ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Իկոէ կես ձգեցիԱ
խոստոասնք
Վերտերս
Մ • Ն՚ոհսւնգնհրու.
մէ^
լ ՛ ՛ յ "
ւոեսսււ.
շատ
Հեւոաքլւքրական
գիրք մը՝ ՜\\ւէ Հճօձ
էհՅէ
Ր&ւ16<1
\ Վրիպած
Ասաուածր)
իարագրււՎ,
որ
իրակաՆիՆ
մէջ
,
վեւք
աչխարՀաՀււչակ
մ աա
լո
րականնե
րու.
իասաովանանքն
է ։ Տեոակ
մր մեգայականր՝
վեց
նախկին
- Համա յնավա
ր կամ
Համ՛ակիր
դէմքԼ
-
րու,
որոնք կր բացաարեն
թէ
ինչո
՚^լ
Հրաժարեցան
եւ ՀԼոացան
Համ ա յնավ ա րո ւթենէն
:
Որո՛ինք են «խոստով
անող՝»ներր;
I - Աբթիւր ՔէօՍթլէր
Ա–
Համաշխ"՚րՀ"՛–
յին
պատերազմին
սնանկացած
Հունգարացի
ա–
ոեւտրականի
մր զաւակր
, որ
1931/^՛,
երր
26
աա–
րեկան
էր , մտաւ գերման
Համայնավարներու
շար–
քերր.
միայն
եօթր տարի
մնաց այգ
կուսակցու
թեան
մէջ եւ
1938/՛^
վերջնապէս
Հեռացաւ
: (Օշ
7.եւՕ
& Ոոքւու
գրքին
Հեզինակր
) :
2– իկնացիօ Սիլօնէ
1՝աալացի գիւղացիի մը
ղաւակր,
որ
1921/5՛ , (21
տարեկանին)
մտաւ
ի -
տալացի
Հտմայնավարներուն
շարքերուն
մէջ ,
շուտով
զտրձաւ
զեկավա
ր գէմք՝
կուսակցութենէն
ներս • բա
յց Հեռացաւ
1937/5/ ;
3– Րիչըրա Րայթ
Միոխ՚իփիի
շրջանէն
Ա–
մերիկացի
սեւամորթ
մր; Րայթ
ամենազօրաւոր
պատճառներ
ունէր
Ամերիկայի
Համայնավար
խմբաւոբման
մէջ մնալու։
Հոն էր որ ան
առաջին
անգամ տեսաւ
մարզիկ,
որոնք
չէին
աբՀամարՀեբ
ու եբեսին
զարներ
իր սեւ գոյնր,
բայց
այս
մէկն
ալ չգիմացալ
, եւ Հեռացաւ
կուսակցութեան
չաբ–
քերէն,
1937/5՛։
4* Անարէ Ժիա
Հռչակաւոր
ֆրանսացի
գրագէտբ
, ոբ
1933/՚5՛
չ"–նգալից
կերպով
յայտա
-
բաբեց
իր յարում
ր
Համ ա յնավար
կուսակցու
-
թեան
եւ որ
1936^5»,
Ոուսիտ
այցելութենէն
վե -
րագա
բձին , խիստ
լաբձակմ ան
են թա ր կո ւե ցա
լ
բո լշեւիկեան
մ ամ ուլին
կոզմ է , ո բովՀետեւ
բսւրե–
միտ
քենագատութիւ1ւնե
ր Հրատարակած
էբ
իր
ճամբո րգական տպաւո բութիւննե
բուն
մ էջ
՚. Անկէ
՚քերջ
, Ժիտ
ա յլեւս
չվա րձեց
ա յզպիսի
վտանզա–
ւո ր եւ անվ ստաՀե
լի բարեկամ
ո ւթ իւննե ր
Հաս -
տատել
:
ւ
5– Լուիււ Ֆիշըր , ՚ ՛ / ՛ 1922/^՛
ղնաց
Ո՚ռւսիա
,
մնաց
մինչեւ
1936 ,
բա
յց
1939/
ռուսեւզերմ
ան
զաշնաւլրէն
վերջ,
զզուանքով
Հեռացաւ
կուսակ
—
ցութենէն
։
^
– . . յ
6– Սթ՜ԻՎըն Սփէնտըը
