թեան
չ՚նտր
ութ
իւնները։
Պաղաաաէ եւ իր
չբքւսն–
ներուն
ԼՀապսչանիէ
եւ իյանաքին) մէքընարոլ ֊
թեանց
մասնակցահ–
^5/250
Հոգի։
ՏԽՐՈԻՆԻ
Տիթրոյթի
մէքմեռած է հին
ընկեր մր, Տիգրան
ԱաՀակեան
, ծնած
1879^5՛ ,
Վասսքորականի
Վերի
Հայկաձոր
Կգդի
դԻ՚֊Ղյ՛^
մէք։ Շաա կանուխէն
մաած է
Դ՛աւակցութեան
մէք
Տիգրան
Տէրոյեանի
օրերուն : Գործակցած
է
•Պետոյի եւ ուրիշ
յեղափոխականներու։
Ամերիկա
գացած է
1913^5՛
եւ մինչեւ իր մաՀր մնացած է
Հաւաաարիմ
Գաչնակցական
:
Տունուար
10ին
մեռած է նախկին
չնկեր
մը, Հմայեակ
Տէր Մա -
նուէ լեան , ընիկ Զմչկածաքցի
, որ եգած է
Պոսթը^
նի Հ.
8.
գ. Կոմիաէի
Հիմնադիրներէն
Աւո -
ա
՜Րրի մէք յանկարծամաՀ
եղած է Հ՛
Տ՛
Գ– կոմի
աէի
անղամնե
րէն Առաքե
լ Պ • Հասլո յեան , Խար —
րե րւյ Գաաեմ
գիւղացի
։
ԱԵԲԱՍՏԻՈ8
Հայր.
Միութեան
Նիւ
Եորքի
կեդրոնն ալ բամնուած
է երկու
Հաաուածնեբռլ
,
աասնըՀինդ
աարիէ ի փեր : Ագգային
Հատուածին
աեգե կագրէ ն կ՝ իմ անանք թէ ա յս տարի
Հալէսլի
ուսանոգներուն
եւ կարօտեալներուն
ղրկած է
300
տոլար,
Լիբանանին
բոլմարանին
Հարիւր
տոլար։
Պոլսոյ
կեդրոնականի
ուսանոդի
մը
85
տոլար ,
Պէյրութի
ուսանողներու
ել կա րօտեա
լնե րո
ւ
2օ0
աո
լար , Աթէնքի
ուսանո էգերու եւ կա րօտեա
լնե -
րու
300
աոլար , ՎԼնետիկ
րմ չկ . ուսանողի
մ լ^Հմ)
տոլար , գումար
11;>5
աոլար : Աեըասաիոյ
Հայրե–
նակց ականը
մ ասնաճ իւդեր
ունի
Ամ երիկա
յի գըէ–
խալո
ր քագաքնե
րու ն մ էք , մ ասնաւո րասլէս Նիւ
Եորք, Ֆիլատէլֆիա
, Պոսթրն, Լոս Անճէլըս, Շի–
քակօ , Տիթրոյթ
եւա
յԼն։ Վերքերս
Նիւ Եորքի
մէք
կազմուած
է Նոր Ա երունդի
՜^^\&)^Հ1Հ1
լիկ
մր եւս
(կրտսերներու
միութիւն)
որ ունի մօտ
50
ան -
գամ
: Հայր . Մ իութիւ1ւր
զ լխտւո րասլէս
կր թաս
ի–
րական
Հ : 102045.
մինչեւ
1935
կը
Հրաաարակէր
«Ալիս՛» պտրրերաթերթր,
իսկ
19354*՛
Ի փ^ր ազգ.
