Յ Ա Ռ Ա Ջ
Տ Ե Ղ . Ե Կ Ա Տ Ո Ւ Ո հ Թ Ի հ Ն
Փ Ա ՐԻԶԻ ԵԻՇՐՋԱԿԱՅԻՅ
.ձԱՅՅ–
ԱՌԱ-ԻԵԼԱԿԱ՚և ԵԿԵՂԵՑԻՈՅ ԿՐՕաԿԱ՚Լ,
Ը1ԿԵՐԱԿՑՈԻԹԵԱ՚1. ՎԱՐՉՈԻԹԵԱՆ
1956 - 1957 ՇՐՋԱՆԻ ԳՈՐԾՈԻ՚նէՈԻԹԵԱՆ
(Բ– են վերջին մաս)
Կրօնական
Հ ոՎանաւորութե
աս
աա կ
րացուաՆ
դսվրոցներու. կրթական
Կեգր–
0անձ,նաժոդու1
ր ունե ցաւ. •հետեւեալ
կազ—
մր րազկացած
Պ՝ Պ՛ Յակոբ Տէր Յակոր–
եանէ , աաենասլեա,
Աեւէրակ
Ղ՚աբակէօգ—
եանէ աաենաղպիբ
, Արշալիր
հ/անէաաՆ -
եան, դանձապաՀ
, ՎաՀագն
Ի շղ ա չա ց եան
,
Մկրաէ։է Պարսամեան
եւ. Յ՚՚՚ԼՀաննէս
Պօ -
զոսեան
էւորՀբդական
անգամներ : Ունէն^ք
ու-թ) - Դ"11՚"3^եր
ել. երեք
Հարիւր
քսան եւ.
Հինգ աշակերա
կանոՆաւո րաւգէս
Հեաե -
լոզ է ք^ամ՜նոլաէէ քանի
մր գասաբաններու
,
ւււբ կ^ուսուցոլին
Հայերէն,
կրօնք, ագ—
գա քին սլաամութիլն
, երգ եւ ւզար
յ
Թազա
յին
կ րթական Ա՝արմիննե
րր
անձ
նուիրաբար
եւ եռանդուէ
չծ՜ուած են աչ—
իսաւոանքի եւ միչա
յա րա րե ր ո ւթե ան մէ^
են կեղ բոնի
քարաուղարին
Հեա ; կեգր •
Յանձնաժ
ոզուի բ ոլարբեբաբար
մողաէի
Հրաւիրած է թաղային
մ արմ իննե րր եւ
ոլսոլցչական
կաղմր լսելոլ
Համար
անոնց
ցանկութիլննե
րր , մ չակո լած է նաիւակր -
թութեան
ծրագիր մր կրթական
միօրի —
նակութիւե
սաեղծելու
Համար։ Մէկ մի -
ւէոն
ֆրանքէն
աւելի աարեկան
սլիւաճէն
կարելի
եղած է փակել
եկեգեցւո
յ որն -
տուկէն :
1956
Ն" յեմ բեր
4։ին բացուեցաւ
կիրակ–
նօրեա
լ էիարմարանր, որ բոլորեց
արգիւ—
նաւոր
չրշան
մր, ա չւսկե րանե բ ուե
թիւր
ՀետղՀետէ
ստուարացաւ,
անոնք սլատ -
րաստուեցան
Համրարձման
Տ^՚եին
Հինգ —
չ՚՚՚րթի
օրուան
Հաւլորղութեան
եւ ունե -
ցան կրօնական ելեկեղեցական
գիտելիք–
ներու
ծանօթ
ութիւն եւ կազմ ուեցաւ
գ ՚ ղ –
ր՚՚ւց գասր որ առանձին կտատբեց սլաաա—
րտդր :
Վ^արչոլթեան
մասնաւոր
մաաՀոգու
--
թեան
առարկան
գարձած է Աղղ ՚ Տան
նւղատակա քարմար
լուծումր
ասլաՀովելու
էքոբծր՛ այս
ցանկութիւնաի
կազմեց
Յանձնախումրր
Պ– Պ– ՀաՀԷ Ֆրէնկեանէ
,
Արմէն
ք՚արսեղեանէ
ել Պարէա
ք՛ամ —
սլուքճեանէ :
Յանձնախում
րր յաշողեցաւ
Աղգ • Տան
թ ւլթտծ րա րնե ր ր որոնք
կր
զանուէին
՚^ւս րցաքննի
չ դատական
ի
չխանութեան
ք՛՛՛ի–, աոնել եւ յանձնել
Աղ՛է • Տան Վ^ար—
չութեան
, լարատեւ եւ ներոյժ
շանքեբուէ
եւ դիմումներու^
յաշողեցալ
ստեղծել
նր—
սլասաաւո
ր սլա յմ աննե ր Հ աբցին
