0 Ա ո֊ Ա ^
ՏՕՆԵՐՈՒ
ԱՌԹԻՒ
ԼԻՈՆԻ
ՆՈՐԱԿԱԶՄ
ՄՇԱԿՈՒԹԱՑՒՆ
ՄԻՈՒԹԵԱՆ
ԱՌԱՋԻՆ
ՀԱՒԱ-ԲՈՅԹԸ
«ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈՒ
ՕՐ^Ը
I
խՄՐ
—
կաթ. <|ատւււ–իրակ
ՍերռվբԼ֊
Եպիսկոպոս հետեւեալ
շնորհաւոյւակ-ււՌ
նամակը ստացած է Ամենայն Հ ա յ ռ ց Կա
-
թողի կ ո ս է ն , տօնեըու ա ւ ւ թի ւ ։
Փրկչի
Ւլման
Աոլրբ
՚ւ^Բք
ԿՌ կարդսւնք
աո Ասաուած
որ «խա–~
ղաղութեան
ել. է մարւլէկ
Հաճութեան
Աուրր
\քննդեան
երկնառաք
օրՀներղր
նէ առաաապէս
երկրի
վրայ
եւ
առաշնռրդ
ու զօրավիդ
դառնայ
մեր օրերու
մարղե
րուն
ել էՒողովոլրւլներուն
ի փառս
Աս
-
աուծոյ
եւ ի փրկութիւն
աղգի
մարղկսէն՛։
Մեր Տիրոշ
\քննգեան
եւ
Ասաուաեա
֊
յայտնութեան
մեծ
ել սքանչելի
աւետի
-
սով
թ՚՚ղ
րաց ուին գռնե
րր Նռր Տարիի
մ ր
որ րերէ րարի
օրեր
ել
խ ա ւլա ւլո լթ ի ւն
նաեւ
^տյ
մոդովոլրղին
եւ
Հայաստան
եա
յց եկեղեցիին
, Հեռալ որ եւ
մ
երձաւոր
մեր
րոլոր Հարաղատ
գաւակներուն
սլա -
Հ ե լ՚՚վ
սլաՀ սլանե լուի ղանոնք
ամ րողշ
ու.
անիսռով
եւ "իւ՚"վ
միաբան
, մեր
սուրբ
Հաւատքի
վէմին
ւիրայ անշաբմ,
առաքինի
ու եկեղե ցանուէր
ու աղղա
շէն
ղոբծռց
փառաւոր
յա
ղո ւթ ե ա մ բ ;
Զեբգ
Աբբաւ^ութեան
, ձեր աիրա խնամ
թեմ
ի աղղա
քին ֊ ե կեղե ցական
վար
չու
-
թիւններռւն
, Հողեւոր
ղասուն ^կրթական
,
մչակութային
, ե րիտասա րւլա կան , ՜՛այ —
րենա կցա կան , բա րեսիրտկան
կաղմակե բ -
սլո
ւթ իւննե բուն
ղե կաւիա րնե բուն
եւ ան —
դամներուն
եւ Համայն
մեր սիրեցեալ
Հա
ւատացեալ
մ ողովուրղ
ին
"՚/^"
յե եւ
ՕՀւՏ–
նռւթիւն
Հայրապետական
եւ սրտա
բուիս
մ աղթանք
վասն
ձեր Բ"է"բէ քաշառող
-
էութեան
, արեւչատութեան
եւ
րաբօբոլ–
թեան
՚.
Ող^ մնացէք
, անսասան
մնացէք
ել
քա–
շալերուեցէք
Աուրր
\քննղեան
չնորՀներո–
վր ղօրտցած
, եւ ղործեցէք
սուրբ
եռան
-
գով
գօտեպինգ
, իսաղաղ
ու
լաւատես
^
ձեր
Հայեացքը
սե՜լեռած
գԿպի՛
սու֊բբ
միածին՝
աստռւածակտռռ
յց
Հաւատքի
սիւնր
ամենայն
Հայռց
:
ՇնոբՀսւլոր
Նռր Տարի
եւ Աուրր
Ծբ
՜
նռլնղ
, եւ սէր
ու
^աււլաղոլթիւն.Փքկչի^՜
մեբո
յ 3 իսրւսի
քրիստոսի
եղիցին
Բ^՚է
ձեղ
, ամ էն
:
ՎԱԶԳԷՆ
Ա.
