մՒՔստէւ նւ ւ լք ւ ւն դ ւ » սն
(ԾՆՆԴաՆ 120ԱՄԵԱԿԻ
-Ն
ԱՌԹԻՒ)
(ի՛ ե ւ վերջիՍ ւքաս)
Հայ
ժողովոււրդի
սւզա ւոաււգրո
ւթ
էլ՚քւ
ր
՝1յ11ւլբանղ–
եան
կչւ տեսնէ
ր յեգտփո
խական
պա
յքարի
մէջ
անիւզելի
կերպուԼ
կապռլաձ՜
ռուսական
յեղափո
-
իւական
ժոգովյյ գավար
Լա րժո
ւմնե
ր ո ւն Հեա )
որոնէք մով աոգորուահ՜
են իր գորհ՚երր;
Այգ իմաս
տով
բացառիկ
չա Հ ե կան
ո
ւթ
ի ւն կբ
ներկա
յացնէ
Հեղինակին
գրական
Հրապարակախօս
•
երկերու
պստկր,
«.էրկրագործութիւնբ
որպէս
ուղիղ
ճանա–
պարՀ՝»
աշխատութիւնբ
, ոբ չո յս տեսաւ
Փարիզ
,
1862
Մայիսին,
Սիմէոն
Մանիկեան
ծածկանու
-
նով։
Հոս
մեհ՜
Հ րապարակախօս
բ
Հ անգէս
կուգայ
իբրեւ
Համառուսական
«ո
եվոլիւցիոն
—
գեմոկրա–
տական»
շաբժմ
ան
բոցաշունչ
մ արտիկ
, որ
Հեաե–
ւոզականօրէն
կբ քարոզէ
ու կբ պաշտպանէ
ք/"–~
գացի ական
Հարց
ի
լուհ՜մ ան
յեղափոխական
գա -
ղափաբր
գրե
լով
֊
՚ձԱ աբուկր
կաց ինով կբ փ^բճ–
ռէ
ղործբ»։
Ան կբ գտնէ որ ժամանակբ
շատ
մօ
տ ե ց ա ծ է, եւ կարծուածէն
աւելի
մօտեցած։
Այ"
կերպով
Նալրանգեան
կ՝արձաղանզ
է ր
Զ ե րն
ի շե
ւս–
կիին
, որ ն ո յ ն
շրջանին
Ո՚ուսիոյ
մէ^ առաջ
կը
քաշէր
կացինի
վ ճռա կանո ւթեան
խնդիրբ
:
Օալրանգեան
սոլր
քննագատու
թեան
կ՝են -
թարկէ
ոչ մ իա
յն
ճո րա ատ
ի րո
ւթ
ի ւ ն
ր
,
ա յ լեւ տն
տեսութեան
գրամ ատի րական
գրութիւեր
, քաղ -
քենի
պեաութեանց
մ ա րգատեաց
քաղսքքականու
-
թիւնր : Ան բոլորովին
ճիշգ կբ նկատէ
գբամա -
տիրական
քաղաքակրթութեան
արաաներբ,
ուստի
եւ
ամրողջ
թափով
կր ծառանա
յ
փառաբանուած
եւրոպական
իրականութեան
գէմ, ցոյց
տալով
ա—
նոր
թշոլաոա
թ ի լ ն ն ու ստրկութիւնր
: Մասնտ -
ւորաբար
Անզլիայէն
առնուած
փաստերով
կբ
պատռէ
աշխարՀակալ
պեաութեանց
ղիմա1լնեբբ
,
բա
ր բա րոսութիւն
բ գաղթարար
նո ւաճող^ւե
բո ւն ,
որոնք
քազաքակբթութեան
անունով
ստրկութիւն
եւ
բռնութիւն
կբ տարածեն
: «ք՚անտեր
են
նոցա
գսլբոցներբ,
սլոլիզականք
Լոստիկանութիւն)
եւ
Ժա1։աարմր
ղաստիա
բաէ^ե
ր բ , շղթան՝
ՀրաՀան—
գիչ
գեր,բր,
աքսորբ
բարո բոկանութիւնբ
վերին
աստիճանի
կազգուրելոլ
մարզարան,
կախազանբ
եւ
գլխապարտութեան
խայտտռակ
սիւնր՝
գուռն
ճչմարեա
, որ տանի ի կեանս
րոլիտենականս ...>>:
«Երկրաղ
ռրծո ւթեան»
Հեղինակ
ր
մ իեւնո
յն
ա–
տեն
քառա9 կր քա^է
աղդաքին
ա զ ա տ ա գ ր ա կ ա ն
չարւք–մա1ւ
անՀ րաժե զտութիւն
ր , ազդերոլ
ու ժո —
ղովոլրղնե
րու.
