2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
1ե>
8 1 8
Հքողեկառքւլ
ս ա Հ ե ց ա ւ , եւ Հազիւ,
մեկ–
%սւհ՝
անյայտացաւ.
կանաչոլթէան
"՛շ-
իսարՀին
մէշ :
էքլ երբ աչքերս
կորսնցուցին
ՀեաքԸ
անոր
՛Ա"՛
յ՛"
յ ՚ " ՚ " ե ց էն
ինձի
մինա՛կ
,
անծէր
զաչաերու.
աաբածոլթեան
կէտի
մր
՛Լբայ ու. ստոբոար
բլրակի
մ
ր,
որ ունա
ղազաթ
ր խա՛
չ
մ րե կր ;
փալեցի
՚էէոչի
՚ է է ՚ - ՚ լ բ , "Բ
Բ Լ ՚ ՚ ՚ ֊ բ է ^
ք ՚ ֊ Բ ՜
2յր կբ տաբածուէ
ր տուներու
ե ր
կրսլաւլու~
թեան
պաակե
բ
մ բ սլա
բզե
լուէ էստ
չին
առ–
1ել֊.
է՚լբան
կոզին
ոլորոլււզ
ճամբուն
ւէրայ
Հետւլ~էետէ
կր լայննար
Հորիւլոնր
կանա՛
չութեան
ա յ գաչէսաբ–^ին
ու կարծես
կ՝լ^–
գարձակուէ
ր սաՀմ
անր էսա չին
ի չխանոլ.
—
թ
I։ III
I։ եւ Խ ա չե՛"
լին
թաւլ աւո
բութ
եան :
Աչտնշենական
լոութեան
մր Հ ա ն գ ա ր -
աոլթիլնբ,
արեւու
առատ
լոյս
էւն
լէւու–
թեան
Հեա, խաւլաւլռլթեան
երւլի մր սլէս
կր թ ա փ ա ն ց է ր
ամենուրեք
, կր
տարբա–
նար
ամէնուն
մէ^; Եր՛է
մր , ոբ
առաւօտ
եան
՛Լ է 1՛ աբե
լ է ն
կիւլւսծ
ու. չարմ
ու—
մէն
յոդնած
սրտին
փրայ
մ ա ն ա ւ ա ն գ ։
Ղ՚է՚ււլր
Հիմ ա ա չքիս
առշեւ
կր աա բած–
ոլէր
։
Գէ՜՚֊ԳՐ
՚ ո՛չ "՛նոբ
պատկերր
։
Ի՛նքբ
,
այնսլէս
էւնչսլէս
զայն
աւգրած
եմ տարի–
նեբուէ,
ու խառնած
Հււզէւիս
ք ա լ ա ծ քա–
գ ա ք ն ե ր է , եւ. երբեմն
ւլա
յ ն
մ ո ռ ց ա ծ ԲԲ~
լալու
տառասլանքր
ասլրած
յանկաբծօբէն
յայանուոգ
կարօտի
ա յ ր ո գ
զգացումէն։
Ու աՀա , "՛յգ կ՛"բօան
է
,
թԼրէլս
, ոբ
անօրինակ
ւլեւլեցկութեամր
եւ անդէռէ ա–
գբելի
գրալչոլթեամբ
կբ բերէ
էւնծի էմ
դէ
՚-՚ւբ
՚ " յ "
՛է է ՚ - ՚ է է ^
^ է^է^
• Եւ ւէե րշա
սլէս՝
գ ի^՚֊ԳՐ •
Այնքա՜ն
մ օտէւկ
Աստուծո
յ
Տ
Հարազա՚տ
Անոր
ձեռաւլււրծ
բնութեան
ու
իւազաւլոլթեան
։ Գաւս՚ճանուլ
աչխար
Հի մբ գ ի մ ա ց ՝ դ ե ռ կանզուն
ւէկայութիւն
Անոր
սրբութեան
։
Ոայց
ես
՚լէ՚֊՚լ
չեմ եկած
։ Պ է ա ք է թո–
դում
դա
յ ն ու դ ա ռ ն ա մ • .