՚ Ծ այր ա դ ոյն սլատրիաըք եւ
կ աթողիկ ոս Ամենայն Հ ա յ ո ց
Ա • \քննդեան
տօնին
աոթիւ
Հայրապե
-
տական Պատուիրակ
Գե բա շնո
րՀ Տէր
Ա ե -
բռվրէ
Եսլիսկ
• Մանռլկեան
րնկերակցու
—
թեամ բ ^ւերկա յւսւյուց չւսկտն
մողովի աաե—
նասլեա
Պ– ՎաՀՀ
ՅէրՀնկեսւնի
եւ վարչոլ
-
թեան
ատենասլե
տ Պ • Աեղ բակ
՚ք^արե անի
այցելեց
25
Գեկտեմբեբ
1957/–*՛
կաթո–
Լիոնի
մէչ կաղմուած
է
«Հ"՚յ
Մչակու
թային Երիտ. Միութիւն»
մր,
նսլատտկ
ունենալով
ձառա
յել
Հայ
մչակոյթին
,
աարածել
ու իսռբացնել
անոր
աբմէքր
,
մասնաւորարար
նոբ սերու նգին
մէչ
:
Առաջին
Հաւաքս
յթր
տեղի
ունեցաւ
Գեկտեմրեր
՝Հ9ին , րնկերտկան
եւ
րսաա նեկան
մաերմիկ
մթնոլորտի
մր
մէլ–
Ժտմ ր չորսին
, բացում
ր կատաբեց
ա
-
տամՍւարոյմ
ժ • Բիրաղեան
, որմէ ետք
Մ •
Օֆլաղեան
յ/տանձնեց
երեկո
յթր
վարելու
պարտականութիւնր
:
Երղեցին
ու. աբտտսանեցին
Պ– Պ–
Մ՛
Րարսեղեան,
Աիրւսնոսեան
(ղա չնակ՝
Ա.
մրցանակ
Լիոնի
ե րամ չաանոցէն)
, Թո —
րիկԼան
, Օր . Տտսլաղեան
, Օր • Մակէս–
եան,
փռքրիկն
՛Լ– Պտղտասարետն
ել ու—
բիչ^ւեբ , որոնք , թէեւ
նորա~։ւսս
, սակայն
,
կարողացան
յստակ
առող ական
ութ
եամր
ել՛՛լել
ու արաասանել
Հայերէն
լեւլուով
\
Այ՛լ ձեռնաբկբ
ա յմմ
էն կուղա
յ վ կա
յե
լ
թէ Երիա. Միռւթիէնբ
պիտի
կարենայ
օգտակա
ր ծառա
յ ո ւ թ ի լ ն
մր
մ ատուցանե
լ
՝*այ
մ չսւկոյթ
ի տարածման
ղործին
:
Արղ է ն պատբասաուած
է
195Տ/՛
բնթւսէ
-
րի՚ե ղռրծաղրելի
յւսյտաւլիր
մ ր Հ Առածին
առիթով
,
11
Տսւնուարին
Լիոնի
Գ. թա
֊
գասլետաբանի
մէ^ պիաի
տան
Հ րապա
րա
կա
յին
բանախօսութիւն
մր ,
«Զարենցի
Օր»։
Պիտի
իսօսի կ. Փօլատեան
:
Տ ուն ուար ՚2(\ին՝ Հալ
ե րամ՜
չւոութեան
նու
ի րուած
երեկոյթ
մր պիտի
սարքեն
,
անոր
֊.մայ^^
ու արմէքր
տարածելու
Հա
մարէ
6աո ա9իկա
յին թաաերական
ներկա
յա
-
ցումներ
տալու ,Հայ գրերու
գիւտր տօնե—
լու , ղրադարան
մր Հաստատելու
հբաղի–
ԲՐ կուդան
անւլամ
մբ եւս այն
Համռղոլմր
ներ^չե
լ թէ այս ե ր իտասա րղնե ր ր կոչ
-
ուած
են փրկար՚սր
գեր
մր կատարելՈւ. ,
Տամատարած
ւււծ՚սւյման
մէ9 Հ
Հաւաքս
յթի
րնթացքին
աճոլրղէ
մր
ղոյացալ
46 000
ֆրանք։
Աղգ.
