Յ Ա Ռ Ա Ջ
թեան
Հին ձելԸ , եւ. անոնց մասնակցու -
թեամբ կառա
ւիա բութ
իւն մբ կազմել :
« Բայց եբբ, Հակա -
յեղափոթական֊
նեբ ու
օմանղակոլթեամ
բ ,
ինքզինքին
Համ աբ
ւէա բ չասլեա
ի ոլա չաօն բ ապաՀ ո -
վեց , շաա աւելի
Հ եռուն գնաց ուՀակա —
ոաՀմանագբական
ոբոշումնե
ր
տուաւ •
կեանքի
կոչեց
70^
աւելի
կուսակցու ֊
թիւննեբ ել կազմա կե բպո
լթ
իէննե բ , ո -
Բ՚՚նց
մ եե աղո
յն մասբ
ապօրինի
Հռչակ -
ուաքէ կր Հունւլարիոյ
թաէլաւլութեան Հա֊
մաձա յնաղրին
մկչ%
• • • « Աբ՛է
1
Ղէ՚ոճիի կաղձէսե կառավա -
րութիւնր
ապօրինի էր եւ եւ կր
ձղտէր
մռղոէիռւրգր
թաբե լու՝՛
նաիսարարակտն
^
չ՛՛ւ ՛ո մր պա չաօնն ե ր
«ի րա կան լ^կե րվա -
րտ կաննե ր ու»
յանձնե
լռվ
ւ
« Նոյեմբեր
.2ին
(1955)
Նաճի փոփո -
թոլթիւններ
մ տցուց
կառավարութեան
կաւլմին
մէչ, դոբեի
զլէւիս բերելով Փօլ
Աալեթէրի
նման ապսաամ բութեան
գե —
կավարներ ;
« ԱաՀմանաղրտկան
մարմիններր
ան -
ւլռ բեռ ւթե ան ղատապա
բտե
լէ
՚իեբչ , Իմ րէ
Նաճի
ստեզեել
տուաւ «
Յեղափոթական
կոմիտէ
՝»ներ , ոբոնք առալելարտր
կաղ—
մուահ– էին քաղքենի եւ ֆաչական տար ֊
բերէ »
« Պատեբազմակտն
ոճրա —
գռրհնեբէ
, բանտէն
արձակուաե գաաա -
ռլարտեալներէ
եւ մողռւիրղական
Հան -
բապետութեան
փատթար՚յւղոյն
թչնամի
- ՚
ներէն
բազկացահ
« աղղա
յին
գունգ » մր
կաւլմել
տուաւ
%
« Նաճիի կառավարութեան
քանի
մր
0—
րերուն
տեւռղռլթեան
,
աՀ ա բեկի ^ ե
բու.
կաղմակերպուահ
թումբեր
աւելի
ք՚"5՚234
անսլաչտպան
քաղաքացիներ
սպաննեցին
է
• • • Աւելի քան եբեք
Հազար
յառտչգիմա—
կաննեբ,
որոնք մողռվբգտկան
Հանրապե–
տութեան
Հաւատարիմ
մնացահ
էէն ,
բանտերր
լեցուեցան
ել անոնց
բնա^ւչու—
մր որոչուահ– էբ աասր Հաղարէ
աւելէ
ու
րիչնե
բու
կարդին
։
« Նաճի չատ սերա
յաբա բե բութ
իւններ
եւ դռրհակցոլթիւն
ստեղհահ էբ կա
յսե -
բապաչտոլթեան
ներկայացուցիչ
ղանա —
դան չրչանակներու
Հետ :
*•• « Նաճիի
մօաիկ
դռրհակիցներր
յա.^՝՛
րաբե բութե ան
մ
է չ
է
ին
