն է եւ ծաւլկոլմ է
մողո
ւէբդ է։ ՀասէլացողՈէ թեան ել քաղաքա1լր
թ ո
լ
թեան
Համաձայն
, ւէատ թէ լաւ է ծաղկում
այդ ուրիշ
էսնգիբ է, րայց
իրողութիլնր
այսէ,
Ոբ
այգ լե
զուն, որպէս
մամանակի
լեզու,
ունէ։
նոյն
լէւա/լա–
տար եւ անմխտելփ
իրալունքր^
ոը
փր մամանա -
1լին ունեցել է նախրնթաց
նաՀապետական
լեզուն։
Ր՛ո՛ղ
այգ,
ինչո՞ւ
Համաբ
այղ լեղուն
լաւ է, այ"
վատ,
ո՞ւր է անպայման
կչււաչափբ,
որ կարող
լի–՛
նի այս Հարցուածին
պատասէսան
տալ։ Աչխար -
Հէ։ս երեսէն
անպայմ՛ան բան չկայ,
ամենտյն
ին^
պայմաԿւաւոբ է, նայելով
ղիտոգութեան
/լէտէ՚ն :
/՛այց
է՛՞նչ բան է ղիտոգութեան
կէտր։
Հեդինա -
կոլթխ
՚ւն : Աւրեմն ա յղ դիտալռւթեան
կէտր ա -
ղատ
չէ , այլ ստրուկ է , դիտողութեան
կէար ոէ
"՛յլ
է՛՛՛՛է է ^թէ "է իմացութիւն
եւ ճտչակ, որ կեն–
՚չանի
մարւլու
բնածին
յատկութ
իւ՛ննե բն են , ասել
է մամանաէլի եւ քաղաքա/լրթութեան
արդիւնք
I
Րայց եթէ այւլ մամանակբ
միանւլամայն
մերմէ
այն, ինչ որ նախնիքր
առանց
/լչռելու
ու
չաւէւելու
բնդունել
էէ՛ն, /^լ ՛լրա փոէսանաէլ
նոբ սկզբունք
–՜
ների
՚էրայ
ստեզծէ
մի ուրիշ,
ո՞չ ասլաքէն
դա
յայտնի
ապացոյց է , ոբ նա Հերքում է եւ է լ էէ
րնղունում
երբեմն
պաշտելի
ղաղափաբի
գեղեց
կութիւնն
ու
պիտանութիւնբ
:
Ի ՛ ն չ օգուտ
մամանա/լա
1լից մարգուն
ՄիքէԼ
Անճէլօէ։
մեռած
ու
սառն
արձաննեբի
երկնային
՚լեգեցկռլթիւնից
երբնա /լարօտռւթիւն
է քաչում \
իրա/լան
կենդանի
կնոք, չասենք
այնսլիսի
չքնա -
էլազեղ
էլնոք, բայց
կենգանի
/լ՚նոք եւ
Հետեւաբար
Համաձայն
իր բնկերաէլան ել
ֆիզիօ լօգիկա
կան
սլաՀանքներին
: Աարգկային
բնութիւնբ
չր Հբա -
մարվիլ
ամենաազեղ
կնոքից անգամ ,եթէ
գեղեց
կագոյն չէ զտնում
, պաաճաււ
բերելաէ թէ Վատի
կանի արձաննեբր
անՀամեմատ
գեղեցիկ
են եւ չք՜
նագ
իր րնտբածից
:՝ Ա՞չ աւգաքէն
ապուչ կր կո -
էէինք
այն մարւլուն
, ոբ Հանղամ անքնե ր ից ստիպ–
ված
լինելով պսակվել,
Հրամարվէբ
պսակից
այն
պատճառաւ, որ իր Հարսնացուն
նման չէ
Բել՚էե–
ղերեան
վենե,րայէն,
ինչ /լամենաք
ասէք,
՚ոյՍ
մեծ
յի՛ք արութիւն
է :
Րայց ես աՀա լարեցի
իմ թ ո յ լ թելր եւ չափր
կորուսի,
մոռանալով
որ քեղ նամակ
եմ ղրում եւ.
ոչ թէ չտրագրութիւն
:
Ո՚ւ9 ^գիր
եւ նամա/լգ անպակաս
արա.
՝(*ո՝
ՄԻԲԱՑկԼ
Fonds A.R.A.M
