8 8. Ռ Ա »
ա ՛ տ
^ ա Վ 1 . ^ ^ ւ ) . ք ւ ւ ՚ տ Թ
8 Ո Ս Թ ք 1 3 ե 1 Վ 1 # Ե Ի Ա է ; 1 " Ա Ր 2 Ի
/ ^ Ա տ Տ Ա Գ Ի Ր Ը
(Ծ-ՆնԴՍԱ՚Ն ՍՕԱՄԵԱԿԻՆ Ա ՌԹԻԻ)
է^"վը էր քմսւՀաճ
աարելւքի
յէսրաաել.
ղաւլւձնիքեԼրով,
էր իւորՀրղաւոր
"՛յլա -
զաՆոէ-թէւեներով
, մերթ
յոխււրտուն
ու.
մռսքյլ
,
մերթ
մսլաուն
ու. խսւզւող
,
ծովր
իր
վույրէ կամ մարգարՆակ
ափերով
,
լռւօեկա
յով կամ արեւէ
շոգե րաէ
ողուլ -
^Ոէս/ձ–,–
եովն է ՏովՀաննկս
Այվաղուէս
֊
կու. ՆաթլւՆտրա1է
թեմաՆ,
որ
ՀաՆճարեգ
Վրձէնով
կաաւէ
՚էրայ
էրաղրել
է ալ ֊
իարՀ է աարրեր
վա
յրերէ
^րա
յէ՚ե
աեսա–
րաննե
ր է մէշոցով։
Աակայն
աւե
լէւ սիրով
^
աւելի շատ սլատկե
րե լ Աեւ \քովր
, "րէ
ավւ
էւն ինկահ՜
գեւլաաեսիլ
թ՚էո՚էոսիա
քա
ղա
քււ
ւ մ
1817
թ՛ \Տո՚–լի՚վ՛
/՚՚՛ ՝ " " յ ր՛՛ -
աանիքում
ծնուեչ
է նա , , ապադայի
մեհ՜
արուեսաաղ
կար , որր ղերա
ղանղ եղ էւր
նաէսորգ
ու մամ
անա կա կից
րոլոր
ձ՜ովա–
նկա
ր ի ^ ե
ր ի ն
է
Այվաղովսկու
ստեղեաղործական
րն-
գոլնա կո ւթ ի ւ ն ն ե ր ր
Հանղ կո
են
դալիս
շաա վաղ; Փոքրիկ
ՏովՀաննկսր
իր ած -
էսանկարներով
ու թութակի
նուաղով
ապ–
շեցնում
կ մարղկանց
: 1830
թոլին նա
ք^ղոէնւում
է Աիմֆերոսլոլի
ղէւմնաղէան
,
էսկ
10
աարեկանում
արղկն
Պեաերրուրղի
արոլեստնե
րէ ակաղ
եմ էւա յի
ուսանող
կրէ
Գեւլանկա
ր շութ եան մկ^ ձեռք
րե րած յա -
^ողութիւնների
Համար
Այվաղովսկին
պարղեւաարլում
կ ոսկէ
մեդալով
,
Է՛՛՛Լ
1840
թոլէն
ուղարկլոլմ
կ իաալիա
,
ար -
ուե ոաի մկշ կաաարե
լաղ
ործուե
լու : \ք"՛
ուսումնաոիրոլմ
կ ք՚աալէւայէւ
Հանճար– -
ների
կաաւներր
եւ րուոն
՚ է է ր ք ՚ ՚ վ
նւէր -
ւռւմ սաեդծա
դործա կան ա շխաաանքէ
X
Հրուտով
աշխարՀ ով մկկ թնդում
կ երի -
տոասարդէ՝
էրրեւ
առածին
ծովանկարիչի
քիառքր
յ
Նկո՚րէչր
1884
թուէն
վերաղ
առնում
է