յս՚շող եւ
արագ կարգադրութեան
:
Աղղային Տան րամնետէ
րե ր ր , Հրալիր
—
ուեցան
ւիարչական
էսոբՀուբէլին
կողմէ
րնղ Հանուր
մողովի
18
Գեկտեմ
բեր
1957
ժամր
ւիե ց ին օրակւսբղ
ունենալուէ
« Հա չի ւնե ր ու ւիաւերացում ,
« Հրաժա
րում եւ ի Հարկին
ն չանա
կում
վարչութեան
անղամնե
բու ,
Հաշուեքլ^–
Նիչի նչանակում եւ զանազան
Հարցեր » :
//լրաիս ենք յա յտնելու որ Աղ՛է • Տան
դործի
կարղաղ
րութիւնր
յա
շողութեան
էՀամրու
մէշ է եւ կր յուսանք որմօտ ա—
տեն
էն ա յս
Հ արց ր կր ղան է իր լտլտդո
յն
լուծումր :
Գրադարանի
՚քէշ մասնաւոր
խնամքով
սլաՀոլած
են երեք Հաղարի մօտ արժէքա—
լոր
դիրքեր եւ թեբթերոլ
Հալաքածոներ
:
Ունե ցանք երկու
Հարիլրէ
աւելի
նոր
ղիր–
քեր
, Հ եզինա1լեերէ եւ նուիրատուներէ
,
կր ստանանք տասնէ
աւելի
սլարրերաթեբ—
թեր եւ օրաթերթեր
:
Լիւքսէմ
սլուրկի եւ Փարիզի
ռատիոյի
Արեւելե ան բաժնի
ներկայացուցիչ
Պ •Տ՜Է
Ր՛" Ր Աթէֆանէսքո
յի
աշակց ութեամ
ր
կազմ ակե րսլուեցալ
քառաձա
յն պատարագ
ձայնասվ,իլոով
1957
Յունուար
ւէե ց ին , ա–
րարսւլսլթիւնր
լսուեցալ
^Փառի
էնթէռ»ի
միշոցով ։ .
Օգոստոս
երեքին
երկրորդ
անղամ կա -
աարուեցալ
պատարադ
ձայնասփիւռուի
Հայց՛
եկեղեցւոյ
կրօնական
արարողու
—
թիւններոլ
ե րաժ չտա
կան
արժէքր
անգամ
րոլոր
չրշանակ -
ՊԵԼԺԱՀԱՅ
ՆԱՄԱԿԱՆԻ
ե Ր Ւ Տ Ս Ս Ս Ր ԴՆ Ե ՐԸ ԿԸ է Ա Ր Ժ Ւ Ն
մ ո եւս սնաՀ ա
՝ւ ///
տ ո լ ս ո ա
ճ
1
ներէն :
Ունեցանք
պաչաօններ
12օ
Մկրաու
—
թիւն
,
132
յուղարկաւորոլթիւն
,
1(>0
պսակ,
ՀողեՀանղիստ
երեք
Հարիւր
ին —
նրսուն եւ Հինղ. կատարուեցան
իՀար.—
կին
ձրի պաչաօններ :
ՄարդաՀամար
•
Արուարձաններու
Հայ
լ^տանիքներր
մեծ մ՚ասամր
արձա -
նագրուած
են մասնաւոր
տետրակներու
մէշ
՚ այրուրենական
կարգով եւ
ունին
իրենց
քարթր
. Փարիղէն ալ ունինք րա–
լական ա րձանագրութի
ւննե ր • Գիւանա -
աոլնր պիտի աչխատի
լրացնել
զայն,
պր—
սասկի եւ մ կրտոլթեան
յո ւչա թե ր թ ե
րէն
քաղելով
նոր Հասցէներ ել նոր խնդրար -
կուներու
արձանաղրոլթիլններէ
:
ՀաշոՆեքննիչ Յանձնայսռւմբի տեղեկա
գիր
« Բննոլած
են
1956
տարեչրշտնի եւ մէկ
Յունուար
1957ՀՏ՛ -
երեսուն եւ մէկ
Յու֊–
լիս
19օ7
ԼԲ9.՚"՝^Է Հաչիւներր
, րայց մեր
Հաչուական
տեսոլթիւններր
Հիմնուած
են
յ ի ա յ ն
19օ6
աարեչրշանի
մաաակարարու—
թեան
՚էրայ, նկատի
ունենալով
