Նառոպետ
ԱւափՎճհաԱ
յ^՚աՆբ^ՆթակաI
^Ա^^
^^վյբաժշէոակա%
լարաւէՒր
գորհ՚իքհերոէն
մէք
թաւքու-թէւկը.
իբրեւ. առաՆձին
նուագելի
գոբձփք–,
եւչած է ՀամեմկէԱւաբաբ
ամէնէն
անաեսուահնե
-
բ է ն մին : Սկիզրր
անոբ վիճակած
ղերր
եղած է
նոյնիյւկ
շքէւա եբկրոբդական
, մինչեւ. ոբ մ ե ծ վաբ–
պեանեբ
, ինչսւէս
՚
ԲՕՕ-ԷԱԻ
, Պախ , Հէնարլ ես ու–
՜րի ն ե բ մամանակի
րնթացքին
նչմարե
լով
անոբ
Հնչական
եւ. ա յ լ
Հա բստութիւննե
բ ր,
մչակած
են
անոբ Համար
նաեւ երամչաական
ճոթ
գրականու–
թիւե
մը–։ Այ՜գսլէսով
թաւքութակը
ասա իճանա
բաբ
ոչՀմիայն
պիաի
ելչէր իր երկրորգական
գիբքէն\,
"՛Ռ
՚Ղք""Ւ
ԸՌ"՚Ր
I՛
Վ
^Ր1"յ
ամէնէն
գմուար
նռԼ^ի
ղեչի
գործիքներէն
մ ին
I
Այմմ
քիչերը կր Համարձակին
մօտենալու
թալիլթակթն
և նոլիրուիլ
անոր
նուաղածութեան
ի՜ըբէ։ ււ՜ մեն ակա ա՜ար : ՜Ան ունենալով
ինքնայաաուկ
գոյն.մ՝ը,՜ձայնաստիճաններու
րնգաբձակ
գբու -
թիւն՝ մը, սկսելով
թորՀրգաւոր
թաւ
ձայներէն
մփնչծւ
ոգեկոչով
քաղցբ աստիճաննեբբ
, էլր ձգաի
թափանցել
նաեւ
գործիքներու
թագուՀ
իին
, քու -
թակին
բարձբ
ձայներու
կալուածէն
ներս % Ասկէ
կըծնի^^^ւօօ^Ա^Օ^ներու
փտանգալից
գրութիէն
մը
որ։ բագմիցս
փորձի
կԳնթարկէ
մենակաաաբին
թէքնիք
աոկունոլթիւնր։
Զանց
կ՚առնենք
յԻէ^Լ
գ ե ռ
բոլոր
ա յ ն յատկութիէննե
րը որոնք այս
գոբՀ
ծիքին
Համար ալ կը սլաՀան քուին
աըուեսաա ՜
գէաէ մը։
՜ ՏԸՕ16 իյՕՈՈ31շ
1\1ս81ցԱ6/
սրաՀը Աաբտ \ի
դի չերը
Հանգիսավայբը
եղաւ երամչաական
չ ա բ –
մումի
մը չուրք արտայայտութեան
։
թալքութակաՀար
Պ– ՆաՀասլետ
Ալալէմճեան
նո յն Հաստատոլթենէն
իր ստացած
ԼւշշոՇՇ (16 ՕօՈ–
Շ Շ ճ ի մրցանակին
առթիւ
կուաար
ունկնգրութիւն
մը որ չատեբուն
Համաբ ապաՀովաբար
անակնկալ
մրն
էր։
Այգպիսի
մրցանակ
մը անտարակոյս
ունի իր
նչանակութիւնը,
սակայն պէաք էր նաեւ
լոել
զին
ք ր այգ իրիկուն , օրինակ
Պաիւի վտանգալից
եր
րորգ
Տսւէշ/յ՛ ,
Պրամսի
Սօնւււա/5#
նուագածութեան
մ էք
,
ի ր փա
յլուն
տաղանգին
մ ասին
Համ
ոզում
գո յացնե
լու
Համ աբ ։
Պաթի կտորբ ոը գրուած է միայն
թաւքութա–
կ ի Համար
, առանց
ղաչնակի
ընկերակցութեան
,
առաւե լագոյ
ն չափով
մ ենա կաւոտ ր բ կր ստիպէ
ճակատ
իլ ամ ենա ի ր թ ին գա
րձո ւածքնե
բու
Հեւո
Ան ոչ միայէ պարտի
նուազել
գլիւաւոր
թհւք^,
