ՑհղիԱ
փաավը
$իւււ.ր իլւակէս՚եա-թէւեներւււ. ես
խաււնիճա -
զանճ կացութեան
մ քլ աււ^եւ , ուրախալի կ տես -
նել կազգուրիչ
շարժումներ
, է խնղէր
Հայ խլեակ–
ներու եւ մնացականներու
սլաՀոլանման
, գաղռլ -
թկ
ղաղութ \
« Հայրենիք » եւ «Յաոաի,
, Ղ"՚Ա՚մ.՛
ժտաՆոլ–
մր ունեցան
Հաւաքելու
ղանազան
կարծիքներ
, Լւ
իրենց
սիւնակներր
լա յնօրէն
բացած են այս Հար
ցին
շուբ^ եղած
բո լո բ աոաշարկներուն
;
(քեծասլէս
ուրախալի
երեւոյթ
մբն է ո բ շաա
շատեր , հրաւղարակաւ
յայանեցին
իրենց
մտածու–
մր եւ ըբին
բազմաթիւ
շաՀեկան
թելազրոլթիլն
-
ներ։ Շատեբ
ուղղակի
մատր
՛էէ լ՛քին
փլ՛այ
գրած
են , ինշսլէս
Գիսակ
Գազանճեան
, Եսթեր
Աղամ -
եան,
մայր
մր (Անժէլ),
Ենովք
Լաչինեան,
Հ ա յ
րենիք/»,
եւ Յ՚սկ՚՚բ
Սէմէրճեան
Ֆէոլիւս,
Սիսակ
Սիսլեան
եւն.
Յաււաջ։
Ասոնց Հետ կան ինքնատիսլ
աււաշարկներ ալ
որոնք
կ՝ունենան
իրենց օզտաւէտ
կոզմ բ, եթէ ա–
ււաԼազբուած
նրսլատակբ
Հետասլնղսւի
եւ ձեռ -
նարկր
որոշ ուղիով
զործէ
, էլույլեմ
ակնարկել
Մարսիլիարնակ
Հայուն
(ւ.Պ՚"ր՚""իբ՚"ց»ին՝
որ նբ–
կատողութեան
արմ անի է , իբրեւ
ժողովրղական
միից :
կան
նաեւ
տաբազիրներ
,
Հյթոլթկարտէն
նոր
Հասած
Ամերիկա
, որոնք
կ՝ուզեն
իրենց
բաժինբ
բերել այգ Հարցերուն :
Արձագանգբ
Հասած է նաեւ փուսլա , Վէնէ -
ցուէլլա եւ այգ վսւյբեբէն
սաացուած
են սլատաս—
խաններ : իյնզիրր
այն չէ թէ ինչպէ՚^ս
կ՚սրելի
է
գործագրել
այգ թե լազբութ
իւննե բո
լն գոնէ մէկ
մասր,
՛Այլ Ա՛յն որ Հայեր
աշխարՀի
ղանազան
կող–
մերէն
(լ ոււլեն
ղարմ ան
մ բ գտնել ա րաասաՀմ
անի
Հայութեան
սլաՀպանման
Համար : Ուրեմն
Հեաա–
քրքրութիւնր
կայ իրենց
ԺԷԼ, ենթակայ
են
այւր
մղձաւանջին,
ուրեմն
Հայրենիքի
սէրր կր տիբա–
սլետէ եւ կբս՚կր կբ վառի
սիրաերու ժէջ
յ
Պիաի բսէք,
բնական է, վտանգր գեռ
այսօր
այնքան
ակներեւ չէ , բայց
խնգիրր
վազոլան Հա–
մ ար է ։
՚Լթկատո ղութեան
արժանի է սա կէտր թէ
սլատասխանոզներէն
քանխ^ներ նոր սեբունգին կր
սլատկանին
, "՛յն նոբ սերունգին
, որ աբտասաՀ
—
մանի ժէջ ծնաւ ել Հասաւ։
քյրիտասարգ
ժր, կբ
գրէ
«.Հայրենիք^ի
, որշարաթբ ժէկ անզամ
միայն
Հա յերէնի զաս կ՚առնէ
, նախասլէս
բնաւ
Հա
յերէն
րառ մբ չգիտնալով,
անսխալ եւ
