Ց Ա Ռ Ա Ջ
3
ՆԱՃԻԻ ԵՒ ԸՆԿԵՐՆԵՐՈՒՆ
ՍՊՍնՈՒԹԵՆԷՆ եՏք
ՀՈՒՆԳԱՐԻՈՅ ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ
ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹԵԱՆ ԶԵ Կ ՈՅՑԸ
հւՄԲ
—
Ււքրէ Նաճիի հւ իր ընկերնե -
րոնն սպանոՆթեա(ւ ա ւ ւթիՆ
Հո ւն գ ա րի ոյ
« Արդ արութե ան » նաիւարարութիւնը հ ը –
րատարակեց զե կ ո յց մը , ուր կը բա
-
ցատրէ Նաճիի եւ ընկերներուն «ծանր ե ւ
հայրենա դ ա ւ մեւլքերը
Սաորեւ ա յ դ զեկոյցին դլխաւոր մա -
սերր —
<; Ղ
՝սւէոակաՆ
ի շխ ան ո
ւթ
է
ւՆՆ
ե ր Ը
աւա
ր -
աեցին
1956
Հոկաեմ բե բ
՚Հ՚^^ին կա քսեբա
-
սչաշանեբոլ
ղորհ՜օն
օմ անղակոլթեամ ր
րանակկն
ներս Հակա - յեղաւիոթական
ս/–
սվրսաամ բութ եան մր շնոբՀիւ
Հունղաբիոյ
Ժողուիբ ղական
Հանբասլեաութեան
**րէ -
նական
ի չիւանութիւն
բ ՛Լար աոնել
փոր —
ձող
ղե կա փա բնե բուն
թ
ղթահ բա բնե
բուն
^լնութիւնր
յ
<; ԸնգՀանուր
գաաաղաղր
, իբ ամրաս
-
աանաղբին
մէշ, իմբէ
Նաճին
եւ իր ութ
րնկերնեբբ
ամրասաանեց
Հոլնղաբիոյ(իո–.
ղոփբղա կանՀանբասլետութ
եան
օ բ ինա
կան
կաբղր
յե ՛լա չբչել
ո ւղե լու
յան
ցան քոփ ւ
Ասկէ ղաա , իմ բէ
՚քյաճի^։
ամբասաանեց
հանբաղոյն
գաւաճանութ
եան
, իսկ Ա ան–
աոբ
՚Բոփաքսին
եւ Փօլ
Աալեթէբն
ալ
ղինոլոբական
նեբքին
աւղսաամրութեան
յանցանքոփ
:
« Գաաաբանր
ընգՀաաեց
կեղա
Լողան–
ցիի
ղէմ սկսահ
Հետասլնղ
ումր՝
րանաին
մ է չ
III յս փերչինին
մ աՀ ուան սլաաճառոփ
;
« ժ ՚ ՚ ղ ո փ բ ղական
Բարձբաղո
յն Աաե
անր
լսեց ամ րասաանեա
լնե բուն
յա յաա րա բու
-
թիւննեբր,
29
փկաներոլ
աուահ փասաե
-
բՐէ ղաաաթազին
եւ սլաչա՚գան
- փաս
-
աաբաննեբուն
ճառերր
։ Ցենուելոփ
մեհա–
հաւալ
թղթահ
րա բ ին եւ անոր
սլաբունա–
կահ փասաե բուն
Հիման
փյրայ ,
Աաեանր
Հեաեւեալ
փճիոնե
րբ արձակեց
իմ բէ
^ււք–
^իի
եւ իբ մ ե ղսա կիցնե բ ուն
ոճբաւգաբա
թնղ բին առնչութեամ
բ •
« Ւմրէ Նահի ե ւ իր ամէնէն
մօտիկ
մեղսակիիցներր — Կեզա Լոզոնցի , Ֆ ե -
րէնն Տ ոնաթ, Միքլոս Կիմես ե ւ
ԵոցէՓ
ճիլակիլ
—
1955 Դե կ տ եմբեր ամսուն հա
կա - պետական դաղտնի կազմակերպու -
թ ի ւ ն մր ս տ եզծ ա ծ է ի ն ՝ ո ւ ժ ի
միջոցով
իշխանութեան տհրանալու ե ւ Հ ո ւ նզ ա -
ր ի ո յ (յ՚ողովրդական
Հանրա պ ե տ ութիւնը
տապալելու նպատակով .
