Հ 6 Ա Ռ Ա Զ 9
ԿՈմԻՏԱՍ Վ.ԱՐԴԱՊԷՏԻ
(Գրի առնռւած
իյւ ւ1՚ահււՆան օրերուն |
ս
հձ՜ եւյեոՆի
վ Լ ր քի՛ւ՛ վա ր ւս գո յրք՛
իքա
լ.
:
Լ՛՛՛յ
1>1՚
ԳԻ
՛ւ՛" Ր՛քե ՛ոբ
է ոբ « Ոոկի
Հէքեաթ»ի
մբ Հերո–
ււիՆ
^ււ1
սէՆ
օբօբահ՜ էբ մեբ ե բե ւակա ք ութ
իւ1յ
բ , ե—
լւէկուբՆԷ ի վեբ կբ ւգատկա
՚1ւի
յալիտեՆականու
—
թեան
:
Աւելի խոր սլիաի
րլլս՚ր
մեր վիշ՚որ իր
սւոեգծ՜ագործ՝
օրերուն,
բայգ վարդապեար
արգէն
կրց ած՜ին չո՛վ՛ ա ուած՜ էր իր
Հ անճարին
տուրքր
,
գ մ րախաա բաբ
կեանքր
իրեն գաման ճակաաա
գիր
ւէ՛ր վերապաՀեգ • • • : ՛դ՛արձնենք
տխուր
է քերր
՚"յ՚է
չրքանին , մեծ երաժշտագէտին
անւյԼա^ւ է որ ւ1 ե՛լ
կր
Հմայէ առաւելապէս
, մեր մ աքին
առքեւ
կր
բանայ
շատրուանր
իբ լուսապայծառ
յիշատակին
:
Ե
^նած Փոքր
-
Ասիոյ պատմական
մէկ շր քա
նին մէք,
ուր աաենօք ծաղկած
էր
թէոտոր
Լաս քար իսնե րու
յոն իական
քաղաքակրթութ
իւնր
,
ան ստեղծուած
էր սակայն
ւ1^1Այ Ր եողին
Համաբ։
կքմ իածնի
ճեմարանին
մէք ստաղած
իր ե բաժ շաա–
կան նա խտտա բեբքր
,
ապա
կա աա րե
լա
ղ
ո
բծուած
ււերման
Հռչակաւոր
վարպետ
Ա՚իԼսարա
Հյմ
իաի
մօտ,
նոբրնծայ
կոմիտաս
ՎրԴ ՝
Աողոմոնեան
ի՚ււչպիսի
Լսանգավաոութեամ
բ կր ղիմէր
%աթաէի
Լ րկբին
ղոլլաչ
ակունքին
:
Հո՛ն էր իր տեղր,
Հայրենի
աչԼսա րՀր, Հայ
չԼւնականին
, ամօթխած
Հարսին եւ
,
ինչո ւչէ , ան
վե ՀԼր Հա յգսւկԼւն
առրնթեր
ԼէրովՀետեւ,
ինչպէս
սլիտի
րսէր ամերիկա -
Հաք
Լրամչաագէա
Ալան ՏովՀաննէս
,
«Հարազատ
ժողու|րդական երաժշտութիւնը պաշտամունք
մըն
է ։ Ան հայրենի հողին ուժն է, անոր զաղտնիքն ու
ւ1՚եծութիւնը , զոր ժողու|ուրդը պահած՜ է դարե
րով իր սրաին մէջ ; Մեծ եղերերգութեան
ւքէջէն
