ԳաղսԼ^հ
գազոՆթ
ի ՊԱՏԻՒ
ՊԷՅՐՈՒԹԻ
Հ– ՄԸ– ՄՓ
ԳաՀիրէէ
յունական եւ իաալակս/ե
իումբե -
րուն գէմ աարած
յաղթանակին
առթի*– , Հ՛ .
գ. Կրիա. Միութեան
Եգիպաոոի
չրինի
Կձգր •
վարչութիւնը
Յունուար
1ին սեղան
մր սարքած է
ԳաՀիրէի
«Նալասարգ»
ակումբին
մէլ–. Այ" ՚ " " ֊
թյււ բաժակաճառեր
խօսած
են Աուրիա - Լիբ"՛ ՜
նանի
վարչութեան
կողմէ
ընկեր Աաուր
Գապաղ^
եան ,.Եգիսլսյոսի
Հ.
Տ. գ.Եբի՚ո–
կողմէ
ընկեր
Ա^ Շալճեան
, Հ– Ա. ԸՄ– Արա րաա
Կեղո • վար֊–
չութեան
կողմէ Պ • Ամիրայեան
, ինչպէ" եւ Բժ.
Ե– Խաթանասեան
, Բ. Զէքիճեան
, Գ– Պալրգճես.՛.,
Պ– Մր*՚րլեան,
ժ– Տիղմէճեան,
Լ.
6
"վ^"*ննէս
֊
եան, Թ՛ իյաչաաոլրեան
, Գ. Նիղիպլեան
, րնկէ– ֊
րուՀի
Հ • ՚էյաւասա
րւԼ եան , Պէյրութի
•
Ա
Մ-ի
մարղիկներուն
կողմէ
ընկեր
Լեւոն
Պ Լ ( ,
եան
ել րնկեր
՛Լ . \,ալասարգեան
։ Հ •
3
՚ Գ՚ ^~
րիա.
Միութեան
կեդր. վարչութիւնբ
այս
ար^րւ
Հ.
Մ– Ը. Մի մարղիկներուն
նուիրած է մա՚ևրսէ–
նկար
գբօչ
ի ձող մը, Հեաեւեալ
ւճբձանագր՚վւ
~
թեամբ,
«Որ ղմաՀ
արՀամարՀել
ոչ ղիա^է՛,՚^էնսւ
սերմն
հայկայ -
Պէյրութի
Հ. Մ՛ Ը– Մ ՛Ի ՚ ^ ^ Բ
ղաղափա բակի
ղ մ ա րղիկնե
րո ւն՝
1
)գիուաոս
ի ՚)՚աշ -
նա կցական
ե րիաասա րգո
ւթ իւն% :
Ջողին
վրայ կր գտնուէր
Հայաստանի
քան -
րսքսչետութետն
արծիւր։
Մետաքսէ եւ
ծոպաւոր
եռաղոյն
մ ր՝ ոսկի
երիղով
,
կապուած
ձողին
գաւյաթբ։
Գրօշբ
յանձնուած
*ատեն
հանգիսական–
ներբ յոտնկայս
երւչած
են «Նայիր
նրան՝
երեք
գոյնսվ
նուիրական
մեր գրօշ Ֆ
է
են ամէնուն
: Մենք եւս տարիներով
աչխատութիւն
կատարած
ենք վ^իէննա
յի պետական
ղիլաններ՚ու
մէջ, Հաւաքած
ենք
ԼՐէ՛՜ աբտաղրելռվ
Հա
յոց պատմութեան
եւ. Մ("իթ՛
Միաբանութեան
՛էգ՜
բաբեբեալ
վ աւե րա թուղթե
ր ը , Թրիէոաի
Մ խի ՝~
թարետնց
վ եբարերեաԼ
վաւերաթուղթերն
ինքնին
մ իա յն՝ կր կազմեն
աւե
լի քանՀազար
թուզ
թ
( ւէչ
էջ)
1
Ուրեմն
Գ-ավէղի
յօղոլածին
առթիւ
ցնւյոլե~
լով չէ որ Հ . ինգլիզեան
«ղայրաւյած
Հրապարսքկ
իջյոծ
էր»
I
՚ոյլ տարիներու
րնթազքին
Հաւաքեր
^
բաղմաղան
վաւերաթուղթեր
: Եթէ երկուքր
՛քի՜
աքն գործածեր է՝ պարղ է թէ Պ • Գավէզի
չօչա-ք֊
փած
Հարցե բուն
կասլակցռւթեամբ
ղոՀացեբ
է
այգ
երկուքով
: Բա քց
Բ, X.
