HARATCH, du 1er janvier au 31 mai 1950 - page 194

Օ՚Վ. Կ ա Ս Կ ե Ր Պ ե Տ ՓԵՏՐ. 18Ը
Նա սե^ու^դի^
ձայնը
Յեւլվււմէ
Լէ. կարմիր Բանակէ
մամանույ՚ով
սաեւլհ
II
ւած
աննսլասա
տ րամ աւլրսւթ
իւ ններր
ԿԼ՛՜
1ւայի՜1ւ սա~էմ ա՝Աաէիա1լու
ի լ ա՝1ւաարաէլոյս
-.
՛հ՛է բախաարար
, այւէ մասին
շէրե
ժ տած Լր ւ^եր
երկրի
նււբ եէ, եկւ-էէր իէիանաէ
-էէ
րսսբր։
1ԼնղՀակա՚–
էւակն , անոնց միակ
ւէ տաՀոգու.իքիւ.ն1ւ էր կարծես
^
փոէէորկել
ներքի՜ն
անէէո ր րս
ւ.քժրւ նր եւ.
անչրպեա
րաՆսւէ
ժ էէւլւււք րգի
եւ. իշիււսես
էՏեէլկոէէ ր Րր անւէրաեիկ
սլա րտա
զանո
ւթ
իւն ր
նկատեց
՝ չեդեաէ
յայտարարեէ
՚իեկտեւ/ բեր Հին
արու ՜
Լրղրաեի եւ
՝,ան րասլե աական
կառաւԼա ր
թսան
կոէէմէն
ս ասր աղբ ուած
–էամ
աճայՆուէքրւ-եր
%
Գեկտեմ՝բեր
էէիհ , նոբակաղմ
Աեկան –.բաէՎա–
րակ եկաւ,
֊ , ա յ մուլոէիուբղրե
մօտէն
ծանօթացնե­
լու
ի ր ղաման
ղէմքր : ^այասաանի
իւբաքանշի՚֊ր
քւսւչաքացի
, այլեւս
էքեկհաՇսւ
էր
Աեկայր
մ
Լաա–
կա՜էէ
֊,իւր ընկա լութեան
:
Զինուորազաե
–Հսկողսւթիւն
Հաստատուեցաւ
սլեաական եւ Հանրայրն
•էաստատութիւններու
աււ–
շեւ
, վաղս
ցնե
րու
աե1լիւննեբր
Լւ կարեւոբ
Հրա -
պաբակՆնբու
Վբայ : խ՚սթել
Լ ւ ծանբ
ղհղացրրնե–
բու
ց ո ւ ց աղ րւէ ւթիւնր
,
ա յսւղէ ս քիշ ^ ր աԱ
կէ­
տին
ւԼչւայ աեՀրաէ1–ե
շտութ
իւն Հաւէ աբուԼցալ
, էղբ–
կե լու
խաղաղութեան
եւ Հանգսաի
կաբօա
ք ի -
ղերր :
Թոէլ այս մասին
խօսին
ուրիշնեբր,
ամէնէն
աոաք 3 • ՛իաքաւրւունին՝
Հեղիեազր՝
՚ՒաշնսւկցՈԼ–
թիւԱը աԱել|ււ չսւ1ւի այլեւս»
գրքոյկին։
— « Օրգուոււլէս ասբս (աււաջլւս
շրչանւււՍ՛,
մ՛ինչեւ Փեարռւարնան ապստաԱ|ււււթիւԱըյ
1լաււա–
վարեցին ե ր ց ի ր ը րոլշեւի1լԱելւը :
Լաւատ1յԱԱԾրլւ յոյս՚յրը չալւդարացան : Այն
օ գ ն ո ւ թ ի ւ ն ը — էազաւաւլաԱ. ո ւ տ Ս տ է ս ա կ ան —
որ, սպասում էինէ՛ էՒուսաստանից, չստացուեց :
Ապա՝ հասաասաւեց մի ո ե ժիմ , որին չի կարելի
ա ալ ուրիշ անուն, է՚աԱ սանձարձակ ե ւ վայրագ
բոնութիւն; (3 • ՚ք՚աշազնունի,
«Գաշնակցութիւ–
նբ տնե
