Գոբծադոզի
խկիդ
Անցեալ
չաբթո
Պ " լ ՛ ՛ ո յ մէ^
էք
-ողով
դումարե–
ցին բանուորակա՛ն
մ իո ւթ էւննե բ շ։ Ներկայ
էէն
սլաաուիրակնեբ
կւ ռավաբական
եւ
լ^ղգիմադիբ
կուսակցութիւնէ
եր
՚;^ն : Աշխատանքի
գոբծավարր
Հաւաստեց թէ ամէն
ինչ սլիտի րնէ , բանուորնե -
բուն
ւլոՀացում
տււլոլ
Համար եւ թէ
օրինագիհ՜
մբ սլիտի
մ չակէ ՝.
Ընդդիմադիրնւ
րէն խօսք աո֊աւ
ծ՜անօթ բա -
նասէր Տ>ուատ
^'էւփբի։վիւ,
ոբ բացատրեց
թէ
արՀեստակցական
Միոլթիլններր
սլէտք է անկախ
ւ՛ւ ք՛ն ել Հեււռլ՝
քւ-ււլաքական
կուսա կցութիւննե
-
բէն
։ Բանախօս բ սլաշտսլանեց
ւլո րհ՜ադո
ւլիւ իրա -
ւունքր,
պայմանաւ
որ ւլործիք
չ1Լլէ՚"յ
ք՚սղ"՚քտ
-
կան նպատակներու
%
Անգարա
յէն կբ Հեռագրեն
թէ
գոբձ՜ագոլլի
խնգիրր
լրբօրէն կբ
ղբաղեցնէ
կառավարական
կուսակցութիւնր
(Հալք)
, որ երկու
մասի րամ -
նուահ– է, թեր եւ դէմ՛. ՝Բագաքին
մէ^ գումար -
ուած՝ մոդովէ
մր գուբս
Հանուեցան
երկու
լ^գգի֊
մ ՚"գիր
լրադրուլնե
ր , ո ս տ իկանո ւթե ան մ իշոցալ :
Պոլսոյ
«Աօն Թէլէկրաֆ»
թերթր
Հետեւեալ
խմ բաղ րականբ ՀրատարակաՆ
է , էքրէմ
^Գ՚լէ^
Պէնիճէ
ստորագրութեամբ
, գործագուլխն
ղէ՚ք
(5
Փետրուար՝^ ;
« Պէաք է կ/ոբուկ եւ որոշ խօսիլ գոբծա -
գուլի
իրաւունքին
մասին : Պէաք է վճռարար ր ֊
սենք թէ եբէկոլան
չափ այսօր ալ, վաղն ալ պիտի
չրնգունուի
Թ՛ուբքիո
յ մ է^ Հգո րծ՜ա գուլի»
ԷՐ"՛ ~
ւունքր : Ոչ թէ անոր
Համ աբ ոբ Հակագեմ
ոկրատ
կամ
Համ ատիրակա՚հ
պետութիւն
մ բն
ենք , ա
յլ
պարղապէս
անոր Համաբ ի շաՀ թուրք
ժողովր -
գապետոլթեան
, պարտաւոր
ենք այսպէս
Լ՛՛՛Ր —
միլ : ինչպէս որ բնթացք
չենք տար սուլթանա
-
կան կամ շէ բ իա թա կան կուսակցութեան
մր կաղ–
մութե՜ան եւ այսոլիււի
թոյլտուութիւն
մբ վնասա–
կուր կբ նկատենք
մ^^բ ժողովրւլասլետական
դաղա––
վւաբին եւ մեր աղւլային
շաՀերուն
, այնպէս ալ կր
մեբժենք
ղործագու՛ի
իրաւունք տալ բանուորին
:
Գիտենք թէ ա յսպիսի
իրաւունք
մ բ վեր^ ի
վ ե ր^ո յ կրնա յ յանղ
(ւլ Համա յնա վար
շարժումի մբ
եւ խավէանաբարական
աղգակ
մ բ
Հանդիսանալ
եբկրին