՝Բննասէ րբ անսլա
բտե-ք–.֊^
լի
Հերոսի
կեցոլ ածքով^ կբ յա յաարարԼ
թ է ՚Իբ ւ^–^՝՛
խո լեանը
զուրկ է ղէ նքէ
(փաստաթուղթերէ)
:
Գործածուած
երկու
վաւերաթուղթերն
ալ տնզռր
են , «զուրկ
որեւէ արժէքէ»
, կր ՚էճռէ , իսկ անկէ
անգին
արղէն
"էինչ–
՚ : Հ՛" (Բ Ինղլիզեան
սակա
քն
Հեռատեսութեամբ
ցո քց կուտտ
ք ամէնուն
նաեւ
Բննտսէրին՝
սլետտկան
— քաղաքտ
լին գիլաննե -
բու
գռներր,
Որո1ւք աւքէնոՆ11 լքաաչելի
են :
Բայց
ըստ
իս՝ անիմաստ է ա քզ. Հրաւէրբ,
քանի
՚Բննա–
սէրին
Համար
կանխապէս սաո քղ է որ չկա լ ալլ
վաէերտթուղթ
• «ցամքած
ակին» ո՞վ
շրթունք
կԳրկարէբ
. . . :
Հ– ՍՐԱՊՒՈՆ
ԵՀՒԱՅԵԱՆ
(Մնացեալը յաջոյւդով)
Յունուար
\ին
Լի բանանի
ղեսսլանը
Շէյք"
Սամի
էլ հյուրի
լնգունելութիւն
մր սարքած
է
գեսպանաաան
մէջ ի պատիւ
Պէյրութի
Հ՛Մ՝ Ը՛
Մ վւ մեր մարզիկներուն։
Գեսպանբ
բսած է թէ
«Լիբանան
Հպարտ է իր Հայ Հայրենակիցներով
,
որոնք
ամէն
առթիւ
կը բարձրացնեն
երկրին
վար
կը »:
Նո
յն առիթով
Եգիպաոսի
Հ
•
6.
գ. Կեգր.
կռմիտէն
ղինեսեղան
մբ սարքած է ի պատիւ
ընկ •
Տոքթ
, Ատուր Գապաղեանի
,
«Նաւասարգ»
ա -
կումբին
մէջ : ՚Հքերկա
յ եղած
են Պէյրութի
Հ– Մ–
Ը– Մ-ի
Հիւր
մարզիկնեբր։
Ընկեր
Լեւոն Ասա -
տոլրեան
բացումբ
կատարելով
ծանրացած
է մեր
Հտնրային
գործիչներու
կատարած
ղերին
վրայ
գազութներոլ
մէջ։
քՕօսած են րնկեբնեբ Վ. Նա–
ւասարգեան
, Բժ. Ե֊ Խաթանասեան
. Բ •
Զէքիճ–
եան,
Մեթր.