Միութեան
աաենապեա
Ա.
կ ի լլպէն կե ան խ րախս ւսա– ^
կան
խօս քե բով քաջալերեց
ե րիտասաբգ–.
ներու նպաաակր
ել մաղթեց
ռր ,
անոնք
^յ^քփւնղ չառնեն
ու չի յալնին
իրենց ճանա–^,
՚ղարՀին
վրայ
:
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ,
՚11՚ԿԷ Համ "ձ^^^^չե
պեա
Գե րասլա
յծառ
Հ^ալլ՛ կարասլՍտ
ԱՍատու
X
Գեր.
Հայր կարապետ
Ամատունի
րնկե—
րա կ՛լ ո ւթեամր
Հալր Գաֆթանճեանի
եւ
Պ • Պ • Աիրունեանի
եւ Երտղեանի
այցե —
լեցին
Հայոց
ե կեղե ցին
Ա ր րաղան
Հօր եւ
եկեղեցական
ի շխանո
ւթ ի ւնն ե բ ո ւն եւ
ներ
կա
՚ացոլցին
իրենց
շնո րՏ՚սւո ր ութ
իւննե
-
րր
եւ ՛քաղթանքներր
Ա
. \քննգեան
աօ
-
նին առթիւ
:
Ամւ
նիի
:
2».
կապռյտ
ֆց ա չի
Տ/ւ^ •
վարչա
թիւնւր
աւանդութիւն
դաբձա
ցած
է Փարիղի
չբբ–
լտնի
իր տասր
մասնաճիւղե
բով
ամէն
տարի
առնել
ամանորի
Հանդէսր
Այս տարի
եւս Աօսիէթէ
Աավանթի
մեձ
սբաՀին
մէչ Հաւաքուած
էին չորս
Հա
-
բի՛րէ
մօտ պդտիկնեբ
եկած
Փարիղէն
եւ
արուարձաններէն
:
(իամր երեքէն
աո ա9 սլղտիկներր
լեցու
ցին
սրաՀր :
Հանդէսր
րացուեցաւ
կապ.
քցաչի
Իսիի
իք րիմեան
վարմարանի
եբկսեռ
աչակեր
-
տութեան
ե րղ չա խում ր ով , ւլեկավաբոլ
-
թեամր
ել ղաչնաքլի
լ^ւ կե բա կց ո ւթ եամ ր
իրենց
ուսուցիչ
Պ՛ Աարղիս
Բադեանի
Տ
Երեք
յաջող
խմրե րւլնե րէն ղատ
ա բաա–
սանեց
նոյն
խում
րէն Պետօ Պարոն եան
•
նո յնպէ ս
/ " ՚ ^ " ՚ Հ
տրամ
սւ խօս ո լթ ի ւն
մ ր
աքարավաճառբ՚ե
ճս՚նիկ
Մ անն
իս եանի
եւ
Յ՚՚վՀ՚սննէս
Պէնլեանի
կողմէ
:
Պեռնար
Տէտէճեանի
ձեռնագաչնակո՚ի
րեմին
ւիրայ երեւում
բ րնգանուեցաւ
մա—
նուկներու
ուրախ
ծա՚իեբուի։
Օր. Թերեղ
Բէօչկէբեան
չի մերմեբ
մեր
փո քբ1՚կնե րուն Հաճո
յք պա աճառել
իբ
–ւի–
րուն
կութլասետն
պարերով։
ինչսլէս
նա—
եւ Օր– Անի Թարօն
:
Փոքրիկն
Բէօչկէբեան
եւ
ԱրմենուՀի
Պաւլբճեան
կռ՛է կաս եան պարերով
ուրա
-
խացուցի1։
մտնուկներբ։
կովկասեան
սլա—
րե րուն
կ՝ րնկե րանա ր իբ
ձեռնագաչնակով
Պ. Պ՛ Տէտէճեան
:
Մ՚ւֆոր՚ւէւի
փոքբիկներռվ
ներկա լաց -
ուած
ղալեչար