•
քք) ա չէն , որ
փանքէ
մ
բ
ա ա ճ ա ր ի ն
աւլօթ
է
կանա
չութեան
աչխաբՀ
էն կասլո
քա է տ չէսա
րՀ է՛ն
բարձբացււդ
ու Լ բկո լ ք ի ն Արա
րէւ չէն
Հաս–
նռւլ :
« Տ է ր երկնի եւ երկրի , արարիչ ամե -
նայն արարածոց , երեւելե ա ց եւ աներե -
ւութից... »
է^նութիլնր
, որ ինքնին
, ա յսսլէս
, կբ
ադաամէ
Աստուծոյ
փառքբ,
Հաբադաա
վայրն
է վանքէն
յ
ցական
պաշաամունքի
ե ւ
ցօրծՕական
կեանքի
կրկնակ
ճամբաներով՝
կր
շանան
ա դ օ թ ք ու դործ
,
Հա
յ ե ցո ւլութ
էււն եւ ՛լ ոբ
ծունէ
ութիւն
, սլա չ տ ա մ ունք եւ
ա բ Հ ե ս տ
նԼրդաշնակել
իրարու
•^եա, եւ
է՚բենց
կեանքբ
րնել
, ա
յ ն
ձեւով
,
՛էկ՛"
յ " ՚ – է ^ է՛՜՛"
մր
՛Բրէստոսէ
նե բ կ ա յութեան
ա շէսա
րՀ է
մ է շ ։
Վ ա ն ք մբ չէ ան ճչդրտօբէն
,
այնսլէս՝
էնչսլէս
այդ բ ա ռ բ
1լ էււէ ասաաւորոլէ։
ւէ ե
ր
էլբօնաէլան
մ աած
ւ ւ ՛ լ " ւթ եան
ւիորձաոոլ
—
թեան
մէշ՝
գ ա ր ե ր ո ւ
ա ւ ա ն գ ո ւ թ եամ
ր^
կաւլմւււտծ
։ Ա յ լ վ ա ն ա կ ա ն
Հ ա ս տ ա տ ո ւ
—
թեան
նոր աիսլար մը ,
որուն
գլխաւոր
առանձնա
յաաէլութ
էււննե
րէն
մէն՝
եէլե —
գեցւււյ
Հ էւն
էէանաէլան
ա ւ ա ն դ ո ւ թ ե ա ն ց
է ա կ ա ն
տ ա բ բ ե բ ռ ւ եւ ներկայ
դ ա ր ո ւ , աբ–
՛էէ
էլեանքի
ւդա-^անշքեե
ր ռ
լ
ներդաչնա
—
էլումն
է ,
՚քքՍր
—Կաաէլարանեան
(եւ յ " " " -
կ ա ՛ դ էս Ղ՚ոբծք
Ա ռ ա ք ե լոց դ լ՛քէ՛ ) ո ւսո
լցո–
դութեան
եւ էլեանքէւ
տռւեալնեբուՍ
նոբ
ե լ
էսորունէլ
մ ե 1լեաբանոլթեան
մբ
էսորքին
ւէրա
լ ձեւ առած
։
Երկուքին
մէշաեդ
Հիմ ն ե տ ա ծ
Տ
" ՚ - ն
մ բն է թէ՛լէ
ի
՚ " յ ս
մ է՛ա բ ա ն ա էլան
Տունբ
,
որուն
ա ւ ե տ ա ր ա ն ա
էլան
կենսունա
էլու
թէ՛ւ
նբ
էլբ կ ա դ մ
է
չա՚լաէէ՚բ
անոր
ամ
բու -
թ ե ա ն (*) :
Ուրիշ
բ ն ո ր ւ ՚ չ է ՚ չ
ւ լ է ՚ ծ ե բէն
մին այս Ա
էա–
բ ա ն ա էլան
Հ ա ս տ ա տ ո ւ թ ե ա ն
՝ անոր
լլեաե–
դումն
է Ե կե
ւլե ց ւոյ Աէւութեան
ձւլտում էն
եւ
աւդրումէն
սրաի՛ն
՚էրայ :
Ալ՚ւլարեւ
, ա ա ռ ա ս լ ա ծ ու յոգնած
ե կ ե –
դեցինեբու
ւդտռակտռւմի
գ ա ր աւոբ
՛էէ
բ–
քէն
քլ՛
ի ս տ
ոն է ա կան եկեւլեց
ի ն
ամեն
ու -
բ ե ք
էլբ փ ն տ ռ է
այսօբ
մ ի ութ
եան
գ ե տ ի ն
մ բ , վ ե ր ա մ իալորմ
ան
ճամ
բ ա
յ
մ բ : Ա -
գօթք,
մտածում
, գ ո ր ծ
ք* ՚ դ ա ր ո ւ