Հաաուածը
կր Հրատարակէ
«Լուսարեր»
սլարրե -
րաթերթը
:
ՋԱ8ՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԳԻ
ՋԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ՄԱՐԱԷ8Լ
, 16
Փետրուար
Լէ գՊլիվ
իր
փոքրա
թ ի լ
Հա յութեամբ
կը ներկա յացնէ
մեկու
սացած
չրքան
մր։ ՇնորՀիւ
Հ. 6՛
Գ՛
«ԻչԼսան»
խումրին եւ Համակիրներու
աչիատանքին
,
ունին
Նո ր Ա երունդի
«՛Օ Հան քան եան՛»
խում բը ։
Ջորս
աարիէ ի փեր րացած
են Հայերէնի
դասընթացք
մր որմէ
կ^օգաուին չատ մրՀայոբգիներ
։ Աեբ
Համեստ եւ ղոՀաբերուոզ
լնկերներբ
ունեցան ի -
րենց գպրոց - սրաՀբ , որ գարձած է Նոբ Սերուն
դի
մամ ադրափա
յ ր բ ։ Եւ այս պատուական
Հայու
զաւակներն
են ոբ Լւրենց առօբեա
յ ա չխատ
անքէն
փեբք կր Հաւաքուին
Հայերէն
սորփելու
եւ Հա—
յերէն արտա
յա յտուելոլ : ի րենց իսկ
ձեոներէցու–
թեամբ կը պատրաստեն
աարեկան
քանի
մր Հան
դէսներ
, ուրախացնելոփ
իրենց
ծնողքները
եւ ,.ա -
պաց
ուց անե լոփ թեբաՀ աւա անե բուն ոբ եթէ աչ -
խատին
ամէն բան կարելի է փոխանակ
վայբերան
կանչերու
X
իրենց
վերքին
Հանդէսը
տեղի
ունեցաւ
11
Փետրուար
չաբաթ
երեկո
յ մամբ ^էն մինչեւ ա -
ռաւօտ
Պոմոնի
դպբոց
սրաՀին
մէք։ իրապէս
նեղ
կուգար
սրաՀը : ՈւսուցչուՀի
տիկին
Աղաւնի
Տէօքմ է ճեանի
բացմ ան խօսքէ ն վերք
, Նոր Ս ե -
րունղի
երկսեռ
Լսումբը
երղեց «8առաք
Հայեր»
Լ"մրեըղը,
«Մարսէյեէղ»ի
եղանակով։
Աեաոյ աբ–
աասանեց Օր՛ ԱնաՀիա
՝Րոլոյետն
, խլելով
քերմ
ծավւեր : ՝ՐանԼւ մր Լսմբերգներէ
վերք, կաբգով աբ–
տասանեցին
փոքրԼւկներ
Տիրատուրեան
,
Պէզպէ"*՜
եա^է , Աիմոն եւ Գէորգ
Շաքաբեաններ
։
ՈւսուցչուՀի
Լւն Հեզինա կած
«Մ ա յր Հայաս -
տան» կենդանի
պատկերը իբ ե րգե րոփ
, աբտասա–
նութ Լււննե րոփ արմանացալ
բուռն
ծափերու
: Աե—
տո
յ ներկայացուեցաւ
«Հայկական
Հարս
անիքը»
գեղքկական
երղերով եւ պարերով,
միչտ
Նոբ Աե–
րընղականնեըէ
: ՚Րանի
մը վայրկեան
ղագարէ
վերք ներկայացուեցաւ
« թ ի լ
5
խելազարը»
զաւեչ–
տը , զեկտվարութեամբ
լնկեր Գ • ՚Րէնտիրեանի
եւ
մասնակցութեամբ
–Լէ զ^Օլիվյ՛ Նոր Սերնգական
-
ներու։
Ընկեր
՚Բէնտիրեան
քանք
չէբ
խնայած
ծպտումները
ել ներկայացումը
կատարեալ դար -
ձնելու
Համաբ : Հակառակ
շատ մր դմուարու
-
թեանց : Իրենց
ղերերուն
մէք յաքող
էին բոլոր գե–
րակաաարնե
րն ալ , Ա ուրէն
կաբաղեան
,
Ալոլէր
Մինասեան
, Լեւոն
ԼուսԼւկեան
, Ռէյմոն
Տիրա -
տուրեան