մէ9 , Հետեւաբար
անՀաշտ է մեր
աղղային
պաՀանշներուն
, Հա յրենիքին
ե
՜լ
վարչաձեւին
բարձ բաղ ո յն շաՀե րուն : Ա՚նաց ոբ
գործ աղ "՚–1Բ
յետաղ իմական
սովորութիւն
ժրն է եւ չի պատշա–՛
^իր ո՚Բդէ
ժողով
րղՀ
.սպետութեան
պայմաւՈւերուն
է
Աքս վճռական
՛ա յտա րա բութիւննե
ր բ 1
Լ
րնենք
յանուն
Հալք կուսակցութեան
ել կառավա
բու -
թեան;
Ա՚իայն թէ Գեմոկբատ
կուսակցութիւնր
կբ
աարուի
մանր Հաշիւներէ եւ քանի մբ քուէ
Հաւա
քելու
Համար
ուժ կուտայ
«ղո րծա գուլի դատին» ;
կբ ցաւինք
Գեմոկրատ
կուսակցութեան
ել իր
վարիչներուն
վբայ , որոնք չեն խորՀիր թէ երկի
բր եւ վարչաձելր
որքան կբ վնասուին
, երբ
թուրք
գործաւորին
սիրտն ու միտքր կբ պդտորի, եւթէ
այս խո ով ու թիւնր
րնկերա
քին ել
քաղաքական
ինչպիսի
սաՀմաններու
կրնալ
երկարիլ :
Թս՚֊բք
Հանրա պետ
ութ իւնբ եւ թուրք
ժոդո -
վրգասլետութիւնր
՚ " չ ք ի առշեւ
ունեցած
ենառ -
նուաղն
երկու
գաբու
միշաղգային
փորձառոլ
-
թիւններբ
եւ անոնց
ղարղացումր,
եւ
կրթնելով^
կեանքի,
դէպքերու
եւ իբականութեան
րնդունած^
են մեր աղգային ել ինկեբային
էութեան
Համա -
պատասխան
վարչակարգ
մ բ ։ Առնուաղն
թրքու
թեան գէմ դաւել է խաթարել
այս մայր
սկղրռւնք–
ներր եւ ղանոնք
ղոՀել քաղաքական
մանր շաՀե -֊
րու; թ՛է թուրք
աղգր եւ թէ լ^կերութիւնր
կր
ւլնասեն այս կերպով :
Պէտք է գիտնալ թէ Հալք
կուսակցութեան
ծ բագի ր ր եւ թուրք
ժողո
վյյ դա պե տո ւթիւն ր ՚" ՜
բելյէ տեան դաղափարաբանութեան
մր ամբող -
շական մէկ րնգօ ր ինա կութ իւնր չէ , այլ
մէկուկէս
դա րու տառապանքներէ
,եւ վւլո լգոլմնե րէ վերշ ,
կե բտուած է աղդ . պա յքա րնե բով , յեղաշրշու՚է ով
եւ արիւնի
ղոՀա բե րութեամ
ր : Ոչ ոք եւ ոչ մէկ
կո ւս ա կց ո ւթ ի ւն իրաւունք
ունի այս նուիրակա
-
նութիւնբ
սրրապղծելու;
\ք անաւանդ որ դործտդուլր
խոտոր կր Համե–
մ ատի
մ աբղկա
յին իրաւունքներու
եւ
իրաւական
արգիական
ս կղրունքնե
բո ւն Հետ , եւ ուրիշ բանչէ
բա յց ե թէ ժխտական
եւ կործանարար
գործիք
մ ր
կարմիր
աշիփրՀակալներոլ
ձեռքին
մէշ։Բացար–
ձակապէս
