Յ Ա Ռ Ա Ջ
ԳՍՈ-ՍՓՍՐԻ Ս՜ԱՐԴԸ
ԼրաՆում
Հ–
մէ/չ աաբէն,
երր
րնկեր
5–
Ս՝ էսաքեան
փակեց
աչքերր
Հէլրընկաչ
այս
երկրէն
մէշ:
Անագորոյն
մաՀր
Հարուած՜եց
^էձԳ
" * յ ն
մամանակ
, երր աւելէ
քա՛՛ն
երրեք
պկաք
ունէ էնք
էլա
էլա փա րական
ն
էէ
ւէ րուահ՝
մարւլ կանց
՚.
Գէէէ
ւլա ւիա րէէէ կան
մ արդկանց
սուէր
ղցա–
լի է ներկայ
էլարաշրշանոլմ
:
Նիւ֊թապաշ–
աական
ուսմունքր
ե լ կեանքէ
յարաճուն
մ եքենայաց
ում ր
ցւէէմքեցնում
են
ադրէլր–
ներր
ներ
^էէէէւմէ
,
երաղէ
, նոէ.էրէէլմէ
ե լ
գարձնում.
գանգուահներր
գերէ
առօրեա––
յէ
,
կենգանական
կեանքէ
,
սպասարկոլն
գրամէ.
Հաճոյքէ
եւ շուայա
ապրելա -
կերպէ :
ւՕրգ
դարն
եէլաւ դագափարական
մեհ՜
ներշնչոլւՐներէ
գ ա ր :
Հայուիքէլնր
եւս
մաս
կէոգմեց
դագափարական
այգ փա -
ղանւլ էն :
է՛ ր
յ ե ւլա էէս իսա կան
կաւրէ ակե
րպութիէՅւ–
ներր
սաեւլհեցին
նոր
Հայր,
անօրէնակ էր
նոլիրումոէի,
գադաւիարական
իր
ներշրն–
չումէէէի : Հ • Ց • Ղ՛ա^էակցութիւնր
մասնա–
ւէւրապէս
կարոգացալ
սաեւլհ
ել տիաան -
ների մէկ սերունդ
, որ արՀամարՀեց
ա–
մէն
թնչ որ աշիւարՀային
է , առօրեայ ,
եւ
հառայեց
փսեմ
ի ն , րարձրին
, գագա~
փարականին
;
Հայութիւնր
600
աարիներէ
գերութէւ–
նից
յեաո
յ կարոգացալ
Հ ոգեփոթուե
լ ,
գառնալ
ագաաաաենչ
մէկ Հաւաքակա
-
նութ
ի ւ ն
֊.
ք՛ր կորիւէէներր
մ աՀն
արՀամ
արՀելոփ
կերաեցին
նոր
Հա յասաանր
, փ ե
րահնուոգ
Հայրենիքր՝.
Ընկեր
Հքալարչ
ԱէսաքեաՆր
Հերոսական
ե լ գաղափարական
այգ սե -
րոէնւգէն էր պաականում
: իր
կեէսնքր
"դչ,
ե գ ա ւ նուէրում
էր
մոգոէԼոլրգէն
,
Հայրենիքին
: Իր թօսքր
ե գ ա ւ
մ ի շա փր-
սեմ , կամքր
անսասան
, միաքր
պայհաո.
