HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1950 - page 258

մԻՅՏ ՆեՆԳԱԱԻՏ ՈՒ ԴԱՒԱԴԻՐ
"^Ո
^^Կ^
Ո
լ փ ^ ^ ^ ^ ^ ճ է
կովկասի
մէչ Հայերւլ
եւ Վրացթերչ.
գրեթէ
Հաւասար
թիւ– կը կագմեն
։ թէ՛ մէկը,
թէ՛
միւսը
չուրշ մկկ
միլիսն
800
Հաղար
կր Հաչուեն
ւ Վրա
-
թիներու
վերարերմամր
նկաաի
աոնելիք
կարեւոր
պարաղան
այն է , որ այգ մէկ
միլիոն
800
Հաղար
Վրաւլիներր
կր կաղմեն
վրացի
ժողովուրգի
ամ -
րողիւթիւնր
աշիարՀի
վրայ
եւ այգ
ամրող1ու–
թիւնր
ամփոփուած
է Վրասաանի
սաՀմաններուն
մէշ–. Վրասաանէն
ղուրս
Վրացի
ղրեթէ
չկայ
:
Այգ մէկ
միլիոն
8Օ0
Հաղար
Վրացիներր
աէր
են Վրասաանի
մր, որ
27
Հաղար քառակուսի
մղոն
աարածութիւն
ունի։
Մինչգեռ,
միայն
կոփկասի
ժէ 9 Վրացիներուն
Հաւասար
թիւ կաէլմալ
Հայու­
թեան
արուած
է Հա յասաան
մր
| 1 .500
քառակու­
սէ
յ՛
ղոն տարածութեամ
ր ;
Մ էնչ
Հա յաստան
ի
րնակչութիւնր
չ"՚–1՚ք
մէկ
միլիոն
200
Հաղար
է, որմէ մէկ
միլիոնր
Հայ է,
փրաց ամրողք
աղղր ամփոփող
^Լրաստանր
ունի
շուրք երեք ե լ կէս միլփոն
րնակչութիւն
, այլ իւօս–
քոփ մէկ
միլիոն
800
Հաղար
Վրացիները
կր տի -
րապեաեն
ւլրեթէ
իրենց
թիլին
Հաւասար
օտար
-
ներու վրա
յ :
Երր մենք կր մատնանշենք
այս անժիւտելփ
ի–
րողոլթիւննե
րր , իրրեւ
անառարկելի
ապացո
յց
խորՀրգա
յին իշխաԿւութեան
ՀակաՀայ
քաղաքա
-
կանութեան
, ժենք
կ՝(լլլանք
«պարսաւող
եւ ստա­
խօս » :
Վրասաանի
մաւէ կր կաղմեն
Ապխաղիոյ
Ինք­
նավար
Հանրապեաութիլնր
Հարիւր
Հաղար
բնակ­
չութեամ
բ , Աճարիոյ
ինքնավար
Հանրապետու
-
իժիւնր
նոյնքան
բնակչութեամբ
եւ Հարաւ
Ասե
-
թիա
յի ինքնավար
Շրքանր
երկու
Հարիւր
Հաղար
բնակչութեամ
բ : Աղղային
ա յս երեք վւո օրամ աս­
նութիւննեբր,
որոնց
թիլը
400
Հաղաբը
չանցնիր
,
օժտուած
են , փ" յթ չէ թէ բ՚՚լչեւիկեան
իմաստով
,
ինքնավա
րո ւթեաժ բ Հ
իսկ
ժ իւս կուլմ է վրացական
իշխանո ւթե ան
աակ
գանուոո
400
Հաղա բ Հ ա յութիւնր
, ո րմ է \
00
Հաղարր
կը բնակի
Հա յաստանին
ս ա Հ մ անա կի ղ
Ախալքալաք
ղալառին
մկք, բացարձակապէս
ղուրկ
է ոեւէ ինքնավա
բո ւթենէ
յ
Հայասաանի
մկք. Երեւանէն
Հաղիլ
30
40
. մղոն
Հեոու
\,ախիքեւանի
ղաւառի
40
Հաղար
թա–
թարներբ
տէր
են Նախիքեւանի
ինքնավար
Հան -
բապետու
թեան
, որ
ղ րուած
է Նախիքեւանի
Հեա
գտսԽւյՈբոլլ^ոք
^յւ