« Ղ՛աա ավա
բութեան
րնթացքին
փաս
-
աուե ցաւ թէ
իմ բէ
՛Լ, աճի եւ իբ մեղսա
-
կիցնե ր ր չաա
կաբե ւոբ
գե բ կր թաղա
յին
1 9 5 6
Հոկաեմ բե բի Հակա -
յեղափոխական
չաբժման
սլաարասաութեան
եւ գորհա
-
գրութեան
մէ^ :
« Զո լթ ա ն Թիլտի ե ւ Փօլ Մ ա լ ե թ է ր 1956
Հո կ տ եմբ երին տեդեակ պահուեցան Ւմրէ
Նա1ւիի ե ւ իր մեդսակիցներուն թշնամա -
կան ծ ր ազիրնե րո ւն մասին, ե ւ որովհե -
տեւ իրենք ալ համաձայն էին այս ծրա -
զիրներուն , մտան հակա - յեղափոխական
շարժման մէջ :
Հ Գաւաղիրներու
թումբին
անղամներր
,
Հունղարիո
լ յետաղիմական
ումերուն
՛ք բ–
լոլխն
անցահ,
եւ օաար կայսերասլաչա
-
ներու
Հեա
Համաձայնաբար
,
փոբձեցին
սլե աական
Հարուահ
ով
ձ բ
աապալե
լ
Հունղ արիոյ
ժ ո՛լ՛՛ ՛Լր ՛չ ական
Հանրապե
-
աութիւնր
;
« Գատարանր
փասաեց
ոբ
1955^
՚Լ^Ր ~
չերր
իմրէ ՛Նաճի, իբ ամէնէն
Հաւատաց
եալ
կողմնակիցներուն
Հետ,
ապօրինի
խմբակ
մր կաղմ ահ
էր արղէն՝
իր հրա -
1բին
ւլորհադրութեան
Համար։
Այս
խմ
բակ
ր ապօրինի
ձ՛իշոցնե բով
եւ
գո յու֊ ~
թիւն
ունեցող
օրինական
կարելիութիւն
-
նեբր չարաչար
ղորհահելով,
թշնաձ՚ա
-
կան արարքներ
ղոբհեց
ւ
« Իբենց նպաաակբ
ղորհաղ րե լու
Հա -
մաբ
ոբ էր մողով բղական
վաբչակտբ–
ղ ին տտպա լում ր
- ֊ սկսան
մարղիկ
Հտ -
ւաքել։
ՄԼ՚աժամանտկ,
իրենց
բուն նպա
աակբ
հահ կե լով , Հլ^ կեր վար ական»
լո -
ղունքներ
սկսան աարահել
։ ՊաՀ ձ՛ր յաչս–
ղեց ան թաբե
լ միամիտ
մաբգիկր
եւ ղա -
նոնք
ղոբհ
ահ
ել իրենց Հակա -
պեաական
նպա ասւ կնե բուն
իրաւլ որհմ ան Համար
։
« Գաւաղիրներու
այս իսումբր,
եւ ա -
մէնէն առաչ
իմրէ
՚քյաճի,
խումբին
պե
-
ար,
Հունղարական
մո՚լովբգական
Հան -
րապեաութեան
գէմ
մ ՛էե լի՛ք իբենց
չարմ–
ման
քաղաքական
Հիձ՚քերբ
ճչգեցին
եւ
ս աՀ ման ե ցին իբենց
չաբձ
ման
անմ ի չա կան
պարաաւոբութիւննեբն
ռւ Հետաղա
յ նր -
պատակակէտնեբր
» :
ԸնղՀ
. ղատաիսաղր
աաեանին
նեբկայա
ցուցահ
է կարգ մր գաղտնի
փաւեբա
-
թուղթեր,
ռրոնց
մեհ մասր
ղրուահ
են
Նաճիի
կռղմէ
։ «Ասոնցմէ
մէկուն
մէչ ,
ղրուահ
1955^5՛,
Իմբէ
Նաճի
Հունդա
-
րիո
յ մողովրդապեատկան
եւ
մողովրդա–
կան պետական
կարդր