Համողոլած
ենք ասոր , եւ
մանաւանղ
ներկայ
պայմաններուն
տակ
աւելի քան վտանդա–
ւո ր կ՝ րլլա
յ գործադուլի
իրաւունք
տալ
թուրք
բանուորին ւ
Թէ կառավարութիւնբ
եւ թէ
կառավարական
կուսակցոլթիլկւբ
պէտք է կտրեն - նետեն
այս դա–
տր , պէտք չէ քրոնիկ
վիճակի մբ Հասցնեն
, եւ
Գեմոկրատ
կուսակցութիւնն
աչ պարտաւոր է Հր–
րաժաբիլ
առօրեա
յ քաղաքականութեան
ա յս խա–
ղերէն , ոբ չենք գիտեր թէ մինչեւ
ուր կրնան
յտն–
գիլ •
Ընդդիմադիրներուն
վյւայ բարոյական
ամե -
նա լուբշ պարտականութիւն
մր կր ծանրանա
յ այս
ուդգութեամբ
;
Այնպիսի
պաՀու
մր ուր առոյդ եւ
կենսունակ
կեցած
ենք Ա՝օսկոֆնե՜րու
սուիններուն
սպառնա -
լիքին եւ կոմինֆորմի
ղանաղան
մ եքենա
յո ւթ իւն—
ներուն
դիմաց
80 ՚ 000
բանուորներ
կրնան
Հաւաքաբար
քուէ տալ Գեմոկրատ
կուսակցու
-
թեան եւ շնորՀիւ ամբոխավարական
միշոցնեբու ,
երեսփոխանական
քանի մբ աթոռ
ապաՀովել;
Բա
յց ասկէ կրնան
ծագիլ
մաՀացու
վտանղներ ,
սսլառնալով
նո յնիսկ
Հա յրենիքին
անկախու -
թեան » :
Գաղաւթե գաղութ
ՀԱՅԿ– ԿԵԱՆԲԸ
ԻՐԱՆԻ
ՄԷՋ
ԱՏՐՊԱՏԱԿԱՆԻ
Հայոց
թեմի առաշ. փոխա -
՚րդ տեղապաՀ կարապետ
Ա. քՀնյ . Մ
անուկեան
՚-ացած է Թէ Հրան , գիմ ալ որելոլ
Համ ար
ՇաՀն -
^շ՚ոՀր, երբ Ամեբիկայէն
կր վերադառնար
Հ
Տեղա–
ՀգաՀր
նե րկա յացած է պալատական
նախարար
Ա—
՚Լ"՚յէ
^"՚քիմի,
ինշպէս եւ բանակի
սպայակոյտի
պետ
մարաշախա
Ուղմատային
որ րսած է թէ
Հբամ անատար
Շ աՀբտխտին
մասնաւոր
Հեռա -
Գրով խնգրած է որ ամէն բարոյական
օժանգա -
կութ իւն տրուի
աբժանալոր
Հոգեւորականին
; Այս
առթիւ
իբրեւ
յիշատակ Տէր Հօր նուիրած է դե -
ղարուե՜սաական
օրացո քց մ ր : ՇաՀնշաՀբ
օգտկա–
յանին
մէշ
գիմ ա լոր ալ
անձնա ւո րո ւթ իւ1։նե ր ր
կարգով
ողշոլնելէ
վերշ, երբ կբ Հասնի Ատրպա–
տական ի նե րկա յացուց
իչնե բուն
որոնց
մէշն է րնաե
խորՀրդարանին
Հայ պատղ ամաւոր Պ • Արամ
Բու–
տաղեան
, կարապետ
Ա • քաՀանա
յ երկու
խօսքով
կբ յայտնէ թէ Ատրպատականէ
եկած է Հայ
ժողո–
վուրգին
Հաւատա
րմ ութ իւնր , սէրն ու շերմ
ղղ ա–
ցումներր
մատուցանելու;