՚ռ%^զ7գ^^էյէ^
՝• "
յԼ
Հաղա ր քիւրտ
եւ թաթար
բնակչութիւն
ո ւնն ցալ
գիւղերու
խում բ մ ր Հ՛Ի իւր տ Կրա յ»
՝Բ բտական
Շրքան
անունին
տակ
ինքնավար
շրքան
մ ր կազ­
մած
է :
Մ ինչղ եռ անգին , յցորՀրգա
յին
Ատ րպէ
յճանի
^00
Հաղար
Հա յութիւնր
ինքնավա
րո ւթ իւն
չունի
;
Երբ
Ժենք կր
մ ատնան չենք խո րՀ րգա
յին իշ -
խանութեան
ՀակաՀայ
քաղաքականութեան
այս
աղաղակող
փաստերր
, մ ենք կ՝ րլ լանք
«.Հա յաստա­
՛նր սեւցնող
ե լ Հտյ ժռղոփոլրղի
թշնաժի»։
Երբ
ժ ենք Հայ Հաժ ա յնավա րնե բու
եւ անոն
՛լ
ուղեկիցներու
տչքր
կր խռթենք
այն
իբողոլթիլ–
նր , թէ միա
յն կովկասի
մ էք Վրա ց իներուն
Հաւա–
սար
թիլ
կազմ ող Հա յութեան՝
Հաղիլ
կէսն է ամ­
փոփուած
Հայաստանի
մէք, իսկ
միւս կէսր
գըր–
ուած
է Վրասաանի
եւ Աա րպէ յճանի
տ
իր
՛ս պետու–
թեան
տակ,
երբ մենք կբ մաանան
շենք այն իրո—
զութիւնբ
, թէ
Հա յաստանի
անձոլկ
սաՀմ աննե -
րէն անքատուած
եւ Հոզոփ Հարուստ
մեր
ղբացինե–
րուն տրուած
են Հայկական
այնպիսի
Հինաւուրց
Հողերն
, ինչսլէս
Վաբարազր
, Նախիքեւանր
եւ
Ախալքալաքր,
Համայնավար
ղաղբաէսօսնե
ր ր Հա–.
յաստանի
ղէմ թ^ամէաւթիւն
կբ
յայտարարեն
այգ
:
1945/5,
Հա
յ *իատի Տանձնա
խում րր Ա ան
3»/՛–
րանչիսքո
յի իսո բՀրգաժողովին
նե րկա յացուց
յու–
լ՛" ՛էէ Ր
՚ ^ Ր ^ որով
Աեւրի
գաչԿւաղրով
Հա
յասաանի
խոստացուած
Հողերու
կցուժբ
կր
պաՀոն
քուէր
ներկայ
Հա յաստան
ին ,
՜աւոիկա
«թշնաժութիւն»
էր Հայաստանի
գէժ ։
իսկ երբ Հայ Հաժալնավարներու
ղեկավաբու–
թեաժբ
իրենց
փորերուն
փրայ սալացող
քիամկա
-
փարներէ
եւ Հնչակեան
թաւիթփաւկներէ
կազ -
մ ուած
/^.ԱմեբիկաՀայ Աղգա
յին
իքորՀուրղ»
կոչ -
ուածր. Հայ Գատի
Տ անձնախո
ւմրի
գիմումէն
ա–
մ իս
մ բ վերքր
նո յն խորՀրզ
աժոզովին
կլւ ներկա -
յացնէր
յուշագիր
ժր, րսելու
Հաժաբ
թկ
Հ.
Գաշնակցութիւնր
«ֆաշիստ
կազժ ակե
րպոլթիլն
է» ^
աւոիկա
կ՝ Րէէտր
աւլնիւ
Հա յ րենաս
ի
բութ
իլն
արտայայտող
քայլ
ժր :
Հա յանուն
զալագիրնեբու
Տիթրոյիտի
Համա–
գուժ արր ղրաղած
է նաեւ
Հայկ՛ Գատով
,
ւ^բու
մասին
Հաժազուժարին
նե ր կա յա ց ո ւց ո ւահ տեղե —
կագիրբ
կր թելաղբէ
աշխատիլ
« Ո ր
իրականանալ
մեր դարաւոր երաղր ու ներկայ
Հայաստանիս
միանան մեր ս)աս|երու արեամր
ներկուած ու
ԳԱՇՆԱԳԻՐՆԵՐՈՎ
ՃԱՆԶՑՈԻԱԾ
(ստորաղծումր
մերն է.