1||ւցած է կառչիւ միշտ հողին, կրցած է ւէնալ
մօ
տր մայր բնութեան, հեաեւաբաբ, հաւատարիմ
նաեւ ստեղծագործութեան եւ ներշնչումներու այդ
եաբազատ ոգիին» :
ինչքան
Լսռովք
կււմԼւատսի
տոՀմ
Լ
։կ
եր։լերու%
մէք։
Մենք կր լսենք ՝\,աթալի
երկրԼն
ս ի ՚ ֊ ք ր , Հայ
մչակին
սրտին
Հեւքր
,
«Մ աճկա բ՛նե բու
, «Հաւո -
վ ե լ»ներոլ ել «Ջիղ– տուր
քաչի»ներու
սրտաբսւԼս
կտ^ւչեբէն : Հայ չԼւնականԼւն
օրՀնաբեր
քրտինքր կր
յ իախառնուի
ՀողԼւն , մ Լւս ու չաղախ կր գառնա
յ
Հա յրենի
ստաղոլածքին
Հետ , Հ լու
եղան
մ ր
ինք–
՚1
։ամ ատո
յգ ծառա յութեամ
բ :
« իմ չինարի
եարր » , նուիրուած
Հայ պար -
մանոլՀիին
, կարծես
թերթ
թերթ
ոսկեղէն
վար–
^
՛ւ ե ր կր թափէ
ԱնւսՀԼւաԼւ ՛Լր՛" լ "ւ֊ մեր Հոգին
՜ էր •
լիաւլնէ
ղարմ տնաղա
^ւ
յո յղերոփ : •
,
Երբ
կ՝ունկնղրենք
«Ան՚ոունի՝Տ>ն
,
եգե
րե րգա ֊
կան
չունչ մր կ՚՚անղնԼւ մեր մարմինէն
, կր ներ -
Լսումէ երակներէն
ներս , ումգին կր գարնուի
մեր
թմ րած
Լսղճի գուոնե
րուն ել կբ ւլնղէ , կր ղնղէ
՛ք ոլեգնօրէն
մեր ՀոգԼւն
, ղեգԼւն* անանուն
Տ՚սոա -
սլտնքին
սարսուռներոփ
:
հւիղտԼս է , ղօրեղ եւ Հողեղուեղ
,
կոմիտասի
ււաղմեբգր,
Հայաստանի
երկնամերձ
լեռներէն
Լւք–
ւաղ
մրրկաչու^ւչ
քամիին
պէս։
Փոթորիկ
մր կր
սլայթԼւ
կուրծքերուն
տակ, կր րարձրանայ
մինչեւ
՛Լեր , աբիւնր
բույեղէն
յորձանտպ՚ոոյտի
մր կր
բո
՚ււոլի
մեր գանկին
մ էք
,
ում
եր
ձեռքր
աենգա–
՛լ ին կր սեղմ
է սուր ին ե րե խակա
լ ր սրբաղան
խեն–
ւլո ւթեամ
բ ՚
Լօ՜.
լօ՜,
լօ՜
Արիւնի միջից ,
Սէզ Սիփան թնդում ,
Չէ՛. չէ՛, էլ չեն գար թշնամիք
Սուրը տեսան մեր պողպ1«աիկ • • •
Տարօրինակ
Հմայք մբ ունի իր «Վանայ
Հարս–
ներգ»ր, որ կուգայ
մեղ աւանգաբար.
