2
6
Ա Ռ Ա Ջ
ԵՐԵՒԱՆԻ ՊԱՏՍ՜ՈհԹԻՒՆԸ
1826 - 1828
թուական՛նե
քէ
ուն
սկսահ
ոուս ^ սչարսկակա՜ն
պատեբաղմէն
եաքը ,
որ կր վեր քանայ
ռուսական
զէնքերու
Ի՚ՆՋ Կ՚ԱՆՑՆԻ ԿԸ ԴԱՌՆԱՅ
ԼԵ1ԱՍՏԱՆհ մէՋ
ա
ւասէոասր
(Բ . են վ ե ր ջ ի ն մ ա ս )
Այսպէս, պարսկա - թրքական
աիրա~
պեսէոլթեաՆ
ամրուլք
չրքանին , աւերում -
ներ կրելով
պարրերարար
, Երեւան
զըբ–
կուեցաւ
մեհ եւ բարեկարւլ
քաւլաք մբ
ղառնալու
կա րե լիոլթ էւննե րէն :
Աաար
ճանապարհ
որգնեբ ու մա ա ենա զ է րն ե բ ,
որոնք ա յցե լահ են Երեւան
,
պարսկական
աիբապեաութեան
տակ
ղանուահ խա -
նական այդ քաղաքբ կբ նկաբազբեն
վբ–
կայելոէէ
էէր յետամնաց
, նեւլ ու մութ ,
հոլռումուո
փողոցներով,
փոչոտ , ցե —
խոտ , աղտոտ
ասիական
քաղաք
մբն էբ
կալաշէն
տուներով
, խմելու
քուբէ
ղրր ~
կուահ
, տարափոխիկ
Հիւանղոլթիւննե
—
բո՛է կոտորակոլահ
:
Պարսկական
. ամբւէւլք
տիրապետոլ
-
թեան
շբքանին՝
Երեւան
քիչ - շատ նր ֊
շանակա
լի բարղաւաճում
ցո յց
կուտա
յ
միայն
ԺԹ • ղաբու
առաքին
քառորդին,
երբ կբ բա րե կարւլոլին
ոռողման
աոու —
նեբր
(Գալմա,
Աբուհ,այաթ
,
Աամռի
էւայլն)
, կբ բացուին
նոր այղիներ,
կ՝լն–
դարձակուին
րանքաբանոցներբ
եւ պար —
աէղնեբբ : Այդ շր քանին՝
քաւլաքին աոլ -
ներուն
թիւ֊ը կբ Հասնի
1730^
1
ի"կ բնակ–
չութիւնբ՝
11 –500^ :
Ծաւալով
փ՚՚ՔԲ
է
բայց
աշէսոյմ
նկաբաղիր
մբ ցոյց
կուտայ
առեւտուր
բ ; "Բազաքէն
շուկա
յին ու կբ–
պա1րէեբոլե
մէք կբ վաճառուին
թարմ
կամ չոր պաուղնե բ , բմ պե լփնե բ , բամ -
պակ
, ՀացաՀատիկ
, բան քարեղէն
, աո -
արնին
ղորհահ
ութ եան յատուկ
աոարկա–
նեբ , դոբղեր
, տարաաեսակ
դորհուահք–
նեբ , անասուններ
, քարաղ , եւայլն
; ծ–
բեւան
մասնաւոր
կարեւորութիւն
մր կբ
ստանա
յ իբրեւ
առեւտրական
ղլխաւոբ
կայաններէն
մէկբ
էիուսաստանի
եւ
Պաբսկաստանի
միքեւ , այլ մ անաւանղ
տարանցիկ
( թ ֊ ր ա ն գ ի թ )
առեւտուրի
նչա -
նաւոր
Հանգրուան : ՛քաղաքին
տնտեսա -
կան կեանքին
մէք առեւաոլրէն
ղատ կա—
բեւոր գեր մբ կբ կատարէին.
աբՀեսաա–
դորհութիւնր
,
այգեդորհութիւնբ
եւ
բան քա րամշա կութ իւնբ
.;
՝Բագաքբ
չունէր
որեւէ յաաակադհում
՚.
