Ց Ա Ռ Ա Ջ
ԽՄԲ
— Ստ֊ Մալխասեանցի ծննդեան
հարիւրաւքեակին եւ մահւո-ան տասնաւք -
եակին առիթով, Ս • Յարութիւնեան
շա
հեկան յօդուած մր դրած է
«.Աով. Հա~
բսսաան»
ամսադրին մէջ • ււտորեւ՝ դլխա–
լոր մասերը :
Հա յւսգէ ա՛նե րու.
փւսգանգին
կսւրկսւռուԱ
ներկայացոլւյի^երէն
մէկն է Մ՚" . Մ"՚լ -
էսասեանց
:
^նած՝
ւաին
,
Ախալցխայի
մէշ
, աար—
րական
կրթութիւնր֊-ոաացահ–
է աԼղւո
յն
ուսումնարաններուն
մէշ
։
ԱրՀեստաւոր
րնաանիքի
գաւակ
էր
: 1874^1՛
կ^լ^գուՆ
—
ուի
էշմիահ՜նի
ճեմարանր
, ղ՛՛ր
կ՝ալարաէ
1878/՛^։
Բարձրագոյն
կրթութիէնւր
սաա–
ցահ՜ է– Պեաերսրուրկի
Համալսարանին
մէշ,
ուրկէ շրշանաւարտ
եգահ՜ է
1889/՛^–
Մեծ ու րագմագան է իր նաիսասիրոլ
—
թեանց ասսչարէգր,
սակայն
գիաական
իր
ժառանգութեան
մ էշ
կա րե ւո ր ր լեգոլա -
րանա կան ա շխաաանքնե
րն ենեւ րանա -
սիրական
ուսումնաս
ի րո ւթիլննե
ր ր %
Բանասիրական
Հ եաագօաութեանց
րս —
կրսաՆ է %^ձական թուականներու
կիսուն :
ՍկԻզրէՆ իսկ ուշագրութիւնր
գրաւած
են
մեր դասական
գրուչներր
,
յաակասչէս
սլաամիչներր
, որ յեաագային
դարձան
իր
դ իաական
նա իսաս ի րութեանց
մ շաա
կան
աոարկան։
1885 - 80^5՛,
Կ– Եղեանի
Հեա
սլաարասաած
ու Հրատարակած
է
Մ ս՛ •
Տ՚սրոնեցիի
(Ասոգիկ)
<Տ.Պս՚ամութիւն ահ–
ե գեր ական » ել <ձՊաամ ութիւն
՚Լեւոնդա
Մ եծի վարդապեաի
Հա յոց
ծ
գրական -
սլաամական
նշանաւոր
դործերր ;
1904^1»
9–.
Տէր Մկրաիշեանի
Հեա կր
կաղմէ եւ Հ րաաա րա կութեան կր
յանձնէ
՛Հագար
Փարսլեցիի
Հ^Թուղթն՝» ու <Տ.Պս*ս՚–
մութի
էն
Հա յոց ր» ;
է՛ր
իորՀ ուրդնե րոփ ու ցուցմ ունքնե
րոփ
մասնակցած
է մեր միւս
բանասէրներու
աշթաաանքին
:
Մա՛
Մս՚լթասեանցի
բանասիրական
Հե—
աաքբքրութեանց
նիլթ ծառայած
են գի -
աական
այն Հարցերբ՝ որ Լո՚֊րշ
՚իիճարա—
նութի
ւննե րու
եւ
աա րա կա րծութե
անց
դուռ
են րացած
է \քման
Հարցեր
են , օ —
րինակ՝
իյ ո րենացի եւ իր ժամ
անակաշրր–
շանին
Հարցր. ծանօթ է , որ այս
իւնդրին
Հո՚֊րշ
անցեալ
գարու
վե րշալո
րութեան
եւրոպացի եւ Հա յ գիանականնե
րր
ա յն
սթալ կարծիքր
ունէին, թէ իքորենացի
Ա՛Լ
թէ Ե՛ ՛հարուն , այլ
աւելի
"1 շ
(Զ • ~
Թ •) ապրած է եւիր պատմութիւնր
ծաղ—
կաքադ
մրն է նաթորդ
պատմիքերու.
