8 Ա Ռ Ա 5>
ք - Ա լ Դ Ե ՚ ե ք ֊
Չ 1 ՝ ւ Ա Կ Ա 1
Պ Ա Ր Ի Ս Պ ւ ե
գ–
Թէ
քրիսաոնէութիւնր
դո քութիւՆ
ու.-
1»Հհ|
. • •
նախ քան քր ի ս աոնէ ո ւթ ի ւ.նքլ , -
ա յս աես ութիւնր
էրսոլ չունի ա ս աուած ա–
րա՚հական
այն աԼոոլթԼան
՜էԼա, որ կր
որս չա Աքան է Բրիսաոսի
դո յութ իւնր նախ
քան
քրիոաոսայայտնոլթիլնր
( ք ր|ւսթ֊11 -
Փա(ւի)
կամ ՚Բրիոաոոի
ծնունդր ,
Թէ քրիսաոնէութ
իւնր
սեմ ական
վար–֊
ղ աոլե աութ
իւն
մ րՍ է , որուն
Հէնքին մէ^
թել կրնեաեն
եդիսլաական
ծիսա։լիաու–
թիւնր
(Մւ՚վսէււ) եւ սքարսկական
դիցւ՚ւ -
րանոլթիւնր
\^Բարելււն՝) ,
՛Նիւթեր են՝ որոնէք
ուսումնասիրութիւ"
նր կրնա
յ Հաաորներ
լեցնել ։
Աոաուաձոքեաութեան
եւո։ էհւարՀասքե–
աութեան
սլա յքա րսե ր .,ն ա–...ւԼ,
ոլււեւյ
ցնցումն է որ ^ ավւսո՛՛ս , կր ոարոէ տակա–
լին
մ եր
վ ՚ ՚ ՚ ք ր է կ
"՚– ՛լմ րախ ա
մ ո դո վո
ւր–
ղին
ղո յութ իւնր,
(այմմ՝
երկրէն
դուրս
եւ ՛ոչ թէ ներս , րայց Հոսանքով
մր ներ–՛
սէն
ղ ուրս) , ա յսօր
կ՝ուղեմ
վէորձե
լ
ս րր՛–
բադրութիւն
մր Պօղոսի
մամանակակից
աեսութեանց
վրայ,
այնքան նոր
որքան
սրբաղրոլթիւնր
, ղոր կաաարած
եմ , աա–
րիներ աո IIIշ , Ասաոլածա
չուն
չ Ա՛ աաեա -
նին
Հ ա յե րէն
թարղ
մ ան ութ եան սլատճա -
ռաբանութեան
վր՛"
յ ^ ա յմ մ
Հայաստանի
մէշ եւս րնդունուած :
Փ ո լ ե մի սթի
խա՛՛ղ թէ քմ տ յք , ղնաՀտ -
տութիւնր
կր թողում
րնթերցողին,
փոյթ
չէ թէ մնայ
թաքուն է
Բրիստոս
րառին կամ անուան
մասին է
Հս՚րցր :
ԱՀաւասիկ
անուն մր, ղոր չաա կր սի
րէ ր դորհածել
Պօւլոս ,
իր Թ ՚ ՚ ՚ ֊ ղ թ ե ր ո ւ ն
մ էշ կրդտնենք
աւելի քան
400
անդամ
լ
մինչ Տիսուս
անունր՝
Հազիւ
200
անղամ
յ
Ն" յնիսկ
րնզՀ ան րական տտրաղր
, Յիսս*–՛*
Բրիստոս
, ՛լոր մեր մամիկներն
անդամ կր
գործածեն
իրենց
աղօթքին
մէշ
ղրարար
ձեւով,
ԼՑիսոլսր
յատուկ
անուն եւ տ -
ոաշ, իսկ Բրիստոսր՝
ա փ է լլ ա րիՓ
եւ եա–
քր)
, Պօղոս կր շրշէ յաճաիւ
ու
Կ՝Ր"Է
՝քէոե սաոս
էէե սուս
(տեսնեյ Ա՛
կոր–
Ալ.