ու
շարունակ
ի սպաս
իր մոգոէիոլրգին
)
Հայրենիքին
:
Անթորաակելէ
էրիր Հաւաաքր
, անրնկ—
ճելի էր եռանգր
: Երկրէն
գ"՚֊րս թէ երկ–
րէ
մ էշ նա մէշա
ւքնաց պաանէշէ
փրա
յ
յ
էրրեւ
մարանշոգ
դէնուոր,
ի դին
Հայու–՜
թեան
շաՀերէ
պաշտպանութեան
։ Օագ–
թանէսկէ
օրերէն նա ե գ ա ւ քարոգէշր
փե -
րահնունգէ
, պարաութեան
շրշանին
աո—
կունութեան
,
Համբերութեան
,
ումեբէ
մէկաեգման
:
Իր
կուսակցութեան
Հեա , էէքեց
պայ
քարի
ճակաար եւ չեւլաւ
երբեք ճակաաա–
գրապաշտ
, Համակերպուող։
Իր թօսքր
ու
գորեբ
եղան շարունակ
աննուաճ
, Հեաե -
ւո ւլէս կան ; իր կո ւսա կց
էէլթ
ե ան պէս եղաւ,
առա քե
ա
լր Հա յապաՀ պանմ ան , Հա յկական
մշսէկէէյթի,
Հայաստանի
էլոյոլթեան
: է) է
մէկ
ե րեւո
յթ
ա
յնքա՜ն
արժէք ելնշա -
նա
կէէւթ
իւն
ունէր
իրեն
Համ աբ քան Հա
յ–
կական
շաՀեբր ուողշ իր կեանքր
նուի
բեց այգ նպատակին
: Աբիտասարգ
թէ
յաո էէէշացահ
աա րինե բին ՝ նա ամ էն
է՜նշ
գո\եց
յանուն
Հայասաանի
ել
Հայ
ժուլո—
փուրէէ
ի
եբշանիկ
աւդաղային
:
Անձնական
չաՀ շունէբ
, Հաւաքական
չաՀր րարձր
էբ
ամէն
ինչից :
ւ՛ր շտնքերն
էին ողշ Հա յութիւնբ կա -
պել
էսւլատոլթեան
, անկա թութեան ղա -
ւլա
էի
արին , ե բիտասա
րգութ
իւն
ր
թր^ե
լ
գտղաւիտրական
քէէւբայի
մէշ,
պատրաստ
հաոա
յե լու
անիրաւոլահ
Հա յութեան չա–
Հերին
իր
թիղճր
սակարկել
չէր դիտեր , իր
սէրտր
սակայն
ղղա
յուն էբ թեւլճեբի
, ա–
նիրաւուահնեբի
Հանգէպ
, էբական
քբէ՚՚~
աոնեայէ
առաքէնութեամբ
էր օժաուահ
է
Հտղոլագէլա
էր էրրեւ
մարգ ,
լնկեր
,
րարեկամ
:
Աւա
՜գ
քէչ են Հէմա
նման
մարգէկ :
իր բացր եբկար
ժամանակ
սլէտէ
ւլւլանք
բոլորս,
նոյնպէս էր բաբէ յէչատակր
։
ՀԱ8ԱԱՏԱՆՑԻ
ԹԷՕԼԷՕԼԵԱ՚եԻ ՅՕԴՈՒԱԾԸ
(Օար– գ. է յ է ն )
էր : Ջէ^ր գոՀացեր
Հալատալոփ
ու թեւ
աուեր
էր , սէ՛րտ եւ Հողէ՛
՚.Նաթապա -
չարոլւէներ
չունէր
, սեփական
Համոզոլյք–
ներ
եւ անկան խա կա
լ
ա1լնկալութէւններ
\
գեր կր խաղա
յէն էր Համ
ա կրո ւթէ
ւննե -
1
բուն
մէշ։
կողքէն
եղաւ տաղանգներուն
,
ւ
չնո
րՀ քնե
բ ուն , ա րժ էքնե րուն •
կ՝ ենթա—
ղրէր
1
սր նպաստ
մր պէաէ
կարենայէն
րլլալ
անոնք
Հաւաքական
մեր կեանքէն ,
ղբականութեան
, մ չակո յթէն
Եթէ գ՛"–
ռրն
յո ւսա խա րութէւններ
ունեցաւ ,
պաաճառն
ա՛յն
եղաւ
, ւԼսաաՀօրէն
, որ
ղանոնք
շփացնելու
իր
յօժարութէւնր
անձնական
չւսՀոլ
եւ
Հետաքրքրութեան
բոլոբ
մ աբղկա
յէն
տ կա
րո
ւթ էւննե
րէն
ղերհ
էր^ անխաոնօրէն
անանձնական
եւ.
