€ 6 Ա Ռ Ա Ջ
^
ԸԱտոսկաԱ Պայքէսդ
Թոսքիպ
Ակ
Պոլսոյ վերջին թղթարերէն կը քաղենք հե -
աենեալ տեղեկութիւները ընտրական պայ քարի
մասին
Մայիս
մէկին,
ղեմոկրատ
կուսակցութեան
թեկնածուներէն
Տիկին
Ն "՛՛չւր թլասչար
յայտա
-
րարեց
.
Մ ենք
կ՝ոլղենք
Հաստատել
աղգա յնակա
-
նութիւն
մր, որ ^քէ
ամէն տեսակ
խտրականու
թիւն
Հայրենակիցներու
միչեւ։
Գեմոկր ատ
ղու -
ոակցութիւնր
աոանց
կրօնի
ել ցեղի
խտրութեան
թուրք
կր նկատէ
րոլոր
Հայրենակիցներր,
եւ
թրքութեան
րոլոր
իրալունքներր
կուտայ
իրենց։
Ամէն
Հայրենակից
որ կր կատարէ
իր
օրինական
սլարտականութիւններր,
մեր աչքին
թուրք
է
Հա–
մ աՀաւասար
իրաւունքներով
;
կրօնական
ոչ մէկ գաղափար
կրնայ
աղգեցու
թիլն
գո րծե
լ ոեւէ
օրէնքի
սլատրասաութեան
եւ
գործադրութեան
մէ^։ ՈրովՀետեւ
միւս
բոլոր
ա -
ղատութիւններուն
նման,
կրօնական
աղատութիւ–
նլն ալ մաս
կր կազմէ
մարղոց
նուիրական
իրա
-
ւունքներուն
\
Պե տական
Ր
" է ՚ ՚ ր պաշտօններէն
պէտք
է օդ —
տուին
րո լոր
Հա յրենակիցներր
, Հաւասար
իր՛" ՜՜
լունքներով։
Եթէ
Գեմոկրատ
կուսակցութիւնր
իշխանութեան
ղլուխ
գայ,
մեր
յոյն.
Հայ եւ
Հրր–
եայ
Հայրենակիցներր
թող զիտնան
թէ պիտի
տի
րանան տարիներէ
ի վեր
կա րօտով
սնուցած
իրենց
փափա^երուն
: Հազարումէկ
մաքաոումներէ
եւ
քրտնաթոր
տշխատանքէ
մր վեր^
երր Հայրենա
-
կիցր ապագայի
մ տատանչո
ւթեամ
ր կ՝տպրի
,
այգ
կեանքր
իսկական տառապանք
մր կ՝րլլայ
իրեն
Համար
:
Պէաք չէ որ Հայրենակիցներու
մտքին
մէ^ Հե–
նէն Հարուստ
նաւթաՀորերը
,
(1943/՛
արտագրոլ
-
թիւնր
204
միլիոն
թոն է ր) , կր վախնան
քարիւղի
սպառումէն
: Կր կարծուի
թէ անոնց
պաՀեստր
պիտի տեւէ
գեռ
տասնրՀինգ
տարի : Ուրեմն
պէտք
է պաշար
փնտռել
այլուր
: Անոնք արգէն
իրենց
թեւարկութեան
տակ
առած
են Աէուտի
Արաբիան
:
ւԵւ աՀա
յայտնի
կ
՚՚ՐԷԷ
՚՚՚յ^
"Ր
Եգիպաոսի
մէ^
ալ
քարիւզի
Հանքեր
կրնան
գտնուիլ
:
Բացի
քարիւղէն
, Եգիպաոսի
աշխարՀագրա
-
կան
գիրքր
Մերձաւոր
Արեւելքի
մէ^,
ինչպէս
յ ի
շեց
ինք , իրեն
կ՛՛րնծա
յեն
մ եծ առաւե լութ
իւններ
՜^ՀՀ
Օրինակ՝
աղգեցութիլն
ա ր ա բա կան
ա շխւսրՀ
ին
վրա
յ , պա յքաբ