եէլեւլե—
ցա/լան
էլեանքի
մէշ էւրենց
էլեդրռնբ
ունին
եէլեւլեցւոյ
միութիւնր,
որուն
կր
նայէ՛ն
կ ա բ ծ ե ս
ձդոդռլթեան
անդիմադրելի
ու–
մաէ
մ բ ։ /• • ՛չարու
եկեւլեցւոյ
կեանքին
ամէնէն
մեծ եբելոյթբ
միոլթենական
այս
չարմ
ումն է : Ե կ ե գ ե ց ւ ո
յ Ա իութեան
չ ա բ –
մում
է՛ գ ա ր ն է
իէ
՚է"՚1՚11՝
էլբօնաէլան
իր
սլւստէլեբին
մ է շ ։
X
Վանքին
գռնէն
Հադիւ
նեբս
մ տ ա ծ ՝ մո
լորած
ճամբռբգի
նման
ա չ ք ե ր ս
չուբշս
էլբ
գ ա ռ ն ա ն
մ ա ր գ մբ տեսնելու
յոյսով։
կ ա բ ճ
սսլասումի
մբ
՛լնուէ
յոյսս
կր
ւէճա
բուի
% Ա Հ ա ե լ՚է՚էոասա
լ ՛ ՛ լ
ա՛լայ
մբ ,
որուն
՛ւ
է ձ ՚ ք բ խ ա ն դ ի ք ա ն դ ա կ
մբն է
ինք
նին,
էլբ մօտենայ
է՛նծէւ ու
էլաոաշարէլէ
ճ ա չ մբ
՛էանյէերու
առաշէւն
օրէնքբ
Հէ՛ւ—
րե
բուն
յատուէլ
: Կբ
նստինք
սեւլան :
Զ"ւարթ
ութ
էււնբ
երբեք
էսորթ
չէ
վանա
կան
մթնոլորաին
,
" ՚ ^ Հ ՚
լնգՀաէլառաէ^ւ
,
ներքին
Հռդեէլան
մչտական
ւււրաէ՛ւութեան
ձ՛ր
ա ր ա ա
յա
յտութ
է՛ւնն է ան։ Այ՛է
գ ո ւ ա բ –
թութեան
մէշ է որ էլ՛անցնին
առաշին
վայր
էլեաննե
ր ս եբէ՚աասաբ՚լ
՚ ս յ ս
մէւարա–
նին Հեա, որ Հիւբրնէլալն
է Տ ա ն
ե լ որ կր
խօսի
՛ս յնքան
իր վանքէ՛
մասին
,
որքան
կբ
Հարցնէ
մեր եկեւլեցւոյ
մասին։
Հադիւ
ճաչն
աւարտած՝
փ " Ք բ է Կ
է՛"*–^
մր
է լ ա ռ ա ^ ռ բ գ ո լ ի մ :
Հ ա մ ե ս տ ռւ
չ՛՛Բ
սենեաէլ
մբ
սլատոլՀանին
բացոլալ
տե
—
աւարանուէբ
մէւայն
՚ լ ե ւ լ ե ց ի է լ :
Բիչ
Լ ա ք
էլբ մտնէ
ուրիչ
ե ղր ա յ բ
մբ,
ոբ
ինձձ՝
ո՛է
պէւտի
դ բ ա
՛ լ ի վանաՀօր
թ ե –
չ ա դ րութեամ
բ եւ ներէլայ
բնէ դէ՛" կ ե ա ն –
քէւն , սլատմելով
է՛նչ որ ՚լէ՚աէ
ու կբ դ դ ա յ
վանքէ՛ն
մ ասէ՛ն :
Կբ
քալենք
ւլիւդէն
քիչ մբ գուբս
ու
մեդփ
Հ ե ա նաեւ
պաամոլթիլնբ
վանքին
• ՚ •
X
Աիաբանութիւն
մրն է
ք ո մի ւ ն ո թ է տը
Թ է ց է
անունաէ
ճանչցուած
խմբաււ՚բու
-
մբ
մտրւլերու,
որռնք
Ա ր ե ւ մ տ ե ա ն
ք^աբե–
կ ա ր գ ե ա լ
( Բ ո գ ո ք ա կ ա ն ) եկեդեցինե
բու կբ
պատ
էլան
ի ն
կրօնական
իրենց
գ ա ւ ա ն ա ն -
քով,
գլէսաւորաբար
Լուտերական
եւ
կալ–
ւլինական
ա ւ ա ն դ ո ւ թ ե ա ն ց
/լապոլած
, ո–
բոնք
էլապբին
համայնական
էլեանք
մր
Ֆրանսայի
կեէլրոնաէլան
մասէւն
Թէէ|է
անունաէ
սքանչելատեսիլ
՛է է " ֊ դի
ձ՛ր
մէշ.