Հանրայէն
:
Գնա՜ց , ու էրեն Հեա
աարտլ
մեր կեանքէն
մէշ
Հաղուագէւտ
տյգ
արժանէքբ
: Ուրէշ սուգ արժանէք -
ներու
Հետ։
Ան՛է ո խաբ
էնե
լխ
արժանէ^ւե—
բու
Հեա :
Գնա՜ ց , բա
յց էէնա՛ ց ։
Պէյրութ–,
1 9 5 8
Յո ւնո ւ ա ր
ՒՐ
Վ . ե Ր Ջ Ւ Ն Ժ Ա Ս Ե Ր Ը
Տարէ
մր արգէն՝
24
Ասւ-նոլար
1957
1
կր յէշեմ
եղերական
ա յգ Օրր : Գէչերր ,
ու՛
ժամանակ
, Օր՛ Ա էսաքեան
Լ՚՚ւ֊ր ար–
ւահ էր թէ
՚^՚՚՚յԲՐ
անակնկալ
անՀան -
զստութիւններ
ունեցահ
էր, ել
թաղին
Ր՚ք՜իչկր
(ոոետես
կարհիք
մր յա լտնահ
էր
ար՛ւ էն : Երկար
ճամ րա
յ մր կտբելուի
ժա
մբ \\ր անց Հասանք
Պէքոն : ինհի
կ՝րն
կե բանա
յին Ներսէս Տտկաո եան ել քո
յրբ
,
Ո՚ողա , ինչպէս
ել Ցո՚Լիկ
Եդիաղարեան :
Հասանք՝
երբ
արղէն տարաբախտ
Հքտ–
լա
ր չր փոխտգրուահ
էբ
Հիւանդանոցին
կառքին
մէշ։
Աութին
մէշ
աեսայ էբ
գունատ
դէմքր
, ղ րեթէ
Հ ող եէէա րքէ
մ էշ
,
ել դգացէ
այն տնտեսանելէ
բայց
էբական
անձկութիւնր
, ղոր ամէն
բմիչկ կր զղա
յ
ճակատաւլրական
կացութեան
մբ առշեւ
է
Հետեւեցտնք
, ուբեւէն , կառքին
մինչեւ
Պօժոնի
Հ իւանդանոցր
։ ճտմ րու
լ^թաց -
քին
բնկերնեբս
կանխաՀաս
Հարցումներ
կ՝րնէին
, որոնց անորոչ
պատասիսաններ
կուտա
յի : Վեբշապէս
Հասանք
Հիւանգա -
նռց
ել կրցանք
քննել
Հիւանգ ր
Հերթական
րմէչկէն
, ինչսլէս ել Տսքթ՛
Ա՚^ԳՐԴէ
Հեա, երիտասարդ
Հայ բմիչկ
մր, որ մե
դի
1լ րնկե բանար
աունէն
մինչեւ
Հիւտն -
դանոց : ք՝այց , աւաղ,
այս
քննութիւնր
եւս
եկաւ
Հաստատել
առաշին տպա -
ւորութիւնս : Արդարեւ
ուղեւլէ
կտբեւոր
երակ
մր պայթաե
էր , եւ ւԼէճակր կր
յա յտնա րերէ
ր նաե կարգ մր նչաննեբ
, ո—
րոնք յոլստՀատական
կերպուի կր հանրա
ցնէին
մեր նախաաեսոլթէւնր
; Տուդու -
մոփ ներկայ
եղայ
էր
փոթադրոլթեան
սենեակի
մր մէշ ուր սաէպողական
խր ՚"
նամքներ կր տբոլէէն
, արէւնէ ել
***յէ
քնն
ութ
իւններ
լնելու ել տե ղա ւո րե լո
ւ
Համար : հքսր յուղում
ոփ կրյէշեմ էր ոէ
րելի աղշկան
՚իփչաոփ Համակոլահ
դէմ քր
^
երբ էր ^ ՚ " յ ր ր կր Համբուրէր
:
Զէնաթափ
եղահ դաժան
է րականութ
ե՛
նէն , փեբադարձանք
Աիսաքեանենց
բնա -
կարանբ , ուր Տէկէն
Մ էսաքեան
,
ուչքերր
կարմրահ՜ , խոր անձկութեամ
ր՝
յո
յսէ
բառեր կր փնտռէր
մեր չրթներուն
փրայէ
Անէլին
Օր • Տտկառեան
պարդ
բառե
րոփ
1լտչփտատէր
յուսալու
պատճաոնեբ
գանել։
Կր Հիանայի
Տոփէկ
Եղիազարեանի
Համո
զէ չ խօսքերուն
ւիրայ։
Կր ոլնդէբ
Է ՚ " Ր
Հալատքոէի թէ մեհ Շտլաբչր
չէր
կբնաբ
մեռնիլ
, թէ չոլտոփ
