ԱԼՖՈՐՎԻԼ
Ա. Պօղոս Պեարոս
ե1լեղեցէի
Հոգաբարձութեան
նախաձեոնութեամբ
եւ մաս. ~
նավցոլթեամբ
ղաղութիս
կաղմ ակեբսւութիէննե
-
բկն
լաաերուն
,
23
Ապրիլ
կիբակի
երեկոյեան
աե
ղի ունեցաւ
Մեհ֊
Եղեռնի
յիշաաակին
նուիրոէ֊ահ
սգաՀանգէսբ,
թաղապետական
սրաՀին
մէչ :
Բեմին
խորր,
վարագոյրին
ւԼրայ ճերմակ
մեհ
աառերով
աբաագբույսհ֊
էին Հեաեւմքալ
աողեբր^՝.
ԱՀարոնեանի
«Աչոլղ^էն
« Այսքան չարիք թ է մաւանան մ ե ր ո ր դ իք
Թռզ ողջ աշիյարհ Հ ա յ ո ւ ն կ արդ այ նախա տինք: »
Այս պաաղամն
ու կաակր
ղեռ երկաբ
ատեն
պիաի
հառայէ
իբրեւ
նչանախօսք
, ցորչափ
չեն ի–
բաղորհուահ
Հայ մողովուրղին
պաՀանքներր
։
« Գուսան
» երղչախումբբ,
ղեկավարութեամբ
Պ • Գէսյիչեանի
Հանգէսր
բացաւ
«Ա՝աՀերգ»ով
,
ղոր ղդահուահ
բազմութիւնր
ունկնգրեց
յոտրն
-
կայս։
Պ– Ասկիան
Գսւլայճեան
,
Հոգաբարձութեան,
կողմէ,
իր բացման
խօսքին
մէք չեչտեց
Հայկա
-
կան քարգերոլ
հրադրուահ
Հանգամանքր
եւ հա -
ռացալ
այն թիւր
աեսակէաին
գէմ
թէ մեր
ղր՚ք՜^.
րախտոլթեանց
պատճառ
եղան
յեղափոխական
չարմումնե
րր։ Ցետո
^ Հրաւիրեց
մէկ
փա
յրկեան
յոտնկայս
յարգել
մւռե^երոլ
յիչաաակր։
՚
Իյնւսմուահ
ուգե ւձներ կարգաց
ին Ֆ՛ Հ՛
Մ*
Ը. Մ-ի կոգմէ
բ. Լլղոլնեան,
Հ. Ց– Գ–,
Նոր
Ա երունգի
կողմէ՝
ժ Մուրատեան
, Ֆ՛Կ–
Խաչի
Ալֆորփփլի
մասնաճք ւղի կողմէ՝
Տիկին
Աւնան
-
եան : Մտսնաւորաբս
ր չնոբՀաւորելի
էին
երկու
երիաասարդներր
, իլ ենց յտքող
վեր լուհումնե
րո էէ ։
Պաաչաճ աբտասանո. .թիւններ
րրին
պատանիԱեգ–
րակ Խաչատուրեան՝
«Աշուղ^ր
,
Օր •
Արտեմիս
Տէր Նաղարէթեան՝
էԽեղգամաՀ»ր
, Աիամանթո
–*,՛
յէն : Այո անղամ
եւս օրիոբգր
խորապէս
յուգեց
ներկաներբ
, արցունք
բերելով
չատերու
աչքեբէն։
ԶօՀրապ
Մ ուրատեան
ղեղեց
իկ
առոգանութեամբ
տբտաասնեց
Տօքթ՛
Բիւթիւկեանի
ՀԱուղր»։
Գմբախտաբար
րմիչկր
, իրապէս
օմտուահ
, Լա -
փաղանց
մլատ
է \ կարհես
գրականութիւնէ
կ^ընէ
իբրեւ «պարապ
փախտի
խաղալիք»
։Տիկին
Գեղա–
նո յչ Պետրոսեան
վա յելչօրէն
արտասանեց
Տ
՛Թու
մանեանի
«Հին
ՕրՀնոլթիւն»ր
եւ Տ՛
Ցակոբեանի
«Մեռան
,
էկորան»բ։
Օրուան
բանախօսր
, Պ • Խոսրով
Վչաունի
,
