աաէն։
Գաշնակցոլթիլնը
պաՀած
է եւ միշա
ալ
պիաի
պաՀԷ
մամուլի
գաղափարական
եւ րարո
-
յական
բարձրութիւնը»։
Իբրեւ
ղործնական
արգիւնք
, Հանղէսին
մի -
իցին
արձանաղրուած
են աւելի
քան
200
նոր
բա–
մանորգներ
:
90
թ ի լ «Ասպարէգ»
կր
նուիրուի
Մերձաւոր
Արեւելքի
Ակումբներու
եւ ադգ
• Հաս–
աաաոլթիէձւներուն
:
« ՑՈԻԱԱԲԵՐ»Ի
Տ1Ռ
Հիմնարկէքին
աոթիւ,
Ամերիկայի
Հ. Ա. գ. կեգր. կո միաէն
Հեաեւեալ
Հեոաղիրր
ուղղած
է Եգիպաոսի
կեղր .
կոմիաէին
«8ուսարեր»ի
Տան
Հիմնարկէքի
աոթիւ
« Հ ՛
Տ– Գ– Ամերիկայի
կեղր. կոմիաէս
ո րր–
աանց կր շնորՀաւորէ
ձեղ, «8ուսարեր»ի
Հիմնար–
Կէքին ուրախ
առիթոփ։
Հպարտ
ենք մեր լնկեր
-
ներուն
ել
Համակիրներոէն
զոՀաբերութեան
,
սքանչելի
ոգիին
Համար։
ՎստաՀ
ենք թէ Հայ ո -
ԳԻԻ ել մչակոյթի
փառարան
մր պիտի
րյչայ
«Տու–
սարեր»
Տունր , գա զա փա ր ա կան ել
Հա
յրենասէր
Հայութեան
Համար,
իբր քաքալերանք
Հաղար
աո
լար նուէր
մեր կոզմէ,
մագթելով
նորանոր
յաքո–
գութիւններ
» :
ՊԷ8ՐՈՒԹԻ
Ա. ՆՇԱՆ
ԱԶԳ–
վարմարանր
րնգՀանուր
վստաՀութիւն
չաՀած
է իր
վարչական
կանոնաւորոլթեամր ել կրթական
մակարգակով։
Ունի
րարեխիզճ
ուսուցիչ
— ուսուցչուՀիներ
, "իր—
ուած գաստիարակ
Եգ՛
Տարօնեանի
Հսկողութեան
տակ
: Ներս
մ անոգին եւրոպական
վարմարանի
մր
տպտւորութիւնր
կը թոզու։
վ^երքերս
տեզի
ունե
ցած
է ղուցա Հանգէս
մ ր մասնակցութեամր
8
14
տարեկան
աշակերտներու
: Տուցագրուած
են
200է
աւելի
ղո րծե ր , որոնք պատրաստուած
էին ա շա -
կերաներու
ձեռքով։
3000
Հոգիէ
աւելի
ներկայ
ե–
ղած են : Ցուցաղրուած
գործերր
երեք տեժակի
են .