կր յորչոբչէ
Հա
յ–
լասեբահ
պոնափաբթական
վարչաձեւդ
եւ
կբ պաՀանչէ
դէնքի
ուձ ով
տապալել
դա յն–» :
^՚-րԼ՚Հ
գրութեան
մր մէչ,
դրուահ՝
Յունուարին
, «Նաճի
կր պաՀանչէ
լուհել
Վ^արշաւայի
Համաձայնադիրր
, եւ Հուն —
դաբիոլ
դե կր դնել
կա յս ե բապա չտնե բ ու
ձեռքին
մէչ»։
Գաաաբանր
,
վկաներու
Հասաաառւմներուն
վբայ
Հիմնուելով
,
փտստահ
է որ Նաճի իր այւ՛
դրռւթիւննե–
բր ասլե լ տուահ
եւ ցբու ահ է իր վսաա–
Հ ութիւնր
փա յելոդ
անձե բունւ :
«Գատաւիտ
բութ եան
լ^թաց
քին
փաս
-
տուեցաւ
, ոբ Նաճի
եւ իր ու իր մեդսա–
կիցնեբուն
կուլմէ
սաեւլհուահ
ապօրինի
կաղմ ակե բպոլթիլնր
կանխամ
տահուաե
մ ե քենա
լութ իլննե
բ լաբահ
են բանուռրնե
—
բու
եւ
ւլ իւղաց իութեան
ի չիսանութ
եան
գէմ
ուոնձղ
ութ իւննե ր կաաա րե լու , մ ռղռ–
ւիրղապետական
Հանրապետութեան
կարդ
կան
ոնր
թա թաե
լու
եւ ի վեբչռ
յ
ղէ
նքի
ումով
իչիսանութեան
տիրանալու
Համար։
(Մնացեալր յա ջ որ դ ո վ )
ՍՐՏՍԲՈՒքս խՕՍՔԵՐ
Կբրնոպլի
կապոյտ
քցաչր՝
«Մայրերու
Տօն»ին
առիթով
,
ի
նպասա
իր Հովանա
-
ւոբտհ
գպրոցին
, ձեռնաբկահ
էբ մողո
-
վրգական
նոլիբաաուոլթեան
մր՝
Հեաեւ
եալ
կոչն
ուղղելով
տեղւոյս
Հայութեան։
« Մտյրեբռլ
Օրն է»
. . • •
«
Հ ա յ մօբ, ձեր մօր, ամէնէն
նռլիբա–
կան
նուէրր,
մեր մայբենի
լեղուն
լսելն
է
Հալ
ձ՚անկիկներէն
:
Ոչ մէկ
մ այր , իր մա յբենի
լեղուին
պաՀպանոլմին
մ աաՀ ոդութ իւնն
ունի
:
Հայ
մայրր
կբ տառապի
միայն
***յԳ
սարսափով
յ
« Մայրերու
տօն» ին
աոթիւ՝
Կ՝ուղէ՞ք
յաբղե
լ ձեբ մօր յիչաաակր
*
Կ՝ ուղէ՜ ք ձեբ մօր սբաին
ո իրե
լի
նուէր
Բ
ւԼ
^^Լ
՚՛ Ի րենց յիչաաակին
Համար
,
ի–
րենց
սիրո
յն , տուէք
ձե ր սրտէն
բխահ
ր
հա՛յ դպրոցին,
որպէսղի
մեր ազդին
ա -
պաղ ան , ու վաղուան
յո յսր
ներկա
յտ
-
ցնռղ ա յսօրուան
Հա յ պզտիկներր
,
թէեւ
Հայբենի
Հոբիղոնէն
Հեռու՚
Հնա
րաւոբու–
թ իլն
ունենան
սորվե լու
իլ, ենց մա յբե
բու
լեղուն
, ձեր մ ա յր ե ր ո ւ լեզուն՝
եւ մեհ -
նան
որպէս
Հայ՚ձ :
իլ
տնձնռւէր
րնկեբուՀինեբ
,
ոբոնք
սիրա
յօմ ար
յանձն
առահ
է ին
կաաարել
նուիբաՀաւաքումր
, յուզւււմով
,
ղդաց —
ուահ
բառերով
կր պատմեն
մեղի
^այ
րնտանիքներէն