Պուաաէմշտի
անղ լիական գեսպանտտան
կարգ մր ան —
դամներուն
Հետ, որոնցմէ
Պ՛
՚Բաուլի ,
ղինուորական
կցորգր,
ուղղակի
մասնակ
ցեցաւ ապստամ բութեան :
« Նմանապէս
յա բա րե բութ եան
մ
է չ
է
ին
էշթան
Լէօվնշթայնի
Հետ , ոբ
դե րման
կայսեբապաշտնեբոլ
ներկսւյացուցիչն
էր ,
Հունղարիա
ռւղարկուահ՝
Հակա
— լե —
դափ
է։թա կաննե րռւն
րերե
ԼՈԼ
Համտր Ա -
րեւմտեան - Գերմանիոյ
գբամաաիրական
չրչսւնաէլնե
բուն
օմ անգա կո
լթ
իւնւ ր :
• • • « ԶուդաՀեռարաբ
,
ամերիկացէ
կա յսե բապա շտնե բու
կողմէ
ղեկավար
—
ուահ կարգ
մ բ կա յսե րապա շտական
չբբ–
չանակներ
, էբենց
քաբողչոլթէւնն
ու
լՐր–
տեսական
կաղմ ա կե րպութ ե անց ձեռք ձր—
դտհ տե ղե կո
ւթ
է ւննե բ ր դրէն Հակա - յե -
գաւէոթական
թմ բակէն
նե րկա
յտ ցուցէ
չ —
ներուն
արամաղ
բութ ետն
նեբքեււ
« • • • Հակա - լեղափոթութեան
րն -
թացքին
, կարմիր - իյաչի
հրաբներու
մէչ
թաքնուահ
մեհ քանակութեաձբ
ղէնք
ու–
ղաբկռւեցտլ
ապստամբներուն։
Նաճի
բառ
էսռ
բառ դորհ աղ րեց «Աղատ Եւր" -
պա
՝ձ
ձա յնասփիլռի
կա յանին
կալմէ տբ–
ուահ
ՀրաՀ անդնեբր՝
• յա յաա բարե լռվ
թ է
չեղեալ կր նկաէոէ Վարչաւայի
Համաձայ–
նաղ
իրր :
«
Մ իեւնո
յն ատեն , Նաճի
Բ՚"ցէ է
րաց
զին ո ւո ր ա կա
ն միչամէոութիւն
կր
պաՀ անչէր
բան
ո ւո բն ե ր ա եւ դ ի ւղա ց էն ե–
բու կաո ավա բութե ան ու
խռրՀ րդա
յէն
բանակներուն
դէմ
յ
« Հակա - յեղա փոէւ ութ եան
ճնշուելէն
՚իեբչ,
դաւագէբնեբու
անՀատական
թում
րեբ ապաստան
դաան
զիրենք դրգ ուլնե -
բուն
մ օտ : Զօրավար
՝Բ իրա լին ա յմմ
Մ •
ՆաՀանւլնե
ր կր ղտնուի
• Աննա
՜Րէք^էէ ՚
Եռզէֆ
՚Բօէվակօ եւ ուրիշներ՝
Արեւմուտք
փա իսան . Ա ինցենթի
տա կալին
մինշեւ
այժմ կր պաՀոլի
Պուտավ-էշթի
ամերիկ
եան դեսպանատան
մէչ–
իոթփան
Պիպօ
փորձեց ապաստանիլ
րբիտ՚սնական
ղես -
պանատունր
, մինչ
Ն՚՚՚ճի եւ իր թումրբ
,
աղդային
Հ ամ ա յնաւիա բութեան
զ Բ^ՀԸ
պարղահ
, ապաստան
կր ղանէին Պու -
տափէ
չթ ի
եուկոսլաւ
դեսպանատան
մէչ
...
