Յ Ա Ռ Ա Ջ
նԼնք
, այս
իւսրսւնին
աււջեւ. :
է
^այկւսկան
Լեգէււնչւ
Հելասակսւն
"(՚"յ -
քս՛ր >քղեւք Արարա
յի մէ^, կարեւոր
բաժին
Ոէ
-նեցալ
Լիման
ֆոն Աանաէրսի
գէմ աար
ուահ– յաւլթանակին
մէ^ :
Ալ
,
որպէս վար–
ձաարոլթիլն
, էյամ աքաՀանում
կաաա րե ց
ԱլէքսանարՀթի
՛իրա յ %
Ա
ակա
յն , ինչպէս
Իք ա չա կիրնե
ր ո լ
ժա
-
մանակ,
այս անգամ
աչ Եւրոպան
բաժան–
րաժան
էր , աւա՛՛ղ
:
(հ՛՛ւս ական
յ ե ւլա փ ոիւ ութ
իւնր ,
անղչիա–
ղի Լորէնսի քաղաքական
մ եքենա
յութ
իւն
ներր
կր էիաանղէին
Ֆրանսայի
՚էէրքր
Կ է—
լիկիոյ
մէշ. Ու երր
Տ ի ՚ - ֆ ի է ՚ ՚ յ ի
ղօրա
-
րաժինր
Մերսին ցամաք
ի^աւ , իրեն
ան -
Հրաժե
շա
եղող
ղօրամթերքն
ու օգանա
-
ներր
շ ղ ա ա լ
այնաեղ։
Հակառակ
ասոր
,
Հարիւր
Հ ա ղ ա ր է
աւելի
Հայեր
ւիերա՝>աս–
աաաեղ
իր նաթկին
օ^աթներուն
մէշ :
Ս ակա
յն
,
Ա ուսթաֆա
՝Րէմ ալ , չրնղ ու -
՚1ւեչուԼ
ղինաղաղարր,
ԱնաաոչուՆ
ս1լսալ
Հանել
մեր գէմ ՜։ Հա քերն ու
ֆրանսական
րանակր
ղիմադրեցին,
բայց
սաիպուեցան
աեղի
աալ
թձւամիին
թիլին
առշեւ,
ի՛նչ -
պէս
Աււսրայրի
մէշ։
Մէկր
միւսին
եաե
-
լ է ն
ինկան
Հ ե ր ո ս ա կ ա ն
ք ա ղ ա ք ն ե ր բ
Մարաչ
, Հաճն , Ուրֆա
, Այնթապ
:
Հինղ
Հաղարի
չափ
ֆրանսացի
ղոՀեր :
Անթիւ
Հ ա ք
նաՀաաակներ
:
ի դին մեհ ճիղերոլ,
Այնթապի
մէշ
ա–
ւ ղ ա Տ ո փ ո ւ ե ց ա ւ
յաղթանակր–
րայց
անւլամ
մր եւս, քաղաքականութեան
թաղերր
ե -
կան
առ
՛՛չինչ
Հանել
ա
լղ քան
ղոՀողոլ
—
թիւններր
: Անղարա
յի
Հ ամ աձա
յնութեան
Հեաեւանքոէի,
ֆրանսական
ղօրքերր
տրա–
Հանդ
սաա
ցան
Հ եո անա
լ կիլիկիա
յէն
: ^
Յարղանք
Ր՛՛Լ՛՛Ր
նաՀ ա տա 1^ե ր ո ւն
եւ
ւքերաէդրող
Հերոսներուն
:
Աակայն
«Մ իշե ր կրա կան»
կոմիտէն
կր
Հսկէ ձեր փառքին
փրայ։
«Կիձիկի՚՚յ
նաթ
կին
մարաիկներու
միութիւն»
մրն
տլ
կէււղմուահ
է ։ Այս երկու
կաղմակերպու
-
թիւններր
ձեդ այսօր
Հրւս-ւիրահ
են կա —
աէսրելոլ
ձեր պարտականոլթիւնւներէն
ա—
ռաշինր
, որ է
աղօթել
ձեր մեռեալնե
-
րուն
Համար։
՛Րանի մր փա լրկեանէն
Հայ
եկեղեցին
, յանձին
Ղ՛եր • Ամատունիի
եւ
Ֆր՚սնսայի
եկեղեցին
, յանձին
Գեր
՚ Ա՛ի -
՚/իէրիք
ֆրանսական
բանակն
ու
աղղային
հուիուժր
իմ միշոցաւ,
պիտի
օրՀնեն
այս
դրօչնեբր
եւ, անոնց
միշոցաւ
բոլոր
մեռեալնեբր,
ձեղ՝ էիերապբողներգ
եւ
մե^
երկու
Հ ա յբենիքեե
բ ր :
Այս օբՀնութիւենե
բուն փբտյ
սլիաի ա -
լ ե լ ե ա լ
սւրիչ
մր, Հեռուէն
եկահ,
որ
մեր
աչքին
չաա
ւքեհ արժէք
կր
ներկէս
յացնէ
I .