այն պա —
րաղան
, որ նման աշխատանք
մր
պիտի
կատարուի
ատրեփտկի
Հաշուեկչռի
Հա —
մ աձա
յն , որյստակ
եւ
ամ
րողշական
աաակերր
կուտայ
Հաստատութեան
/^Հ/
1է ո րծ առն
ութ իւննե րուն :
ԳոՀ ոէնւակոլթեամ
ր կ՝ ա րձանտ դր ենք թէ
կրօնական
լ^կերակցոլթիւն՛ր
կր ներկա -
–անայ Հալասարակշռոլած
պիւտճէով
մր։
Հալտսարակշռուած
են Հասոլթներն
ու
հախքերր,
որոնք տարուէ տարի կրած
են
յւսւե լում
մ ր :
Հասոյթներր
կր կաւլմեն
կատարուած
սքաշտօններէ
գանձումներ,
մոմի վաճա
—
ռում , պնակ , ղանձանակ
, նուէր եւ իւ -
է՚ագին եւ կրթական
Հասոլթներ :
Հաշուեքննիչ
Յանձնախումրր
Հաստա
—
ս՚եց
1956
եւ Յունուար
1957^5՛
, ե ր ե ս ո ւս
եւ մէկ Յուլիս
1957/՛
չրշաննե
րու
մ տաա–
կարարական
Հաչիւներն եւ Հաչուեկչիռ
—
ՊՐԻՒԱԷՎ,
(Յաււաջ)
ՊելժաՀայ
ղաղութին
Համար նոր տարին կր սկսի
՚լեղեցիկ
՚էեոանկարով
եւ լոլսերուի,
երի—
տասարղութիւնր
, որ երկար ատենէ
ի
՛Լեր թմրիրի
մէշ էր, յանկարծ
կենդանու—
թեան եւ աչխ
ուժ ութ եան
նչաննե ր
կուտա
յ :
Գաւլոլթ
ին
սի րուած
ե րիաասարղ
նե րէ ն
Լատի
էմ իրղեան
գովելի
ղաղափա
րն էր
ունեցած
տասր տարիներէ ի ՛քեր կաղմա—
լռւհ ոլահ
Հ ՚"յ արիներու
եւ արենսյչնե
—
րու
միութեան
նախկին
անգամներր
մաս–
նալորաւղէս
, եւ
րոլոր
երիտասարղ–
ե րիաասարղ
ոլՀիներր
ք^՚1 ^ անրա պէս ,
՜հրաւիրելու
պարանցիկ
ցերեկոյթի
մր ,
1։ր տեղի
ունեցաւ
կիրակի
, Գե կտեմ
բեր
29^5*,
Պրիւսէլի
Թրար-որիայի
չքե՚լ սր -
րաՀին
մէշ : Որոչեալ
ժամ ուն
Հայ
տզաքն
ու տղշիկնեբր
սկսան
Հասնիլ
խումրե -
ւ՛՛՛ւ՝
չոէ֊տով
, ւ՛՛՛է՛՛ք՛ սեղտններբ
ղրալ
—
ուեցան եւ բնգարձակ
սբաՀբ
լեցուեցաւ
:
Հտյ
երիաասաբղ
ութ իւնր մէկ տեղ Հա -
ւաքելոլ
կոչին
րոլորն ալ
սլաաասխանած
էին , անաքլն/լալի
բերելովդ
նոյնիսկ
Հան —
դէսին
կաղմ ակերպիչներր
եւ
անուղդակի
պատասխան
մր տալով
այն
թերաՀաւատ–
ներուն
, ոբոնք կր կարծեն թէ աղղասի
—
րու թեան եւ Հա յ րենա ս ի ր ո ւթ ե ան
կրաքլր
մարած է է^դ ՛ք է Լ՛" ՚ ^ ե ր օրերու երիտա
—
սա րղ ութ եւսն
Հ ող ի ին մէշ I
Շ՛Ա ս՛ե րր , յաճախ
մ ան կութ եան եւ պա–
ւոանեքլութեան
լ^էլերներ,
տարիներէ
ի
՛Լեր զիրար
չէին տեսած
Հայէլաքլան ա -
քլումրի
մր չղոյութեան
պաաճառալ. կի —
րակի
օր , Հայկական
շերմիքլ
մթնոլորտի
՛՛՛Ր ^Է1–> Ր"լորիՆ ալ դէմքին
՛Լրտյ
կր
կարղացոլէր
ուրախութիւն