դործերէն
. Հեաելարար՝
պաամական
վա—
ւերականութիւն
շունին :
Այս տեսակէ տին դէմ եղան
մեր րսէ ՝
նասէրներր
, որոնց
կարգին՝ Ատ
. Մտլ-
իսասեանց
: Տակաւին
1892^5՛
Լարք մր
Հա–
՚քոգիչ
յօդուածներու
մէշ,
փասաերով
Հերքեց
այն աեսակէար
, թէ
իքորենացին
ապրած է Զ ՚ գարուն : էօթր տարի
վերշ
« Աերեոսի
սլաամ
ութ
իւնր եւ
Մ ովսէ"
Խորենացի
յ
Հ եաաղօտութեամր
մր Աալ—
թասեանց
կ՛՚ապացուցանէ
թէ
քԱսրենացի
է–
դարոլ
սլատմիշ է, իսկ Աերեոս ապ —
րած էր 1րդ ղարուն ելօղաոլած՝
Խոր^—
է,ացիէն,
իբրեւ
^ճշմաբիտ ել
Հալասաի
մատենագիր»
;
1940^5ւ
Մաչիսասեանց
Հբաաարակեց
նա—
եւ (տ^Խորենացոլ առեղծուածի
շու֊րշ »
՚^՚ե—
նադրութիւնր
, ժիստելով
Հայր
Մկինեանի
այն աեսակէար՝
որ Մովսէս
Խորենացի
անունով
պատմիշ
ղոյութիւն
շունի է \,ո
քն
ղործին
մէշ կր Հերքէ
նաեւ Տ • Մանանտ–
եանի
այն կարծիքր՝ թէ Խ ո րենացի
իննե–
րորգ գարու
պատմիշ է ւ քՍսրենացին
ապ—
րած ու սաեղծաղոբծած
է Ե՛ դտբուն է
« Ո լս ո լմնա
ս ի ր ո լթ
ի ւն Փաւսաոս
Բիւ -
գանգի պատմութեան»
գործին
մէշ ալ ,
նմանասլէս կր Հերյ>է այն կարծիքր՝
թէ
Փաւսաոս
յոյն էր ել Հայերու
Հանդէպ
աաե լութ եամ ր լեցուած՛
Հիմնուելով
Փա—
լոտոսի
դրքին
վբայ. Ատ.
Մալթասեանց
փասաեց թէ Հայ Հեղինակ
մ լ ^ է ան , եւ
ա յն ալ Հա յրենասէ
բ , Հա յասէր
Հա յ :
Մ ս՚լիւասետնց
իր արժանաւոր
տեղր
ունի
նաեւ
մեր
լեղուա րանութեան
սլատմու
—
թեան
մէշ՛, Մասնաւոր
կարեւորութիւն
մր
կր նեբկայացնեն
դրարար
լեղուին
նոլիր–
ուած
իր ա շփւատութ
իւննե րէն՝
Հ Գրա
բա–
րի
Համաձայնութիւնր
» ելՀ
Հոլովումր,
խոնտ
րՀ
ում ր եւ նախղիրներր
գրարա -
րում » ուսումնասիրութիւններր
:
ԱյսուՀանդերձ
, Մալիսասեանցի
դլութ
ղործոցն է « Հայերէնի
րացաաբական
բառաբան»ր,
որ լոյս տեսաւ
1944^^^^
Բա—
է^աՀաաոր
այս սործր
13
տարուան
յամառ
ւս շթատանքի
արդիւնք է
ւ
Ցարդ
Հրաաա—
րակուտծ
րացաաբական