ՇաՀնշաՀբ
նորէն
շնոբ–
Հակալոլթիւն
կր յայտնէ։
ՏեգապաՀր
յարգանք
կր վա յե լէ թէ իր պաշտօնական
Հանգամ
անքին եւ
թէ իբրեւ
Հետեւորդ
Հանղ ոլցեալ
Ներսէս
"՚ՐՔ ՚
Մ ե լիք Թ անդե ան ի ուղիդ քաղաքականութեան
:
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԶԳՈՅՇ՝ ՋԵՐ աՍ-ԲԵՐՈԻՆ
ՄԷՋ
կոմիաասի
ծննգեան
ՏՕամեակր
տօնուած
է
ԹէՀբտնի
մէշ նախաձեռնութեամբ
կոմիտաս
երգ–
չախում
րի : Երղ չախումբբ
ունի
քսան
տարուան
գործունէութիւն
: Հանգէսին
երդուած
են մօտ
2օ
Հատրնտիր
կտորներ
, որոնք կբ ներկայացնեն
անոր
երգերու
տեսակներէն
մ էկ
մ էկ
նմ ո յշ : Ի)օսած է
« կոմիտաս»
ե բգչախում
բի վա ս տա կա ւո բ ղեկա -
վարբ Պ • Հ • Գրիգորեան
, ներկա յացնելով
կոմ ի -
տաս
իբրեւ ոչ միայն
աղդ՛ ժոգովբգական
երգե -
րու վեբստեղծող,
այլ մեծ արուեստագէտ
եւ Հայ
նորագո
յն պատմ ութեան
ամ էնէն
կարկառուն
գէմքր
։
՚Լերշերս
պատկանեալ
մ արմ իններու
նկատա–
ռութեան
յանձնե ց ինք կարդ մբ Հակասութիւններ
,
Հինգշաբթիի
թաղային
ղպրոցներուն
մասին ,
թելագբե
լով
ոբ
խօսքր
եւ
գոբծբ
իբաբ
լրացնեն ել ոչ թէ Հակասեն
( Յաււաջ ,
7
Յուն -
ուար^ :
Ուրիշ խնգիբ
մբ–
Ո ւսոլցչո
ւթիւնն բ տրամ աբանօբէն
^նադատե
լի
ապերախտ
ասսչարէղ
մ լ ^ է ; Այս ասպարէղր սի-
րող ել ցանկացող
թե կնածո ւնե ր ր պէտք է
Րէք՚ե
Համբերատար,
գիտնան չափ եւ կչիռ
ք^ել
իրենց
բոլոր
խօսքերոէնւ եւ գործերուն
մէշ։
կր պատա
Հի որ ուսուցիչր
կամ ուսուցչուՀ
ին
նեդսրտի
աշակերտի
մր կամ բնդՀանուրին
, կամ
պաբաւլային
Համեմատ
բարկութիւն
կեղծել
պէտք
Րլէայ , առանց
սակայն
դռեՀիկ
բառերով
արտա -
յայտուելու
:
Ա եղի Համար
աննախբնթաց
այս
պարաղան
ւէժրախտաբար
տեղի
ունեցած
է
թաղային
ծաղ—
կոցի մր մէշ, ղասամիշոցին
, ուրուսուցիչր
կրկ—
նած է ա յն բառը՝
ղո ր
՚Բամ պռոն
արւՒԽւսանեց
Վ^աթեբլոյի
ճակատամարտին
• • • :
Ուսուցչական
գործին
մէշ չափազանց
զգոլ -
շաւոր պէտք է բլլան
այն անձերբ
որոնք վար —
ժոլթիւն
ուէւին յաճախակի
սաՀեցնելու
նմանօ —
բինակ
անվայել՜
բառեբ ;
Ուսուցիչր
այս ոլզզո ւթեամ բ ինքղինքր