Անգլիացի
բանաս
-
տեզծբ
, որ
1937/5՛ ,
երբ
28
տարեկան
էր , Անգ
-
լի" I Համ ա յնավար
/^^/^^||^ անգամ ակցեցալ
15
օր
միայն , կարճ
մեղրալուսին
: Պէտք եղած
ւիո րձա–
ո ութիւնբ
ձեռք
ձղտծ
էբ :
Վեց
խելքբ
գլխին
մարզիկ
, որոնք
«պոլր
-
ժոլական
գեմ ոկրաւոիա՝»ի
տկա
րո ւթ իւննե րէն
ղրղ–~
ուած, նետուեցան
ռուսական
Համայնավարռլ
—
թեան
գիրկւ
՚է
րա 1ց շուտով
յուսախար
Հեռացան
այգ
կուսակցութենէն
: Գազաւիարասլաշտներ
բո —
լորն ալ, որոնք
իրենց
կեանքի
այգ
շրջանին
յան—
ցանք մր, մեծ սխալ
մբ գոբծած
բլլալու
ղիաակ–
ցութեամբ
, այսօբ
կբ Հբատարակեն
աՀա,
իրենց
խոստովանանք
— մ եղա յագիր
ր ւ
•Րէօսթլէր
, Հեզինակր
Օշ
7շքՕ & ՈոքւՈ1
՚էրքին
որ մեծ աղմուկ
Հանեց
քանի
մր տարի առաջ,
եւ
որ Հայերէնի
թարգմանուեցաւ
«/Սալարր
Ցերեկին»
խորագրով
, խստօրէն
կբ քննագատէ
Համ ա յնա
-
վար ութիւնբ
, իր ղ ասումին
մ էջ
չմ ոռնալով
Հա -
մա յնավա րութեան
Հ
ո
գե րան
ո ւթիւնր
վեր
լուծել
մեծ
յտջոզոլթեամր
: Մ ինչ
Աիլօնէ , սրտի
կ"կի
-
ծով
(«սգաւոր
սրտով»
, կ^Ր"է
ինք)
ւ
ականատես
կ՝ րլլա
յ իր երաւ^ե բուն
խո րտակմ ան : ք՚սկ
Անտրէ
Ժի՚ո , ոբ Համայնավարութեան
մօտեցած
էր
ոչ
թէ
՚Բարլ
Մարքսի,
այլ՝ Աւետարանի
խոզովա
-
կով,
նոյն ճամ րով ալ ետ կբ վեբագաոնայ
:
Ոոլորն
ալ այն եէլյբակացութեան
կր
յանւլին
,
թ է մինչ
բո լշեւիկ զեկավա
րնե
ր ր ՚լիրենք առաջ
կր
մ ղէ ին իբրեւ
թէ
«մ աբգկութեան
շաՀե բր»
պա
շտ–
պանելոլ
Համար,
իրականին
մէջ սակայն, ոտնտ—
կոխ
կ՝րնէին
աքւհաա
մարգկային
էակր
։
ԱՀա
թէ ինչու,
Հակ առակ
իր վշտին , իկնա
-
Սիօ Աիլօնէ
կր պռռթկար
եւ կր յայտարարէր
ի—
տալացի
րո լշելիկնե
բու պա
բաղ
լոլխԹ՚ո
լլիաթթիին,
« Ամենավերջին
եւ ամենավճոական
պաք
-
քարր տեգի պիտի
ունենայ
բոլշելիկներո
լ
ել նախ
կին
բոլշեւիկնեբու
միջեւ»:
Հ
ՇԱ-ԲԷ
ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ
ՀԱՅ ԵՐԻՏ– Գա շնա կց ութիւնր
,
որ աւելի
քան
2200
անգամ
, ձեռնարկած
ԷՀայաս–
տան
՚Բէմփի
իրեն յատկացուած
բաժնին
մէջ
շինե
լու
շէնքեր , որոնք ամառուան
ամիսներուն
պիտի
ծառայեն
իբբեւ
գպրոցներ
: Գոբծբ
կր
կարօտի
մօտ
50-000
տոլարի,
որուն տասր
Հաղարբ
արգէն
Հ ան գան ա կո լած
է : Մնացեալր