նեբս
իրենց եդահ
չերմ
եւ
աղնիւ
բնգոլնելութեան
մասին :
Մեղմէ
կր խնդ րեն , ոբ
Հ բապա
ր Աք կաւ անպա
յմ ան
յա լտնենք
միութեան
եւ իրենց
^ռբՀա
-
կալռւթեան
ղդացոլմնեբր
,
նուիրատոլու–
թեան
մասնտկցռդ
բոլոբ
Հա յրենակիցնե
-
բուն,
Լչմասնակցողնե
բր կր
նե բկա
յացնեն
փոքբ թէւ մր միայն)
որոնք առանց
դա
-
ղափաբի
խտրութեան՝
ոչ միայն
աուահ
են
իրենց
լում ան , այլ
ափւիլ
խօսքե
բով
քաչա
լե բահ
են
լ^կե
րռւՀ ինե
բու կատա
-
բահ
աղդանուէբ
աչիւաաանքր
\
իլ
մ ենք , արգաբութեէսն
պաբտք
մը
կատարահ
րլէալու
գիաակցութեամ
բ
ու
լ^կեբուՀ
ինե
բու
ցանկու թեան
ղոՀացում
տալու նպատակով,
երբ կր վւորձենք
գր—
բել
ա/ս տոդեբր
, պաՀ
մր կր տաբակոլ
-
սինք , թէ արդ եօ՞ք պիաի
յաչոդինք
Հա -
բաղատօրէն
արտայայտել
կաղմակերպու
թեան
եւ րնկե բու
՛է
ինե
բու
ե բախտադի
-
աական
դդա ց ո ւմնե բ ր
Հանդէսլ
Կրլ^ռպլէ
աղնիւ
Հայութեան
, որ
բհախնդիբ
ազ—
դապաՀպանման
դոբհին,
ամէն
առիթով
ղօբավիդ
է եղահ
կանացի
մեր
կազմ ա–
կերպութեան
բոլոր
ձ եռնա
ր կն ե ր ռ լն :
Աբդա բե
լ
թ իլով
Հաղիւ
ութ
Հտբիւր
Հողի՝
ել սակայն
Հայու
Հողիով
Հա —
բուստ
տյս
ղաւլութբ
տարիներ
չարու
-
նակ, կարդ մր Հայաչաա
կեդրոններէ
տ -
ւելի, տուահ
է իբ բարոյական
ու
նիւթա
կան տուրքր
, նորաՀաս
սերունդի
փրկու
թեան՝
եւ գաղռւթիս
մէչ Հայ ողիի
սլաՀ
պանման
դոբհին
Համար ։
Իթէ
աեղական
կապոյտ
Խաչր՝
առանց
վՀտտռլմի
, երեսուն
տարիներ
չարունակ
պաՀահ
է գպրոց ,
Ո Լ
ղաւլո ւթ ի երիտա
-
սարդռւթեան
մեհագռյն
մասին
տուահ
է
ոբոչ
Հայեցի
կրթութիւն
, այդ եդահ
է ու
կր շա ր ո ւնա կո լի բլլալ , շնորՀ իւ
տեղւոյս
Հայութեան
մեղի
րնհայահ
նիւթական
ու
բարոյական
լտյն աչակցութեան
, եւ դի -
տակից
, Հայրենասէր
ատրրերու
զոՀա
-
բերում
ի ոգիին
։
Եւ ա յս
շնո րՀա կալռւթեան
տողե
բուն
մէչ
դոՀոլնակութիլն
եւ
յուղում
կան •
տեսնե
լոփ
նուի րտ տունե
ր
Ո
ւ անո լտնա ցան—
կին
մէչ
բարեկեցիկ
Հա յ րենա կիցնե ր
ու
նուիրահ
Հաղաբ
ֆրանքի
կողքին՝
ոբբե–
ւայրի
, կեանքի
հանր րեռր
առանձին
կր~
րելու
գժուարութիւն
ունեցող
տարեց
՚
ւրւոչ
50
ֆրանքի
լուման
. . Ու մենք
շնոր
Հա կալո ւթեան