Կ"ղ– Ա– 4, Եփ– Գ– 0,Ա– Թես • բ. 1 4 , –
առ
այմմ՝
րաւական)
։ Գեռ աւելին,
Պօղոս , որ լաւյունարէն
ղիտէր, կր նե
տէ յունական
յօգր եւ նո
յն
տարազին
Բրիստոսր կրվերածէ
յատուկ
անուտն :
ճտրաւսսանական
քմայք կամխազ չէ
որ կրկատարէր
Պօզոո , երր նոյն
ղտմին
կր զարնէր
մուրճր
, չարունակաբար
այս —
սլէս :
Հեաաքրքրական
զէմք
մրԿւ է այս Տտր–,
սոնցին
,
ֆիզիքաւգէս
տկար,
ինչսլէս՝
կր իսոսաովանի
, Հիւանգ
գրեթէ
միչտԼ*)
Հ
բայց
Հողիով
անչէշ կրակ, պէտք է րն -
դունիլ թէ Հիմնաղիրն է
քրիստոնէոլ -
թեան։
Աոանց
իր միշամտո
ւթ եան , կր
ղրէ
ուսումնասիրող
մր, միթրականոլ -
թիւնն էրոր սլիաի կատարէր
նոյն աչ -
խար՛է ակա
լու թիւնր :
Այմմ
տեսնենք թէ ի՛նչ կրնանք
ղտնել
Պօղոսի
Թաղթերուն
մէշ,
իրրեւ
՚Ալ՚՚՚յ՛"^
թիւն տյն տեսակէտին
, ղորկրրերեմ ,
թ ո յ լ տուէք
րսել,
իսնշոյք
խանգարողի
տպաւորութիւն
թո՚լէ՚՚վ
թերեւս
, այս ե ր–
շանիկ
օրերուն
, երր Հսւյ
մողովուրղ
ր ,
Հե չաանքւ/
վ եւ. ախորմ ակով կր
Հետեւի
եկեղեցական
մեր վէճերուՍ
, աչխարՀա -
կաննե րու ե լ ծայ րաւլ ո յն վա րղ ասլետնե -
րու
կուլմէ
՚ ՚ • չորթանր
շոլրի
մէշ
Հալե
ցնելու
Հմ տու թեան :
\
Բրիստոնեալ
րառր
առաշին
անղամ կր
յի չաա
ակո
լ ի Անւս ի ոքի
ե կեւլե ւլի ին սլատ -
մոլթեան
մէշ. ՀՀԱնուանել նախ
լԱնտի՚՚ք
զա չակե րաես՛ լսն Բրիստոնեա
լս՛^
(Գործ՜ք ,
ԺԱ– 2 6 ) ։
Ուրկէ՞
կոլղայ այս րառր ել ի՚^նչ
՚ կր
նչանակէ :
քԼլանղ ական ստուղարանոլթեամր՝
յս*֊—
նարէն
Բրիստոս
րառն է որ , /ատուկ ա —
նոլնի
վերածուելով
, տուած է
քրիստոն–
եա
լ րառր : Ոա /ց թէ ինչո՛ւ
Արիոս
անու
նր կուաայ ա ր իոսա 1լանո ւթ իւն , իսկ Բր —
րիստոս
անունր
չի տար քր ի ս աոս տ կանու–
թիւն
, Աճաո եան (աւե
լի աոաշ՝
Հա
յկաւլ–
եան Բառարանր)
կր ւղատճառարանէ թէ
քրիստոս
րառին
Հայցական
Հոլաին է
քրիստոն
լսրյւսթոՕ),
որ տուած
է
քրիստոնեայ
րառր :
Այս
մասին
քննաղ տտութիւնւս
ետքր
1
Հա յերէն
Հին կտ ակա րանր մէկ անղամ
միայն
ղորձածած է Բրիստոս
րառր
(Ողբք Եււեմհայ, Դ– 20)=
Այլ տեղեր
թարղմտնուած
է Ահեալ
(Սազմ– - 2 ) ։
Բա
յց ճ ի՞ չզ. է ա յս թարգմ
ան ո ւթ ի լն ր : Ե—
թէ ճիչգ է, ինչո՚^ւ
նոյն բառր
նոյն Աագ–
մոսին
մէշ , վեցերոբգ
Հատուած
, կը
թարղմանոլի
այլապէս : Արղարեւ
երրտ^
յերէն
բնաղ իրր կր ղ ործածէ
նո
յն րառր ,
թէ երկրորդ եւթէ վեցերորդ
Հատուածին
մէշ,
մինչ
Հայերէնր
նախ օծել,
յետոյ
կացուցանել
րառերր։
Արղտր չէ՞ մտածել
թէ
օծել
րւսոր չիաար երրայերէն
րառին
ամսոո*ա1յա11
իմաստր
՚^յ
՛յ ՚– •
լ •• • ՛է լ
արամերէն՝
մեշի1սա ,
ծանօթ
է՚չորս
նչա–
նակութեամր
.