« Նաճի եւ իր թումբր,
էուկռսչաւիոյ
Հակա
յ ե դափ ո իսա կան
՛լ ո րհունէ
ութ իւն
ր ,
գեսպանտտռւնէն
չաբունակեցին
էրենց
չաբունակական
յա բա բե րա թեան
մէչ
մ ր–
նալով
Պուտափեշթի
բանուորնե
բուն
կեղ–
րոնական
կոմիտէին եւ Աղաա - Եւրոպա
ձա լնասվւիւռի կա լանին
Հ ետ :
« Այս է բողո
ւթի
ւնր
վե չրնա կանապէս
՚|
վւաստուեցաւ
Ատեանին
կողմէ»
;
է
Գատավարռւթեան
րնթացքին
,
9)էրէնճ՝
Տոնաթ,
Միքլոս
կիմէս,
Զոլթան
թ՝իչաէ,\
Աանտոբ ՝Բոփտքսէ
, Ֆէրէնճ
Ետնռսի ել՝^
Մ է
ՔԼՈ"
ՎտսարՀէլլի
մե րժահ
են րնդ ու -
նիլ թէ լանցաւոր են
յ
« իմրէ Նաճի,
Եռզէֆ
ճիլակիլ եւ Փօլ
Մալեթէր
նմանապէս
մերժեցին
րնդունիլ
իբենց
յանցանքր
, սակա
յն
դիմակաղե
րե
եղան
մէչտեղ
րերուահ
վււսստեբոլ
լոյ —
սին տակ եւէ վեբչոլ
սաէսլուեցան
իբենց
ոճէբնեբուն
գոնէ մէկ մասր ճանդալ :
Հ
\յկատէ
ունենա
լով
ոճիրներուն
հան -
րակշիռ
Հ անգամ անքր եւ զանոնք
աւելէ
եւս դատապարտելի
դտբձնռղ պաբագա -
ներբ , ինչսլէս
նաեւ
մեղմացուցիչ
պտբա–
ղ աներր , ժողռվրդական
ԲաբձբագռյնԱա–
եանր
յուն ցաւոր
յա յտարարեց
րոլէէր
ղ ա–
տաէէլսէ րտեա
լնե բր ;
« իմբէ
Նաճի,
Միքլոս
կիմէս,
Եողէֆ
ճիլակիլ եւ դօրաէէաբ
Փօլ Մալեթէր
մաՀ
ուան դատապարտռւեցան
• Աանտոր
՛Բո ֊
վէաքսի
ցկեանս
րւսնտա
բ կութեան
. Ձէէ -
բէնճ Տոնաթ՝
12
էոարուան
րանտաբկռւ–
թեան
. Զոչթ՚սն
թիլտի՝ վեց աաբուան
՚
Ֆէբէնճ
Եանոէէի՝
ութ տարուան
.
Մէքէոս
ՎասարՀԷ
լյէ՝
Հէնգ տարուան :
« Վ^ճէռր վեբչնական
կ եւ
անբեկանե–
լէ
Հ
Մ աՀասլատիժներր
դո րհաղ բ ուե ցւսն» ;
Ւ-ՈՐԷՆ ԱՐՔ.Ւ 1138ԵԼՈհԲՒՒԱեՐԸ
Ա Թ Է Ն Ք Ի
Ա Է Ջ
ԱՐԴԱՐ
ՎԱՐՋԱՏՐՈԻԹԻԻՆ
ՄԸ
ինչպէս
ղբահ
էինք,
ԶարեՀ Ա. Կաթո
ւլիկոսի պատուիրակ
Գեր
. իք
ո
բ
կ ն
ԱբՔ ՚
Րաբոյեան
Միացեալ Նա՚,անղնե
րէն
Պէյ–
բութ
էԼերագաբձին
Հանգիպահ
է
Աթէնք։
Տունէս
\՚ձին , ՅոլնաՀայոց
Առա^որ -
դին եւ
դ Խ ւ լ ո ւ թ ի ն
ներկայացուցիչներուն
րնկերակցութեամ
բ՝
քՍորէն
Աբք՛
այցե -
լէսհ
է
Փոլ թաէլաւոբին
, սիրալիր
խօսակ–
ց ութ իւննե
ր ունենալուի
անոր Հետ : Այս
առիթով Ա րբադանր
թադա
լորին
ներկտ -
յացէէւէյահ է ՑունաՀւսյոց
նոր Առաչնոբ -
դ
բ՝
Այ՚էադԼէսն
վբգ •
1
որ մօտ
ատենէն
Անթիւիաս
ււլիտի երթա
յ
եպիսկոպոսական
ա ս է ո ի ճ ա ն
ստանալու
Համար :
Նոյն
օրր էՕռրէն