Հա
յ րեն իք եւ լ ձ ակութ ի ւ ն
Հաստատում
Թկոդոսէւայու֊մ
,
ուր եւ անղկ
կացնում
կեանքի
մեծագոյն
մասր։
Այսաեղ
կլ նա
իր աաղանդի
վիթխարի
ումով
, վառ
երե–
ւակա
յութեամ
բ կերտում
կ
Հաղարալոր
սաեղծաղործութիւններ
, որոնք
ղարղա
-
- է՚Հ
. ՚
՚ * , ՛ ^ ՝ - ֊ ֊ ՝
Այվաղովսկու
սաեղծաղո
րծութե
ան
մկ^,
կարեւոր
տեղ կ գրաւում
ծովային
մարաանկարչոլթիլնր
: Աեւծովեան
ռոլ -
սական
նաւատորմի
սխրագործոլթէլննե
֊
րին
նոլիրոլած
նրա
«
Նավարինի
ճակա–
տամարար^
, «Ջեսմենէ
ձակաաամարար^
^
1057ի ՚Լւոպէլեան գրական
մրցանակը
տրոնհցան ֆրանսացի ցրա գ է տ ՝
Ալպէր
՚թաւքիւի: ՍտորեՆ՛ կարէ
յօ դ ո ւ ա ծ մո
աաղանդաւոր գրոդէն :
Բանի
մր ամիսներ առա^, իք. քիուսաս–
աանկ ն եկող երիաա սարդ
ու
սիրալիր
մարղ
մր այցելեց
ինծի , ու
մեծապէս
դարմացուց
՛լիս–, երր դմղոՀոլթի,ն
յայա–
նեց թկ ո ուս ղրողներու.
ւլ ործերր
րալա -
րար չավավ
չեն թարղ
մ ան ուիր ֆրանսե -
րէնի : իրեն պաաասիսանեցի
, որ
19Հ՚^յ
դա
րու
բոլոր
ւլ րա կանո ւթ իւննե րկ ն՝ ո ու– .
սականն է, որ ամկնկն
աւելի ել ամկնկն
Հ աւաաաբիմ
կե րսլով թարգմ ունուած
Է
մեր
երկրէւն
մկշ : (յլ բոլորովին
ղարմա–
ցուցի
՚լինքր
, յայանելով
, որ 2()ր՚1 դա–
բու ֆրանսական
։լ րա կան
ութ
ի ւնր
բոլորո—
՛էին ա քլ պիաի
րլլար եթկ Տ ոսթո
յե ւ՛՛քէ
դոյոլթիլն
ունեցած
Լր/քար
։ Զէնքր սո -
լորովէւն
Համոզելու
Համար
, վերշացու -
ցի
էսօսք՚ւ
րսելոէէ •
«՛յ՛ո լք կր գան
ու էւք ֆբանսացէւ ա
յն՚ւլի–
սի
՛լր "՛ւէ՛
մ ր ա չխատասենեա
կին մկ^ , որ
չատ
մօտկն կր Հեաե
ւէւ իբ մամանակա -
չր^՚ոնէւ
ղաղավւարնե
բուն ու անոնց ՝•«—
լովոյթին
։ Որո՞նք են ՚սյն
երկու
ղիմա -
նկարներբ
, ոբ կր ղարղարեն այս ա չէսա —
տասենեակին
սլաաերր » :
՚1,ա քուածքր
ոււլւլեւլ
էւմ ցոյց
աու՚սծ
կուլմս
Լ ւ դէմքր