իրաւաՀա
լաս
արութեան
պաՀանջբ
եւ ա՚էաբ
կենսաւյ
ործումր
կր տեսնէ
ռուսական
յե
ղափո խ խո ւթեան
(ոեվոլիւցիա^
մէջ։
ճնշուած
ազ–
ղ ո լ թել՚էւ՚էւե
րու
որոնց
կարղին
Համերու
ազատա—
ղրոլթեան
բախտբ կբ միաՀիւսէ
Հգեմոկրատական
ռեւո լուցիա
քին՝^ , որու
ոտնաձայները
կը
լսէր
քհուսաստանէն
;
«...
քիուսիո / մ էջ
խմ սրուած
ազատութեան
Համաբձակ
կարե/ի է մարդկաքին
ազատութիւն
անոլ անել , վասնզի
ազատու
թիւնւր
Հողի վերա ( կբ
Հիմնուի
, քանղի ոչ միայն
ինքբ՝
քիուսր
կ՛ուզէ
իր
աղատութիւնր
, այլ կբ քարոզէ
թէ ԼեՀաստան
,
Ֆինլանաա
,Փոքր
քի ուսիա(\^
միլիոն
ժողովոլրգ^
,
• Կովկաս
, Վ^րաստան
, Հա քաստան
պէտք է որ ա–
ղատ
ե լ անկախ
բԱան–––
քիուսիոյ
աղատութիւնը,
րնգՀանոլր
մարղկոլթեան
ազատութեան
վերա -
բերմամր
մեծ խորՀոլրղ
ունի–.՛»։
1862
Մ ա ւԻսեն
\,ալրանգեան
արտասաՀմ
անէն
վերադարձաւ
քիուսիա
, ե լ Հազիւ
Հտսած
էր
՚քյոբ–
՚էլաիւե^եէ ան
Հնղիասաան
կատարած
իր
ուզելո—
րա թեան մաս են Հա քուետոլոլթիւ
ն տալու
, երբ
(Տուէես
՚\4։են՝\
ձերբակա/ուեղալ՝
Լոնտոնի
քարո–
գիչնեբու
Հետ «/անցաւոր
կապեր»
ունենալու
մե–
դա գրան ոոէ1 : ք>անտարիռւեւքալ
Պետբոպալլովսկ
բերգի
Աւեբսեւեան
քհավեքին
կո չուած
պատժա -
խցում
:
՚քյո
ւնեսկ
մութ ու սառնաշունչ
բանտին
մէք
Հռեւո
լոլց հոնէ ր - ղեմոկրատր՜ձ
չգաղրեցալ
ստեզ–
ծադործեքէ
ու պա ւ^արեքէ : Գրեց կարպ.
