2
ՕՐՈԻԱՆ ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ ՀԵՏ
(Ր– եւ վերջին մաս)
ԳէււլէՆ
գեո.
Հեռու.՝՝
Վ ե ր ա դ ս ւ բ ձ է
ճամ
*-
^ռւն
՛էրա
յ ղ ա ն գ ա կ ր
կ՝արաւչացնէ
մեր
քայլերր
:
Ու. ււչաամութէէւՆր
երկա՜ր
է գ ե ռ
, մա
—
%աւանդ
է
խռրութեան
% Այնքան
կր
՝• ս յ —
ր ս ա ա ն ա
յ , կր
ճ ո խ ա ն ա
յ ան
,որքան
մ
ր ա
նե ս ա ունէն
նե րս
ու. ա չ ք ե ր գ
թ ա փ ա ն ց ե ն
ներքէէն
Հ ո գ ե կան
հա
լքե
րուն
" ՛ յ ս մ էւա
ր ա
նութ
ե ա ն
կեանքէէն
:
Ա յ գ
խորութեան
" ՚ ֊ ր է է
*^էկ
երեսր
կր
յայտնուէ
էնհ^է
, գ ե ռ
գ ր ա ն ր
առշեւ
եկե—
զեցւոյն
, երբ
էւնձ
բնկեբացալ
եւլբայրր
կբ
սլաամ
է
թէ
ե կե
ւլե ց էն
Հռուէձ՛
է
ակէսն
կաթողէւկէ
եկեւլեցլոյ
կբ
ս լ ա ա կ ա ն է
•քՈրէէ–
րենց
ա ր ա մաղ բութեան
աէսկ
ղ րուաձ–
է
թեմէւ
ե սլէէս կոսլոս
էն
1լռւլձ՚է
ալելեէսլ
էէէ։—
ճակէւ
ձ էշ
ե լ էրենք
նորուլահ՜
են
ղ է ս յ ն
էէ—
րենց
ձեռքե
րոփ
եւ յ ա ր գ ա ր ա ծ ՝
էղա չ ա ա
—
մունքէէ
Համար
;
ծէ–
՚ "
յսպէս
Հողեկան
Հ րճու՚սղէն
նա
-
խ ա պ ա տ ր ա ս ա ո լ թ ե ա մ
ր
մբ
ո ա ք ս
սեմէն
ներս
կբ
գնեմ
:
Հռլսարար
մր
մոմերուն
«խօսք»
կուտայ
ու
այղ
Հէսօսքբ»
արղէն
է " կ
կր
բարբառէ՛
պ լպ
լա ց ումն
ե ր ո ւ ն
մէշէն
ա
յ ն
ողէէն
մ
ա–
ոէն
, որ
նորող
հ՜էսական
արթնութեան
մբ
չէէւնչբ
կբ
մտանէ
բարեկարէլեալ
եւ
գ ա ր ե ր է
ի ՛էե բ
«Հ էս կաՆ
է ս ա կան%
կամ
դ է թ
« անծէսակէսն»
նկատուռւլ
ե կ ե գ ե
-
ցէէն
կեանքէն
մէշ–.
Պարղ
է
եկեէլեցէն։
կ ա ր ե ր ո ւ
Հնամենէ
ու
մերկ
պատկերբ
ղրալչոլթեան
ղաղանէ
ղօրռւթէւն
մբ
ու
նէն;
Պ ա տ ե ր ո ւ ն
ւլագտնօրէն
նետուած՜
լ " յ ս
մբ
երեկոյեան
մթնչաւլէ
ստուերներուն
իաոն
ուած՜
խռրՀբղ
աւո
բութեան
նե
րղքր
մթնռլորա
մբ
կր
սաեղՆԷ
,
ւլւլացնելոէէ
Նաբաւբ
«քաբեւչէն
սրտէն»
: կաբմէր
ու
տարաՆուն
Լ " յ " մբ
մէկ
անկէլնէն
մէշ
Ասաուած^ած՜նէ
պ ա տ կ ե ր է ն
-
/ունէսկան
ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն
ի1լււնր
յէչեցնալ
-
փ ա ռ ք է ՛
երանէէ
մբ
կբ
նետէ
: հյոբանէ
էսո
ր քէն
ու
սեգանէւն
ետելէն
յ ա ւ է տ ե ն ա կ ա ն
ու
յ ա ՚ լ —
թ ա կ ա ն
էսէս
չբ
կբ
ր ա րձրանա
յ