ա լգ ՝ կարա ինա
լ Ագաշանեանի
ՕբՀնոլ
-
թիւնն
է : Միշեբկրական
կոմիտէն
երէկ
Ս է ո ա ց է ս լ
Հետեւեսէլ
Հեռտւլիրր,
որ
ոււլ—
ւլո ւահ
է ձեղի
•
« Վատիկան. Փեարուար
14, 1958
=
Պատուո
յ գաչտին
՛էրայ
ի ն կ ա հ
ֆրանսացի
եւ
Հա լ մ արաէւկներու
ողեկո չում
ին
մ աս
նա կց ելո
էէ
,
կ՝օբ
՝էնենք
ա ն ո ն ց
փառա
չուք
լի
շոէսէէսկր
: կ՝աւլօթենք
Աստուհոյ
,
որ
ւղա՝,սլանէ
իրենց
ժողոէէուբղներր
է՛
սսլաս
կրօնքի
ու Հայրենիքի
:
կարտինէսլ
Ղ-ԱնԱ ԻՍԿԱՊԷՍ Տ Է Տ հ Ք Պ ե Տ Ո Ւ ^ Ւ ՒՆ
ՕՐՒՆԱԿ՛ ԱՓՐԻԿ եՍՆ Է Տ ԱՍՒԱԿԱՆ
եՐԿՒՐՆեՐՈՒ
Պա|ւղհլէ եսւք տյն դ ժ ո ւ ա ր ռ ւ բ ֊ ի ւ ննհ ր ը ՛
որոնց
կ ը
հանդիպի այս
պ ա հ ո ւ ս
Ղտ -
նայի
կ ա ւ ւ ա վ ա ր ո ւ ր ֊ ի ւ
նը , ՚|էրջ
դնելու
հալէար
ց ա ւ ա ո ա կ ա ն
յհտադէմ ցեղապե -
տերոՆ խլրտոնմներոնն
կ ե դ ր ո ն ա կ ա ն
իշ -
| ս ա ն ո ւ թ ե ա ն
դէւք , եւ ջնջելու՛ անոնց դա
րաւոր
ա զ դ ե ց ո ւ թ ի ւ ն ր
կրօնական, քադա -
քական եւ ցինուորական դետնի վրայ , Պ •
Հրանդ Թորոսեան
՚Բոնպայ՝\ւ
մէջ ւ1եր կր
հանէ այս
կ ա ո ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
հետեւած ի–
մաստուն ք ա ւ լ ա ք ա կ ա ն ո ւ թ ի ւ ն ը ի ր ար
-
տաքին
յ ա ր ա ր ե ր ո ւ թ ի Ն ն ն ե ր ո ւ ն
մէջ :
Լիպերիայէն
ել թ՚օկոյէ
վերշ,
Վանա
՚/երշին
իսաւէւշիկ
պեաութիւնն
է ոբ ան
-
կաիսութիւն
ստացաւ
1957
Մ արտին
, իր
րեւ
նաթկին
տնղլիական
դաղթաւիայր
մ ր–
նալով
Հանդերձ
անդամ
բրիաանէոկան
Հասարակապետութեան
:
Մ Ի^""/՚1՛՛՛
յին քաղաքտկան
կէս
լուահ
ին
մ էշ , ա յս ե րկիրր
կր ներկա յացնէ
տիսլա–
Րր չէգոք
պետութեան
, բառին
բուն
ի -
մ
էսստոէէ
ր
: Այս տեսակէտով
,
տն
կր
տարբերի
կաբգ
մր ափ րիկեան
եւ աս
իա
կան
երկիրներէ
, որոնք,