մ ր ար -
ժէ^բաւոր
էքործեր,
որոնցմէ
լ ի չատա կ ութեան
ար -
ժանի են «Մօս եւ Վարղիթեր–»
վէպի
«Կրիտիկա»ն
,
«Աղղային
Թշուառոլթիւնք»
, «.Հեղէլբ
եւ
նորա
Ժամանակբ»
որոնց մէջ ան Հեաեւողականօրէն
կը
յա /անէր
յեղավւո խական
ղազափարներ
(ռելռլու–
ցիոն
իդէաներ)
:
186.5^1՛
Ծ ե րակո քահն ոբո շում ով
Նա/բանղեան
կ՝ա,թսորոլի
Հ
Մաքիս
\9,են կր Հանեն
բանտէն
Հիւ–
ծած ու քա քքա քուած
, իրխօսյէերով՝
«/^* կենգա–
ն ի , ոչ մեռած»
: Տարական
զնտանր քա քքա քած էր
իր աոոո
^ու թեւնր
,
բա քց ոք երբեք
իք1
քեղափո -
խաեան
եսւմրն
ու
մճոաեանութեւնր
:
Աօսորավայ–
րեն
միՕ (Աարատոմե
նաՀանդ.
, կամիէին
յ>ադա^)
,րանե մո ամԿս տաոաաեքէ
վերջ,
Նալբանգեան
կբ
մեոնե
18հք)
Մարտ
31*5,։
Նա
I
սանւք.ե ան
ո (
մ հա
ւն նշանաւոր
Հռեւոլու -
ց եոն
—ո
եմ ոերատ»
է ր , մ եծ
Հ րապա րաիա
խօս , Հայ
^մատ^ոետւեստաեան
էսթետեե՚ս
քԻ» Հհմ^ւագիրր
,
ա
ււեւ աեսւ^,տւոր
ո րույ , որ իր նոր խօսքր
րսաւ
ինչպէս
բանաստեղծութեան
(պոէղիա)
այնպէս ալ
ՆՈՐ
ՍԵՐՈՒՆԳԻՆ
ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ
ԽՆԳԻՐԸ
. ՚ԱքլաԱ§ դպքո^քւ
եկեզհցքւճ
ՄԱՐԱԷ8Լ–
Հ՛"
յկ
՚ մամուլբ,
մասնաւորա
-
պէս
<ձՏաո աջ»բ
յաՀ^ախ կը յուղէ նոր
սեբունգի
փրկութեան
խնգիրբ
, եւ միջոցներ
կլւ ցուցնէ
գա–
նոնք
ազղա
յին
կեանքին
կասլե
լու
Համ
ար ,
ուծա
ցում
ր ել լճացում
բ \իրկելոլ
Համար :
Այս
աո թիլ կր յիշեցնեն
մասնաւորտպէս
Հա լբ • Մ իութե
անց
պա րտա
կանո
ւթ իւննե
ր ր , աշ -
խատանքի
ձեւեր
թելագրելաէ։
Նոյն
ատեն
միու
—
թեանց
ղեկավարներ
կր Հրաւիրուին
Հրապարա
-
կաւ
յայտնեչ
իրենց
մտածումները
ե լ
աշխատանք–
ներբ :
Տարակոյս
չունինք
թէ մեծ
Հետաքրքրութիւն
կբ տիրէ
բոլոր
Հայրենակցականներու
շրջանակէն
նե
րս , ու բո
լո
ր ի ն
մ տաՀողութ
իւնն է կաղմ
ակեր–
պել
նորաՀաս
երկսեռ
երիտասարզ
ութիւնր
եւ
գաստ իարակե
լ Հա
յոց
պատմ
ութեան
ու
անցեալի
յիչաաակներով
ու
գրականութեամբ
Անշուչտ
իւրաքանչիւր
Հայր •
Միութիւն
,
մանաւանղ
այս շրջանիս կբ տարբերի
իր
Կ
՚"Դ ~
մակերպոլթեան
ե լ
զ ո րծունէ
ութեան
ձեւերով։