Հին գարե
րու
խորէն
, յո յսի ել ե րքանկո
ւթե
ան
գուոնե
ր ր
րանալոփ
մեր առքեւ։
Մաիկ
կ՚՚լնենք
Հոգեգմայլ
ներբողներբ
, փախն ի փոխն
աոանձին կամ Համա–
խումբ
երգուած
, ու, յանկարծ
, կարծես
կ՝անՀե–
՚"1՛
Դ^Գն՚"–կ
«թագւոր»ր
ու մեր
ենթագիտակղու–
Լժետան
մէք կբ բռԿւկի սլատկերր
Հայոց
նշմարիտ
արքային
... :
կոմիաաս
՚էրգ
՛Լ՛
չ՚՚՚֊նչր
առաւելապէս
գգալԼւ
է ՝՝այ եկեղեցական
երղերուն
մէք։
քէքունկի կասլ–
տալուն
ծուէններր
մեղ կր տանին վեր ,
եբկինքբ
կարծես կր ճե՜ղքուի ել յանկարծ
երեւան
կուղայ
.^այուն
Հեթանոս
Ասաուածր
, վիչասլաքաղ
վւււ -
Հագնր, որ մերթ
Հեղ ու խոնարՀ , մեղ կր կարթէ
իր
մելանս
յշ ե ղե ր ե րղնե ր ո վ , ու մերթ
իր
բողոքր
Կռ ՚^այթքէ
բարբարոս
կշռոյթով
մր։ Հոգ է
ճրշ–
մարիա կոմիտասր,
Հղօր , Լսոովիչ ու մեՀենական
,
որ կր բաԼսի մեր մայր
երակին։
Զայն մր մեր սբ
տի խորէն կ՝աղաղակէ
լալու չափ յոււլԼ,չ
անկեղ -
ծութեամ բ մր
Զես կրնար
ուրանալ
ինքղինքգ,
գուն
ցեղէն ես Աօսիաց անտաոի
գիլղաւ^ին
, որ
իր արեւ ֊ աչքեբով
լուսաւորած
է ամբողք Հա -
յաչխաբՀբ
» ;
կեանքի
տագնապներուն
գէմ
յանգիման,
րսփսաաար
տաղանգնեբ
իրենք
իրենղ յաճախ ան–
Ազգ,
ժողովիԱ Վկ
ԵՐԵԱՓՈԽԱՆՆԵՐՀ
ԻՐԱՐ «ԿԸ ՊԱՏԼ1ՒԵՆ»
իյՄԲ
Թուբքիոյ ազգ– ժոզովին Փետրուար
15ի նիստին մէջ փոթորիկ մը պայթեցաւ, զինուո
րական ելմտացոյցին քննութեան աււթիւ։ Ատո -
րեւ՝ մանրամասնուշ^իւնները
ՆաԼս խօսք առԼն գօրավարներ
Իգէտտին Ջա–
լբչլար եւ Ասրւէ՛ կԼււնտԼււղ
ել
իրենղ
մ եծ ա րանքր
յայտնեցԼն
թուրք
բանակին
, որ
–էերոսաբաբ
կանգնած է սչատնէչԼն
՚Լլ՚այ եւ միչ՚ո վեր կր մր—
նա յ քաղաքականս
ւթենէ
Տետո
յ ղօրա վար Աա -
տրգ Ալտօղան
քննագատեղ
Ա՛լ՛է • Պտչտպանոլ
-
թեան
կաւլմակերպոլթիւնւր
ել բսաւ
Երբ Ա՚լ՚լ •
Պ ՛ս շապանութ
եան
ւլ
ո
րծա՚Լա
րո
ւթ իւն ր
կաղմ ա -
կերսլչական
լնգՀ
. օրէնք մր չունի
, սխալ է
բ՛՛ել
թէ
գերի չխանութ Լււն ր աղղ ինն է : Ա ինչեւ
Հիմա
ոչ մէկ կառավ ա րո ւթիւն
ստանձնեց
այսսլԼւսի սլա—
տասԼսանատուութԼււն
մր :
Սրահին մէջ ձայներ
ԱԱաՀ
, ԱլլաՀ :
Ա լ տ օ դ ա ն
(չարունակեչով)
՚ կբ նչանակէ որ
ոչ ոք պաաասխանաաու
է Հանրապեաական
բա -
նակԼէ կաղմա1լերպութեան
: Ցոյղի
Համար
վարչա–
պեա
մր եւ աղղ ՚ պաչտպանութեան
ղործավար
մբ
ունինք
, բայղ
անոնք ալ մեղԼւ չափ անտեղեակ
են
բանակ
Լն կա
ղմ տ կե ր պո ւթ
են էն :
Երր **րկնք չկա լ , պարաականութԼււն
լ
^կայ ,
Հետեւաբար
չկա
յ նաեւ սլատա
ս խանատո
լո
ւթիւն
,
Լ։րաւունԼւ
ուն
իմ եղրակաղնե լու թէ
ս՚ղ՚լ • ւղա
չտ
պանութեան
ելմտաղո
լղր
ասլօրէն է , Լնչսլէս ա–
պօրէն է Հանրապետութեան
նախագաՀոլթեան
ե լ –
մտացոյցր : Եթէ տարբեր
երկրի
մր մէք
այսպիսի
բսւ^ւ մրսլատաՀէր^
էլաո
ավա
րո ւթԼ
։ւ1ւ
ր Հալաքա
—
բաբ
բարձրաւլոյն
աաեանԼն կր յանձնէԼն։ կաոա—
վարոլթԼււն
մրոր ամենագոյղն
տեղեկութիւն
մր
չունԼէ բանակԼն
կացոլթենէն
, արմանի է բարձ —
րաւլոյն
ատեանին
լտնձնուելոլ
: Ես չատ մբՀար—
ցումներ
սւզղեղԼւ
կաոտվարոլթեան
,
բանակԼն
վերաբեբեալ
ԼէնղԼւրնեբու.