Համ ա յնավաբական
թափանց
ու -
մին գէմ
:
Այս
րոլորին
գէմ
կայ սակայն
ուրիշ
մրցակից
մր,
Անգլիա
որ գեռ
զօրաւոր
է այգ
վայրերուն
մէէ ։
Եւ վերշասլէս
Խ՛
Միութիւնր։
Եթէ
Մ • Նա
-
Հանգներուն
Համ ար
Մերձ աւոր
- Արեւելքբ
աբն
-
տեսական
ապաՀովութեան
Հաւանական
շր2ան մբն
է, 13 • Միութեան
Համար
ան
կբ
Հանգիսանայ
ռազմագիտական
ապաՀովութեան
շրշան
մ ր :
քց . Մի"՚–թէ՚–նբ
իր ՛Գ՛"յքարր
սկսած
է
արգէն
եւ առածին
իսկ պատեՀութեամ
բ , պիտի
փորձէ
թափանցել
Մի1ին
Արեւելք։
Ա–
ՀԱԲԷԼԵԱՆ
էոեւեալ
Հաբցումներր
տեղ
ունենան
,
Ո՞Ր ա -
ոանձնաշնոբՀեալ
անձբ
իմ իրաւունքներս
պիտի
/ոլէ, "՚^ր տեղէն
անսպասելի
Հարուած
մբ
պիաի
կրեմ
, արգեօք
ունեւորութեան
նոր տո՞ւրք
մր
պիտի գնեն
ինծի
եւ Հիմնա յատակ
պիտի
կործանի
պապերէս
ժառանգուած
տունր։
Գեմոկրատ
կու
-
"ակց
ութիւնր
ե թէ պետական
իշխանութեան
տի
-
բանայ.
Ունեւորութեան
Տուրքի
ոգին
անղամ
չի
մտցներ Աղգ– ժողովէն
ներս:
Նո
յն կուսակցութեան
նախագաՀր
,
ճէլալ
Պայար , Գաս
թէմ
ոլնիի
մէ^ ճառ
մր
խօսելով,
խստօրէն
քննագատեց
կառավարութեան
ե լմ տա
-
կան քաղա քական
ութ
իւնբ
;
Պետական
մեքենան
կանոնաւո
րա բա ր
չի
բանիր,
զայն պէտք
Հ իւղոտել։
Խախուտ
է կաոա—
վարութեան
ելմտական
քազաքականութիւնր
:
Անան կո ւթե ան վտանղ ի մ ր առշեւ
կր գտնուինք
;
Ե թէ
Մ ար շալի
ծրաղ իրր դէ թ
մ ասամր
մ եղի
օգ
նութեան
չփութար
, ա յս սնանկութիւնր
իրակա
-
նացած
պիտի
րլլար
՝^Հ
ք^ԻւլէԲ
կուսակցութեան
վարիչր,
Հիքմէթ
Պա յար
ճառախօսելով
, րսաւ -
Երբ
Բ–
ՀամաշփւաբՀային
պտտերազմին
չմտած
երկիբներր
կր Հարստանան
, մեբ
երկիբր
տակաւ
թշուառութեան
մէշ կր թաղուի
: Ա եղ
կբ
կողոպտեն
: Ե շխանութիւնր
կողո պուտնե բուն
չի
կրնար արգելք
Հանզիսանա լ : Երկ
իրր
/" յ"Ր
կ
րտ–
րած
է Գեմոկրատ
կուսակցութեան
լ^ւգգիմոլթե
-
նէն։
Ի՞նչ պիտի պատաՀի
, եթէ
մեղմէ
ալ
յոյսր
կտրէ : Աքն ատեն
ստո րեր կրե ա ք մ եքենա
յո
ւթիւն
ներ
ծայր
կ ուտան
, ի^չ որ փ)ւասակար
կ
րլլայ
ե րկրին
Համար
;
աՕՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
ՆԱՀԱՏԱԿ
Լ– ԳԵՀՈՒՆԻՒ
ԱՃԻՒՆԸ
ԿԱՐՏԱՆ
,
29
Ապրիլ
—
Հ •
3– Գ–