, Օրիորգներ
Շաքարեան
, ՝Րոլոյեան ե–
րեք
Ք՛ոյրեր
ՄԼնասեան
, ՏԼ՚րատուրեան
եւ ՝ք^ա —
չառեաննեբէ
, բոլորն ալ չատ յաքոգ։
Առանձնա -
պէս
կ^արմէ
չնորՀաւորել
Օր • Շաքաբեանր
որ
Հակառակ
աղքիկ
մը
ըլլալուն
յաքոգութեամ
բ
ներկա յացուց
գիւղացիի
տիպա ր
Րաոնաբասը
X
Գեզ տրուես աական
բամ Լւն ր լրացաւ
ճիչգ կէս գի–
չհբին , յետո
յ սկսան խրտխճանքր
ել եւրոպականդ
պա րե ր բ տեւելով
մ Լնչեւ առաւօտ
։
Լէ գՕլիվի
մեր բնկերները
թող վստաՀ
ըլլան
թէ
մ ո զո վո
լ
ր գբ գիտէ
մ իչտ վա բձատրե
լ
նիւթա
պէս ել բարո յապէս
բոլոր աչխաաոզներբ
:
Մ եր
երէց
լնկեր
Հ. Պասմաճեան
այգ օրը աւելի
երի -
տասարդացած
աեսայ
, երբ իր Հետ ունէր
իրենց
պաբտականութեան
դիտտկից
ընկերներ
, Աբրա -
Համր,
Կ Լւրակո՚սնե բ բ եւ Շաքաբեանն
ու Տիրա -
տուրեանը
։ Ապրիք , տգաք , Գա էակցութեան
ու–
մը
ձեղի զօրավիդ
։
Թղթակից
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
Կ՝իմանանք թէ
Ըշօ1շ
Ի1ՕՈՈՅ16
(^6 IV1ստ^^ս^/՚
«Լի -
սանս Լէէ»ներու
Համ ար կաղմ ակերպած
Գ ՚ նուա -
զ ա Հանդէսր
յատկացուած
է թալքութակաՀաբ
Պ •
Ն՛ Ալալէմճեանի
, ոբ նոյն դպրոցէն
1948^5՛ ԼւՕՇՈՇ6
ճշ ՇօոՇՇւէ
ստացած էր մեծ
յաքսղութեամբ
եւ
ՆԽ\20\ձ
6611ՅՈ^ 1949/՛
մրցումներուն
ալ Ա.մրցա
նակ ՝ Ա .յիչատակութեամբ
։
ՆուաազՀանգէս
ր , գեղեցԼւկ
յայտազրռվ
մը,
աեգԼւ կ՝ունենա
յ Մ արտ
1
ին չո բե քչա բթ ի
ե րեկո
յ
մամր Գին
Ըօօ16 քՎօրաՅԱ (^6 ^ստւզս6^ յ*4ք 1 (78 ւսշ
ՇՅոյւոնէ, աշէւօ
IVI^1^տհ^^հ6տ)
:
Գաշնակով
իրեն
կ՝րն–
կերանայ
ՏԼ՚կին Ա– Ալալէմճեան
;
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ-Ր
ՄԱՐԱԷ8Լ
Կիրակի
,
5
Փետրուար
, «Ար ֊
ծիւ»ր
ք116ՇէոցԱ€Տ
խումբին
գէմ շաՀեցաւ
« ֆօբ–
ֆէ»ով։
Իսկ Փետրուար
\2ին կէսօրէ
վերք
ԱշՕաէ
գաշտին
վբայ
շաՀեցալ
Տ. 0.. Շհ31է1€ԱՃ*՛
Հո չ ակար
խումբ
մը)
6 Օյ
մեծ ուրախութիւն
պտտճառե -
լով ներկայ
մողովուրգին
:
8 ա զթանա
կէն քաքալե րուած
լնկեր
Համ բ •
՛Բա քեան , Մ իութեանս
պաաուո
յ
անգամներէն
,
նուիրեց
Հազար
ֆրանք
։ Նաեւ
«Տարօն» տպաբա -
նը երեք
Հարիլբ
ֆրանք
։
Կը խնզրենք մեր ոԼ՚րելի
թազեցի
մռղովուր -
ղէն որ նկատի աոնէ կիրակի
12
մարտ
թուականը
եւ խուռներամ
գայ
7ք612€ -
Օ.Օա%ի գաչտ, քաքա
լե րելու
մեր մարզիկները
:
Մբցումը
IV13^^3ե^
(Հրեայ)նեբուն
գէմ է եւ
դլխաւոր եւ լաւագոյն
խազերէն
մէկը պիտի
ըլլայ
այս
եղանակին
։
Ա– Արծ՜իէ.