չէղոքութեան
կերսլաբանքի
աակ
, իրականին
մէշ
կբ
հառա լեն Արեւելքի
կամ
Արեւմուտքի
պե
տական
էսմ բա կց ո ւթ ի ւննե բ ո
լ
չա֊,ե բուն
:
ճիշ՚լ
է որ իբ նե րկա
յա ց ո լց ի չն ե բ ր մ
աս–
նակցեցան
ԳաՀիրէի
մէշ անցեալ
Գեկ
-
տեմբերին
ղումաբուահ
Ափրիկեան
- Ա -
սիական
Համ տժ ողոէէին , բա լց , տարբերե—
լով ուրիշներէ
, չրրին
որեւէ
րան
ոբ ղի -
րենք կասկահելէէ
ղարձուցահ
րլլայ
իբԲ
հառա լԱրա րական
կամ
1ս սբՀ րդա
յին
բրո–
բտկանտի
:
• • • Եր մասնտկցռլթիլնր
այս
վեՀաժռ—
ղովին
արղելք
չեղաւ
որ
տնտեսական
սերտ կապեր Հաստատէ
ք՚սբայէլի
Հեա
,
ոբուն
դիմեց
նո լնիսկ , Հիմնելու
Համաբ
էւբ առաշին
նաւային
բնկե բութ ի ւնր : Այ"
ե րկիրր
՚Լանա
յի
Հա
քթա
քթեց ո՛ չ
մ իայն
նաւեր
եւ նալաւ^եր
, այլ նաեւ
սաանձնեց
Հ իմն ուահ
նաւա
յին
լձւ կե բութեան
դրա
-
մաղլութին
40
առ
Հա բ իւր ր
:
. • •
Ղ,անտ
առեւտրական
առտ
քե լո
ւ թ
ի ւնւնե ր ղրկահ
է
ու
կքէ
՚լրկէ
՛լեռ
ամէն
երկիր ,
առանց
թտ
ր ութեէսն
. . .
ԱՀա՛ թէ
ի՛նչւղէս
այս
Պետութիւնր
Աղաշանեան
, կաթողիկոս
Կիէիկիոյ
» :
« Վա րգանանց»նե
ր ր քրիստոնեա
ք
Հա
-
ւատքր
ամրասլնգեղին
Հա լաստանէէ
մէշ
հտ
սէ
չա
1լի
րն ե ր բ ամրասչնդեցէէէէ
ա
յնաեղ՝
Ֆրանսայի
սէրր։
Եսկ
Տի՚-ֆիէոյէ։
ղին -
ուորներր,
Լրվանի
ղօբա բաժ իննե րն
ու
հուիուժր,
Հա լկական
Լեդէոնէւ
տերոսնեբն
ու
Հայ
մ արտի կնե րը առ
յաւէտ
ամ րսւ
-
էէլնդեցին
մեր Արտերուն
մէշ Ֆրանսայի
ու
Հէէէ
յե բու բաբեկամ
ութ
իւնւր
յանուն
՛Րր —
րիստոսի
:
ԱԳԱՀԱՆԳԼԱ
Շ– ՄԻԱԱ՝ԲԵԱՆԻ
8ԻԵԱՏԱԿԻՆ
ՆԻԱ,
ք Յաոաջ)
Ողբացեալ
րնկեբ
& .
Միս՚որեանի
մաՀուան
էսռաշին
տարելի
-
ցին
առթիւ
կաւլմակե բսչսւահ
յարէլէսնքէէ
Հանղէսբ
կատարուեցաւ
ա րժանէէււէէո
լե լ
չո լքուէ ••
Հ.