այլ
խիսա
յաճան տալ անոր յարակից
բաղմ
աձա
յ -
նութիէններլւ
։
Թէք Ըիք
ղմո
լա
բութ իւննե բու
կու
տակում
մր կարելի է կոչել այգ գոբծը
։
Անոր
Համ
ար
,
ինչքղէս առ Հասարակ
Պախի
բո լո բ գոր
ծերուն
, անՀ րամե
չտ է կատա րեա
լ թափանցում ,
որպէսզի
կարելի
րլլայ մեծ վարպետին
յատուկ
րազմ ե րգութեան
մ է քէն ի վեր Հանել
թաքուն եւ
խո րիմ աստ
երամ չտա կան
մ տածումները
: Գալով
,
քԻիվիէ ի ) Հոն ա յլ ճաբտաբութիւններոլ
պէտքը
կր
ցցուի
իր առքեւ
, ա րմեցնե
լու
Համ ար նորա -
գո
յն
ըմ բոնումնե
րով
յղացուած
գործին
յաակա–
նիչներր
: իսկ էիավէլի
Հապանէրա/1ք
մէք Պ • Ալա
լէմճեան
, ճպոտի ճարտար
գո րծածութեամ բ թաւ.–
քոլթակին
նուաղուն
, քնարական
Հարստութիւն
-
ներուն
մէք կըձուլէր
իր ամբւ^ղչ
արուեաաագէր՛
**քի զգայնութիւնը
:
Տիկին Ա. Ալալէմճեան,
որ կ՚ընկերանար
իր
ամուսնին՝
ղաչնակիվբայ
եւ որուն վիճակուած
գե–
ՐՌ զերծ
չէր նոյնատեսակ
գմուաբութիւններէ
,
կաաարեալ^
նեցուկ
մ բ Հանգիսացաւ
անոր
, մա -
նաւանգ որ խառնուածքի
տեսակէտով
իրարու,
չատ մօտ արուեստագէտնեբ
ըԱալ կըթուին ա -
նոնք ;
Երամչտռլթիւնի
իբր ասպարէզ
չի
կիրաբկեբ
Պ • Ալալէմ ճեան
, բա յց չատերու
նախանձը
պիտի
չարմէր
արուեսաի
մէք իբ ձեոք բերած
յաքողու -
թիւննեբով
։
Յուսալից
ենք որ այգ իրիկուան
ունկնդրու -
թիւնբ՝
միակր
պիտի
չըլլայ եւ ուրիչ
առթիւ
ալ
արուեսաազէտ
ամոլբ
ծափաՀարելու
Հաճոյքր
պիքոի ունենանք
։
գ.
՚ԲԷՐԷԱԹԷՃԵԱՆ
Թ
Ո Ւ Ր ՛Բ Ի Ա ^
ԸՆԳՀ–
ՆԵՐՄԱՆ
ՕՐԻՆԱԳԻԾԸ
Գաղոէթհ
դսւղոէթ
ՀԱՅԵՐԸ
ԹՐԻՓՈԼԻԻ
ՄԷԶ
Պռւսոյ թ-երթ-երը հհտենհալ աեղեկութիւնները
կը հաղորդեն ընդհ– ներման օրինւսգծի
մասին,
որ յանձնուած է Աղգ– ժողովին
Լրացուցիչ
տեղեկութեանց
Համաձայն
, ներ
ման
օրէնքը կապ պԼւտի չունենա
յ վարչական
եւ
կարղապաՀական
յանցանքներու
Հետ,
29
Հոկ -
տեմբեբ
,
1948/7
Հիմ պիաի ծառայէ
բոլոր
ներելի
յանցանքներուն
, որոնք
քն քուած
պիաի
նկատ -
ուին , եթէ գո բծուած
են ա յգ թուականէն
առաք :
՝Ր աղա քական
յանցան,^ե
բու
ղէմ սկսած
օր Լնա -
կան Հեաապնգումներր
պիտի գագրին
, իսկ եթէ
գատապաբտութետն
վճիռներ
տրուած
են , պիաի
չգո րծագրոլին
է
Նե րմ ան պիտի
տրմանէոնան
նաեւ
պետական
ի չի անո ւթեան եւ Հ ե զինա կո
ւ թ ե ան դէմ գո
բծուած
յանցանքկե