ձւլոէլէսկան
ումէ
կեղրոնէ
մբ
նման՝
էրեն
կասլելոէէ
ամէն
էնչ
եկեղեցլռյն
մէշ
;
Ղ՛ուռբ
երբեձն
կբ
բ ա ց ո ւ է
ու
ստուեր
մբ
ներս
կր
սաՀէէ
; Լուռ
է
եկեւլեցէւն
ռ
-
բոէէՀետել
խո
րՀ ուրղոէէ
է
լեցուն
- • :
Այ՛լ
լռութեան
մ էշ
ա Հ ա
յանկարծ՝
ղռւռր
կր
բ ա ց ո ւ է
ու
նեբս
կբ
թ ա փ է
խում
բբ
քյւլբա
յ րն ե ր ւ։ լն՝
Ա աղմ
ոսէ
յ ա գ
-
թ ա կ ա ն
եւ
ցնհա։լէ։ն
ե ր գ ր
չրթներուն,
ճեբմակ
չէս սլէ էլեե բու
էէ էշ
էւրենց
ե ս ա կ ա ն ,
անՀ
ա տ էս կան
էն
քն
ութէւնբ
ծ՜ած՜կած՜
եւ
ղւլ ե ցած՛
Ասառւծ՜ո
յ ծ ՛ ա ռ ա
լ է
Հաղուսաբ
I
Ա՛ եծալոբր
ւլլուէսն
է
է։ու
մբէն
յ
Խ ա
չբ՛
կուրծ
քէէն
;
Տ՚սնկաբծ՝
ծունկէ
;
Ա է կ
անգամո։թ
մէկ
մ ՛ս րմնէէ
նմէսն
:
Աաղմ
ոսե
րղութ էւն
, աւլօթք
ու
ե ր գ
եւ
բնթեբցուածք
է ր ա ր
կբ
յաշոբգեն
ալէք
-
ներուն
նման՝
որոնք
վէտ
- ՛էէա
կբ
ր ա ց –
ուէն
խաւլաւլ
ծոէէու
մբ ՛էրա
յ :
8 ան կա
րծ
կան։լ
կ՝առնէ
ա ր ա ր ո
՛լու
-
թէւնբ
:
Լո.«Լթ–եան
պաՀն
է ;
է լ
Հէմա
ամէն
մ ա ր գ
կբ
կրկնուէ
էնք
էբ
մէշ,
կբ
խ ո ր ա
նա
յ
մ էոե
րմ ութեան
մբ
մէշ
Ասւոուծոյ
Հեա
ւլ՛՛բ
էնք
՛լ էաէ
մ էւա
յ ն
եւ > > •
Ա ս տ ո ւ ա ծ
՝•
Ասաուածա
յ է ն
պ ա չ տ ա մ ռ ւ ն ք է
մէշ
լռու
—
թեան
այս
տ ա բ բ ր
մ է ա բ ա ն ո ւ թ ե ա ն
ա ր ա
-
բռ՚լակէսն
աւէռ1ւգէ՚ւթեան
էնքնատէալ
ու
նռրաւլէ՚ւտ
րամէ։ն
մբն
է , ոբ
կբ
նմանէ
ե րամ
չտակէսն
կ տ ո ր է
մ լ։
մէշ
նե
րձ ուծ
-
ոլէռծ
սէյն
րամն
էն
, երբ
յանկարծ
կր
լռեն
գռրծէ։քնել։
, կբ
գւսղբէն
չրթներ
պ ա Հ
մբ
է
Այն
աւոեն
, երբ
ձէսյներբ
կբ
լռեն
սրաՀԷ
մթնոլոր
աէ՛ն
մէշ
, ձա յներբ
, անոնց
Հ
ուլե–
կան
ա րձա՚լան՚լնե
ր բ կբ
սուդուէն
,
կր
նոյնանան
Հ ո ՚ լ է ն ե լ ՚ ո ւ ն
Հեա,
ոբոչ
էոեսէս—
կէ
սարսուռ
մբ տ ա լ ո վ
մարմնէն
;
Գէնբ
՚էայելքէն
. . • : Ա Հ ա
այսպէս
ա յ գ
լռութէւ–
նբ
պա
չ տ ա մ
ուն
քէն
մէ շ , էսո կում
ո՛է
բնկե–
բ ա ց ա ծ
, տ ա բ օ ր է ն ա կ
՚լէւթանքոէէ
մբ
կա
-
ռէնքնէ
պաչէոո՚լ
Հո՛լէ՛ն
Ա ս տ ո ւ ծ ո
յ
նե
բկա–
յութեան
ղ՚լացումէւն
մէշ,
պաչտ՚սմոլն
-
քէն
բառերն
ու
ձա յներբ
աաբրացնելոէէ
Հոգէնեբու
էութեան
Հեւռ
:
Գ է ւ ա
մբն
է ծ է ս ա կ ա ն
՛լրութեան
մէշ
է