կրկէն
ձեռք
պէտէ
տոնէբ
դբէչր
1
գաղափա րական
ճակատէ
Հ–
փ^րայ շարունակելոլ
Համար
պայքաբր :
Հտւտնակտն
ապաքթնման
մր
մտահումր
բէսբելտլահ
ԲԱաէՈէէ մթնոլորտբ
, Արփէ–
կր սկսաւ պատմել թէ էնչպէս
սկսաւ
տաղնապր ;
Ամէն նոր փոո որ կը րա ցուի, կոչ
մըն
է, ճի գ մը աւելի փորձելու, յա նձն ա ո ո ւ –
թի ւ Տ մը աւելի սաանձնելու, ռրպէս գի
կ տրուած ճամրան աւելի գարգտնայ ե ւ
ամրանայ , մէ կ ս ե րո ւնդ էն միւսը :
օ •
Շտւարշ
Ա իսէսքեան
ամէն
օրուան պէս
ձւլ ահ է բ
խմ րաէլ րաէոոլնբ
,
Հինէլ.շաբթէ
զէշեբ : Աոէիորականէն
աւելի
գոլարթ՝
տուն
էիերաղաբձահ
էբ , ճտշահ
։ Երբ կր
պատբասաոլէր
պառկելու
,
անբնական
նշաններ
ցո
յց տուահ
էր ,
մ տաՀէւղե
լոփ
րնտանիքր
: Հասահ
էէն
զ Ր ՚ " Յ է ^ ^ ք Ը . ՚
Գլանիկ
մր փաոահ էր րայց
չէր խօսեր :
Խօսելու
կարե լի էէ ւթիւնր
չէր կոբսնցու -
ցահ
րայց ինչպէս
1լ երեւէր
մտքերր
ամ–
փէոփելու
ի էիիճակի
չէր : Եւ երբ կր պլւն–
դէին թէ «րան մր րսէ» ,
պատասխանեց
^թնչ
րսեմ՜» , Հտմակերպահ
ւ
/էւլիտոէ1
մրւ
Եւ
" ՚ ֊ չ է "՚-լ/՚՚Լ կբ ՚՝ ետեւէ
ր
նե
բ կանե բու
բոլոր
չարժումներուն
, մանաւանգ
Հեռա–
ձա լնին որուն կառչահ
էր աէլ^փկր : Բանի
մր վայրկեան
վերշ,
մինչ Արփիկբ
ել Պ՛
Ալալէմ ճեանր
էլերթա
յին
Փտբիլլ
րերե -
լու
Նարդու֊նին
, ունե՜ցաւ
առաշին եւ
ծ՜անրակշիռ
աագնապբ
;
Փոէ՚ագրուեցալ
անկոգինր
: Ա՚նտցեալր
հանօթ էր մեղէ :
Օաշէւբդ առաւօտ
ել շնորՀէլ
Ամերիկսւ–
Հայ
բտբեկամնեբոլ
միշամաութետն
, փո
խադրուեցաւ
Ամ երիկեան
Հ իւանդանոց ,
միշտ
մաՀաքունի
մէշ։ կր յիշեմ
մանա -
ւանգ կարպիս
ԱլէմչաՀր
, որ
խոբապէս
զղացոլահ էր ա յս ախուբ
անա
կն կա
լէն
է
Փարիղի
մ եհաղ ո յն
մ ասնագէտնեբր
ւքնա–
ցին
իր ղլխուն
ւիերեւ , րայց
մաՀր
յադ–
թեց : Մ եհ
Հյալարշր
մեռաւ
, առանց
ղէ–
տւսկցութիւնր
վեբաղանելու
, շաբաթ ա -
ռաւօտ
ժամր
11
•\^ին :
Տտղանգալոբ
Հ րապա բա կագի
բ ,
միշաղ–
դա
յէն
անվի&ելի
արժէքով
, ան աո ա^ա–
կարդ դեր խադացահ է Հտյ
ժողուէուրգէ
պատմ ութեան
մէշ , էիերշին
50
տարինե -
բու
րնթացքին։
Ամէն
օր սնուցանելով
իբ
լն թե
րցո
ւլնե րր եւ էր ժողովուրգր
նոր
ղադաւէաբնեբոէի
: Զէր մնացահ
նեղմէտ
ել
ամ ուլ աղղա
յնա կան ութեան
մ ր
ղ եան
էն
վրայ։
կր քարոզէր
ուժդին
ձեւով
թէ
կա—
րելէ է Հա յրենասէ
բ րԱալ , բա յց ել
մնալ
աղաատկան
: Ինք որ առաշիննեբէն
եղահ՜
էր
^քգունելոլ
յառաշա
գէմ
գազափար -
ներր եւ սկգբունքնեբր
, էլուզէր էբ սՈէէո–