1՛
Ակ՚լրն՚սրար՝
ձեոքր
քսել,
օծելոլ
կամ
իւ՚լսվ
ւզատելու
Համարէ
Արտրերէն՝
ւքէււհ ,
չվւել
օծելոլ
Համար : Ասկէ՝
սրր–
րել, որկր նչանակէ
չվւել
՚մաքրելոլ ,
ս՚՚ւրր
ղարձնելու
Համար : Հին աաեն սո
վորութիւն
էր օծել վաՀ աններր
,
ինչսլէս
՛ի կ՛"յ՚՚՚-թիւն
էլուտան
Հոմերոս ոլ
Վիր՚լի–
լի՛՛ս : ՚,ին կտէսկարանր
նոյն րառր էլր
ղւ՚րծածէ
օծելու
Համար
Հացերր՛ « քքւ–
քտքարս
րաղսւրշս
օհէ-ալ
իւղուի
»
(Ել •
ԻԹ • 2) :
Ն՛՛՛ել քաՀանայապ1,տին
՚լլուխր՛
« Եւ առցես
յիլղոյ
անտի
օծման եւ արկ–
ցես ի ղլուխ
նււրա ել օծցես
ւլնա^
( Ել-
ԻԹ– 7 ) ։
Բանի մր ծանօթութիւն
այս
վերշին
օծման
արարողութեան
մասին
՜՚,
որու
ն չանա կութ իւնր պիտի
բացատրենք
ետքր՝
Հաէլաղրարար
քրիսւոոնէաէլան
օծ
ման.
—
Ն՚սխ կլ՛ ՚ւր"՚֊ի
Կ՚"Բ1Ղ
՚^ձ՛՝ 7ձ7՜՜
խուն
ղաղաթր
, " ՚ - ր է չ մր երկու
արտելա–
նունւ^^ւերուն
ւիերեւ
առանձին
առանձին ,
լետոյ մատով
էլր միացուին
այւլ
կաթիլ -
ներր՝
էլաղմելով
լունական
քս տառր , րստ
այլոց՝
ասորական Ն տասր
էլամ յունա
—
կան Բտսլսլա աաոր ւղաոկած :
2՛
Փ ո իւ՛" րե րա րա ր
ձեռնաղրել,
օծել
րառին
իմաստի
ւլարդացումով։
<ձՋ,եռքի՚1ւ%
նուիրուած
իմ մէէլ
ուսումնասիրութեանս
մ էշ , որ տսլոլեցաւ
այստեղ
մասամ ր ,
եր էլար ք1ւ՚)ւութեան
ենթա ր կած 1։մ ձեոնտ–
գրութեան
ն չանա էլոլթիւն
ր ,
օծման
քրիսաոնէսւէլան
րա ցատ
ր ո լթ ի լն ր տա
լու
մամանաէլ
պիտի անղրաղառնտմ :
3 •
Փ ո իստ րե րա րա ր՝ • գծագրել
,
նկարել
( ձեո քին ա շխա տանք ր սլասաաո ին
վրտյ՝
Հանւլ իտութ եամր ա յն չարմ ումին , որ կր
կատարուի
ղլուխին
վրայ
, օծման
մամա
նաէլ) :
4 •
Թս՚՚լ
ա՚^ո րութեան
կարղ տալ , ղ ե րա
ղ ո յ ն
ի չխանութեան
աստիճանին
րարձրա–
ցրնել , մինչեւ
վ։ ր կագո րծո
ւթ իւն
. « Ջիք
ոք րաց յինէն որ փրկիցէ» կամ ՀՀոչ ոք ի–
ցէ որ ձեռաց
իմոց Հանիցէ՝»
( Ես • ԽԳ • 11
կամ
13 1
այստեղ
ղո րծածուած
մաշայս
րառր , նոյն
ւսրմատէն
, էլր վերաբերի Ե–
Հաիալին,
իբրեւ
՚ի՚րկիԼ
մողովուրդնե -
բու)
:
Տու-նարէն
լեղուն
, առնելով
մաշ|ւախ :
բառր, նախ կր վէյրածէ
մեսիա
ձեւինէ
Ա իլս
կողմէ՝
օծման ոչ թէ
ձեւական ,-
այլ նիւթական
թելադբոլթեամբ
,
կուտայ