պայծառացաւ
, երբ ՛սե–
սալ
Թռլսթռ
յի եւ Տ "սթո
յեւսքիի
նկա ր -
ներր
1յ բիաասարգ
բարեկամ
իս
գկմքին
վրայ
ճառաղ ա յթռդ՛
լոյսր
, "ր ինքնին բաւա
կ՛ոն
կր
մ ոռ ցնել տալու
Համ ար ա յն
("՛ւ՛՛Ր
յիմաբութիւններն
ու անւլ թութ իւննե ր ր ,
ռրռնք , մեր
օրերուն
, իրարմէ կր Հեռա~
ցնեն մարդիկր,
Ֆր՚՚՚նս՚սյի
կամ
Ո՚ուսիոյ
ւաալ -
« Մերկուրի
»
եւ այլ
ներր , նռր աստիճանէ
րարձրացրէւն
այգ
ժանրի
ռուսական
եւ
ՀամաշխարՀայէ՛ն
նկար չութ էււնր ;
1850
թոլէւն
, Այվաղաէսկէւն
ստեղծում է
Հռչակաւռր
՚^իններորդ
ալիքլ՛ »•
դէ՚՚էէ
երկինք
են խռյանոլմ
ծովի
ւիրվւբաղկղ ա–
լէւքներր
, աՀեդ
մռնչիւնով
առա9 կ սլա–
նում ամէնէց
մեծ՝
էններորդ
"՚էէքր
–ւ "րէ
ՀԱՑԱՍՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ՝
(Բ– եւ վերջին մաս)
Ոաներր
բարակ
, տակր
ճերմակ
,
՚էէզր
դեղԼցիկ։
ԱնՀանգիսա
ու չարաճճի
մի
կենղանի կբ դա, ոբ մէկ մտնում էր մօր
փորի աակ, մկկ ՚իիփ կր նրա ՚լնչին
քր -
սում , մկկ ծռլլ կր լինռւմ
մի թվւի
՚լրլ֊
խով
"՚-էէկէ
նման
յ
Իսկ մայրր
անՀան -
գէստ դէս - դկն կր նա յում , դիակր, որ
լաւ բան չի սպասում
թվ՚երից
ր՚՚՚ց
՚"ե՚լ
դ ո ւր ս ե կալին : Ն՛ո
՚ք^՚Լուէ
Հ բ եց - ս ա ս ֊
տեց
ձաղէէն , թէ՝ չուտ արա , շ՚՚ւր
/"՚^է՚ր
,
ետ
ղաոնանք : Հռրթբ
վաղեց ,
ղունչր
մե1լ1ւեց
առուին
, մէկ էսմ ում էր, մէկ սե—
լյալկ գունչր վեր ցցում դէս - դկն նա -
յում : ք՚սկ.մալրր
՚1Լ"՚–Է՚Ր
բարձր
սլտՀած
Հսկում կր, մեծ - մեծ ականրեբր
թե -
քում կր դէս - դկն ու որսում
ամկն
շր -
շուկ , ամէն կասկածելէւ
ձա յն :
ծ"
քարացած
նա լում եմ , չեմ չարժ
լում
որ Հալալ
շու֊բ
խմէ։
Յ՚՚՚նկարծ
առուի
մօտ
մացառնեբր
չարժ՚՚ւեցին
, ու կանաչ
թփէ՛
միշից
մի ղունղ կրակ
գուբս պրր -
ծաւ
, եղնիկի
ձս՚՚լին
յափչտակեց
ու տե
սիլքէ
նման չքացաւ...