Մ ե կ ո ւ ս ա ց ա ծ
աչխաբՀէն
, ա ռ ա ն ց
կտբր–
աւլելու
անկէ ,
ամրուլշռլթԼամբ
նուիր
-
աէլած
Բբիստոսի
հ առա
յ ո ւ թեան
եկեղե -
(*)
Տարօրինակ
թ ո * ֊ ի
մեզմէ,
շատերուն Րարեկարգեալ Եկեւլեցինե -
րու
մ՛էջ վանական հաււտատութեան մը
մտ ա ծ ումն իսկ , իր ողս ւթ ե ն է ն աոաջ : Ա–
ւելին՛ ոչ մի ա յն մե(լմէ շատերուն, այլ
նոյնիսկ ա յ դ եկեղեցիներու անդամներուն
համար քիչ մը անհասկնալի երեւոյր– է
ան յորուն շատեր նայս կըմօտենան վարա
նումով , որոշ կասկածով ; Ս՝ի գ ո ւ ց է չ ը լ
լայ ան ա նհաւատար մութ՜ի լ ն Բարեկար -
դ ո ւթե ան (Ռեւիորմ)
սկզբունք ներուն ե ւ
ի ա խ տ ո ւմ անոր նկարազրին : Եւ ասիկա՝
որոշ իրաււււնքով։ ճ իշ դ այնպէս ինչպէս
մենք պիտի տարուէինք կ ասկ ա ծ ելու ե ւ
նեղուելու ե թ է մեր ե կ եղե ց ւ ոյ արարողա
կան դ ր ո ւ թի ւ նր , շարականն ու խունկը
վերջ գտնէին ե ւ միմի ա յն Աւետարանը
կ արդ ացուէր հոն : Ի վ ե ր ջ ոյ , վանական
կեանքի, կ ուս ա կրօնութե ան դ է մ նուագ
յսիստ եւ մխտական չ է ր դիրքը Րարե -
կարգիչներուն
յ
որքան եկեղեցական ն ո ւի–
րապե տ ութեան եւ դարերով աւանդակա–
նացած դաւանական սկզբունքներու ե ւ
դ ր ո ւ թ ե ա ն ց :
Բայց նոյնքան նիշդ է որ հետզհետէ ո ւ
մասնաւորաբար է ւր ո պ այի — յա տ կապէս
Ֆր անս այի, Զո ւ ի ց ե րի ո յ եւ Գերմանիոյ —
Րարեկարգեալ Եկեւլեցինեբոլ ասաուա -
ծաբանական մտ ա ծ ողութե ան ե ւ կրօնա -
կան կեանքի փորձա ռ ութե ան մէջ բարե–
կ ար գ ութե ան թուականր
(Ժ՚Զ– դար) ե ւ
սահմանը անդրանցնելու ձգ տ ո ւմ մը կ այ ,
միջնադարեան
Ակոլաստիէլ
շրջանը կա -
մըրջելով , հասնելու համար նախկին եկե
ղ ե ց ւ ո յ ա ւ ելի բիւ ր եղ կենսունակ աւան -
դ ո ւ թ ե ա ն ։ Հոս կը հանդիպին ե ր ե ւ ո յթ ն ե
րու
, իբ ողո ւթիւնն ե ր ո ւ , ծիսական սովո–
ր ո ւթե ա նց , րաբեպաշտական արարողու -
թե ա նց , որոնց դրական ա րժէ քը, կրօնա
կան ապրումի զօրութեան եւ իրաւու -
թե ան պատկերր անտարբեր չի թ ո ղ ո ւ ր
զի ր ե ն ք ;
Ահա
,
այսպէս
գ րա ւու ա ծ
անոր
զօր ո ւթե ն է ն
մնալով
միշտ ե ւ
սերտօրէն
կապուած
Աստուածա -
շունչին եւ մղո ւ ա ծ
արդի
դ արու
մեք՚ենացեալ կեանքի նիւթա կ անո ւթե ան
չ ո ր ո ւթ ե ն է ն ՝ կր ջանան հոգեկան կեանքի
խորք եւ ո ւ ժ տուող տարրեր ներմուծել