Նո
յնիսկ կան որ շփոթած
կամ շեղած
են
իրենց
բուն
կոչումէն
եւ նպատակէն
, ինչ որ պատճառ
ե–
ղած է չատերուն
մեկուսացման
եւ
Միութեանց
կազմա
քուծման
, օր
մ բն ալ Հ^յտնկարծամաՀ»
բլլա–
լու
Համար :
Վաս
պուրակ
անի
Հա քրենա կցական
բ
երկար
խոբՀրզակցոէ
թիւններէ
վերջ
պարւոք կր
Համարէ
Հրապարակալ
տալ Համառօտ
լ ուստ բան
ու թ
հւն
մբ,
պարզելռվ
թէ իր կաղմու
թենէն
ի վեր
(1923)
"՚ յղ
ուղղութեամ
բ
ի ն * ա շխաաանքնե
ր տա րած է
եւ կբ տանի
մինչեւ
այժմ :
Իրողութիւն
է որ առ Հասաբակ
Հայր՛
Միու–^
թիւննե
ր
ամէն
բանէ առաջ
, կբ ղրազին
իրենց
Հայրենակիցներու
նելւքին
Հողերով
,
բա
րո
քսւկան
թէ
ն իլ թական : Թէեւ տա
ր քէական
պա րտա
կանո
լ –
թիւն
մ րն է եզածր
, բա քց մեհապէս
կր
նսքաստէ
Հա քրենակիւլնեքւր
իրտբ
կւոպեքու
եւ կր փրկէ շաա
մ ր
մ տւոՀուք ու թիւ7ւնե րէ՛– Ո՛ րեմն
անՀ րաժԼ \տոլ -
թիւն
մ րն է Հա քրենակցակ
աննե
բու տեւ ականոլ
-
թիւնքւ, լալ ձեւերով
կազմա կե ր պ ա ած եւ
իրար
շԱւղկասլոլած
, աոանզ
յետին
մտածումներու
Հ
Վ^ասպոլրականի
Հա քր
•
Մ իութիւնր
երբեք
(ձտաո
է։ն չկաո քեցաւ»
,
աքք քւնղ Հակաո ակն իր կաղ
մու
թենէն
Ի մեր նտխաձեոնարկն
եղաւ,
Համա -
Հ ա քքւենաիէք ականներու
(Մարսէ
քքի մէ^՝\
կ^^գր
՚
Մ եա թեւն
մ ր կաւյմե
քՈւ
ք 1036) ,
սարքեքով
նաեւ
»7
ե քերա
ւհն գասրնթէԱէք
րներ
որոնցմէ
օդտուեցան
*ատ
մր երեաասարւյներ
: Ղ՚ի էերա քին
գտսրնթալքք–
ներու.
նեւ թական
ծախբերր
Կո Հուքուբ
աոաւեքա—
(/ ո քն քաւքւով , ին
քսքէս
նաեւ
Մ ե9 • Հա քր •
կեգր
•
մհութեան
մաս կաոմոքք մ եա թ հլն^ւե ր ո :
Գժրախ—
տաբար
կարգ մ^ Մ եու թ հւննե րու
գժկամակու
-
թ^անւյ
եւ ա1ւՀամաձա
ւնա թետնւք պաաՏաոոմ ե —
լքաւ ժամանակ
երբ մենակ
Հոսաւք
բուոքւ
նք-ւքժահան
ծաիւբեքւր,
հն< որ եքկաո
<տհւեպ : Մ ^՚ու թ ՚ է ւ ն ո ու–
նեքքալ իրմնա
քուն
նե րկա ւաւյու ^ ե * ո Աոոաւեն Հո–
գա բա
րձա
թե ան , րա
րեն
սք ատակ
մ հու թ իւննե
րու
կամ
Հանրօզոլտ
ա շխաաանքնե
բու մէջ, տրամա
-
գրելով
իր թէ նիւթական
եւ թէ իր
րարոյտկան
օժանգակութիւնր.
Համաձայն
իր կաբողութեան
֊.