Իքեղճ
մայրր
դաւեց, ճչաց, ղկս - ղէն վաղվղեց,
էլ
ուղղուած
պատիւ
մր չէր, "՛յէ
սաՀման—
ներր անտեսող
, անոնցմէ չատ աւելի
վ/՚բ
բարձրացող
մարդկային
սաեղհաղործ
Հանճարին
ուղ՚լոլած
պտտէւ
մլ^ Կր՛ րս֊–
տեղծաղռրծ
՛հանճար , ոբ կարելի կ
ղղալ
Տ՚՚սթոյեւսքիի
ղորհերռլն
ու
մարղա -
բէաչունչ
ղլոլխ
դոբծռցնեբուն
մէշ ;
X
Բսան աարե կան
էէւ , երբ
ծանօթանալ
Տոսթ՚՚յեւսքիի
ղրութիւններոլն
. Հողե -
կան
տ յնպիսի
ցնցում
մ ր
առտշացուցէւն
մ էշս
, որ անոնց
ա ղղե
ց ո ւթ
է։ ւն ր
մ
ինչեւ
տ լսօր
I
քսան տարի վեր^ե
ալ ,
տակաւին
՛է՛սո կր մնայ : Իբ «.ԳէււաՀարներր ֆ աե -
ղալորեց
ի քանի
մ ր ու րիշ
՛լ լռլխ գ
ործուլ–
ներու
կողքէւն , ինչպիսին են
«Ողի՚ս՚սկա–
նր»
, «Պատերաղմ եւ
Խաղտղութիլն՝^ր
, \
ճՏ՚՚ն
Բիշոթ»բ
եւ ^Կյքոփէբրէ
թ՚ս՚ոբեբ–^
ղութիւննե
րր , ոբոնք
մարղ կա լին Հողե -
կան
սաեղծաղործութեան
թաղն ու պր -
սա1^
են
ԱկիդՐՐ
Տոսթոյեւսքիէ
վրայ կր Հէւա -
նա յէւ՝ մարգ կա յէն
րնաւո րութեան
մ աէւին
կւստա րտծ
իլ՛
յա յտնա բե ր ո լ թ ի ւնն ե բուն
Համար
։ « Ց՛Ա յտնա րե րռյ֊թիւն։%
ճէւչղ րա–
ռրն է
,
որովՀետեւ
մեղի
ցոյց կուտայ
ալն
է՛նչ որ ՚լէ՚աենք
, րայց կր մերմենք տես —
նել : Ա իւս
կողմէ , ։լո՝էացում
կուտաբ
յստակաաեսութեան
իմ ճաչակիս
; Բա լց
քանէւ տար
ինե բբ կ՝անցնէ
ին ու ես կ՝
ապ
րէի
ի՛մ մւսմ անա
1լա չրշան
էւս անգութ
ււղ—
րերդութէւնր
, սկսայ
Տոսթ"յեւսքիի
մէշ
սիրել
այն անձր , որ ամէնէն
խորունկ
կեբսլռվ
ասլբած ու արտայայտած
է մեր
պատմական
ճակաաաւլիրր
: ինծի
Համար
Տռսթոյեւսքին
բոլոր
ղրողնԼրու
մէշ ա -
ռաշէւնն է , ոբ Նիցչէէն չատ առաշ , ղէւտ —
դիմաց,
շարդոլած
նաւի
կայմին
կառչած
մարդիկ
Հայեացքներն
կարծես
փրկութիւն
Հայցելու։
Գմոիսային
դիչերն
անցել է, նրանց
յոյս
են ներչբն -
(էրա՜նք կբ վյբկուե՜ն՛։ ՚ ՞
՚
Աբուեստադէտբ
ամբո՚լշ
Հ ո՚լուէ կասլ -
ոլաած էր էւր Հարաղատ
Հտյ
մուլովոլբղի
Հետ,
ապրում էր նրա վշտեբով ուղառ -
նոլթիւնԼրսվ
, նիւթական
օւլնութիւն
կբ
Յ՚՚յՅ
տալէս
Թ՚՚ւրքիայից
ւլաղթած Հա -
յերին։
3895
- ^(Տ թ. էմ.