սլարզ
ոէւով
մր կրցած է յայտնել
իր կարծիքբ :
Եթէ այգ նոբ սերունգն է ոբ կր
Հետաքրքր^ւի
իր ասլագայ
գոյութեամբ,
ուրեմն
մենք
զեռ ՛քա—
նի
մ բ սերռւնղներ
ունինք
որոնք
գիտակցութեան
մէջ մտած
են : Այս է ամէնէն
ուրախալի
երեւոյ -
թր : Ե՛֊ եթէ Հասած են խորՀելու
շրջանին
, կր
գտնեն
նաեւ
միջոցբ :
կայ
ուրիշ
մեծաւզէս
յուսագրիչ
իրականոլ -
թիւն
մբ եւս : Անգամ
մր մեր բազմաթիւ
Հանգէս—
ներուն մէջ երեւցոգ,
երգոզ կամ
արտասանոզ,
սա երկսեռ
եր իտասա րգութեան
նա յեցէք : Եթէ
կան
անոնց
մ էջ սակաւաթ
իլ
տարեցներ
Պոլսէն
կամ գաւառներէն
եկած, մեծագոյն
մասբ կր կազ
մէ նորանոր
երիտասաբգութիւնր
, ծնած արտա -
սաՀմանի
Հողին
վբայ իսկ : Ի^նչ ազուոբ արտա
սանութիւն
ունին անոնք , ինչ գեգեցիկ
գիտեն
եր—
գել։
Պոլսոյ կամ Թիֆքիսի մէջ անգամ չատ
ս՚֊ձ
ունեցանք
այսքան
երգողնեբոլ
ել արտասանողնե—
բու
Հոյլ
մր։
Ենչւգէ^ս
Հասան
անոնք արտասաՀմանի
Հոգին
վրայ եւ ինչսլէ^ս
կատարելագործուեցան
: Ամէն
Հանգէսի մէջ նոբ անուն մրկր լսուի , նոր
գէմք
մր
էլ^երեւայ ել մէկբ
միւսին
աղ1ւիւ մբցակցոլ
—
թիւնբ
կ՝լնէ
աւելի լալ արտայայտուելու
յ
Եւ ե—
թէ կբ մտածենք որանոնք վաղր
մայրեր
սլիտի
րլլան, ի նչսլէս
կարելի է եբկմտիլ թէ
՚Լաղր
սլիտի
չունենանք
Հայկ
. ոգին
կրող
ել
անով
խանգավառուած
չափաՀաս
սեբունգ
մր։ Զէ՛" որ
անոնք
սլիտի ունենան
իրենց
զաւակներր ել սլիտի
ներարկեն
անոնց ա յն ինչ որ իրենք ստացան եւ
կատարելագործեցին
նոյնիսկ
արաասաՀմանի
Հո–
զին վրայ
։
Համրեցէք
անոնց
թիւր։
Ա՛եղի
նման փ"ՔՐ
ժոզով
բգի
մ ր Համար
Հ սլա րտո
ւթիւն չէ ա
յգքան
քաջ
արուես տաղէ տնե ր եւ ա րուեստ տգիտո
լՀ իներ
ունենա
լ ա յս
փ ՚ ՚ ք ր իկ
Հոգիներուն
մէջ : Ո՛^ր
ազգբ
տուած է ա յս Համ եմ ատո ւթի
ւնր , առանց
լի
շելու
գեռ
մեր
սլայմաններր։
Ա՚եղմէ շատ աւելի մեծ
թիւով
ուրիշ աղգերու
վտարանգիներբ
կան, ռուս
եւ լեՀ աղջիկներ : Ցիշենք
միայն այս երկոլքբ ո–
րոնք աոաւելասլէս
արուեստին
սէբր
ունին , քանի՛"
Հ ոգի կր տեսնուի
անոնցմէ
փարիղեան
բեմերու
վրայ,
նոյնիսկ
իրենց
շրջանակներու
մէջ։
Աւելի
նուաղ
թիւով
ժոզովոլրգնեբ
ալ կան ,
բայց գոնէ Համեմատաբար
ունի՚^ն տասր
Հայու
կամ
ՀայուՀիի գէմ գոնէ