Մ՝խուրՀասասան
պատերազմ
բ գժբա
խտաբար
լռութեան
մատնեց
ամէն
տեսակ
ազգային
ու
Հայրենակցական
ձեռնարկներ
:
իսկ
այժմ
պատերազմէն
անմ իջապէս
վերջ
ե լ
մինչ
աքժմ,
ի՛՛նչ
եղաւ
Հա յրենակցականնե
բու
ա^խաաանքբ
նոր սեբունգբ
եւ երիաասարգոլ
֊
թեւնր
ուծացումէ
փրկելու
Համար։
ԱՀա
բուն
Հաբցբ
:
վ ասպուրականի
Հայրենակցական
Մ իու
թեան
առաջին
ղործբ
եղաւ
Հայրենակիցներու
մտբղա
-
Համարս
կաաարեք
եւ ոտանք
մ օաաւորապէս
500
անձ
Մարսէ
յլԻ,
150—200
անձՓարիղի
ե լ
Ֆբան–
սաքի
արհք
քազարներու
կամ ղիւղերոլ
մէջ, մեծ
մասով
երիաասաբգնեբ
կամ չափաՀասնեբ
:
Հա քրենակ ցական
Մ իութիւնր
թէեւ
«ծեբա
-
ցած» կր Համարեն
, բայց կբ ջանայ
շարժում ըո–
տեգծել
ոգեւորել
, Համախմբել
երկսեռ
եբիտա–
սարդութհւնր
, բոքոր Հա քրենակ
հցներ
ր , նո
յնիսկ
ա՚էէնքն
անտաորերներր
, խտազնելով
եւ
ամրապն–
գեքու1
քք
ք՛ու թիւնր որ անի
120
ւքործօն
անղամնեբ
:
Գոնէ
Մարսէ
ւէհ Հա/րենակհցներոլ
մէջ եւ
մանաւ
ա ն գ
Մ ե ա թենէն
ներս,
չիաեսնուիր
տաբա–
եաոծոէ
թեւն կամ նաաաաեէն
քեղեքու
մետում
Ցկաք
Հատու ածաԿանա
թ/ււն
վերե կամ ւ/արի թա–
էքերու
,
էքհւղե րու կամ ւքտ։
ւսււ1ւե
րու
բաժանումնե–
ոոմ : Արւյ արեւ
, կ ր քալողի
մ իա քն ա քն ոբ
Հաւա–
•՝ա1
՚ան ա ժ ե ո ներեա
ւառնէ : Ատոր
մ ասին ոչ մ ի
եաոեած : Վասս/ոլրաԿանւյ
հն գոնէ ^ատ քաւ րմ
ռռնտծ է «ուժ՚հ
բաոհն
եմուստր։
Կր սլաՀ1է իր յա
րաբերու
թհւններր
արտաասՀմանհ
մասնաճիւզե
-
ոոլ
, են*աէս
եւ անՀատ
Հ ա
ք
րե՚էոս կ ե րնե՜րո ւ Հետ,
"ոոնո
Հեոոլ եո ւքանուհն
*ր9անես
: Տաոսւ9
կ՛՛եր -
ք^ա • աո" ա ւ ^ն Հա։ ա ոահան աաՀ ան Օներուն ,
կ՝օղ–
^.Հ–
ո ^••^ոո անրսրդ
, Հ եւ անր կամ ծեր Հա
ւրենսւկից–
^•հրան
եւ աւքուոքեն
կրթական
ձեոնարկներուն
։
Ր ա
ււք երբե
ռ
III
եա ե քմոոնա
ք տօնե
ք աւքատաւք րա -
եան
\աոժմ
ան
առա9հն
քաւք թանտկ
ր Հանղ.