մարմինր
յաւերժացնելու
Համ ար նաՀատակ
բնկեր
Լեւոն
Գեղունիի
յիշատակբ
, յուշարձան
մ ր կանգնած
է
կաբտանի
գերեզմանատան
մէշ։
՚(յաՀատակին
ա -
ճիւնբ Հասարակաց
գեբեզմ
անէն
փոխագրուեցաւ
իր գամ րարանր
, մ տերմ ական
շրշանակի
մ էշ
։
Շատեբ եկած
էին իրենց
յաբգանքր
յայտնելու
ղ տ րշե
լի եղբա
յ րաս պանո ւթեան
անմ եղ
ղոՀին
է
(Հրէշներբ
իրենց
օձ իքբ
տղատեցին
օգտուելով
նեբգազթէն
• • •) : Բարկէն
քաՀանա
լ
Ասլանեան
կատարեց
թազմ ան արարոգութիւնր
եւ
գամբա
նական
մր խօսելով
րսաւ–
« Գուն անապատի
շարգերէն^՜ՏՏվքստեցաւ^
Հա––^
սակ
նետեց
իր այս
Հիլբլնկալ
Հողի
՚Լբայ ,
՚լրէ։ԷԳ
շաբժեցիբ
,խօսեցաբ
ու գործեցիրՀայ
ժողովուրգի
բարիքին
Համ ար , ս ի րե ց ի ր Հա
լ րեն
իքբ , ոխ
՚.֊.չռւ–
նեցաբ
ոեւէ
մէկուն
գէմ,
եւ սիբեցիբ
Ֆրանսան
իբր
երկրորգ
Հա յբենիք
, ա յժմ
Հանգչէ ազատա
-
տենչ
Ֆրանսայի
Հողին
տակ
: Ջարտղործնեբ
մար–
մ ինղ
սպաննեցին
բա
յց Հոգի՛է
անմ աՀաց՚աւ
, գուն
պիտի գաոնաս
նո բ սե րունգին
ներ^չմ
ան
աղրիւ–
րբ, աղղապաՀպանմտն
սուրբ
ոգին
»;
Ա՚գրիլի
՚Լեբշին
օրն էր , Համազգային
սձլզի
օր , ներկանեբր
կուլան
նոր նաՀ ատակի
գադաղին
վրայ
:
35
տարի առա,շ գա րաւոր
թ^ամի
թուրքր
կր Հարուածէր
Հայ ժուլովուրգի
միտքբ,անճիտե—
լով իր ղլխաւոբ
մ տա
ւո բա կանո ւթ ի ւն ր , իսկ
այս
աղատ
ե րկրին
մ էշ
Հա յանուն
կա յէնբ
կբ
սպաննէ
իր երիտասարգ
մտալռբականբ։
Յարգանք
յիշատակիգ,
"իրելի
լնկեր։
Մենք
չենք մոռնար
քեղ :
Յուշարձանի
բացումբ
տեղի
պիտի
ունենայ
նաՀատակի
սպանութեան
6րղ տարելիցին
,
27
0—
գոստոս
: Մանբամասնոլթիլններր
կր
Հազոբգուին
մամուլի
միշոցաւ
, իր Հեռաւոր
բարեկամներուն
եւ րնկերներուն
:
Վ ի ր ա պ ե ա ն
ԱՊՐԻԼ Ո-24Ի ՏԱՐԻԴԱՐՁԸ
ՓՈՆ Տ՝ՕՊՆԱ—
Մենք ալ տօնեցինք
Ապրիլ
տարեգարձբ
, Ապր
իլ
29/5՛
, մ ասնակցոլ
-
թեամր
բոլոր
կաղմ ակե րպո ւթեանց
ել
Հովանաւո–
րութեամբ
Վալանսի
Ազդ • Մ իութեան
:
Օրուան
նախագաՀր
^ . Տիգրան
Փիւրումեան
յոտնկայս
յարգանքի
Հրաւիրեց
ներկանեբր։
Աշակերտնեբր
եւ վաբժոլՀին՝
առա
9նո րգո ւթեամ
ր Տիկին
Զէ -
քէմեանի
երդ եց ին խորապէս
յ " ւղե լով
ներկա
-
՚՚՚^ՐՐ.
