^^^^
7 0 ւ ա ^ Ը
ս
սւր/չՒ^1չսյն
ւզաշսւամու.Նքի
ու. կեղհ– փառա -
բանոլթ-եա՚ն
Հանապազօրեա
յ հ՜էսակսււոա
բութ
էւՆբ
Հսւնգէսչ
Սսյաչյւնի
ոբ աՀա
ձ՚՚՚֊րք
եբէչոլ
սւասՆեա/չ
տաբէնեբ
սԼուաագբւում
է իւոբՀբգայէն
քաղաքա–
ց ինե բին եւ Հսւմա յնավա բնե բ ին ամէն
աեւլ ան -
հանօթ չէ ոչ ոքի :
իքոբՀրգային
պա չաօնա թե բ թեբ ի ամէն
Հա -
մ արում , առաքնոբւէոքէից
մ ին չե ւ չոբբոբգ
եբեսէն
վւոուահ
Վիչվւնսկու
ճառեբբ
ՄԱԿում , մի քանի
Հաբիւբ
անգամ
կարելի էբ աչք ակարացնել Աաա–
լին անունից
՝ րո լո ր Հնարաւոր
կոչումներով
–
ա ւ ւ ա ջ և ո ր դ , հ ւ ս յ ր ^ ււսւր տ արա պ ե տ , ո ւ ս ո ւ ց ի չ , կա–
ս ռ ւ ց ա և ո զ , աեսաբա(1, ոաէլւ1՚ավար ,
(յիտՍակսւն
եւայլն
, մեհ՜, մեհագոյն
, Հանճարեղ,
միակ եւ ու
րիշ փառաբանութե
անց Հետ
միասինւ
՚իիկաատորի
հննգեան
՜ւՕամեակին
առթիւ
1
11)41)
՚Ւեկտեմբե\ւ
՚Հճից շարաթներ
առաք ու յե -
աոյ , այս ՀիլանգութեաՆ
քե րմ ր Հասաւ
40
աստի
ճանի։
%աշտօնաթսրթերի
երեք
երեսների
՚ / / " " ^
կարելի է խաչ քալել
(Տ
.Ատալին» գրելով եւ շրքել
վերչյ.նին՝
տեղեկանալու,
թէ ինչ վիճակի
մէք են
պուլկար
նախարար
Տրայչօ
կոստովի ու մաՀա -
բեր
մ աՆրէներով
սլատե բաղմ ե լու ձեռնարկահ
ճա
փոն ղօրավարսերի
գատավա
բու թիւններբ
կամ
ճատրակի
, կռփամարտի
եւ էլեգախաղխ
ախոյե -
նական
մրցումներր:
Գեկտսմբեր
՚ձ^ին
խնկարկուների
մակընթա -
ցոլթիլնն
ամենաբարձր
կէտի
ւիքայ կր֊ ե) •
Միու
թեան
ամենայետին
անկիւնն այգ օրր ստացաւ ար
տակաբգ
տօնական
կերպարանք : «Բոլոր
տուներր
գրօչաղարգ
, ամենուրեք
Աաալինի
նկարը,
կար
միր կերպասների
վրայ բառեր,
որոնք արտա
յայ–
տում են մտքերն ու ղգացում՚ներր
իւրաքանչիւր
մարգու
սրտանց
ողքոյն
րնկեր
Ատալինին
I
Հանղիսալոր
նիստեր
կուսակցական
,
պետական
ու Հանրային
կազմ ակե րպութ
իւննե ր ի ի պաաիւ
յոբելեարի
: Մեհ քաղաքներում
ցուցաՀանգէսներ
նոլիրոլահ
նրա կեանքին
^ է
ս
ոսկուա
յի Ա եհ 0՝ատրոնում
փառատօն
։ Բե֊
մի վրայ, յատակից
մինչեւ առաստաղ.
Լք տա
լինի
նկարր
Հսկայ
գրօշակներով
շրքապատուահ
,
ղին–
ոլորական
պատւո
յ
պաՀակներ
արձանացահ
1
կենգրոնում
յոբելեարր,
գէպի
աք՝ Մաօ 8է
Թունգ , ձախ՝
ք)լլբրիիստ - ղեբման
մողովյրգ՛
Հանրապետութեան
նե րկա յացուցի
չր։ Ապա Թոյ -
լիատի
, կոպլենիգ
(Աւստրիոյ
Համ ա յնավա
րների
պետր)
Տիկին
Պասսիօնարա
(Ապանիա)
,
Գէորգի
Ղ՚էժ՝
քիումանիոյ
կուսակց
• լնգՀանոլր
քարտու -
զարր, Ջերվեկով՝
Պուլկարիո
յ , Շիրոկիյ՝
Ջեխո–
սլովաքիո
յ , Ա արտէ
լ ֆրանսա
յի , Մ արիաս Բա կո
չի՝
Հոլնգարիոյ
, (քեգենբալ
Աոնկոլիոյ
, Կիմգու.