ԵՐԻՏԱԱԱՐԳ
ԱՏԱՄՆԱԲՈՅԺԻՆ
ՄԱՀԸ
Փարիզի Հայ Բմչկական
Միութեան
վարչու
թիւն բ խորին ցաւով կբ յայանէ
իր
երիտասարզ
ել խոստմնտլից
տնդամներէն
, Պ • Արտա չէ ս Տէր
Ատեփանեանի
դառնաղէտ
մաՀր
, որ տեզի
ունե -
ցաւ
Յունուար
շՕին,
Օթէլ
Տիէօի
մէք,
բմչկական
զործոգութենէ
մբ տասը օր փեբք։
Հանգուցեալը
ծնած էբ
1920^5՛ :
Ուսումն
առած էր Փարիզի ա -
աամնաբումական
վաբմարանին
մէք : Վերքին պա
տերազմին
մեծ անձնուիրութեամբ
օզատկար ե -
ղաւ
ՄիւնԼւխի
Աթալակ
ԴԻլի մէք ֆրանսացի
գե -
բ ինե բուն : ՓարիղԼւ ազատադրում
էն ի ՛Լեր մեծ
խան դա վառո ւթեամ
բ նուի րուե ցաւ
իր ասպարէ -
գԼն
, միեւնոյն
ատեն
Փարիղի
ատամ^ւա րում ական
վիրաըռւմական
վաբմարանին
շէՓ "^Ը ^ԻւԻ՚^Ւ^Ւ
պաչտօնը
ստանձնած
ըլլալով :
Հակտռակ
երիտասարգ
տաբիքին
,
Աբտաչէս
Տէր
Ս տե փանեան
չուտով
արմանացալ
ամ
էնուն
Համ ակրանքին
, չնորՀիւ իրլնգո ւնակո լթիւննե -
բուն։
իր մասնագիտութեան
կր մԼւացնէբ
նաեւ
՛լբ–
բական
յատկութիւն
եւ արձակ ու չափածոյ
գբու–
թիւններոփ
1լ^աչխաատկցէր
բմչկական
թերթերու։
ճչմ աբիտ եւ խանգտէԼառ
Հա յ մ րն էր եւ իր
կոր ուստը
կ՚ողբան
իր բոլոր պա չտօնակիցնե
ր ը
Հայ
Բմչկական
Մ իութեան
փարչութիւնր
,
տ յս տխուր
առթիւ
, իր խորին
ցաւակցութիւն
-
ներբ կը փութայ
յայանել
իը վչտաՀար
մօրը եւ
րաղմ աթիւ
բարեկամներուն
:
Փարիցի Հայ իժշկական ՄիոՆթ-եաԹ
վարչռւթ-իՆԹ
ՍՏԱՏԱՆ՚Բ
ՎԱՀԱՆ
ԹԷ՚ԲԷԵԱՆ,
ԱՄԲՈ%ՋԱԿԱՆ
ԵՐԿԵՐ,
Հատոր
3* ՐաԹաստեղծււՆթիւ.(ւ(ւեր : —
Հատոր
՚± •
ՐաԸասաեղծու֊թ-իւննհր:—
Հատոր
7* Եթէ Տէլւր
կամյյնայ
(վէպ)։
Հրատ,
թէքէեան
ֆոնտի
յանձ
նախումբի : Շքեղ տպադրութեամբ
:
իւրաքանչիւր
Հաաորի
զինն է
30
ե. գ.։ Ֆրանսայի
Համար՝՛
400
ֆրանք։
Յաքոբգաբար
սլիաԼւ Հրատաբակուին
միւս
Հատորներր
, Համագումար
15
դիրք՛ Տպ՛
ԳտՀԼ։–
րէ։
Հասցէ
— ^ . 2օս^^է^Յո, 6. Բ. 1060, ս Օ Յ ; «
(Ըց^թէշ) :
ւՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(10)
բ.