Արք– իր
չքախումրով
ա յցե
լահ է Տունասաանի
Ա
եաբոպոլիւո
թէռքլիթոս
Արք.ին:
Երկու
եկեղեցինե–
բռւ
բարձ րաէւ
էս
իճան
նեբկա
րսց
ւււց իչնե -
բուն
Հանդ իպում
բ ե էլահ է չերմ ու եղ -
բա լբէւ՚կան ;
ԱյնուՀետեւ
Ի/ոբէն Արք–
Հրալիրռւահ
է
լի բանան եան դե սպանատռլնր՝
ուր
ի
պատիւ
իրեն
Հէսցկերոյթ
մր սարքահ էբ
ղ
ե սպան էտիպ Նա՝,աս
ի
: Պ տառ
ւոյ սեղա
նին
Հիւր
եղէսհ են նաեւ
բարձբաստիճան
Լի րանանց
ինե
բ եւ Հա յ դադութ
ին
նե բկա–
յացուցիչներր
X
Յաչոբգ
օրբ,
Յունիս
11,
Աթէնքի
մե–
հաւլո
լն սինեմա
յին
մէչ 10ռբէն Արք՛ բա –\
նախօսութիւն
մր աուահ է , որուն
նեբ —>
կա
ք եղահ է երկու
Հազար
Հողիէ
աւե
լի;
բազմութիւն
մր։ Լիրանաեի
Հայոց
Առաչ–՝
նռրգր
հանրացահ
է
Հւսյոց
նորադոյն
պաամ ութեան
վրա
յ՝ սկսելաի
Ապրի
լեան
չաբգեբէն
ե ւ
մասնաւոբապէս
կանգ
առ -
նելոէէ Անթիլիասի
կաթողիկոսական
լ
^տ -
բութեան եւ Մեհի
Տանն
Կիլիկիոյ
Կա -
թ
Ա ղ ի
կոս ութե ան վերապաՀ
ուահ
գերին
վբայ
I
Բանաիսօսութենէն
յետռյ
ցուցագբուահ
են ԶարեՀ
Ա.ի օհման, Ա. Աչերու Ան -
թիլիաս
վերագարձման
եւ Գրիդոր
Լու–
էէալռբիչի
ուիստի
օր ուան ժապաւէննեբր
:
ՀՆԱԳԻՏԱԿԱՆ
ԱՐԺԷ-ՐԱՒՈՐ
ԳԻԻՏ ՄԸ
Հնադէ անե րր
նոր
ղ իւա է
մ ր տռչեւ կը
ղտնուին : Աոաչփն
անդամ
րլլտ
լռ վ յ ո ւ -
նէսկան
աբձսէնադրութիւն
մր երեւան
ելաւ
Աֆղանիսաանի
մէչ. ցարդ՝ ոչ մէկ փաստ
ւլ ո լութ
իլն
ունէ ր , իձէ Յռ յնե րր թափան -
ցէսհ են նաեւ Աֆղանիստան
,
՚Բրիստսսէ
երեք գտր
ա ռ ա չ
տ
Ալս գիւտին
չնորՀիւ
կաբեւոր
աեղե -
կութիւննե
բ կ՚ունենանք
Աֆղանիս
տանի
պուտէոա յէսկան
առաչին
վեՀապետ
քԼսէէքա թէսւլաւոբին
կեանքին ու
էլբօնքին
մասէն
Հ
Աբձանտղ
րութիւնր
կատարուահ
է
ժսէքոի մր վրտյ եւ կր պաբռւնակէ
պուտ–
Հեււէսւո
ր էլտւլթավա
լրէ
մ
ր
պելժ իական
Բէէ
^՚կո լի
մ էկ էէէնկիւնէն
աւլնիւ ու
էէե -
Հանձն
հանօթ
Հա յոլՀ
իի
մ ր եղահ դնա -
Հ ատռլթեան
էուրր ՝ լսեց էւնք անՀուն գո -
՝՝ ո
է
՚էւսւ կռ
լթ
եամ
բ , իր մատուցահ
անձ -
՚նէէւէ ր հառա յութ եանց փոէսարէն :
Տիկին
Աննիկ տր ՝Բռստեբ , րնիկ Աամ–
սոնցէէ, իբ երիտասաբդ
աաբիքին
կր
մեկնի
Պբիւսէլ
ուսանելռւ եւ Հոն կր
ր ս –
էէ
^անայ
Հ իւանղ սէսլաՀ ուՀ է։ ի ւէկայականը
է
Աէէ ու էէն ան ալո
էէ
պելժ
աւլ).