Բոն՝
Հիւսիսային
կորէայի
, իւղուիակ՝
ԼեՀաս -
տանի
եւայլն
եւայլն : ք՛ Հարկէ
ներկայ էր Պոլիտ
Բիւրօն
(՝Բաղաք . Բիլրօ)
ամ բողք կաղմ ով ։
Առաքին
խօսք
ասողն էբ Շվերնիկ
,
Գերագոյն
ԽորՀրգի
նախաղաՀ
ր
:
՚քյա մաղթեց
եր կար
կեանք
յոբելեարին
խորՀրգային
մո ղովոլրդնե
ր ի ելաշ -
իսարՀի
բոլոր ա շիւա տաւո րնե ր ի կողմից :
Շվերնիկի
՚/երքէն
բառերից
յետո
յ
« Փառք
Հանճարեղ
մտահողին
եւ Համայնավարութեան
առաքնորգին
,
մեր
ուսուցչին
եէ բարեկամին,
Հարաղատ եւ սի—
րելի Ատալինին՛»,
ամէնքր
ոտքի
կանզնեցին
, կեց–
ցէների
ալիքնեբբ
գղրգեց
ր ին գաՀլիճր :
Ա յնուՀետեւ
ամ բիոն
բարձրացան
Մ ոսկուա -
յի , Լենինգբատի
,
13
գաշնակցային
Հանրապե - ՚
տո ւթի ւննե րի ել օտար
եբկբների
կոմ
պաբաիանե–
բի (կոմ • կուսակց •) ներկայացուցիչները
ու գբե–
թէ նո յն բառերով
մ եհարեցին ու ե րկա րա
կեցու
թիւն ցանկացան
«ամբողք
աշխարՀի
բանուոր
գա–
սակարգի եւ մ իքաղգա
յին
Համ ա յնավար
շարմմ ան
առաքնորգին»
(Մաօ Ցէ Թունգի
խօսքերը)
•
Հ
^ա յաստանի
կողմ ից խօսեցաւ
ուսոլցչապետ
Վիկտոր
Համրարձումեան
.
- « Թանկագին
իօսիֆ
Վիսսարիոնվփչ,
Հայ
մ-ողովուբգր
ուղարկել
է ինձ այստեղ, որ ձեր
եօ թ անա սնամ եակի
օրր տամ ձեղ նրա ողքո յնր եւ
անսաՀման
սիրոյ ու շնո րՀակա
լո ւթե ան
ղգաց -
մունքր
( բ ո ւ ո ն ծ ա փ ե ր ) ։
Հայ ժողովոլրգը
յատ -
կապէս
ձեղ պաըտական է
:
Նա երբեք
չի
մոռանալ
ձեր կոչը
փրկել
Հայաստանն
ամէն
գնով –
"՛յ՛՛՛ շրքանում
, երբ մեր մոգովրղին
սպառնում էբ
ֆէ՚/էքական
բնաքնքումը։
ՇնորՀիլ
ձեր
տեւական
օղնոլթեան
ել Հայրական
խնամքին՝
Հայասաանը
վերահնոլել
է : ^ողովրգական
երգիչների
եւ գու–
սանների
(Հայերէն
բառով)
Հաղարաւոբ
եբգերում
Հայ
մոզովուրգր
վւառալորում
է
Առաքնորգին
,
,Ա,ւսուցչին
, մեհ Ատալինին
» :
• « Պրավտա1> , որ սովորարար
չորս
երեսից
Գեկտեմբեբ
21ին լոյս տեսաւ
12
էքով։
^կսւում է
իսոբՀբգային
կաոավաբութեան
եւ կենգ.