պիտի
Հանգանակ
ուի
յտռտջիկայ
քանի
մր ամիսներու
րնթացքին
%
Արգէն
շինուած
են կարգ մր չկնքեր
եւ կաՀաւոր
-
ուած։
Ամառուան
ամիսներուն
ապրելով
բացօթ–
եաք կեանք մր, պիտի
ունենան
նաեւ
զանազան
Կբք^իՀ
Ի՛՛՛՛՛լ^(՚
՚ •
/
:
-
Անցեալ
տարի Վարգանանց
տօնին
աււթիւ
փաբիզաՀայ
ուսանողներ
, մեծ,
"ԼԳ"՚ԻԿ
եկեղեցի
Հաւաքուած
էին , շատ
Գ՚՚վելէ
նախաձեոնու
-
թեամբ;
Գեղեցիկ
սովորութիւն
մբ ոբ աւաղ,
ե -
ղաւ
նաեւ միակր,
ոբովՀետեւ
այս տարի
ոչ
մէկ
գպՐ"ՅԻ
տշտկեբտութիւն
Հոն առաջնորղոլած
էր :
Տօնր
Հինգշաբթի
օրուանղուգաղիսլելուն
Համաբ,
որ տղոց
Հայերէնի
գասին
օրն է, ոչ մէկ անպա
-
տեՀութիւն
կար
:
՚ԲաՀանան
պաաաբագեց
, չափա-^աս
գպիբնե—
բբ երգեցին
1500
տարիներ
վերջ. Հին
Հերոսներու
տտղեբր
ել միայն չափաՀաս
եւ
տարէց
կիներ
ունկնգրեցին
;
Փոբձառութեամ
բ գիտեմ
թէ որքան
գժուար
է Հայերէնի
յատկացուած
շաբաթական
կարճ
ժա–
մերու
լ ^ թացքին
նորեբուն
սորվեցնել
Վարգա
-
նանց պատմ ութիւնր,
ի ֊.արկին
ղօրա վարին
ֆր–
րանսերէն
տիտղոսն
ալ աւելցնելով,
ոբպէսղէ
կա
րենան
բմբոնեէ
I
Տասր գասէ
աւելի տպաւորիչ
չէ՛՛ր
ՐԷՐ՚՚Ր՚ւ
ե—
թէ
այգ
օրբ խմբուէին
եկեղեցին
եւ Հոն , բեւէ էն
լսէին
այգ անզուգական
Հերոսներու
ճակատա
—
մ արար
եւ բարո յական
մ եծ յաղթանակր
;
լ)
ղաքր
գոց գիտեն
ժտն տ՝Արքի
պատմութեան
բոլոր
գբ–
ուազներր
, ոբովՀետեւ
ա յնքան
կրկնուած
է : Իսկ
թատերական
ներկա յացումներուն
ղերր
ա յս մա -
"ին , յաջող
կամ
անյաջող
,
րոլոբովյւն
ուրիչ
Հարց է ։
կր ցաւինք
որ տզաքբ
Հայոց պատմութեան
եւ
աւանգո
ւթիւններու
ան տ ե ղեա կ կբ մեծնան
։
ինչ
պէս
որ անոնց
ֆրանսերէն
արտա
յա
յտուելուն
միակ պատասխանատուն
իըե1ւց հայրն, ու
մայրն
են (ոչ թէ մեծ
մայբերր
որոնք բարերար
գեբ
կր
կատարեն)
, ^ոյնպ^օ
ալ Հայ պատմութեան
, գո
նէ գլխաւոր
գէպքերուն
իրենց
անգէտ
մնալու
պատճառր
պատաՀական
ուսո լցիչներն
են եւ
գա–
սաւանգութեան
ձեւր է
Որ եւ է տարեգարձ
տօնելու
շատ
վարժու
-
թիւն
ձեռք բերած
ենք ։ Ամ անորի
ա յնքան
գո
յն -
զգո
յն
նուիրաբաչիյռւթիւններ
կ^բլլան
ամ էն
թա–
ղեբոլ
մէջ եւ օրերով
անոնց
մ իօբինակ
եւ մ իամ
իտ
նկարագրութիւնբ
գոՀունակութեամ
բ
կարղացոէլ–
նեբ
կան : Ե՞րբ
լսեցինք