մասին։ Կր
պաՀանքեմ
որ կաո ա ւԼ ա ր
ո լ
թի
ւն ր
Համ
ո ղԼւ չ րա ղ ա ա ր ո ւթ
ի ւհնեբ
աա յ մեղի : Ա աեղծ ուած է ա յնսլիսԼւ
կացութիւն
մբ որ աղգր վստաՀոլթԼււն
չունԼւ վաղուան
մասԼն
,
անստղ
ու
թեան
մ էք է եւ չ Լւ կրնար
Հանղ արտ
քլ՛–
նանա
լ
;
Տալով
կր աեսնե
ւք՛ թէ կաո
ավաբութիւնբ
. մչԼւկ մչԼւկ կր քնանա
յ
սակայն»։
Ալտօղան Լւ ա յս խօսքե
ր ր
ք՛լ ագր
ղ ոեցԼն
Հա
լք–
եաններր,
որոնղմէ
Յէէրի՚ոուն
ՖԼ՚քլ՚Լ՛
ՏԼ՚ւչԼ՚ւնսէլ
ԼսսաԼււ պա խարակեց
ղայն ե
լ
լա րգ անքի
Հրաւիրեց
թուրք
բանակԼն
Հանղ էպ
Աայիմ
Ալի Տի/էմբէ •
Աեղք որ Աատրղ Ալ–
աօղան
Լ՛բր անկար
ղԼւնու որ Հանղ ստեա^ չէ կո
չ–
ուած :
\
Ափ Րիցա Աբթունգալ
Այս երկրին
մէք կա
րե
լԼ՛ չէ ւլւլ աղու
ւԻւ եբէ
տա
րուե
լով
Լսօսի լ
թուրք
րանակԼւ
մ ասԼն : Ոչ ոք իրաւունք
ունի կասկած
ի
տակ
ղնելոլ
թուրք
Հ րամ անատա
րնե
բու
ձե.ոնՀա -
սա թիւնբ : Ալտօղան
Լւ Լսօսքե րան
մէքոչ արա–
մտբանութիւ^ւ
կալ, ոչ ալ ալքւք
տո
ւթԼււն : Աչխար–
Հ Լ, ոչ մէկ սնկիլն
ր աղւլ ի մ ր բանակր կր քննա -
ղ
ա աոլի
՛ս յս սլ է ս :
Սատբգ Ալտօղան
Գան աչի,արՀէն « խա -
սլ ա բ » անղամ
չունիս : Ա ռ ա նղ
քննութԼ
։ւ1ւ
կտտա–
րելու,
ելեր ես խօսք կր խօսիս։ Գնա Ֆրանսա
, ի–
տալիա եւ ուրԼւչ
ե
րկի
րնե ր , /./. սլիաի տեսնես թէ
այղ
՚՚լի՚՚Լ՛
՚*րէնք
մ ր գո րււթիւն
ունի :
ինչո՞
ւ
ղ աղտնի կր սրսՀէք
բանակին
կաղմ
ակերպութեան
վ երաբե րեալ
Լ՛՛նղ Լ՛ րնե րր : Թրում
րն ամ էն ինչ ղ
Լւ–
տէ
, ես ինչո՞ւ
չղիտնամ
, Հա /րենակիղր
ինչո՞ւ
չղիտնա
լ
: (Ազմուկ եւ գոսոււք զոչում) :
Սատրգ Ալտօղան
Ես կաաարեալ
յարգանք
ունԼ՚մ
րա^ւ՚սկԼն։
Հանգէպ
, անոր մէք ՛քեծղած
, ա—
նոր
բարԼւքր աԼա քելած եմ : Ջեմ ուրանար :
ճ է վ տ է թ փ է ր ի մ Ին1 ւ է տ ա յր