կրօնական կեանքի իրենց ա ւ անդ ութե ան
մ է ջ ։
Ա Հ ա ,
ՀալԼկան
ու իմացաէլան
էլԼանքի
այս
մթնոլորւոին
մէշ
Թէ(|է/՛
Ա
իաբանու–
թ է՛ւնբ կբ աեսնէ
էւլ՛ առա քե լո ւ թ
ի ւն ր -
րլլալ
էլորիդ մբ ա
յ՛լ
միութեան
ինք իր
՚ է ՚ է շ ել նշան
մբ՝ սւշխարՀէ՛ն
: Եւ
՚ " / ՛ / " * ՜
է՛սէլ՝
Հանդիսանալ
ներշնչձ՚ան
ա՚լբէ՚ւր
եւ
մ ՚ լ ո ւ մ ի
ւլսպանակ
՚լէպի
"՛յ՛է
ձ ՚ է ՚ ո ւ թ ի ւ ն բ ։
Ասաէ է որ էլբ բսւցէռտբուի
ա՚լւլային
եւ
՚լաւանաէլան
էստբութեան
բացաէլ՚սյու
-
թէ^նբ
Հասաաաութենէն
ներս : Հոն կա–
րելի է
Հան՚լէւպէւլ,
ե րե ս ունե
ւՀ
ինգ
ան -
՚ լ ՚ ս մ ն ե լ ՚ ո լ
մէշ Ֆ ր ա ն ս ա ց
է՛ին
, Զ ՚ ՚ ՚ - է ք յ ե ր է ա –
ցիէն
,
Հռլանա՚սցիին
,
Գերման՚ոցիին
,
Ա սլանիաց
իին
մ էէլ
էլալմ
է , եւ էո ւ տ ե
ր ա
էլան
էւն , Բ ա բ եէլա
րւլա
էլսւնին
, կ ա լւէէւն ա էլա -
նէ՛ն
միւս
էլոդմէ։
Ու ինչ որ
ներկայի"
ե դ ա ծ է ն
աւելէ՛
բ ս տ էութեան
ե՛լածին
եւ
ւ ս պ ա դ ա
յ ի
ՐԱ՛"
չիքէ՛ն
՛էկ՛" յ՚՚՚-է^ է^ն
մլ^ է
եւ
նա
խան
չան
մ՛ բ՝
՛լ՛
բամ՛
՛ս՛լ բութ
ենէ
ա–
ւելէ՛
բ ա դ ձ ա ն ք բ կայ Հոն
է՛բենց
ձ ՚ է շ
՛՛ւ–
նենալու
նաեւ
տ ա ր բ ե ր
դաւանանքներու
եւ
եէլե ՛լե ց ա կ ա ն
տւանւլո
ւթ
է՛ ւննե
բու
պատ
էլան ո դ
անւլ ամն
է։ ր , է՛նչսլէս
կա
թալէ՛–
էլէ
էւՕրթ՚՚տոքս
Եկեւլեցինե
բու
Հ ա ւ ա տ ա ց –
ե ալնե
լ՛ : Ղ՛սւ ւ ա ն ա էլան
տ ա
բ բե
բ ո ւ թ
էւ ւ ն ն ե -
րէն
անղին՝
Հռդեէլան
միութիւնր
ի
Բրիս–
տ ո ս
ա՚լօթքի
,
ա՚ւօլ՚եայ
կենցա՚լի
եւ
ւլռրծի
Համա
յնաէլան
՚էէճաէլին
մէշ,
իրենց
էլեանքբ
չէնալ
՚էիճաէ^
է : իսկ անոր
ա–
ւելէ
խ՛՛բ եւ լա
յ ն չափուէ
իրագործում բ
իրենց
նսլատաէլբ։
Այ"
կեբպբ
է՛բենց
էլեանքէ՛ն՝
էլբ
ստեդ–
ծէ
առանձնա
յատուէլ
ոճբ է՛րենց
Հաստա—
աութեան
՛հոգեկան
էլառոյցէ՚ն։
Պատմութիլնբ
թուականներով
եւ թէ~
ւերաէ
սիբուլնե
բուն
Համ
ար ,
դոՀացուցէւչ
պ ի ա է
ԲԱ՛"յ
, էլ ենթադրեմ
,
դիանալ
որ
1940^1՛
"Կէդբ
առած
շաբմռւմ
մ լ ^ ւ է ա
յ ս
Հասաա՚ո՚ււթեան
ծնունդ
տուող
շա
բմ ու -
մ ր ։
Հէւմնաղէ՚բբ
Ա է՛ա բանութ
եան , ոբ
ներկայէ
Հայրն
է Տունէն
(Ֆր է ր Փ ոիէ օր)
քք՚ռմէ
Շ է ՚ ւ ձ ,
այ՛լ
թուականէն
պատերադ—
մէ՛
Հետեւանքո՚է
դ ա դ թ ա է լ ա ն
դարձած
ա՛է՜
ք ա ա ու էլաբօաեալ
մարդոց
պատսպաբու—
մո՚է ու էւնամ
ք ա է կբ դբաղէբ
մ ե էլուսաց
—
եալ
ա
յ՛լ
՚լէււ՚լէւն