8–
գ՝
Նիսի
Գէորղ
Ջավոլչ
իսում
-
բր , սուղի
որ
յա յտարարահ
էբ
Փեար •
•29,ի կիլ՚ակէ՚ն
:
Ընկե րներ
ու բարեկա էէէւե բ եկահ
է ին
•Րանէն,
Տրտկինետնէն
, Ֆրէժիւսէն
եւ
Րիւմէէն
:
Օթէլ
Աքրի"լի
ղ^՚/^տԻ^ւ
"Ր՚"^բ
կաՀա
-
ւոբուէսհ
էր
թ իէչեա թ ռոնե ր ուի : ճտկատր՝
ձտթին,
մեր աննման
Շաւաբչին
մեհաղիբ
նկւսրչ՛
ղ՛՛՛ր ղ աբուէէւհ
թաբմ
հաւլիէ^ե
-
Ր՛՛՛ք •
Ժամբ
չորսին
սբաՀր
լեցուահ
էր^ ար
-
ղէն
:
Օրուան
նաթադաՀր
րնկեբ
Հմայեակ
8էսրէ
թնաքոէէեան
, Հէսնւչէսբ
բանաչաի
,
Հրալէւրեց
օրիոբդ
Շ՛՛՛քէ
Գարրիէչեանբ
որ Հ.
8–
Գ՛ Նիսէ՛ կաղմին
հաղկեէիունշր
լլեաե ւլե լուէ րնկեբ
Շ ՚ ՚ ՚ ւ տ բ չ
Ա
իսաքեանի
նկա
բին
տռշեւ
, նոլաւչ եց Շօվէէնի
մ աՀ եբ
գր , որ ունկնդրուեցաւ
քոանկայս
:
Օր՛ը
մէշ
րէ՛՛լ մէշ նռւաւլեց
ղաէէակէսն
երկու
՚" II կ՛ոս բնե բ , յաշո
ւլ
էէ լ թ
ե ամր
:
Ըն1լելէ
նաէսաէչաՀր
կարդաց
կրաճ
այլ
ԱՏԱՑԱՆՐ
՚Նոր երգապնակներ
(միքրոսիօն
ՏՅ
1/3)
Հայ
ժոդոէի. եբդերու
(Օր՛
Ի՝
^ի՚֊լ՚ղԻ՚-լ
~
եանէ)
Վօկ
Հաստատութեան
կուլմէ
Հրա–
պարակ
ելահ։ Տասր
երէչեր,
միքբոսիոն
33 1/3
,
նուաղ աթումրի
չնւկերակցոլ
-
թեամբ
(Արտ
Պարթեւեան)
:
Երկրորդ եբդապնակ
Հայ
եկեւլեցական
ե րւլե րոլ (պատա բաւլէն՝\
մեներղներ
Օբ •
Պի՚ւչպիւ֊լեան
( Աոփրանօ)
, Ա ՚
Աերորեան
(պտրիթօն՝)
, Ա. ճիղմէճետն
(պաս)
, Ե՛
Տէրաէբեան
(թենոր)
, րնկերակցութեամ
բ
երդեՀոնի
, Արա
Պարթեւեանի
դեկավա
-
րութեամր
է
Վօկյ^
կուլմէ
սչատրաստուահ
միքրոսիօն
(33 1/3) :
ացաատց^տաաա^տ^տաաա\\
ււ^ւււււււււ«ււււ»«աւ»»ւ ւււււ»ւ
կ՝րմբռնէ
չէղոքութիւնր
: Ան Հեռու
կր
մնա
յ որ ել է խմրակցութեան
յարելէ
է
Իր տեսակէաոէի,
ճչմարիտ
անկտիւսւթիւ–
նր,
Աղատութիւեն
է, բառին
ամենաբա
-
ցարձակ
իմաէւաով,
աւլաա
օտար աղդե—
ց ութենէ
, եւ բոլորուիին
մեկուսի
մրցա .-
կից խմբակցութիւնէնեբու