յսլւ|ւսթ–ՈԱ
բառր
իբրեւ
Համազօր
:
Թէ
ո՛ րքան
ս խա լած
էւն , ցոյց
կուտանք
յաշորգով
, ճչդելով
քրիստոս
րառին
նր -
չան ա կո ւթէւ ւնւ ր Պօդոսի մամանակ,
բ՚՚լո -
բովին
նո րութիւն :
&•
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
1. 1 ^ 11 ^
(*) Պօղոսի հիւանղ-ութէանց աիյաա -
ճ անա չ ութհան համար՝ կաաարուած են
բազմաթիւ– պրպաումնհր , — ոմանք կը
խօսին Մ ա լ թ ա յի ջերմին մասին, ո ւ ր իշ
ներ յօ դ ա ց ա ւի մասին, նոյնիսկ թ ո ւ թ ք ի
մասին, բ ա յ ց շաա հաւանական է որ աչ–
ք է ^հ կ ւ ա ն գ ո ւթիւն ո\Զ^ր,|, ^.1^"՚1^.^^ս\ 1^^
րենց ա չքը հանել ե ւ
նուիրել
իրեն »
ԼԳաղ. գ.
15)։
՚Սկարադրով՝ բ ա րձր աթռիչ խոյանքնե -
րու ընդունակ, այլ
սակայն յանկ ար ծ
թեւ արե կ խորաակումներու անձնատուր ,
այլ խօսքով՝ մա կընթա ց ո ւթե ան ե ւ տե -
դ ա տ ուոլթե ան խաղալիկ , ր ո ւ ոն հակտղ–
դ ե ց ռ լթի ւ նն ե ր ո լ
ղե րի , խաոնուածքուլ
ալեկոծ, կ ՚ ա ւ անդ ո ւի թ է Յ ռ յ ն է ր ծադու–
մռվ (Քիշդ չէ) , ու սիրահարելով մ ե ծ
քահանայապետին աղջկան՛ դաւանափոխ
Կ՚ԸԱսւյ ՝ կը թլփ ա տ ոլի, բ ա յ ց
աղջկան
մ ե րժ ո ւ մ է ն յուս ահա տ ա ծ ՝ վ ր էժխնդ ր ա -
բ ա բ եւ ա սղթօր էն կը հալա ծ է Հրեաները ,
իսկ յ ե տ ո յ
Ստեփաննոս
նախավկային
սպ անութենէն խղնահար՛ կը յ ա ր ի քբիս –
տ ոնէ ութե ան :
ՆԵՐԵՆ8Ի
ԳԻՒԱՆԸ՝
Հայկաէլան
Գիտ
ութ ի լննե ր ո լ Ակաղ ե -
՚^Ւ՚՚յ/՛
՚ւբականութեան
ել
արուեստի
թանղարանին
մէշ սլաՀուած
է.ն վիպասան
Եերենցի
(Տովսէփ
Շիչմանեան)
ձեռա ֊
՚էիրնեբր
:
Մինչեւ
1053
թանղարանին
մէշ կար
նտիսէլին Աղղաղրական
րնկերութենէն
րս~
տացուած
թղթապանակ
մր միայն։
Թան–
դարանին
ղեկավարութեան
շան քե
րով
կարելի
եղաւ
նոր նիւթեր
ձեոք
բերել է
Ն՛՛բ ձեռաղիբներր
կր գանուէ
ին Հքերեն —
ցի թոռան՝
Բալանթաբովի
մօտ , Թիֆ-
լի"
••
1953/քՏ՛
այդ նիւթեբբ
դիւանին
յանձնեց Ա . էլչուճեան ;
Ծերենցի
զիւտնր
բազ1լացած
է ին^^ւա.~–
ղիր եւթարւլ մանա էլան նիւթե րէ ,
՚քք՚ր
ուած՝
1843 ֊ 1888/'Տ՛։
Ջեռաղիրնեբուն
\
մէշ կրղտնուին
«Թորոս
Լելոնի^ վէ "//՚^՛
,
ֆրանսերէն
թաբէլ մանութենէն
Հտտ — ՝
ուած
մր, «Ալիչան եւ Պապա Ար. *Լաղա–՛