բացատրեց
թէ սխալ
է Հայ
եր իտասա
րղութեան
պատմել
միայն
մեր քաբղեբր,
որոնք
կրնան
բե -
կում յառաք
բերել
։ Պէաք նաեւ
անոնց
սոբվեցնել^
թէ
Հայ մողովուրդր
գիմահ
է
ինքնապւսչտ
֊
պանութեան
, Հերոսական
կռիւներու
որոնց
ամե–
նամեհն
է Հայրենիքի
մր ստեղհումր։
Հտաուցման
մէկ
ուբիչ
ձեւն է մեբ գաղութնեբու
այսօրուան
նիւթական
բարգաւաճ
վիճակբ
, բոլորովին
Հակա
ռակր
թչնամ
իին վճռահ
«լեմ ռն
հա խո ւլնե րու»
թչուառութենէն
: ԱյսուՀեաեւ
ալ մենք
վրէմխնգ–
բական
գորհ կատարտհ
կ՚ըլլանք,
միչա
Հաւատա
րիմ մնալով
Աոլրիլ
11—24/
նաՀաաակներուն
նուի
րական
յիչատակին
։ Տետոյ
ուչագրութիւն
Հբա—
ւիրեց
ողք մնացահ
բեկորներու
կացութեան
վրայ
։
ինքնագիր
բանաստեւլհոլթիւն
մը արտասա
-
նեց Պ՛ Ա՛ Ռչտունի
, նուիրուտհ
նաՀատակ
մտա
-
.ւո րականնե
բուն
։ Աւետիս
Բ իւփէ լեան
կր
մ աս
-
նակցէր
երկու
մեներգով
կոմիտաս վարդապետէն
,
« կռունկ»
ել ՀԱնտոլնի»
որոնք
միչտ կ^արհար
-
հեն
Հայրենիքի
կաբոտբ
: «Գուսան»
երգչախում
բր
կրկին
բեմին
վբայ
է,
նոյն
կազմով
եւ
կիրթ
ճաչակով
մեզփ կ^եբգէ »Օբօր^ր
, Բ ՚
կանաչեանի
ել ^Ատելութեան
երգ»ր,
գաչնաւոբուահ
Ա՛ Պար
թեւեանի
կողմէ
՚.Հ՛ տ՝ Գաչնակցութեան
«Աար
ղիս
Մ ինասեան»
ենթակոմիտէի
կողմէ խօսք
ա -
ռաւ
Տ՛
Զէրչեան
որ, յայանելէ
յետոյ,
թէ
երե–
սունեւՀինգ
տարիէ ի վեբ խոր յարէէանքով
կր
տօ
նենք այս սգատօնր,
թելադրեց
մանաւանգ
նոբ սե–
րունդին
աւելէ
եւս փարիլ
անոնց յիչատակին
:
Կէս գիչեր
էր արդէն,
երբ նախագաՀր
Հանգէ–
սր փակելէ առաք
, ^ոբՀակէսլութիւն
յայտնեց
րոլոր
մասնակցող
Միութիւննեբուն
եւ
ներկայ
Հասարակութեան
, փւափաք
յայտնե
լոփ
էւր
գալիք
տարի
միասնականութիէն
գոյանայ
այս սգատօ
-
նին չուրք
:
ԹՎԹԱԿԻՑ
•
ՆԻԱ , 0.0
Ապրիլ
Մեր գաղութր
այս
տարի
եւս
Ապրիլեան
ԱդաՀանգէսր
տօնեց Համեբաչխօ
-
րէն , նախաձեէէնութեամբ
Հոգաբարձութեան
եւ
րոլոր
կազմակերպութիւներուն
, ապրիլ
23/
կի -
բակին։
Հակառակ
անձրեւոտ
օգին եւ
մամանակի
անյաբմ արութեան
, սրաՀր
լեցուն
էր–
Օրուան
նախադաՀր,
Պ՛ Վ՛
Մալէզեան
մեր
նաՀատակնե
րր անուանեց
մ արաի րոսնեբ
Հա յրենիքի
ել ազա
-