՛Բուն չէ գա , բայց
արթնութիւն
է լ չէ ։ կի -
սուխոլբ
՚ոԼքեբբ
նկատում
են , որ Վիճակը
վեր–
քացաւ
։ ԱՀա , Հեռանում
ենմնացած
ագքիկներն
է լ . կարծես
գրանք
մ չուչխց են չինուած ել Հալ -
ւում են այնպէս
, ինչպէս
սարերի
գլխին
չքանում
են սպիտակ
քո ւլանե ր ը , երբ արեգակը
գուրս
է
՛լալիս
մօր ծոցից ;
Աավարբ
մնաց մենակ, նա է լ ղանգաղ,
չատ
գանգաղ
կերպով
Հալւում է : Անցնում են րոպէ -
ներ։
Աչքերը
նոբից
բացւում
են , տեսնել են սկը–
սում , մէկը կամաց կամաց
Հեռացնում
է թմբոլ -
թիւնր : Ո՛՛վ է դա։
Ծառերի
ետեւից
դուրս եկաւ
մի
Հերարձակ
ավքիկ։
Աարսափելի
է նա։ Վարգափառ
չկայ նրա Հա
մար , դզզզուտծ
չորեր , էո ր ու սեւացած
գէմք ,
բաց
ո տնե բ ր :
Ապոլչ է, նա մանչէ գալիս,
այլ
քարչ
է
րնկնում
։ Նրան
զտբմացնում
է ամէն
մի տռաբ -
կայ, որ երեւում է նրա առաք։
ՄէՀրին
լռել է, Գայիանէն
սթափւում
է եւ
իր աչքերը չէ Հեռացնում
այգ աարօրինակ
արա–
բածից : ԱՀա նա կանգ
տոյու սո*փաբի մաա : Ատբ^
բացած է : Ասկոբացած
ձեռքերով
չօչտփում
է ,
եւ յանկարծ
լսւում էմի մ ոնչոց : Ծ իծա՞ զ է դա :
Այո
, նրա նիՀար
չրթունքներբ
յետ են
գնացել,
բացել
են լայն բերանբ եւ սպիտակ
ատամներբ
պսպղում
են : Նա եա է քաչւում
, բտյց
նոբից
մօ–
տենում է եւ նոբից
անաալում է իբը^
Հասկացաւ
որ սափոր է * > •
Մ Լւ քանի
ազքիկներ
նոյնպէս
տեսել են այգ
ԼսեղճԼւն, նստել
են մօտիկ տեղ ել
նայում
են •
զուարճութիւն
է գա , ո րովՀետեւ
ամ էնքը
մըպ -
տում
են : իսկ ագքԼւկր չէ նկատում
նրանց : Նա
կաթ - կաթ թափեց
սափորի
քոլրը,
մի կողմ
գցեց
ծագիկներր
։ Յանկարծ
մի ճնչուած
Հեծեծանք որ
աւելի
ոոնոցի էր նման,
գուբս
թաւաւ նրա կբծ -
ՔԻՅ •
Երկու
քայլ
Հեռացաւ
ծնկեբի
փյ՚այ , ինչ որ
բան է որոնում
, մատնեբոփ
ճանկռտում
է Հոգր եւ
ածում է իբ ծոցի
մէք
I
Այմմ նա լուռ չէ , բայց
արդեօք
ե բգո՞ ւմ է
այգ նուաղած
, խռպոտ