բառարաններուն
մէշ
ամէնէն
կատարեալր
Մտլթասեանցին
ղործն է, որ կ՝րնգղրկէ
120
Հաղար
բառ։
Այս
գործր
ունի նաեւ բանասիրական
ար—
ժ էք \ Տասր տարուան
րնթացքին
այս
բա—
ուսբանր
արժտնացաւ
երկու
ապաւլ բու —
թեան
, առաշինր
\)րեւտն,
երկբոբգր
Պէյրութ
ԼԼիբանան)
:
Գիտուն
մր Րէրոէո՚Լ
Հանդերձ
, Մտլ —
իւասեանց
մանկավարժ էր
միաժամանակ
եւ մօտ շորս աասնամեա
1լներ անիւոնշ
կո—
բովուէ դասաւանդած
է Հայկական
<^/՛^ —
նակաբդ
ղպրոցներու
մէշ։
ՎԱղՈՒԱՆ
ԱՇԽԱՐՀԸ
% ք ն ա
Այս
բոլոբր շատ սոլղի
կրնայ
նստիլ
ձեղի՛
իրաւունք
ունինք
ձեր ^րթիո֊ր
եւ
մէշր
ղանուածներր
դբալելոլ,
եւ
բաբձր
տուգանք
պաՀանշե
լու
ւ Եթէ
ւէճա րե
լու
կարելիութեան
մէշ շգտնոլիք
ձեղ տա —
ր ինե բով
բանտարկութեան
կրնանք դա —
աասլաբտել
: Այս սենեակր
մտէք ու ինծի
սպասեցէք ;
իրիկուան
դէմ , բարապան
՛քր ) առանց
րերտնր
րանա
լու , ճամբորգներր
առաշ -
նորգեց
ուրիշ դրասենեակ
մր, ուր պաշ—
աօնետներր
Երկրացիներուն
մատնե
բուն
նչաննեբբ
առին , Հասա1լներր
Լափեցին ,
կշռեցին,
ղանաղան
գէբՔ՚՚՚Լ.
նկաբներր
քաշեցէն
է
Ժամանակաւոր
ինքնութեան
թուղ -
թեր
պիտի տանք
ձեղի ,
բացատրեց
աաշաօնեանեբէն
մէկր :
Երկբտցինեբր
շունշ քաշեցին՛, Հակա -
ռակ
ամէն
բանի,
կարելի եդած էր ^արցր
րարեկմարար
կաբղադբել
՚. Աիբալիր
կեր–
ւ՛լ ուէ պատաս խանեցին
իբենց
ուղղուած
քոլոր
Հարցումներուն
:
Հարցտ րաննե
բբ
շատ երկտր
էին , իսկ Հարցաքենութի՚նւբ
,
Հակառակ
անոր որմեծ քաղաքտվարոլ
-
թեամբ
կատարուեցաւ
, շաա խիստ
էր ՚.
Հարցուցին թէ ինչ նպատակով
եկած
են ,
անցեալին
մէշ ինչ բրած
են ,
ապադայի
էնչ
ծ բադի րներ
ունին ; Ապա
սաո րաղ բել
տուին
բաղմ աթիւ
յա յաա րա բութիւննե
ր
յ
որոնց
մէշ
1լ րսուէր թէ Հրաա գալով
թշ
նամական
, առեւա րտ կան
^ քարողչական ,
կրօնական
որեւէ նպատակ
չունէին
, եւ
թէ պետական
անձնալոբութեանց
գ էմ
մաՀափորձ
կատարելու
ծրաղիբ
չունէին
՚.