«Հօփլա
Ապուտնիկ՝^
,
ղրբ–
ուած
եւ պատբասաուած
Տիկին
է/էն
Րիւ—
ղանղ ի կողմէ
մեծ յաջողութեամ
ր նեբ
կա
յացուեցաւ
: Կր մասնակցէին
վւոքրի1լնեբ
Նուսլար
Զօլաքեան
^ Ղ^աղարոս ք*տպուճ
-
եան , Յո՚իՀաննէս
Գոլ
յում ճեան
եւ Աօնա
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
պատեբաղմի
Հտշման
—
ղամ^ւերուն
նկատմամ
ր ջերմ
Հռղատարոլ—
թ ի լ ն
ցոյց տրուած
է այս տարի
225
Հաշմանղամներ
ամ րան
լ^թացքին
ու -
դարկուած
են Հանղստեան
աուներ
: Աւելի
քան
ւՕ
րեակարան
վերանորռդոլած
է :
կարիք
ունեցուլնե
րուն
ՅՕօ
Հաղաբ
ռոլր—
լիի դրամական
օմ անդակութ
ի ւն եղած
ւէ ;
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
Գիտութիւններոլ
Ակաթ–
միայի անգամ
Ն՛ Յարութիւնեան
՚տԱռղքի
տեսութեան
մի քանի Հարցերր՝^
խորագի—
բով
ֆրանսերէն
ուսումնասիրութիւն
»/՚Հ»
գրած
է, որ
Հ րաաա րա
1լռ ւեցաւ
Փարիղի
մէջ։
Գրքին յառաջարանբ
ղրած
է վւրոֆ.
Ու. հրմէթէ
շեշտելռվ
որ այս գործր
մեծ
ն շանա կո լ թ ի ւն
ունի
թէ՜ք նիՔ^
ղարգտց
-
մ ան աե
ս ա կէ տ էն .
ճա ր տա րա գէ անե
բու
Համար
նոր Հորիղոններ
կբ բանայ
այս
ԳԻԲՔՐ
՚
հբմ
ւ՚ԲԷ
՚՝ ""^
աձա
յն՝
Հայ դիտ
-
ն ականին
ղվ՚րքր
մաթեմ աթիքական
նուրբ
գործ
մբե է :
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
Գիաոլթիւննեբու
Ակա
-
դեմիտն
1958^*՛
Յռւնուարէն
սկսեալ
պի -
տի
Հ րաաա բակէ գիաական
նոր պաբբե
-
րական
մր՝
Պատմա
բանասիրական
հանդէս
անունով
X Պարբերականին առա—
ջագրութիւնն
է
լուսաբանել
Հայ մող.1 —
՚իո՚֊Ր՚ւի
սլտտմութիւնր
, ղրականութիլ
-
Մ էկ քանի
ծնողներու
փաւիաքին
լ^ւ -
թացք տալով
բեմ ելան փոքբի1լնեբ
եւ ի—
րենց թոթով
լեղուով
Հայերէն արտասա
—
նութիւններ
րրին
յ
Միջնտ բաբին
կաղանդ Պապա
յին
երե —
ւումր
սրաՀի
գուոնէն
մինչեւ
բեմ
ող —
ջո լնուեցաւ
պղտիկնե
բու
ուրա խո
ւթետն
կանչե՛րով
, –^որմէ յեաոյ առատ
նախրնթ—
բիք
մր բամնուեցաւ
իք ա չուՀ իներու
կ^ուլ -
մէ ։
իսկ
Հանդէսի
՚էեբջր
ւիեբապաՀուած
էր
տճպա րա րին , որ ռ չ
մ իա