Գ է ւ ա
մը՝
որուն
Հեա
Հ աղո
բ գ ՚ լ ւ թ էւն
բ
մէ
այն
կբ
յայտնէ
անոր
աբմէքբ
:
Ա Հ ա
այս
մթնոլււբաէն
մէշ
եւ
այս
ոճռվ
տե՛ւէ
կ՝
լ՛
լնեն
ան
ե կե գե ց ա կան
ա ր ա ր
ողու
թէւնն
երբ
երեք
առէ
թնե
րով
օրուան
մէ՛
-
շոցէն
— Աււաւօտուն , կէսօրին
(կաբճ
խոկումի
պ ա Հ
մ ր)
ե լ
երեկոյեան։
Գչ–
,
Ուրբաթ
ե լ կէ՛րակէ՛
ա ռ ա ւ օ տ ն ե ր
Ա
. պա
-
տարա՛ւ
եւ
Հագորգութէլն
:
Ա՚՚-էթր
կ՝ ունեն
էռմ
կէ՛րակէ
ա ռ ա ւ օ տ ո ւ ն
տեսնելու
նաեւ
պ ա տ ա բ ա ւ չ բ
:
Պա
չ ա ա
—
մունքէ
ն ո յ ն
ձեւբ
յլնղՀանուրս
, ա ռ ա ւ ե
լ
ճ ո խ ա ց ե ա
լ սլւսակե
րոէէ
այստեւլ
:
Նո քն
յատկանչակ՚սն
ղէծեբն
են , որոնք
ծէ՚սա
-
կան
այս
ղաբթօնքբ
կբ
յայտէՈսբերեն
շսորհրդանշականութեան
կրօնական
է՛
-
մէսստէն
էէե բ ա
րժ ե լո րում
բ
, որ
էւնքնէն
կ՝ենթէս՚լ
րէ
յսորհուրդին
նեբկա
յ ո ւ
թ ե ա ն
ճանաչումբ
կրօնքէ՛ն
մէշ
, եւ
Աստ՚էւծոյ
Հ ե ա
Հա՚լոր՚լակցոլթեան
Հռ՚լեկան
ամէ
-
նէն
աղղ
ու
կե ("ղԸ ՝
մ ա ս ն ա կ՛լ ո ւթ
էւն
բ
ան–
Հ էստբ
անէլ
րանցնուլ
ե լ էբ
մէ շ
ւէերացնո՚լ
աբաբուլութեան
մր ։
Աեւլէ
Համար
Հայ
սրսէոաբա՚լէւն
խ ո ր ա պ է ս
ներչնչռղ
մթնռ
—
լոբաբ՝
Ա ս տ ո ւ ծ ո
յ
Հ ե ա
մ տերմ
էկ
աււլ
-
րումէ
գ ր ո ւ ա գ ն ե
ր
կբ
ր ա ն ա
յ մեր
Հ ո ՛ լ էէ՛ն
մէշ
երր
ր՛"^
է
Հալէն
պ ա չ տ ո ւ մ է
ա ր ա մ
ա՛լ
բռւթեամբ
; Ա եղէ
Համ
էս բ լ ն –
աէսնեկան
մ թնոլոբա
է
էսո
րՀ ր գ ա ւ ո
բու
-
թեան
"՛յ՛է
՚էէ՚^ակբ
: ք՛ա
յ ց
սկղրնապէ
ս
այ՛լ
խոր
Հ ր գ ա լոր
ութե
ան
Հակաւլգուլ
եւ
Դ Ե ՚ Լ Ի Ն Վ Տ Ա ՆԳԸ
Վ ե ր շ ե ր ս
աչէսաբՀԷ
ո լ չ ա գ
րութէւնբ
գարձե՚սլ
կեէլ
րոնացսւլ
Ծայլ՚ա՚լոյն
Արե
֊
^ելքէ՛
՚ Լ ր ՚ " յ ՝• Բ ա ն է
մբ
տաբ՚՚ւտն
ՀաԿ՚՚լար–
տութենէ
ե տ ք
կէրքեբբ
վերստէն
լաբոլե–
ցան
Հ աձ՚էսյնսւ՚էաբ
ե լ ւսէլ՚լայնական
Զէ՛
-
ն՚""տաննեբու
մէ՛շեւ
: Այս
աոթէււ
,
ուրէ՛չ
մաաՀալութէւն
ձ ՛ բ , ֊
Զէնացէներբ
կ բ ն ՚ ւ ւ ն
Հէւլէական
ռումբ
ունենալ
:
ինչպէս
կբ
էէրէ
Լր
Մոնա/ւ
ա չ է ս ա տ ա կ է ֊ –
ցՐ , ճավ՚ոնցէւնեբբ
լաւատեւլեակ
են
ե լ
կր
Հ ա ս տ ա տ ե ն
թէ
մօտ
էոպաղսւյէն
Համայ
֊~
նսււէաբ
Զէ՚նաաոէէէն
պ է ա է ՛
մանէ
«Հէւ
-
լէական
ակոլմբ»էւն
մէշ.
