2 *
;
Հակսէռսւկ
ք՚Լկա՛
2իւ Հ ամ աՅւա յնո
ւթ
ե ամ բ. ե–~
ւյաձ ֊ւանգէսաւոբ
յա յտա բա բ
ո
ւթե
ան
ոբուԼ
ոեւէ՛՛
մէկբ
՝,ալած՜անքի
ւղէտէ
*ենթարէուէբ,
Հայաս
—ւ
աւսնէ •^անբասվետութետն
շրք"՚նթն
1չատաբուահ՚\
Հ ա կա բո լշե
լի
կե ան ա բ ա բ քնե
ր
ո լ
Համաբ , անՀ բա - ՝.
մե շտ էբ խուււափի I բո
էո բ սլատաՀ ականո
ւթ
իւն - :
նեբէն:
՚իա^ակցոլթեան
*Իեբաւչոյն
մաբմնին՝
ք
՛իւ ՜ ՝•
րո
յի կարդ ագր ութեամ
բ
,
կր Լուհ ուէին կուսակ - •
ցական Բ"է" ր մարմ իննե րբ
-.
՚իեռ
այսօր իսկ, երեսուն
տարի
՛թ՛րքէ սրաի՝^
ձմլումով կբ յիշեմ
Երեւանի
կեգր •
կոմիաէի^
վերքին
նիստր,
գումարուած՜
Գեկտեմբեր
2ի առ
—ւ
տուն
, Գաշնակցութեան
Տ
Ա
՛ն մէք :
Ոչ ոք կրփորձէր գատա Աւարտել
խո
րՀ րգա
յ– ;
նացմ
ան
մասին
տբուահ՜
ո
րո շում ր
;
Բա յց , լուբք
1
առա
րկո
ւթիւննեբ
ձեւակերպուեցան
կուսակցա
— \
կան
մ արմ
իննե բու
լուհ՜մ ան
Հ բա Հանգին գէմ : ;
վ^սաաՀ
ի
լ
բո լշեւիկեան
խո սաո ւմնե բուն
եւ֊՝
լուհ՜ե
լ մեր կագմ ակե րպո ւթիւնր
, կր Համ արուէր
Հ
Նանր սխալ
մր։ Ա՝ ինշգեռ
պաՀե լոփ
գոնէ մեր •
գլխաւոր
մարմիններբ
• Հնա րաւո
ր պիտի
րյյաբ
՚
աւելի
գորհ՜նապէս
նպաստել
նոր կացութեան
ամ– ՚,
րասլնգմ
ան :
\
կային
տարբեր
Հ իմնաւո
րումներ ալ,
ի
նր -
պաստ ա յս տեսակէտին : Բա յց
ի
վերքո
յ , անկա -
ւ
ւ՛ելի էր րնգգիմանալ
մեր կուսակցական
կաբգա
— ;
պաՀութեան
:
Այս
ձեւով, ոչ միայն
վերք կր տրուէր
մեր ^
մ ա րմ ինն ե րո
լ գո րհունէութեան
եւ գո յութեան
, ^
• ա յլեւ կր Հ րտՀանգ ուէր • «Բոլոր ա յն րնկերներր \
որոնք
՛ո յս կամ այն պատճառով
վտանւլուահ՜ կբ \
նկատեն
՚լիրենք
, կատարուահ՜
փոփոխութիւնով
, I
պէտք է Հեո անան
Հ րապա բակէն եւ խուսափին \
շփոէ մ ունենալ
իշխանութեան
Հետ» :
(
Միւս կոգմէ , «փաանգէ
ցերհ
լ^ւկերներր
կր
I
պարաաւո
բուէ ին
,
շարունակել
իբենց
առօբեա
յ ՜՛
աշխատանքնե
ր ր (անձնական եւ Հանրային)
եւ ^
նպա
ս աել
նոր կացութեան
ամ րաւցնգմ
ան
հսնր •
աշխատանքին » :
%ո
յնիմաստ
կարգախօս կր արուէր
ոչ—Գաչ -
V
նակցական
աարրերուն
ել առՀասարակ
ակամայ \
չուաբում
ի
մաանուահ՜
մուլովրգակտն
՚լ՚ոն -\
գուահնեբուն
:
՚
Հ
1920
Գեկաեմբեր
շի իբիկռւնր,
վւաստՕբէն
Հայաստան կր մտնէր
խորՀրգտյին
.վարչաձեւին
Վ
տակ
:
^
Հ • Հ • կառավարութիւնբ