րէ» աչխա աութ եան աետբա/լբ ,"
որուն
մէշ
կենսաղ բա/լան տե ղեկութ
ի ւններ
/լան
%. Ալիչանի եւ Հ ե ղ ինկա
ին՝ ՛Ծ ե րենց ի մա
սին : Ուչաղբաւ
են \քեբենցի
18(8 - 1887—
ին ւլբած
օրսւղիրներր,
որոնց
մէշ վվւսլտ—
սանբ լլրած է իր մաոբումնեբն
ու
յոյդե՜
բր՛ Գիւանին
մէշ կր գանուին
նմանա -
պէս ոճի ել Հռետորութեան
ւիերարերեալ
ո ւս ո ւմնա
ս ի ր ո ւթ ի ւն մր , ղբա րա բի , ա չ —
խարՀ արարի
,
Հ րապա րակա խօս ո ւթ ե ան
մասին դրի առած
մատնանչոլմներ
եւ
իսոՀեր ;
\քերենցի
զիլանին Հետ
/լր
պաՀուին
նաեւ իր աղշկան՝
ԹաղուՀի
Շ իչման/էսւն
-
Մ /^լի ք
Ապա րե անի ձեռաղ
իրն է, րն ու
նամաէրւերր : ԹաղոլՀին
իր աղղականնե
—
բուն
ղրած
նամա
/լնե բուն մէշ՛.
մ անրա —
մ ասնօբէն կր սլատմ է իր Հօր կեանքն ու
ւլործր։
Անոնցմէ
չաաեր
ոլւլւլսւած են
«Արեւելե
տն
մ ամ ուլ^ի
խմրաղիր
Մ- Մա—
մուրեանին
, շօչավւելով
քաղաքա/լան
Հարցեր
է.լ ՚Հքեբենցի
լ՛մ րոնումն/. րր՝
այ՚է
ուղղութեամբ
ւ
՚ 187^ին
Հայր ու տղշիկ
մե/լնած են
Կիպրոս, ուրշերմ
լ^դունե
լութ
իւն մր
ւէե րասլաՀ ուած էբ իբենց՝
րնթեբցող
Հայ
Հասարակութեան
/լալմէ
: 1887^^
մեռած
է Թաւ;.ուՀի։ իրմիակ ադշ/լտն
/լորուստէն
ետք
Կերենց
դրած է
17
"՛արեկանին Թտ~
գուՀիի
թարղմւսնած
էռնէսա
Լեւլոււէէի
« րարո լաիւօսութիւն
ւլ/լւսնանց»
ղործին
լաո աշաբանր
:
Թանղարանին
մէշ մչաէլուած է
Ներեն–
ց ի
ղ րաէլան
ղիլանր եւ խնամ քուի էլր
սրս֊, ուի ։
Չ Հ Ր Ա Տ Ա Ր Ա Կ ՈԻԱ Ծ & Ե Ռ Ա ԳԻՐ ՚ Ն Ե Ր Ը
Ջ Ե Ն
Վ Ե Ր Ա Դ Ա Ր Ձ Ո ԻԻ Ր :
(ՃԱՓՈ՚եԱԿԱ-ն ՀԷ-ւ^ԵԱԹ)
Աաենօք
, ճափոնի մէշ /լար խեւլճ Գո–
լի(*)
մ ր՝ Մ սկօ անունով :
Մոէլօ արՀեսաոէի
քարա/լոփ էր^ այսին—
քրն իր /լեանքր
չւսՀելու
Համ աբ , ա ր չա–
լո քսէն սէլսած
մինչեւ
արեւամուտր
, բս–
աիպոււսծ
էր , ամառ
իմէ ձ՚քեռ ,
անձրեւի
ա՚.՚ա/լ եւ Հովերուն
ղիմաց,
ձիւեամրրի/լի
մէշ թէ էլիզիչ
էորեւոլն
ճառաղ՚ս
յթնե
բուն
էւեբքեւ , չարաչար
աչխատիլ եւ քար /լոա–
բել :
Արղարեւ
, Ա ո./լո ւի արՀեոտր
դմոլար
էր , այսուՀանդերձ
Մոէլօ այնքան ալ չէր
աբանշար իբ ճա/լաաազրին
Հանղ է սլ :
Հ^Օր է^նա էլան եւ պուսլենա
/լ ա ն
մ ա ո ան -