մէկր։
Աւելին
րսենք :
Հրեաներ
նոյնիսկ
չՀրաւիբեցի՞ն
Օր՛ Պիւլպիւլ -
եան
մր ոբ ռատիոյէն
Հրէական
երգեր երգէ ; Ջեմ
ուզեքէ խօսիլ
" ՚ ֊ ր է չ տզգերու
մասին :
Եթէ
Հ՚սյ
Ժողովուրգբ
այս
բ՛"րեմասնոլթիւն–
«Նիւ Ե"րք Թայմզ» իր Փետրուար
9
թի՚֊՚՚փ
կր Հրատարակէ
Հիւլէական
Յանձնաժոզովփն
Տո ւնո լարի
զեկուցումբ
ի մ աս ին ռուս
ղիտական
սլաբբերաթերթի
մր յայտարարութեան
որ կրվե
րաբերի
Ալիխանովփ
շռնզալից
(ս1է1Զ - Տ6ռՏՅէ10ՈՁ1)
զիլյոաբարո
ւթեան
։
« Թայմզ
2>
մէջբերոլմ
մր կ՚րնէ նաեւ
խորՀր
գային
«Ամենա»
թերթէն, որ կոմսոմոլի
(երիտա–
ս աբղա կան
կազմ ւսկԼ րւղութեան)
օբկա՝)ն
Հ , ել կբ
յիշէ անուններբ
ա յն գիտուններուն
որոնք կարե -
լոր գոբծեր կատարած
ենՀիւլէական
գիտ
ու -
թեանց
մարզին
մէջ։ Այգ առթիւ
կ՝աբձանազրէ
անունբ
Ասլրամ
իսաքօւԼիչ
Ալիխանօվի եւ իր եղ -
րօր՝ Արտեմի
ի . Ալփ խան եանի
ո րոնք գտած են
« վարիթրօն՝»ներբ
1946^5՛
եւ կ^աւելցնէ
•
« Այս եզբա յբնե բբ Հա յեր
են ։ Պ • Ալի խ տնե ան
սլաՀած է իր անուան
վերջի
Հայկական
Հնչումր»։
Ուոշինկթլնէն
Փետրուար
7
թուակիր
Հեռա—
գիր մբ, նոյնսլէս
«Թայմղ»ի
մէջ, կր Հազոբզէ
Հե
տեւեալ
տեղեկութիւնբ
.
<; Տիեզերական
ճառագայթ1ւերոլ
մէջ
ցաբգ
անծանօթ
տասնբվեց
^ւախնական
նիւթի
կազմ ու —
թիւննեբ
ղտած
Րէէալու
ԳԳԸգագին
էո՚-րր
տրուած
է ռուս գիտական
թերթի
մբ մէջ։ Այս նոր մաս —
նիկնե բ ր կր Հաչո լուին
Հ՜ա բիւր էն քսան
Հազար ա–
.լելի
մեծութետմր
քան ելեկտրոնր րստ ռուս
գի—
տուն Ասլրամ
իսաքուէիչ
Ալիխանօվի : Ոան մր
չենք
գիտեր
, այս երկրին մէջ, Ալիխանօվի
կարոզու
—
թեանց եւ վււտաՀե լիութեան
մասին,
բացի
սա
սլա րագա
յին թէ ան սլա շտ սլանե ա ^ է ռուս
մ եծ
գիտնական եւ Բէմսլրիճի
նախկին
սլբոֆէսէօր
Փ ի–
թրր
՝Բ՚"փիցա
յի որու տե սակէ տնե
բբ մեծ
արժէք
եւ յարգ
ունին
ամբոզջ գիտական
աշխարՀի մէջ ։
Պ • Ալի խտնո վի վե րագրո լած
գիւտ ր եղած է
1946/Տ»։
Ան այժմ
սլետն է Հայաստանի
9000
ռտք
բաբձրութեամ
բ լերան՝
Արագածի
գագաթր գբտ—
նուոզ աշվսատանոցին
, ոչ շատ Հեռու
ււուսական
ծանօթ
Հիւլէական
աշխատանոցէն
:
Ա՝ ասնիկներր
զոր կրցած է անջատե
լ այս
բաբձր
լեռնա գագաթր
Հասնող ճառագա
յթներոէնւ
շարունակական
ռմբակոծումէն