, խինդ ու ծի—
հ ազ :
Հանգէ սին րաց
ում ր կաատ րե լով
կաւլ–
մակերպիչ
էտաի
էմիրզեան
յայտնեց Լ/ր
զոՀ ունակութիւնն
ու շնոր Հ ա
կալռւթիւնր
ներու
ճշղութիւնր
:
.^^ք^ւչուչտ էտաէլան է որ Հա լց •
Եկեղեցին
րոլոր է խաղաղ եւ ա րդիւնւ՚սւէտ
դործ
ու -
նէութիւնւ
մր իր չո՚֊րշյր
Համախմ
րե լով
անխտիր
րոլոր
Հա լա տա ց ե ա լէյ ե ր ր եւ եղ —
րա
յ րա կղ ո ւթեան
ե ւ սիրոյ
աղւլ ա քլ
^քԼ
Հանւլ իսանա
յ :
Ե րկու տարիէ ի վեր րա րե րա խտա րա ր
աքդ
կացութիւնն
է որ կր տիրէ մեր եկե—
ւլեցիին
չ՚՚՚֊րշ
չնո րՀ իլ մեր
ժողովուրդին
ի՚1ւքնաւէի աա քլց ութ եան եւ եկեւլե ցաս
ի րու -
թեան
։
կր
մ աւլթենք
շե ր մօր էն որ ա յս
սիրոյ
/. լ ք։ ղբա քրակցութեան
ղղ ացում ր ալ աւե–
լէւ ամ րասլնդուի եւ աարածուի
եւ մեր
րաղմ աղա ր եան ե էլե ղե ց ին ունենա
յ վ՛այ -
է՛՛՛ն եւ բալ՚դաւաճ
վիճակ մր
է
ԳԻՒԱՆ
բոլոր
ներկաներուն
,
որոնք
այղւգիսի
խւ՚ւոն
րազմութեամբ
րնղառաշած
էին իբ
Հրաւէրին : Յիչեց
Հայ արիներու եւ արե–
նոյշներու
նախէլին
րՆդՀ • խմբապետ
Պ՛
Աեբժ Բալանթարեանցր
, որ տիէլնոշր Հեա
յատէլասլէս
եէլած էբ Փաբիզէն :
Ներկայ
էր նաեւ խմբապեաոլՀի
Օր՛
Աիբանոյշ
քԼւաւլէւանր :
քւ/օսքր տալէ առաշ Ուսանսդաէլան
Մի
ութեան
նախաղաՀ
Յակոր
իսկէնտէրեա–
նին, է. էմիբ՚լեան
յայտարարեց
, թէ Ա -
բե ւելքէ ն եկող
մ եր ո ւս ան ո ւլնե ր ր ղ ա/լու
թին
աղդային եւ մ շակութային
կեանքին
մէշ
ց՚՚յց
կուաան
դո՚Լելի
ղործունէոլ
—
թիւն
մբ. անոնք խոսաացած
են ոշ մէկ
զոՀ ոզութիւն եւ աշխաաանք
զլանալ
ղօ––
րա՚Լիէլ. էլանղնելոլ
Համար
իրենց , որպէս՛՛
ղի ՊելժաՀա
յ ղ ա գութ
լ։ ո լէւ ենա
յ իր երի—^
տասար՚էաէլան
էլաղմ ակե րպութի
ւն ր : Նոյն \
ուղղութեամբ
արտայայաուեցալ
նաեւ 3^
Իսկէնտէրեան
, շեշտելո՚Լ
սեփտէլան
ա -
կումբ
մր ունենալու
անՀ րաժ ե շտ ութ
ի ւնւր ,
տեղ մր ուր էլարելի Րէէտյ
խօսիլ
՜էայե —
րէն,
թոր՚^իէ
"լ. զուարճանալ
Հայօրէն է
Ալսսլիսի
առաշ՚սւլ
բութ է՛ւնւ մբ էլրնան երի—
տասարդներլ՛
միայն
իրաէլանացնել
: Ապա
Հրաւիրեց
նեբկաներր
րոլորուիլ
էտտի է–
մ1ւրղեաէ։ի
չուրշր
, որուն աղղաս է՛բու թ
իւ^
նր եւ էլաղմ ակե րպշա էլան տազանդբ
ւէրա–
ւաէլանն են արդէն
դոբծին
յտշալութեան
:
ք^օսեցալ
նաեւ Աեբժ Բալտնթարե ասպ •
նախէլին
Ե րիտւսսաբդաէլւսն
Մ
իութիւնր
ծնունդ առած էր նոյն այս սրաՀին