այսէւնքն՝
էնք
սլէտէ
չէ՚նէ
Հէւլէական
էբ
ռում
բերբ
յ
թոքէ
էէյ է
մսւսնագէտ
չբ շանա
էլնե
րոէն^
ղէսբերոէէ
բանականապաշտ , իմացապաշա
ու
ցրապաշա
(Ա .Գրքէ
բնէալրէնսերտօրէն
կ ա պ ո ւ ա ծ
Ր1Ր՛՛ Լ" ՚– է ր ո ՛լո ւթ ե ա ձ բ )
ո՚լէաէ
ապրած
բուլոքականութեան
Համաբ
խոր
-
Հ ուրղ
է
ա յ գ
՛էե
ր յա
յան
ութ
էւնբ
բ ա ց ա
-
ոէ՚կ
էմէսստ
ունէ
: Ծ՚՚՚րալէ
էքբ ,
Հողեկան
կ ա ր օ տ է
մբ
լէութէւն
եւ
ւլո՝\ացում
բերող
ուժ
մբն
է ան
այոօր
, եւ
աւելէ
ղօբաւոր
քան
որեւէ
մ ա մ ա ն ա կ ,
որաէ֊,ետեւ
էսռբոլ–
թենէ
ու
Հ ւււէե կանութ
ենէ
էւլաբպուռղ
այո
ղ՚սրՐ
Հ " ն կր
ղ անէ
ե բ ա չտութեան
գար
ձ՛ անբ
:
« Եկեղեցին հայկական մէն մի քարի
տակ
ղետնի ,
Դէսլի երկինք րարծրացող
ղաղտնի
ճամբայ մը ունի
Ա Հ ա
ա
յ ղ
«ւլ էսղանէ
ճամ
բան
»
է
ա
յ ն
խոբՀուբ՚լբ
ոբ
ճամբուն
նման
չէ՛
տես
—
նուէր
-—
«քարէւն
տաէլ
գ ե տ ն է ՛ »
բայց
որուն
մէ շէն
կր
ղղա
ց ուէէ Ա ս տ ո ւ ծ
ո յ նե
ր–
կա
յութ
էէւն
ր
;
«Խորհուրդ մեծ եւ սքանչելի » ...
X
Կբ
ձ՚եկնէէմ
էէանքէն
, կէսրօուան
պա–
Հուն,
–
աքնէէլէս
է՛նչպէս
Հասեր
է է
՝> ոն
երկու
օբ ա ռ ա շ
էսա
ղա ՛լո ւ թ եան
ա յ դ
աչխարՀէն
, ուր
բնւււթէւն
եւ
Հուլեկա
֊
նութէէւն
կ՝եւլբա
չբանան
է՛րարու
:
Վ ա ն ք
մբն
էէէ
՛լացեր
;
ք՚նչսլէս
ուրէչ
չ ա ՛ ՛ ա
ւէանքե
ր :
է՛ա
յ ց
ա
յ՛ւ
՚էանքէն
կբ
գառնէս
յէւ
յայտ
նութեան
մբ
մաածումէն
եւ
Հալեկան
ւլո–
Հ ո լ ն ա կ I՛ լ թ ե ան
ղւլա ց ո ւէէէէն
Հ րճուաւլ
էն
՛ւ՛",ք ելքով
:
Տ ա
յտնռլթէլն
մ ր՝
որ
ե
կեղեցական
/լեանքէ
լուսաւոր
էշ
մբն
է :
Ու
չեմ
կբնար
փւսկել
սէւրտո
արւլիլելու
\
Հէսմ աբ
մալլթանքբ
անկէ
բարձրացող
լո
յ – \
ս է՛ աարածոււէէն
եւ
լուսէս
բ ա
րնե
բու
փտ—
ռ ա ւ ո բ՛է ան
, լո
յ ս ի
Ար"՛
Ր ձէ
՚էառքէն
էբենց
ոսլասաւորման
մէշ
... ;
ԳԱՐնԳԻՆ
ՎԱՐԳԱՊԵՏ
\
կ ա ր ծ է ք ա է
, չնոբՀիւ
Ո-ուսէոյ
ցուցաբե
-
լ՛ած
լւս
յ ն աշակցու
թեան՝
փէքէն
ա օ ի
Վ ե բ է ր
կամ
1՚–ձ\)\էն
պէտէ
ունենայ
Հէւ
-
լէական
ռ ումբ
\
Մէնչ
ա յ գ ,