ել Հ > Ա • Գաչնակ– ^
ցութիւնր
անագմոլկ կբ քաչուէին
Հրտպտրաղէն
: •
Գէպի
ներքին
գաւառներ ել արտասաՀմ՛
ան
Հ
ոլգգուեցան
բաղմ աթիւ. պետական
, Հանրա
յին եւ
կուսակցական
գորհիշնեբր
, խուսափելու
Համ
աբ
Հաւանական
բոլոր
րա բգո ւթիւննեբ
էն :
;
Հ • Հանբապետական
կառավարութեան
վար
— յ
չտպետբ,
լնկեր Ա • վ^րացեան
կր մնար Երեւան
, ՚՝
որպէս
միակ պատասխանատու
ներկա յացուց
իչր Հ
Գա ^ակցութ
եան :
\
Վերքալոյսի
թանձր
ստսլերներր
տակաւին
Ե— ^
րեւանի
վրայ
չ^ւսատհ
, մեր նուիրական
եռագոյնլ՛ |
Կ(Լ ԼՔէր
պաչաօնական
Հաստտտութիւննե
բու |
վրայ
ամրացուահ
իր կայմերր։
Առանց
ցոյցի եւ ՜;
աղմուկի, կբ փոխագրուէր
Հայ մարգու
սրտին Հ
խոբբ
...
։5
Երեւանի
տմգոյն
փողոցներէն
երթեւեկող
ւ
փարանոտ
բաղմ
ո
լթիւննե
բու
գէմքին
վրայ, թախ– ^
հ
՜ոտ
մպիտ մր կր գհուէբ
սլաՀ մբ։ Գնգապետ \
կուռոյի
ձիաւոբ
խումբն է, որ կբ Հսկէ մայրա– \
քաղաքի
անղորրոլթեան
:
;
Հանբապետական
բանակի
գարգն ու պաբհան–
յ
քր կագմող ել երբեք պարտութիւն
չկրահ
այս ղօ– ՝,
րամ ասի ներկա յութիւնր
ա յգ
պաՀուն՝՛ գեռ նոր \
սկսուահ
վարչակարգի
մռայլ
մամերուն
, չափով
մբ կր սվւովէէր տաւլնապի
մաանուահ
Հոգիներր :
Գրօն իր գորհակից
Աիլինի
(Լբգրանի պաա–
ո լի ր ա
կո
ւթ ե ան
գինուո բական
կ^ոբգ) Հետ , ձեռ– )
նարկեր
էին առմամապէս
երկրի գերագո
յն իչ — )
խանութեան
իրենց
հանր պաչտօնին :
^
կարմիր
բանակն ու ի/• Հայաստանի
Աեղա -•,
փոխական
կոմ իտէի
(Տեղկոմ
, կառափարոլթիւն)
^
կաղմ ր Երեւան
պիտի
Հասնէին
Գեկաեմբեր՝
5էն Հ
վերք
միայն :
Տարիներէ
ի
վեբ Հա յութիւնր
կտրուահ ԲԱա
լով
Ռուսասաանէն
, տակաւին
ի
վիճակի չէր յբս– |
տակօրէն
՚ղատկերացնելու
բոլչեւիկեան
Ո՚ուսաս–
-՝
տանի
նոր
ղիմ ագիհբ :
Այսու
Հանգերձ
, ռուսական
նախկին
մեհոլ -
թեան,
ումի եւ Հարստութեան
մասին
եղահ արա–
մաղրոլթիւննեբր
կր վերտՀաստատոլէին
:
Մեր
հանր պա
յմ աններուն
մ էք
, ա յս վերա -
զարթնող
տրամ ագբոլթէլնր,
գլխաւո
բ ագգակ -
ներէն
մէկր պէաք է նկաաել
Հաւանաբար
, առանց
արիւնի
կատարուահ
վարչաձեւի
վափո խութեան
:
Վեբքապէս
, գէպքեբու
ամբոզք
լնթացքբ կբ
սաեզհէր
Հոգեբանական
այն փփճակր, որ կրնար
գրական
նախապայման
մը Համարուիլ
խորՀրգա–
ՀայկազոտԱ
Հապհչեա
յիչաաակիԱ
Մխխաք
Աթրաքի
ՕՕՕԱՄՇԱԿԸ Վ ԻԷ Ն ՚ ւ ւ Ա Յ Ի Մէ^.