Լաբիւրինթոս
մբն էբ հուռումուռ
նեղ
փողոցներու։
ճարտարապետական
աե —
սակէտոէթ
յի շաաակոլթեան
արմանի
վա յրե բն էին բերդբ
, խանին պալատր ,
քանի մր եկեղեցի եւ մ՛զկիթ,
է՛սկ
բեբգին
դիմ աց՝
Հրաղղան
ղետին
վրա
յ
նետուահ
կամ ուրքբ
I
յաւլթանակէէւէ
, արեւե լեան Հ
կբ միացուի
Ո-ուսաստանի : Այղ պատե -
րազմի
բնթացքին
՝
1 827
Հոկտեմբեբ
մ է–
կին, Երեւան
կ^ազատաւլ րուի
ուււսական
բանակին
կուլմէ , որու
կ՝օմանդակէին
Հա յերբ , ել կր ղ առնա
յ կեւլ րոն՝
նախ–
Հայկական
Աարզի
(1828),
յեաոյ Երե -
լան ղալաոի
(1840) :
Պարսկական
/ուհէն
աղաաաղ
րուելէ
ետք՝
Երեւան
փրկուեցաւ
նաեւ
Թուրքիոյ
ել Պարսկաստանէւ
միքեւ
կռուախնձոր
ղառնա լէ : Տնտեսական
աեսակէտով՝
կբ
սկսի
յաոաքղ
էմել
00 - 70"՛՛^"՛՛՛»
թուա -
կաններուն,
յառա
քղիմ ութ իւն մբ որկր
շարունա
կոլ ի մ ինշեւ աո աքին
Համ աշ -
խարՀային
սլատերապմբ
; Տ^ական
թուա -
կաններուն՝
տնտեսական
յաոաքղ
իմ ու ՛֊
թիւնր չէր կրնար
անշուշտ
կարեւորու
—
թ ի լ ն ներկայացնել,
քանի որ բնակչու
—
թիւ-նը
15-000^5.
աւելի չէբ ղեո
(1887)=.
գարուն,
^Օական
թուականներէն
սկսեալ, տնտեսական
ու
մշակութային
յաոաքղիմ
ութ իւնբ տեղի
1լ ունենայ աւե -
լի արադ
-. Տեղական
դիլղատնտե
սական
Հում աբտադրռւթիլնբ
(խաղող , րամ -
պակ, ՀացաՀատիկ)
մղում
կուտայ ար -
դիլնաբեբական
Հ ի՚Տնա բկութեանց
կազ-
մ ութեան
, Շուստովի
, Աաբաքեւի եւ այ
լոց կողմ է բաց ուահ
ղ ինիի եւ
քոն եակի
զո բհա րաննե ր ո լ , բամպակաղտիշ
ձեո —
նաբկութեանց
, քրաղացնեբու
, ներկա -
աունեբու,
դինղերու
(ձաւար
շինելու
սանա) , նոյնիսկ
առաքին
մեքենագոբհա–
րանին;
Աակայն
այս
Հ իմնա րկութ
իւննե -
ՐԲ , էթուստովի
դինիի եւ քոնեակի
ղոր -
հււրբանէն ղատ
որու
աբտադբութիւնբ
ՀամաշխաբՀա
յին Հռչակ կբ ստանայ , կբ
ղորհէ
ին ձեռքի
աշխատանքի
վբա
յ՝ իբ -
բեւ
մանբ
ձեոնա բ կո ւթիւննե բ
Հ
Գաղա -
փար մբ կազմելու
Համաբ
անոնց
աբղիլ
—
նա րե բութեան
չափին
մ ասին , կր բաւէ
ա րձանա գրե
լ որ
1912^1՛ 847 ՝ 7
Հազար
ռուբլիի կբ րեբէր
կատաբուահ
աշիւա —
աանքր , վեց Հարիւբ
Հաղար
ոոլրլին
րմ պելինէ բու յատուկ •
ԺԹ • ղարուն,
5 0 -