Թուբքիայում
կաղմ ակերսլուած
Հա յկական
կոտորած
ր
ցնցում է նրան եւ
ղառնում
«
Հայերի
շ՚՚՚ր՚լր
Տրապիղռնռւմք>
, «Թուրքերր
Հայե
րէն
բարձում են նաւր»
, «
Թ՚՚ւրքերբ
Հայերէւն
թա.փում են Ա՛ արմարտ
ծուէր »
եւ
այլ սլատկե րներ ի սէոեղծմ ան սլատճա–
ռր
% Ա եծ նկաբի
չր կասլուած
կ ր Հ՚սյկտ -
կան
կոլլաուբայի
դռրծիչներ՝
Հանճւորեդ
ո՛՞ւր
. մաՀր կայծակի
նման
էսւէւեց — աա—
բաւ
իր բալին
. . . Աիբտս մղկտաց
, ռնց սբ
մօր
՚լրկիս
ւլաւակ
Էսլ1,ն , փաէսղնԼն ; Ա ան
կր դալէւս
մայր
եւլնէւկբ մղկտտլով,
ման
կ ր ղ ալիս
մ ոլոր , սէւրտբ վւչբու ած ու իր
կենղ տնական
ձա քնաէ կռրած
բա
լին էր
կանչում • • •
ինչքան որ բարութէււն
կ՛՛՛ր սրտումս ^
վաւլ
ե կսէք– էգ բոպկ ին :
Փ՚՚՚մվաւչտներր
՛է րէ
Հ րաց Ա՛նի ս մկշ ու ւէեր կացայ : Ոնց
թէ
ւլու էն անմեւլ
ւլառանր
ւէւ ս։ էս ցնե" ս ՝•
Հրացանի
կէսից րռնած
՚էաղ տուի
,՛
շուբն
անցայ ուղաղանի
Հետքբ
ղտնելով
, առաշ
ւլ նաց
է։ կուղէ կուղ
։ Ա էւ չար
ու թ իւն կ ե -
ռում
սրաումս • • . երեէսէք
շան , մի չա - :
բութ
իւն , ոբ ւլղում
եմ , եթէ է ղ. արէււ - ;
նա ր բուն սլաաա՝, ի ու
ձեռքիս
Հ բւոցտն
Հ
չլէնէ՛՝ մաաներովս
կր խեղդեմ
նրան ու–,
ատամներուի
ս սիրար կբ ծուատեմ
։
8 ո վաղր
էւր որս էւն
Հեււու
չէւ տան
ում
տ
Յանկարծ
թվւերէւ
մէշ
ե րեւաւյ
ղ աւլանի
է՛՛՛ւ ^էնքւԼ՝
Է՛՛՛Լ երկար պռչբ էաիում էբ
խոտերին
։ Հասկացայ,
որ ռանեբէւս
ձայ—
նր
լսել է , շղայնանում
է , ոբ էսանւլա -
րում
եմ իր ճա
չր : Բա
յց
՛Լ լ՛" է՛՛ր ՛է ե բ չէ՛
րարձր ացնում
, չար անա կում է էւր տն -
է՛՛է՛՛է^ ղործր. գա երեւում է նրանէւց , սբ
էսսւլաւռր
մարմէնր
չաբժւում է, գալաբ –"
լում :
ԱՀ
չունի
յովաղր, ռչ էլ ամօթ։
Աչքէ՚է
աոաշ
իր ղո՝, ին կր ւղաաաոոտի ու քո
կռղմն
էլ չի նա յի ^ բանէ տեղ չէ։ ՛լնի
^
ղեբասան Պ– Աղամեանի
,
կոմպողիիտոր
Ա. Ապենդիաբեանի
, նկարիչ Վ–
Աուրէն–
եանցի ու այլոց
Հետ։
Հայկական
րնա -
նկարչութեան
ղաբղացման
դռրծում
,
ր՛լ–
, /
./,.- ռ I.
...֊է^^
տ
.,,^11/..անե ։ե–,
ԱՀ՛» ,
«(երարաա
լնբան
էովիար » եւ էլէ՛
ուբէ։չ կտաւներ :
Մ ինշեւ իբ կեանքին
՛ԷԼ բշին
օրբ
(1900
թ.