իլ
երիտասարդի
մ
ր
Հետ կր Հաստտաուէ
Հեռաւոր
ա
յգ
էլաղթաէիայրր
ուր
.35
աարէէ է վեր
ի բ
ւ՚ոլոբ
էլաբելէէն ի սպաս կր դնէ
օղնե
լու
րնիկնեբռւն,
մասնալորարտր
տնոնց
բմչ—
կական եւ տռռղչապաՀական
պայմտննե
—
բու
րա րե լաւմ ան : Տիկէ՚նր
էւր Հանբա
յին
այս
անձնուէր
։.ւսչխատանքնե
բ ուն
Համա
բ
չեբմապէս
դնաՀատուահ
թէ՛
տեղական
ի չէս էսն ութի էնէներէն եւ թէ՛ կեղրոնի կա
ռաւի ա բութենէն
էլ տ բձ անանա
յ
«Շվաչիէ
ար
Լօբաբր աբ
Լէօփռլէոի »
պատուոյ
բարձր
շքան չան
ին
. ալս չքանչանր
Հտզ–
,
ուաղ իլտ
է
որ արուի
կէւնե բու :
Այս արգար
էէարձատրութիւնր
Հայ բա– ^
բեսիրտ
տիէրւոչ
մր եղահ
չ ե
րմ ապէս
չ ր ~ \
էէոբ
՚էս
-ւոբելէւ է, մանաւանգ ոբ Տէկէ՛ն Տր
՛Բ ոստէ ր
ի ր
Հեոաւոր
գաղթափա
լբին
մ
է չ
երբեք
չ է
Հեռացահ
իր աէլդա
յին պար —
տական
ութ իէնւնե բէն եւ մ է՛չտ րնդ աո
աչ
դացահ է իրեն
եղահ
բոլոր
օդնութեան
իսնդրանքներուն
, մասնաւորաբար
կարօա
Հայ
ուսանո
էլնե բուն :
ի ր
միակ
եղբայրն տլ Ատեփան
Կ իւր
ե ղ –
եան
նո
յն մտբդասէր
եւ աղնիւ
զգացում-
ներէ
մղուահ
,
1914 - 18^
ընդՀ
. պաաե -
րաղմին
ֆրանսական
ճակատի ^այ կա -
մաւռրնե
բու
չարքին
մ է չ
, ինկահ
է
պաա–
ուռ
լ ղաչտին
վրայ :
ԱՀա էսրդաբ
էիա րձատ բութ
իւն
մր
Օտաբ
էէ
չթանոլթիւննե
ր ու կռղմէ ^այ
տիէլնոչ
մ ր
, բան
մ ր
ոբ ուրա թութ իւն
ե ւ
Հպար–
տութիւն
կ ր
պատճառէ
մեղի ;
0. Հ . ֊
ՅԱՌԱՋ
Տիկին Տր Բոստեր
հանօթ
է
նաեւ
խմ
բադրութեանս
էր րարենպա --
էոաէլ ւլորհեբոէի։
ինքն էր որ մեբ
դիմու–
ձ ին պատասխանե
լով
, մ եր
մ ի չոցուի
ե ր -
կոլ
արժանաւոր
Հայ եբիտասարգ
Համ ա–
լսարանական
ուսանոէլ1էեբու
օղնեց ,
մ է —
կուն եբեք եւ միւսին
չորս տաբի անրնգ -
Հատ : Այդ ե բ իաասա րդնե րէն
մէկր
այսօր
ուսուցիչ է Լիբանան
, իսէլ միւսը
հանօթ
տադանգաւոր
չութակաՀար
մ ր ։
Տէկէնր
մ
էէ
շտ սիրուի օղնաե է նաեւ Վենետիկ
Մ
ը~
խի
թ
Ոէ
բեաննե
բ ու մօտ ուսսԼող
տղոց
յ
տա յական
դլթաւոր
պատդամները
.
Տղտքը պէաք է յարգեն
էբենց
հնողքնե ֊
ԲԲ–< ոլէտք չէ սպաննել
մաբդ կամ անա -
սուն , եւն..
յ
«.ՑԱՌԱ.ՆՓ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(193)
Հ^Հ
^< IV
Հյ՚Հ
քճՀ
^Հւ;» XV՛
Հճ՛ %^
Բ՛
ՀԱՏՈՐ
Թ>
ԳԻՇԵՐԸ
ԱԻԱՆՑ
ԳԻՒԳՈԻՄ
^էէս
ղալէս էր, աանոլմ էբ էնձ հոէիեղ—
րբ.