«շ.») հայկական հողամալւեո|1 — էր -
զրումը, Վանը, Պիբ-լիզը եւ միւս նահանգները »ւ
Սէրելէ
«Յառաք»
, մեր գոյութեան
ամկնէ՚ն
հրատապ
Հաբցբ
ազղապաՀ պանման
("՚եդէրՐ*
անղամ
մբ եւս կ՝արծաբծոլի
, ժլնեւի
նամակով,
ձեր երկու խմբագրականներով
եւ ուրիշ
՚1Ր՛"֊ ՜
թի՛֊ ննե բով
:
Աաձախ
թելագրած
էք ձեր ա շիսա տակ
իղնե -
բուն
կամ
րնթե բցալնեբու^՛
, ռր յա յտնեն
իրենց
ալ տեսակէտր
ւլանաղան
ինղ իրնե բու
մ աս ին ,
՚իոխանակ
ղանոնք
իրենց պատեանին
մէ9 ոլաՀե -
լու
:
կ՝օ՚լ տոլիմ
առիթէն
, յա յտնե լու Համ ար
Հա­
մեստ
կարծիք
մր։
Ժրնեւի
նամակի
ողին,
մայրենի
լեզուի
կաւք
Հայ •
Ե
կեզեցւո
յ մ ասին իր յա յտնած
զազափար
-
ներով
, առաքին
տպաւորութեան
տակ
, շաա
բր–
նական
է որ կր վրգ՚՚վէ
ս՚էլղային
զղաց
ւ։ ւմնե ր"վ
բաբախուն
մեր սիրտր։
Բ՚սյց
եթէ
պւսՀիկ
մբ ,
զոբծնականօրէն
մօտենանք
յւսյտնուած
մտքե
-
բուն , այն ատեն , ստիսլուած
ենք լնգունիլ
թէ
կան կաբգ
մբ ճշմաբտութիւններ
, մէկ
խօսքով
իրտ կանո ւթիւններ
:
Այսսլէս
, ցոյց տրուած
Զուիցեբիոյ
պարտ
-
գան
ի՞նչսլէս
րացատրե
լ : ժոզովուբգ
մ բ տար
-
բեր երեք
լեղունեբու
բտրբոքոով
եւ սակայն
ինչ–
ք՚ոն
մ ի ՚ ս ձ ո յ լ , մէկ
սիր՛ո
մկ/լՀողի,
տիպար
աղ՛է
մր՝
Համերաշխութե՚սն
: Նմանապէս
Պելժիա
,
ինչւղէս Աժեբիկա
, տասնեակ
այլազան
դեղերով
ո–
բոնք սակայն
կր կա՚լԺեն
ժէկ
ազգութիւն
:
8 օ՛ւ ուած ագիրր
Ժրնեւ
քաղաքի
ժէք
ապրող
պսակաւոր
Հայու
պատմութիւնբ
էՐ՚ելէ վեբք,
սա
եղբ՚սկացոլթեան
կր
յ՚՚՚նղի
թէ «ամէն
մարղ
Հե -
րոս շէ ծնած։
Նամակտղիրբ
սլա շապանե լով
Հան­
գերձ
(նիւթական
կա՛զերով
իրար միանալու»
ա -
ոաքին
պայմանբ
աւլղա պէսՀ էղտնո ւմ ի ,
Հիացում
յայտնած
կ՛՝բլլայ,
ինքնին,
այն Հայերուն
որոնք
օտաբ ավւեբոլ
վրայ,
Հտզար
փորձութեան
կաժ
գժուարութեան
իսկ
Հանղ իպած
, գարձեալ
կր
ժնան
Հայ։
կր կտրծեժ
թէ յօգուածաղիրր,
չա–
ւիաէլանցուած
խորՀրզածութեան
ժբ Ժէք, կրն
-
՚էունի
Հայորղիին
ասպետական
կեցուածքր,
զայն
րաղ՚էաաե
լուէ նիւթական
չաՀր
չզտած
ու
աղգէն
Հ եռացած
ռւրիչ
Հայոլ
կաժ
Հա յերու
Հետ
\
ԵԼ
իրաւ
ալ, կան
Հազարաւոր
Հայեր
ղորս
աքսո րի ա ր իլնանե բ կ անապատնե
բու կաժ
օտա
-
րութեան
փտաբանգէ։
ճաժ րանե բու
գա՚նուէժիւն
-
ները չեն կրցած
Հեռացնել
էւրենց
աղղէն
,
րնղՀտ–
բոցավառած
է ՚ ՚ Թ ո ր՜ղոԺէ՚աէ
ցեղի ա րէ ւն ր
էիւ^կ՜Խ^