ր բ եւ զինուորական
զանազան
յան -
ցան,Փ*եր
։ Մ Լ՛այն թէ պայման է ոբ անոնք գոր -
ծուած
ՐԱան
29
Հոկաեմբեր
1948^^5՛
առաք։
Րա -
նաստեզծ
Նազըմ
Հիքմէթ
պիաի
օգտոլի
ներոլ -
մէն ։
Րազմ աթիւ
օրէնսգէտ
երեսփոխաններ
կ^լն -
գոէնԼւն թէ օրինագիծբ
սաՀմանափակ
է եւ Հաւա
նաբար
բարեփոխումներու
պԼւտի ենթարկուի
, եւ
մ ամ ուլի
յանցանքներու
մ ասին
արամ
ագբութիւն
մը պիտի
գրուի
անոր
մէք։
ՍՏԱՑԱՆ՝Բ
ԱՐՄԵՆՈԻՀԻ
, գրական
, գիտական եւ գե -
ղարուեստական
ամսագիբ
, թԼ՚ւ
5
եւ
6 (1949
Գեկ
տեմբեր
1950
Յունուար՝^
։ Պատկերազաբգ։
հէմ -
րագիր՝ Ա. Տէր ՕՀտնեան։
Հասցէ
1աբոա6Ո€
ԱԿՕԱ ,
թիլ
4 (1949
Գեկտեմբեր,
1950
Տուն–
ուար՝) , ճոխ բոփանդակո
ւթեամ
բ ։ Հրատ–
«Հա -
մ աղգային»
լնկ.: Հասցէ
6. ք*. 1245 , 6^>^^օսէհ ,
(Լւե&ո) տ
Վերքերս
նչանակալից
գործունէութիւն
մ՛ը կը
տիբէ
սուրիական
Տրիպոլսոյ
մէք (Ր՝րիփոլի) :
4
Ազղակ »ի վերքին
թիւէն
կը քաղենք
Հետեւեալ
աեղեկութիւնները
,
• Թրիփօլին
ՀետզՀետէ
կը գառնայ
կեգբոնա -
կան
քազաք։ Կը գառնայ
նաեւ
մեզի Համար տ -
ռաքնակարգ
կարեւորութիւն
ներկայացնող
քտ -
ղտք
, վասնզի
օրէ օր կր բազմանայ
Հայ
րնտանիք–
ներռլ
՛թիլը : •
ԱչխաբՀագբտկանօբէն
երեք– գլխաւոր
բամա–
նում
ունի այս քաղաքը,
ինչպէս
յայտնի է
՜այդ
իբ անունէն
է
• •
- Աւպպէ , քաղաքը
, Մ ինա
։ ԱռՀասարակ
•Հա–
յութիւնր
կեղրոնացած
՜է՝ Վիինայի
եւ՜
քաղաքին
մէք
, թէեւ
աննչան. չէ նաեւ։ Աւպպէ .բնակող մեբ
Հայբենա
կիցնե բուն քանակը
։ ՜՜
Երկու
ղլխաւոր
թաղերուն
մէք, քագաք
՜ ձլ.
Մինտ
ազգային
երկսեռ
վարմարանները
կը գոր
ծեն
կան ոնաւորո
ւթեամբ։
Անոնցմէ
էՕրիմեանը
Հիմնուած է
1924/3>,
Մինայի
մէք,
Հանգուցեալ
ղրագէտ
Ե րուանգ
Օաեանի , քցոբէն
քՀնյ
. Գու -
յումճեանի,
Աասթիկեանի
եւայլ
կրթասէր ագգա–
յիննե
բու
կոզմէ , իսկ ե րկրո րգը
,
Նուպարեան ,
քազաքին
մէք, \933ին , երբ թրիփօլին
կ՚անցբնէբ
կուսակցական
պայքարի
եռուն
չբքան
մ ր ։
Երկու
վարմա բաններն
ալ,
1933 - 1943
մ ատակա րա
րուած
են անքատ թագական
մ արմ
իններու կամ Հոգա -
բտրձուական
խոբՀուբգնեբու
կողմէ,
բայց
1 9434՜5՛
ասղին , երկու
վա
րմա րաննե բն եւս
գրուած են
միեւնոյն
մարմնի,
Թրիփօլիի
Հայոց
թաղակա -
նութեան
, Հովանաւորութեան
աակ :
Երկու
դպբոցներբ
մ իասնաբաբ
ունին