մէշ , ուր նաէսաքա
յ լ ր
էլաոնէ
Տ ունին
Հ ա ս տ ա տ ո ւ թ ե ա ն
՚լա՚լթա—
էլաննե
բու
Հեա ասաուած
ապա
շտութԼւսն
դրութիւն
մբ ստե՚լծելով։
1942^5՛
կր
՚ւտիպուէ՛
լքե
լ
Թէզէյ/
ու
Հ ա ս տ
ատուիլ
ԷՀուիցեբիա
, ուր իրեն
էլր մէւանան
ն ո յ ն
գա՚լափարին
չ ՚ ՚ ՚ ֊ ր շ ^ ^ ՚ ՚ յ ^ ալիով
ա ռ ա շ -
նորդ
ուած
ուրիչ
եր էլւ՛ւ Հալ էներ :
կուդան
Թէ գ է
՚էերսաին։
1949/՚5՛
եօթբ
Հո՛լի
են ար՚լէն
: Ա ի ա բ ա ն ա կ ա ն
ե ր ր ե ա կ
ուէստա՚լ
բութ
եամ
բ (**) էլր էլազմուի
էլո–
րէ՚դբ
այսօրուան՛
Ա է՛ա բանութ
եան : Այ -
"օբ
,
1958/՛^
ե րեսունեւՀ
ին՛չ
ա ն դ ամ՛նե
բէ
էլբ
բաւլէլանայ
"՛յդ Աէւաբանութէ՚ւնբ
Լ***^
էեւոււ
I
Մեծ
աււ։
րէն
էլ՝իմանամ
որ
" ՛ յ "
տ ա ր ի
քսանՀինէլէ
աւելի
ղէ։մումնէւր
րս–
տ ի պ ռ ւ ա ծ է ե դ ա ծ
մ ե րմե
/ :
՚ Հ յ չ ա ն
մ բ՝
իս էլասլէս • . • :
ՈրուէՀետեւ
՚ " յ ս
ձ ՚ ա լ ՚ դ է ՚ է լ
էլեանքէ
ւիա—
խստա
կաննե բ չեն ; է\յ ու"
աւէ։ ում՛ի Հռ դ ե
բա–
ՕՐ ՍԸՄԵՐ Փ Ո Ք ՐհԿ ւ ե Ր ՈհՆ ճ ե Տ
օ
Մ է՛՛ո ք
չունիմ
նէլա
լ։ ՛ալ բելու
բնութեան
ա
յ ն
ս քան
չե
լ ի քնե
բ բ ռբ էլբ տարած
ուին
մեր
քաւլաքէն
մինչեւ
ժ է ՚ ւ ո ՚ ՚ ՚ յ է ՛ Հեռ
աւոր
բ ա
րձո
լ
նքներր
: Գեւլեցիկ
երկիր
է
Ֆ ր ա ն –
սան
:
Կ՝ու։լ1՚մ
սաէլայն
, քիչ մբ աւելէ՛
երէլար
՛լ րել
էլամ
էսօսիլ
ձ՛եր
կա
յան
է։ն
Ֆլ՛ • Կա
սլո
յտ
Խ ՚ ՚ ՚ չ է ՛
օղափոխութեան
կա
յանի
մ ասին :
/»
՚լէպ
էլռւդեմ
յիչեցնել
որ քէ՛չ
դրուած–
է մեր ղոյգ
էչա լաննե
բու
մասին
: Ն՛՛բ
Ա ե–
բռւն
՛ւ
է՛ էլա քան՝
Փ " ՚ լ " ՚ ա լ ։ է
՚ լ
: Փ ոքլ՛
է՛ էլն
է։ ր ո
լ
է լ ՚ ս յ ՚ ս ն ՝
Պելֆոնթէն
(ժիւուս)
:
Հոն՝
Փ՛"
լ՛""՛
ր իլի
՛լե ՛լած
իծ ա ւլ
ա ՚ է ՚ ե լ ՚ ո ւ ն
՛էր ա
յ ,
մ ե բ
Ն՛՛ր Ա ե րուն՚լէ՛
էլա
յանբ
ա ւ ե
լ ի
քան
390
ե լ՚իտ՚սսա
րդնե
բւ՛՛է
էստնւլա՚էա
—
ռութեան
էլեդբււն
մ լ ^ էր : Աձ էն օր ե ր ե –
էլոլթ—ցել՚եէլ"յթ
, էսաղ
,
սլար
,
մբցում
:
Աւլռստււս
I
^ ի ն
ունեցան
յ՚՚՚շ՚՚՚է ե լ լ՛ա՛լ
—
մ ամ
ա
բ ՛ լ
ձեռնա
րէլ
մբ :
Այս
՚իոքբ
ւէ՛ո՛ էլա ղ իծ
էն
յէէտոյ,
՛լաո
-
նանք մեր նիւթ
էւն
։
ԿԷ1""ԿԷ՛
( 2 1
Օ ՚ լ ՚ ՚ ո ա
. ) բնէլերոշ
մբ էլառ—
Ք"՚է
կբ
մԼէլնէւնք
դէսլի
կասլ՚՚յտ
1Ա ա
չ ի
կա
յանբ : Առաշին
առթիւ
, էլա լանէ՛
մուտ–
քին
, թեթեւ
՚լաբմանք
մ՛բ ,
ո՞ւր
են
մեր
փոքրէ՚էլնեբբ
: Նեբսէն
, իրենց