՚լ^՚ռւմ էր էէր նալէսէլի
ձէչ, եւ
մենք
ամէսռնէսյէւն
ամբողչ
՛լ է՛չե րր
լողռւձ՛
էինք
չլ՚երի
վբայ. - • Ես գչսւթս
գնում էի նր–
րա
էլր կում , նա թիակր
մի կողմ է ր դ ր–
նում
, եւ խելացի
նաւա
էլր էւնքն իրան դր–
նէււէք էր , եւ երբեք չէր էւէւէէնդտրում մեզ
է
^Լեբչին
խօււքեբի
միչռցէւն նա, կարհես ,
ամբուլչ
մարմնաէ
թուլացաւ
,
Ղ Է՛՛՛-Է՛՛Բ
տաաէսնուեցաւ
եւ ձեռքե
րր րնկան
հնէլ —
ների
վրայ
I
Աեբ
հնողքնե
րր
դի՚ոէ
ին ա յդ
րռլո–
րր , բա լց ներում
էէ՛ն մԿղ ,
որոէէՀետեւ
ձ՛են ք տբղ էն
ն չանուահ
է էէնք ել ՀարՍա -
նիքէէ սլւսա բաստութիւննհ
բ էին լինում
. • •
Աբլ
՚էիչոցնեբում
Հեոու
աչիւարՀից
լէե -
րադաբձալ
դաղանը
՚ ՚ • նրււ
մասին թօ -
սում էին , թէ մէ բեռն
ոսէլէ է բերել
. • •
ալդ դրաւեց
էւմ հնռզներէ
ադաՀութէւնը
. . . Ն բանք
ինձ բաժանեցին
իմ
ս ի րահ
ից
եւ տ ո ւե ց էէն դ տզանին
: • • • Ես դ բան
է լ
սէլսեց է ոէւրել,
բայց
իմ սրտի
ձ՚եհ
մասբ
պատէլանում էր առաչինէւն
. . . Երբ ամու
սինս տտնից րացա1լայ էբ լինում
, երբ նա
Մ ուչի կամ Բադէ չէ կողմե
բր
բեռ էբ
տանում
, նա դալիս էբ մեր տունր • • .Գր՜
րացինե
բր սկսեց
ին
էի ււ էի սա
լ
մ իմ եանց
Հե
Սէ
, ել բւսմ բ ա ս
ւււ^է
քր
\ ա ս է ս լ
աձ՚ուսնիս
աէլանչթն
...
Աի
եբեէլոյ նա ինձ ասաց ,
թէ գնում է Գատւիանից
ցորեան
բերելու
•
ես նբա Համար
ճանաոլարՀի
պաչար
էէլատ րաառե ց
էէ
, քւմ ձեոքոէէ տարայ
եւ տե–
՚լաւորեցի
նաւաէլի
մէչ։ Նա ինձ Համ բու–
բեց
, նստեց
նլսւաէլի մէչ եւ Հեռացաւ
՚.
Ես ուրաէս - ուրախ
էէե րա
՚լէէէ
բձա
յ տուն :
Րայց
ւլու մի ասա , անիրաւր
էէւաբեց ինձ
• . . Դէչերի
կէոէց դեռ նռր էր
անցել ,
նա բախեց
իմ սենեաէլի
զոլռր.
. .ես սար–
Սէսվէեցայ... էմ սիրելին
իմ մօա
էբ՛՛՛
Երբ
մենք ոլչացտնք բաց անելու,
ղաղա–
նր ոտքի
մի Հէսրուահով
չտխչաէսեց
դու՛՜
որ եւ ներս
մ
տալ
. . . իմ արաասուքր
, էմ
էսղա շւսնքը շկա րռ
ւլա ց
Աէն
ամ ռ քել
անդ ու -
թի
րաբէլութիւնւբ
• . . Նա իր դանակր
իս
կոյն ցցեց
«նրէէէ» էլռլբհքի
մէչ.՛–
՚ " ՚ " Ք
արիւնր
դռւբս
ցէսյտեց
էիէրքից ••• Նա
տատանուեցաւ
ել րնկէսլ
յէստսէէլի
՚էբ՚՚՚ձ՛
՚
Յեաոյ
ղբեց նբա ղէակը
իսարալ՚է
մէչ եւ
շտապեց
աանել
դէպի
եովեւլրը.
. . Գր ֊
նանք , սլարոն
րժշէլաւէլէւտ , նա գ ե ռ շէ
մեոահ
, գ ե ռ կարելի է նրան
օգնել
. . .