րական
սլայհառոլթետմբ
, ոբ մեր
եբկէրր
դաէւնայ
անկախ ,
րլլայ
եբէլէր
մր ուր
աէբապեէոեն
լնէլերտյին
տբգտրութէւնբ
,
էբաւունքր եւաէլաաութէւնր
ւ
Տոքթ– Ա– ԱԲԳԱՐԵԱՆ
Ս ԵՐԲ ՊՈԷԻՍ
Հասայ,
Շաւաբչ
Աի–
սաքեան
իմ Հայրենտէլիցներէն
Լե
ւոն
՚Լարիրեանին
Հետ,
Պոլսււյ
կողմր,
խանի
մր մէշ, գբաւիա -
ճառի
խանութ
մր ունէր , ուր
կա–
Ր^ւէ
գանել
Թիֆլիղի,
« Գրօ -
չտ1լ»ի
Հ րա տարա
էլո ւթիւննե
բ ր ել ա յլ
յե՜–
՚լաւէէէիսական
դրականութեան
մաս կաղ -
էէ
ալ ՛լիրքեր
, ինչսլէս եւ սեփական
Հբէէէ–
աաբակէէլթիւննեբ՝
Ա. ԱՀարոնեանի
, Աք.
ԻսաՀաէլեանի
ղորհերէն
, նաեւ՝
թաբղմա–
նաէլան
ղի՚րքեր
, որոնց
թա
րղմ անութ իւ
նր կատարահ
էր Լ . Շանթ
Նոյն
օրերուն,
Շալտրչէն
Հբասլաբաէլա^
գրական
շնորՀքին
Հեա , նէլաաելի
էր նաե
դիր
քեր
էէլ
առե ւտ րաէլան
ասպարէզին
մէ9
ցո
յց տուահ
Հ
ո
տառէ։
ւթիւնր
ել
ւլ որհնա–
էլան
շէ՚լր : Աակայն, պէաք է ըսել, որ
Շաւարշ
գրքէ առեւտրական
ասպարէզին
մէշ կր պաՀէբ դազափարական
սկզբունք–
նե
բու եւմաքուր
նկտբաղրի
չեչտուահ՛
գէ
^Ըէ
որմէ չաա մր գրավաճառներ
էււ
Հ րատարակի
չնե բ րնգՀանրապէս
զուրկ է–
ին
Պոլսոյ
մէշ :
1910/1՛,
Ա կիւտարի
Հ.
8. գ.
կոմիաէի
նորրնտիր
վարչութեան
անզ ամ էին Շա -
* ֊ " ՚ ր չ բ , Ազ՚"բէկբ^
Ամրատր,
Ռորովամր
եւ տողերս
գբողր
; Որուէ^ ղրավաճառա -
նոցին
մէշ էմ ունեցահ
Հանդէպումներէս
վերշ,
պաաեՀութէւն
էլ ունենա յէ
կոլ -
սակցաէլան
ա չխտտա
նքներու
մէշ,
Հ ան -
ղէսլելու
Շտւաբչէն
։
կոմիտէն
, բացի կուսակցական
ներքին
էլա
ւլմ
էս
էլեր էգ չա կան ա չխատանքնե
րէն
, կլ,
Հոդաաարէր
նաեւ
իրեն
ենթակայ
«Ր ա ֆ–
Փի լսարան - րնթերց արանը » :
Երբ « լսարան - րնթերցարան
»
կ
՝ր -
սենք, պէտք է բաւական
ճչգբիա
իմաս -
աով
Հասկնալ,
որ ո՛չ մէկ
նմանութխն
ունէր
աեզւոյս
աէլումրներուն
Հետ։
Եբկ–
յարկանի
գեգեցէկ
շէնք մրն էր ,ոբ ժամա–
գրավայբր
դարձահ էր ուսանողներու
եւ
կրթուահ
երէտասարդներոլ
: Պարրեբա -
բաբ
Հոն կր կաւլմակեբսլա-է
էն դ ասախօ -
սէէլթէւներ
, Հանդէսնե՜ր
եւ
վիճարանակտն
ժոէլովնեբ
, իսկ առաշին
յ ՚ " բ կ բ
յտտկաղ–
ուահ էր ժամանցի,
՝։անգիպոլյքնե
բու
եւ
լնթերցտնութեան
:
կոմիտաս վարդապեաի
եբգչախումբէն
չնորՀալէ
աչակերտներէն
Վարդան Ատր -
ւլէսեանր
ե
՜լ
ԱիՀբան
թ՜ումաճանեանր
այդ
չէնքէ էէնա յուն
աթոռակալներէն
էէն
մէչտ
ղրաղահ
բլէալո՚է
ձայնագրոլահ
եր–
գ եր
ու ուսումնաս
ի րութեամր |
Այս
զաստէարակէչ
մթնոլորտէն
մղխԼ.