զին կբ ղանուի
ուրիշ Ժաս Ժր ոբ երիցս
սններելի
անտա բ բերս ւթե աժր , կաժովին
ինկած
է
ւսսլազ–
գայնացուժի
խորէսոբատր
, կոյբ ու խոլլ
ղւսռնտ–
լով, ժա յրենիքի
, Ժշակո յթի ել կամ
Հայոց պատ­
մութեան
փառապանծ
էքերուն
եւ վերքապէս
,ալ^
՚1՚"յին բոլոր
նուիրականութիւններուն
աոքեւ
:
^՚".լՅ
է^է 1
"0
"Բ ոբ
միայն
այս
զասակաբղին
մէք չեն ղանոլիր
յօզուածաղրին
ակնարկած
Հայ
երիտասարղներր
Հորոնք
Հայերկն
չեն գիտեր
եւ
իբրեւ պաաճաո
կ՝բսեն
Եթէ
Հայերկն
ղ իտ
-
նամ , իմ նիւթական
կացութիւնս
կր րաբլոքի"»
;
Այլ
նիւթական
առատութեան
մէք լողացողներ
,
էնչսլկս
մատնանշած
էիք արզէն
ձեր
երկրորգ
էսմ րէսղ րականո վ : իսկասլէս
որ ամէն
մարդ
Հերոս
չէ ծնած։
Վասնզի,
Հերոս
չէ միայն
ան որ
կռուի
գաշտի
մբ վրայ
քաք ազո բծութ
իւննե ր կր կատււէրէ
կամ
կր տանի յաղթանակր
: Հերոս
են ն՚սել
ու -
""՚Տէէւ՛
1
ՂՐ""լէո՚Րք
արուեստագէտր
որ նիւթա
-
կան
անձկութեամբ
տաո ասլա լից , մինչեւ
իրենց
՚Լերքին
չունչբ
ամուբ
կբ մնան սլա տնէ էէն վրայ
:
Մինչ
կտն
որ այղ՚ղիսի
պտրաղանեբու
տակ,
կր
վՀա
՚ոին
եւ կկս կր թողուն
իրենց ասպարէզր։
Երր
կբ Հիանանք
աոտքէններուն
կորովէն,
եռանդին
եւ անլնկճելի
յարատեւութեան
, չենք կրնար
ալ
ան՛գա
քման
զ ատապւսբտե
լ վերք էննե բուն դտսա
-
լքութիւնբ։
Ամէնուն
տրուած
չէ պայքւսրիլ
Հե -
րոսու թեամր
ւ
Անկախ
նամակադրին
աոաք արկած
սա
միքո --•
ցէն թէ աղղա պաՀ սլանո ւմ ր կբ
յաքո՚լի
այն ատեն •
միտքն
երբ նոր սերունղին
սա
տպաւորութիւնբ
տրուի
որ իբ ետին կայ Հայ Հաւաքակս
՚նութ
իէն
բ,
պատրաստ
իրեն
նիւթապկս
օ՚լնելու,
կարելի
չէ^
արդեօք
կազմել
մեր ա՚զրած
քէսզաքներուն
մկք
Հայ տնտեսական
րնկե րակցութ
իւննե ր ,
որսլկսղի
նիւթապէս
Օւլնե լու,
կարելի
չկ՞
ի արզեօր
կալլմել
մեր
Սէէղրած
քաղէսքնեբուն
մէք Հայ
տնէոեսէսկան
լնկեբակցութիւններ
, որոլէսղի
նիւթտկս՚ն
ղ
իլ ,
րութիւններ,
օժանէէակութիւններ
րնծա
յեն
այն
Հայրենակիցներուն
ոբոնք
նեցուկի
կր սպասեն
ա–
ոեւարական
կամ արուեստի
ձեոն՚սրկէւ
մր
լա -
քոզ՚ււթետն
Համար։
Մէ
՛նչ այս օտաբ
ց՚սմաքնե
-
բուն
փբայ,
նուիրուած
ուսուցիչներ
կամ
ուսուց­
չուՀ իներ , չատ
Համեստ
ւղա յմաննե րոփ ,
յաճաէս
բոլորոփին
սիրայօժար
կբ
էորաժազ
րեն
իրենղ
շունչն
ու եււանւլր,
որսլէսւլի
Հայ ժանոլկներբ
էս–
զատեն
այլ՚սսեբժան
ճիրանէն.