՚ Օր • ԱնաՀիտ
ՕՀանեան
արտասանեց
«Ես
երդելով
կ՝ոլզեմ
մեռնիլ
»
(Աիամանթօ)
,
Օր–
Աանթիկ
Ֆէ րէ շէտեան արտասանեց
Գ–
կառվարեն–
ցի «Որրերր»
, Օր– ԱնաՀիտ
՛ՕՀանեան
երղեց
«Բաւ
է ռր օտարին
ծառայեցինք՝^
(Գամառ
Գաթիպա)
,
Տիկին
Կրկրզեան՝
«իմ սիրելի
ղալակունքս»
:
Գեղշկական
պատկեր
մր ներկայացուցին
Տ է բ–
տէրեան
, Յակոբ
թորլիկեան
, ՕՀանեան
քոյրերու
Հետ , արտասանեց
Յակոբ
ՕՀանեան
, «Հայր^
:
Օրուան
բանախօսն
էր Պ • 3 •
Վ^աբժապետեան
(Լիոնէն)
, որ մանրամասնօրէն
նկաբագրեց
Հա
-
յտշինշ
Աաբսափնեբրւ
Հանգէսր
վե րշացալ
«Տ է ր ողորմ եա՜ֆով
դո բ
եբգեց
Պ • Յարութիւն
Խ աղա րեան
(Մ արսէ քլէն)
:
՛ Ն ե ր կ ա յ մ ր
ՕՏԱՐ ԸՆԿԵՐՎԱՐԱԿԱՆՆԵՐՈՒ
ՀԱՆԳԷԱԸ
Օտաբ Ընկերվա րականնե
բու
Գաշնակցութիւ
-
^էՐ"՚հ
.1՛
^ է " ՚ ՚ ր է
փել՚շ
տօնեց
^Աշխատանքի
Օր^ր Երիտասարգնեբոլ
Մ իշաղգա
յին
Տան
մէշ :
Օրուան
տօնին
մ ասին
խօսեցան
կաղմ ակերպոլ–––
թեան նախագաՀն
ու րնգՀ
՚ քաբտուղարբ
:
Գեղա րուեստական
բաժնին
իրենց
մ ասնակ
-
ցութիւնր
բերին
սպանիացի,
իտալացի
եւ
Հաք
ա րո ւեստագէ
ան ե բ
ել
ա րուե ստագիտուՀ
ինե բ :
Յաշողոլթիւն
գտան
սսլա1ւիական
պա րե ր ր՝
կի —
թառի
րնկե բակցութեամբ
: Նոր Ա երունղի
լնկե
-
րուՀ իներէն
Օր - Աստղիկ
Բէօոէեան
երղեց
քանի
մր Հայերէն
երղեր : Հանղէոր
վերշացաւ
ժամր
6ին , շերմ մթնոլորտի
մր մէԼ : ՜
՚
ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
ԼԻՈՆ •
Փոքրիկն
Շուշանիկ
Հացագոբծեան
վեց
ւոարեկա7ւ
, մէկ տարիէ
ի վեր
կր Հետե
-
լի
ղա շնակի
զաս րնթացքի
: Անցեալ
ապրիլ
7 ին
գաշնակի
Հետեւող
փոքրիկներուն
մ էշէն , ամ
էնէն
զեռատին
ք՚լլ՚ոէով,
առաշնութիւ1ւր
շաՀեցաւ
:
Լիոնի
ւ
^Զճւօ/՛
վարչութեան
կոզմ է ,
ս կա ւա ռա
կի
վրայ
առնուեցաւ
իր նուազած
կտորր
Մ "ցար
—
իմէն : Հինգշաբթի
,11
Մայիս ռատիօ
Փաբիէն
պի
տի լսենք
ղինքր
I
Լիոնի
երեք կարեւոր
օբաթերթեբբ
յաշորգ
օրբ
մեծ գովեստով
խօսեցան
, տպելով
փոքբիկի՚էւ
նկարր : Յաշոզութիւն
եւ յարատեւութիւն
:
կ ա ր օ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(75)
ՄեԼԻքՓ Ա ՚ ԼԶԻ՚ ւԸ
ԺԱ^