իսացող
ք՛ո
Հերոսամարտր
, ոզեկոչելով
Հերոսներու
ան -
•՛աՀ քետատակր
%
Վաս
պու րականց
ի ե բիաասա
րզ ու թքքան
գպբո–
ւք ո կ ր սկս հ բնաանեկան
քարկէն
, ամենօրեա
ք սե^
ղանի
քուր9
: Կր խօսհն
միտքն ու մ Կայն
մաքրենի
քեղան
, ենք որ ա րախաքհ
երեւոյթ
է :
Եբիտա -
սարւք^ւեբուն
Հարհւրին
Հտրիւրր
ղիտէ
Հայերէն
խօսիք
, իսկ
80 "՚"
Հտրհէ րր դրել - կարղալ
՝. Երի– \
աասարգ
ու թիէն
ր կր մ աոնակցի
ւքանաւքան
եբիտա–
սարղ ական ու մ արղական
մ իու թիէ ննեբու
, ե ր գ - ]
*ախու
մ րե րու
եւ. կամ բա քւենէէքէս տակ
ձեոնէոբկ
-
ն ք=րռւ I Ե բ ք՚տասա
րգնե
ր քւ
էոստ
իճանաբար
կ ր
Հ բա–
լ
հրա
քն մարքութեան
մէ^ , ^ կր
էղատրաէւտոլին
Հ<.մեթոէոեկօրէն»
, կր վարժ
ուին
ժոզոմնե
ր
ւք ա
բե–
քու , ղ աոնա
քու
Համ
ար ասքագա
յ
ղեկաւի արնեբ
,
մեր
ւո քսե ր ու ա քքի լո քսեբ :
Մ ե ա թիէ նբ կ քէ փորձէ իր կարելին
, կրթելու
,
ղօղեքոէ
Համար
ե ր հաասա
րգութ
եւնր :
ՊաՀանջբ
է ատ
ւՐեծ է , եւ պարտաւոր
ենք ձեռք
ձեռքի
ւհալ
էսնվ
Հ սւա :
Բարձրաո
ո քն կրթա
թք^ան
Հտւքար
անՀրաժե
շա
հն նք.էթաե ան
քէս
էն մհ9ուքներ։
Եթէ Հարուստ
անձ–
նաէ որա թքււն^էեր
դոբծի
ձեոնարկեն
, Հա/րենակ
-
էքաեաններր
քեն որ պիտհ
զքանան
իրենց
նիւթա–
կէոն
եէ. բարո քական
աջակզոլթիէ
ններր
,
ինչպէս
միշտ եւ ամէն
Համաղղային
կարեւոր
ձեռնաբկնե–
գեղարուեսաական
արձակի
մ էջ : Ւր
գեգարուեէւ–
աական
երկերբ
ա չքի կբ զարնեն
ղազափա րական
խոբ
բոէէանղակութեամբ
, %,ռեւոլուցիոն
պար -
տիակաԿւութեամ
ր»
\ յեղափո
խակԽն
կուէւակցա
-
կանութիւն)
, Հռէալիսաական»
(իրապաշէո)
զզա -
ցողութեամր
եւ
լեզուա - ոճական
յստակու^
թեամբ
:
Նա լ բանգե
ան
ի գրական
ժառանղոլթեան
մէջ
մ ասնաւոբապէս
նշանակալից
տեղ կր ղրաւէ բա -
նաստեղծութիւնբ
(պոէզիա)
, որ կր
Հանղիսանայ
. անցեալ
գարու
50
ՇՕական
թո ւա կանն ե ր ո
լ
յ ե -
ղավւոխական
ժոզովրգավար
Հռելոլուցիոն
զեմոկ–
րատական)
պայքարի
բանաստեղծական
տ ն գ ր ա -
ղէսրձումբ
: իր ինքնուրոյն
ու թտրւլմանաէլան
բա—
նէււստեղծոլթ
իւննե
բուն
մ էջ ան էլեբեւա
յ
իբրեւ
մարտնչող
զինուոբ,
որ ամբողջովին
տռղորուած
է
զարաշրջանի
առաջաւոր
ղազափարներով
: Իր
^Մանկա
թեան
Օրեր»բ
, ՚^Ազատա
թիւն^
եւայլն,
Հակաոակ
ոստիկանական