, ճառաղա
յթնե ր
որոնք
եբկրի
րարձր
մթնոլորտր
կր մտնեն
քանի
մ ր մ իլիառ
ե լեկտբոն
վօլթի
ուժով
, գտնուած
են
գրական ելժխտական
ե լեկտրա կանո ւթեամբ
լեց
ուած
միանգամայն։
Հաւանաբար
ասոնք կր սլա -
րունակեն
ա յժմ
մ եզ ծանօթ
«մ րսօն^նեբր
, մաս -
նիկնե ր
որոնք յառաջ
կուգան երբ մեծ
ուժով
տիեղերական
ճառագա
յթնեբ
բարձր
մթնոլորտին
մ էջ կբ կոտրեն
Հ իւլէ
մ ր երկվա
յր կեանի
տասր
մ իլիոնեբոբզ. կամ մէկ մ իլիոնե րորգ
ժամ
անակին
1947/՛
"կիգրնեբր
Պ • Ալիխանովի
գիւտր Հա
մարուած էր անՀալատալի»
։
•
ԱՀա
մէկբ
երեք
միլիոնին
մէջէն
որ վեր
կ՚առնէ
Հայ աղուն ճակտին
նետուած
քտրր եւ
կ^բսէ
. « Ե" սլիտի
բսեմ
վեբջին
խօսքր» : խայ
տուն
օրինակ
մր մեբ աքն ե բ իտասա րգութ
ե ան որ
կբ Հարցնէ գեռ թէ ի՛՛նչ
կրնայ
լ ն ե լ , թէ ո^վ է
թք
... ։
Երբ
օր մբ առիթբ
ներկայանայ
, սլիտի տես
նենք թէ ամեբիկաՀայ
ե րիտասա րգութ
իւնն ալ
ունի իրներկա յացուց
ի^ւեբր
Հ իւլէական
աշխա -
տանոցներուն
մէջ , գիտնականներ
, որոնք եթէ
Վեբջերս
րնգՀանուբ
Հետաքրքրութիւն
շար -
ժեցին
«
6առաջ»ի մէջ եբեւցտծ
քանի
մր յօգ -
ուածներ
որոնք կր չօշափէին
մեր
երիտասարղնե–
րու
ամուսնութեան
Հարցր։
Տիկին
էսէն
Բի՚-ղանգի
յօզուածին՝
բնգվզու–
մով սւաաասխանեցին
Հայ օրիորգներ
, ր"ելով թէ
արգար չէ երեւոյթ
մր բուորին
վեբագբել
ել
րացտռիկ
ղէպքեբէն
րնգՀանուբ
եզրակացութիւն
Հ անել
:
ւ
Վերտերս ալ Լիբանանի
մէջ Հայ կիներու
՚ / / – ^
մագիծր
բնոբոշելու
փորձ մբ կատարած
էին, ո - ՝•
բուն պատասխ՚սնած
էր Աօսին,
Հակիրճ ել սլատ–
կեբալից
կերսլով
։
Եսկ
՚Լեր^ե րս
^ե բմինէ
ստո րագրո
ւթեամր
յօգուած
մր երեւցաւ
«Աինակոլկ
Աանուկ»ի
սլա–
տաս խան ։
՚ԼքՈյն
մ աաՀ ոգո ւթեամր
Հա յրենա կից
մ բ
յ օ զ –
ուածով
մբ կ^առաջարկէբ
Հայ սլարասրաՀ մբ ու
նենալ
, որուն ի սլատասխան
«Յառաջ»
խմ րա -
գրական
մր նուիրեց : Աօսին ալ ձայնակցեցաւ
ի–
րեն քատուկ
ս րամ տոլթեամբ
: Նախ
բսենք որ
մաանան շուած
թե բութ իւննե ր բ , թէեւ
բացառոլ -
թիններ են րա բե բա խաա
րա ր , սլէտք չէ
ջանանք
ծածկել
, ոբովՀետեւ
կրնան վարակիչ
գառնալ :
Բտցտրձակասլէս
Համակարծիք
եմ
Հերմինէ–
ին , երբ կ՝րսէ թէ «մայրերն
են այգ
յաւակնռտոլ–
թեան