Ձեռագււրծ • —
Շուքի
գործ,
լեցուածք
,
քսւնե–»
վա , Միլանի,
րուրգի
գործեր։
ԶեււարոՆեսա —
Շր քանակ , լուսամ փոփ
, տուփ , ափսէ , կազամ ար ,
եւայլն
:
"Նկարնհր ••
իւղաներկ
, քրտներկ
, ածու
խէ մատիտ,
չինական
մելան,
գիմանկար,
տեսա
րաններ
եւայլն։
Այս աչխատանքներր
կաաարած
են Պ . Վուպիկեանի
եւ Օրիորգներ
Գանթարճեա–
նի եւ Մանոլչակեանի
Հսկողութեան
տակ
:
Արա Սհւանեանի հրգանանդէսը
տեղի
ունե -
ցած
է Աան
Ֆրանչիսկոյի
մէք Մարտ
\2ին : Աե
-
լանեան
երամչաական
ուսում ր առած
է Հայաս
-
աանի
մէք։ ճարտար
քանոնաՀար
եւ օմտուած
եր
՛գաՀան
է ։ Յայաաղիրր
կր բաղկանար
17
կտոր
-
ներէ , աասր
իբ
Հեզինակութիւնր
,
միւսներբ
Ապենզիարեանէն
, կոմիաասէն
, Գ. ԱլէմչաՀ էն եւ
Ա տեփանեանէն
: Ա եւանես՚նի
«Մ որմոք»ր
ղոր % ր–
ղած
է եբգչուՀի
էլմասեան,
քերմ ծափերու
ար -
մանացած
է :
Աեւանեան
(նախ՛ ոագմագերի)
կրցած
է
արեւել՛
ա յգ նուագարանր՝
քանոն բ ղնել եւրոպական
կա
տարեալ
զործիքներու
չարքին
,
արտայայտելու
Համար
Մոցտրթի,
Շուսլէրթի,
կամ
Պէթոփրնի
պէս երամչտագէտներոլ
ստեզծագո
րծո ւթ իւններ ր :
Իր
յօրինած
մոզոփրգական
պա րանուագնե ր ր ,
ՀՀիքազբ»
եւ Ապենզիարեանի
Ղայթարւքան
,
կոմի
տասի
«կաքաւիկ»ր
մեծ գնաՀատութեան
արմա
-
նացած
են : Ամերիկացի
երամչտազէտներ
ալ քեբ
մապէս գնաՀատած
են երիտասարզ
աբուեստա
-
ղէար , տեղական
թերթերու
մէք :
ՏԽՐՈԻՆԻ
Պոլսոյ
մէք մեռած
է
Գաբրիէլ
Ա. Գաբրիէլեան
, Պոլսոյ
Հայ բողոքական
Հաստ
-
ԶաՏՆԵՐ
ԳԱՒԱ
/1
.ԷՆ
ԱՊՐԻԼ
24Ը ՎԻԷՆԻ
ՄԷԶ
ՎԻԷՆ,
1
Մայիս
Մենք
ալ տօնեցինք
Հա–
յաքինք Սարսափներու
3>5րղ աարեղաբձր,
նախա
ձեռնութեամբ
Հ. Ա՛ գ. Նոր Աերունղին
եւ մաս
նակցութեամբ
Հ.
8՛
Գ–
կոմիտէի
,
Տարօնի
Հայր.
Միութեան,
Հայ կամաւորներու
եւ Ա աբ–
աիկնեբոլ
, Հ. Մ՛
Ը.
Մ .ի եւ կապո յտ Խաչի :
Կիրակի
օր ,
30
ապրիլ առտուան
մամր ^ին
Հ, ՚
Լեւոնեան
փբգ՛
ի յիշատակ
Ապրիլեան
գոՀերուն
պատարագեց
Աէն
Ա՚արիէնի
եկեղեցիին
մէք։
իսկ
կէսօրէն
վերք մամր
Յին Հ աւատաբիմնե
բու
է ոծ
բազմութիւն
մր լեցուցած
էր Սէրքլր
Կաթոլփկի
սբաՀր, Հակառակ
անսովոր
տաքին։
Վարագո
յրր
բացուեցաւ
խոբ լռութեան
մէք եւ երղուեցտլ
«Տէր
ողորմեան»
, կապոյտ
Խաչի
սանուՀ ինեբու
կողմէ,
առաքնորգութեամբ
Հ .