Աո աւօտեան
՚լէմ , սլաչտօնական
բոլոբ
դոբծողութիլններր
վե բշ՚սցած
ԲԱ"Ղ"Վ
1
իւրաքանչիւր
Եկր՚Ացի
ստացաւ
ինքնու -
թեան
ժամանակաւոր
թուղթ
մր
լուսա–
նկա բով ու 1լնի^ւերով
՚,
Այժմ,
ձեր թուղթերր
կարղին
են •
յայտնեց
պաչաօնեայ
մրէ
Երկբացինեբր
դա րձեա
լ առա^ոբղ
ուե–
ցան
առաշին
անղ ամ
դիր ենք
րն՚է
ունող
մաքսի։ պաչտօնեաներուն
մօա :
Պտրոննել։
, ձեր թուղթե՞րր
Հար–
ցուց առաշին ր :
Հւգա րաութեա՚քբ
ցո
յց առլին :
Շաա
Լալ. ամէն բան կարղին է՛ կբ
տեսնէք
, որ ամէն րան կաբդաղրուեցաւ
է
Պա շտօնական
ղ ռ բծռղռւթ
իւննե
րբ
ւք եր -
շա ցած
են • ա քժմ , պաբոններ
, աղատ
էք
՚
կրնաք
ձեր աչխարՀբ
վերադառնալ
։
Մեր աչխա՛՞բՀր.–.
կրցաւ
Հարցնել
ճամ րոբղներէն
մ է 1լբ ;
- Երկիր,
կ՝ենթաղրեմ
՚. ՈրռվՀեաեւ ե–
թէ Երկրէն չէքեկած,
բսել է թէ
սի՚ալ
յայաաբարութիւններ
րրիք , ու եթէ սի։ալ
յտ յաա բա բութ իւնե ր րրած
է ք՝ ամ
էն
բան
ծայրէն
սլէտք է ոկսիլ, եւ Հետեւաբար
•• .•
Երկրացին
եբր նտխամեհ ար Համ ալ։
եղին
չպնղել։
Հրտաի
ւէրայ
միայն
էիոչոտ ու֊
հ ռ լիս
ուի լեցուած
ղ րաս ենե ա կնե ր
տեսնելէ
վերշ, մտան
իրենց
Հրթիռին
մէշ :
Վերշին
պաՀուն
մաքսի
սլաշաօնե՚սնե -
րէն
մէկր մօտեցաւ
ճամրորղներէն
մէկո՚ն
մէկ
կոգմ քաչեց
՚րսյն ու ակտնշին
վւբս–
վւրսաց •
Օր մբ եթէ այստեղ
վերաղաոնս՚ք
«
ինծի
Համաբ
Հոլանաակտն
պանիր մր
բերէք– չատ Հաւլուաւլիւա է այստեղ , ու
ս. եղ՛ս կան
շէն ո լ թէ
ւնն ե րն ալ ՝
նո
յն
Համր
չունին՛. Թէեւ. տուրքէ
ենթակայ է,
բ՝*՚յ՚յ
բան մր կ՝րնենք
, մաքսէն կր
փաիսցնենք՛՛
Բայց
մարղիկ
անդամ
մրն ալ
Հրատի
վբայ ոաք չկոխեցին
տ
(3 եւ վերջ)
ժ ՛ Ս՛ \
՚Աաիւագահ Այցընհաուրրի վերջին ան -
հանդստութիւնները պատճաո դարձան ,
որ ամերիկեան հանրային կարծիքը գործ
նական ցետնի վրայ հետաքրքրուի, թ է
ի՞նչ միջոցներ պէտք է ձեոք աոնել երբ
նախացահ մը այլեւս ի վինակի չըԱար
իրեն վստահուած պաշտօնին ցլուխը մը–
նալու : Ամերիկեան թերթերը կը շարու -
նակեն իրաւասու զանաղան
անձեբու