աութեան։
« ՚ ՛ Ունեցանք
Հայորդի
մր որ չան -
սատակ
րրաւ
արիւնռուչտ
ոճրագոբհր»
:
Խօսելոփ
Հայրենիքի
փեբելքի
մասին,
րսաւ թէ մեբ
Հայրե–
նիքր
այնքան
կր յառա քգիմ է եւ վերաչինուի
որ
օտարներուն
անգամ
ղարմանք
կր պատճառէ
:
Շոփէնի
մաՀերգբ
, գոբ
այնքան
զգացում
ով
դա^ակաՀարեց
Օր– Աօնիա Խոսրովեան
,
ուն -
կնդրուեցաւ
յոտնկայս
, խո ր
տպաւորութեամր
:
Տիկին
Մ • Մելիքեան
երգեց
«Ուռին»
եւ
«կռուն–
կ»ր
յուղելով
բոլորր
է
Ցետոյ
բեմ Հրաւիրուեցաւ
լնկեր
Շ՛ Զաաեան
,
որ խանդավառ
բանա խօս ութեամբ
մր
նկարագրեց
Հ
^էսյաքինք
Ա արսափնե
բր,
որոնց Հետեւանքով
իբ
բեւ
թէ բեռնակիրներու
ել մ ո ւրաց կաննե բու
պի
տի
ւիե բահուէր
Հայ մոգովուբգր
։ *^ինչղեււ
ունե -
ցանք
Հա
յ րեն իք
մ ր,
չնոբՀ իւ Ա աբաարապատի
եւ
Վարաքիլիսէի
ճակատամարանեբուն
: «Մեր
նաՀա
աակներուն
իտէալր
ամբոգքովին
չէ
իրականացահ՜
տակաւին
։ Արեւմտեան
Հա յաստանր
չէ ազաաա
-
գրուահ՜։
Մեր մանրանկար
Հայրենիքր
տակաւին
է էիփճակի
չէ ամփոփե
լու իր բոլոր
ղաւաէ^ե
ր ր
։
Մեր
պարտքն
է ամուր
կառչիլ
ազատութեան
գա–
ղափարին
, իբրեւ
Հաւատարիմ
մառանգո
րգնե բ » :
Արաասանեցին
Պ՛ Ա՛ Տիգրանեան
, Օր՛
Ա -
տալեան
։ Իսկ փ"քրիկն
Աալբի
Գէորդեան
անմ ան
էր ՜ա յս անդամ
ալ ։ Գէորգեան
լնտանիքր
,
լերան
մ ր
Գլ"՚–ի՚Բ
թառահ՜,
իրենց
զաւակնեբռւն
տուահ
Հայեցի
դաստիարակութեան
Համար
արմանի
են
ամէն գնտՀաաանքի
։
Երկրորգ
բանախօսր
Պ՛ Աափօ, խոստոփանե
-
ցաւ թէ Հ • 6 • Գ • *Իկորդ
Զավռլչ
խումրր
,
որ
անցեալ
տարի
ստւսնձնահ
էր սդատօնին
կագմ ա -
կե րպո լթ ի ւն ր , ա յս տարի
ղա
յն յանձնեց
Հոգա
-
բարձութեան
, որպէսղի
տօնուի
բոլորին
մաս
-
նակցոլթեամ
ր : Այս առթիլ
ուրախութիւն
յտ
յա
նեց որ չատ
մը դազութնեբու
մէք ալ տօնակատա–
րութիւնր
եղահ է Համ ազգա
յին %
ԱգաՀանդէսր
փակուեցալ
Տիկին
Մ - Մելիք
-
եանի
Հա յաստանի
եւ կարօտի
երգերով
, րնկե
-
բակցութեամբ
Օր՛ Ս՛ Խոսրովեանի
Լղարակ)։
Երկուքն
ալ արմանացան
կազմակերպիչ
յանձնա
խումբի
հաղկեփուն
քեբուն
:
Ներկաները
բամնուեցան
էէրաՀէն
արցունքր
աչքերուն
, յոյսը
Արտերուն
:
՛Ներկայ մը
ՊՈՌՏՕ
Հ .