Լեւոնեանի
եւ
ուն1^ղրոլե–
ցաւ յոտնկայս
: Րեմէն
վբայ
զետեղուած
էր ղա -
գազ մր ծածկուած
սեւով
ել թարմ
ծաւլիկներով
:
Մութին
մէք րնկեր Աւետիս
–Րեգլեանի
Հհոր
Սե–
րունղ)
«Ա ել խաւար»
երղր խորապէ ս յուղեց
նե բ–
կաներր։
Արուան պաաչաճ
յաքող
արտասանու
—
թիւն
մր րրալ
լնկեր
Հ՛ Զաքաբեան
: Յետոյ
լնկ՛
Ա՛ Գալայճեան
իբբեւ
նաիսագաՀ քանէ, մր
էսօսքով
բացատրեց
օրուան
տօնին իմաստր
եւ
աւելցուց
՚
« Այսօր
35
տտբէէ վերքր
նոր սերունղն
է որ կր
տօնէ ա յս տօնը» , եւ Հրաւիրեց
նե րկանե բր
էկ
վա յրկեան
յոտնկա
յս յարգել
բո լոր
նաՀաւոա1լ1ւե–
րուն յիչաաակր
:
ինչսլէս
մ իչտ , ա յս անգամ
ալ
սանո ւՀ ինե բ ր
ճոխա ցուցին
գեղարուեսաական
բամ ինը երեք
յա
քորգական
խմբերգներով։
Անակնկալ
մը եղաւ
Օր՛
Ասատուրեան
էէ
(
Ո՚ոմ անէն) յստակ
բառե բով
եւ
չե չաերով
արտասանութիւնը
Հ Ա իամ անթռ
յէն ) ,
խո րապէս
յուղե լով ո ւն կնգէ։ րնե բ ը :
Ուղերձ
մը կաըղաց
լնկեր
Մ • Րարէսեան
Տա
րօնի
Հայր.
Միութեան
կողմէ։
Հայ կամաւորնե
-
բու եւ Մ արտիկներու
կողմ՛է երգեց
Տիկէն
Վար
-
գոլՀի
Ոսաիկեան
, էւր մեղմանոյչ
ձայնով
: Հ՛ Մ •
Ը՛ Մ –է՛ կոզմէ
խօսք առաւ
Հ՛ կ ՚ Տէրմոյեան
•
« ինչպէս
անոնք
մե
մեն»
ա
I
պէտք
է մ իասնաբաբ
աօնենք աաբեղարձր
:
Եթէ
օր մբ երեսի
վբայ
ձգոլի
այս տօնր, Հ՛
Մ՛ Ը՛ Մ–
պէւտի ստանձնէ
նաիսաձեււնութիւնը
» ;
Օրուան
րանաիսօսն
էր մեր ուսանող
ըն՛կերը
,
Հ . Տասնասլեաեանը,
որ
աուալ
իսկական
պտտ
-
կերը Ապրիլեան
Եղեռնին
•
« Ես պէ՚աէւ
չխօսիմ
քաբգեբոլ
մասին , ղուք չաա
էք լսած
անոնց պատ
մութիւնը,
ղուք չտտեբգ
ականատես
էք
եւլած
անոնց
է
Ապրէւլ
լ1–
24
Հ»
ունի նաեւ քաղաքական
էւ–
մաստ : Մեր գարտւոր
թչնամին
չատոնց
առիթ
մը
կր փնտռէ
Հայերր
Հիւմնովին
բեա^քելու
Համաբ :
Համ ա թուրանականհւթեան
ծրագրին
արգե լքբ
մ ի–
բակութեան
յա յանի
ղէմքերէն
մ էկն է : Ծնած
էբ
Պարտէւզակ
\ Տ^Տին
ել ուսում ր ստացած
քագաքէն
ամերիկեան
վարմարանին
մէք։ Աչիսաաած
է
միչտ
օգաակար
Հանգիսանա
լ Հա յ Համ ա յնքին : իր ձա
յ–
նր կր լսէին ամերիկեան
Պորտ րնկե րութեան
եւ
բարեգործական
մարմ իններու
մէք։
Կր գրէբ կրօ -
նական
եւ րարո յական
յօգուածնե ր Գ– Ա • Գ– ստո–
րագրոլթեամ
բ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(70)
ԺԱ.