282
ա—
չակերտ - տ չակերաուՀ
իներ ել տարրական նա -
ի^ակրթաբաննեբու
կըՀամապատասխանեն
լրԻ՛՜
կերպով
։
Երկու
էիա
րմա րաննե
բու
պիւտճէն
կը Հասնի
չուրք
(17.000)
աասնըեօթը
Հազար
լիր՛ ոսկի
գու
մարի
մ բ, որ կբ գոց ուի առաւելաբաբ
ա չակե բ -
տական
թո չակներէ : ԼԱյս գումարէն
գուբս կը
մնան պետութեան
եւ Հ. Մ –Ը–Մ–ի
յաակացում–
ներբ,
որոնք
կը վճարուին
ուզղակի
իրենց պաչ -
աօնեաներոլն՝)
։
Գպրոցական
չէնքե
րը Հին են եկ կբ
գտնուին
կեդրոնական
թագերու
մէք :
^ունինք
եկեգեցի
, եւ ամ էն կիրտկի
Կ՝*^Գ ~
տուինք ,0 ր թոտոքս
ազօթատեզիներէն
: կազ-
մուածէ
^Հայաստանեայց
Եկեզեցւոյ
Շինութեան
Յանձնախումբ»
մը, որ պիտի գնէ բաւարար
Հո—
ղամ աս մր, անոնց
վբայ
կառուցանելու
Համար
եկեղեցի եւ գ՛զրոց
։
Հանգանակութեան
ձեռնարկուած
է արգէն ,
եւ արտասաՀմանէն
ալ աքակցութիւն
կըսպաս ֊
ուի ։
^^^.^^^^ ^^^^
*
ՄԱՅՐԸ–
Տզաս , երբ Հայրիկր
քնացած է
"լէաք չէ աղմուկ
Հանես :
ՏՎԱՆ • Երբ քնացած
չէ , եթէ աղմուկ
Հա–
նեմ՝ զիս կ՚ապտակէ
... է
^ՅԱՌԱՋ»Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
. . ^ ^ ՚
(27)
- Հաստաա
չեմ կարող
ասել: Պէաք է խոս^
տովանիմ որ նրա սիրտն
ա յստեղ է
ւ
Այգ պատճառով
է լ չափազանց
չուա - չուտ է
գալիս
մեր տունը։ Եթէ ծեծես
էլ, մեր
աանի՚ձ
չի Հեռանայ տ
— ԵԼ
Գայիանէն
է լ ի Հարկէ
...
~
Աւելորգ է ասել։
Հաբցրու
ՄեՀրիին
թ^
ինչեր են տեղի
ունեցել Վաբգավառի
օրր ։ Երբ նա
պատմ
ում էր, իմ ա բտասո ւնքնե ր ր թափւում
էին։
էՀ...
քաՀիա ւթեան
օբերում
որբացած
• . • Հօր
փա
յփա
յանքը
չկա
յ • • • եւ օտար երիտասաբզն
կ ՝ •
նրա
ուրախււթիւնբ
:
Մայբը
այստեղ
էլ չկարողացաւ
պաՀել իր տբ–
տասունքներր։
Հեզինէն
բռնեց
նրա ձեռքը,
սկսեց
մեոմ խօսքերով
մխիթարել
։ Աստուած
ողորմած
է • - • Նա չի թողի , Մելիքի
փոխարէն նա ինքն է
ա յմմ
որբի
Հա յրբ
։ Արտասունքբ
ա բտասո
էնք կը
բերի
. . . Լւնչո՛^
լ
սուղ Լսառնե
լ երկու
ն չանածնե
բ ի
ուրախութեան
մէք. • •
ի՛՛նչ անեմ, Հառաչեց
այրին։
Մի օր, մի
այն
մի օր խեզճ
որբս ուրախացաւ
, ել մենք ա -
մէնքս Հաւատացած
ենք, ոբ այգ ուբա խութ
իւնից
գմբախաութիւն
պիտի գուբս գայ... Միթէ"
այղ
քան
օտարոսէի
, ա յգքան
Հագուագիւսք
բան է
եղել
ուրախութիւնը
իմ երեխա
յի Համար
...