կոմիաէի
ոցքոյնով
Ատալինին : Որոշում
նրան
երկրորգ
անւքա
–1՝
պաբղեւատրել
Լենինի
շքանշանով։
Ցօղ–
ուահների
շարքբ
բացում է կո։ սակցո ւթե ան
րնգ
Հանուր
քարտու ղտր , Պօլիտ
Բիւրոյի
անգամ եւ
փոխ - վարչապետ
Աալենկովր,
նրան
յաքորգում
ք
Լոս Աճճկըսի
Խ յ կեդէոԱը
Կիրակի՝
1950
Տունուար
1,
Հեռաւոր Լոս Ան–
ճէլրսի
մէք տեղի
կ՚ունենայ
Հանգիսաւո
ր
բացու
մը նոր շէնքի
մը, որ լուռ ու մունք
կառուցուեցալ
Գաշնակցական
րնկերներու
եւ
Համակիրնեբու ՝:
քրտինքովը,
նիւթական
ու բարոյական
ղոՀաբե–
րութեամ
բր : Շէնքր
Ղ՛ա շնակցութ
եան
սեփակա -
թիւնն է , Նոր Տարուան
առթիւ
անոր
տրուահ
նոլէբ
մր։ Բայց
մենք գիտենք որ, ինչ որ Գաշ–
նակցոլթեանն
է , կր պատկանի
Հայ
մողովուր
-
գին , Ղ՝աէակցութիւնը
միքոց
մլ^ւ է Լոկ
իրեն
վստաՀուահը փոխանցելու
բուն
տիրոք :
Լոս Անճէլըսի
Հայ կեղրոնը
Ամերիկայի
մեր
կաղմ ակե րպու իէքեան
մ իքո ցաւ
շինոլահ
կամ
ձեռք
բե րուահ
շէնքերուն
մէքոչ առաք ինն է, ոչ ալ
անշուշտ
պիտի
ըլլայ
վԻրքէնր։
Բացի
«Հայրենի
-
Ք^ի ու «Ասպարէղ»ի
շէնքերէն
, աՀա
Տիթրոյիտի
Զաւարեան
, «Ազատամարտ^
ու Հայ
կեգրոնի
շէնքերր, աՀա Աունիրն
Աիթիէ
Արմենիա
Հոլը,
Աան
Ֆրանսիսկոյի
, Ֆրէ՚լնոյի
, ՚/կիվլէնտի
, Փոն–
թիաքի
շէնքերր
, կրանիթ
Աիթիի
,
Հուայթինս.Ա.–
լի , Հաբթֆրրտի
, Նիւ Պրիթընի
, Ուոթըրթաունի
,
ինտիան
Օրչըրտի
, Փ ութ աքէ թի
եւայլ
վա յ բեբու.
մեր տկումբները : Տարբեր
անուններու
ներքեւ
,
ասոնք
բո լո ր ր մէկ մէկ Հայ կեղրոններ
են :
՚-Լաղը
անշուշտ
պիտի
շխնուին կամ գնուին
ուրիշներ ալ
նոյն
րնկերներու
եւ Համակիրներու
ղոՀարերու
—
թեամբ
, եւ գարձեալ
Ղաշնակցութեան
միքոցաւ
նոլէրուին
Հայ մողովոլրգին
է
Շէնքեր
Ատլանտեանի
ու Խաղաղականի
ավւե–
բուն
ւիյրսւյ– • • : Հանգիստ
սբտով չէ ոբ կր կառու—
ցանենք
ղանոնք : Պիտի
ուղէինք ոբ անոնք
բարձ–
բանա
յին
Մ աս իսի ու Արաղահի
քղանցքներուն
ներքեւ
, Հրաղգանի
, Աեւանի ու Բղնունեաց
\քովի
ավւե բուն , Աբաբաաեան
Ղ՚աշտի ու Շ իրակի աբ -
գաւանգ
Հողերուն
վրայ,
ուր մեր մաբաիկնեբն
են
կռուեր եւ իրենց
նուիրական
արիւնը
թափԼր
, եւ
ուր
մ եր Հա յբերու
ոսկորները կր Հանգչին : Ան -
շուշտ պիտի ղանայգ օրերն ալ։ Ու Իթէ
այսօր
Արարատէն
եւ Ա ե լան էն ա յնքան
Հեռու , ա յս ե բ–
կին^^երուն
ներքեւ
շէնքե ր կր
կառուցանենք
,
ա յգ
մ իա յն անոր
Համ ար , որ վառ պաՀենք
Հա
յ–
րենիքի եւ Հայութեան
կրակր մեր
Հոգիներուն
՚^է^է
Ի՛– մեր շէնքերուն
մ իքոցաւ
Հայ Հոգիներն ու