/ / " Հ
պիաի գայ
•
-
Հենց
նոյն
օնբաշի
ԱՀմէտը
։
-
Լուռ
ու մունք նստիր տեղգ , ոչփնչ պա
-
տասխան
մի տաբ
:
Փառք Աստուծոյ
, ի՞նչգ
է պակաս
ւ
՛Բառա
-
սուն օր էլ եթէ փակուած
մնաս , պաչար
կ^ունե -
նաս ;
-
Ր
"՚յտ
Վ^՚՚րնւ
»
-
Վե՞րքը
մէկ է , Աստուած
: Եթէ
նա գրել
է
որ այս ամբոզք
աչխարՀր
պիաի
քանգուի
, ոչ ոք
չէ կաբոզ
մագի
չափ
գիմաղբել
այգ կաբգադբոլ
-
թեան
։ Ստզմոսն
ասում
է՛ «Եթէ
Տէրը
չէ չփ -
նում՛ , զուր են աչխարՀում
գոբծողնեբը
» :
Աննա
խաթունը
բաւականացաւ
այգ բացա
-
աբութեամբ։
Ուր որ կայ Աստուծու
կամքը,
այն
տեղ
ոչինչ
էր մարգու
խելքը
ու գաաոզութիւնը
յ
Նա փառք աուեց
այգ
կամքին,
ապա
պատ
-
մեց Մանասի
մասին,
թէ ինչ էր ասել նբա
սոլբ–
Հանղակր
եւ ինչ էբ պատախանել
ինքը
։
կոյսր
Հաւանութիւն
տուեց՛
խիստ
գաաա
-
պարտեց
Մանասի
արածր։
Նա էլ նոյնր
կրկնեց,
ինչ ա,,ել էբ Մելխքի
կինր :
Աքմմ երկուսր
բոլորովին
Համամիտ
էին։
Նր -
րանք, վեբքապէս
, միացան
մի կէաի վրայ,
թէեւ
մինչեւ
այգ Հակառակ
կողմերում
էին կանգնած
:
Հեղինէն
գոՀ էր : Այգ երեւաց
նբա խօսքերից
,
որոնց սովորարար
գործ
էր ածում
իբբեւ
Հրա -
մեչաի
ողջոյն , երբ Հեռանում
էբ անՀոգ սրտով
:
Մ եր մ եղքերի
Համ աբ է ասաց նտ ,
ձեռքր
թափ
տալով
, եւ քալեց
գէպէւ
գուռր
ՃանապարՀին
նտ մի անգամ
է լ յիչեցրեց
Ան
նա խաթունին
իր նախկին պատուէ բ ր կո յսե րի
մա
սին , նոբից
խնգբեց
լաւ պաՀել
նբանց ,
բանալէն
չտալ
ուբիչին
է
Մեղքերէւ
ծոփ է մեր աչխարՀր
, է՛սկ
նրանք
ճաՀել
են ՚ ՚ • ԱռՀասարակ
աչփսաաիբ որ չատ
մար–
ղ իկ չմ տնեն
տ յստեղ :
Այրէն խոսաացտլ
կատարել
այգ
բոլորր։
Նբա
ձայնր Հաստատ
էր , վճոական
: Եւ միայն
այգ
ժա–
մ անակ
Գայիանէն
պոկ
եկաւ
իր տեղից
ու մ
տալ
իր սենեակը
I
Մօր Հրամանը
նա չէր կատարել՛
• ՚ Աա աոա–
քէ՛ն անղամն
էր :
Նա լտւ տեսաւ
թէ ինչպէս
թաղցրէն
երկու
կոյսեբին
, լսեց իր մօբ եւ Հեղինէ է, ամբոզք
խօ -
սակցութիւնր,
ուչագբութիւն
չգարձնելով
ԱեՀ
-
ե՛ւ՛ւ՛ թաէսանձանքին
վյ՚այ
, մ ինչեւ
էակ երկու
ան–
ղամ գէն
Հրելով
նբան
:
Ի՞նչ կարող
էր անել ղայեակր,