մեքենայու
-
թիւններէն
:
Ալէէսլէս , Վանա
մեղի կուտա
յ
օրինակր
դատողութեսէմ
ր
կառէսւիա
րուող
Պետու
—
թեան
մբ, էչերհ՝ որեւէ
կողմնակաչութե–
նէ եւ սնապարհութենէ
: Աւիրիկեէսն
ել
Ա–
սիական
կարդ
մ ր երկիրնե ր էաւ
^ րրահ
կ՛՛րլլան
ե թէ
Հ եաեւին
անոբ
օր ինա կին :
իսնամ ուահ
ճառ
մր, վեր
Հանելով
րնկեբ
Միսաքեանի
բաբձր
արժանէէքներբ
ան—
կաչէսռ
մարդր
, ֊աաքրենասէբ
մարգէս —
սէրր , ոլղղամիւո
արդարակոբով
եւ տն
-
իւորտակելի
կոլռքր
;
Ընկեր
ՇաՀ ան արտասանեց
Աւետ
էւս
Ա–
Հէսրոնեանէէ
«Յարղանք
քեւլ»ր :
Ուն1չնգբուեցալ
Արա
Պարթեւեանի
Հայ
կական պատա բտգր
•
Հ. 3 • Գ • Մ արսէյչի
չրշանա
յին
կոմի
տէի
կալմ է
թօս եցաւ
լիւկեր
Աս
էս
աուբ
՚Րէօսէետն
յուղուահ
չեչտով
մր ոէլեկո —
աե
էու
չելով
անոր
լ
էէ
չատէս կր
.
մ արմինր
յտնձնուահ
է ֆրանսական
Հո -
դին
, տրժամ արար : Երբ
մեր
Հա
ք
րեն
իքր
գանէ
իր աղատութիլնն
ու
անկէսէսութիւ—
նր՝
ղա յն պիտի փոթադրենք
ու
յանձնենք
Հայբենի
Հոգին,
որուն դատին
անւիՀաա
գրօ
չ՛ս կիրն եր էն մէկբ
եղաւ
տն
:
Օրիոր՚լ
Հերմինէ
Միսքճեան
, յարդան
-
քի
եւ պաչտամունքի
խօսքե րէ վերշ
ար
-
տասանեց
լձւկեր
Միսաքեանէն
երկու
ղբութ
իւնւնե րր
:
. Ընկեր
Գարեգին
Գէորդեան
յուղում
ո՛է
արտասանեց
Աւետիս
ԱՀարոնեանի
«Ո ւխ–
աաւոր»ր
:
Վե բշին բանախօսն
էր կա բապեա
Փօ
-
լաաեան
, Մարսէյլի
Համաղգային
մ չա
-
կո յթա
յին
մ իութեան
կողմէ •
Շաւաբչ
Միսաքեան
ներկայացուցիչն
էբ մեհ սե -
բունդի
մր. մեհցալ
Զարդարեանի
,
Վա
րուժանի
, Սիամտնթոյի,
Զ*>^րապի ,
Խա
ժակի
եւ Աէլեունինեբու
Հետ
; Եղաւ
մեհ
Հայ,
ունեցաւ
ուժեղ նկտբադիր
:
Գրագէտր
ւպւ
՚էդբադա
բւ
րնկեբ
Շաւաբչ
Մ իսաքեանի
կեանքին
ու
դորհին
, վեր
Հանելով
արդի
Հայ լրա
-
գրութեան
մէշ անոր րերահ
նոբ
չունէի
ու
ողին։
կորովի
Հբապարակադիբ՝
ոբ
չէր