Եթէ
պինդ պաՀես
երգումգ
, իմ սիրտր
կր
տեսնես
, թէ շէ երեսս
էլ շես տեսնի :
Որքան
սիրուն
էր սիրտ
ցոյց տալու
խո
^յտոլ–
մբ,
այնքան
խիստ
էր սպաոնալփքր
: Զտեսնել
նրա
եբեսր։
Բարի գտյեակի
մէշ տարիների
բնթաց
-
քում մայրական
ղգտցմունք
էբ Հաստատուել
գէպի
"՛յ՛ւ
"՚ղէԻԿը.–
Եւ այգ
գւլացմունքբ
մանաւանգ
այժմ
,
այս
օտարոտի
երեկո
յին , ցանկանում
էր տեսնել
նբա
Արտ
ինբ
I
Նա երգուեց
րոլոր
սուրբեբի
անունով
Հիմա
խօսում
եմ , ԱեՀբի։
Բայց
լինեք
Հա–
մաբձակ,
թէեւ
ինձ չէք
թ ո յ լ տուել
լինել
Համար–
ձակ։
Եւ սակայն,
արձակ
Համարձակ
էք իմ
մէշ–
այս տախտակի
տակ
մի ամրռղշ
աշիարՀ
կայ,
ուր
ես րոլորովին
ազատ
եմ :
Նա ձեռքբ գրեց
իր կրեքի
վրայ։
-
ԱՀ
, գիտե՞ս
այժմ
ինչ է ասում
իմ այս
ա–
զատ
աշխարՀր
:
Նա ասում
է որ գուք վախկոտներ
էք–.–
գու,
մայրիկբ,
մայր
Հեզինէն։
Որքան վախկոտ։
Գուք
ինձնից ծածկում
էիք––
Բայց
այմմ
զուր է,
այմմ
ի ղուր
է,
այմմ աոանց
ձեղ էլ ես գիտեմ,
ամէն
ինչ գիտեմ
• - •
ՄեՀրին
լայն
բաց արաւ
իբ աչքերր։
Նա
ապ—
շած
էր : Աւ
Հա՚լիւ
կաբուլացտւ
ասել՛
Ի՞նչ գիտես :
0
, շատ
բան : Ես , օրինակ
, գիտեմ
ոբ
մեր
ե բկի ր ր ա յժմ
մ ի ղժոխք
է : Գիտեմ
ոբ Վ^արանզ ա
յի
՚"ղշիկներր
մի - մի Նաղլուներ
են ։3իշիր
ՄեՀբի,
Վ^արզավաոփ
օրր, այն ժաժանակ,
երբ մենք
բախտ
է ինք
որոնում
, երբ
մ ենք
ուբա խութ
իւն ից
տբա^^֊
ւում
էինք
, նա , խեղճ
աղշիկր
, ոռնում
էր
ծառի
տակ։
Երկրորգ
անգամ
նրան տեսայ
այստեղ,
մեր
բակում
: Նրան
վոնտեցին
, որովՀետեւ
նրա
լեղ -
"՚-ԻՅ
թ " յ ^ էր քքԱում
յ
Ամ՛էնքգ , գոլ
է լ , խենթ
էիք
անուանում
նրան ։
Եթէ
անբախտութիւնր
խենթութիւն
է , նա
,
ուրեմն
ամենամեծ
խենթն
էր մեր երկրում
:
Նրա
րերանից
խօսքերր
չէին
թափւում
, այլ
կրտկի
կտո րներ
, բա
յց ա յ ր ե լ
չէին
կարողանում
-
եւ ինչպէս
չր խենթանար
:
Նա տապակւում
, զալաբլոլմ
էբ իր
ցալից
,
մարզիկ
ծաղրում
էին այգ պարր, երես էին
զար–
ձնում
նբանից
կարո՞ղ
էր նա չխենթանալ
;
իյենթ էր , որովՀետեւ
աղաղակում
էր. . . բայց
եթէ
խելք ունենար,
կր
լռէ ր , չէ՞ ։
ԱՀ
, այգ
ինչ,
ի՞նչ խելքէ...