Հայ
ունեւորներն
ալ կրնան
իրենց նիւթական
աքակցութիւնր
րնծա­
յել
՚ոյղպէսէ
Հ՚ոյրենասիբական
ժիութեան
ժիքո­
ցաւ, ապացոլցանելոփ
թէ մեր մոէլոփոլբզր
ան -
Հաէո
՚սկան
եւ Հւսւաքական
ձեոնաբկներոփ
կր
գե­
րազանցէ
չ՚ս՚ո
մր ՚սզ՚էեր,
ղիտէ
ն՚սել
ի
Հարկին,
տալ,
Հբեաներռւ
զործնական
իրերօ՚լնոլթեսն
ո–
ղին :
Անտարակոյս
որ կան երիտասարղներ
որոնք
պիաի չսպասեն
այդ նիւթական
՚ոպաՀող
ութեան
,
մնալու
Հտմար
Հայ։
Առսնց ատոր անոնք
արդէն
տողորուած
են աղղային
՚լ՚լացոլմներո
՛է
:
Յամե–
նայն ղէպս , օտարէն
զուոր
ա՛ի ՚ոոնելու
տե՛լ ,պէւ­
տէւ
կրնային
՚լոՀացոլմ
՚լտնել
՚ ս ՚ լ զ ա յ է ն
փութկո՚ո
կա՚լմակերոլոլթեան
մբ ՚ ք է ք ։ Բոլոր Հայաշատ
եր–
կիրներոլ
կամ քաղաքնեբու
մէք բազմաթիւ
Հտյ
Հա րուստնե բ կան որոփ կարելի
է Հիմնել
աւլղա
յին
աոեւտրական
կամ
՚ոնտեսակ՚սն
կեղրոններ
,
Հ՚սս–
տատոլթէ
։ւններ
, փոէսազարձ
օ՚լնութեան
Համար։
Այս կեբպոփ պէւտի ապացուցանենք
թ ո յ լ կում
էսստապաՀանք
անՀատնեբսւն
թէ աղ՛էէ՛ն ծոցէն
մէք
կբ
՛լ տնուէն
նաեւ
է՛բենց փնտռած
նիւթական
ա -
ռաւե լու թիւններբ
: Ամ էն պա րաղա
յի
մ էք , փոր .-
ձենք անկարելին
, անղ ոլնգէն
փբկենք
,
որպէոոի
ր^.ք֊–.^^էք..ի
ե՚^ր ցրրոլց.սս^^.^լ.^ք.^^Գ.
^
ամէնէն
կենսականբ,
էականբ
նկատելոփ
մեր
ֆիլիքւոկսն
Գ" յ"ւթիւ1ւր
;
ԳԵՎԱՄ
ՏԷՐ
ԱՆԳՐԷԱԱԵԱՆ
ՃԱՓՈՆԻ
մէք մաքրագործուած
206.000
ամ -
բաստանեա
լնե րէն
10.900
Հո՚չի
անպար՚ո
արձակ
-
ուեցան
, 22, Հաղար
Հալի ալ փե րա^նութ
ե ան գէ՛–
մած
են : Արձակուածներուն
մէք կր գտնուին
17
նախկէն
նախարարներ
,
50
երեսփոխաններ
եւն՛։
ՊՈՒԼԿԱՐԻՈՅ
արտա քէ՛ն նւսէէ արա
րութիւնբ
ծանուցագիր
մր յանձնեց
Աոֆիայի
թբքական
ղեսպանատան,
բոգոքելոփ
սաՀմ անագլո
ւէէ՚ի փակ–
մ ան
ղ կմ :
ԱԹԷՆԲԻ
բորոտներու
տան
400
սլատսպար
՜–
եալներր
կբ սպառնան
մայրաքաղաքին
վրայ
քա -
լել , ուժ տալու
Հաժ ար կրետէի
րորոաներուն
,
որւնք
Հիւանղանոցկն
վւախածեն,
բողոքելաէ
սր–
նունգի
ել խնաժքի
անբաւականութեան
գկմ :
Հտմ ա յնավար
Համագումարին
նեբկա յաց
-
ուած
տեւլեկաղ իբբ կ՚սղմողնեբր
, որ Լ^ս՛յաստա
-
նի մէք Ատալինի
կամ
Մ՚՚լոթովփ
անուան
խալա
-
բուծտկան
կոլփլողի
մբ կեանքր
օբր օրին, տեղով ,
թու ականուէ
ել այլ մ ան րամ ասնութիւննե
բով
կր