0–
Մ աճառես^ եւ Լ. ՅովՀաննէս
-^
եան , որոնք պարզտծ՛^ են գործիչներու
կատարած
ել կատալՓլիք
ղերբ,
երբ՝ այնքան շատ գործ
կայ
եւ
ա յն^ան
քք,չ ղործիչնեբ,
կրթական,
մշակու–
թային թէ ՀԽ՚կրսլին
՛մարզերուն
մէջ։
% Ամէնէն
վերջ խօսած
՚է*ինկեր
Գապաղեան
, որ բստծ է թէ
Հիմ
անձին չէ ուղզուած, ա քլ բոլոր
անոնց , որոնք
իրենց
կարողոլթիէնները
ի սպաս կր ղնեն
իրենց
ժոզոէիոլրգին
եւ կբ ղոՀուին
յօժտրակամ
որսլէս
ղփ ապրի ու տեւէ
Հայոց
աղգբ» :
ՏԽՐՈՒՆԻ
Յունուար
2ին ԳաՀիբէի
մէջ
յանկաբծամաՀ
եղած է լիւկեր Յակոբ Գարասէ -
ֆէ րեան
3
ուրար կաւ ո բութ իւնբ կատարուած
է
Յունուար
^ին ազզ ականներու
, բնկերներու
եւ
րարե կւսմնե բու
Հոծ
րազմ ո ւ. թ ե ան
մ ր ներկա քու -
թեան : Գամ բանականներ
խօսած
են րնկ • Մ ինաս :
^էը
Աարզվւսեան
, ԳաՀիրէի
րնկերներուն
կողմէ
, "1
. եւ Ս տեւի ան Պօ լաճ եան
Հա ք
Լե՚ք
էոնականներոլ՝^
կողմէ։
Գերեզմանատան
մէք իսօսած է րնկեր
կաքծ
Կոկոնեան , ԳաՀիրէի
կոմիտէին
կողմէ :
Ընկեր
Յակոբ
բնիկ Վանեցի,
ծնած է
1896/'Տ՛ : Հ
ե տեւած է
. Պրուսայի
շերամ աբո
ւ ծա կան վարժարանին
,
որուն
\ շրջանր աւարտելէ
վերջ , Հասաաաու ած է
Ե՚լի՚գ–
տոս :
1016/5/
աբձանաղրուած
է կամաւոր եւ մեկ—
նած
Կիլիկիա : կր մասնակցի
Արաբաքի
ճակատա–
. մարտեն
, քիսնապեաի
աստիճանով։
Ե ՚ լ ՚ ո ^ է կոմի
տէի
ել կեղր • կոմ իտէի
անզ ամ եւ ունեցած
մ իշա
՚քործօն
մ ասնակցու
թիւն կա սակցու թեան
մ էջ է
Հաւատացոքք
մ ր եղած է «Մ իացեալ եւ
Անկախ
Հ-այաստանին» :
^ ^
^.^^-.
.
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ-Բ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐԻ
ԱԱՏՂ
ՄԸ. ՛Բորին
Լիւշէո,
որ
տասր տարի
սՀզզ. • իրաւազրկու
թեան գ,աաապար–
"––էՓէ^է^՛՜
• իբրեւ
դործակից եւ մտերիմ
բաբեկա–
մհւՀին
ղերման եւիտալացի
սպաներու,
մեռաւ
Հ իւծախտէն
: ՛Բ սան բու թ տարեկան
է ր եւ
բեմ
ին
նուի։ բու ած՝ \
6
տարեկանին
է
Հ՚՚՚յըը
, Հ րապարա -
կաղիր ժանԼիւշէռ
, շատոնց
գնգւոկաՀարուած
էր
իբրեւ
ղեբմանական
գործակալ :
ԴԱՏԱՒՈՐԸ
ինչո՞ւ
յաճախ
ձեր
կինը կը
Ա.ծէք :
ԱՄՈՒՍԻՆԸ
ՈրովՀետեւ
յաճախ
տունէն կբ
՛կ Հեռանա ք :
ԴԱՏԱՒՈՐԸ
(կնոջ)
ինչո՛՛ւ
յաճախ
տունէն
կր Հեոանտք :
• ԿԻՆԸ՛
ՈրովՀետեւ
յաճախ
զիս կբ ծեծէ ••:
ՄֆՒՆԻիլ. - Գեբ մ անիո
յ
Համ ա լսա րաննե բ ը
տարին
անդամ
մ ը , ,ք արղական
մ րցում կբ կազ ֊
մակերսլեն
տեղացի եւ օտար
ուսանողներու
մի -
ջեւ։
Այո տարի
Հերթը
Աի՚նխէնինն
էր,
իբբեւ
մրցումի
կեդրոն։
Տարեկան
ախոյենութեան
թէնիսի
մրցումը