Զէէնաստանի
լլէւնուորակաՆ
ուժէ՛ն
աձ՚րապնէլ
՚ ւ ւ մ բ ս կ ս ա ծ
կաբելէւ
է
նկաաել
. չատ
Հ ա ւ ա ն ա կ ա ն
է , ռբ
՚ է ե բ շ է ՚ ն
տասբ
ամէ՛սնեբու
բնթացքէ՛ն
էիլ՚լսէ՚ա
աբ–
լալ
Հ ե ռ ա վ ա բ
Հրթէռներ
,
Հէւլէական
թնղանօթնեբ
եւ
շբածէն
այլ
ղէնքեր
-
Զէնական
բանակէն
ա բ ղ է ա կ ա ն
սպա
-
ոէսղէնումբցոյց
կուտայ
թէՓէքէ՚ն
վախած
է աբա
. էր
ք ա
՛լա ք ա կ ա ն
ութ
է՛ւնբ՝
անցեալ
Փ ե տ ր ո ւ ա ր է ն
է էէեբ
, երբ
Արտաքէ՛ն
նա
-
է՚ւարաբ
նչանակուեցաւ
մառե
չաչ
֊ Շ է ն
Եէ
է
Հաժայնավաբ
Զ է ն ա ս ա ա ն ,
որ ՚էստսէէ
է
է՛լ՛
ուժերուն
՚ է ր ս ՚ յ ,
վերշ
տ ո ւ ա ւ
•Բոբէայէ
ղէւնաղաղարէն
(1053)
է
՛Լեր
ց"ձց
ա ո ւ ա ծ
Հ ա մ բ ե ր ա տ ա ր
ք՚ս՚լաքա
կանո
ւ թ եան
• ՛լ է–
լան
ա՛լ է ՛ ա ա կան
եւ
ան տեւ։ ա կ ա ն
յաբձա
-
1լումէ
մբ
սկսաւ՝
՚ լ է ն ք բ
չրշասլատուլ
ա
-
մ ե րէկեան
՚լէնուորական
չղթան
խ ո ր տ ա
-
կելոլ
նսլաաակուէ
;
Մ ա ր ա է
մէշ
, ճ ա փ ո ն ա կ ա ն
ս պ ա ս ա բ կ ո ւ –
թէ՛ւննեբբ
Հ էւլէէսկան
սլա
յթում
մբ
աբ
-
ձէսնաւլ
բեցէն
Զէնասսէանէ
մ՛է
շ ,
Լանչոէէի
կալմբ;
Ար՚լեօք
Զինասաան
Հէ՚լլաէական
առաշէ՛ն
ռււլմբբ
ս լ ա յ թ ե ց ո ՚ ՚ լ ց ։
«Ո՛չ»
կ՝
Ա ՜
սեն
Թոքիոյի
մէշ;
կբ
կարծուի
թէ
ռոլ
-
սէոկէսն
ռումբ
ւէբն
էր
ան
եւ «խտէլաղա
-
ս է ր ա կ ա ն »
, որուն
վւորձբ
կ է ս տ ա բ ո ւ ա ծ
է
՚լեանէւն
աակ,
թերեւս՝
ա չ է ւ ա ա ա ն ^ ւ ե
բր
ղէւբէէւցնե
լու
Համ
ար
. Զէնէսցէներբ
Լան
-
չ՛՛ւէ
— Փ ա ս թ ո վ
երկաթոււլէէ
մբ
չէէնելոլ
գ ո ր ծ
էն
ձեռնարկած
են
:
էք՚ոլէւէա
աւելէ։
յաոէսշ
երթալւէէէ
սլատե—
րւսւլմա/լան
ն պ ա տ ա կ ն ե ր ո ւ
^ ա ձ ա բ
՛լոր–
ծածելէ
ռում՛բեր
սկսա՛՛ծ
է տ ա լ
Համ այ
-
նաէէար
Ջէ՚նաստանէւ
;
կասկածելէէ
է
^
բայց
մ է ա մ ա մ ա ն ա կ
•էալէսնական
:
Երկու
պ ա ր ա գ ա ն ե ր ր
Հետեւեալ
ձեւաի
կբ
ներկայացնէ
քիոպէր
կէլէն
Ա
Բնական
է ոբ
Խ–
Մէութէւնր
Հէւլէական
ռումբ
տ ո ւ ա ծ
է
Համայնա
-
՚էաբ
Զէնաս՚ոանէ։
, Հետեւեալ
ս լ ա տ ճ ա ռ
-
ներով
.