լիք
Լունի
այլեւս» էք
46) :
ք՚նշո՚՚՚էի
աբտայայտուեցան
այս
«սանձաբձակ
ել ւիայբտգ
բււնո ւթ իւններ բ» , լսենք այս էէ/նղամ ,
րոլշեւիկ
էղաամաբան
Բորեանբ
•-—՚
— « Յեգկուքը, ձեոնաըկհց անխնայ եւ վնռա–
կան րսնագրաւումների ու պետականացումների,
ասանց խտրութեան եւ աոանց դասակարցային
սկզրունէ՚ի , առանց հաշուի աոնելու ցիւղացիու -
թեան ընդհանուր տնաեսական դրութիւնը եւ նրա
հոգերանական վիճակը :
«
.. - Անկարց կերպով ցրաւում ու պետակա–
նացւում էր ամէն ինչ ,ցինուորական
հաղոէ^ստներ
,
արհեստաւռրների ցործիք ներ, մասնաւոր եւ ամէն
տեսակի բրնձի աւլօրիներ, անխաիր բոլոր ջրա -
ղացնեբը, սափրիչի ցործիք ներ,
մեղուի փեթակ­
ներ
, սպիտակեղէն , հացուստ , քաղաք ացիների
տան կահ– կարասիներ , առանց նկատի ունենալու
նրանց դասակարցային վինակը , եւայլն • • - :
(Բորեանի այս տողերը առնուած են Ս • Վրացեա–
նի «Հայասաանբ Րռլշեւիկեան Մուր՚նի եւ Թրքա­
կան սալի միջեւ» ղրքէն) :
Գործնական
կեէսնքին մէք կատարուած
ա յս
արարքներուն
, բոլորոէիին
ներւլարւակ
եւլանակուի
կբ կտտաբուէր
նաԼւ. ւչրաւոր
Լլ բանալոբ
քարո—
ղութիւնր է
• « կոմ ունիսա»
սլա շտօնա թե րթր՝
շարունակ
էէրում
է բ քա րղա
րար
յօգո ւածնե ր : Տեղափոխոլ
-
թեան
յաղթանակր
ասում էր
ասլաՀուիուած
չէ Հայասաանում
, որէէւԼՀեաեւ
այսաեղ չէ
եղել
քաղաքացիական պասւհրաղմ:
կււիւ
է
Հարկաւոր ,
որէղէսզի
իսկաէղէս
բնա քինք
լինին Հակա
յեղափո–
խական
աարրերր,
կռիւ է Հարկաւոր
,
որէղէսզի
խորտնայ
բանուորա
— զիւզացիական
գասակար -
ղային
ղ իաակց
ութ
իւնր : Յե զաւիո խական
ւղբո լե -
տարիէստբ
պիտի շ>ափէ իր ձեռքով բսւրժուացիի
արիւնը , որպէսղի անանցանելի վիհ բաց անի իր
եւ նրա ւքիջեւ» :
՚Բ-աքա 1^1Ոէնին
,
ոբ այնքան
ւստակ գծերոփ կր
ՄԱՐԱԷՑԼ
Սիրելի «Տառաի.. Ատենէ
մբ ի
փեր,
սԼււնակներոլգ
մէք,
զանազան
առաքսւր1րէեբ
եւ
խորՀրղած
ութ
իւններ
կ՝ րլլան
նոր
սերունգի
փրկութեան
Համար։ Ա ասնաւււ բաւզէս
Վ^աՀէի
Հր-
րաւէրԸ
եբիտասարղներուն
, մղեց
զիս գրԼւ
առնել