մէշ ,
ուր Հաւաքուած
ենք այսօր • այդ շարժ —
ման նաիւաձեոնութիւնր
արդիւնք էր Պել–
ժ աՀա ք /. ր իտասա րղնե բու եւ Ուստնոգա–
էքան Մ իութեան
ղործա էլցութեան :
Պարղ
՛Լու՛լ ա՛լ իպութէււն մբ չէ ուրեմն
, Որ նո
յն
Միութեանց
ան՚լամներր
այսօբ ալ ,
ի՚եչ–
Ալէս Լբէէլ , ձեոք
ձեռքի են տուած
աղ -
զապտՀպանման
ղործր
յառաշ
տանելու
Համար
• կր շնո րՀ աւո
բեմ
կազմ ակեբսլիչ–
ներր ել կր մազթեմ ոբ մօա
ատենէն
գարձէ՚ալ
էլեանքէւ
էլոչուի
Հտյ
երիաասար–
զաց Ա՝իութիւնր :
Մէ՛նչ Հայկաէլան եւ եւրոպական
նուա -
գով
պաբերր
էլբ չա րանա կուէ ին , ներկա–
ներբ
Հիլրասիրուեցան
Աուբճաի,
թ է ձ " ՚ Լ
էէ լ էլարէլաէւ
արկա
ւ՛ո ու կով
։
Ը1.դՀ ՚սնուր
խահ՚է՚ս՚էւ
ւթեւ
՛ոշ
Հանդէսր
չաբունաէլուեցաւ
մէ՛նչեւ երե —
էլՈյեան
ժամր
եօթր,
երբ
ներ/լանեբու
բուռն
փափաքէ՛ն
վրայ, է՛
էմէւբզեան
իսոստացալ
լաճախ
կաղմակերսլել
նման
•>՚ս լա քո յթնե բ %
Ալսսլիսի
ուրաէս
երեւոյթ
մր կարելի չէ
չքաշսւլերել
սբտանց ել րացականչել
•
Ա՚ԴԲէ՛Ք
տզւսք . լաւադոյն
կագանդչէքր
տուիք
մե՜ղի ;
. ...
ԹԳԹԱԿԻՑ
ՉՀՐԱՏԱՐԱԿՈԻԱԾ ԶԵՌԱԳԻՐՆԵՐԸ ՉԵՆ
Վ ԵՐԱԴԱՐԶՈԻԻՐ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(93
/XI
^ճէ Փյթյլ »ՃՀ ԺՃՃ
>^
փճ^
^ « ^ \
/^ւ
Փճձ
|X\
Ք^ձ
/XI |X\
քՀւ
*^ /–^
հէՀ
ՀԱՅՐԵՆԻԲԻ
ՍԷՐԸ
Նա
ինքր , ժողովուրգր
, իբ աանր • ՚ ս ց
չունէր
ուտելու
,նրա
"րդի՚քր
նօթէւ եւ կի
սամերկ
էէ՛ն, նա էւր ա՚լքաա
՛լ բուիմ է՛ս՛ն
մէշ դարձեալ
Հաւլցնում էր եւ
կերակրու՚ք
էր իր Հողելոր
Հայրերէ՛ն
,
որսլէս իր
վանքեբէւ
սլա շւոօնեանե
բ ին , որսլէս Աս -
սուծոյ տան սպասաւո
րնե բ է՛ն , որո՝1։ղ ՛ս՛
ղռթքուին էբ ապրում
է՚նքր , որոնք
Հէսշ -
՚ոէ,ցուցէւչ
էլա՛ղ էէ՛ն էւր եւ եր/լնքէ՛ մէշ • • • :
քիուլովոլրղն
իբ Հ ունձքից
մասն էր Հւս —
նում
աբե՚լէսնեբի
Համար,
իր
անասու^՚նե—
րի
է՚՚-՚էից
ել. սլանրէւ՚լ
նբանց
բաժէ՛ն էր
տալէ՛ս,
Է՚^՚ՐԷ՛ եւ իլ՛ ՚սրօբր
ձլ՚է՛
աչէսատում
էէ՛ն ՛Լան քա սլատ էլան էլալուածնեբի
մէշ ,
մի խօսքով
, նա վճարում էր իր աբեղտ
—
նեբէւն
աւելի քան թէ է՛ր
էլա բո ՛լո ւթէ՛
ւնր
նե րում էր :
ԱՀա
ինչ էբ, որ կապում էր Հայերն էր
Հա քրենիքի Հետ Հ
Բայց
կարօն
ասում էր ^ թէ
՚Լ՚"Ր ՜
ղ ապետներր
նո լնպիսի
ՀարստաՀաբալներ
են , ոբպէս
քուրդ եւ թուրք
աղանեբ է
Ես րւսրկանում
էի • • • :
ՒԸ.