ձայնր,
թէ՛՛
Ի^
է. "1* տաբօ–
բԼնակ ծէս է կաաարում
:
Վերքացնելով
այդ գործն էլ, նա նոբից
մօ -
աենում է ագբիւրին
, մի ձեռքով
քուր է վերցնոլմ
,
մօտեցնում
է բերանին
, եւ դառն
Հեծեծանքները
դուրս են թափւում
այգ բերանից • • • Նա լաց էբ
լինում :
ԳայԼւանէն փեբ թռաւ
տեղից : Ջէր կարելի
ի–
մանալ թէ ի՛՛՛նչ էր նրան Հարկադրողը
այդ լա՛*–
ց ը թէ ա յգ խեղճԼն
նայող
աղքիկների
բաբձրա -
ձա յն ծԼւծազր
, մ ի անողորմ
ծիծաղ
, որ
սարսուռ
տարատեց
րտքաէգի մէքել գսլրսցրեյք
Ֆըան , ապ՛ա
քա րաց րեց : Գայիանէն
վազեց , ղնաց
ազրիւրի
մօա։
Թ չո ւառութ
իէն բ մօտիկից
աւելի
ցաւացրեց
նրա
սԼ՚րտը,
իսկոյն
Հալածեց նրա ղէմքից
այս
օրուան
բոլոր
ուրախութեան
Հետքերբ
։
Ո՞վ ես դու, Հարցրեց նա :
Ագքիկր
նրան չաբմտնացբեց
իբ պատասխա -
նԼն,
անչարմ
կանէէեած էր, եւ նրա մարած աչ -
քեբը Լնչ որ բան ԷԼն որոնում
աղբիւրի
քբի ՚Լրայ :
՚Բեզ եմ ասում , խեղճ
ազքԼւկ , ո՛՛վ ես , ին
չո
լ
ես այղպէս
, նոբԼւց Հարցրեց
Գայիանէն
եւ
մ ատով
Հրեց նրա ուսը
X
Խօսքերր անպատասխան
մ1ւացին , իսկ
մաաը
Հարկադրեց
ապուչին
գուբս գալ այդ լնգա րմա -
ցած
գրութիւնից
, նա նա յեց
Գա յիանէին եւ նրա
աչքերի
մէք վառեց
կատաղութիւն
: Բայց
Գայիա
նէն չքաչուեց
այդ Հայեացքից
:
Զե՚՚ս
լսում , նոբից
Հարցրեց նա :
Ապոլչը ցած նտյեց
է
Ասա
, ես կը լսեմ քեզ ՚ ասա , գուցէ
ցաւիդ
ճար
անենք • • •
Այս
անդամ վտիտ ու սեւացած
դէմքի
վրայ
եբեւացին
ծամածռութիւններ
, որոնք
արտայայ
—
տում
ԷԼն կատա րեա
լ արՀտմարՀանք.
՚ ՚ նա ու -
բեմն , լսում էր , խուլ
չէր : Իսկ եթէ խելագաբ էբ ,
այմմ
գանւում էր այն րոպէական
դրութեան
մէք,
երբ մթագնած
Լսելքբ տգտաւում
է
կապանքեեբից
եւ սկսում է Հասկտնալ
է
Գոլ
ինձ ճանաչո^ւմ եա
յ
Աա մի Հարց էր, ոբ միւմների
ՀէէէՈ
առաքար֊
կուեց
պատաՀաբէ»բ
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