որ Վարգանանցի
եւ
միւս
Մե՜ծ
Հինգշաբթին
, ԱաՀակ
Մեսրոպին
օրր
ոեւէ
գպրոցի
մ էջ արժանաւոր,
Հանզիս ութեամ
բ տօն
-
ռւէր
:
Հայերէնի
ուսուցիչին
էական
պարտքերէն
մէկն
է տղոց
միտքին
մէջ զրոշմել
Մեծն Տիգբա
-
նի , Արտաշէսի
, Աբտալազգի
եւ ուրիշներուն
փա
ռաւոր
պատմութիւնր
ել սիրուն
աւանգութիւն
—
ներր : ԱաՀակ
- Մեսրոսլնեբր
, Վարգաններր
մեբ
պատմ ութեան
չատ
խո րե բէն եկած
լուսաճաճանչ
գէմքեր
են՛. Աււանց
այգ
«նոբաՀրաչ
պսակաւոր
—
նե րուն»
յայտնի
չէ ինչ կ՝րլլտր
մեր
զոյութիւ1ւր
:
Օտաբ Աս տուածներու
երկրպազոզ
մ եր
բազմ
աթիւ
ա ր գի ա կան պսակաւորներէն
սկսելով
,
առանց
կրօնական
կամ կուսակցական
նեղմիտ
Հաշիւնե
-
բու, պէտք
է միասնաբտբ
պանծացնել
անոնց խն—
Կ^ւԻ
յ է ւ " " " ՚ " կ ը
•
ԱՒՐԱՆՈՅՇ
ԶԱք-ՐԵԱՆ
Ա1ւՎհա
Դ գ ա փ
ք&ւչԽը
Պււլսոյ
«Մարմարա»
թ-երր֊էն հեաէւեալ տ1յղե–
կութիւճներր կը քաղենք Օսմ • իւորհրդարանի նա–
խացահ Ահւ1՚էտ Րիղա պէյի յիշաաակներու ւքա -
սին։
Հանգուցեալ իթթիհատականը
կը պատմէ
(ճիւմհուրիյէր–, 10 Փետր.)–
« Երբ Փարիղ
էի, շփման
մէջ մտայ
ժրնե–
լի
Հայկական
կոմիտէներուն
Հետ
:
Լ)
իշտ
պաղ
վե րաբերոլմ
ցո յց տուին
ինծի : Հա
յեր
ր գոՀ
չէին
ԻթթիՀատէն
, ո բովՀետեւ
իրենց
Հազորգած
էր
թէ
երկրին
մէջ իրենցմէ
աւելի
ղոլլումի
ենթար
կուած
տարրեր
կային
եւ Հայերու
ցոյց
տուած
միջոցներէն
շատ
աւելի
ազղու
գարմաննեբ
;
Հայերր
իբբ մրցակից
կր նա յէ ինի թ թ իՀաաի
,
ել Հակտսութիւննեբ
կա
յին
իրենց
խոբՀած
ղեզե–
բուն , գա
րմ աննե րո ւն մէջ ; Անոնք
մեւլմէ
ք^գՀ •
ինքնավարս
ւթիւն
կր պաՀանջէ
ին , իսկ մենք րնգՀ •
բաբենորոզում
է
ԱաՀմանագրութիւնր
ել
Ագգ
՚
ժողովր
զոՀոլնակութիւն
պիտի պատճառէին
բնգ–
Հանուրին
:
Ե՚բոպտ
յի
մ էջ Հանրա
յին կարծիքր
Հայերուն
նպաստաւոր
էբ, ոբովՀետեւ
նախ քրիստոնեայ
է–
ին անոնք ե րկրո րգ գրամ
ու^ւէին , երրորգ
անգա–
գար
քարոզութիւն
կր կատարէ
ին
Ամե րիկացի
,
անգլիացի
եւ Հայ
Հա բուս տնե րր աՀագին
գրամ
կուտա
յին
:
Երբ տեսան
թէ կարգ մր տկար
ժէօն
Թռւրքե
ր
կառավարութեան
կողմր
անցան , ելան
րսին
թէ
«կառավ
ա րութիւնբ
կաշառեց
ժէօն
Թուրքերր»
Հայերն
ալ կարելի, էր կաշառել,
բայց
կարեւորում
թիլն
չտուինք
իրենց։