Այսօբ՝
իմ՛ աարիքս
ունեցող,
յիսունը ան-
ցահ,
որքան
Ամ ասիացիներ կամ Մ
արղուանցինեբ
կան
Ֆրանսայի
մէք, վստաՀ եմ որ
սրտաճմլիկ
վ իչտ
մր զղացին
իմանալով
Հայկազուն
Հապէչ -
եանի
մաՀր
յ
Բազմազան
յիչատակնեբ
կ՚արթննան
մէքս եւ
չաբմանկարի
մասլալէնի
մբ նման աչքիս
առքեւէն
կր
սաՀին պատկերներ
Հապէչետնի
կեանքէն
, որ
եղալ
միչա յարափոփոխ
,Աարտ
ամսուան
եբկն
քին պէս , ւէ երթ պա յհառ
արեւոփ
կա յհկլտուն ,
մ երթ կա պա րագո
յն վարագո
յրուէ
մ ոխ բացահ :
Ամ ասիոյ
իբրանոսեան
վաբմարանէն կբ ճանչ–
նամ
զինքր
,
19054*՛
սկսեալ : իր
աշակեբտներէն
էի
՝• Ուսուց
ի չ եղահ էբ մ եզի
, ե րիտասա
րղ
, Աբ -
մաչէն
նոր եկահ. Հայերէն
լեզուի
,
Հայոց եւ
լնգՀանուր
պաամոլթեանց
ճոխ պաշարով
մր բեռ–
նաւս րուահ : Բոլոր աշակերտներս
անմ իքապէս
սի–
բահ
էինք
՚լինքբ
մանաւանգ
իր
մ ե ւլմ ո ւթե
ան ,
պարզութեան
եւ լնկե րական
անուշ
վե րաբե
րմ
ան
շնոբՀ
իլ
;
Համիաետն
մութ եւ խիստ
օրերուն կր
պատմէ
ր մեգէ
Հ՚ոյոց
պատմութիւնր
բերանացի
եւ
՚լգո
յշ իր բացատ
րութիւննե
բուն
ալե լցնե լով
Հա
յ –
րենասէբական
եւ յեղափոխական
յուզիչ
Հ."՚՜*՚Հ
^ 1Լ
ոբ կրթափանցէր
մինչեւ
մեբ մատաղ
Հողինեբուն
խոբբ :
Իր ողբացեալ
քո յրր,
Բրաբիոն,
ուսուց
չուՀի
էր
մ իեւնո
յն չրքանին
նո յն վարմարանի
Աղքկանց
բամնին եւ քո յր - եղբա
յր բացարձակապէս
ղբա–
ւահ
էին Ամասիոյ
մ՚ատղաչ
սերունգին
միաքն ու
Հոգին եւ անխառն
Համ ակր անք
ստեղհ՚սհ
Հապէչեան
ամուսնացաւ
1909/՛*՛։
Օսմ • Ա աՀ–
մանագբութեան
բերահ
ազատութիւնբ
ելմանա -
ւանգ
երթեւեկի
ղ ի ւ ր ո ւթ ի ւն բ
ողե
լոր եցին
զինքր :
Ջէր
կրնար տեգր Հանգարտ
մնալ,
Եւր՚՚՚գա - Փա–
րիղ Կ՝ե բազէ ր , մարմաք^ւ
ունէր
աւելի
սորվելու
կաաա րե լազ
ո բհե
լու իր սլատմ ութե՚սնց
ուսումն
ու
Հմ տութիւնբ : Ջգե ց կինր եւ գաւ ակներր
, փոք–
րի-կը Վ^արուման
, ապաՀ ոփ ւԼիճակի
մէք եւ մ եկ
նեց
ալ
քիչ ատենէն
վերագաոնալու
յո յսով
կեանքի
պա
յմ աննե րր տարբեր
գուբս
եկան
, Հա -
կառակ իր վւա վւա քին
չվեր աղա րձ՛ո
է.