յն իր ձեռնա
-
Հմա
յութիւննե
բուի այլ եւ սլղտի1^երն
ալ
1լսւրղուի մասնւսկից
ր1ւելոէի կէս
մամ
տե —
լոգ իբ սրամիտ
խաղեբով
ղո լա րճւս ց ուց
՚իոքբիկնեբր
:
-
Հանդ էս ր վւակոլե ցաւ
ւէանոլ1լէւե
րուն
իսանդաւիառ
տ բա մ ա ղ ր ռ ւթեամ
ր Հ
ՉՀՐԱՏԱՐԱԿՈԻԱէք ԶԵՌԱԳԻՈ,ԵՐԸ
ՉԵՆ
Վ ԵՐԱԴԱՐՏ ՈԻԻՐ :
նր
,
արուեստն
ու
մ չակո
յթր
,
չօչափել
պատմագրութեան
,
րնդ -
Հանուր
բանասիրութեան
եւ
Հայաղի
—
տական տեսական
խնդիրներր
, Հայ մ-ողո–
վռւբգի
քաւլաքական
ել տնտեսական
կա —
պերր
միւս, ժողովուրդներու
Հետ
:
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
միջնակաբգ
գպբոցնեբուն
մէջ
այսուՀետել
պիաի դասաւանդուի
նո—
բադոյն
պատմոլթիւնր
յ
ԵՐԵՒԱՆԻ
պետական
պատ կերա սբաՀ
ին
մէ^ բացուած
է ցուցաՀանդէս
մ ր՝ նկա —
րիչ
Գէորդ
Ոաշինջաղեանի
ծննդեան
100–
ա՛ք եակին
առիթով
: Ցուցադրուած
են
30
կտաւներ
եւ բագմաթիլ
\՜՜\^^Ն\1\ներ : ք՛ա —
չինջաղեան
ունի
աւելի
քան
2000
կաաւ. ,
զանաղան
երքլիբնեբու
մէջ ցրուած
՚.
ԷՋՄԻԱԵՆԻ
չբջանին
մ չակոյթի
տան
մ էջ Հանդիպում
մ ր եղած
է դր"՚է
Ատ*
Զօրեանին
Հետ։
Երեկոյին
մասնակցող
-
^ւԼրր գնաՀ^1սյա.ծ^–են վէււսէուսկաւոբ դր»^՛–^"
ղին
ւլործր
:
ԱՐՏԱՇԱՏԻ
գանազան
չրջաններուն
մէջ
սկսած
են կառուցոլիլ
բաղւքտթիլ
ա
-
կումրներ
:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
մէջ Գեկտեմբեբ
15ին
տե–
դի ունեցած
են մռղռվրգական
գաաարան–
ներու
րնտրոլթիւններր
:
ԵՐԵՒԱՆԻ
մէջ տեղի ունեցած
է Հայ
ե–
րամ չաադէտներոլ
Համ ա՛լ
ում տրր
: Րաց–
ման
խօսքր րրած
է Գ. Տյ՚դրանով
:
Թ%ԹԱԿԻՑ
ԵՐԵՒԱՆԻ
«Աունգռլկեան»
թաարոնի
բեմադբած
Գ . Բորեանի
«Նոյն
յարկին
տակ»
թատրերդոլթիւնր
Հոկաեմրերեան
յեղափոխութեան
քառասնամ
ե՛ս կին
ս՚ոի—
թով
բացուած
Հ ամ ամ ի ութենա
կան
մ րր
-
ցում
ին առա^ութիւնր
շաՀած
է X
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(.95;
I
Կ Ա 8 1 յ Ե
ՒԸ
Նօ ՈՅԼՆ Ե ՐԸ Ե Ր ԵԻՈԻՄ ԵՆ
^
Վ.էրքն այնքան
վտտնղաւոր
չէ ,
երբ
վիրաւորր
ղղում
է նրա ցաւր
.