կոյսը Հասկացաւ ոբ գմուար է, անՀնարին է
պատասխանել
այգ Հարց ին , ուստի փոխեց
խօսքը
եւ իր կողմից
Հարցրեց
։
-
իսկ եթէ Ջալալը
կամենայ
աանել
իբ Հար
սին , չսպասելով, թէ երբ կը վեբքանան տան վէ–
ճերը, գու ի նչ կասես
• • •
^– Նա խօսքի
մէք մի - մի Հասկացնել է ու
ղում
այղպիսի
բան : Րայց
Մելիք
Հիւսէ
յին Կ աղ
քիկը ղեռ մայր
ունի, գ ե ռ այնքան
չի անբախաա–
ցել, ոբ անաէրութիւնից
լնկ^ի
մի տուն, ուր
կռիւ
եւ
Հա
յՀո յանք է աիրում
։
-
Րայց այգ պատմութիւնը
վերք չի ունենայ
։
Գոնէ պէտք է ասել
, որՆերսէս
կաթողիկոսի փո
խաբէն
մի այլ միքնոբղ
նչանակուի։
Ո՛՛վ պիտի ասէ , ե՛՛՛ս , էԼբգովուած
բացական -
չեց
Աննա - խաթունր։
Այգ էր պակաս որես ըս–
կսէի չտա պե ցնե
լ ։ Հնարներ
գտնել թէ ինչ է • . •
չուտ
յաքուլուի
մի ղործ,
ոբից օգաւում
են
միայն
Իյաչենցիներր
: ի՚^նչ
կ՚ասեն
իք տ չենց ինե
ր ր : կ՛ա–
սեն Վաբանգան
վախում է , չէ կաբոգտնում
պա -
Հել
մ ի աղքիկ , ազաչոլմ է , որ չուտ տանեն , ա–
զատեն
նրան : Այս կր լինի նրանց
խօսքը • • • իոկ
ես չեմ թու^ի
, որ իմ աղքիկը
իբբեւ
ողորմ
ու -
թԼււն գնայ
մի օտար երկիր,
աղաչելով
ուզել
են ,
ագա
չե լով
է լ էզիաի տանեն : Ի՚^նչ կ՚ասէ
Ներսէս
կաթոգիկոսր
: Նա, ի Հարկէ, չէ մոռացել,
որ Մ ե–
–է
.,Հիւսէյինր
մի անգամ
ասել էր նրա ճակա
տին։
Հ՚Րանի
կայ Եսայի
կաթողիկոս
ր,
ղուք ա–
մէնքգ
ոչինչ
էք»։
Այմմ նա կ՚ասէ թէ ա յգ
մաբ
գու
կինը իր դէմ Հնարներ է գործ
գնում
,որպէսզի
Ջալալը
չուզէ
իր քբոք աղքկան՛. Աա մ ե ծ ամօթ
է ինձ եւ իմ մողովրդի
Համաը
...
- Շաա ճչմարիա է, բայց
մոոնո՚^ւմ ես ԱեՀ–
րաբի
տունը
...
Այգ տանն էբ բնակւում
Աիւլէյման
Րէկր՛՛
Այս
անգտմ
Հեղինէի
խօսքը
տպաւոբութիւե
չդործեց
։ Աննա—խաթունը
կրակ կտրածի
նման
ասաց
,
- Եո կը պաՀեմ
իմ եըեխային.՛. Նա ալաաւի
^ակից
գուըս եկած
չէ ։ Տիչո*լմ ես քո ասածը
։
Մենք ծառի
կատարին
բուսած
պտուղ
ենք • • • ա–
մ էն
մ ի պատաՀած
մ արղ
, լինի նա Խաչէնից
, թէ
մի
^ ՚ ր ի ձ եբկբից, չէ կաբոզ
Հեչտութեամբ
մօտե
նալ
ա յգ
պաւլին է
Այղ
մ իքոցին
կտուրի
էիբա յ երեւաց
մի վւոք–
րաՀասակ
, վտիտ
տզա
յ ։ Նա սաստիկ
կաղում էր
եւ
Հազիւ էր կէսրո գտնում տանե
լ իբ թեւի տակ
ղբած մեծ ղիրքը։
Աննա - խաթունը եւ
Հեզինէն
ուչագբու
թիւն
չգարձրին
նբա էԼբայ ել չաբունա -
կեց Լն իբանց
խօսակցութիւնը
: Կազլիկ
տզան է լ
նրանց չաբմտնացբեց
իբ ուչագրութեան
•
Հասնե
լով
Հեւլինէ
ին , նստեց նբա ծնկան
մ օա եւ իսկո
յն
բաց արաւ իր գԼ՚բքը
։ Մ ի ակնթարթում
րնթե բցա–
նոլթիլ՚էւբ
կլանեց
նրան
, ^այած
որ նրա ականք–
ների մօա
Հնչում
է ր ե րկու կանանց
չչուկը :
Րայց
ի՞նչ է լինելու
մեր վերքը,
Հարցրեց
Հեղինէն :
Աննա - խաթունր վեր քաչեց
ուսերը,
մի պա–
աասԼասն
էոուեց
, որկատարեալ
անյայտութիւն
եւ
յուսաՀէստութիէն
էր ։
ի՛՛նչ է անում
Աելիք - Աւանը :
֊ – Ոչինչ :
Fonds A.R.A.M