տեղի ոէ^/եցալ
ցոլցաՀանդէսի
Հսկայ
սրաՀին
մէջ,
եւ տեւեց վեց օր՝
4 10
Գեկտ՛
:
&ԲԳ
օրր
Փինալ
մրցումն էր
1950/
ախո
յենու–
թեան
4ամար
: Տեղացի
ուստնոգոլթիւնը
կը
ներ–
կայացնէր
, Համայն
Գեբմանիոյ
մարզական
Հա–֊–
մալսարաննեբու
աոաջնակաբդ
վարպետ՝
էռիխ
Բ.շխ , (՚Բէօլն
քազաքէն) : իսկ օտաբ
ուսանոզներու
կոդմ
էէ,
"՛յգ պատիւբ
վիճակուած
է բ՝
Մաքս
ՊարոՆեքտւնի :
Ներկայ
էին աւելի քան
13
Հազար
Հանգի -
սակտննքքր : Երբ երկու
մրցակիցներբ
դէմ դիմաց
եկան, Տասնեակ
քուսանկա
ր ի չնե բ
պաշարեցին
զանոնք
լուսանկարելու
Համար :
Մ րցում բ պիտի
վե րջանար
երեք
շրէ՚"նով
՝•
Առածին, չբջանբ
Պ՚որոնեան
կորսնցուց
է –՚–՝*"՛/ »
ջղայնացած
Ր1լալով
աղդայնամոլ
ղերման
երի -
տասարգոլթեան
թշնամական
արտայայտութիւն
֊
նեբէն : Մեր աղգտկիցբ ի զուր
բողոքեց
իրաւա -
բար
յանձնախումբին՝
ե ւ այս
՛քերջինր ոսաիկա -
նա պետին որ խստօրէն
Հ րամ տ քեց
Դ"՚Ղ րեցնե
լ
ազմ ուկր ; Երեւո քթբ ՛ս քնքան անՀ անղո
ւ բժ ե լ ի էր
որ Պ՚՚՚րոնեան
ուզեց
զաղրեցնել,
ի ՚/երջոլ
տսսլա–
րէղ նետուեցալ
վճոապէս
, վյոխելով
խազին
ձեւր :
կարճ , ՀաէՐոլ
ե ւ
զի կզակ
Հարուածներ
տուաւ
գն
դակին,
իրեն յատուկ
արաղաշաբժութեամր
ուռս– :
տոմ^ւեբով
X
•
Ար՚գիւնքբ
աքն եղաւ
որ,
ՀակառակորգբՀ
շուարեցաւ
, ք ողնեցաւ
, դնգակներբ
փախցուց
յա– ՝
ջորդ աբար՝՝^ ե ւ չարաչտր
պարտուեցաւ
յաջորգող
երեք խազա շբջաննե
բուն ,
ք>–4 , 6—1 , ե ւ6—0"^ :
Պարոնետնի
այս
անակնկալ
եւ
շտնթաՀաբիչ
յաղթանակին
՚Լբա
ք
,
Հսկա
ք սրաՀբ
թնդաց
ծ՚սփե–
բու տակ , ղ րռշ իկնե ր ու ծաղկեփու
նքե ր
սկսան
տեղաք օրուան
Հերոսին
գլխուն
նաիւապէս
՛ի ա
յ -
նասուն
տրձակող
ղ երմանացի
երկսեռ
Հանդիսա–
կաններուն
կողմէ ...
(7՛
նխէնի
^բաղա քապեաբ
, էնորՀա։
ո բե քուի
Հայ
տիւո
քեՍէնր
, Հտնգիսալորապէս
անոր
վիզէն ան —
ց՚՚՚ց
սրաՀ ին
ճակաար
ղեաեղուած
ծաղկեպսակը
եւ բար^իքսհւօսոէք
ւլւօ
/ն
Հռ չակեւլ
Գերմ
անիո
ք
Հա–
մ ա քսեւրաննե
րո
լ
ներկա
ք տարուան
ախո քեանբ՝
(իրրեւ
ներկա
քացոէ
զ ի չ օտարականներու)
;
Նո
ւն ղիէերր՝
Ո՚՚՚՚թ
Հտաղի
սրաՀին
մէջ ճաչ–
կերս ւթ տրուեցաւ ի պատիւ
մբցողներուն
:
Մ՚ոքս
Պս՚րրնեան
աքս ա^ւղամ ալ Հայու ա -
նանքւ
սլանծտւքուց ու անոր
մարզական
ձիրքր
ցոյց
տ ո ւ ա ւ
Եւրոպաց
ինե
բու ն :
1050
տարին
բարենէան
եղաւ
իրեն
Համ ար :
ՎստաՀ
եմ որ ԳաՀիրէի
մի^ադդային
մրցումնե -
րՈւն
մէ9
էսք
փաո
ասքոակ
ի պիաի
ա ր ժ ա ն ա ն ա
յ :
8՛ Գ –^– յ^ե-՚ո մէկ տտրի աոտ9,
ցուցւոՀան -
գէսի
նո ւն սրտՀին
մէ^,
մեր կաիամարտիկ
Գ.