Այսպէս
խօսէ,
Հիմա
սկ՚՚ո՚Ր
՚է՚"1
՚^1՛
՛ք՛ւ՝
՚^էէ ՛Կ՛ """"I
"՚արրեր
ձ ե ւ ՚ ՚ վ կր խօ"հհ^–
I ք
լ
Ալտօղան
ճակատս րաց է, մարգէ
չեմ
վաԼսնար,
ամէն ատեն այս ոճով Լսօսած եմ:
վ եճաբանութիւններր
չարունակուեցան
, յեա^
միԼրէի
նիսաԼն։
ճէվաէթ
ք՚էրԼ՚մ
յուղումով
/««^
սեղաւ , կհսւ
րառերո՚Լ
մեղագրեց
Ալտօղանր, ել
,աւ -
Որք՚"ն
կչտտմբեմ
ղին.ըր , գարձեալ
քիչ
է. Աեր րան՚սկբ կր մրոտէ եւ կ՝ անո ւանա
ր կէ
^ ա–
ռանց խղճի
Լ՚""յթ
77՛"/՛"֊=
Ա՛՛ԻԿ"՛
թչնամ
ինե
րոլ
վայել է
մի՚սյն։
Բողոքներ
Ծ իլլէթական
ե րե սփոԼսաննե րոլ
շարքերէն :
ԱքքԻ՚ւ
Ո ՚ – | 1 ա ք |
Աատրղ
Ալտօղանի
Լսօսքբ մի
րնէք։ Ան անՀա՛ ասաբակշիռին
մէկն է :
Ս ա տըգ Ա լ տ օ ղ ա ն —
Արւոբ
նայեցէք։
Ե՞ս եմ
անՀ՚ուասարո՚կշիոր
թէ ղուն։
Աղի՚լ
Ուրտղ րս
ուած
մարգր
՚ոեսէք
ինչ Լսօսքեր կ՝րսէ
ինծի
ղէմ։
Գս՚^ւն ես ՀաւասարակչոութԼււն
ունեցողր
,
" ՛ ՜ ք
մարգ՛ս՛^
ւր գուն, ո լր խելք եւ ողքմտոլթիւն
, իսկ
ճէփաէթ
՛ԲԷ րիմ ի խօսքե
րն ալ «փաչափրա»է
տար–
րեբու
թիւն
չունին, ոչ իմաստ
կ՛ոյ, ոչ ալ արտ -
մարանութիւն
: ճէփտէթ
՚Բէրիմ
քսան աարիէ ի
փեր կլ՛ պոոչտայ
այսպէս,
քսան
աարիէ ի փեր
մաս՚սլ
մտիկ
էլրնենք։ թալ ղիտնայ թէ
այսպիսի
Լ՛՛նղ իրներր ոչ սլո
ո չտա
լոփ կր կարղտղ
բուին
, ոչ
աւ ՚քաո՚սլ
՚ք՚ոիկ
լ՚նելոփ,
էյ ճէփտէթ
՝Բէրիմ
, Լ՛նչ
պէս կր յանւլղնիս
ասանկ
՛Լքվլուկներով
քօղար -
կել
իբականութիւնբ,
Լ՚նքղԼնքիգ
եկուր,
յարգելի
աղա :
Ա աարգ Ալաօղանէ
վերք բեմ բէսրձրաղաւ
ե ր -
բեմ^ւի աոեւտրակտն
ղործավար
Աթրֆ
ինան : Ալ—
աօղան նսաած
աեղէն տո արկեց
նաեւ
անոր
Լսօս–
քերուն
ղէմ ե
՜լ
րսալ
,
՛Բու խելքգ չի Հասնիր ա–
սանկ
ղ
ործեբու
Ահմէտ Չրնար
Ո՞՛Լ իրաւունք
տուաւ
քեղի
որ տքսքան