ՕՕա կան՛
թուական—
ներուն
, կր հբաղրոլի
յատակադհել
Երե—
լան քաղաքբ, եւ բստ յատակաղհի
կբ
բացուին
քանի մբ փողոցներ,
Աստաֆ—
եան
(այմմ՝
Աբովեան)
,
ՆաՀանղական
(այմմ՝
Նալբանգեան)
, ք*եՀբութով
(այ–
մբմ՝
Ավերղլով)
, Թա ր խանով
(այմմ՝
կնոլնեանց)
, եւայլն։ կբ Հիմնուի Անդ -
լիական
ղբօսա
յղին
( ա յմմ՝
26
կոմիսար–
Երեւակայեցէք
որ, նսաահ էք
պձրճա֊
շուք պանդոկի
մբ
ճաշասրաՀբ,
՚^Ի^Հ
ղաշնակաՀար
մբ իր նուազէ
|ւմՓեր|ւա ~
լի ս տ ա կ ա ն
եւ
կ ա պ ի տ ա լի ս տ ա կ ա ն
երղե -
բու <(.փօ –փուրի»
մր
ւ
Զեր
չուբք,
պարղ
սանտրուահքով
կի
ներ նսաահ
են իրենց
պղաիկ
սեղանն է -
րուն աոքե
լ եւ զբս յց կ՝բնեն
բաժակ
մբ
թէյ"Վ ••
Տեսարանբ,
մէկ քանի
փոփոէսութ
իւն
ներով , կրնար
բլլալ
նաեւ
անղլիական
« թ ի - ււՈնմ »
մբ (թէյասենեակ)
, կամ
նման
կեդրոն
մբ ՄանՀաթթանի
մէք :
Բայց , ոչ Լոնտոն կր դանուինք ել ոչ
ալ ՛Նիւ Եորք, այլ խորՀբղային
մեհա ֊
նեբու ա յղի) :
Ա ինչեւ Ա–ուս աս տանին
միանա
լրլ Երե
ւանի մէք ղոյութիւն
ունէին
Հողեւոր
ան–
չուք
ուսումնա
բաննե ր , որոնք կբ դոբ -
հէին
եկեղեցիներուն
եւ
մդկէւթնեբուն
կից՛ Ապա ԺԹ • ղարու
երկրորդ
կէսէն
սկսեալ
կբ բացուին
աչխարՀ ական
գբւղ–
րոցներ , աաոնց
կարգին
մանչերու
ղիմ–
նաղիոնբ
, օբիոբղաց
զիմնազիոնբ
եւ ու
սուցչական
սեմինաբիան : ^^ական թբ -
լականներէ
ն սկսեալ՝
Երեւանի
մէք կբ
կազմուին
թ ատերա խում րե ր , որոնք
բնզ—
միքաբար
կուտան
ներկա յացումնե
բ ՝
Հ
Բայց ել այնպէս
Երեւան կը մնաբ
առ—
անին արդ ի ւնա բ ե բ ո ւթ ե ան , մանր
ձեռ -
նաբկութեանց
եւ այղեղոբհութեան
քա —
զաք մբ, նեղ եւ ազտոա
փողոցներով ,
բնակչութեան
մեհ զանդուահ
բ անդբա -
գէտ : Աոաքին
Համա շէսա բՀա
յին պաաե -
բազմի
Հետեւանքով
րովանղակ
Հայաս—
տանի Հետ կբ քայքայուի
Երեւանի տլ^ —
աեսոլթիւնն
ալ ; Բնակշութիւնբ
կր մատ
նուի
հայրայեղ
աղքատութեան
, սովի եւ
մաՀացութեան
:
1918 - 1919
թուական -
ներուն
, Երեւանի
մէք Համաճարակ
Հի —
լանդութիւններբ
, սովին Հետ մեհ թի —
ւով
ղոՀեր
էսլեցին
բնա կ շոլթ են էն :
1919–
ին Երեւանի
մէք , սովէն ու Համաճա -
րակներէն
մեոն ողնե բուն
թ իւր կբ