գ ա
կենւլանոլթեան
նչան է : Տաբօնի
ել Վ^աս—
պոէ բ՚ոկանի
Հայր
է
ս՚ղա՚ւ
թմրած
չէր ,
նա իր սրտի
մէջ
ղւլոլմ
էր վէրքերր ,Հաա.–
ցրբւ՚ւծ
նրան բռնութեան
կոսլիտ
ձեռքից
:
// լս սլատճաո
ուի նա
մի չտ
սն ուց ան
ում
է ր իր սրտի
մէ ջ վբէմիսնդ
րութեան
դառն
թոյնր
: Ոչ այնքան
Հ ա յբենաս
ի րութիւնր
,
ոչ ա լնքան տնձնաս
ի ր ութ
իւնր
ղ բւլ ում է բ
նբան
ղէպի
մի ա յսսլիսի
միտք,
որքան
իր եկեղեցու
, իբ
ս ր ր ռ ւ թ ի ւննե բ ի Հալա ,~
ծանքր
մտՀմեդական
աղ՚լել՛ից
: Հ՚սյր
ա–
մէն
բանիի
Հտմրերռլմ
է, ամէն
թչռւա
-
ռութիւն
աան
ում
է , բա յց նա Համրե
բել
չէ կարող , երբ բռնարտբլոլմ
է նրա եկե
ղեցին,
նրա
միակ
սրրարտնր
:
Եկեղեցին
Հայի
կեանքի նպաաակն
է եւ նրա րարձ
-
րտդռյն
ի՚էէալր
:
կարօն
՛լալ էր
Հասկացել
Հ՚"յի
սբաի՛
այս
ամենաղւլալի
կ՚՚՚լմր
, եւ նրա
տեսու
թիւն բ Բու րթոււլիմէոս
առաքե
լո ք
վանքի
ւիանա\օր
Հետ
ունւէբ
մի ՚լւսղտնի
ի՚՚"Ր —
Հռլբդ
, որ կսւււլոլած
էր իր
նսլատակների
Հետ։
Ես Ա՛յս չէի դիտենալ,
եթէ
մի
ղէպք
աոիթ չտար
ինձ կիսով
չավւ
տեղեկանալ
նր՛"
ղ իտա
ւո բութ եան ր :
կարօն,
որսլէս
յայտնի
է մեր րնթեր
-
ցողին , իբ րնկերների
Հետ
՚լնաց
Բաբ
-
իմռւղի՚քէոս
առաքելս
յ
՚ի՚"նքր
, խոստա
-
նալով,
թէ կր ւիեբաղաոնայ
ոչ աւելի
քան
՛քի օրից
յետոյ։
Բայց
աՀա
մի
չա րա
թ
անցաւ
ա քն օբիղ , նրանից
" էէն
չ
Լ՚"–1՛
էԿ՚՚՚յ
• Ծերունի
որսոբղր
" ՛ յ "
՛քառին
իսիսւո անՀան՚լսառլթեան
մէջ էր ,
չ՚ւէաէր
էնչ
բան
արղելք
եղաւ
նրանց
ւէերա՚լ՚սբ
-
ձին։
Մէ
՚ւէչեր
ղեռ նոր էբ սլատել
մու -
թլ՛ , յայտնուեցաւ
մի ւլբաբեբ
,
րոլորռ~
վ ին
քբ՚լի
ձեւուի
Հա՚լնոլտծ
, նա
տուեց
ծերունի
որսորդ ին մ ի նամ ակ : Ես
ա
յն
մամ անակ Հասկացա
յ , թէ
նա
՚լէաէբ
կարդա
լx իմանալով,
որ նամ տկր
կաբռի–
ցրն
է , նա անՀամբեր
կերսլո։1 սկսեց կար–
՚լ՚"լ։ Ես նստած
էի նրա
մօտ։
Ն՚"մակի
պարունակութեան
մասին
նա ինձ
՚՛էէ^է
չյա յտնեց , կարծես
, բո լո բով
ին
մ ոռ ացաւ
իմ
՛լո յութեան
մասին–. Մէայն
վերջացնեմ
լուի րնթերցումր,
նտ
իսկոյն
Հրամայեց
ՄրՀէին
իբ ձին թամքել,
եւ ասաց
Մաբո~֊
յին չուտով
իր ղէնքերր
բերէ
է
Այսպիսի
երեւոյթնեբր
ծերունի
որսորդի
տնակում
սուիոլ՚ական
լինելով,
Մ՚սրօն
ամենայն
Հանղ արա ութեամ
բ
՛լ նաց
Հօր
ղէնքերր
րեբեց,
եւ մինչեւ
ան՚լամ
չՀարցրեց
Հալր , ո՞ւր ես ՛լնում
, երբ նա նստեց ձին
եւ րակից
դուրս
էր դնում : Այդ
մամտնակ
միայն
ծերունին
տեսաւ
ինձ եւ ասւոց .
Ես
կր վերաղաոնամ
մի քանի
օրից
յետոյ
։
^•րաբերր
լլնաղ
ոբսոբղի
Հեա
:
Երր ես մտա
լ սենեակր,
Մ՚՚՚բօն
սո՚իո —
րական
մ-պիտր երեսին
ինձ ասաց .