Համարձակ
խօսԼւս այս բեմէն։
ԱնՀան–
գուրժելի
է ալս, մի մոոնար
անցեալգ
Գուն
լո է , վաա :
Վ^ատր գուն ես :
Ձայներ
(նախագաՀԼ՛ն) •
Լռեցուցէք,
Լսօսքբ
թող
ե տ աոնէ :
ՆաԼսաւլաՀ Րաիֆ
Գարատէնիղ
•
Փոխագաբ–
ձաբտր
իբար նաԼսատեցԼն
, կբ ճչգեմ :
՚1,աԼսաւլ աՀԼւն այս խօսքԼն
՛Լր՛" լ , Հալքեան ե–
րե սվ։ո խաննե
ր , քԼթրֆ
Դ՚նան
, Ա ուՀԼւատին
ՊաՀա
Փ՚"բս
, ՐասիՀ
Գափլան
, Ալի ՐԼւղա էսէն
,
ոտքի
ելան եւ սկսսն պոռչաալ,
մինչ նաԼսագաՀր
կ*ու—
ղէր
լսեցնել
ղիրենք :
Աթրֆ
ինան պաաիւ կր պաՀանքէր
նախաղա—
Հէն եւ Լսօսք կ՝ուղէր։
ՆաԼսաղաՀր
Հարցուց– Ա—
բո՞ւ գէմ սլԼււոԼւ Լսօսիս , Լ՚նծի՞ դէմ:
Գիտմամր
աղմուկ կր յարուցանէք
ժողովԼւն
՚ ք է ք ։ Խօսք չեմ
աա^
ձեղի :
Ա՚լմուկր
սաստկացաւ
եւ բողոքարկու
երես —
փոԼսա՚ւներ
ս սլաոնա
լից
Հաւաքուեցան
նա խաղա —
Հին
ամսլիոնին
աււքել : Րաիֆ ՚Բարատէնիգ
քա -
" "Ր՛լ մամու
մ ր չափ դագրեցուց
նԼւստր ել իքտւ
բեմէն,
բայց
դրան առքեւ գէմ առ դէմ եկաւ Ա -
թրֆ
Ինանի Հեա, ոբ իրեն մօտենալով
վիբաւոբա–
կան Լսօսքեր
րսաւ։
ՐաԼ՚ֆ
Գարաաէնիգ ի կար՛է
Հրաւիրեց
Աթրֆ
ինտնբ եւ պոռաց
Բարեկիրթ
մաբղու պէս խօսէ :
՚հէպքր
ցաւալի
բա բղութ իւննե
բու
պիտի
յան–
էԿր
•• երբ երեսվախաննեբ
իրենց
միքեւ
մաան եւ
Րաիֆ
Գաբատէնի՚լի
թե, ր մանելով
, գրեթէ
բոնի
գուբս
Հանեցին
՚լինքր
մողովէն : Եթէ ոչ, ծեծ -
կուուքբ
անխուսափելի
էբ :
՝Բառոբգ մբ ՛Լե բք երբ նիստր
փեբա բացուե -
ցաւ,
Շիւքրիլ
Աարաճօղլու
կբ նւսԼսադաՀէր մո -
՚լո՚ԼԼն։
Ա՛յղ • ւղս՚չ՚ոսլանութեան
ղործավսբ
Հիւս–
նիւ
Ջաղրր երկտր բարակ բացատ
րութիւննե
ր տբ–
լաւ
բանակի
կաղմ ակե րպո
ւթե
ան
մասԼ՛ն ել պա -
տաս Լսանե ց Ալտօ՚լանի
աոար կութԼււններո
ւն : Ի
Վերէ՚՚յ
մողովր
րնղունեց աղգ.