կարծիքները հրատարակել այս
հարցին
շուրջ : Ա՛ • ՚ևահանդներոլ սահմանադրա
կան օրէնքներու մեծացոյն մասնացէտ -
ներէն մին, Արթրր Սուտրրլէնտ, որ Ար–
ււարութեան նայսսւրար եղած է եւ 1950Հ5#
ի վեր Հարվարտ համալսարանին օրէնս–
դիտութեան դասախօսն է, հետեւեալ յ օ դ
ուածը ստորաղրած է
՜Նիւ Ե "րք
Հեր ալա
ի
մէջ :
Մամուլի
մէշ Հրատարակուած
տեւլե —
կոլթեանց
Համաձայն
, նախւսւչաՀ
Աքւլրն —
Հառւբբ կր ։ղաՀանշէ ոբ Բոնկրէ սր
որոշ
կԼբպուի
ճչղէ , թէ ի՛՛նչ
միշոցներ
ձեռք
լղէտք է առնուին
, երբ Մ ՚
ՆաՀանւլնեբու
նաիսաղաՀ
մր ֆիղիքապէս
անկարող
Բլէ՚ոյ
իրեն վստա՛հուած
պաչտօնին
՚1 էո՚֊խր
՚քնտ—
լու : Այս ^՚ոբէքԲ
1
որ երկար ատենէ ի վեր
ւլ ո յ ութ
իլն
ունի , պէաք է ճշղ ուի
աւելի
չոլտ
իր մտնբամասնոլթետնց
, քան թէ
խորքին
մէշ :
ԱՀա թէ ինչ կ՝րսէ ամերիկեան
ԱաՀմա–
նադրութիւնր
այս մասին–
Հ<
Երբ Ն՚սխաղաՀ
մր
Հեռացուի
իր
ւլաչաօնէն
, կամ երբմեռնի.
Հրաժարի ,
կամ եբր անկարող
ՐԷԼ՛"յ
ւէերոյիչեալ
.
սքաշտօնին պարտագրած
պտրաա կանու
—
թիւններր
կատարելու
, պաչտօնր կր վւո– ;
խանցուի
էիռիս
—
նախաղա՝,ին
. իսկ թէ՛
նախաղաՀին
եւ թէ՛ փոխ - նախաղաՀին
1
պա չտօնաւլբկմ
ան , մաՀուան
,
Հ րաժա րու՛–
մին կամ անկա
րո
ւլո
ւթե
էսն ոլարաւչային ^
Բռնկբէսր, րսա օրինի , կրնաք նաիսադա -
Հոլթեան
պաշտօնին
Հւսմար
նչանակեչ
ւ1էկր, որ այդ սլա չտօն
ին
ւլլուխր կր մր—
նայ
մինչեւ որ ր։ււն նւսխաւլա֊աբ
կարենայ
կրկին
ձեոք առնել
իբ սլա ր տա կանո
ւթ իւն—
ներր, կամ մինչեւ որ նոբ նտխտդաՀ
մր
րնտրուի » :
Որեւէ
օբէնսւլ էտ կրնա
յ տեսնե
լ
՛ս յս
օ–
րէնքին
յառաշացուցած
դժուս։
բութ
ի ւն -
ներր։
Զ՚՚՚բ՚ք՚՚՚Նալի
չէ բնաւ, որ ամել։ի1լ—
եան Ա աՀ մանագ րութիւնր
կերաալ
մեծ
մարղիկր
կարղ
մր յօդուածներ
այսպէս
անորոչ
վիճակի
մէշ ձղած
րչքան
:
Աբդա -
բել
, այս յօդու՚սծէն
այնսլէ ս կարելի
է
Հետեւցնել,
որ եթէ
վ։ոիս -
նաիւադաՀր
էյոյէւիս1լ մէկ օրուան
Համար
վախարինէ
նախաւլաՀր
, մինչեւ
րնարտկան
չրշանին
վաիսճանր
նաիսաղաՀ կր մնալ.