Վարդանեանն
աք փառաւոր
քազթանտկ
մր կր տա–
նէր Հակաոակորգին
՚Լր՚ոյ :
ԹՎԹԱԿԻՑ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(42)
ժեց
ՍԸՎՍԶԷՆ
ՊԱթՈՒմ
(ԻՐ ԲԵՐՆՈՎ
ՊԱՏՄՈՒԱԾ)
Առաջարկեց
մեզ, որ մնանք
մինչեւ որ Ռու–
սերբ
Հասնին
կռուինք ելմիասին
Հեռանանք,
կ՝րսէր
շարունակ– :
իր մօտ պաՀած էր
40 - 42
տարեկան
Հայ Հո—
վխւ մը, որ կը չարչարուէր
իր Հինգ տարեկան ,
երես առած
աղուն
ձեռքէն :
Մի՛՛" ՚^ՐԸ ^" ԿրԿէն
Հիւանղացայ
աիֆով ,
Հ իւանզ ացան
նաեւ Ոսկիանը,
Պաֆրացին եւ Հի–
րեկցին, վարպետ
Օվակիմի
բնկեբը։
Ամէն
տեսակ
Հողատաբութիւն
կը վայելէինք
, բայց
իմ վիճա–
կբս ՀեազՀեաէ կբ ծանրանար
ւ Գիշերր
՚իբայ
Հա–
սալ,
գ...
գ ի ՚ ֊ ղ ի Վ՛ իմացեր էր
Հիւանդութիւնս
ել մտաՀոգ
էր։ Շարունակ
սիրտս ետ
կոլդար
,
աչքերս
մթնեցին
, ու դլուխս
կարծես
ծանբ բե ^
Ոան
մր աակ ճնշուած
էր : Եօթներորգ
օրր
բոլո
րովին
ուժասպառ եւ ինքնակռրոյս
վիճակի մէջ
էի։
Վ––.
բմիշկ
բերաւ : Բմ^իչկբ զիս քննեց , րսաւ
,
թէ վտտնդր
անցուցեր
եմ
. յոյն
բժիշկբ
միջաՀա
սակ,
թիււագէմ
, մոխրազոյն
մադերռվ
լուռ եւ
մտածկոտ
մարդ
մ րն– էր, կարծես
մեղի
սլէս աէր–
էոոտ , խոսաացաւ գեղ եւայլն
ուղարկել :
Հինգ
ոսկի
տուինք
իբր վարձք, անիկա
մ/ ր -
կ՝ուգէք
մ եգ անպատուե՛^
լ , րսաւ •
միթէ
չե՛՛մ կրնտր ա քգքան
մը ծառայութիւն
լնել :
Արզտրեւ
անիկա
յօժարակամ էր ոեւէ ծառա
յութիւն
լ^ւելու : Կէսօրին
զեզերքւ
Հասան • Բ՛ի
^՚ոդջիկը
, որ
18
տարեկան
, նբրակազմ եւ
դեղեցիկ
*>լ՚իորդ
մ բն էր , մեզ կր խնամէր
՚լիչեր
ցորեկ
մեծ
Հոդածու
թեամբ : Եր^ քրտնած
բլչ՚՚՚յինք
,
եղբօրբ
ճերմ ակե
զէնքեր ր կուտար
, ոբ փո իսուինք
.