գլիւաւո
ր ուժե
րէն
մէկբ
Շալարչն էբ ՚՛
իբեն յատուկ
բհախնգրոլթեամբ
յայաա -
՛ւէրներու
կազմութեան
մէշ ան
էլապաՀո–
՛էէր ձեոնաբէ^եբու
յաշոէԼէէլթէւնր
, որուն
Հետեւանքով
« Լսարան - Ընթերցարան »ր .
մ է շտ շրշապաաուահ
մնաց գալառացէ
եւ
պոլսեցի
էլա
ւլա
էի
ա ր ա կան խանդաւիառ ե ՚~
բիտասարդոլթիւնով
։
Շաւաբչ
զուարթ
ա բամ ագբ
ութ էէննե -
բով
էլր մ ասնա կցէր նաե ւ րն կե րա կան
ու
րախ
ժամանցնեբուն
:
Տէչատակելի
է
մասնաւոբապէս
մեր Հաւաքս
յթնե
րէն
մէ
կր , որքան
կր յէշեմ
, նոբ տարուան
աւՆ–
թէւ,
ուր մէնչեւ
լուսաբաց
մնաց,
երդեց
ու պարեց
կոմիտասի
րերահ
Հայ ժոդո -
վրգական
եբւլ երոէի , չո
լր շսլա ր ե բ Ո Լ լ ն -
թաց
քին :
8"յսէ
, խանդ աւիառութեան
օրեր էին
Հռչակուահ
«ԱաՀմանադբութեան
» րն -
ձեռահ
«ազատութեան»
բարիքներր առա
ւե
լաղ ո յն չափ Ոէէ
օւլ տաղոբհելու
անՀ ատ
նում
ճիղեբ
կ՝ րլլա
յին :
ԱբաասաՀմանէն
Պոլփս լեցուած
էին
Հոյլ
մր մտաւորա -
կաննեբ
ել յեղափէւխական
գորհիչնեբ ,
ինչէէլէս նաեւ գաւառացի
ուսումնատենչ
երիտաւէարգնեբու
Հոհ րաղմութիւն
մր :
Նոր գագափարներ , նոր
գ ր ա կ անո ւթիւն
եւ մ ա մ ո ւ լ ։ իո վ անդ ա կ եայ կեանքը
ելեէլ–
տրա էլանա ցահ
է ր կարհես՝
բոնապեաա -
կան երկար տարինե
բու
մաաւոր
եւ
Հոգե
կան
ճն չում
էն
ձե բ րաղատէէւահ :
Շաւաբչ
մէէլն էր անոնցմէ
, որ խանդա–
էք
աո ո ւթեամբ եւ
նորեկներուն
Հանգէպ
Հիացմունքով,
իր ուժերուն
առալելա -
՛լոյն
րաժինր
նեաահ
էր այգ Հնոցին
մէշ,
որուն նպաաակր,
ձգտոււէն էր նոր կա -
էլապար , նոր գիմագիհ
մր տալ Հայ ժո–
ղովուբդին
, եւպայքարի
,
աչիւաաանքէ
մ ՛լե
լ նոբաՀ աս ե րիատստ
րգոլթիւձւր
է
սպառ
շնշե՜լու
Համար
Համէտեան
բռնա -
կա լութեան
թողահ
նկարագրա յէն աղե -
Խալի
Հ ետքեր
ր
մ եր
ժոդուԼուբդէն
՚իրտ -
յէն
1
Բհաիսնէլրոլթեամր
եւ– բտբեխղճոլ -
թեամր ան չարունաէլեց
կատարել
էրեն
յանձնուահ՜
պարաակտնոլթէլննեբր
էնք -
նամ փոփ
նուէրում
ով
մբ ,
անտարբեր
չրշապաաէ
արամադրոլթէւննեբուն
Հան
ղէպ , ել էբ պաաուտւոր