Մ՛Ա յիս
2),
Այվա,լո։իսկին
անւլ
տղրոլմ
ա չի՚ատ՚՚ւմ
էբ , կա աա ր ե լա դո րծ
Լ լով ու
աւելէ։
խորացնելով
էւր Հմայիչ
արուես -
տր : Արդէն պատկառե
լի աարի քո լ մ նւս
ե լ։ է։ ա ա ս ա ր գա կան
աւ էււն ով ու ռոմանտէէկ
թէսվւով
կերտեց
մինչեւ
այժմ
Համա^ -
իսարՀային
ծ ով ան կա ր չ ո լ թ ե ան մէշ չւլե -
րաղանցոլած
« Աեւ
Ծ՜"*/հ»» ,
Հ<Ալիքների
մէշ» , «.Անդորր։,։, դործերր : Վերշէւնս
նրա
"՛յլ
կտաւներէ։ Հեա մ է։ աս
էւն
ւլ ան՛ւս ւմ է
էչբ ելան
է։ պետական պաակե րաս բաՀ ում Հ
«ՍՈՎ. ՀԱՅԱԱՏԱՆ >
ցտլ
ղանաղանել
մեր
օրերու
նիհիլիցմՀ» «
ւոալ անոր
սաՀմանումր,
նախատեսել
ա–
նոր
•էրէշային
Հ ետեւանքներլ։
եւ ցոյց տալ
ւիրկութԼան
ճամրան։
Ո ւսումնաս
ի բու
—
թեան
իր ղլխաւոր
նիւթբ
,
ինչսլէս
ին—
քբ
էլրսէ ,
«ժխտումի
եւ մաՀուան խոր
ողին
»
է , որ անկաչկանդ
աղաաութիւն
կր պաՀանշէ
.
(«ամէն
րան
աբաօն
—
ուած է րնել»)
,
եւ որ կր յանւլի
կա՛մ
րնդՀանուր
քա
յքա
յմ ան , ել կա՛մ
րնւլ Հա—
նռլր ստրկութեան
: Տ ոս թո
յե ւսքէ՛ է՛ անձ —
նական
ող բե բւլաթ
իւն ր կր կայանայ
ւսյ^՛
բանին
մէշ, որ թէ՛ մասնակից
՚լՐԱ՚՚՚յ
այս
նիհիփցմ/1,,
եւ թէ՛ կ՝ո՚֊՚լէ
ժխտել
՚լ՚սյն։
Ո՚լբերղական
յոյս մր ունի,
որ
ստորնացումր
կարելի է դարւէանել Հա —
մեստութեամբ
, իսկ
նիհլիցմՀ/՛
ինքնա ֊
ժի։առւմռ։ի :
^ւ՚Բ
՛ւււ ՚էՐ^ւ՛՝
«ԱԱաուհ
ոյ եւ
անւէաՀու
թեան
մսւսէւն ծաղած
Հարցեբր
մէւեւնոյնն
են
ինչ ոբ լ^կեր։իէՍբու.թեան
լառաշա
—
ցուցած
Հարցեբր
, միայն
տսւբբեբ
ան—
կ իւննե բէ ղիտուահ%
, կր ւլ էւաակցէ ր որ
։1՚ե ր
քա
։լա քա կր թ ո ւթ
է։ ւն ր
վւրկութեան
ճամբայ
մ լ։ սլիաի ւլտնէ բոլորին
Համար ^
ե լ կամ պէւտէ։
յան։լ ի րնղ ֊,անոլ ր քա
յքա
յ—
ման։ կր ղիտակցէր
նաեւ, որ
լ^դՀանոլր
վւրկուիժեան
յոյս
չի կրնար
մԿւալ , եթէ
նո լ՛՛՛իսէլ մկկ Հողիի տաս ասլանքր
մ ոռա
—
ցութետն
մատնուի։
Ա յ լ իսօսքուի , չէր ոլ—
գեբ,
րառին
ամէնէն
լալն իմաստով, ոչ —
րնկե րվա րական
կրօնք
մր , րա
յց
բոլորո—
՛էէ՛ն անրն/լ ունելէ։ կբ ղտնէբ,
բ։սռէւն
ամկ–
նկ ն լա քն է։մաստռ։է^ , աւղակրօնական
Հւ5» -
կե րաէ ա բութ
իւն
մր։ Այո ձեւով
կ^ոլղկր
փրկե
լ իսկական
կրօնքին ու ի բ ա կան
լ ^ ֊ –
կե բ։էա բութ եսւն ա սլա ղան
, թկեւ
մեր օրե—
բու
աչէսարՀբ, այս երկու
Հարցերուն
մէ^
ալ , բոլորովէւն
Հակաոակ
րնթացք
մ ր
րռնած է , Տոսթռ
յեւսքիի
մեհ ութ իւնր ^
սակայն.