Հասնի
14
Հաղաբի
Հ
Այստեղ կբ վե րքանա
յ Երեւանի պատ
մութեան
աոաքին
դլուխբ ;
Թ–
ՑԱԿՈԲԵԱՆ
դոյն
արբանեակին
մեհաղոյն
քաղաքբ։
Եւ
մինշ Վարշաւայի
սլերճադեղ
պանդո
կի զուարթ
երամշտութիւնր
շատ
Հեոոլ
է մնացեալ
քագաքբ
ներկայացնելէ
, այ–
սուՀանղերձ
, յառա քդ իմ ու թ եան
կարեւոր
խորՀրղանշան
մրն է :
X
Համ ա յնավարութեան
եւ ՀԱբե
ւելքէւ
մեհ Ք" քր արք՝»ին
չուբք
կա տ ա կն ե ր ր ,
ԼեՀ ե րուն
էսօսա կցութ եան
ամէնէն Հա ֊
բուստ
նիւթերն
են : Այս ժողովոլբդր
թէ
եւ վաանդաւոբ
, բայց Հաստատ
կերպով
յաք ողե ցաւ նստէ
լ Հրա բուխի
եղե բքբ ,
1950^5՛ ,
երր ժողովուրդէն
սիբուահ Վք^
լատիս լաւ կոմ ու լքան ե լալ իբ քադաքա -
կան
դերեղմանէն
եւ Համայնավար
կոլ-
սակցութեան
աոաքին
քաբտուդաբ
ու
կաոավաբութեան
պետ եղաւ ;
կոմոլլքա–
յէւ Հրարուէսր, կր բաւլկանայ
ղբեթէ Հա-
ւասար
Համ եմ ատութեամր
, պա
քթուցիկ
երկու
նիւթե բէ , որոնցմէ
ամէն
մէկր
պի
տի կրնար վերքակէտ
դնել
արեւմտեան
ձեւի Համա յնավարութեան
լեՀական
Հմա–
յիչ
փորձին
։
Ա յս տարրերէն
առաքինր՝
մնա յուն ա յն |
սպառնալիքն
է , թէ չըքքայ ոբ
այստեղ^
ղոյութիւն
ունեցող
ազատութեան
այս
փոքր
մասնիկր
չափէն չաա երեւի
քիու —
սեբուն,
ոբոնց այս երկիրբ
Հակակշռե -
լու բացարձակ
ումբ ոչ իսկ մէկ վա
յբ -
կեան
կրնա
յ կաս կահ ի տակ
ԴՐ*"–իլ *
Երկրորդ
տուեալբ
այն է որ, չբլլայ թէ՝
ԼեՀացիք
որոշեն ոբ աղաաութեան
այս
փոքբ
մ ասնիկբ
, իբրեւ
փոքրիկ
մասնիկ
մբ գինիի , գինովցնելու
Համաբ
անբա -
ւարար է եւ աւելին
ուղեն : Թէ
աոաքին
եւ թէ եբկրորգ
պաբաղա
յին
ամբողք ե–
րեք տարի տեւահ
անկայուն
Հալասաբա–
կշոոլթիւնբ
պիաի խա խտի ; Եւ աբդիւն -
քբ
աղիտաբեր
պիտի
բլլայ •
Բայց,
այսօր
այնպէս կբ թուի թէ ու
ժերու
Հաւասա րակշոո
ւթի ւնր
բաւական
Հաստատուն
է ։ Գժուաբ չէ
արեւմտեան
ձեւի ազատութեանց
նշաններ
չտեսնել
կամ
աւելի
ճիշդ , դմ ոլա ր է ղանոնք շբ -
տեսնել
X
Առաքին
նշանր , ԼեՀացիներու
անՀաւա–
տալէւ տրամադրութիւնն
է անվերք
էւ
Հբապարակա
յին կատակներու
Համար ,
ԺԱ–
^ԷՐՔ" նոր ղա րագլոլխ
մ բ
պիտի
բանա
յ մեբ
ղ բ ա կան Ո ւթ եան
մ էք ,
իրենց
պղտոբ
մ աաւո րականութիւնր