Ց՛
գ. Նոբ Աերունգի
նախա
-
ձեռնութեամբ
տեզփ ունեցաւ
Ապրիլ
11-24/
սգա
Հանգէսը,
Ալնոնի
րնկե րփա րականնե
բու
սրաՀին
մէք,
23
Ապրիլ,
կէս օրէ փերք :
Մեր
մէկ
մ իլէոն
ղոՀերու
յիչատակն
անզամ
մոռացութեան
տբուահ
է չաա
մը Հայրենակից
-
ներու
կողմէ։
Հակաոակ
այս տխուր
երեւոյթին
,
ստուար
բազմութիւն
մր եկահ
էբ իր պաբտակա
-
նութիւնր
կատարելու
:
Հ
,անգէս
ի բացում ը կատարուեցաւ
^Տէբ
Ո -
ղորէքեա»ով,
Պ՛ Այրճեանի
կողմէ։
Օրուան
նախա
գաՀը
, Պ՛ Ա արդիս
Գօնեալեան
դրաւոր
ուղերձ
մը
կտրւէաց , խստօրէն
ձազկելով
բոլոր
անոնք ,
ոբ
մեղսակից
դարձան
բորենիին
:
Արտասանեցին
Պ-Պ՛
ԱաՀակ
,
՚Բէնտէրեան
Պետրոս , Տոնէբեան
եւ Օրիորգնեբ
Ցակոբեան
եւ
իլպէկեան
խոր
յուզումով
: Եբգեց
Պ •
Այրճեան
բնկերակցութեամբ
գաչնակի։
Նոր
Աերունդի
կողմէ գրաւոր
ուղերձ
մր կարգաց
Օր՛ Հքէսքէ
Բէն–
աէբեան
: Ջութակի
ւիրայ քանի մբ կտորներ
նուա
գեց
Ա ՚ Տօնէ
բեան
Օրուան
բանախօսր
, Պ– Արամ
Միքայէլեան
նկարագրեց
Հայկական
քարդերր
, իբրեւ
ակւսնա–
աես։
Ցետոյ
չեչէոեց
թէ Հակառակ
բոլոր
Հրէչա
-
յին գաւերուն.
Հայ մոզովուրւլր
անօրինակ
սպէսն–
դէն
երեք տարի
վերք
, Աարգարապաաի
, Բաչ
Ա–
պարանի
եւ Վարաքիլիսէի
յագթական
ճակաաա
-
մաբտներով
յարգանքի
կր Հրաւիրէր
իր յաւիաե
-
նական
ոսոխր : «Ծանր
եւլաւ֊
մեր
կո րուստր
,
բայց
մեր ա յսօրուան
աստանդական
ւիիճակուին
անդամ
կրնանք
տակաւին
յարգանքի
Հբաւիրել
այլ
մոզոէէոլրգնեբ
մեր
մ չակո յթով
եւուրիչ
տբ–
ւքանիքնեբով։
Մնանք
ամուր,
մէկ օր աւելի
դի -
մ անալոլ
Համ աբ , մ ինչեւ
որ
լա
յն
կբ
բացուին
Հայրենիքի
գոնեբը
ու մեղի պատեՀութիւն
կր
ար
ուի ստեզհադորհե
լ մեր
Հւս յրենիքին
մէք» ։
ՆախագաՀին
քանի
մր խօսքէն
վերք, սգաՀան
-
գէոը փակուեցալ
խոր տպաւո րութեամ
բ :
ՀԱ6ԿՈՒՆԻ
•
ՌՈՄԱՆ
Այս տարի
Ա.ղրիլեէսն
Եզեռնի
տա–
րեգաբձր
տօնեցինք
տէգրիլ
22/5ւ ,
աւելի
մեհ
չու
քով։ Ագակիր
Հայրենակիցներով
լեցուահ
էր
կա–
թողիկէնեբու
կոկիկ
սրաՀր : Հ՛ Ց՛ Գ– Շրք ՚ կո -
մ իտէն
իր ամ բոզք
կազմ ով ներկա
յ էբ սգաՀան
-
դէսին
։ Բեմին
աք
կոզմր
սեւ չղարչով
եզերուահ
կ՚ճ^ելէր
մեբ պաչտելի
եռասգոլնբ,
իոկ ձախ
կուլ–
մր զետեղուահ
էր՝ ֆրանսականր