սբաերր
կապենք
մեր մայր
Հողին
Հեսւ
յ
Շէնքերր
ղոր կը կառուցանենք,
պիտի
րչչան
Հ ա յ Տ՛ուներ ,
որոնք
հառայեն
մեր
մողովուրգի
Հոգեկան
, բարոյական
ու մտաւոր
պաՀանքներոլ
գոՀացման
: Անոնց
շուրք պիտի
խմբուին
Հայու -
թեան
ապրող
սերունգնեբը՝
այսօրուան
ու վաղ -
ուան։
Հայութիւնն
ապրեցաւ իր ոգիի, իր լեզ -
ուի, իր աւանղո
ւթի ւննե բու պաՀպանմամբ–
ապ
րեցաւ իբ յոյսերով
ու իտէալներով
:
Հակառակ
ամեՀի
ալիքներուն
, որոնք
այսուՀետեւ
ալ պիաի
Հաբուահեն
մեղ աքէն ու ձաիսէն,
մենք
պիտի
ապրինք , եթէ ամոլր
պաՀենք մեր ոգին : Շէն -
քերր որ կան Պոսթբնէն
մինչեւ Լոս Անճէլրս,
իբ
րեւ Հայ Հայրենիքի
Հողէն
փբցուահ՜
կտորներ,
Ավւիւոքի մէք պիտի
հ՜առայեն
Հայ Հողիի պաՀ -
պանմ ան ;
Բոլոր
ժողովուրգնեբուն
մէք Հայը
այն սա -
կաւաթիւ
աղգերէն
մէկն է, որ գարերու
ընթաց–
քին ամոլը կապուահ
է իր Հայրենիքին
: Բայց
իր
Հա քրենասի բու թեան
մ էք ա լնքան
մ ոլեռանգ
Հա
յութիւնն
իսկ , պարաալորոլեր
է թողուլ
իր
Հայ–
րենի քբ ել նետոլիլ
աշխարՀ ի չո րս անկիւնները
,
երբ տե սեր է ո բ ա1պ.ութ թ^ամ
ինե բ թո
յլ չեն
տար
իրեն , որ ապրի ու ^չէ ՚ Անոնք
Հալահեբ
են
՚։ւ աքսօբ ալ կբ Հալահեն
ղինքբ, կր խլեն իբ վաս–
աակր , կր քանգեն իր բո լնբ , կ՝անսլատուեն
իրեն
ու իր Հարաղատնեբուն
պատիւր : Ոչ ոք թող մե–
՛լ աղբէ մեր Հայրեր բ, ե թէ չգիմ անա լով
աՀարկռւ
՛քաբ չաձե ւե րու , նետուեր են օտաբ բա լց
աղաա
երկիբնԻր : Եթէ Ամերիկայի
Հա/բերը
միմիայն եւ
յանուն
կրօնի աղատութեան
, եկեր ենմինչեւ
այս
ափերր,
մենք մեղաւոր
չենք որ գիմեր
ենք
գէպի
օտարութիւն
կարենալ
քիչ մը շունչ
քաշելու եւ
մ եր կեանքն ու պատիւր պա Հոլանելու
Համ ար :
Հայրենասէր
ժողովուրղ.
մ րն է նաեւ
Հրեան ;
Բա քց հանր ս/ա լմաննեբու
Հետեւանքով
ան՛ ալ
ցաղթեբ է : Ուր որ սակայն
գացեր է Հրեան, չէ
մոռցեր
ինքղինքր
, իր մարղաբէներբ
, իր Հին
մ՚առքեբքկ, իր քանգուահ
Երուսաղէմր , իր Լացի
Պատբ : Օաաբու թեան մէքալ ան պաՀեր է իր ո–
գին , աւ անղ ութ եւննե րր , աղգա
յին
ղղ ացումնեբը
,
փայփայեր
է Հայրենիք
ղաոնալու իր եբաղներր
:
Եւ տաճա րնե րն ու ս ինտկոկնե
ր բ , ղոր
կառուցեբ
է օտուբա թեան
մէք, եղեր են ամուր
բերգերը
Հրէական
աղգային
ողիի
սլաՀպանման։
իսրայէլի
պետութիւն
պիտի
Լլինէբ
այսօբ , եթէ
Ափիւռքի
Հրեան
չմնար
Հրեայ՝
իբ ոգիով,
ղղ ացումնե
րով,
բտրքեբով,
ալանգոլթիւննեբով
եւ աղղա
յին գա–
են Մոլ ոտով
, Բե ր իա , Վ^որոշիլով , Մ իկոյեան