անօ —
րինոլ՚էիին
Հեա ուլ՚ախութեամ
բ
էէլ
մսլի—
տո։է
մե՛լ
էլբ
ւլիմաւոլ՚են
էլաքու^ւէ։
՚ է ա լ ՚ ի չ —
ներբ։
Հող
մ ի բնէք,
եէլեղեցի
՚ լ ՚ ս ց է ՚ ն ^
Հիմ՚ա
էլոււլան
։
Օր
՚ Լուիզ
Փաւիալլետն
ժ
պիւռ՚ւ՚է
,
էստն–
դ ա վ ա ռ ո լ թ Լ ա մ
բ
էլբ խօոի
օւլա։է։"էսոլ
֊
թեան
էլա
յանի
նռւաճումնէ
բու
մասին :
Անոր
էլա՛լմալորման
, յաշոդոլթե՚սն
մա
սին
։
( * * ) Երեք
սկզբունքներ կը կազմեն
Ուխտը • ա)
Հնաղանդութիւն
,
բ )
Ինչքի
Համայնացում
(աէլքատոլթեան
համապա
տասխան) ե ւ դ)
կուսակրօնութիւն
:
Զ ե –
ւո վ մը արեւմտեան վ անա կ անութեան
դասական ուխտը :
( * * * )
Երեսունեւհինգն ալ
Ւ է գ է
չեն
ա պրիր։ Որովհետեւ ոմանք երեք կամ
չորս հոգիներու փոքրիկ խմբա կներո վ կը
ծ ա ռ այեն ուրիշ վ այր ե ր ո ւ մէջ
, այսպէս,
Թէդէ\.
Միա բ անո ւթե ան ն ե ր կ ա յ ո ւթի ւ նը
հւ վ կ ա յ ո ւթի ւ նը տանելով մին չ ե ւ
Մար––
ս է յ լ ,
Գերմանէ՛ա,
ԱլԺԼբիա
եւ Փրանսա–
կան
Ա ր ե ւ մ տ ե ա ն
Ափրիկէ
ուր կեանքի
նոյն միաբանական դ ր ո ւթ ե ա մբ կ ՚ ա պրին
անոնք իրենց հացը վաստկելով աշխա -
տ ա ւ ռրո ւթե ամբ , իւրաքանչիւրը ըստ իր
իր արհեստին, հաւասարօրէն ուտելով
Տիրոջ հացր եւ ծ ա ռ այելո վ Ա ս տ ու ծ ոյ
նոյն ա յն նամբո վ , որով
կ ՚ ր նթ ա ն ա յ
կեանքը
Թէդէ\ւ
մէջ :
Հե տ եւաբաբ,
Ւէղէճ
Մ ա յր - Տ ո ւ նն է,
ուր կր պատրաստուին նորրնծաներր ե ր
կու տարուան շրջանով մը , Միաբանական
Ուխտը կատարելէ առաջ , եւ կը զգենուն
կերպը միաբանական
կեանքին : Հոս ,
դարձեալ, տարին մէ կ անգ ամ գ է թ , կը
հաւաքուին բ ո լ ո ր եղր այրնե րր աշխարհի
զանազան կ ողմերէ շա բթու ան մը հ ա մ ա յ
նական կեանքի, խո կ ո ւմի , ա ղօթք ի , հ ո
գեկան նորո գ ութե ան, կատարուած աշ -
խտտանքի վ երա տ եսութե ան ե ւ ապա գ այի
ծրազիրներու մշակման համար :
Աղբիւ բ մը , ո ւ ր եմն , ուրկ է առուա կներ
սկիզբ կ ՚ ա ռ ն ե ն ո ւ կը տ արա ծուին ի ծա գս
աշխարհի • • • :
նռւթիւնբ
օտար է իրենց : կեանքի՛ն
կր
նեաուին
: Եւ՝
ւլմուար
կեանքին
:
Րւրաքանչիւլ՚բ
տ ռ ս
է՚նքդինքբ
բերելէ
ւլատ ՝ կբ բերէ
նաեւ իր ա ր Հ ե ս ա բ
կամ
արուեսաբ
։
Որ ո՛է Հետեւ
այս տ ունբ
էլ ՝ա պբի ա ս։ ն
ա ն դ ա մ ն ե բու
ճաէլաէ՛՛
քրաէւնքաէ
մեր բա–
ց ա ա ր ո ւ թ եամ ր , էլամ ա յլ էսօսքոփ ու մո–
՛լո
՛էր
՛ւ՛"
կ՛ոն ոճաէ՝