խնայեր
Հայ դատի
թ^ամինեբուն
,
միաժամանակ
գնաՀաաելով
Հայկական
բոլոր
աբժէ^ւերր
, ա յսաեւլ
թէ
ա յլուբ
•
ՇԱՀԱՆ
ԱԵԻԱՆ
ՑԱԻԱԼԻ
ԿՈՐՈԻԱՏ
ՄԸ
Եփրատ
Հա յկական
նուագախում
բի
ժր–
րաշան
անգամներէն
Օննիկ
թիլթիլնճեան
երկար
ել աառապաւլէէն
Հիւանղութենէ
մր
՚իեբշ աչքերր փակեց
Վիլ
Ժ՚իւիֆի
Հիւտն–
դանոցին
մէշ Փ ե տ ր ուտ ր ,՝\^^ին : Նուադա—
թումբին
Հաւատարիմ
նուագալնե
բ էն
մէկն
էբ
, 25
աարի
չարունակ
: Ներկայ
էբ
Հա քկական
րոլոր
Հանդէսներուն
, Հսւյ եր—
գր
Հնչեցնելու
ել իբ Համեստ
ւսշիւէստան—
քով հառա
յե լու
մ եր ժողովուրդին
օտտ
-
րացման
ճդնտժամա
քին այս տա բ էւնե րո լն :
իր
չչեկերներր
եւ բա րեկամնե
ր չւ կր
սգ֊ան
այսօր
ղինքր,
եւ այս քանի
մր
Հակիրճ
առդեր
ուի կ՛՛ուղեն
իրենց
վերշին
յա
րղանքր
մաէոուցանել
իրենցմէ
յաւէտ
բաժնուող
Հայոբդիի
մր յիչատակին
:
ՏԻԳՐԱՆ
ՕՆՈՍԵԱՆ
Չ Հ Ր Ա Տ Ա Ր Ա Կ Ո Ի Ա Ծ Ց Ե Ռ Ա Գ Ի Ր ՚ Ն Ե Ր Ը
Չ Ե Ն
Վ Ե Ր Ա Դ Ա Ր Տ Ո Ի Ի Ր :
«ՅԱՌԱՋ»
ԹԵՐԹՕՆԸ
–(13։
/
>^
* ^ >^ >^ ^ճէ
^Հյ,
էճձ
ւ\.\
X * X »
փճձ քՀձ
էճ4
քՀճ
ԼԹ
Ծ Ա Ծ Կ Ա ՄԻ Տ Ա Ս Լ Ա ՚ Ն Ը Ր Ա Տ Ի Ո Ի Մ
է
Ա,էւ
լան ր խօսում
է ր մ եղմ
ել
ան վբղ
ով
կե րւէլաի ,
էէ
րէղէ
էէ
թէ
չատ
֊,
՛՛է
ս
ււէ
լւ ա կ
էս -
ոէսրկայի
վր՚սյ
լինէբ
նբ.ս իսօսքր
։ Րայց
՚ւ՚էս
էսօսում
էբ էսռանց
լռելու
,
որաէՀետեւ
նր՛ս ււիբէոր լց ո ւահ
էբ : Այ՛լ ժամանակ
ես
ւ՛Հ
I՛ կ՛" ր " ՛լան
էէ
լ
ւ/
էէէ
ո անւլ
սէէէ
րսաւիե լու
՝2ւսււել
Մ՚սրոքէ՛
եբեսէէն–
նրա
չրթունքնե–
րր գալու մ է էն , գ ո յնբ
ստէ ւդ
էի
ուի ոիւ
ւում
էր,
եւ եբեսի
րոլոր
ա րասէ յւէէ
լւոութեէսն
՚ ք է շ երեւում
էր էսիսա
կէստէէււլէ
բարկու
-
էիէն :
Պէէոք է ոչնչացնել
այէէ Բ՚՚էոր
քեոի
՚եւււբոսներէէէէ , էսէէսէց նա երկէէէբ
լւէ
ւէլ -
՛՛՛՛ն
է՛յ յետոյ
:
- Գա
մէ աււանձէէէէ օւլւէւսւ
չէ բերէ՛.