պաչապանութեան
ե,մւ
զօր եւ յուսաՀաա
զգացած
են : ճտկատագԼւբր
ա -
ւելի քան երբեք
անոզոք
եղաւ
կոմ Լւտաս ի Հան -
գէպ
՝• Վճարեց ան տուրքր
իր
Հա յկական
ծագոլ–
մին,
Լ՚նքն ալ բարձրացաւ
ցեգին
գոզգոթան
, այգ
պէս
տնօրԼ՚նած էբ արԼ՚ւնոուչա
իթթիՀատբ
: Այն
որ լացուցած
էր մչտամպիտ
Հոգիներր
, չանթա -
Հարած էր Խալիտէ
էտԼ՚պներբ
իր մոգական ար -
ուեստին
Հուրով
, անոզոքաբար
կրեց իր մարտԼւ–
րոս
Հանճարին
Հետեւանքներբ
:
^
Եբքանիկ
զէմքր
առեգծուածայԼ՚ն
քօղ մր պա
տեց,
լ՚ւեց
իլ՛ քնարր, ոչ մէկ մպԼ՚՚ո
ծազկեցալ
այլեւս իր շր թնե
բուն
վրայ : Լուռ
, Լնքն իր մէք
բանտս
լ
ած
, ան կարծես
Գեթսեմանիի
վշտակոծ
՝ԲրԼ՚ստոսն էր : Հրա
շա
լի մեքենան
, որ ա
յնքան
Հոդեղմա Ա գործեբու
ծնունդ
տուած էր , ղսպա -
նակաթափ
եղաւ : ՝Բաօ՚ւ : Այն օրէն ասգին
, ան մո
լո րեց
ալ
այդ աա բատ
րոս
Լւն մէք , ենթակա
լ ան -
կարեկիր
տեմոնի մբ քմայքներուն
:
Ստեղծագործ
մ աքի
մր
Հ ամ ար ասկէ
աւելի
եղերական
ճակա -
տագիր
մր կարելի չէ
երեւակայել։
Կենդանի
մարտիրոս
մր եգաւ,
աւելի քան
18
տարի,
ասիկա
առաւել
ծանր էր քան մեծ փարգապետին
խաչե -
լւ՚ւթԼււնր : Գառնութեան
բամակր
քամեց
ցմրուր
,
մԼնչեւ որ մաՀր եկաւ
՚Նիրվանայի
գԼւբկր
տանիլ
փչրուած
Հանճարր :
Հայ
երզԼւ ու տառապանքի
խորՀրդանիչբ
"1
եւս է :
Այսօր,
Լսունկի եւ կնդրուկի
բոյրերու
մէքէն,
երր
քազց րա Հնչուն
ե րգե ՀոնԼն
մ րմ
ո ւնքնե րր
մ իա–
նան
զւգիրնեբոլ
«Տէր
ողո
րմ ե տ յ» Լւն , ալն ատեն ա–
^•ք ո՛ո ալիք
եօթներորղ
տսաուածոլթեան
պիաի
բարձրանայ
Լւր փչտաչարչար
սրտին
Հեծքր
, որ ՜
սլէս
՚սՀա՚լնաղ
՚լոբղ մէկ բոզոքր
Հինաւուրց
ազգի
մը մարտիրոսութեան
:
Տեղին
ողին պիտի ծաւալի
սաՀմաններէն
ան
գին,
ամէն
ուր որ Հ ՛ս յ Համրանք
մր կր չնչէ , ՛՛լի՜
տի րա տխուի
Լւբր
մ աս ունք
արմ ենա կան Հալ Լ՛նե -
բուն : Անոնք
սլԼ՚աԼւ փառաբանեն
իր օբՀնեալ
յի ՜
չտտակր,
յաւ եբմօրէն
, երկրԼւ մէկ ծաղէն
՚Րիւսըէ
ու ա քզ ւգիտԼւ բլլա
յ լուսապսակն
Լ՛ր անմ աՀու ՜՜
թեան :
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈՍԵԱ՚Կ
ա
Fonds A.R.A.M