պիաի
ցնդի
անկէ
յ " ԲԳ"Գ ղաղա փարնե բուն
պա յհա -
ռութեամրր
. ա յգ
մ աբղ իկը պիտի
շլա -
նան , պիտի արբենան
, պիտի
ղառանցեն :
Եբեն
մ անբամ ա սն ո ւթ ի ւնն ե բ կբ Հար -
ցբնէին
, կր պդէին
, կբ խնգբէին
Հ
Անիկա
այնպէս
դիրք մը պիտի բլ -
լայ
յ
որուն
նմանը դեռ չէ ղրուահ • ի՛՛նչ
է ամբողք
դբականոլթիլնր
մարղոց
, ո -
բոնք արտաքին
երեւոյթներու
իբենց վը-
րայ բբահ
ազդեցութետմբն
է, որ Հասա
բակ
աեղի^եր
կբ յղանան
. իմ ղիրքս իմ
եսո պիտի
բլլա
յ , միանդամ ա յն իմ ամ -
բոդք
ներքին
Հայեցոգոլթիլնս
, իմ
բոլոբ
ներքին
ձա յնե բուս արձագանգր
, ոչ ոք չէ
լսահ
այդւղիոի
^այն մր , որովՀետեւ ոչ
ոք կարող
եղահ է ինքդինքին
ունկբն -
գրել,
ինքղինքբ
Հասկնալ ու աբտագբել՛.
« իմ դիբք՛՛
անղին
բնհայ
մը պիտի րլ
լա յ ա յգ խե գճո ւէքնե ր ո ւն , այգ ողո բմե
լի
աիբացոլնեբուն
, անաէ^կալ
երեւոյթ
մբ,
որուն
յուսալու
իսկ իրաւունքբ
չունէին
. • • եւ որուն
իրաւ է թէ նոյն ի"կ աբմա–
նի չեն .՛՛Եո
պէաք էբ եւ կրնայի
ալ
Փարիղ
մնալ եւ ինքղինքս
չմասնաւորել
իմ Համայնքիս
, իմ կոչումս
տիեզերա -
կան Հանղամանք
մը ունի՛ ո"վ ղիաէ թէ
թանկադին
մամանակ
մը չէ , ոբ
պիաի
կորսնցնեմ
Հոն ա յգ պոլսաՀայ
ղրակա -
նութեան
տիղմին
մէք. րայց ես կամա -
ւոբապէս այգ զոՀ ոգութ
իւնր
կ^լ^եմ
յ
Տաճատ
վսեմ
շարժումով
մբ գէպի ե -
տեւ դարձաւ էւ Փաբիզ
քաղաքին
՚քյ"*՚յ
նայեցաւ
յաղթական
ակնարկով
մբ, Հի -
մա ոբ քանի մբ վա յրկե անէն պիտի
մեկ
նէր , այգ Հսկայ քագաքբ
իրեն
որեւէ
վախ չէրնեբչնչեբ
, այք , րնգՀակաոակն
,
Հոն վարահ
իբ կէանքին
գմնդակ
մանրա–
մ ա սնո ւթիւններբ
կր մոռնար եւ քեբմ ա -
պէս կբ Հաւատար
, թէ Հոն մեհ
Համբաւի
յաղթանակր
ձեռք
ձ՚չէլը
իրէն
Համաբ
կամքի
խնդիբ
մլ^ւ է միա յն , ա յս է րքա -
նիկ պաարանքովը
ղրաՀալորուահ՝
վեր—
քին դաւաթբ պարպէ ց , բթամատին
էւ
ցուցամ աաին
հա յրե բովը
ակնոցբ
շտկէց
րթին
վբայ էւ սուբ
մօբուքբ
ցցելով կբկ—
նեց քանի մբ անդամ ;
՝Բիչ ատենէն
իմ լուրէ բս կ՚իմանաք :
կայարանին
պաշաօնեան
եկաւ
հանու —
ցանելու
ճեպբն թացին
մ օտա լուա
մեկ^ու–
մբ՛
ամէնքն ալ ոտքի
ելան ու դինքբ ա -
ոա^որդէցին