ա յս
խօւ՚քր՝
1լ
ուղղենք
բոլռր
մասնակցոդնեբուն
Հալասաբապէս
։
Որ
Ո
՛Լ Հետեւ փստաՀ
ենք թէ
բոլորն
ալ
աուահ
են սբտաբռւխ՝
հ ա յ դպրոցին
եւ
հայ մանուկին համար :
Եւ կր մտահենք՝
աՀա
թէ
ինչպէս
^
մեր
աննմ ան
մս ղովուրգր
աոգո
րուահ՛
ապրելու,
յարատեւելու
Հղօր
կամքով
^
կուրհք
տուահ
դարերու
ա՝,աբկոլ
փռ —
թորիկներուն
: Իր դո յութեան
սպաոնա
-
ցող
վտանդնեբուն
դէմ քանդիման
, չէ ու–
նեցահ
երբեք
, ոչ րնրկռւձ
եւ ոչ ալ
յ ո ւ –
սա լքում : Պատմութեան
առաչ,
բաբձր
ու
կանդ ուն պաՀ ե լու
Համ աբ
Հա
յկազեան
ԳԲ**շր կանգ չէ առահ , ոչ մէկ դոՀոգոլ
-
թեան
առչեւ
։
Ու
մ ենք Հտլտաացահ
ենք , որ ա յս
րդ–
գացոլմն
է , ոբ աչիսաաանքի
կորով
կր
նե ր ^ չէ Հանբա
լին
դորհին
նուիրուահ՛
անձե բուն
ու կադմ ա կե բ ՛դո ւթ ի ւնն ե բ ո ւն :
ինչպէս
գորհող
Մէութիւննեբուն
,
նոյնՆ
է եդահ
նաեւ պարագան
անՀատնեբունա
Համ ար : Անոնք գիտեն
թէ
Հ անրա յին
դոր–
հունէ ութեան
գաչար
եգահ
է մ էշա
փշոա
եւ թոցոզ
• ՚ ՚ կր տոկան
ու կր
յարատեւեն
անոնք
միայն,
որ ունին
Հայբենասիրա
-
կան
նեբքին անսպառ
կրակ
։
կա կանր ,
մողռվոլրգն
է , ել մեբ աննման
մոգս
-
վուրգր
1լարձ է ոբ միշտ
տքնինք
ու աշ
խատինք
իրեն
Համար
Ա.
ԱԻԱԼԵԱՆ
ՀԱՅԿԱԿԱՆ 57 ք^ԱՐք^ԱՌՆԵՐ
Մ ոսկուայի
Գիտութեան
Ակադեմիայի
օտար
լեղունեբու
բաժ ինր
ձեռնաբկահ
է
Հայկական
5ւ
բարբառնեբոլ
լեղռւարա
-
նական քարտէսի
մր պատրաստռւթեան
,
կր
Հ աղո բդէ
մամ
ուլի
ԹԱԱ
դորհ ակա
-
լութ իւնր
:
Միւս կողմէ դԼւտնական
Աբա բատ
Ղ^ա -
րիսլեան
Մոսկուայի
մէչ Հրատարակահ
է
ռւս ումնաս
ի ր ութ
իլն մր լեղռւական
պր
—
պ րտո ւմնե բու
մ ասին
՚
ՅՏ
տարուան
աշ -
խտտանքի
մր արղիւնքր
, ուր մասնաւո
-
բարաբ
երեւան
Հանահ
է Հայկական
2 Տ
բարբառներու
բառացանկ
մը ;
«ՅԱՌԱ^»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(192)
Կ Ա Յ Ս Ե Ր
Բ՛
ՀԱՏՈՐ
Թ>
ԳԻՇԵՐԸ
ԱԻԱՆՑ
ԳԻԻՀՈԻՄ
Ես
բոլորովին
Հ էւանգ
չեմ,
պարոն
րժշ1լապետ
,
շարունակեց
նտ
աւելի
աիսուր ձայնով,
•
ես շատ
առողչ
եմ ,
պարոն
բժշկապետ
, լաւ
ւ^ւ տում
եմ , լաւ
խմում
եմ , կարող
եձ՛ լալ ման դալ,
եթէ
ինձ
թոյլ
տան տանից դուրս
գալ
՚ . .