1 • - -
Ամէն
պաբաւլայէ։ն
մ՛էշ
քտնէ։
մբ
ա։որէէն
Զէ՛նասաան
ւղէտէ
ունենայ
«էր»–
ռումբբ
, քանէ
որ
քհուսերբ
կ՝օգնեն
որ
ան
ունենայ
Հէւլէական
ճ ա ր ա ա
բ ա
լ։ ։։ւ1ւ ս ա
^
Հէ^ոեւարաբ
է՛՛նչ
պաաճառ
կայ
ոբ
ան
—
մէ՚շապէս
՜էէւլէական
ռոււէբեր
չ տ ա ք
էր
բարեկամէն
;
՛Հ •
Ե թ է
չէնուած
ռումբեր
տ ա յ ՝
քք՚ռլ
-
է։է։ա
աւելի
գ ա ն գ ա ՚ չ
կրնայ
չարունակեչ
էէ
ա ս ն ա ղէէ տական
եւ
նւսէսանէլթէ
օէլնւււ
—
թէւնբ
:
3*
քւ՚ոլսէւա
Հէււլէէսկան
տ ե ս ա կ է տ է ն
տկար
չէ
կրնաբ
ձ ղ ե լ
Զէնաստս՚նբ՝
\ք *
Արեւելքէ
էռմերէկեան
ւււժ
եբւէւն
գէլմէււց
^
որոնք
շբւսծ
էն
ս ար ք ա
լոր
ում
ունէն
:
4՛
քք՚ուսէէէւյ
Համէսբ
չա՝>աբեբ
է
չէ
-
նա կան
բանէս
կբ
բարձրացնե
լ
ռ ո ւ ս ա կ ա ն
բանակէ՛
մւսկաբղ
ակէէն
, ոբպէալէ
Վար
-
չալայէ
Ուէ՚՚տր
մէ։աա։՚ւր
լ։
ուժ
ձ՛ր
բլլա
յ է
Բ
.
Մոսկոլսէ
չաճաէւլարեբ
Զէ՚նա
-
ցէ։նեբուն
՝>էէւէական
ռումբ
տալու
Հա
-
Հ Ա Յ Ա Ա Տ Ա Ն Ե Ա Ն
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Բայց
ես
ղէւտէէ՛
, թէ
էնչպէս
սէրոլմ
էր
եւ
կէսպռլած
էր
նա
այւչ
սենեակէ՛ն,
ոբտե՚լ
անցել
են
մեր
Համաաե՚լ
կ ե ա ն ք է
մ ի
քանի
երշանէկ
տարիներ
, եւ
չուգեցի
գրկել
նբան
թանկաղին
յուչե
րից
։ Ա
կբղ–
բռւմ
կինս
ու
մա
յրս
Հաչտ
էին
ապրում
,
մեբ
ա ե գ ա փ ո խ ո ւ թ է ւ ն է ց
յետոյ
չատ
չան—
ց ա ծ
կէնս
կ ա ս կ ա ծ ե ց
մօրս
էբենէց
չատ
ե ր ի տ ա ս ա բ գ
մարղու
Հետ
կապ
ունենա
-
՜
լու
մէշ,
է"կ
յեաոյ
մեղ
մօտ
աւելէ
յա–
\
ճ ա խ
սկսեցէն
՛լալ
անծանօթ
տ ղ ա մ ա ր ղ է կ
:
կինս
գագաբեց
յարգել
մօրս
: Տ ա ն բ
յա–
ճախակէ։
գ ա ր ձ ա ն
կռիւնեբր
,
ա ն ա խ ո բ –
ժութիւններբ;
Աայրս
ոչ
մէ՛ էսօսքով
չէր
պատաս
էսանում
կնոշս
՛էէ։ ր ա ւո բանքնե
ր է՛ն
:
Ե"
պա
Հ ան
շո ւմ
էի
որպէսղի
կէնս
ա ռ ա շ –
տււայ
պ է ս
՚էաբուէէ
նրա
Հետ
:
Նա
մէէ րոէէլէ
կ ա ն գ ա ռ ա ւ ,
չունչ
ք ա չ ե ց
եւ
գ ա ռ ն ութ եամբ
չարունակե
ց .