աեէլբ
ունեցաւ
մամուլէն եւՀանրայէն
կեանքի
զեկավա–
րութեան
մէշ։
Նկաբադբի
այս
ցայաոէն
դհէն
չնորՀիւ էբ, դարձեալ, որյեաա -
գային տն կարողացաւ
Փտրէղէ
մէշ «8տ -
ռաշ»ի
Հբատարաէլութիւնբ
տեւականա -
ցրնել
յաղթաՀարելով
նիւթական
ել այլ
բազմաթիւ
դժուաբութիւններ
1915
Ա-ոլրիլ
11/24/՛
էբէկոլն
,
Բարսեղ
ՇտՀպաղ
պէտի
զտբ
Մաքրիղէւզ՝
մաս -
նաւոր
ժողաիի
մր Համար : Աինչեւ
վերշէն
ղնացքր
սպասելէ
յեաոյ
, տզւսքր
մեէ^ե–
ցան
իրենց
տունեբր
:
Յաշորղ
օրբ , կիրակի
, ցրուիչներր «Ա–
ւլէստամ ա րա»
ր չբերին
մեր
՚ւի՚է֊ղր
1
^ՐԲ
մեր
կէէզմէ Բերա
գրկուահ
աւլան վերա -
գարճաւ
, էլացութիւնւր
րնէլՀանոլր կեր -
պով
պտբզուեցաւ
, բտ
յց աակաւին
չտե–
ւլեկէսցանք
ձե
ր բա կա լութ եանց
լձո
յ թ ի ն ,
ծաւալին
ու չափին
մասին :
Տէկէն
Բրաբիոն
Արուանձաեանցր
մեղի
Հ եա կապ էգաՀող ել
փէլխագրոլթիւններ
1լտաէսրալ^յեբէ
ն մէէ^
էբ՜՛ Անոր ել
ուրիշ–
ներէէւ
մ էշոցաւ
կարելի
եղաւ
ստուդել ,
թէ
ձե ր րա
էլա լութ
ի ւննե բ էն խոլստփահ է–
էն Շաւարշր
, Ա՝ երճանօֆր
, Վ՛
Մ արտիկ–
եանր , Բարթող
Զ՚՚բեանր
(Ժէրայբ) ,
ՅովՀ - Զէօկէւրե՜անր,
Տէդրան
Պազտիկ -
եանր եւ ուրի
չնե
ր :
Բանի
մր օրուան
րնթացքին
,
Շաւարչր
ել
Ա երճանօֆր կապ Հասաատե
ցին
ինհ է
Հետ : Հանէլ էպում
մր ունենալու
Համար
ժամ
ադ րավա
յբ նչանակահ
էէն
թ՚աքսէմէ
սրճարաններէն
մէկր , ուր Շաւաբչ
պէտէ
սպասէր
էնհէ ։
Ներս
մ աա
յ րնգարձակ
«կտզինօն»
ել
քիչ ՛վերշ
աոանձին
առանձին
գուբս ե–
կանք
իրրեւ
անհ անօթնե
ր :
Այս
՛չէ
"լքբ
անՀ բաժե չտ
Համ արեց է
ներկայացնել
, ոբպէս գի պարգ
րլլայ թէ
ձերրէսկալութեանց
յ՚"^ոբգ
ոզ
առաշէն
օրերուն
մեղմէ եւ ոչ մէկր
կբցահ էր
գոլչաէլել
ել չտփել
թբքաէլան
դաւին
խո–
րութիւնր
, տաբոդութ էւնր եւ Հ րէ
չային
կոզմերրւ
Այսէէլիսի
տնգէտութեան
մր
Հեաեւանքոէի
էր, "Բ Բարթալ
Աօրեանն
ու Տէդրան
Պտղտէկեանր
յաշորգ
քանէ մր
օրերուն
ձերբակալուեցան
փողււցներուն
մէշ։
ՀետղՀետէ
զդ ուչութէւններբ
կբկնա -
պատ/լեցէնք
, եւՇաւաբչ
այլեւս
ցեբեկ
I