խիստ
վտանգաւոր
կացութեան
մէշ կր դնէ , իրեն գէմ
ունենալով,
առաշին
պատեՀութեամ
բ աշակեբ —
տութիւն
մբ, ռբ կբ մղուի
անբարոյութեան
եւ
բմբոստութեան
, իսկ ինքր կր կորսնցնէ
ամբողշ
Հ ե զինա կո ւթիւն ր
յ
Աշակերտներբ
րնգՀանբապէս
կբ Հետեւին
նո–
բեկ
ուսուց իչին
բոլոր
խօս քե բուն եւ շա բժում -
ներուն
, փնտռելու
եւ գտնելու
Համ ար անոր
թ ո յ լ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(5)
ՄԵԼԻքՓ ԱլՏԻԿ(1
Ա–
Եւ նա ձեռքբ
մեկնեց գէպի
րնկուզենին : Բայց
ՄէՀրին
ոչինչ
չՀասկցաւ,
այնքան
շշմած էր :
.—. էլի" չՀասկացաբ :
Լալ
մտածիր
, ինչո՛՛՛ւ էին
ինձ ծեծում մեբ ազշիկներր
;
Գայիանէի
ձայնր
դոզաց
վերշին
խօսքերի
ժամանակ, նա չկարողացաւ
նայել իր
դայեակին
եւ շուռ տուեց
իր ե րեսբ :
Ջալալր
, րայէական
լոոլթիլնից
յետոյ
բացականչեց
ՄէՀրքն եւ պինդ
զրկեց
Գայիանէն
:
- Ա/ո • • • Նա
I.
իտէ որ մենք այստեղ
ենք . . .
Նրա
կնիքն
է լ Վիճ.ւկի
սափորի
մէշ է,.,
ինքն է
ուղարկել
;
Պառաւր,
վեբշլքպէս
, Հանգստանտցալ
, սրբեց
իբ աչքե րր, գրստե։
ղլխի
ԷՈ
ր բ եւ ապա
սկսեց
մռլեղնարար
գգուե իբ սանիկին , անթիւ
անղամ
մատաղ
գնալ
նրան։
Ջալալր...
Լրկնեղ նա մի քաղցր
ձայնով,
մի սբրաղաա
ղգացմ.ււնքով,
կարծես
Սուրբ
Գրի -
գոբիսն էբ դա, սբին
կանչում էր մի քանի
րոպէ
առաշ :
Այո, նա . • • այժմ
մութ
ղիշերն
է լ սարսա
փելի չէ , այժմ ոչ մի մութ, ոչ մի ծմակ ելոչ մի
սար վտանգ
չի բերի
մեղ Համար , չէ"^ ;
-
Այո • ՄէՀրին քո ցալբաանէ
. . . Բայց ^'ն—
նա խաթո"՛ ւնբ . . •
Միթէ"՛ նա չի Հաւատայ
, որ այգ երիտա–
սաբդր
մենակ
կարող է պաչտպանել
ամէնքիս
,
ա յս բոլորին
ւ
՛Օ , դու, երեւի, չես ճանաչում
յՏաչեփ
Մ ելի
քի ոբգուն;
Գնանք,
է լ ի՞նչ
Հոգս
ունինք,
տարին
մի անդամ է վիճակ
լինում
...
Նա ցած ղնաց, եւ ՄէՀրին
այլեւս
չՀամտրձակ–
ուեց , իրչարագուշակ
խօսքերով
ու
նախազգա–
ցումնե րով տխրեցնե
լ սիրուն
արա րած
ին ոբ կա -
մենում էր բաժակբ
մինչեւ
վերշ
խմել :
Բա
յց Գա յիանէն
յանկարծ
ետ դարձաւ
եւ
խորՀրգաւոր
ու ցած ձայնով ասաց .