մ եր
մօա նստած կր կարէ ր , կբ կտրկտէր
մ եզ Համ ար
եւ մեղ կր ծառայէր
, երբ Հարկ
բԼլս՚բ , մեծ ւիու–
թաջանութեամբ
եւ ղո լա բ թռւթեամ
բ :
Մեր ւլրամբ սոլաոած
էր– որոշեցինք
մէկ քա
նի բնկերներ
ղրկել,
որպէսղի
ոեւէ ձեոնարկ
մը
րնելով
, ղրամ
ձեռք
բերեն
: Ընտրեցինք
12
Հողի
,
որոնց ^ր Հալ,
4/՛
Յոյն
էին։
Ասոնք վեց օրէն վե–
րագարձան
. թա րք
զ իւղի
մ բ Հարուստ
տանու -
Րր կսզոպաե ր էին , որուն
քով
էն գտեր
է ին
50
ոսկի եւ շատ մբ կնոջ ղարգեղէններ՝
Հայերէ կո–
ղոսլտուած
Հոկտեմբեր
20/
՚լիշերբ Վ՛ եկաւ
մեզ մօտ
եւ
քւսյսանեզ , թէ ծախու
նաւ չկայ
. իրեն Հետ բերած
էր երկու
քո լն նաւավարներ
, որոնք Վ-ի խոստա–
ցեր էին մեզ րնկերանալ եւ օգնել։
Անոր
՚էեր^ին\
խօսքբ
եղաւ •
^
կ՚երեւի
ձեր խօսքբ պիտի
ՐԱ՚"յ՛ ղու^
կռիւով
պիտի
վերցնէիր
նաւ ր , բա
յց
ինձ
Համար
ւաջոզու թիւնր
կասկածելի
է։
Կաոավարա
թիւնր Հոտ առած էրմեր
մասին։
Սամսոնէն
ղերմանացի
ինժենէօրներ
եկեր , մեբ
ղիր^րր
ուսումնասիրեր
էին : Հոկտեմբեր
22ի
աոաւօտեան Գ • • - ՚լիէ-՚ԼԲ պաշարած
էին , երբ
մեղփ
լուր տուին, անմիջապէս
մեր
ղիրքեբը
տմբացու–
ցինք,
բայց ես Հազիւ թէ ոտքի
վրայ կր
կենայի։
Երկու
կողմերէ կր լսէինք
ղինուռրական
փողերու
ձայնեբը.
թ^ամ
ին մօտեցաւ
400
քայլի
՚Լր՚"յ՛
կը սպասէինք, որ ՀետղՀեաէ
յառաջանան
,
բայց
յանկարծ
փողը
Հնչեց ու թչնամ
ին
վերադարձաւ
Գ՛։
Այն ատեն
մենք քաչուեցանք
Բ– տան
չուրջը
եւ խո բՀ բդակցեցանք
: Մենք
ամ էնքս
Համաձայն
էինք, որ առանց
կռիւի
բռնուելու
փախինք, եր -
թտնք
, որպէսղի
գիւղբ եւ Բ . չվտանդենք
,
բայց
բ. Հակաոակ
կարծիք
ունէր ու այնքան
յամառե
ցաւ , ոբ ՚/էճր
տեւեց
4
ժամ, ու վերջապէս
մենք
աեղի
տուինք
յ
Առաւօտուն
արշալոյսը դեռ նոր
բացուեր
էր, երբ Նչան Մուրատեանը
իմացուց,
թէ ղինուորները
կռլգան։
Տ՚լաքը
զացին
,
գիրքերը
բռնեցին
, մենք անտաււին
մէջ պատսպարռւած
է–
ինք,
մինչգեռ
թշնամին բաց ղաշտին
մէջ էր։ Երբ
մօտեցան
մինչել \գ ֊
15
քայլ
Հեռաւորութեան
,
տղաքր
Համազարկ
մբ ըրին,
մէկ
քանին
ինկան
ել
միւսները
ճչալով
փաիսան : Այդ միջոցին
մենք
գիրքերը
ամրացոլցինք։
Թուրքեբբ
բնզամէնր
300
Հո՛լի էին ու խայտաոտկաբաբ
կր ւիախէին
• անոնց
մէկ
մասբ գնաց, մտաւ
մեբ
գէ՚ք գտնուող տու -
ներբ ու անմիջապէս
պաաերբ
ծակծկելով,
սկսան
այգ ծակեբէն
Հրացան
արձակել–
բայց
մեր
Հեռա–
գիտակներր
լաւ կր տեսնէին
, մեր
նշանառութիւ–
նր լալ էր եւ"ւուներր
փայտաշէն
րլլտլուն մեծ
վնաս կբ Հասցնէ^ք
իրենց,
այնպէս որքիչ
ետքը
տուներբ
ձղեցին ու փախան
: Իսթիլր կբ պոռար՝
խազ
կանչելով՝
ԶԱՊԷԼ ԵԱԱ8ԵԱՆ \
I
Fonds A.R.A.M