մ տածումներս
տ յս կենսական
Հարցի
մ՛աս ին :
Մեր
նիւթն է «ինչւղէ ս փրկել
նոր
սերունէէ»բ։
Բայց
թ ո յ լ տուէք
յուզել
ուրիշ
Հարց
մը ռր ոչ
նուաղ
մաաՀողութիւն
կը պաաՏառէ
,
Հին սե -
րունղին
ուծացման
էզատկերը։
Բաւական մեծ թիւ մը կը կազմեն
, անոնք
ոը,
ծնած ու Հասակ նեաած
ըլլալոփ
Հանգերձ
մայրե–
նի
Հողին
փյ՚այ , Հեոու
կը մնան
Հայ
շրքանակնեբէ
կամ
Հէսւաքոյթներէ
: Աչ Հայկական
մամոլլւէփ
կը
որ ապաւչ ա յին
ւզիտի
կազմ է տԼււզար
ընտանեկա՛ն
բո
յն
մ ը , իր զաւա1Լներուն
տալոփ աղղտ
յին ա -
ոողք ղաստիա բակութ իէն
մը :
Երբ
ւղա տանին
թեւակս իսէ
եր իտասա բգո
ւ -
թեան
չրքանը
, երբ ունի ազդա
յԼ՛ն ուժ եղ դիտակ–
ցոլթիւն,
կր կաբզայ եւ կր գրէ իր մայրենի
լե -
ղուն, սորված է Հայ երւլն ու սլարը, կր սիրէ իր
Հայրենիքը
եւ Լւր մողուԼուրգը,
Հերոսներն
ու
ա՛լդ՛
րոլոր
սրբութիւնները,
այլեւս վախ չկայ որ
կորսուի : Ան ւլիտէ տէր կանդնԼւլ իր ազդ
. իբա -
լո ւնքնե ր ո ւն , դատին
, եւ գուբզոլրանքով
սլաՀ -
սլանել
մայրենի
լեղուն եւ մչակոյթը։
Անչուչտ
ւս–
ւելի կըյառաքգԼւմէ
, երբ ում կուաայ
ինքնազաբ–
դացման
, գասախօսոլԼԺ
իւննե բ կ՝ լնէ
, կը մաս -
նակցի
էԼիճաբանական
Հաւաքս
յթ նե բու ել էԼաո կր
սլաՀԷ Հայկական
բոյնը։ ի Հարկին
կրնայ
չա -
Հե տաքրքրո Վւն , եւ ոչ ալ Հայկական
կեէսնքով
ակե
լ սկէռոլտական
կեանքը ու դառնալ,
իր
՚1.՚"է;էԻ^^ ղեկտվաբ
մը եւ կամ մասնակցիլ
մաո Լ
Գաըձեը
են կորսուած
Հայեր,
կեղծ
Փրանսացի - զական
միութեան
մը
;
1Լ I
ներ կամ Անղլիացինեը
եւ տեսակ
մը սնաէէլարծու֊
Ա Հ^կ աչիսատանռեն
ՀեմնաեաԴ
թիւն կր զգան իսօսակցութեան
մէք
գործածելով
բասլաՀոլաէ
է ծնոոքին
֊ Բ ա ^ ս Հ է ք
ընթացիկ
ասութիւններ.^
«աՅ.Տ Օս1, ա^Տ
ՈՕՈ
,
տ1 ,
մակերսլոլթիլններն՚Հ
Ո ւն
ի ք ս լ Հ ^
ներկա յացնէ
տիրող ա յս
Հ ո ւլե բան ո ւթ
Լ։ւն ր , դարձ­
եալ
ինքն է որ կր դատաւզարաէ
խստութեամբ
Մ անաւանդ
որ օրուան
ի չիւանութեան
գէմ
« հակադիր ուժեր հակառակ հոսանքներ, դաւադ–
րող տաբրեր չկային ասպարիղում »:
Տարբեբ