աոաքին
կարղի
վակոն
մբ :
՛Բիչ մր էտքբ կառաքսումբբ
կր
՚լդբգէբ
ու ճամբա
յ կ՚ելլէ բ • քարափին
՛էբա յէն ,
իբ րնկերներբ,
ոմանք
Հ եղնէ լով , ոմանք
Հաւատքով
էւ ուբիչներ
տարակո
յսով կբ
նայէք՚ն
անոր Հանճարեղ
ճակատին
, որ
կայարանին
բ՚՚/որ
/ոյսէրբ
բնգոլնելով
ա–
ւելէ
ղմբեթաձէլ
էւ աւէ/ի
խոչոբ
կ՝էրէ -
լար պաՀ մբ, ու կր կոբսուէր
կամարին
նէբքէւ
, մթութէան
մէք :
Եօթր
տարիներ
անցէր
են ՚
ղարնան
գաղք
իրիկուն
մրն էր– յադթանղամ
,
՚լորչազո
յն
մ աղէ բով էւ Համակրէ
լի երե
ւ՛՛ յթով
մարգ մր, մաքուր
բտյց
պաբզ
կերպով
Հադոլահ
նստահ էր քաֆէ
Մ ի ւ լ –
լէրի մկք է լ խաՀոլէն
ի՚մելով
աչքեբր կբ
սեւէոէբ
մասնաւոր
ուշագրութեամբ
մր
այն անկիւնը,
ուր մամանակաւ
Հայ ու -
սանուլնէբ կըՀաւաքուէին,
այգ
անկիւնը
պարապ էբ այգ միքոցին •
ՀեադՀետէ
ֆրանսացի
ղոյդեբ
ասդին
անգին
ցբուահ՝
լեցուցին
քաֆէն որ սկսալ
իրէն
բնտանի
մթնոլորտ
մը առնե/ . քանի
մամանա կը
կը յառա քանաբ
ա յնքան
օտարականը
զարմանալու
ձեւ կ՚առնէր,
վեբքապէս
մի—
քոց մբ ականքնէրր
սբէց. երկու եբիտա -
սաբդնեբ
մտեր
էին սրճարանբ եւ Հայէ ~
բէն կբ խօսէին
. անոնց դացահ
ոլդզու -
թեամր
յառա քացա
լ ինքն ալ եւ աէսալ ,
որ դնդամուդի
սբաՀբ կբ
մտնէին
, ա -
ոանց
վարանէլոլ
իբենց մօա դնաց
Ե ՛լբա յրնե բ , ՛լուք
Հա՞յ
էք։
Երկու
էբիաասարղնեբբ
ապշահ
իրէն
դարձան ու Հաստատե/ով
աղղակիցնեբ
բլլա յնին՝
թողուցին
գնդ ամ ու՛լր
է լ ե — ;
կան սէղանի
մբ
առքեւ
օ տ ա ր ա կանէւն ]
Հհտ, ղիրաբ
Հարցաքննէ
լուէ շուտով
բն—
տանէ ցան իքէա բու . է ր իաա սա րգնե բ էն մէ
կբ՝ գեռարոյս
խարտէաշ
մօրուքով
էւ
պեխէ րո՛է , աւ^ ոլա կան ե րեւո յթով տ^ա յ
մբն է ր , էրկբաշափոլթէան
ուսանող
միւսր՝ շատ աւե/ի
բարձբաՀասակ
,
՚լբէ—
թէ
^այբայէղ
վա յէ լչութեամբ
մբ Հադ —
ուահ , աք ձեոքին
ցուցամ ատր
բեռնա -
ւոբուահ
ադամանդազարղ
մատնիով ,
յայտնէց թէ իբա լաբանո ւթէ ան
ուսանող
էր ֊
՚
Ես, րսաւ
. օտարականը,
Բաբսեղ
Աարղիսէանն
էմ , նկարիչ ;
ԱՀ , չաա ուրախ էմձեզի Հէտ հա -
նօթանալոլս
, բսաւ խարտէ ա չ եբիտա —
սարդը
յա յտնի
յուզում ով. ձեբ
Համբաւբ
լսահ
եմ շատոնց եւ կբ
կարհէ ի , թէ