: Բեմին
կեդրո
-
նր սեւ թալիչով
հ՜ահկուահ
զաէլագ
մր կբ խոր
-
Հբդանչէր
աւելի
քան մէկ
միլիոն
զոՀերու
յիչա
-
տակր
։
Օրուան
նախադաՀի
առաքաբկին
ւիբայ
Հան -
էէիսականները
յոանկա
յս
«Հայր
էէեր»ր
եբւլեցին
խոր
յուզումով
։ «Ցառաք»ի
թզթակիցր
փոխան
բացման
խօսքի կարդաց
Գ՛ Խէսմակի
«կաակր»
ուղղուահ
իր տիկնոք
, որպէսզի
իբրեւ
ուխա
հ՜ա
ռայէ
միքին
ել նոր սերունգ ին : Ապւէւ եզան
յոււլի*
եւ յտքող աբտասանո
լ
թիւններ
։
Շրք՛
կոմիաէի
ներկայացուցիչր,
րնկեբ
Գ՛ Աարոյեան
եւ
Օբոսէն
բանախօսր՝
ընկեր
Ե • Գասեան
պարւլելով
գոր
-
հ՜ուահ՜ աՀաւոր
Եղեռնը,
չեչտեցին
թէ
րոլորիս
ւՏԱՌԱՋԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(68)
ԺԱ–
Շաապով
ներս ընկտլ սպասաւոր
կինը,
սկսեց
չտապով
Հաւաքել
սփռոցը
, կարհես
ուզում
էբ
փախցնել։
Եւ կարհես
իբ այդ տարօրինակ
վար
-
մունքը
արգարացնելոլ
Համաբ
էր որ նա կիստ
-
ձայնով ասաց՛ - Գբսում
ինչ ոը տարօրինակ
ձայ
ներ
են գալիս
։
Ամէնքր,
բացի Աովսէփից
, մի
ակնթարթում
դուրս
թռան
։ Առաքնորդողր
Աննա
խաթունն
էր ,
որ այսպիսի
դէպքեբում
տզտմարդի
սիրտ
ունէր։
կարհ՜ես
օգն էր Հասկանում
է թէ ինչ է ան -
սոփոր
դմբախտոլթիւնը
։
Լսւում
էին խառն
ձայներ
։ Հեռուում
մի
սուր
ճիչ մարեց,
չները
կսկհ՜ալի
Հաքոց բաբձրացրին
եւ
ասրս տիրեց կարճ
լռութիւն
:
Այգ
Ր"Լ՚՚ա.
կարող
էր գիւղական
առօրեայ
աղմուկի
մի կտորը
լինել
՚ բայց
օղը ինչ որ չա -
րադուչակ
բան էր ի րանից
աւելացնում
այգ
ձայ
ների
փրայ
է
Գիչեբային
խալարի
մէք սիրտը
բոնում
էբ օ–
գից այգ առանձնա յատուկ
նչաները
ել միանգա
-
մայն անսխալ
գորհում
էր
ւիոխարինելով
աեսո
-
ղութիւնր
:
Րոպէ չանցահ՝
մի այլ չարագուչակ
ձայն աա–՛
բտհուեց
, ա յս անգամ
բոլորովփն
մ օտիկ
աեգ
,
տան
բակում
։
Մէկը
բախում
էբ գրսի
գուռը
։
Առաքին
վա յրկեանում
Աննա խաթունր
ա յն -
քան
գլուխը
կորցրեց
, ոբ չկարողացաւ
այլեւ"
պաՀել
այն Հառա չան
քը , որա
յնքան
մամ
անակ
փակել
էր իբ սրտի մէք ։
Նա չիմացաւ
ոբ Գայիանէն
արդէն
դողում
է
գիչեբային
ձայներից
եւ բոլորովին
պարգ
կերպով
մրմնքաց
մ ի սարսափելի
բառ
Ա կսուեց
՚ • •
Գա մի ագտզակ
էբ, որ գուբս
էբ թռչում
ին–
ք լ ն րստ
ինքեան