նա
զարմացած
էր այգ անօրինակ
գիմ ագբո
լթ
իւնից , ուրիչ իչխա–
I
նութիւն
է լ չունէր
ոբ Հարկաղրէբ
՚. Աւ կա՞՛ր արղ–
1
եօք այղպիսի
իչխանութիւն
:
՚
Զէթի
ճրազբ , որ ղբած
էր բարձր ճրտգակալէւ
՚,
վրայ,
տմգոյն,
կարմիր
լոյս
էր թափում
ղոբղե–^
բոփ զաբղարուտծ
սենեակի
մէք •
ԼԷՕ
,
այն
Հայերը
կրնային
րԱալ
: Աայիս
28/
յաղթա
նակը ի դերեւ
Հանեց
իր Հաչիւները»
: Եզրակա
-
ցնելով,
երիտասարդ
բանախօսը
թելադրեց
նոր
սե րունդին– պինդ փարիլ
չաՀուած
յաղթանակին
ու
տէր դառնալ
մեբ բոլոր
արմէքնեբուն
Խօսք առաւ
նաեւ
րնկեր
Ա • Գալուստեան
որ
ծանրանալով
սպիաակ
քարդին
վբայ,
շեշաեց
թէ
անՀրամեշա
է աչխատիլ
Հաւաքաբար
: Արտասա
-
նեց րնկեր
Ս . Անղտեան
Հայ մայրերու
«Ոզբը^ •
Ժողովուրդր
մ ե կնե ցաւ խո ը տպաւո
րութեամբ
՛Աե ր կ ա յ մլւ
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ՎԱԱՊՈԻՐԱԿԱՆԻ
ՀԵՐՈԱԱՄԱՐՏԻ
ԱՌԹԻՒ
Ո՛՛ր բան իմ աց Վասպո լրա կանց ին
խորապէս
իսոցուած
չզղաց իր արմանապատուութէււնր
, «Յա–
ռաք»ի
մէք կարդալով
ՎաՀէի
իրաւացի
մեգադ
-
րանքը
:
Մ ենք , որ սովո րութիւն
ունինք
ամէն
տեղ
պարծենալու
մեբ Հերոսամարտով,
լեզու
չունինք
ա րդա րա ցնե լո
լ
մեղ :
Աեր
յարդելփ
Հայրենակից
Պ՛
Զիթունին
« Հաաուածամո լութեան
» կը փերադրէ
ա յս դա
-
տապաըտելի
ղանցառութիւնը
: Ամ օթ եւ նախա
-
տինք անոնց
որ «Հաաուածամ
ո լութիւն»
խազա
-
լոփ մ ոռա ցութ ետն
ղիրկը
կ՝ ուղեն
նեաել
մեր ա յս
պատմական
ու պանծալի
թուականը
Ջէ՛՛ որ րոլոբ
«Հատուածները»
, Գաշնակցա
-
կան. Ռամ կափար , Հնչակեան
ու չէզոք,
Բ՚՚լ՚՚ՐԸ.
միավփն , կողք կողքի,
մէկ մարգու
պէս
Հարուա
ծեցին
թ^ամին
աբիաբտր
ու յազթեցին
: ինչո ւ
այսօր ալ բոլոր
այս «Հատուտծնե
ր ր» մ իասնաբաբ
սչիաի
չո ղեկո չեն անթառամ
յի չատակը
մ եր
բոլոր
մ՚եծ ու փոքր
անմաՀ
Հերոսներուն
:
Ջեմ Հաւատար
որ Վասպուբականցին
այն
աս–
աիճան
այլանդակուած
րլլա
յ Հոգեպէս
ու բարո
-
յապէս,
որ մերմէ
պանծացնել
իր
Հերոսամարտր։
Զեմ Հաւատար
որ Վապուրականցին
, որեւէ
ատեն
եւ որեւէ
պատճառաւ
, մոռնայ
յիատակր
իբ քա
քերուն
՚.