Նա ակնա բկո
լ
մ էր իր տմ ուսնի
վրա
յ ,
ոբ նրան տբգելարանի
մէչ էր սլաՀոլձ՝
։Ես
յէչեցի
՚Բօթօթ
ի խօսքե
րր . Նտ նսաեց իմ
բաբճի
մօտ,
ղլուխր
խոնարՀեցրեց
հնկ ֊
ների վրայ,
ձեռքով
բռնեց
աչքերր
եւ մի
քանի
ւիա լբ կեան
լուռ
մնաց : Գլխի
եա
-
մերր
իսառն
Հ ոսան քո՚ի հահ կե ց ին
ն բա
ղէմքր։
Այ՛լ
միչոցին
նմանւում
էր նա մի
սւլալորի
, ոբ իր սիրելիի
գերեդմանի
մօտ
հռւնկ
իչահ , լուռ
ողբում
է նբա
ցաւալի
կորուստր
: Յեաո
լ նա
ղլուխր
րարձրա
-
ցրեց , սոսկալով
նա յեց
դէ պի
սենեակի
դուռր,
ել բացականչեց
Հեկեկանքով
՚
Գուք
նրան օդնեցէք
, պարոս
Բ^չ
կապետ
, նբան... դեռ
ուշ չէ , գեռ
կա
-
րելի
է օգնել
. . .
Ե" Կրկին սկսեցի
գողալ
^
-
Գուք
չէ՚^ք Հաւաաում
, պաբոն
բմչ–
ղապ եա .
^արոլ1ւա
կեց նէ
չտապե
-
մ
արմինր
ցէք-ւ
Կ"՚բելէ
է օգնել...
դեո.
տաք
է . • . ձեռքերր
չաբժում
է ՚ • •
դեռ
ա բ իւն ր չէ գաղտ րե լ Հոսելուց
• • •
Նա դարձեալ
ղլուխր
ցտհ
թո՚լեց
հնկ -
ների վրայ
ել երկու
ձեռքով
բոնեց
աչ -
քերր,
կարհես
, ղարՀոլրւլմ
էբ ձ՛ի սոս ՜
կալի տեսաբանից
եւ չէր կամենում
նա -
յել նբա
վբայ։
Նա այլ եւս չէր Լսօսում
•
ես լսում
էի նբա
իսուլ Հք֊֊կեկանքր
միայն։
֊ Օ՛թ՛եցէք
, պարոն
լ՛ժչկապեա
. . ՚ –՜
գարձեալ
կրկնեց
նա ,
գեո֊
ուչ չէ • • ՚
կարելի
է օդնել
՚ . . ինչռ^ւ
չէք
՛լեր կե -
նում . . . աՀա
ալնտեւլ
է
... չաա
Հեռու
չէ
...
Ես մաահեցի,
թէ իրաւ,
ղրսում
մի որ
եւիցէ
՛լժ րախտռլթ
իւն պէտք
է պատա
-
Հահ
լինի,
եւ չաապեցի
օղնութեան
Հաս
նել։
Բայց նա պինդ
բռնեց
իմ թեւքէց
եւ,
սբաՀի յատակր
ցոյց տալով, ասաց.
Ն՛Ա յեցէք
, սլաբոն
,ժ շկապետ
,
աՀա
աբեան
չիթեբբ...
ղեռ չեն
ցամաքել
Տեսնո՞լձ՛
էք , սլարոն բժչկապետ
,
տեսնում
եմ , աՀա,
նայեցէք
•••
ես
.բաբ
ա
չարունա
Այժմ
մ իտ յն Հասկացա
յ , ոբ խեղճ
կինր
քենւ
ցնորքնեբի
մէչ էբ ղտնւում:
ինձ
նորից
աիրեց
մի անբաացտրելի
սարսափ
, մա
-
նաւանգ
եբբ նա կանդնեց
հւ , ձեռքր
գէ՚դ
ի սենեակի
ւլ ուռր
մ ե կնելով^ , ասաց
Այգ արեան
շիթեբր
, այգ
գոնից
սկսռւելռփ
, գնում
են մինչեւ
հովեդրր.