մինչղեռ
չաա
աւելի բաւական է մտածել
, ոբ ժուլո —
վոլրղին
կո։լմէ լ^տբուած
նախաւլաՀր
իր
ս^ա չտօնին
ղ է՚՚՚-ի՚բ
"(էաք է
։իե բաւլ առնա
յ
Սէնմիշտսլէս
որ կարող
րլլայ
իր պարտա —
կանութիւննեբր
ւի ե րստանձնե
լու :
Աակայն
ի՛՛նչսլէս
որոչել
նախաղաՀա -
կան
տնկարողութիւնր
% Այս ՚՝արցբ սեղտ—
^՚է
՚Լր՚"յ
դրուած է
1787^1՛
է ՚Լեբ •- Երբ
Բոնկրէ
ս ր Ա աՀմ ան ա դբ ռ լ թ ե տն
ղանաղան
քօղուածներր
կր քննէր
1յ8(
Օ՚լ՚՚ստոս
՛Հ՛յ է
նիստին
մէշ, ծերակուտական
մբ
նչմաբել
տուաւ
, որ Հարցր չաա անորոչ
կերպով
սաՀմանռւած
էր
՚ ^ք՚՞նչ պէաք է
Հասկնալ
անկարողութիւն
րսելաի
, եւ "՞՛ի պիտի
ո~
րո շէ թէ նա իսաղաՀ բ անկարող է իբ պա
շ–
աօնին
ւլ լու իսր մնա լու» : Ալս ՝։արցին
պա—
էոասիւա՚1։ր
էէինչեւ
այսօբ արուած չէ • Եւ
ա յղ պատաս խանին
անՀ բաժ՜ե չտութ
ի ւն ր
ղօրալոր
կերպով
ղղացսւեցալ
նախադաՀ
Կարֆիլտի
մաՀուան
նսւխօրեակին
ել նա—
իսաղ ա՝.
ՈւԷ/՚՚Բ^՚Է
երկարաաե
ւ
Հիլւսնդռւ–
թեան Ժամանակ :
կաբֆիլտ
մաՀաւիռրձի
ենթարկուեցաւ
1881
ՏուԱւս
՛ձին– ստացած
վէրքեբունէ
Հետեւանքաի
, Հոգին
աւանղեղ
նո քն աար–
ուան Ա ե սլւոեմբե ր
\ ^ ի ն
: Ալս
տմիսնեբռլն
րնթացքին
միայն մէկ թուղթ
կրցած էր
ստորաղրել։
Այ՛լ ժամանակ, Մ՛ Նտ -
Հանղներո։
նաիւաւլաՀի
մր
սլաբտականու–
թիւններր
նուաղ կենսական
էին , ք՚սն
ինչ
որ են այսօր֊
եբկիրր
մտաՀողուած
էր
իր
նախ՚ո՚լ՚սՀին
առուլշութետն
Համար ,
բայց "Լ ՚իտանւլուած՝
իրերու
կացու
թեան պաաճառով : կացութիւնր
Համե -
մատաբար չատ աւելի
լուրշ էբ
Ուիլսբնի
եբկար
Հիլանղ
ութեան
ժամանակ
. Ու-
իլսրն կաթուած
ւէւնեցաւ
1919
Ա եպտեմ––
բեր
շ^ին
• ՛քեց չաբաթ
սլառկած
մնաց եւ
մինչեւ
1920
Ա"էյ1^էԼ^^^քԼ
^1^"""Լ^1՛"՛^"՛^
լ ՛ * /
՚քէկ նիստի
կբղալ
մասնակցիլ՛. Աբտա—
քէն
նախարաբր
, Լէնսինկ
, կառավաբա
—
կան
ժ ո ւլո
էին ե ր
Հ րալիրԼ ց իր նաիսաձեռ. —
նոլթեամբ եւ կ՚՝րսուի թէ Լէնսինկի
Հբա֊
ժաբոլմին
պաաճառր
Ուիլսբնի
յէս լտնած՜
՛է՛ք՛ ՛ւ "Հ ոլթիլնն է ցո
յց տրւէւած ա յս նա -
իսաձեռնութեան
՚^ամար :
՚էւաիսաւլաՀ
Այւլ լն՝, ա ո ւր ր ի անՀանէլրս -
տ
ս լթ
ի ւնն ե բ է ն ոչ մէկր ա յսսլիսի
Է"՚–Ր^
կացոլթ
իւննե ր ստեղծեց
՚ սակա
յն , թէ^
նախաւլաՀբ
, եւ թէ՛ Բոնկրէսէ ա չքառււէ^
անւլէսմներէն
չատեբբ
էլ րնէլունին
թէ
Ա աՀմ ւսնաւլ րււ ւթեան ա յէ1
էլէ տին մէսնրէս —
մէսսնու թիւններր
ճչդելու
ժամանս՚էլր ե -
կած է ՚.