,
կագանոէէիչ
, Բուլգանին
մէկ մէկէքանոց
յօգռլահ–
նեբով , ապա
գալիս են Պոլիտ
Բիւրոյի
կրտսեր
անգամներն
ու փո խ անգամներն
աւելի
կարճ
գրութիւննեբով
; Աւելորգ է
րսել որ թերթի
ա–
ռաքին
էքը ղարգաբուահ
էր առա^ոբգի
ւէ եհագիր
նկա բով
է
Եթէ
ուղէինք
նոյնիսկ
Համառօտակի
արձա -
նագրել
Հեռտգրներր
, ողքոյնները
, աշխարՀի ա -
մ էն կողմ ե բում կատա րուահ
յո րելենական
Հաւա–
քոյթներր
, Ատալինին
նոլիրուահ
Հբատարակու
-
թիւններբ
, անՀամար
, անթիւ
, տասնեակ
վակոն–
նեբով
նուէրնե
րր , ա յս թԻրթի
մ ի ամ սուան Հա -
մարները
չէին բաւեր :
Մի քանի
նմոյշներ ; Պուլկարներն
այգ օրը
՚Լտռնա
քաղաքի
անունը փոխե ց ին « Ա տա լին ^ի :
Նրանց Ա ոսկուա
բերահ
նամակի տակ
կա
յ
Հինգ
մ իլիոն
ստո րագրութ
իւն :
Ջե խո ս լովտքիո
յ ամենաբարձր
լերան
գաւէաթր
այգ
օրը մկրտուեցաւ
Ատալին
անունով; Պբագա—
յում
Հիմնաքարը
գրուեցաւ
Ատալինի
արձանի,
ո—
րի վբայ նրա անգրին
պիտի
ունենա
յ
1յ)
մեթր
բարձրութիւն
: Նո յն երկրում
մ իա յն կանանց ժո–
ղովներ , նուիրուահ
Ատալինի
կեանքին ել գոր -
հին,
եղել են
Տ700
Հատ։
Բուխաբեստում
(Պուքրէշ)
յո րելենական
Հաւա–
քոյթին
ներկայ
են եղել
250
Հաղար
Հոգի։
Բուգա–
պեշտոլմ
200
Հազար : ՝Բաղաքի
լալագոյն
Անգրաշի
հառուղին
կո չուելու է Ա տա լինի անունով
, նո
յնը
եւ Բերլինում
^րանքֆուրտէր
ալլէն :
Պեկինից
ստացուահ
շնոբՀաւորանքը
կրոլմ է երկու
Հարիւր
Հազար
անուն
է
Բոլոր
«ժո ղո վյւգա կան՝^ Հ անրա պետութիւնն ե–
բում
Հանգիսոլթիւեներին
մտսնակցել
են ու խօսել
պետութեան
ել կառավարութեան
ղլուիսները
;
Վէննա
յի Հաւաքս
յ թ ի ն
խորՀ ր գար անի
անգամ
Յքրանց
Հոննէր
յայտարարել
է
Աւստրիան իր֊
րեւ պետութիւն
իր գոյութիւնր
պարտական
է
Ա տալինին : Արեւելեան
Գերմ անիո
յ Հանրա պետու
թեան նախագաՀ
ՎիլՀէլմ Պիկ երկինք է
Հանում
յոբելեարին
Աաալինգբատի
յաղթանակի
Համար ^
«ո րով վե րք տրուեց
գե րմ ան ժոզովրգի
պատմ
ոլ–
թեան
ամենամռայլ
շրքանին՛» ;
« Մեհ արշալոյս»
^
ՀՀՎ
. ի. Լենին» ,
Վենին
Հոկտ .ին» , «Լենին
1918
թւին»
շարժանկարները^
Մ ոսկուա
յում
ցՈ
ւցաղրո
ւե ցան շարաթներ
400
սի–
նէմանեբում
, ակումբնԼրում
,
գպրոցներում
ել
ղօրանոցնե
բում ; Նոյնը ել Մ իութ եան բոլոր
վայ–
բերում
:
Հիասլաւէննե
բ ից երեքը
թէեւ
«Լենին» ա–
նունն են կրում , բայց իրապէս
Ատալինին
են փս,–
ռարանում
, ցոյց տալով, թէ ինչպէս
վերքինս
մօւո
է եղել
իրալազաբգի
ՀիւէՆաղբին
, որն ամէն
ինչ
արե