նկաբագրեն
« Լրաբեր
»ի ժէք, իրենց
տեղեկագբին
ժէք, սակայն
, չեն յէւշատակեր
Հայաստանի
Հոզա–
յէ՛ն Էւրալոլնք1ւեբր
ճանչցող
ղաշնա՚էրէ՚ն
անունր Հ
Այդ
ո՞ր դաշնաղէւրն
է , ոբ կր ճանչնայ
մեր
Հողային
իրաւունքներր
։
Արղեօք
Պրէսթ
Լիթովսքի
1918/
գաշնագի՚՚րր,
ոբով
իյորՀրգայէն
քիուսիա
թուրքիոյ
ծախեց
մեր
« պապերու
արիւնով
ներկուած
» Հողերր
,
թէ
Մոսկուայի
1921/
ռուսեւթուրք
զանաղիրբ,
ո -
րով
ԽորՀբզայէն
քհ
՚՚ւսիա
ե բկբո ր գ անո ս՛մ
թուր­
քէն ծաէսեց
նոյն
Հողերբ,
ել կամ թէ կս՚րսի
\92\ի
ոուոեւթուբք
՛լա նազիրր
,
որով
հորՀրգայէն
քիուսիա
եբբորզ
անղամ
թուրքին
ծախեց
մեր Հո–
զերր
:
ինչո՛՛ւ
Հա յանուն
գաւաղիրներու
Տիթրոյիտի
Համ աղո
լ՛ք
արին ներկայացու
ած տեղեկաղ
իրր Հի
տաբ
Հայ մողովուրղ է, Հողային
իրաւունքներր
ճանչցալ
ղաշնաղրին
Աեւրի
գանա՚լրէւն
ա–
նանբ
Զի տար,
որովՀետեւ
Աեւրի
ղաշնաղ իրր , ո -
բու
անունով
կ՝ երդնուն
Հայաստանի
շաՀերր
քցոբՀրդային
քհ
ուսէ՚ոյ
նսլատակներու
Համաբ
վա­
ճառքի
Հանոդ
Հայ Համայնավար
դաւագիրներբ
ղիտեն,
որ այդ ղաշնաղիրր
ձեոք բերողբ
Հայաս­
տանի Անկախ
Հանրապետութեան
Գա շնակց ՛ս կոն
կո ալէ ա բութ
իւնն էր ։
1920
Օղոստոս
10/5,
Աեւրի
մէք ա յղ դա նա
-
գիրր
ստո բ՛ո՛ւ րո՛ ելկն
Հ՚սղէււ
ամ էա
մ ր ե՜Հոք Պա
-
քուի
մէք կր զումարուկբ
Համ ա յնավա րնե բու
ու­
րիշ Համ ա՛լ ՚ււժ ար
ժ ր, ուրտեղ առատօրէն
Հա յկա­
կան
արիւն լակած
էնվէրի
նժան
շունի
ժբ
Հետ
ժողո՚էի
նս՚ոեցան
էնվկրէ՚ն
վայել
էսո րՀրղակէէց
Հայ Համայնավարներ
,-— Ա– Մո՚սւեան,
կասեան
,
Ա. ՚էյուրիճանեան
եւ ուրիշներ
պ՚ստււելու
Համար
Աեւրի
ղաշնաղիրր
:
Տիթրոյիտի
Համտզումարի
մէք Հ– 3– Գաշ
-
նակցութեան
Հւսոցէէն
ու ղ՚լոլած
ղւսղրախօսոլ
-
թիւններով
ել նական
վա յրաՀա
չու թիւննե
բով
էսմ րադրուած
աեդեկազրե
րն ու բանաձեւե րբ չեն
կրնար
մաքրել
Հալ Համալն՚սւէար
կոչու՚սծ
թչուա՛–
ռա կաննե բու ճակաաներուն
մի՚սյն
1920/5/
Պա
-
քուէ։
խորՀրէէաժո։լովէ։
ա՛։թիւ
՚ղաամութեան
կո՛լ–
մէ լլրոշմ։։ւած
անքկ՚քելէ։
թուքբ
։
Ան Հոն է եւ Հոն պէ։տէւ
՛Ուա
յ րնղ միշտ •
(Խմբագրական ՀԱ8ՐԵ՚եԻ՚ք*ի)
Fonds A.R.A.M
1...,248,249,250,251,252,253,254,255,256,257 259,260,261,262,263,264,265,266,267,268,...460
Powered by FlippingBook