Այս
նպաաաէլուի
րնարուած
մասնաւոր
յանձնէոխումրր
րէսղմաթիւ
լո ւծ ռ ւէՌւ է, ր ա–
ռաշէսրկեց
195()
Աէղրիլին :
ՀաւանակւսՆ
րոլոր պարաէլանեբր,
նէէլնիսէլ
ասլէՍէլայ
նախէսղ աՀ է
մ ր
մ տա
յին
իսանւլ արում
ի
պաբէԱէլան , մաէոնանչուած
էին։
Այս
՚իեր—
շին
սլէէւբաէլան
ղաբէլ ներէլէս լացած չէ բր՜
նաւ , րէս յց ՝ անՀ րաժեչա է որ ա յժմ
լուծ–
ուի,
ռրոէիՀետել
երբ Հարցր
ներկայա -
նա յ , Ա աՀմ էոնաէլ բութիւնն
ու Բոնկրէ
սր
անէլարող
պիտի
րլլան
էլէսցութեան ա —
ռտշքն
առնելու : Արդարեւ
, րսա ԱաՀմա–
նէՍէլ րութեան
, նախագաՀ
ր
պտշտօնանէչ
քէ՝է՛էէ՛"յ
մ իա
լն այն պարաղա
լին , երբ կր
ւիասաոլի թէ ^Գաւաճանած
է
,
կաշառք
ստացած է , եւ "՛քլ ոճիրներ
ու
ծանր
յանցէսնքներ
ւլոբծած
է» :
ՖէղէքտկաՆ
կամ մտա քէն անկարոդութեան
մասին որ
եւ է
քի շաաա էլութ
իւն
չկ՛"
յ : Ա աՀմ անա -•
էէբութեան աքս էլէտին ամբոէլ^ացումր
ան—
Հբէսժեշտութիլն
է :
Աո ա շա ր կո
լ ա ծ լուծումներէն
առաշինր
այն է , որ Բոնէլբէսբ
ոբոչէ թէ նախաղա–
Հր , առռղ^աէլտն
պաաճաոնեբով
, անէլա —
րռւլ է իր պաչտօնր
չարունէսկելու
: Բէսյց^
այս
պարտղային
, Բոնկրէսբ
կրնայ իր
իբաւունքր
չարաչար
գործածել
նախա -
ւլաՀին Հետ Լ՚՚՚է՚շ
անՀամէսձա
քնութէաւէէ
մր
պարաւլտ
յին ;
Երէլրորդ
լուծումբ
այն է , որ էլէսուս —
էիարութեան
տնւլտէքներր
ոբոչեն թէ նա—
խտւլէսՀբ
այլէէւս ի էէիճաէլի չէ իր
էղէսչտօ–֊
նին
էլ լուխր
մնալու
:
Բէս յւլ ա լս էղալ։ա։լ
ա—
լին տլ, իրենց պետին
Հանւլ էպ
ունեցած
Հալէսէոէսբմ
ութեան
ղղա
ց ո ււէն ե ր ո ւն պատ–
ճէոո ուի , էլաո ւսէիա ր ո ւթե
աէէ
տնգաէքնեբր
էլրնէսն
ձւլձւլել
որո չռւմր :
Ուէէի^եբ
էլառաշարկեն
, ոբ
որոչոււք
տալու
սլա րաէսէլտնոլթի
ւհ ր էիստաՀոլի
Մ *