Օրէ Օր պիաէ։ աւելնայ , որով
—
Հետեւ
մեր աչխարՀին
Համար
մաՀր ան -
խռւսափելի
կ այնքան
ատեն , ոբ
չլ^դոլ~
նի թկ Տոսթսյելսքի
իրաւունք
ունկր
տ
Յտմենայն
գէպս, այս աշիսարՀբ
մեոնթ
թէ էիեբւսծնի , Տոսթռ
յեւսքիի
՚էբկմր
լուծ֊–
ուած պիտի
րլլայ։ ԱՀա թէ ինչու
ան ^
որպկս
Հսկայ, Հակաոակ
իր
թեբութիւն–
ներ ուն
, կամ թԼբեւս
անոնց պատ՜ձառով
^
կր տիրապետէ
մեր
ղբականսւթիւններուՆ
ում
եր ւդատմ ական ճակատտ։։
րէ՛ն ՛էբա
յ
5
ԱէԱ– եսկ սւատճառ ով , մ ինչեւ
ա լսօր ,
կօղնէ
մեղէ, որ ասլրինք
ոլ
շաբունա -
կ ե նք յուս աշ
յ
ԻՆՉ/՛՞ Հ է 5
Բարձր աՀասակ
խարտեաչ
գեղոլ՝,
է։ մ ը
կբ մտնէ կօչիկի
խանութ
մբ եւ կ՝բսէ •
կ՝ ռււլեմ
ղո
յւլ
մ ր կաբմ
էւր
՛Բ՛չէ ՛է »
ց՚սծ
կր ուն կաէ •
ինչի՛՛ Հետ ՍԼիտի Հաւլնէւք , կր •^ար —
ցլւնէ լէաճառորդր ;
կա րճաՀաստկ
տնօրկ
նէւ
մ լ։ Հեա , կր
պատասխանէ
ղեղուՀին
։
Ս՛տաս Հրացանիս
ձւլանին
ղբտծ մռտե -
ց՚՚՚յ • Գլոէէսր
՛ԷԼ լ՛ քաչեց
, արէււնոտ րե —.
՚/երբ
չսւբժեց
, ց" 1ց տուեց
սուր -
սուբ
մանի^^եբր : Գաղաղել կ , եւ ւլիաեմ , "բ
"՚յդ՚՚ւէ՚ոէ՛
ժամանակ
մօաենալ
լուէաղին ,
նշանակում է ղնսւլ
ուղիւլ
մաՀոլ
րերանր
:
Բ՚՚՚յ^
դէ է՛՛՛էէ
՚՛՛" ՛լբ ՚լ՚՚՚ռնա՞մ
.. •
շ՛՛՛՛ո
էլ սրտոտ
չեմ , բ՛" յց ականշիս ղեռ Հ րն -*
չոււէ էբ բւսլին
կոբցրած
մօր ձկնր , ու՝
գրանից
սիրտս պողպաա կր ղառել,
ինչ֊՛
պէս էի լցու-ել վրէժով, որ յովաղր չէ ,
եթէ
առիւծ
էլ ՚ լ է մ ս ՛լար՝ աչք չէ ի թտր–
թի , ետ չէի դաոնայ
յ
Տես։սւ
, որ Հրացանր
մեկնեցի,
մ է
շքր
։։։ ոէ,ղլ։եց
աղեւլէ։
նման , էլ։լւտա։։լ
եէլաւ ,
վւոբր
ղ էա ւոնին
էլսլցբեց ու ժնւլ ժն>լ ացրեց
.