բաղաաբութեամբ
այս միեւնոյն
Հաս­
տատում
ը չէ՞ որ կ՛՝արտայայտուի
Ա •
Լոլկաշինի
Հեաեւեալ
տողերուն
մ էք •
« Ւշխոզ դասակարւլ
եր
ի
բուրմուական
-
աւլզա քնական
իղ էո լոզ
իէս
յի աղղե ղութ իւնն տ շխա–
տաւոր
մ ասսանե
ր Լ։ մ աքե րի
։Լրայ
հացուադէպ է
ընդհատուած եղել այլուր այնքաԸ կտրուկ եւ վն–
ռականօրէն <
ինչսլէս
տ յն մամ անակ
Հայաստա -
նում»։
(«իյ • Հայասաան»
Հինգ տարի,
1920
1925) :
« Հակադիր
ումեր»
դո յութԼււն
չունէին ել ոչ
ալ
«դսււադիրներ»
, կբ Հաստատէ
գիտակցաբար
ել
աւլմ ուկոէԼ
բո լչեւիկեան
գիրքե
բր անցած
Ա •
Բաքազնունին
: Հայաստանի
մէք,
Հայ աչիւատա -
՚ որ զանգուածի
մ աքերու
ւիբայէձ
«կտրուկ
էէ–
վՏոսւկանօրէն»
էսնՀե՚ոացեր
է Հայ«թոլբմոլա
-
տւ»
եւայլն։
կ՝ուզեԿւ
իրենքզիրենք
ցուցնել
«աՕ -
^61116»
ու իրենց
սլղտիկնեբը
կը կնքեն
ե՚&էոէ, 7օՈՅ՛ ,
,/ԱՁ1Ո
եւայլն
անուններով,
եւ կըՀսլարտանան երբ
ք՚Յէոե/ւ €ճ1ՏէԸՈԱ31ւՏէ6
է, ՀօՈ^ն նեղ եւ կարճ տա -
փատ
ունի
(Յ 1& աօ^^6) ,
եւ
^1Յ1Ո^ 1ՅՈ§Օ//
կամ
ՏՅաեՅ/՛
Բ"լ"Ր դաղանիքնեբուն
ծանօթ է,
Ա՛էն
մինչեւ Ֆ • :
Գմուար է խօս Լ։լ ա յսսլԼւս ինե
բու
վւրկութեան
մասին, երբ իրենց
ծնուրւեբը
չեն կաաարեր
իրենց
աւլզա յԼւն սլա րաականո
ւթ
իւ1ւ բ, երբ նւււԼւ
՚լԼ՚բենք
՚Լ՚բկե
լու կարելիոէ
թիւնբ
չկայ, երբ ղաղրած
են
հ ա յ
ըն տ ա ն ի ք
ըԱալէ:
Ծնուլներ կան որոնք
իրենց
ղաւակներուն
կ՝ար–
դԼ՚լեն
Լւրենց ներկայութեէսն
դոբծածե
Է
, օտար
լե­
ղու
՝•
ԵԼ
կան արդաՀտտելի
խիղճեր
որոնք
այսսլի–
սիներ
կ՝անուանեն
յետամնաց
:
Գալով
բուն
Հարցին
, մ ատաղ
սերունդր
Հա յ
պաՀելու
Լբքանն է մ ան կութ Լււն ը : ԱնՀ րամե չտ է
օրինակե
լի ճիդուԼ
մ ը իւրաքանչիւր
Հա յւսչատ
էէէբ–
ուտ րձանի մէք Հ իմնե
լ
մ անկա սլա րտէղ եւ նաԼսա–
կրթարաններ
, ուր սե րունղը ստանա
յ զուտ Հա -
յեցի
գսաէոիաբակութԼէւն
մր , տեղական
լեղուին
Հետ :
Եօթր տարեկանէն
սկսեալ
ւիոքրիկբ
կ՚ասլրի
Հարաւլտտ ել սկաուտական
չրքանակի
մ ր մէք , կր
սորվի իբ մայրենի
լեէչոլն,
սլատմութիւնր,
կ՝իւ­
րացնէ
աղգ.