«հալալ»
Հսւցո՚է
,
՛լոր
կբ
րամնեն
իրենք
է՛բենց մէշ
Հաւսւսա–
բւսբաբ
եւ ե՚լբ՚սյբաբաբ
:
Արդարեւ
, դործբ՝
՛չոր
էլբ միացնեն
ա–
ւլօ թ քէն
, էլամ
աւելէ՛
^ ի շ ՚ լ ՝ կբ
ւլետեւլեն
սլա չտամ
ուն
քի
, Աստուծո
( ծառա
յութեան
էւրենց
կեանքին
մէշ , էլասլրեցնէ
՚լիրենք »
եւ
էւրենց Հէ^ա նաեւ
՚ • • լւրի^եբբ
:
Հոն
էլարքՎի է ղտնէ^լ
բմիչկր
Հալա՚լոլ՚–
ծին
Հեա , նէլա
րի
չբ
բբռլտին
Հետ , էւաբ–
տաբա՚դԼաբ
աւլա
լ՛ա
էլա պան
է՛ն ~էետ, աստ—
ուածա
բան ր տսլաւլբէ՚չին
՝> ետ : Կ՝աշ էսա
—
ւոէւն առանց
խտրոլթԼան
, տարբեր
ճամ–
րանեբաէ,
էնչսլէս
էլաւլօթԼն
միասնաբար
,
բա քց տա բ րէ, ր չրթնե րով : Օրու՚սն
մէշո–
րոչ
ժամերու
բռլորէ՛ն
ալ ձեռքերբ
մաճէ՛ն
ւէրայ
Լն՛՛՛ :
Տ
ո ւցա
՚է
անղէս
ի
սլ
՚էռ-էէ
՚ն
մէշ^
յետո
յ , ուրա
խ՚ւ
ւթ
է։ ւն բ
սլիտէ՛
ունենա
յէւ
՛է ա յե
լե
լու
՚սբգիւնքբ
իրե եց
ձէւոաց
դոր—
ծերոլն
Հ րատարա
կութ
էււննե ր ,
ձայ–
նապնաէլնԼր
,
Հալե՛լէն
դե՚լաճաչաէլ
ա—
մ աննե բ ու դա բ՛չե ր , էլրօնական
ն էլար
չու–
թեան
ար՚լէւական
ոճաէ
իրադործւ՚ւած
Հրաշալի
պատկերներ
, ճէ՚շղ
այնպէս
ինչ–
՛ղէս
՚է՚սյեչեր
է ի ՛ ՛
կբ ՚էայելէի
իրենց
ձեռաց
ղործր
ճա
չի Հասարակաց
սե
՛չանին
վրայ :
Նուէր
չեն լ^ւդունիր
օ ժ ա ն դ ա կ ո ւ թ ե ա ն
Համար։
Մարդկային
Հ պ ա ր տ ո ւ թ ե ա ն
մբ
դդացումին
Հեա պէտք
չէ չփոթել
իրեն^
այս
կեցուածքբ։
Հ ա ւ ա տ ա
լ՛մ ութեան
ձեւ
մլն է ան աղօթքի
ե լ դործի
սերտ
միու–
թԼտն
, նեբղաչնաէլման
է՛րենց
սկղբռւն
-
քէ՛ն։ Ջեն բնդռլնիբ
օղնութիւն
էւրենց տան
Համար։
Ե թ է ՛չայ այդ
օ՚լնութիւնր
է՛նք–
նէւն , որեւէ
ձեւով
, ղա
յ ն կբ
յատէլացնեն
բաբե՚լ
"բծաէլան
նպատաէլներու
,
ոբոնք
էբենց
դոբծունէութեան
ծէբին
մէշ
էլէյ–
նան
(**•*) .
կ՝ասլրէն
Համաձայն
օրէնքէ
մբ
էլամ
կանոնի
մբ
(ռեկլը) ,
որուն մէշ դ ր ո ւ ա ծ
է Վ՛է լէ"ով""յո*֊թէ՛նբ
էրենց
կԼնցաղէն
Հէմնաղիբ-Մ
եծա լորին
էլալմ
է
Հրաչալէօ–
րէն
նբբէն
դ բ է չ ո վ
մբ։
ԳԱՐԵԳԻՆ
ՎԱՐԳԱՊԵՏ
(Մնացեալը յա ջ որ դ ո վ )
( * * * * ) Այսպէս,
կ ՚ օ գ ն ե ն կարօտեալ
գ աղթա կ աններու գիւղին մէջ :
էւերկայիս մ ե ծ ծրա գիր մը կը հետա
պնդեն լ ա յնօ ր է ն օժանդակելու համար
Սպանիոյ հեռաւոր մէ կ անկիւնի մ ո ռ
ցու ա ծ , լք ո ւ ա ծ եւ չ ք ա ւ որ ո ւթե ան մատ
նուած գ ի ւղի
մ ը ։
Fonds A.R.A.M