Վե րչին խօսքերր
արտասանեց նա րա -
լական
րարձբ
ձա լնով , բռնեց
իմ
ձեռքից
եւ Համարեա
ուժ
ւէէի
ա շէս
քէա ււ
լձ՛ է ր տանե
լ
ինձ
իր Հետ :
Մ՚յ՚ւ
է լ
՚ ՚ Ց է ^ րակոլմ
յա յանուեցաւ
մ ի
այլ ստուեր, նա ցահ՜ իչաւ
էլտոլրէէց , ես՛,
լսեցէ նբա ոտնաձա
յնը
Հ
Արագ
քա յլե բռ՛է |
մաաւ
նւս սրտՀր։ Ես էս էլոյն
ճանաչեցէ
\ք ոէէէէլէն : Տեսնելոէէ
մօրր էնձ մօտ , բտ–
ցէէէէլանչեց
նա
.
Աէս , Աստուահ
, ա յգ
ո՞ւէ բաց աբաւ
էլռւռր :
Երեւում
էր , ռրնա կտուրէց
լսել էր
մօր
ձէսյնր եւ ցահ էր էչե/ նրտն
օւլնելռւ
։
Նա բռնեց
ղ է՛չե րա չր չէ կ լուսնոտէ
ձեռքէց
եւ,. աոանց
մի խօսք աէէելոլ, տարաւ
գէ՚դ
է իր սենեակր։
Մայրր առտնց
րնգղէմռւ–
թեան
Հեաելեց
նրտն : Մ է
" ՚ ֊ բ է չ Բ նբա
աէէւլ
էլէսրող էր էիէսխենտլ • կէսբոդ էր
ա -
ւլազաէլել , րտյց
մանէլաՀտսակ
աղչիկր ,
որպէս
աեսնում կի , բո լոր ո էիին լ^տե
լա–
ց ՚ ս հ էր մօտ Հիլանգութեանր
եւ դիտէր ,
թէ էէնչպէս
սլէէոք էբ ւԼա րուե
լ նրա Հետ
I
Երբ նա տարաւ
, Հ անդս տաց
բեց
մ օբր
եւ ,
դուռր
էլղպելով,
եէլտւ
էւնձ մօտ, ես նբա–
նէց
Հաբցրէ
.
֊
՛Բո մօր Հեա ամ է՞ն
դէչեր
ա
յդպէս
է սլատաՀ ում ;
-
Երրեձ՚ն
մէւայն , -
պատասխանել
նա տխուր
ձայնուէ,––-
աւելէ
լուսնկայ
ղէէ չե բնե րում : Այդ Ժամանէէւէլ
Տ տ յ բ ս
միչտ
նրա
ձ՚օտ է լէնում
, Հսկում է նբա : -
Ախ , ո՛^լբ է գնացել ա յս
ղ էչե ր , չէ եբե–
ւում :
- Նա , կարհեմ
, Հիւսնի
աբՀեսաանս–
ցէէԼէքն
է :
Ծաէիէէէլր դիմեց
դէպի
արՀեստանռցբ
,
^օրր
կանչե
լու Համար :
Ապասիբ
միասին
դնււնք ։
Նա կտնդնեց : ՃանապարՀին
Հտբցրի
նրանից
—- Բո մայրր
էնչ - որ արեան
՛էրայ էր
իսօսում : Այգ է՛՞նչ
արիւն է :
Ջեմ
իմ անում , նա մ էչտ ա յւլ է տ -
սում , երբնբա Հետ պատա՚՚ոլմ
են այս -
պիսի բաներ... Հայրս չէ թոէյնում
, որ
մենք
լսենք, նա մեղ Հեռացնում է ՚.՛ \
Գ
ՈԼ
եւ ՚Բօթօթր
չէ՞ք
ւէաէսենռւմ
,
երբ նա այգպիսի
բաներ է խօսում :
Ի՞նչու պէաք է վախենանք
, Նա մեբ
մայրն է ; Րայց
Հարեւան^՚եբր
էի
՚սխենում
են , ասում
են , թէ գելերը
ման են
ահում
նրան :
Նա մի՛^չտ այգսլէս
թօսում է
Հ
- Շատ անդտմ չէ թօսում
, լուռ
գուբս
է գալէս
սենեակից
, պտրտլոլմ է
բակէ
մէչ , մտնում է պարաէդր
, յեաո
յ
գնում
է հոէէեդրր։
Այնտեզ
ժամերո
կանգնում է
եւ երկտր , անթօս
նայսւմ է հոէէին :
Ր Ա ՖՖԻ
I