ոգին ել կը գառնայ
լնտիր նկարա -
ԳՐ՛՛՛Լ օմտուած
աղնիւ ու ւղատուառե
ներ,
Հսկել
կրթական
գործին,
կազմել
ուսում–
նական
ԼսոբՀոէ րդնեբ ել կրթակսէն
ծրազիր
, ու -
մեգացնել
սկաուտական
չարմումը,
ընդՀանրա
-
ցնել լսարանական
գրութիւնը,
եւ ինչո՛՛ւ չէ , ւէ աա–
ծել
երկրորւլական
վարմարանի
ւՐր
Հաստատման
մ աս Լւն :
Կ՝լնդունիմ
թէ այս Հսկայական
՚ղոբծը
Հ՚ոյ –՛
կակէսն
ւլատի
Հետասրւղման
չափ գմուարին
է ,
բայց
կարելի է մասամբ
իրականացնել
զոՀոզու -
թեան
ալիով ել կամքի
ումով :
ԱՀա
այսսլէսոէԼ է ոբ կրնանք
ունենալ
բանի ֊ •
՚ ք ՚ ս ց , աււոզք, չաբքաչ,
կարւլասլս՚Հ
, սլէսաուաբեր
,
ու ազզասէր
սերունգ
մ ր որ գի՚ոէ
բարձր
սլաՀել
Հա քԼ ս Լւ աո ա օԼնութ Լււննե րն ու Հայկական
ղրօչր։
.
ԺԻՐԱ6Ր
ՈՍԿԵԱՆ
ԵՐԵՒԱՆՆ I ԻՕՍււԻՄ
Այս
առթԼււ
ոլատմեմ
գէսլք
՛ք ր որ Լ՛՛որ ասլա–
ւոբութիէ
ձգած է մանկոէ.թեանէւ
չրքանին։
Գեռ.
«զայլուկ»
էի։ Մարսէյլի
Հ՛ Մ– Ը– Մ-ի ոզիմ -
պիականին (եթէ չեմ սխալիր
\ 932 Լ՛ն) , բարձրա -
Հասակ եւ չավւաՀաս
մաբէէ մր մԼւացտլ
ւ
^եւլի, երբ
«ղա
յ լո
լկ
»նե բ եւ սկէէաւտնե ր , կը
սլա
էո
րաս -
աուէինք
գբօչի ա րա րալո ւթեան
, սիւնի
մր չուրք :
Երբ մեր եոաղոյնր
յամրօրէն կր րարձրանար
, այս
ծերունԼն
բ՚սրեւԼէ կեցաւ
այնսլԼւս
Լւ
սլա տ
կւէւ
ո ան քո վ
մը որ թրթռացոլց
ամէնուս
սրտերը։ Այգ
մաբւէը
մե, քր րնւլՀ • սլետը՝
Հէսնզուցեալ
եգբայր
Գրիգոր
Յտկոբեէսնն էբ։
Ամ էնէն
զօրեղ ել տեւական
ւլւլ
ացումներբ
Հանղ է ։զ մեր
ս բ բութ իւննե
բո
ւն
կբ
ստացուին
մէէէնկոլթեան
եւ ւզաաւէէնութեան
չրքէսնին
:
՚Հյոյնր
աղղ.