Հետասլնղ
ումնե
բուն ու
արղելքներուն
, եղած են ժոզովբղական
զան -
գ ո ւածնե
ր ո ւն սիրելի
երգերբ
եւ մ եծապէս
ողե -
շնչած
յեաաւլ
ա յ շրջանի
Հալ ժողով րղաւ/ ար րա -
նաստեզծութետն
նե րկա քազո։
ց իչներբ : Աւգ
կար
՛է I՛ ^ՐԳ^Ր"՛/. Նաքբանղեան
ղարձաւ
Հայ նոր
իրա
պաշտ
րանտստե
զ^ու թեան
(ոէալիստական
պոէ -
զիա)
ռաՀվ
իրաներէն
մէկր
ե լ
քեղափո խական
-
ժողաիրզ
ավար
բանաստեղծութեան
Հ իմնաղիր
բ :
Մ
իե ւնո քն յեղափո
խական
ղազաւիարակէսնու
-
թեամ
բ
( ոեւոքՈլցիոն
ղաղափաբէս
քնութեէսմ
բ՝)
ե լ
կ րքոտու
թե աւք ր տողս բուած
է նաեւ
^աքրանղեա–
ն ի արձակ
ր , որով մեծ զարկ
տուաւ
իրապաչա ՝;
(ռէաԱւսաական)
ւէիպազրոլթեան
, ղտոնալով
ա -
նոր
տաղանղաւոր
նե րկա յացուց
ի չնե
րէն
մէկը ;
Նալբանղե
ան ստեղծեց
նաեւ Հայ ^ււէալիս
-
տական»
ւլբական
քննաղատոլթեան
ու
զրէսկանու–
թեան
տեսութիւն
: Անոր
գեղազիտական
(էսթէ -
տիկական)
Հայեացքներու
փ ի լիսովյա
յական
Հիմ–
քը
մարտնչող
^մատե
ր իալիղմ»ն
է,
՛Լոր
աւելի
ցայտուն
կերսլով
արէոայայտած
է
(ձԿրիաիկայի»
մէջ
Պոոշեանի
վէպի
քննագատութեամբ
:
Պայքա–
րելոէէ
^Աբուեստբ
արուեստի
Համար»
ղաղափա–
րական
(իղէալիստական)
րմ բռնում
ի ն ղէմ
Նաչբանղ եան աո աջաղրեց
^արուեսէոբ
կեանքի
Համար»
սկզրունքբ
եւ այղ կերպով
ալ ղրակա -
նութիւնր
ղարձուց
իրականա
թեան
վերավւոխ
-
ման
Հուժկու
լծակներէն
մէկբ
.
Նալրանղեանի
զեղաղիաական
աւանղներբ
յա–
ջոզոլ
թեամբ
օղտաղործեցին
ե լ նոր
աստիճանի
բարձրացուցին
Լենին
֊~ Աթալինի
աշակերտներ
Ատ. Հ^աՀումեան
եւ Ա . Ապանզարեան
,
որոնց
ջանքերով
ստեզծուեցալ
Հայ մարքսական
ղրակա–
նութիւնր
Հ
իր
րովանղակալից
ղոբծունէութեամբ.
եւ Հա
րուստ
ստեզծաղործո
ւթեամ
բ
%էԱքրանղ
եան
էքեծ
աղզեցա
թիէն
ղործեց
Հայ րնկերա
քին մաքի
ու
մքակոքթի
ղարղացման
ամրողջ
րնթացքին
վրայ։.
Անոր
ձղէսծ
ժառանղութեամ
ր
ղ աստ
իա
րակուած
են
էսմբողջ
սերունդներ
: Միաքն
ւՐեբ օրերուն
սո–
վետական
իշխէսնոլթեան
պայմաններով
, Նալ -
բանղեանի
ղիտական
Հրապարակախօսական
եւ
Ո
եղաբուեսաական
վսւստակր
արժանացաւ
Հէսմա -
ժոզովրզւսկան
ճէսնաչման
Հ
ԳՐ.
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
(Թեկնածու– Բանասիրական ԳիտոնթետՏց)
Fonds A.R.A.M