սլէէէ աա
ս էսաէէե ց Ասլանբ
էր
սոէիորէսկան
սաոնութեաւէ՛բ
:
Ոչնչտցնելէւվ
մի Հա —
էէա
ր
ա կո
լթ ե ան
մ ի^ ից
էսւաղա էլեե ր ին ,
մււեր դ րանոէէ
էս
ւաղա
կո
լթիւնէ ր
ո
չէ։ չա —
ցրահ
չենք էէնի
՚–
Գա
աս էւա կան ՛կո չա մի —
շ՚՚ց
է
չւս
րէէ
լիժիւն ր բառնալու
Համաբ
:
Մւէէբգկային
կեանքի
մէշ ոչ մի
երեւոյթ՝
^–էոանց նո լն
Հ ա
ս
ա
ր ա կո ւթ ե ան ր
յատուկ
քլ
սէէո
ճառն ե ր
էէ
երեւան
չէ դալիս
:
Վ^եր առնենք
մի ալաղակ
, մի մաբէլաս—
սլա ս , մի ստրուկ
եւ քննենք
նրանց
կեան
քի պատմութիւնր,
կբ տեսնենք
, որ նր -
րանց
կեանքն
ա յնպէւսի
պա
յմ աննե ր ի
մ
էշ
է ղրուահ
եէլել , որ աւաղակր պէտք
է
ա–
ւաւչակ
էինէր, մտրդտսպանր՝
մաբգաս
—
սլան , ել ստրոլկր՝
ստրուկ
: Փոէսիր
նր -
չէէսնց կեանքէէ սլա յմաննե րր , եւ դու
կր
տեսնես,
որ նրանք
օրինաւոր
մէէւբգիկ
կր
դառնան
I
Եւ այսպէս
, մենք
միէււյն
էէչիտի
ցաւենք
, որ մեր մէշ յայտնւում
են ան —
սլիասէն
մաբւլէւէլ,
րա քց գատաոչարտեչ
նբ—
րանց
չենք
կէէէ
րող
, որաէՀ ետեւ
էէե ր
Հա–
սաբակութիւնր
իր ւիթահ կաղմակերպու
-
թեամբ ինքն
է հնել
այն
մ
ա
րդէէ
1
^ւե ր էւն :
Ե՛– եթէ
մենք ցանկանում
ենք , որ չէսբա–
էք
ո բհ ո լ.թ էւ ւն ր բառնանք
, էւլէաք է աչէսա–
աենք նաէս
ուղւլել
Հասէս
րակութեէսն
էիատ
կաէրէէէէկեբպւէւթիւնր
, եւ այն
ժամանսէկ
նբսէ անդամներր
Բ" Է՛՛ՐՐ
Հ " " –
մարղիկ
կր
լինեն
:
-
Ես ձեր ասսէհներր
չեմ Հասկանում
,
պատասիսանեց
Մ՚՚՚ք՚օն
,
թէ ինչու
մաբ
դիկ այսպէս
կամ
այնսլէս
են լինում
: Ես
ւլ էւտեմ միա
յն , ոբ պէտք
է օձի
՛լէ՛՛՛՛ք,՛՛ Ա
շէսբւլել
, երր տեսնում
ես , ւէբ նա պատ
-
բաստուել
է քեղ խայթելու
: Ե"
եբդուել
եմ սատկեցնել
քեռի
Պետրոսին
, նրա
Հա–
մ սւ ր ոբ , նա էմ Հօր թչէւամէւն
է , ել
այս
դիտաւորութէէւնր
արգէն
յայանել
էէւ
Ֆս՚րՀատին
:
՛Րո
նպաաակր
չատ
մասնաւոր
է,
էո–
ոաց
Ասլանր,
դբէսնուէ
չտտ
չես
Օւչնէւ
«րնգՀանուր
ւչորհէէն»
: Եթէ այստեդ
լի -
նէր
մեր րնկեր
կարօն , նա գուցէ
կր
Հէս–
ւքէէէձա լնուէ ր
,/՚եւլ
Հետ,
բտ լց ես Հէսմէս
-
րում
եմ այդ
մանուկ
սրտի
բորրոքում
եւ
աւելի
ոչինչ
:
Ալւժամ անակեա
յ
մ տաեութիւնից
յետոյ
նա դարձեալ