Ամ ասիա :
՛Բանի
մ ը աարի վերք
, պատերազմ
, քարգ,
տեղա–
Հանս ւթիւն
ոչնչացուցին
կին ու զաւակ ել Հա-
պէչետն
մնաց
Փարիզ։
Երբեմն
կու չա , մերթ
ա—
նօթի ապրեցաւ
նախորգ
Մ եհ Պա՚ոե՜րազմի առա —
քին մէկ - երկու տաբիէ/երր :
*
Այն
Ժամ անակ
ԳաՀ իրէ կր ՛լ ՚ոնուէի եւ կբ
.ստանայի
երրեւէն իր յոլսաՀաաի
լուրերբ եւ կր
մ տահէի թէ ինչ կերպով
կրնա
յի իրեն
օգտակար
րլլալ :
1916/՛*՛,
լ^"Ր՚^Ի՚–
ոգբացեալ
Հօրս,
Տոքթ՛
Շս՚մլեանի
, ոբ ԳաՀիրէի
Ազգ՛ վարժտրանի
Հոգա–
բարձութեան
նախաղաՀն
էի՛* յաքողեցայ
դինքբ
Հրաւիրե
լ ՛ո՛ս լ իբլ՛^՛ ՛֊ ուսուցիչ
ԳաՀիրէի
Գա
լուստեան
վարժ-արանին : ԳաՀիրէի
երիտասարգ
աչակերտ՚՚ւթիւ^ւն
ալ Ամ աս իաց ինե բուս
նման սի -
րեց
՚լինքբ
յ
1918/՛
ղին՚ոզագարէն
վերք, Հտսլէշեան
ղարձ
եալ
փոթորկեցաւ
: Կր աան քուէ բ իր տեղբ «տի -
տիկ»
բաւելէ : Փաբիզի
մէք լրքօրէն
Հետեւահ էր
Հնո
ւթե անց
ւլ իտութեան
, մ ասնա
ւոր արաբ Հին գր–
րամնե
բու
ե ւ. Հին ղիբքերու եւ ձեռտզ
իրն երու \
Կ՝ ո լզէ բ օգ՚ոազո
բհե
լ իբ պաշարն ու Հմ տութիւ -
նր : ՚Հյետուեղտլ այգ ասպարէզին
՚քէք եւ ի Հաշիւ
Հարուստ
Հ ա յ հիւաիսոաի
գո րհա րանատի
րոք
՚^ Րէ
ճամ բո րղ եց
Մ օտաւո
ր Արեւելքի
ղանա՚լ՚սն
եբկիբ– |
ներբ, նսլտստաւոր
արգիւնք
ձեռք
ձղելոքի
։Փայլուն •
էր Հապէ
շե անի
կեանքի այգ շրքանր եւինք բարի
1
եւ աոատաձեռն
էր իր լաւ օրերուն : ՎստաՀաբար
1
ղիտեմ թէ՝
1920 - 22^*՛,
Պազեստին,
Աուրիա, \
Կ ի լիկիա , Պոլիս , իրճամ բո բգութեանց
րնթաց - \
քին
, անշատ անզաւՈւեր
Հանգիպահ
էր ցիրուցան
I
եգահ
Մ ար՚լու՚սնցի
ել Ամ ասիացի
Հայրենակից -
ւ
ներու եւ լայնօրէն
օգնահ էբ անոնց :
1
1923^*՛ 1
՛ւ ե բքացուց
իբ ճամ բոբգո
ւթիւննեբ
ր ,
քագաքական
եւ ՛ո լ լ փ՛ո փւո խութ ի^ննI^րո
ւ Հետե -
ւանքով^ եւ
Հա
պէ շե ան ինկաւ
գարձեալ
Փարիզ ,
տ յս անգամ
իր Հ ա շւո
յն գորհելու
Հին
զիբքերու
եւ ձեռագիրնե
բու
առուհախով
: Գմուաբութիւն
-
ներր չուա
Հասան
, , ապրուստի
Հարցր
հանրա -
ցաւ
, ֆիզիքապէս
տկարացաւ
ոզբացեալ
ուսու -
ցիչս , Հիւանգոլթիւններր
իրարու
յա^որգեցին ,
իրենց Հետ բերելով
ՀետգՀեաէ
աւելի
ճնչիչ
թրչ–
II
ւտ ռո
ւթ ի ւն մր :
Հապէչեան՝
իր Հայերէն
սաՀ ուն
դբիչ"վր եւ
ՎիկՆՆԱ.