լ է յոբելեարի
խորՀրգով,
ցուցմունքով
ու
գործնական
աչակցււ ւթ ե ամ բ
:
Եթէ
շարունակում
են իբրեւ
մի երկու կտոր խունկ
հխել
նաեւԼենինի
^
գա արւում է ոչ թէ նրա Համար , որ նա Լենին է ,
ա յլ «Ատալիհի
ուսուցիչը
, մտերիմ
ւլինակիցն ու
II ն& րնկերը
» 1
Առաչրե
անւչամ
Լենինգրագոլմ
, ապա
այլուր
ներկայացուցին
երկու թատերախաւլեր
, -
«Կույ–
հից» , Վիրացի Գաաիանիի»
եւ «Արեւը
հագում
է»
ԱգրբՏյ1՚"Նցի
Աամետ
Վուբգանի : Երկուսն
ԷԼ
նուէ րւււած՜ Ին «՜եե ր շնչում ով լի պա յքարին»
, որ
մզե լ է ե րիտասարգ
Ա տալին
ք՛ա թո լմում
Բո չխէ ~
գի եւ Ա ահ թ ա շե ան ի , ասլա Բագւում
նաւթար–
գիւԿւա բերո
ւլն և ր ի ել մենշեւի1լ1ւե րի գէմ
;
Եթէ Հե՜
ղրնակները
Ս տա լինի Հակաւլակո
րզնե ր ի շարքե -
բում
գրել եննաեւ
Հայերի
անուններ
(Բագւում
նա կոշւում է կարասլետեան)
, ապա
աշխատա -
կիցների
թւումն
են ՇաՀումեան,
Վարգան
եւայլքւ
Աւելորգ է խօսիլ
անՀամար
բանաստեղհոլ
-
թիլնների
էէ ասին,
որոնք
գովքն են անոլմ
^լեռ -
Նային
աբհուի
, բազէի,
շողարձակ
լոյսի,
^ ք / ՛
չփնաբիի
, արեւից
փայլունի
,
երքանկոլթեան
ստեղծողի,
մոլորակային
բանաստեզհ
ի , տիտա -
նական ղօրավար»ի : Ջկայմի
Հատիկ
բանաստեզհ
^
որի
նեբ^չման
կարեւորագոյն
նիւթը
յոբելեարը
չլէնի
•• Ս իայն
փոքրիկ
Հայաստանում
գրուահ
է
երեք Հագար ոտանաւոր Ա տալինի
մ ասին :
Մի ժամանակ
Հայը
Հարցնում էր -
«կռունկ
ուստի՛^ կոլգաս» :
Այժմ
նա՝ քչում է
կռունկին–
Օ ո ւ տ թ ւ ւ ի ր , կ ո յ ւ ւ ն կ յ բ ա ր ե ւ տ ար նր ա ն
(Ատալի
նին)
, ա ս ա թ ո զ ա պ րի , ա պ լւի յ ա ւ ի ս ւ ե ս ւ ն , ի Ս չ պ է ս
ա ր ե ւ ը , թ ո ղ վ ւ ա յ լ ի դ ա ր ե ր ս ւ ր ե ւ ի նմ ա Ը ( ժ ո ղ ո վ ր
դ ա կ ա ն ե բ գ ) :
Ո՞վ է մարգկոլթեան
ամենա չատ
Հրատա բակ —
ուահ,
թերեւս ել կարգացուահ
Հեղինակը։
Ան -
շուտ նա, ով «բոլոր
ժամանակնեբի
եւ բոլոր ժո–
՚լովուրգների
ամենամեհ
Հանճարն է»։
1917
թ՚-էց
մինչեւ օրս Ատալինի
գրուահքները
Հբատաբակ–
ուել են
101
լեղունևրով
539
միլիոն
օրինակ : Գը–
րանց
մէք «Համայնավար
կուսակցուլմեան
պատ -
մութ իւնր»
Հրաաարակուել
է
235
անգամ,
35
մ ի–
լ՚լոն
օբլնակ։
«Զեկոյց
ԽորՀբգ՛
ԱաՀմանագբոլ
-
թեան.;
88
լեղուներով,
601
անզամ,
59
միլիոն
0~
րինակ։
Ամբողքական
ժողովահուից
մինչեւ
այժմ
լոյս է տես ռուսերէն
եւ ազրբէյքաներէն՝
12
Հա
զար , Հայերէն
տասը, ՚էրացեբէն
ութ
եւն–։
Մ եկնութ
իւննե րր միագամայն
աւելորգ են
է<
ՀԱՅԿ ԱԱՐԳԱԵԱՆ
՝
Fonds A.R.A.M