Այսօր
լուռ
ու մունշ
ման կր
զար,
ոչ ոք ոչինչ
չէբ իմանայ
եւ նրա նշանածն
էլ չէր
սպաննուի։
Երշանիկ
մտրգ
կր
լինէր...
Խենթ
Նաղլոլ
•
Մի
Հատ
մարգ
կայ,
որ անպատլոլթիլնբ
չկ.–
ուղում տանե
լ , որ կանչում
է
մ արգկտնց
ել Աս
-
տծուն
եւ նա խենթ
է : Այգպէս
է մեր երկիրբ. ,
Գու
, ի Հարկ
է , գիտես
նրա պատմ ութիւնբ
:
ՄեՀրին
յայտնեց
որ չգիտէ
:
Բայց
ինչո՞ւ
ծածկում. էիր ինձանից
, ին -
չո՞ւ գոնէ երկու
խօսք
չէիր
ասում , երբ ես Հար
-
ցնում
էի թէ ինչ աղշիկ
է...
ՈրովՀետեւ
առՀասաբակ
բո լո բ
այգպիսի
թշուաոների
մասին
գու
՛՛չինչ
չ՚գիաի
իմանայիր։
-
0,
ի Հարկէ
. . - Մելիքի
աղշիկ
եմ
ես..–
գու կաբմ իր խնձոր
անուանեց
իր ա յգ
ազշկան
,
մայր
Հեզինէն
ժամանակաւոր
ալանգ
,
տան
մէշ,
իոկ իմ մայրր
ծտի
սիրտ
ունեցող
երե
-
խա
յ , մի փոքրիկ
երեխա
յ • . • Ի՞նչպէս
Նաղլուն
իււնոլանէր
ինձ րախտաւո
ր . . . ի՞նչսլէս
կր
լինի
II
ր այւլ բախտաւոբբ
խօսէ, մտածէ
թշուաոների,
տկլորների
մասին––– բախտաւոր
-•-
Նբա
րերանից
գուբս
թռաւ
մ ի
թո
յլ ու
կարՆ,
ծիծագ
, որ թունալից
ս լաքնե ր տարածեց
ամ
էն
կոզմ : Գբրանից
պա շտ պան ո ւե լո
ւ Համար
էր
որ
ՄեՀրին ասաց
:
^ամանակն
է այգպէս
, մեղ մի մեղազրիր
:
Ժամ անակր , ա յո : Լսիր
ա յժմ
Նաղ
լուի
պատմութիւնր,
գա
ժամանակի
պատմութիւնն
է.֊
Եւ լո-եց պառաւր։
Նրան սարսուռ
պատճառո—
ղր ա յգ պատմ ութիւնր
չէր , որ սովո րական
կա
-
րելի
էր Համարել,
այլ այն
ոբ այգ սլատմ
ութիւ
նր ա լգքան
մ անրամ ասն
յա յտնի
է ր Գա
յիանէին
Նտզլուներբ
շատ
են մեր մէշ, այսսլէս
վե բ–
շտցրեց
աղշիկր
:
Րայց
ինչո՛՛ւ
այգպէս
պլշել
են աչքերգ
,
ինչո՞ւ
այգքան
զարմացած
ես : Հասկանում
եմ
քեղ , ՄեՀբի
. . • երէկ , անցեալ
Օրր
, չաբաթներ
,
ամ իսնե բ աոա^
դու ա յգպիսի
պատմ ութիւննե
ր
էիր
լսում , բա
լղ այսքան
չէիր սարսափում
:
« 0
Fonds A.R.A.M