-
Ե ս
ե բ կ ա ր
ժամա ն ա կ
տ ա ր ա կ ո ւ ս ո ւ մ
էի,
չ ա ա
էի
Հաւատոլձ՛
մօրս;
Նա
ի ն ձ
Համար
մայր—կնոշ
իտէ
ալ
է ր ;
«
Լոեց
ա չիւաաե
լոէէ
Հաւաքել
իր
ա»ւմերր
:
՚քքրանք
ղալէէս
էին,
երբ
ես
մեկնում
է է
զործո՚-Գ՛^՚"^
՚՛ Ա"աշ
ես
երբեք
չէի
տե
սել
նրան
տ գ ա մ ա բ ղ կ ա ն ց
չբշասլաաոլմ
:
Այսօբ
գ ա է ո ա բ ա ն ո ւ մ
Հանղէս
ե կ ա ծ
Հա–
րեւաններբ
ի ն ձ Հ ա մ ա ր ե ա
ն ո յ ն ն
են
ասել,
է՛նչ
որ
ղուք
լէէեցէւք
:
իմ
սբտուձ՛
նբա
նկատմամբ
ոչ
սէր,
ոչ
է լ
յարղանք
է
մնացե
լ ;
\քա
լռե ց : Հարցեր
չ կ ա
յ ի ն : Գատաւո
րր
թ ո յ լ
տ ո ւ ե ց
նրտն
նստել;
Նա
ծանրօրէն
է՛շտ
լ աթռռ
էն , խո ւսա
փ ե լռ՛է
Համ
ակրող
ու
Հետաքբքրուուլ
Հայեացքներէց
:
Գ ա տ ա ւ ո ր բ
կեղ
բռնա
ց ա ծ
էնչ
որ
րան
էբ
մտածում
: ինմենեբբ
ԷսոՀուն
աչքերոէէ
մեղմօրէն
նա
յ ո ւ մ
էր
որգուն
;
Ո ՚ ֊ " " ՚ – ց
Լ"՛–՜
Հ ի ն
յոլղուած
էր :
- -
Բ ա ղ ա ք ա ց է
Յակոբեան,
–
խստօրէն
ասաց
գ ա տ ա ւ ո ր բ
,
գէմեչռ՚է
մօրբ,
է ՚ ^ ն չ
կարուլ
էք
ասել
ձեղ
ա
ր ղա
բ՛ս
ցնե
լո լ
Հա–
մ
ւբ ;
Մ ա յ ր ր
չէր
լսում
գ ա ա ա ւ ո ր ի
Հարցր
,
չէ ր տեսն
ում
Հ ւսբսէ։
թ
^։ամ
ա կ ա ն
Հայ
ե ա ց ք ր , ոբղ
ու տ ա ն շ ո ւ ա ծ
գէ՚^քր
՝• Նա
ո–
չէ՛նչ
չէր
լսում
, չէբ
տեսնոլմ
;
Գատաւո
ր ր երկրոբգ
ա ն գ ա մ տ ո ւ ե ց
նրա
աղղ
անունր
, կբկնեց
է։բ
Հաբցբ
։
Մ ա
յ ր ր
ա ն Հ ա ս է ո ա տ
ք ա
յ լ ե րով
դ
իմեց
ա ռ ա շ :
Ե ս
ոչէնչ
չեմ՛
կւսբալ
ասել
էւնձ
աբ–
դ ա ր ա պ ն ե
լու
Համար;
Խնղ
րում
եմ
ղաաա—
րանէց
թ ո յ լ
ա ա լ
,
որ
ես
պ ա տ մ ե մ
էմ
կեանքբ
:
Գատաւո
բ բ խօս^
տ ո ւ ե ց
նրան
:
-
Ժամանակից
չուտ
կորցբէ
էմ
ծր–
նռղքներէս
: Տասնութ
տ ա ր ե կ ա ն
է է ,
որ
Հան՚լէէէլեցէ
կաբէնէն
:
Մենք
սէրեցէնք
էրար։
Նրա
ծնո՚լքներն
է՛նձ
Համար
՝,այր
ու
մայր
Հ ա ն գ է ս ա ց ա ն
; Ե ս
երշանէկ
էէ։
Մենք
ամուսնէսցանք
I
Հէնց
առաշէն
ղէ–
չերբ
ամուսէ՚նս
մահացաւ
ո բ ա է
պայթու—
մ է ՚ ց
1
Երշանկոլթէլնս
կ ա ր ճ ա տ ե ս
էբ
,
է " կ
էէէ՚շտս՝
անսաՀման
: Անցաւ
երկու
տարէ
:
Ամուսնուս
ծնողքնե
րբ
էւնձ
Համուլոլմ
էէն
մ ա բ գ ո ւ
գնալ
, չէսռրտակել
էմ ե ր է տ ա
-
սաբգութէւնբ,
րայց
ես
չէէ
ուզում
լսել
ա
յգ
մասէն
:
Շարունակում
էէ՛
ապրել
ա յ գ ք ա ն
չուա
ու
անակնկալ
կոբցբած
էմ