Հայերր
այս զբամր
աւե
-
լիով
կբ
Հ՚սյթ՚^յթէի՛^
օտաբներէն
իրբեւ
մարտի
րոս
ներկայանալով;
ԱյսուՀանգեբձ
Հայերէն
ան^^
սլակաս
էին «խս՚ֆիյէ»ներր,
այսինքն
կաշաո
–|
ուած
եւ ծախուած
մաբգիկբ
:
\
Մեր
վւրովոսկանտն
ալ
Հակասութիլննեբով
լեցուն
էր։ Մենք կբ ծանուցանէինք
թէ բոլռր
0"–
մանցիներր
կր ՀարստաՀարուէին
,
Հայերն
ալ
մՀՐ
րչչալով
:
1էսկ Հայերն
ալ կր պնգէին
թէ իրենք
միայն
զոլլումի
կԳնթարկուէին
, այն ալ
Թուրքերուն
կոզմէ;
Ամէն
ինչ կր չափազանցէին
. սուտեր
կր
յերիւրէին
, որսլէսղի
իրենց
քարոզութիւնր
աւելի
արմանաՀաւատ
գաոնար
; Թուրքերէն
ինքնավս,
-
րութիւն
կ՝ուզկին,
ր՛"յց
Հի՚-էէի
չ՚"փ սէր
չունէին
Թուրքերուն
Հանգէպ
; Ե՛֊ իրենց
այս
Հակակբտն–
քր երեւան
Հանեցին
րնգՀ
. պատերազմին
, բացէ ի
րաց
թշնամիին
կողմր
անցնելով
կամ
անոր օղ -
նելով
:
Ես պաչտպանեցի
այն Հ^այեբր , որոնք
րնալ
յանցաւոր
չէին,
բայց
ջարզուեցան
անոր
Համար
որ պարղապէս
Հայ էին; Այգպէս
պէտք
է շար -
ժէի , յանուն
արգարութեան
եւ պետական
"կրզ -
բունքներու
: Ջ պտ շապանե ցի անոնք
որ
թշնամոլ–
թիւն,
մատնութիւն
բրած
էին մեր բանակին
զէմ :
Ա ապաՀէտտին
՚ղէյ
ապա
կեղ րոնացմ ան
քաղավւա–
կանութիլնբ
ոբգեզրեց
եւ ատով
Հայերուն
զոր —
ծին եկաւ
, գաշնտկցեցաւ
անոնց Հետ» :
« ճում Հուրի քէթ»
Հետեւեալ
ծանօթութիւն
-
ներր կուտա
յ , ԱՀմէտ
Ր իզա
պէ յի ա յս
յիշատակ–^
նե բուն
առթիւ
ԱՀմէտ
Ր իզա
սլէ յի
թոլղթե
-
բուն
մէջ, զտանք
նաեւ
Միզանճր
Մ ուրատ
պէյի
նամակներբ
, ուր կ րսուի
թէ Եղ իսլտոս
գանուած
միջոցին
բանակցութիէններ
վարած
է
Հնչակեան
կոմիտէին
Հետ,
ել ԻթթիՀատն
ալ ջանացած
է
՚1"Ր^ տկցիլ
այգ
կոմ իտէ
ին Հետ
տ
ԱՀմէտ
Րիղա պէյ
4
Յուլիս
331
թուականին
(1915)
նամակ
մր գրած
էբ ԻթթիՀատի
րնգՀ .քաբ–
տոլղարութեան
, ել քննազատելով
առՀասաբակ
իթթիՀատի
քազաքականութիւնր
, կ՝անզրագառ
֊
նայ
նաեւ Հայկական
խնգրին։
Ն՚ոմակին
մէջ կ՝բ–
սէ թէ Հայկական
խնգիրր
ղժգոՀ
պիտի
թողու
եւրոպական
պետութիւննե
բ ր , եւ
պատերազմի
վերջաւորութեան
, պատճառ
պիաի բԱայ
որ
Թուր–
քիռյ չափաղանց
աննպաստ
որոչումներ
տբուին
» :
Գատւթե
գաղութ
ԼԻԲԱՆԱՆԻ ԳԱՒԱՌ. ԺՈ՚ԼՈՎԸ
գումարուած
է Յունուար
27ին նախագաՀոլթեամր
կաթ.