ղութեամ բ քաբսւ1լովւ էբ եղած ել երրեք
ալ էլեանքին
մէշ չէր ճանչցած
անգոբր ու
Հսւէււլիստ
էլեանք մր :
Եր իտասա րդ ու քաշառողշ
, մ ի չտ կր
յաշողէբ
ղործ ճաբ/դ եւ իր/էն Համաբ օ -
(*) Գոլի կր կոչուին աղքատ դասա -
՚ ՚ ա ր ղ ի պատկանող ճափոնացիներր :
տար
է ին անգործութիւնն
ու Հ իւանղ. ու -
թիւնր :
ճ՚ս՚իոնցիներ
ան անՀրամեչտ
է. ՛լոզ սր -
^•ոլնղբ
րրինձր
, ամէն օր առատոլ -
թեամբ
ունէր եւ, ղրեթէ
միչա, իր ճա
չր
աւելի
վւա ր թամ
զ ա րձնե լու
Համ տր
Հնա -
ր աւո բութ իւնր
ունէ
լ։ իր ս/, ղունր ճոիսա -
ցնե լ՛ււ ձու/լով ել եղանակի
պտոււլնե րով :
իր
բն/լեբնեբէն
չաաեբր,
որոնց
Հանդէպ
րնութիւնբ
նուաւլ առաաաձեոն
էր եղած
^
կր նտիսանձէին
իր վիճաէլէն : իրառոզ -
շութիլնր
, իրրախտաւո
բութ իւնր
որով
ամէն ատե^ւ ալ ղործ կր ՚լանէր,
աւելի
/լր
զբղոէին իբ չրշապատի
ծանօթն/ւրուն
նաիստնձր
, մանաւանդ
որ Մո/լօ
Հօր/ւնա—
էլան րալտէլսւն
Հաստաւոունւ
1"Ր^1՚թի
մ
լն
ալ տէր էր է ուր ամէն
/ւրեէլոյ
/լաոանձ
—
նանաբ ու Հանղիսա
դէչեր ՛էբ
էլանցրնէր,
պա աս պար ուած
ամէն
եղսւնաէլի
ան յար -
մաբութիւննէ.րէն
, կաս/լածելի
մտբղոց
ել
մանաւսւնդ
ւիա յբենի
դաւլաններու
յարձա—
. կումներէն :
Եւ. ս՛՛՛էր"
լն , Մ"կօ անոնցմէ չէր որոնք
էլր
ղ ոՀ ան՛ոն
իր/ւնց
ոլն/ւցահ
ս՛ի
Ամրո՚լշովին
/լլանուած
վււսոքի ու Հա-
բբստա
իմ/է՚սն
տենչանքներով
,
/լ ուղէր
ծնած
րլլ՚սլ
տ այմիօ ( * ) ,
ել
էնքդինքր
ւլմբաիւա
/լր ւլւլար քանի
էլր մտաբերէր
իր
խոնաբՀ
ծս՚՚լ
ումր ;
Ա՛քէն աոաւօա
/ււ ամէն
7/'լ՛՛/՛՛
I՛/՚ ՚ " ւ ~
(*)
Տ՚սյմիօ
,մեծատուն , աղնուական :
խատանքէն
առաշ եւ ետքր , ինչսլէս եւ
ցեբե/լուան
դադարին,
չարանակ
կր
յո՚է—
նեցնէր իբ
մ ա թին ,
անոր
ոււլղելաի
՛որբ—
աունշներու
եւ աղերսանքներու
տարաւի
մր ։
Մ տթիներր
պաՀասլան
Հ րե չտա
կնե րն է–
ին ճ՚սփոնի,
բարի
ալիներ,
որոնց Ամե -
նա/լաբողբ
ւիստաՀած էր
իւրաքանչիւր
աչիւաբՀ
եէլոգ ճւսփոնացիի
Հո։լին
, որպէս
ղի ղանոնք
սլաՀեն,
սլա֊–,էղան1է՚Տ։ ,
օրօրոցէն
ս/լսեալ
մ ին չ/ւ լ դերեղման,
առաշնորղեն
զանոնք
դէսլի
րտ ր ին , եւ զդուչացնեն բո
լոր աեսա/լի
փորձութիւենե
բէն \
Մոկ՚՚յի
մաթին չատ /լր սիբէր
ղինքր՝.