ՆՇՈՅԼՆԵ ՐԸ Ե Ր ԵԻՈԻՄ ԵՆ
Թէեւ
ծել՚ունէ՛
ոբսորդլ՛
միչա
ցաւաքլ —
ցական
աբՀամ արՀանքով
է ր խօս ում Հա–
քէ՚րի
մասին
, ասելով
թէ նբանք
ՀաէուԼ
եւ
մաբմնո՚Լ
բոլոբո՚էին
րնկած եւ սպան—
նուած
ժողաիոլրդ
են , րայց
էւս նրա Նկա–
աոզութիւնր
ի րալացի էի ւլտնում
միա
յն
Պա բս էլա ս տանի
Հա լե բ էէ
ւէե բա բե բու -
թեամբ
, ա յս ինքն
նբանց
, որ
րնաէլւուս
էի՚ե Ատրպատական
նաՀանգում
: ԸնդՀա -
էլաոակն
, Տ աճ էչաստ՚սնէւ
Հալերր
-
րօնէւ էււ Վա ս սլո ւբա էլան ի մէշ
Համեմս։–
տելո՚է
իրանց ատ րպատա կանց էւ Համաղ
—
ղայիննեբի
Հետ , բաւականին
աչիայժ եւ
էլենդանի
մաբդիէլ
էին :
Գա
ունէր իբ տեղական եւ
կլիմայաէլան
պաաճաոնե
րբ ՚.
Ատբպատտկանի
գալաոներբ
, րտցի
լեռ–
ն՛ս յէ՛ն եւ անա առա պատ
՛Լա ր ա ղա զի ց ,
՚Ուացածներր
աաւիաքլ եբ1լէւրներ էին եւ ա–
ւելի տաք
քլլիմայով։
Եբկրաղործութիւ
-
նր , որ միակ
աղրիլբն էր
ժողովուբգէ՛
ապրուսաի
, խիսա
սլէւնգ էլերպով
էլասլել
էր րնակէ՚^երին
Հողի Հեա , ել Հեաեւա–
բտր չաա նեզ կերպաէ
սեղմել էր նբանց
Հողատիբոշ
ազաների
ճանէլերի
մէշ :
Ազանեբի
ճնչումն էր լաշոբդաբար
եւ
տեւո՚լական
: Մի այսպիսի
կեցութեան
մէշ
մարղր
կոբցնոլմ էբ իր աւլաաութէււ—
նր ելնրա Հ եա իր մտա
լոր ել Հ ոդեէլան
էլեն ղան
ութ
իւնր։ Նա դաոնում է կրալո—
րաէլան էաէլ : Արձակ գաչաբ
, աա՚է՚ակ եր -
էէիբլ՛ չինոլմ է նրան
աւելի
լ^տսէնեէլտն
,
աւելի
խա՚լաւլասէր
, մի եւ նոյն
ժամանակ
երէլշոտ : Մինչ՚լեռ
էեռբ , անատռբ
պաՀ–
պանոլմ են մարդու մէշնրա
սկզրնաէլան
վա լրենութիւնբ
եւ Հետեւասլէս նրտ սրտի
ամբութիւնր
եւ քաշութիւնբ
:
քքտրկո՚.թիլնր
սէլսուել է եւ շա ր ո ւնա կ–
ուե
լ տավւակ
երկիրների
վրայ ել . աւելի
տաք
էլլիմ ա յի մէշ :
Տ ՛Ա՛ի աէլ
ե րէլէ՚բս
տալիս է մարդուն
աափաէլ
րնաւորոլ -
թիւն
, զարղացնում
է նրա մէշ
թեքուելու
լ^յւլաէւ՚ս
էլութ իւն։ ր \ Բայց
լե ոնա
լէւն երէլ—
րի բ^աէլիշր
նոյնպէս
ոււլզաձիղ
,