՚
Գիշեր էբ, երբ դադանր
այդ դռնից
դուրս
բերեց
արիլնաշաղախ
մարմինր,
որ գր ~
բահ
էբ մաղէ իսա րա բ ի մէչ
. . .
Արիւնր
կաթկաթում
էր թա բա րից
- . . Ես ՚էաղե
-
ցի նբա ետեւից
, րայց
նա շաապեց
ել
շուտով
Հասալ
հովեդրր
. . . դրեց խտբտ–
բր իր նաւակի
մէչ եւ սկսեց թիավարել.
.
Այդ
միչոցին
անրաթտ
էրւոչ
ձայնր
իսեւլղուեցաւ
եւ չկարողացաւ
չարունա
-
կել : Նա ձեա^քր տարաւ գէպի
աչքերր
, ոբ
իր
արտասուքը
սբբէ , բայց
աչքեբում
ար
-
ա՛ս
Ա
՛՛լք չկար : Ես
ասլ
չահ
կե րսլով
նա -
բակբ
յում
էի նրա
՛իրայ։
Երեւում
էր , ոբ
տյգ
տան
մ էչ կատարուե
լ էբ մի սաբսափե
լէ
պեա
,
ե ղեռնաղռ
րհ ութ
էւն , ոբի Հետ
կտսլոլտհ
է եղել
թեղճ
կնոչ գժրաթաութիւնր
: Ն՛"
կրկին
մ օաե ցաւ
եւ նստեց
իմ
կչտին
:
Ալձ մ աւելի
ս րաա չա րժ
ձա յնով
ասաց
ինձ.
Ես կլ՛ սլատմ
եմ ձեղ րոլոբը...
դուք
պէտք է ղիտենտք
րոլոբր,
պաբոն
րժ չկա–,
պետ
• . . մինչեւ
չղիաենաք
, չէք
կարող
բձ չկե
լ էնձ . ՚ . լոս՞ ւմ էք , պաբոն
բժչկա
պետ
...
-
Լսում
եմ , պաաասթանեցէ
ես մե–
( Շ ս տ ՛ )
ԿԿ
-
Այն օբէց
անցել
են չաա
աարէներ
• •
ես չատ
անդամ
դ էչե րր
դնում
եմ հուի
եղ–
րր,
կտնդնում
եմ այնտեդ,
կանչում
եմ ,
երկար
կանչում
եմ , նա իմ ձա
յնր
լսում
է ել յանկաբհ
յա յանւում
է
ալիքների
մ իչից ՝ • ՚ Հիմ տ , ա յս րոպէիս
, ա
յնտեզէց
եմ ղալիս , դարձեալ
տեսայ
նրան , դարձ—
եալ
Համ բուրե ցի նրտն . . . Նա ամ ենե
լին
չէր
փռխուել,
էլի այնպէս
էբ,
ռրպէս
վերչթն
անդամ , երբ այդ տանից
խարաբի
ուրս տարաւ
նբան գաղանր. . . վէր—
քից
տաք
արիւնր
դեռ
Հոսռլմ
էր՛՛. նր -
ւաղահ
աչքերով
նայսւմ
էր իմ
երեսին՛՛՛
Նա լռեց,
ռրպէս
մի եռացող
Հրաբուխ
,
ւելի
ւժե
ՐԸ
լքել
ու
Համա բ, որ
սաստկութեամր
գուբս
Հոսէ
ներսի
կր -
Նա մեղաւոր
չէր, պաբոն
բժ չկա
-
նա սաւա լթ
ձայնով
,
նա սիրում
էր ինձ , ես էլ սիրում
էի նը–
բան
. • . Մ ենք ամենափոքր
Հասա կից սի -
րում
էինք
ձ՚իձ՚եանց
. . . Աս գեռ
աղչիկ
էի
էմ Հօր տանր , նա գեռ պատանի
էր , գեռ
նոբ
էբ սկսել թիավարել
: Լինում
էբ , որ
ես
աձ՚րոզչ
՛լի չերր
էէ Լ՛ քնում
,
նսաահ
կտուրի
՛իրա յ , սպասում
էի նբան
:
ՐԱՖՖԻ