մ է։ ւիաքրէլէւան
էլ
։։ ր ոլշւսցնե։է
ճէւբււ։ն^։ե—
բր
ր։սցած
էլր թ" էէ
՛էր՛""։ կլ մամտնակ
չտուէ
։ Որ կբ՛" կեց է , մի
ղ ոռոց
լսուեց ,
ծտռն
է։ ՛էէ՛ր Ր՚՚ԱԻ
նման
մի բան ՛ի ե ր
թր–
ոաւ ուցած րնէլաւ :
Վէւրաւոբ
1"՚ք""ւէՅ
ւէտանւլալււլ։ րան
չէլա լ աշէս՚սրՀում
, կրակեցիր
, թ"դ ^ե -
ռացէր
, թէ չէ վր՚ոյ կբ Հ՚սսնի
, կր պա -
աաոոաի : Բայց
ւլէ սիրտս
ղաղուած
է,
է՚՚՚էլի
Լ՚^տ էլր դառնամ : Թվ՚եբր
իսլբբտում
են , էսկ ես
ուղէզ
գէպի էգ խլրտոցբ ։
Ա՝է
էլ էլ տէ՚սնեմ
ղ ուրս սողաց
թվ։երից ու
ւիորլւ
ւլետնին
քսելուէ , աչքեբր
արիւնով
լիքր
ղալիս է ղէպի
էնձ. մէշքր
շաբդուել
էբ , յետեւի
ոտքեբր
քաբչ էր տալիս
%
կերա"ր
, ^էմէ որ թո^էել չես կարոգ^ դէ
առաշ արի տեսնենք : Ա՛օտեցաւ
մնղմնգո—
ցաէ , է՛՛՛է ես Հ անղէւսա
նչան եմ
բոնոլւէ
՛էէ՛՛ր ՛էէէ՛է՛^ • հբ՚՚՚կեցէ՛
մնաց
աէււլոլմ ,
չուռ
եէլաւ , սպէտաէլ
փորով դէպէ եր -
կինքր ։
1Բորթէն
ուսս դցտծ աո ուէ։ ավաւէ իշ -
նում էի ցտծ , է՛սկ ՛է ե րեւում
, նօսր կաղ––
նուտում
Հեուււէւց
է։նձ Հեւոեւում ու բա —
լում էր մա լր էէւլնիէլլ։ • երեւի
ռւ։լոլմ էր
Հտբղնէ։
, թէ՝ «Բաբէ։
մաբւլ ,
չԿւոբՀաէլալ
եմ , որ ։էսլանէ,ցէ։ր
իմ դուչւէանին
, բս*
ո՞ւր մնաց իմ րա
լէն
. . .» :
Ու է՛լ ՛լէ "(րէ՚ւ)
լէ՛ ՛ոռ յ լաճս։
էււ
՛ք տածէ՛ Լ
եմ , թէ էն ինչ յիմաբ
միտք էբ մաել
ղր–
լուխս , ""նց թէ Հրացանս
ծտէսեմ :
Զէ , է,լ։է,էսէք շան , քանէ։
աշէս։սրՀումս
։լէ.ռ չ՛՛՛է՛ր
չ է՛ ՚էեբտցէ,լ, ու իմ
աչքԼբում
է լ
՛լ եռ լո յս կա
յ , Հ րացանբ
մ է՚չտ
ձեռքիս
սլատ բաստ պիտի
լի՚նէլ , իսէէ փամփուչա
-
ներս՝
էիքր
. • .
»
ՎԱԽՏԱՆԳ
ԱՆԱՆԵԱՆ
ԱԹՈՄԱԿԱՆ
Աթ՚՚մէ՛
մասնա՚լէտ
մր,
՛լ է՛շե ր մր
րսաւ
էբ
՛լն՛՛ի
Ա ւ՛է՛ե էէ" > այսօր
ինքղէ՚նքս լալ չեմ
դգար : Փորձէ։
մր պաՀուն մաս մր
Ուրա
նիում
կէէեցի :
-
Հռ։լ
մի րներ , էլ անցնի , պատասխա–
նեց
կինր։
ին * 1լրսես
սիրելիս,
եկած
տտենս
անդամ
մր Հաղացէ եւ չորս տուն
վւլալէ–*