Նո յն «Հաաուածամ
ո լութ իւնը»
գո յութիւն
չու -
նի՞ Մարէյլի
, Տէոինի
եւ ուրիչ
փայրեբ
գանուող
մ եր Հա յրենա կիցնե րոլ
մ իքեւ : Բայց
անոնք
ամ էն
տարի
կր կատարեն
Հա յրենակցական
ա յս
նուի
-
րական
պար տականութիւնր
,
դուրս
թ՚՚ՂԼ՚՚՚է
«Հաաուածամո լներ ր» , որոնք
^չին
թիւ մր
կը
կազմ են տմ էն տեգ
:
Ջարիքին
արմատը
, իմ կարծիքոփ
, Հոն է որ
մ Լնք , փաստօբէն
, չունինք
Հայր,
միութիւն
ւ/
Փարիզի
չբքանի
մէք , որու գործն
էր
կտւչմակեր
պել Հերոսամ արաի տօնակատա
րութիւն
ը ,
ինչպէս
կ^րնեն վերո յիչեալ
Ա իութիւննե
բ ր : Մեծ
ամօթմրն
ալ այս Փարիզփ
չբքանի
Վասպուրականցիներուս
Համար։
Մենք, ոբ մեբ մէք ունէնք
աւելի
գրոց
-
բրոցներ
եւ նիւթապէս
բարեկեցիկ
բազմաթիւ
Հայբենակիցներ
, եւ Հետեւաբար
աւելի կաբոգ
ենք
Հիմր գնելու
աւելի
ումեղ
ու լաւ
կազմակերպուած
միութեան
մը։ Ի՛՛նչ խօսք որ միւս
փայրերոլ
մեր
ելազմ ակեբպուած
Հա յրենա կիցներր
, մեծ
մասով
Համեստ
ա չխա տա
ւո րնե ր , ամ էն իրաւունք
ունին
պարսաւանքի
սիւնին
ղամ ե լու
մ եզ մեր ան կազ
-
մ ակերպ
էէփճակին
ել Հերոսամ արտի Հանդէպ
մեբ
ունեցած
անտա րբե բութեան
Համար
:
Զե՞նք կարդար
ոբ կան Խարրերդէւ
, կամ
Մ ա–
լաթիո յ չբքաններէն
գիւղա ցէներ
որոնք
իբենց
գիւղի
անունով
առանձին
միութիւն
ունին։
Ո՞ւր
մնաց մեր Վասսլոլրականցի
ըլլալու
պարծանքր
:
Թոգ
ՎաՀէի
կարճ
բայց
ազգու
յանգիմ անա
- ՝
կան
գրութիւնը
ցնցոզ
խթան
մը րԱայ
բոլոր
թմ
րածներուս
: Եւ թոզ մեբ Հեզէնակալոր
Հայրենա–
կիցնե ր ը ղ ո րծի
անցնէէն ան յասլաղ , վե րակազմ ե -
լու Համ ար ցան կաց ուած
Հա յր • Մ իութիւնը
, որու
գլփստլո ր նպատակնե
րէն
մէկն
ալ պէտք է ՐԱայ
,
ի Հարկէ , մեր Հերոսամարտէն
աօնակատարու
-
թիւնը
:
կասկած
չկայ
ոը պատկառելի
թիւ մը
մեր
Հա յրենակիցնե բու պիտի
վաւ թա
յ անզ ամ ագր ու էւլ
եւ մեր տօնակատարութեան
սրաՀներր պիտէ,
յոր
դէն պարտաճանաչ
ու Հաւատաւոր
բաւլմ ութեամ
բ
մր :
Եթէ
տակաւին
գտնուին
«Հաաուածամ
ոլու
-
թեան»
մէք յամառուլնեբ
, այգպիս
իներ թոգ
պտ
-
կաս
ըլլան
մեզմէ։
Աենք առանց
անոնց ալ
կրնանք
ունենալ
բաւաբտր
ում , լի" վփն կատարե լու Հա -
մար մեր Հայրենակցական
պարտականութիւնւ
—
նեբր
:
Վ^ասսլոլրականցին
, ոբ միչա գիաակէւց
է ե —
ղած իր պարտականութեանց
, տբմանի
գասր պէւ
տի աա
յ «Հաաուածամ
ոքերուն»
, իր կուռ
կազ
-
մ ակե րսլութեամ
բ :
^
^
^
ՎԱԶԱՐ
ՆԵՐԿԱՐԱՐԵԱՆ
ս ա տ ժ
ԱՐԱՄԵԱՆԻ
ԵՒ ԿԵԳՐՈՆԱԿԱՆԻ
ՈԻՍՈՒՑԻԶ
-
ՆԵՐՈՒ
ԼՏակաւին
թաբմ
յիչատակներ)
:
Գրեց՝
Արտաւազգ
արք. :
(950։
Գին
250
ֆրանք։
Հասցէ.
—
Ճ^^^^V^շ^Յ
Տսւաշ^Յ"
ւ 15
յ շ Յ ո
Շօսյօր.
Փարիզ
(8) ;
Fonds A.R.A.M