էէէօսեց
Լ՚^է
օձը մի Հաա
էէնէբ,
որսլէս
ղու
էէւէէէսցիբ , պէաք
էր նրա
ւլչոլիէր
շաբւլել
,
այււսչիսով
ւքենք աղտտուէէւհ
կր
լինէինք
ղոնէ
մի չարաէչոբհից
, բայց
գժբաթտա–
բաբ
նբանց
թիւր
չատ
է : Ե"
ելլել
եմ
Ա-;
էէէւէէէ
կան
Տ աճ կաստանէէւմ
,
կոսաանւլնու—
էէլ էէչէէ էէ լ՛ք
, Ե ՚ լ է ՚ պ ՚ " " " " ՚ – մ , մ էւ էւէօսքաէ
էսմէն
աե՛ւ , էէւբ կան
Հայեր
: Ես բէսւէէէ կանա
չսւ ւէւ
ո ւսումնաս
ի րահ
եմ մեբ աւրլի թէ
ներկայ
եւ թէ անէլեէէէլ կեանքբ։
Ես աեսել
եմ , որ
սկէէէոհ
էէէէք
էան
էէէ էէ
տո բ քուրւլ. էէչէէէանի ղո. —
նէւդ, սկսահ
նէսՀանդտկան
1լուսակալ
էիէո—
շաների
գռնէէց , մինչեւ
՛է է՛է ի լ՛նե ր ի
ղոնե–
րր , մինչեւ
Աու լթէսնի
բէս բձ րա
ւլւէ
յն
ւլու
-
ռր , բոլորր
րոնուահ
են քեռէւ Պետրոս
-
ներով։
Ե՛– որքան
մեհ անձի մօա
է
նրանց
հէէւռայութիւնր
, այնքան
մեհ է եւ
նրանց
էին ասս՛ էլա բութ իւնր
։Նր՚սնք
բոլորն
է լ
շատ
նման են մ էմ եանց
, բոլորն
էլ աւա
-
ղակնե ր են • ւլան աղան ւււթ իւնր
մ իտ
յն
ղո–
ղութեան
տեսակի
մէշէւ է :
Րսէյց
՚էուլր
էէէյնքսէն էէնասակար
չէ ,
երբ մէ կի ո չէսարր , մ իւսի աւանակր
ղո -
ղանում
է. իմ ասահներր
այնպիսի
դողեր
են , որ նբանց վնասր
Հասնում
է մեր
ամ–
բո՚էշ
ժ ո ւլո էիր դին
: Նրանք
խիսա
յտբմտբ
դորհ իքնե ր են մեր բոնակալների
ձեռ
-
քուէք
I
Նրանք
ճնչոլմ
են , ոչէւչացնում
են
ամէն
ղօրութիւե
, որ
ղո բհ էր դրլոլմ
թ
շ–
ուէոհ
ստրուկին
Հանգստութիւն
պար
ւչե
-
լելու
Հէէէմւսբ : Եւ այդ դողերբ
, "՛յդ աւա–
գաէլն1
։րր,
որպէս ասացի,
մեր Հասարա
-
կութեան
սւռաշէէորէլէէդ
անձէւնք են
• • • յ
Թո ՛լնենք
մ անր
քեո ի Պեար ոսնե րին
,
անցնենք
ղէւդէ՛
էսո չո րներր :
Ա
ոլլթւսնի
•
դրան
Համ արեա
ամ բո՚յշ
էոնաեսա/չտն
եւ
ղտնձա
յին կառա
էիա
ր ո ւթ ի ւն ր Հա
յ
սա
-
ոաւիների
ձեռքումն
է : Նրանք
կրում
են
աւելի
բարձր
տիտդոէէնեբ
,
կոչւում
են
ամիրաներ :
Տեսէք
, ինչ է ամ իրա
յ սեւլա–
նաւււրէէ (սառւսֆի՝)
պաչտօնր
, կառավա
-
բւււթիւնբ
տալիս
է ւչաւտռների
Հարկա
-
Հանութէէէնէր
մ իեւնէլյյն
ժ ամէէէնակ
նրանց
գատաւորութ
իւէէր
էէւ
սւ չւսն ե ր էւն կէսպալուէ ։
(Շար.)
ՐԱՖՖԻ