ուլիԼւ մշակման
Հաւքար։
Ընկեր
մբ որ փոքր
էոարԼւքԼն
գմբաԼստութիւնն
ունեցած էր կորսնցնե—
լու
իր Հայրն ու մտյբբ,
մտնելոփ
սկաուտական
շարքերը –
որուն
մւսէէ կր կաղմէ
մինչեւ
այսօր
ալ
եւլտծ է ւգատույսկան
^այ մը : Եւ վստաՀ
եմ
ԱՐԼէԻԵՍՏԻ
ԱՇԽԱՏԼ)Ղ.ՆԵՐԼէՒ տան մէք,
վեր–
քերս
աեւլԼւ ունեցաւ
«Աւ.անգարգ
»Լւ
(կոմիաիաա–
կան
օրաթերթ)
Լսմբաէլր ութեան
կալմէ
կազմա -
կերսլուած
«ե ր
Լւէոասա
րգական
կիբակի՝^
երեկոն։
( // յո "լի՛՛ի
Հանդէսներ
կը սարքոլԼն
յաճաԼս , մ ա յ–
րաքազաքի
եր իտասա բգնեբր
աեղեակ
պաՀելու
բեր
քազաքա -
Համ ար արգիւնաբե
բոլթե ան ,
էլԼէւգաանաեսոլ
-
թեան եւ մ շակո յթԼ՛ վերաբե բոգ
խնգԼւրնե բուն) :
կո լիսալ
^ւԼ
։կեէսնԼւ , կ ո մ ե ր ի աա կան եւ
աշխատանքի
• Հ^^ք^ոս՝ Մ արիամ
Մ ա ր ա
Լւ
բո սե ան ր , ոբ առաքար -
կոլած է Գե րագո
յն Խ " րՀ րդԼ՛ սլատգամ աւււբ
( գ ե–
սլոլտատ
\ ) , սլաամեց
Լւր անցած
ուգին : թէ ինչ
մ
իքէւ
ցներ
ուի կրցէսլ
բարձր
բե լ՛քի
ՀասնԼւլ :
Յետոյ
երիաասարգ
գրող
ԱնաՀԼւտ
Շեկոյեան
Աովետա -
կան
Հերոս
Օլեէլ. կաչեւԼւլոլ
մօրլ^՚ուիրուած
իր
նորավէպէն
Հատուածներ
կարդաց : ԵրդաՀան Աբ–
մ օ Բաբաքանեանր
գա չնամուրի
՛Լրա յ
նուագեց
Ջ՚սյկո
՚Լ
սկիէ
, Ալ - Յարութիւնեանէ
եւ Լւր սաեղ–
ծաւիործու
թիւններէն
: Պետական
Համալսարանի
ւլ Լւաութեանց
մ ասին խօսեցաւ
Արչակ
Գոլրգար -
եան։ թատերական
ուսումնարանի
ուսանողոլՀի
Գիտան
էսրաաս՚սնեց՝
Մ • Կորքիի
«ԱգքԼ՚կն ու Մ ա–
Հ ր» բան էսստեզծո
ւթիւնր : Ամ էնէն վերք տեղի
ու­
նեցան
մարմնամարզական
խազեր :
ԼԵՆԻՆԱԿԱՆԻ
Հիւսուածեգէնի
գործարանի
բանուորներու
մողովին
մէք Ա • Ա •
Լի
. Մ ՚ Գե րա­
ւլ ո քն ի/որՀուրդի
«գեպուաատ»
աոա
քտ րկո
ւած
ւլ ործա րան
Լւ
ս ա ա Լս ան աէա կան
բանուոըոլՀ
իԼի
խա­
կան - աղղա
յնա կան » ղաղավւարաբանտկան
ամէն
ազդեց
ութ Լււն , կր վկա յէ Լսո րՀրգաՀտ յ ամ ենաՀե–
ւլինակաւոր
դէմ քե րէն՝ ^/ • Լուկտչին
:
Զենք ծանրանա
ր ա յլեւս
արտաքին
քաղաքա­
կան պատճառներոլ
ւիբայ , որոնք ոչ նուաղ վար -
կաբեկեցին
օրուան Տօն - ՚Բիչոտնեբը
;
Այս
ք^նԼէ մը թռուցիկ
ւիասաերը
արղէն
, բա­
ւական են Հասաատե
լու
օրուան
վար իքերու ոճ–
բայԼւն
արարքնեբը։
Եթէ ի վերքոյ
բոլչեւիկեան
իչխանութիւնը,
երկուուկէս
ամիս
՚Լերք, օր մը, իր դէմ գտաւ Հա–
յտսէոանի
բաԼանդակ
ժալովոլրգր
, առանց դա -
ւանանքի
, կրօնքի եւ սեռի խտրութեան
, ինքն էր ,
մԼւայն եւբացառաբար
էնք բուն
Հեղինակն ու պա—
տասխանատուն
է
« Փետբուարեան
ապստամբութիւնը
, բոլչե­
ւիկների
գործն էբ ամբողքովին
, բնական
Հետե -
լանք նրանց
բռնութ
իւննե ր ի
. • . » յ
« Դաշնակցութիւնը ոչ միայն չի կացմակեը–
պել, ոչ միայն չի ցանկացել, այլեւ հակառակ է
եղել ապստամբութեան»։
(Ընդդծումները
իմս են.