փո -
խանոբզ
հ)ագ արք.ի;
ժողովր
գնաՀատելի
գտած
է մարզաՀտմարի
մասին
եղած
ա շէսատանքեե
ր ր եւ
թելագրած
է վարչութեան
շարռլԿւակել
վիճակա
գրութեան
ղործր
ել տեւական
ձեւ տալու
Համ
տր
չխնա յե լ ո չ մէկ նիւթական
եւ բարո յական
ղոՀո–
ղութեան
; Նոյնսլէս
բանաձեւ
մր քուէարկած
է
Լիբանանի
աղգա սլատ կան
կալուածներու
գասա
-
ւո րմ ան , սեվւա կանո ւթեան
թուզթե
բու
կանոնա
-
լո
րմ ան
Համ ար
։
ԱԿԱԳԵՄԱԿԱՆ
Խ– ԿՈՇՏՈԵՆՑ
որ
գասախօս
է
Մ՚՚սկ՚՚՚֊այի
Համալսարանին
մէջ եւ մեծ
՚էիա
-
նական, խօսած
է Փրակայի
եւ Գաբլսպատի
մէջ
միջազղա
յին րնա խօս ական
Համ ագում արին ,
ուր
տօնուած
է նաեւ
Փտւլովի
ծննգեան
Հաբիւրամ
-
եակր։
կոշտոենց
նախագաՀ
րնտբուած
է այս
Հա–
մագումարին
եւ ներկայացուցած
է Փաւլովյի
գի -
տական
վա րգա պե աո ւթ իւն բ , որուն
ն սլատ ակն
է
երկարել
մարգկային
կեանքր։
Թղթակցի
մր այն
Հարցումին
թէ իրմէ ղատ
կա՞ն
ուրիչ
Հայ բնա -
խօսնե
ր , գասա խօս ր
յտ յտնած
է
թէ
« ամ
էնէն
լալ
րնախօսներբ
եւ բնագէտներր
Հայեր
են , ո -
րոնցմէ
Օր րելին
(Փտւլովի
լաւագոյն
աշակերտ
-
ներէն)
եւ ԱՈփյանեան
եզբայրներր
որ
Համաշ
-
խարՀային
Համբաւ
կր վայելեն։
ինչսլէս
ծանօթ
է
տիեզերական
ճաո աղա
յթնե
բու
զիւտբ
Ալիխան
-
եան
եղբայրներուն
կր պարտինք
։
ԵՐՈՒԱԱՀԷՄԻ
ՎԱՆԲԻՆ
Հին
ձեռագիրնեբր
լուսանկարած
է Տոքթ.
՚Բէնէաի
՚Բլարք՝
Տիէ
֊ք
Հա
մալսարանի
Նոր կտակարանի
զասախօսր,
Հովա
նաւորութեամբ
Մ • ՆաՀանգներու
խորՀրգարանի
մատենագարանին
։ Այսպէսով
աշիւաբՀի
Ր"Ա՚Ր
ուսանոէ^եբր
սլիտի
կրնան
ուսումնասիրել
Հայ -
կական
այգ «շատ կաբեւոբ»
վաւերագրերբ
; Լու
սանկարներ
ր առնուած
են Ե րուսազէմ
ի
Հա
յոց
պատրիարքարանի
եւ Յունաց
օրթոտոքս
պատ
-
րիարքարանի
3000
ձեռագիրներուն
։ Անոնց
մէջ
կան նաեւ Աոլրբ
Գրոց մեկնաբանութիւննեբ
եւ
"՚-ՐՒէ կրօնական
երկեր
։ Լուսանկարելու
աշխա
-
տանքր տեւած
է վեց շաբաթ;
Լուսանկարուած
են
Հարիւր
Հազար
էջեր,
ինչպէս
ել կրօնական
նր ՜
կարներ
ու պատկերներ
։Լուսանկարներուն
մէկ
պատճէնր
պիտի
յանձնուի
խորՀրգարանի
գր՚ս
՜
գարանին
, իսկ
ուրիշ պատճէն
մրն ալ պիտի
ար
ուի
Ա– Յտկորայ
վանքին։
Պիտի
Հայթայթուին
նաեւ պատճէններ
ականաւոր
Հետազօտ
ի չներ"՛– ՚
ԻՐԱԲԻ
րոլոր
շրջաններուն
մէջ տեգի
ունե
-
ցած
են 1կգ՛
Գերագոյն
Ժոզովի
ել
թաղԱքկանոլ–
Fonds A.R.A.M