ԵԼ ԿՐ ՚Լախնաբ որ դար աաեն մր,ուր
Մ սկօ րոԼոբովին
ինքղինքր
/լորսնցնելով
իբ ւորտսւնշներուն
եւ րոզով^ւերուե
սլատ–
ճտռալ,
անիհէբ
իր րւսխտր ել
այգսլէս՚՚՚ի
ծառանալով
Արարչին
/լա րղտդր
ութ
իւննե
րուն– դէմ, /լորսնց՚1ւէբ
նաեւ
իր Հոգին :
Ալս
մ տաւէա իալիմիլննե
բ էն
տ՚սրուսւծ
լ
ուզեց
իրա/լսւնացնել
իր սլա չտ սլանե ա լին
տենչանքներր
եւ զայն
տայմիո^^
փ^՜Ր՛" ~
ծել, եւ սա/լայն
ատի/լա
էլաբ/էնալ
լ^ւելու
Համաբ
տնՀրամեչտ
էր Հբաչք մբ, եւ
ւլմբախտարտբ
մաթինեբր
Հբաչք գործե
—
լու
էլաբողութենէն
րոլորովին
զուր/լ
էին ։
Եւ֊ օր մր, երրՄ"կօ եր/լու
անղամ ի -
բարու
վրայ
, լաշսրդա/լան
բողո քնե բու
ւոարաւի
մբ աեւլաղուց եւ Հասաւ
ղրեթէ
Մ,մ ենա/լար
ողին
զէ՛ք մէէդանչելսւ
ղոլռնե—
բՐէ
Ր՚՚՚բէ
"՛լին
այլեւս
չ/լրցաւ
Համբերելէ
Իր
Հսկայ ու սպիաա/լ
թեւեբր
թ ա փ ա -
Հարեց
, խո լացտւ.
/,թերին
մէ^ շ ,
/լտբեց
անՀունր
մ է/լ չունչով
/ւԼ եկաւ ու ղետ—
նաքարչ
ին/լաւ
Տիրոշ
դաՀուն
աոշեւ ու
ս/լսաւ իր ամրողշ
Հալիովր
թաիւանձ/ւէ
Աբա
ր չ ի ն , որիբ խնամ քին
յանձնու՚սծ
Հ ալ իին փ ր /լս ւթ ե ան ր
Համ
աբ , անոր իդ^բ
Հաճի
/լատարԼլ եւ զա
յն վերածէ
աղ -
նուական
տայմիօ/»
մբ :
կ՝րնգունիմ
աւլեբսանքղ
, րսաւ
Ամե—
նա կար ողբ , անՀ ուն խանդ ա դա տան
քո վ մ ր
ղ իաելով
իր Հաւատարիմ
ծառան
, էլ լձւ -
ղ անւիմ
վասնղի
Համողուած
եմոր քեղ
աո աշնորդող
զգացում
ր
ղ թութի
ւ ն ն է եւ
ոչ թէ ամ բա րտա
լան
մ եծամ
աութիւնր է
կր
•նորՀեմ
ք ե ՚ լ ի
նոլնիս/լ
աւ/(լին՝ քան
ա ւն որ /լր ՝ սլաՀտնշԼս : Ոչ ՛է ի՛" քն
ք ե ՚ լ ի
էրս 1-ող ու թիլ նբ կբ շնոբՀ
եմ
Մոկօն վ/ւ -
բածեք՚՚ւ
տ ա յ լ ք ի ո Հ ք
մր, այլեւ
/լուտամ
վ՚եւլի
իչխւսնութիւն
/լատար/ւլու
անոր
րո—
լոր
րազձա^ւք^էե
բ ր՝ իր ւլբութ1ւան
ւիուիո—
իսութհնէն
վեբշ^ւ ալ։ Ես կր ի՚ոբՀիմ թէ
րնալ
սլիտի
չ/լրնաս
ղոՀացն/ւլ
զայն էՀ
Մ"էլօն
անոնցմէ է որոնք
երբեք
իրենց \
ւէիճա/լ/յ՚է։
ւլոՀ չեն Ր/Լ"՚Ր եւ չուրունսւ/լ
/լր
սլաՀանշ/՚ն
իբ/,նց
ունեցածէն
աւելին :
իր
Հ ս։լ իին խորէն
, րարի
մ ա թ ի ն /լբ
մտածէ
ր թէ մ ի զուցէ
Տիբ՚՚շ
/լաս/լահներր
արզարացի
էին :
(1 Շար.)