դուք Անդլիա
էք։
Այո , բսալ
Բարսեղ
մպտէլով
, ա յս
իրիկուն իոկ Հասա
յ
Փարիգ։
Եօթր աարուան
միքոցին
Բաբսէգ
բ՛՛լո—
բովին
այ/ափոխուեբ
էբ , իր
գալաոացէի
էրէւոյթբ
տէղի տուէբ էր վայէ լուշ կեր—
պէբոլ
ել /ալ ու պաւհշաճ
աբղոլղարդի
մբ–
ղէմքն ալ իր կաբհրութիւնբ
մասամբ
մը կորսնցուցահ
էր, թերեւս
կիսովին
նեբկահ
մաղերուն
չնորՀիւ
, որոնք
կր
մեղմացնէին
իր դէմքին
աբտայայաու
-
թիւնբ ։
Ա՝ իա յն կգակբ
նո յնբ կը մնաբ էւ իր
նախկին
տան քուահ
մարդէն
յիշատակ կը
պաՀէր
թէթեւ
մբ կոբացահ
քամակբ
X
Աբտասանութ
իւնբ
պաՀե լով
Հանղե
րձ
գա ւա ռա ց ին ե ր ո լ յատուկ
քաղց
րութիւնր
րառերուն
վե րքալորոլթ
իլննե բուն մէք կբ
դնէր
անգլիական
թեթեւ
չէ շտ մր , ինչ
որ առանց
Հրապոյբի չէբ •
Ա ք ս ւ տ ե մի
Ժիւ֊ւիէն^
մէք իր
մտագբահ
մամ անա կը մ՛նա/է էտքբ էւ մէկ
քանի
փայլուն
յա քուլութ իւննե ր ունենա/ով
մ ր–
ցումնէ բու
մ՜էք , վեբքապէս
յաք ողե ր էր
տարէ կան նկարչական
ցոլցաՀանգէսին
մ ասնակցիլ.
աոաքին
տարին
ուչաղ րու -
թիւն չէբ գբա ւահ , րայց է րկրորդ
տարին
իբ վարպէտին
աքակցութէամբը
բաւական
լաքողոլթիէն
ունեցեր
էո՛
փաբիղեան
մամուլը
դնաՀատանքով
խօսահ էր օտար
արուէստագէտին
վրայ եւ ասիկա
քւր րա–
բեբա բ ադգ է ց ութ իւնը
ունէ ցեր
էրիր
նիւթական
կաց ութ է ան մէ^ , ղան դա ղ ,
րայց
ամուր ելՀասաատ
քայլէ րով , ան —
չչուկ
յառա քացէ ր է ր Բարսեղ •
շատերբ
չէին
ուղեր Հաւատալ^ թէ այգ
ղնաՀաա–
ուահ ա րուէ սա աղէտ բ
է լ
ղաւառացի
Բաբսեղւշ
նոյն
մաբգիկն
էին։ Օր մրն ալ
իր ունեցահ
յարա բե բութ իւննե րուն մէք
Հանդիպեր էր անպւիացի
խմրաղրապետի
մ ր է լ անոր Հետ
պա
յմ անադ րութեամ
բ
գացէբ էր ւ^ոնտոն՝ պատկէ րաղա րգ
թէր–
թի մբ աչխաաակցէլոլ.
մէկիկ
մէկիկ
կորսնցուցեր
էբ իր րնկերներր էւ իրնա–
մակն է բէն շատե րր ան պատաս խան ի մնա
ցեր էին :
՝Բանի մր օրուան
աբձակոլբգէն
օղ ուտ
քաւլէլով,
եկէր էր Փարիդ էւ Հիմա
Հե -
աաքրքիր էբ գիտնալու
, թէ ինշ էգահ է–
ին անոնք , որոնց Հէտ տառապահ
, տք -
նահ, աշխատահ ելղուաբճացահ
էր մա
մանակին
%
(47
Շար.)
ԶԱՊկԼ
ԵԱԱՑԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