12
Փեար.
(Յաււաջ).֊
Մեր փոք^
րաթիւ
գաղութր
քիէ անգամ
առիթ
ունեցահ է իր
անգամներու
մեհագոյն
մ աս ր՚^ւղքո
ւնե
լու
ազգա^
յին
քեր՚ք
մթնոլորտի
մէք։
Այղ բացառիկ
օրերէն
մէկն
եղաւ
Մխիթարեան
Միաբանութեան
Աոբե–.
լենակ՚սն
Հանգէսր իր Հիմնաղիրին՝
Մխիթար
Աբբայի
մաՀուան
200ամե՚սկին
առթիլ,
Փեար ^
ուտր 11ին։
Նախապէս
եղահ
Հրաւէրի
մբ փբայ,
քաղքիս
եւ շրքակայ
արուաբձանԿ՚երու
Հա յութիւնր
կէս
օրէն վերք ^ամր ձ-աին
Հաւաքուահ էր
Միսի -
թարեանց
վանքր
, ուր նախ առիթ
ունեցաւ
Մատե–
նագարան - թանգարանբ
տեսնելու,
շօչափելոլ
ել.
գնաՀաաելու
այն Հսկայ աչխատանքր,
զոր տա -
բահ էր Մխիթարայ
այս Տունր, մօտ
150
տար
ուան
չրքանի
մէք, Հաւաքելով,
դասաւորելով
ոլ.
մչակելով
Հայկ.
Հնոճթեանց
վերաբեբեալ
անգին
գանձեր
ձեռագիրներ
, դրամ՛ներ,
գրքեր,
թեր–
թեր
, տարաղի եւ եկեղեցական
անօթնեբու
ւիերա–
րերեալ
մասնիելներ
եւն.
եւն՛։
Ա՝ խիթարեան
Մ ատենաղա
բանի
վարչութիւնր
այս
առիթով
բացումր կր կաաարէ
ր նաեւ
քանի
մր նոր սրաՀներու
, որոնք
չ ք ե ՚ լ
պաՀարաններռւ
եւ գարաններու
մէք կ՚ամփոփէին
փերքին
50
տար
ուան
րնթացքին
լոյս տեսահ
Հայերէն
գրքերու եւ
թերթերու
մեհ Հաւաքահոյ
մբ։
(իամր 4։ր անցահ էր, երբ փանքին
մեհագոյն
սրաՀին
մէք կր Հնչէր
Մ խիթաբի
քառաձայն
ք ՚ ս յ –
լերգր
բացում
բ կա աա րե լո փ բուն
ի՛սկ
յոբելենա–
կան
Հանգէսին : Կբ նախագաՀԷ
ր Ա
խիթարեան
Միաբանութեան
լնդՀ
. Աբբայ
Մեսրոպ
արք՛
/Հապոզեան
, որ խօսեցաւ
Հայրենաչսւնչ
, կրակոա
ճաո
մբ։ Փոքրիկն
ԱնաՀիա
Արսլանեան
արտա —
սանեց
«Զօն
Մ խիթարայ»
, Հրճուեցնելով
Հան -
դիսականներբ
իր Համ արձակ ու սիրուն
ձեւեբո -
վր : Բանախօսեց Հ .ՎաՀան
ինգլիգեան
,
նիւթ
ունենալով
Մ իսի թ՛ո
ր Ա ե բաստաց
իի կեանքն ու իր
դորհին
նչանակոլթիւնր
: «Մխիթաբի
տեսիլք»ի
մ ասին ինքէւագիր
բանա ստե
զհո ւթեամ
բ
գեգեցիկ
ոլզերձ
մր րրաւ
Հ. Աւետիս
քՕրլագեան։
Զուտ
Աւսարիաց
իներ է կաղմ ուահ
երկսեռ
ե
րգչախում–
ԲՐ , գեկա վար ութեամ
բ Հ ՚
Մ ոէիսէս Ա րապեանի ,
եբ՚էեց
«Տէր
կեցո
՛իու գՀայս» : «Հանդէս
Ամսօբ–
եայ»ի
իսմբազրապեէո
Հ. Ներսէս
Ակինեան
ներ -
կայացուց
Մ խիթալ^ր եւ Մ
խիթարեանգբակտնու–
թիւնր,
որուն
յաքոբգեց «Ով մեհասքանչ
դու լե–
՛Լու» խմբերգր : Վ^երքին բանախօսր՝