երշանկութեան
յուչե
րո՛է
:
Մէ՛
երեկոյ
,
ւէերա՚լառնալաէ
տուն
,
ս ան
՛լ ո ււլքնե
բ է՛
ւէրայ
– ղ տ ա
յ
վե
րմակոէէ
էէւաթաթռւած
ձէ
ե րեխ ա
յ ;
Նա
է ա ց
էբ
լէ՛նում
: Ե ս
նրան
տուն
բերեցէ
։
կեսուրս
չատ
ո ւ ր ա խ ա ց ա ւ
ասելո՚է,
որ
երե
խան
կբ
ղ ա ռ ն ա
յ էմ
մխէթա
բութ
էւնբ
։ Եւ
է ս –
կ ա պ է ս
նա
ղաբձալ
իմ
մ է ա կ
ուրա
էսո լ
-
թ է ՚ ֊ ն բ
կեանքռւմ
: Ե ս
նրան
ա ռ ա ն ց
ավ՛
-
սոսէսլոլ
տ ո ւ է
էմ
ամենալաւ
տարէներբ
,
էէոխարէնբ
ոչէնչ
չսլաՀանշելով
յ
Ամ ո ւսն
ուս
ծնո՚լքնե
րբ
էւա
րՀ
ուրղ
տուէն
ի ն ձ
Հեռանալ
քա՚լաքէ՚ց
, որտեղ
Հարեւան–
ներն
ու
ծանօթներր
երեէսային
կարող
էին
ասել
որ
նա
ո ր գ ե գ ր ո լ ա ծ
է ։
Նա
լոեց
; Նբա
աչքերի
առշելից
ան
ցան
Հեռալռբ
, անմ ո ռ ա ց
անցեալի
պատ–
կերնեբբ։
Վեբյէ՚չեց
այն
տաղնասլալէ
,
երկար
ղէչերներբ,
երբ
որգէն
ա ա ք ո ւ
-
թ ե ա ն
մէշ
կանչում
էր
նրան
էր
մօտ,
է ս կ
է՛նքր
սարսափէ։ց
է՛՛ե լքր
կռրցբած
ականշ
էր
ւլնուձ՛
նրա
Հաւլէւ
լսելէւ
չ^ւչաէււ՚ւ
—
թ եանբ
;
ԵԼ
Հէնց
ա
յ ղ
մամ ա ն ա կ
լսուեց
սէբէՈ՛
կտրաաէէւլ
մէ
ճէւչ։
Մայբբ
ցնցուեց
,
չուռ.
ե կ ա ւ , նայեց
որգուն
: Նա
ն ս տ ա ծ
էր
մե–
ռ ե լէ
պ է ս
ւլունաա
, ա չքե լ՛բ
այս
ու
ա
յ ն
կողմ
է էն
գառնում
, խռ՚ղոտ
ան
քո
ցն
եր՛
էէն
թռչում
կբհ^քէց
՚.
Ընկեցէկ
երեխայ...
ր ո պ է ա կ ա ն
ց ա ն
կութեան
զաւակ
, որէն
ղցել
ու
մոռացու
թեան
է
մ՛ ա ա ն ե
լ
մ ա քրր • • • բ ե ռ • • .
էրեն
՚էերցրել
ու
տէոքէսցբել
է
մէէ
կէն
,
"րէ
քնքուչ
Հ ողա
ցո
՛լութէ ւնբ
ե
Լ
էէ ա ղ ա ք
չան–
քբ
նա
ժ խ տ ե ց
էէէբ ա ւ ոբ ո ւ ա ծ
ե բ ի տ ա ս ա
բ գ
տզամարւլռւ
ամ
բուլշ
ւլ ամ անո
ւթեամբ
;
Ոբ՚լէն
նստած
է լւ՝
մայբակ՚սն
սէրոյ
" ՚ ֊ ^ Է Ց
րնկճուած,
վ չ տ է ց ,
զէչշումէց^
կասկածէէց
կտլ՚աաուող
սբտաէ
:
Գւստաւոբր
ղէ՚մեց
՚ ^ օ ր բ
եւ
մեւլմարաբ
խնղրեց
նբան
չարունակե
լ ;
Մայբբ
տես–
նում
էբ
ղ ա տ ա ւ ո բ ի
շե
րմ ա ց ա ծ
աչքերր
,
ուսուցչռւՀու
եւ
ինժ՚եների
կարեքլէւց
ւլէմ—
քերբ
,
աչէւատելուէ
էսօսք
ասել
ոչ
թ է
ղաՀ
լէճում
ն ս տ ա ծ
ա
յ ն օ տ ա ր ,
թ
կամա
րար
տ ր ա մ ա գ ր ո ւ ա ծ
մաբ՚լ
կանց
, այլ
նբ–
բան
որգուն
։
Զ ա ն ա լաէ
Հանղիսա
էսօսել
,
որպէսղի
ձայնբ
չգռղայ
, նա
չարունակեց
•
.Գ
Պ Օ Դ . Ո Ս Ե Ա Ն
(Շար.
4)
Fonds A.R.A.M