Մենք
էլի մնաց
ինք
մենակ
. • • :
Բա
յց ես ա յնքան
իսռո՚իուած
էի
ծերու–
նու
անւս 1լն կալ
Հ եռանա
լուի ,
որ ո չէնչ
չսլտտտսիսանեցի
Մ ՚ " Ր " յ է "ւբաիս
մոլի
-
տին
։ Նա , երեւի
,
ւէի բւս
ւռ րուե ցա
լ
իմ
սառնաս բտութեւսմր
, եւ
մ ի ւլեղեցիկ
իսո–
մոռ
ղործերուէ
իր սիրուն
եբեսի
՚ / / " " /
•
աս ՛ոց •
Գոլ
չար մարղ. ես , Ֆ՚սբՀաա
:
Մտրօն
էլ ^տյեց
իմ ՚իրայ,
ծիծաւլելոէէ
սենեակից
դուրս
վաղեց
: Ես մնացի
մ ի–
այնակ
է Իմ իսռռվ
ութ իւնր
ՀետղՀեաէ
սասւոկանռւմ
էր : Ծերունի
որսորդի
՚ի՚ոբ—
մռւնքր
չավւադանց
տանջում
էբ ինձ , որ
նա արման
չՀամարեց
Հաղորդել
ել ոչ մէ
բառ
կարս
յի նամ տկի պարս ւնտ կութ
իլ
-
նից , լալ
ղ իացած
քինելռվ
, որ
ամենայն
աեղեկռլթիլն
նրա մասին
որքան
իր Հա -
մար,
նոյնքան
եւ իմ Համար
ուրախալի
էր : ինչո՞ւ
նա զրկեց ինձ այգ
ուրախու
-
թիւ-նից
: Ի՛՛նչու
չդիտենալ
ինձ թէ
ո՞ւր
մնաց
այն մարդր,
ոբին
ոէ միայն
յար
-
ղում էի ես , այլ ել սիրում
էի :
Մէնչ
ես այս վրդովմունքի
մէջ էի ^
աչ–
ՔՐ"
ղո՚բձբի
դէպի
ա
յն կողմ ր , ուր
նրս–
տած
էր ծերունի
որսոբղր
. աեսա
լ
մի
թուղթ
րնկած
էր այնաեղ
. մօտենում
եմ ,
նո
քն նամակր
•
Հմ երուն
ին սասաիկ չտտպե լով
, մ ռռա
-
Տ՛՛Լ էր էր ^ետ
՚իեր առնել
նամակր
:
իմ
ոլրաիսութեանր
սաՀման
չկար –ես մի
քա
ւ՛ի րոպէ
միայն
երեիսայի
ՀբճուտնքուԼ
չրջում
ու չրջում
էիի ձեռքում
ս
երկծալ
թերթր,
ոբի չորս
եբեսնեբի
ւէրայ
""(ի
-
աա/լ
տեղ
չէր մնացել։
Ամբողջապէս
դր -
ուած
էր :
կարօն
տէր
Թօդիկի
գպրոցից
վւախչելու
մամտնակ
այնքան
չէր սովռրած
, որ
գրել
ղիտենաբ
: իսԼլ այնուՀետեւ
ո՞ւրտեղ
ու–
"ել
էբ նա : Ե" առաջ չէի կարգռւմ
նամա–
է՛լ՛է միայն
նա յում
էի նրա
վրայ։
Երե
-
ւում
էր
, ՚ւրիչր
խիստ ճտբպիկ
ել Հտ
-
մաբձւսԼլ
Լլեբպով
վաղել
էբ տողերի
վրայ^
ուր տառեր
ի իւրաքանչիւր
ղծերից
երե
-
ւում
էր մի Հաստատուն
ձեռքի
ամրու
-
թիլն,
որ դիտէ տիրասլետել
՚էբչին
, որ–
՛՛լէս իր սբին :
Որքան կարդ ում էի նամակր
, ա
յնքան
աւելի
զրղուռւմ
էր իմ Հետաքրքրռլթիլ
-
նր
I
Ր Ա ՖՖԻ