մեծամոլութեան
եւ ծուլութեան
սին
մտայ–
նոլթիւններբ
նեբաբկողբ
իրենց
աւլջիէ^եբու
Հո -
գիներէն
ներս»
։ ԱՀա այստեղ է որ մեբ մատր
ճիչգ
վէրքին
՚Լւ՚այ գրած
կ՝րԱանք :
Այսօբ
աշխարՀիս
զրեթէ
ամէն
կողմ
Կինր
տիրացած է որոշ իբաւունքներոլ
եւ գիրքեր
ստեղ–
ծած
բազմաթիւ
մարզերու մէջ :
Հ՛՛՛յ
կինն ալ կբ ջանայ ետ չմնալ
իր
Եւբոսլտ–
ցի սեռակիցներէն՝
ուսման
դեզարուեստի
, ճաշա
կի, կենցաղավարութեան
եւայլնի մէջ :
Հայ
մայրը այգ րմրռնումով
իր ազջիկբ կբ
պատրաստէ
կեանքի
պայքարին
, տալով
անոր ո -
րոշ
կրթութիւն
ել աբՀեստ
։ Եւ սակայն
ամուս
նական
Հարցին
շուրջ իր աղջկան
ներշնչտծ
զագա–
փարներր չեն Համապատասխաներ
զործնական
նոր
րմբոնումներուն
:
Եթէ
նոյնիսկ
ընգունինք որ կնոջ կոչումր չէ
ներբ
ունի,
վ ախ չ կ ա յ , չ ի կ ռ ր ս ո ւ ի ր ,
ուր որ ալ
ըււ՚"յ
՚–
Այս
յուսատու
կողմր
պարզելռվ
Հանգերձ ,
չեմ
ուզեր
րսել թէ եղածաշխատանքըբաւական
է :
ԸնգՀ ա կա ռա կն , եթէ մէկ կողմէ
ժողովրզին
ձիբ–
քբ մեծ գեր կր կատարէ
, եղած
արգիլնքին մեծ
մ աս ր պտոււլն է ձեռք առնուած
մ իջո ցնե բ ո էն եւ
չատ
աւե
լի պէտք է րնգարձակե
լ եւ խո բացնել ,
կ ա ն ո ն ա ւ ւ ւ ր ե լ
եւ
կ ա զմ ա կ ե ր պ ե լ
թափուած
աշիա–
տանքը մեր փոքրաթիւ
ժողո վուրգին
մէջ, աւելի
փայլուն
արգիւնքնե
ր ստանալու եւ մեծ ազգ մբ
գաոնալու
Համաբ։
Թող
թեթեւ
լաւատեսութիւն
մ ր չնկատուի ,
երբ
ըսեմ թէ պիտի
ունենանք
մենք այգ մեծոլ—
թիւնր, այգ մեծ ազզը։ Ոչ միայն
յուսալից
եմ
՚ " յ գ մասին,
այլ ել Համոզուած
եմ ատոր,
միայն
թէ , աւելի ել աւելի աշփ/ատանքի
պրկում ու
բ ա զ ւ ք ա կ ո ղմ ա ն ի օ ր է ն կ ա ն ո ն ա ւ ո ր ո Ն թ ի Ն ն
պէտք է ։
Զտեսնենք
, չլսենք
փոքբութ
իւննե ր , ուրիշէն կամ
մեղմէ,
ք ա լ ե ն ք մ ե ն ք մ ե ր ճ ա մ ր է ն
աւելի
ամոլր ,
աւելի
խրոխտ ,
աւելի
ա
րգիւնտլէտ
եւ լնգՀանրական
աշխատանքով
, աւելի
ուսում–
նտսիրելով
մերպաՀանջներր
,
մ ի ա ս ն ա կ ա ն օ ր է ն ԱԼ
մ ի ա ն ձ ն ա կ ա ն օ ր է ն :
Մեր
մտաՀոգութիւնը
պէտք չէ րլլտյ
այսինչ
կամ ա յնինչ
գազութ
ին Համ ար , այլ, ինչպէս կ^ր–
սէ ՛Բո լպա
յի Հա լբենակից
բ , քանի որ ցալր
ամ է~
նունն է, մերմաքառումր
պէտք է րլլայ
հ ա Ն ա ֊ .