, անգիտակցաբաբ
: Նորից
կրկ —
նոլեց բախոցր
։
Ծառան
վազեց
գոների
մօտ ։
Լսւում
էբ միայն
նրա
ձայնը։
Նա Հարց
ու
փորձ էբ անում ։
Ո՛՛վ է , Թէոս , թնչ է ուզում , կանչեց
այ
րին
:
Այգ անՀամ բերո ւթիւնր
ցոյց էր տալիս
ոբ նա
արդէն պատրաստ
է ամէն մի Հաբուահի
դէմ գնա
լու ։
Թոլլոլթիւնր
չքացաւ,
որովՀեաել
վտանգը
չատ
մօտիկ
էբ երեւում
։
Բայց ծառան
իսկոյն չպատասխանեց
: Րաւա––
•կան առաք գնալով,
նա Հանդարտ
ձայնով
ասաց՛
-
կոյս
Հեզինէն
խնդրում
է բաց
անել
՚ • ՚
-
կոյս
Հեգինէ*ն
•
՚ ՚ Գոլ
Հ««*ւ
ես
ճանաչում
նբա
ձայնր
:
-
Նա է, ասում
է չատ
Հարկաւոր
գործ
կայ։
Տիրեց
վայրկենական
լռութիւն։
Գա
Հար –;
կաւոր
էր թուլասրտութեան
վեբքին
նչոԱբ
ոչրն֊՜
չացնելու
Համար
1
Բակի
մէք Հնչեց
այգ
կնոք տիրական
խրոխտ
ձայնր
՚ ^ – Բա՚ց
տրա
Հ
Եւ ինքր ցահ՜ գնաց. Հրամայելով
ԱեՀբիին
ու
Գայիանէին
որ նեբս գնան
։
^– Չվախէք
, աւելացբեց
նա նեբքեւից
: Գնա
ցէք
տուն։
Թէոս,
մի ճրագ բեր :
Հեզինէն
էր, այո,
րայց
մենակ
չէր։
Հէնց
ոբ
գոների
աՀագին
փեզկերիղ
մէկը
յետ
ղնաց ու մի
նեէլ ճեղք բացուեց
, նա չտապոփ
ներս մտցրեց
եր
կու
փտթաթոլահ
կանանց , ապա
ինքր
մտաւ։
Ծառան
դուռը
փակելուց
յեաոյ,
կոյսի
Հրամանով
ճ րաղր գրեց
սրաՀում
ՈԼ
Հեռացաւ
:
Այն մամանակ
Հեղինէն
Հաբցբեց
-
Ս՛*
ւր
կաբոզ
ենք տեղաւորել
սրանց
տ
Նա
թ ո յ լ չտուեց
ռր Աննա
խաթունը
մի այլ
Հարց տայ,
իմանայ
որեւէ պաաճառ։
Խօսքը մի -
միայն
թադցնելոլ
տեղի
մասին
էբ •
ԵԼ
այդպիսի
մի տեղ
գտնելը երկտբ
չտեւեց •։
Գա
մի վէոքրիկ
սենեակ
էբ , որ գտնւում
էբ սրւս–
Հի տակ
ել մի մամօսնակ
Մելիքի
բանտն
էր :
ինքը
Հեւչինէն
նեբս
է
^տբալ
իր բերահ
կա
-
նանց , նրանց
օւլնութեամբ
տեղ պատբաւէտեց
մի
կարճ միքոցում,
իսկ Մելիքի
կինը պաաուիըեց
ոբ
վերելից
անկողին
ու կարպետներ
բերեն
:
Ամէն
ինչ էիերքացնելով,
Հեղինէն
ճրագը
թո–
ղեց այնտեզ,
ինքը դուրս եկաւ եւ գուռր
կողպե
-
լ
"Վ
, բանալին
յանձնեց
Աննա
խաթունին
։
֊
Բեզ եմ տալիս, ասաց նա՛
լալ
նայիր
,
չուա
չուտ
տեզեկացիր
թէ ինչ են ուզում : Բանա
լին հառանեբի
ձհռքը չտաս , աչխարՀը
մեգքեբով
լեցուահ
է
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