^"ԻՐ » ՄէՀրի : Եթէ սափորի
մէշ գցած
նրա
կնիքբ
լալ գուչակութիւն
չանէ , դու չես թոզի որ
հք՚ոչենցին
տխուր
գնալ
այստեղից : իմաց կր տաս
նրան , որ ես գիտեմ թէ երկնքի որ
կողմումն է
նրա աստղր,
ամէն
գիշեբ ես տեսնում
եմ նրան եէ֊
իմ անում
եմ , թէ ին* է անում եւ ինչ
մ տածում
Մ ելիքի
որդին : կ՝ասե՜ս
մ իմ իա յն նրան , պաՀիր
ա յս բանր քո սրտում
, ինչպէս ես եմ պտՀում • • ՚
Եւ նա , պատասխանի
չսպասելով
, ծիծաղեց ու
վազեց
գէպի ցած ;
ՄէՀրին
նայեց
նրան,
նայեց եւ ծտնր
Հառսւ–
չանք
Հանելով
սրտից , արտասանեց
.
Զափից
գուբս բախտաւոր
ես , աչքիս
լոյՍ •
գա վատ է, մեր աշիւարՀբ
չի ընդունում
այդքւսն
շատ բախտ ;
Բ–
Արեղակր
մայր էր մտնում :
Առուակի
այլեւս
արեւի
մի Հատ շող չէր մնացել : Ա ի սիրէււ^
խորշ սլատոել էր ձորի աշ կողմր ,երկու
մենաւոր
ծառեր
, երկու
սիրող
քոյրեբի
նման, գրկել էէն
մ իմ իանց , Հովանաւո
րում էին այգ փ"քրիկ
Ի՚ոբ -
շր
։^իսկ
նրանց արմատների
մօտ, սեւ Հողի մի
բարձր
շերտից
գուբս էր թա փլում
յորդ
աղրիւ–
բր : Այգտեղ էր ամէն տարի կատարլում
աղշիկ -
ների ել Հարսների
վիճակր։
Եւ այգ
պատճայլով
է ր նա Հա րսնազբիւր
:
Երբ Գայիանէն
մօտեցաւ,
ամէն
ինչ
արգէն
պատրաստ
էր։ Աղրիւբի ակբ, ուր գրած էր մի
փոքրիկ
Հողէ սափոր , կորած էր կանանչ
ճիւղե–
րի , խոտերի եւ ծաղիէ^երի
տտկ :
ԱՀա
մի քանի
Հոգի
նստեցին
աղբիլրի
դրլ -
խին . գրանք երգ ասողներն են եւ գրանց
մէշ է
Գայիանէն
:
Վայրի
շուշաններից
եւ կարմիր
պուտերից
Հիւսած
փոքրիկ
շարաններ
պսակում են
նրանց
գլուխբ : ԱՀա եօթր տարեկան
մի աղշիկ
երեխա–
յի գլխին
դցում ենմի կարմիր
շոր, որ
ծածկոլմ
է նրա գէմքր,
բախտ
բաժանողր
չպիտի
տեսնէ
ոչ մէկին, չէ" որ նրա Հանած
վճիռներբ
սարսա -
փելի պիտի
լինեն
շաաերի
Համար,
ինչպէս
զեղե
ցիկ ել ուրախալի
են լինելու
ուրիշ շատերի Հա -
մ ար :
Աափորբ
Հանուեց
աղբիւբից : Նրա վրայ էլ
կարմիր
շոր դցեցին
, ծաղիկներ
ցանեցին
, եւ
սկսաւ ա բ ա ր ո ղո ւթ իւն ր ։
Երղողներր
Հերթով
մի - մի տուն երդ են ա–
սում , մնացածներբ
կրկնում են շանգիլլո
ւմներ
ը :
Ամէն
մի եբգից
յետոյ
փոքրիկ
աղշիկր
դցում էր
իր ձեռքբ
սավւորի
մէշ. Հանում էր մի իր, նրա
՚ոիրոշ բախտն էր, ին * որ ասւում էր երդի
մէշ ;
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