Նա՝ա անւլնե բ ու Բտբձբաւլոյն
Ատեանին գ
ռբ
մ եծ յարգանք կր վա յելէ եւ րոլոբո
— ՝
՛Լիէ՛ ւլե րծ է կսւսաէլցաէլան
ու
քաղաքական՛
"՛՛ւ՛ւ է՛ց ո ւթ ի ւնն
էւ րէ :
ԼաւէՍէլ ռյն չուծոլմր
այն է , որ
Բոնկրէ–֊
սին,
էլառաէէարութեան
ու
Բարձրաէլոյն
Աաե
էսնին
նէյ բէլա յացուց
ի չնե
րէն
քէ՚"Գ —
մուած
յանձնա խ էէ լմբի
մբ էէստաՀոլի
՚սյս՛
նուրբ
սլաչաօնր։
Տտնձնէսխռւմբին
մաւք
էլրնէսն
էլաղմել Արտաքին
,
Եէ՚քտակսւն ^
Պատէւրէս՚լմաէլան
նա խէս բա
րնե ր ր , Բւէն —
էլբ է սին
մ էշ
եր էլ՛է լ
ւլ լխէսլռր
կոլսակցու
—
թեանղ
պարա՚լլուխներր
, եւ ,
ոբպէս–
լանձնախում
րի
նէս խտ՚լաՀ
՝
ԲէսբձբէՍէլ ո
քն
Աէոէա՚նի
ղլխաււէր դատաւոբր
, ոբ ձա քնէյ—
բու
Հէսլտսարութետն
ւղարաղա
յին
՚իբճ —
ոս՚էլէէւն
ձա
լնի
իրէսւունք
ունենայ
: Նա —
իսաւլ էսՀի
մ ր ան էլա լ։ էէ ղութեան
Հտրցր
ք ն – ֊
նութէ,ան կբ գրուի
, երբ
" ՛ յ "
յանձնա -
իսումբին
անղամնէ,րէն
առնուաղն
երէլու.
Հողի
Հարցր
քննելու
առաշարէլ
րերէ,ն է
Հիւանղ
ութեէսն
էէլաաճառուի
սլաշտօնէն
Հեոէսցուած
նէսխէս՚լէսՀբ
, էլամ
յանձնա -
խում է՛ին անւլ էսւքնէ, բէն երէլու
Հ ող ի էլբնտՆ
յանձնախումրի
ժւէդուի
Հ բաւիրել
փաս -
տելռլ
Համար
, թէ նախաւլաՀ ր վե րաէլ ր -
տած է իր էսո ուլշսւ
թիւէւր
Այս։ղիէւի
յէոնձնէս խէէ ւմ
րի էքր ՚լոյութիլ
-
նր
ուրէչ
առսււելոլթիւն
մր եւս կր նէ,ր -
էլա յա ՛լնէ
. էիոխ
-
նախաւլաՀր
էլաղէոտէ
է՚եք՚լիՆքբ
նաիսաէլւսՀ
Հռ չակե
լու
էիաւիուկ
կէսցու
թենէն :
ՀԱՄԵՐԱՇԽՈՒԹԻՒՆ
Տէր եւ Տի/լին Պ–
Լէս»,
Հէսմերէոչխ
կեանք
մբ էլր էիսրէին։ Օր էքր ,
րտրեէլամ
մ ր
Հ՚՚՚է՚ցո՚֊Յ
պս՚էոճառ ր ,
Պ • պատասխանեց
•
Շատ
պարղ
է. մինչեւ
էլէսօր
էլինււ
կ^բնէ ինչ որ ուղէ , իսկ կէսօրէն
վերշ
՚– •
էչբնեմ
ինչ որ կինս
էլոլզէ
. . .