Հ ՚ Աւիբեմ
Պօղոսե՛ան՝
Համառօտ
ակնարկով
մր գհեց պաա–
կեբբ Միսիթարեանց
250
տարուան
կրթական
գոր–
հունէութեան
:
Երգչախումբի
«Բամ Փորոաան»ով
յայտադի–
րբ վերքացահ
էր , երբ դազութիս
առաքնոբգ
Եգի–
չէ ՚իարգապեա
իւթիւճեան
խօսք առնելով^
՚ԷԲԲ՜
ուատեց
Միսիթարեանց
ազգային
գորհունէութիւ–
նր։
«Այդ
գորհունէութիւնր,
բսալ, կր գնաՀա -
տենք ոչ միայն
մենք,
Վիէննայի
Հայերս,
այլեւ
ամբողք
տիեզերքի
Հայութիւնր»
ու չնորՀտկա -
լութիւն
յայանեց որ Մխիթարեան
վանքր
այսպի
սի
Հաճելի
Հանդէսով
մբ առիթ
տուահ էր Վիէն–
ն՚սյի
Հայութեան
քանի մր մամ վայելելու
Հտյա–
չու^ւչ
մ թնո
լո բտ մր :
^
Կ՝իմանամ թէ մօա ատենէն
լոյս կրտես -
նեն
«Հանգէս
Ամսօրեայ»ի
յսբելենական
թիւր՝
«
Մ խիթար
Տօնագիրք՛»
անունով ել Հ . Արսէն
Այ–
տրնեանէ
խառն
խումբի,
երգի ելնուտզախում -
բի Համար
ձտյնադրոլահ
Ա . Պատարագի
երգեցո–
զութիւններր,
նոլիրոլահ^Մ
խիթարայ
անմաՀ
յ ի –
չաաակին :
՚
Մխիթարի
մաՀուան
200ամեայ
աարեգաբձի
փակումր
տեզի պիաի
ունենայ
Ապրիլ
^Օին Հան–
գիսական
՚զաաարագով
յ
ԹՀԹԱԿԻՑ
յին կարղ երու
Համ
եմ ատտբար
բնականոն
գաբ -
զացման
Համար :
Եթէ այս բոլորր
կարեւոր
ազգակներ
էին ,
չափով
մր գոնէ
մեզմելու
մեր երկրին եւ մոգովր–
գին
ապրահ
տագնապնեբր
, բուն
խնգիրր ա յն էբ
սակայն,
թէ՜ ինչ կբ մտահէ
բ Հայ բոլչեւիկ գե -
կա վա
ր ո
լ
թ ի ւն ր :
Ա–
ՏԷՐ
ՒՈՎՄԱԱԵԱՆ
պատմ աղէտի
Հմտութեամբ
կրնար կարեւոր
գոր՜
հեր
արաաղբել
եւ այգ էր արդէն
իր յաւիաենա -
կան
երաղր
, րա յց ի՞նչպէս
կրնար
իրադորհել
այգպիոի
ձեռնարկ
մր, երբ սաամոքսբ
իր Հրա -
մայական
՚ղաՀանքներն
ունէր եւ օրական
ապ -
րոլսար
յաճախ
ցամաք
Հաց էր ; Շուրք երկու տա
րի աոաք
ինհի կ՝բսէր թէ Ամասիոյ
մասին
ուսու՛^՜
նաս իրական
գորհ
մր պատրաստելու
ձեռնարկահ
էր։
Զեմ դիտեր թէ ձեռագիրներ
ձդահ է այդ մա
սին :
Այսպէս
կ՝անցնին
կ՛՚երթան
անՀաանեբ
որոնք
օժաոլահ
բնահին
արժանիքներով,
գժբախտարար
կր տապալին
կեանքի
անողոք
Հարուահներուն
տակ : Գաոն
եզտլ
Հասլէչեանի
ճակատս՚ղիրՐ
)
ր՚սյց
Հարուստ
են իր յիշատակներն
եւ վստաՀ
եմ
ոբ բազմաթիւ
են զանոնք
սլաՀողներր :
Հ՚սնզիստ
իր քողնտհ
ոսկորներուն
։
ԱՐՄհՆ
ՇԱՄԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