ք ա կ ան,
որոշ,
հ ի մ ն ա կ ա ն ծ ր ա գ ի լ ա վ ։
Երբեւքն
կ՝իմանան՛ք
պասէաՀական
լուրեր
նսր
էշխէստիլ իր տունէն
գուբէ
լ
իպոէ
սլատ րաստ
ուի
լ ներկայ
կեանքի
պա յմ
աններուՏւ
գժա ա բութեանց
գէմ ։
Մեր մէջ շատերու
Համար
կիներու
աշխա -
տտնքք, ամուսնանալէ
՛Ա՛ ր^
գժբախտութիւնւ
՛կբ Համարուի
։
Այոպէս
օրինակ, եիբ մէկու
մր լալ մարգ
րլ
լա լու
մ ասին կբ խօսուի
, յաճախ– գիտել
կուտան
թէ
*
ւ՚^^է թեմ , կինր մեքենային տակէ չի կրնար
ելլել»։ Եւ կտմ աշխատող
կնոջ մբ մասին արգա–
Հատա՚էւքով
1ք՝րսեն. «իւեղճր
կ՚աշխատի».
. •
Ո՚րիձ
աւելի ցաւոտ կէտ մբն ալ
Հետեւեալ
Ալիխանովի
աստիճանին
չեն Հասած
, գէթ կա -
տարած
են գիտական
յ ի շատակե լի նուաճումներ
։
Պէտք է ր"ել ոբ Ալիխանեան
եզբայրներու
գիւտր կր Հետաքրքրէ
աշխարՀի
րոլոր
գիտուննե–
րր եէ ուղղակի կապ չունէի
Հիւլէական
ռումբի
ոլատրաէէէէւմ ան կամ գործածութեան
Հետ։
ժ .
ԱԲԻԿԵԱՆ
կամ
Հին, ւիոքբաթիւ կամ բազմաթիւ
րախտին
ձղուած
, կորուստի գատապաբտուած
կամ
Հ " " ՜
կազմ ակերսլուած
զանազան
ղազութներէ : Օր մ ը
Ապանիռյ
քանի
ւքր Հայերուն
ւէ՚ասին , ուրիշ
օր
ւ1 ր
Ալժեբիոյ
, Մարոքի
անկազմակերպ
եւ
քաՀանայէ
մր իսկ ղրկուած
Հայ խմբակներու
մասին։
Անգին
կ՛՚առնենք
կիւրենայիքէն
կամ ք>)արթու–
ւ1՝էն օրինակելի
կաղմւսկերսլոլթեան
տեզեկութիւն–
ներ , Հտզուազէպօրէն
ՀնգկաՀայր
կր խօսի եւ
ցաւաէ
կ՝իմ՚՚ւնանք
որ այգ մեծապէս
Հայրենասէր
ղազութր
բոլոբուիյէն
աչքաթող
եղած է, րայց Հա–
կառակ ատոր կբ տառապի
Հա յ րենա ս
իրութեան
մորմոքով,
էլուզէ
լսել
մայբենի
լեղուն, պատ -
րաստ է տալու
իր սիրտն ալ, իր
Հարւէտութիւնն
ալ,
եւ... Հիմնական
Հեէոաքբքրութիլն
մր ի"Կ
ցոյց
չի տրուիր
անոր Հանգէպ։
Ամէն բան
վեբէն
էջմիածինէն
կր սպասոլի
, ե-ւ անկէ
կը
ւլրկուի
երկու
տարին անգամ
մը. . . նուիրակ մր
իբրեւ
շրջուն
այցելու...։
Փոխանակ
Եւրուզայի
եւզոյգ
Ամերիկաներւււն
էՈւայուն եւ նէէտակեաց
նուիրակ
ներ
լլրկելու, լաւ ել ճիշգ չէ՛^ր ՐԱար որ այգ Հե–
ռտւոբ
՚էտյրերր
ղրկուէ
ին նուիրակներ
մնայուն,
նոյնիսկ
մինչեւ
Ջինաստան եւ Փիլիպպեան
կըգ՜
զիներր։ Այս րռլոր
Հեռաւոր
վայրերուն
մէջ կան
ցիրու ցտն մ տքուր
Հա յբենասէ
րնե բ ,
բոլորովին
անառէս^էորգ
, եւ կարօտ
Հայերէնի
, Հայկ՛
ծէսի
եւ
մ շակո յթի : ինչո
՚^լ
այս
խոբթոլթիւնր
անոնց
Հանգէպ
, եւ պէտք
կա՛^յ անւզատճառ
ւքերէն սպա–
սելու
ամէն
ինչ ։
(Մնաց՛եալր յայորւլօվ)
թ–. ԳԱՌ՛ՆԻԿ
Fonds A.R.A.M