նոյնսլէս
րտրձրաղիաաէլ
է , որպէս իբ
շրշապաաոգ
սեպաձեւ
ժալռէւրր։
Հաբթ
—
Հաւասար
անապտտր չէ տալիս փախուստէ՛
միշոց
եւ սլաասսլարան
է՛ր նեղեալներէւն : Մէ՛նչ—
դեռ
սարերր եւ անտառներր
մ ի շ՛ո
ունեն
իրանց
ծոցի
մէշ ա պաՀ ով ապասատնա
բան
ասլա լին ալի
Համար :
քԼտբ պաա ականի
ղա ւա ոնե ր ր ,
բոլորած
լե ոնե լ՛ի շղթաներով
, լՐւղարձակ
Հ ուի իա–
ներ
է ին Հաբթ - Հաւասար
մ ակե րեւո
յ -
թ"՚ի
՚. Տ՚ոզովոլբղր
խիստ
խորին
կերպով
աբմտտ էր ղցել
եբէլբի մէշ, նա
ունէր
Հաստատ
տուն եւ բնակութիւն
. նա ունէր
""յդէ՚^^Ր
1 ՚դարաէղներ
եւ էլայք։ Ուր եւ
քշում
էին նբան , որքան եւ Հալածում է–
ին , նա ղւսրձեալ չէր բաժանւում
իր րր—
նակոլթեան
տեւլից : Նտ /լանղնած էր մի
եւ
նոյն
քլէտի
՚Լրա / եւ Համ բերում էր իբ
՚իիճաէլի
թչոլառութեանր։
Նա
Համբերում
էր , որովՀետեւ
նբան դժուտր էր րա —
ժանուել
մի երէլրից , ուր պէտք է
թալ1ւէր
իր շատ աաբինեբի
տշիսատութեան
պտու^
դր։ Նտ մեխոլած էբ գետնի Հեա ^ որպէս
իբ ան/լած
ծառերր ,իբ շէ՚նած
աունր եւ
իր ցանած
րո լսեբր , որաէՀեաել
նբանց
ւլո լութեան Հետ /լւսսլոլած էբ իր կետն —
քր : Թէեւ
այսաեղ
ժոզովոլբդր
աշխա -
տում էրմեծ մասամբ
աւլաների
Համաբ ,
րա յց նբանք
թողնում
էին ա լնքան , որ
մշակր
քլ՚սրող՚սնաբ
շտլ՚ունւակել
էւր էլեն —
գանութէ՚ւնր
, որնրա ձեոքերր
էլճէբողա -
նա լին ղ ո րծ ե լ ։Բա յց ի սպառ է՛՛էե լ մ շա -
կից կեանքբ
, ղա աղայի
Համար
ձեռբն–
տու
ԼԷր , որպէս
ձեռնտու
ԼԷր նրան րս —
սլ՚սննե
լ է՛ր սւ շէսաաոզ անաս ունւնե լ՛ին :
, քԼա ր պա տ ա էլան է՛ Հայր
միշտ
երեւում էբ
ղինուոբոլած
իր ե բ էլբաղո բծական
՚էոբ —
ծիքներով
. նրա ձեռքում
միչա
տեսնւում
էր բաՀ , րրէ՚Լ
1
մանղա՚լ եւ
անասուննեբբ
քչելու
խւսբաղան : Աբէււն թափող ել անձ—
նաւզա չապանութեան
անօթնե ր է՛ մասին նտ
ւլազաւիաբ
անղամ
չունէր : Նա
այնքան
վախենում էր արիւնից
, որքան
դեւից եւ
սաատնայից
X
Ր Ա ՖՖԻ