- 3 • ՚Բաքաւլնունի
, «Գաչնակցութիւնբ
Անելիք
չունի
այլեւս»):
Այս
իրոզութիլններուն
Հակառակ
, եթէ մեր
անպարկեչտ
եւ անուզզայ
Հակառակորդները
կ՝ոլ–
զեն Փեարա
աբեէւյն
մ՚ողւոԼրգտկան
պոէւթկոէմին
տալ
տարրեր
բովանդակութիւն
,
մասնալյէրաբար
վա րկա բե կե լո լ Համ ար Գ ա ^ ա կց ո ւթ
Լւ ւն ը , գուբ
են
իրենց
րոլոր
^Լ՚գերը •
Փեարուար
\էՅը մեր նորագոյն
պատմութեան
ամենամեծազոյն
գիմաղրոլթիւնն
է, ուղղուած ,
ամենադաման
իրաւտկարգի
մբ գէմ :
Գա^ակցու–
թիէնր Հոտ էբ այո, պայքարի
առաքաւոբ
դԼւբքե–
րու
մէք, բռնութեան
ղէմ ոտքի
ելլող
ազատատենչ
Հայութեան
կողքին :
Ա– ՏԷՐ
ԹԼէ՚ԼՄԱՍԵԱՆ
3. Գ
Ծանօթ
թեըթոլկը,
դեռ ա յս
շարքը
չաւարտած
, նորէն
ՀալասէսբակչռութԼււնր
կորսն­
ցնելով
, Հիթլէրի. Հեա կը կապէ իմ անունս :
ինչ­
պէս
միշա,
երբեք պիտի
չորակեմ
դփրենք
իրենց
իրական
անու1ւներով,
աբգաՀաաելով
իրենց ոգ ՜
բալի
էէիճակի% : Ե րկու
Հարցում
մ իա յն .
Ա
ո դ էբ որ
1939^
Օգոստոս
23ին
դաչնա–
դիր
կնքեց
Հիթլէրի
Հետ , աքակցելով
Ֆրանսայի
պաբաութեան
:
Բ
Ուր էի՛՛ն ել թնչ
կ՝րնէին
1939
Սեպտեմ­
բերէն
մինչեւ
1941
Յունիս 22, Ֆրանսայի
ամէ -
նէն աագնաւգալի
օրերուն
, Փարիզ
նստած
«Աո^–
վեթ– Հ,այաստանասէ
ր» մեր օրուան
«Հե րււս»նե
բ ը ։
Երբ այս Հարցումներուն
պաւդասխանեն
, ու -
րիչներ ալ պիաի
ուղղեմ,
իրենց
յիչոքութիւնը
թւՍրմացնեԼա
Համար֊,
Ա-՚Տ-Թ՛
Fonds A.R.A.M
1...,184,185,186,187,188,189,190,191,192,193 195,196,197,198,199,200,201,202,203,204,...500
Powered by FlippingBook