՚եի սրսՀեր՝
ոլւնոք
հիծաւլ
1չք
յւսոաշա
-
էքբՆեՆ
:
3"Վուլ
թ
։է1էոԼրա1լ մը՝ անպսւյման
, ս։ը–
մւսըի իր աիէուլոււին։
Վասնւլի
Հ ե ւչի՚նա
1լը
" ՛ յ ղ աիաղոսաի
էլ ուղկ ապա
ղ ու֊ւք
1
"՝եե լ
թ
Հ
մ արգ
իէլ որքան
ալ ունենան
տարրեր
իւա ոնո ւած
քնե ր
,
րԼՐ"ն տարրեր
նէլարա
-
ղ իրնե րու աէր,
անոնց
ղ երաղո
յն
ձղ աու–
մր
՝ւաւլն է • • •
էագին
ղերա/լատարներր՝
Գլոտ
Տր -
րիէօ , Ժէրար
ՊիւՀր , Ժէր՚"ր
Տարիէօ,
Փոլ
՚Բրոչէ , (իոպէր
Պ ՚ " ղ ի լ եւ ուրի^՚եր
,
ներդաշնակ
ամ րոգշութիւն
մր
էլաղմելուի
արժանաւոր
կե րոլուէ էլր մ ե էլնա բան են
Հ ե–
ւլի^աւէլին գործր
:
Կ՝աբժՀ սակայն,
կարեւոբ
վ։ւ"էլաւլիծ
մբ
բանալ
իւադքւ՚էւ բեմադրին՝
Ո՛է ք՛ք ոն
՚ - է ր —
մա
՚1
։իէիէի
մ ուսին :
Այ՛՛ երիաասարղ
ա ր ո ւեստաւլ է ա ր ֆր —
րանսա կան էժատերա/լան
շրշանա էլնե ր
ուն
մկ9
մականու
ունուած
է
«ֆրանսա/լան
թատրոնի
սարսափելի
աղան՜^ %
Աքղ
Կ"չ"՚–մր
տրուած
է անոր,
ւիասնղի
քիկ
քմ ոն
Հէ րմ անթ իկ
ա լնքան
« սարսա
-
՚իելի
» կ , ոբ երբեք
չի վարանիր
յան -
դ ոլգն
ձեռնարկներ
լձւելկ
;
Տ ա էլա
լին չաա երիտասարգ
, անիէլա իր
6. էէ
լիւ էն փե ր »
ւլ ո րծե
րու
բագմ աթիւ
ան–
գամներ
ձեռք դաբէլած
է ե լ ամէն
անւլամ
ալ սլաաուոէէ
գուբս
գալուի է որ ստացած
է «սարսափելիդ
կոչում
բ ։
Օբանժի
՜է
ինաւուրց
թատրոն
— կրկէ"է^
քարեբր
կենդանի
վկաներն
են
մինչեւ
ա յսօր
Ռէյմ
ոն
Հէբմ ան թիէ
ի
յանղ
ուղն
ղոբծերուն
:
Հ ո ն էր , արդսւրեւ
, որ
քանի
մբ աաբիներ առաշ, այս երիտասարդ
ար––
է
֊ւեսաաղէտր
, բուռ
մր իրեն
նման
«սար–
՚յավւե լիդնե բ ու դլոլթն
անցած
,
բեմադբեց
Շէյք"փ՚իրի
«Ցուլիոս
կեսար^ր
, արժա
-
նանա
լով
րնգՀանուր
ւլնաՀ աաութ եան
եւ
քաշալեբանքի
:
յ՚նչ
որ ուրա իսա լի եւ ցնծալի
է
մեղ՝
Հա
յե բուս Համար , ա յն է թէ ՚ ֆրանսա
-
էլան թատրոնի
այս «սարսափելի
տղան
»
՚-լրիչ
՚քէէլբ չէ
եթէ ոչ Լիոն ա՝,այ բեաա—
նիքէ մր ծնած
ղաարիւն
Հա յորդ ի մ բ
յ
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
ԱՆԴԱՍՏ ԱՆ՛ ՛Ի ԵՐեԿՈՆ
Հ–
Ց. գ. ՆՈՐ ԱԵՐՈԻՆԳ1՛
ՕՐԸ
ՊԱՆԵԷՕ ֊ ք-ԱՇԱՆԻ
ՄԷԶ
ՕՐ– ԱՆԱՀւ ՚ Տ ԻՓԼԻ֊ՔՃԵԱ՚Ն
ԳԵՐՄԱաԿԱՆ ՐԵՄԻՆ ՎՐԱՅ
էս սէն
Հ րաաա բա կոլոդ
«Տ ի ՚Լելթ»
է ե բ–
մանական
մեծաղոյն
թեբթին
14;
Փետր՛
3958/՛
թիլին
մէշ կբ դտնենք
թատերական
յօդուած
մր
•րթիւր
Մ ի՚-էլէրի
«վերշին
սլա՝ւակր»
գործին
ներկա յացման
չուրշ
,
ոբ ներկա յացուած
է
՛Լի րւլ բադ
բնի
մէշ :
Նաթապէս
Հեռատեսիլէն
տրուած
է
նոյն
էլաոբբ,
որուն
բեմ ադրոլթ
իւ՛էւր
մեծապէս
կր
Գ
նաՀ ակատու իի ։
Ուրբաթ
իրի/լուն
Օթէլ
Ա՚ոսւէռնի
չքեղ
սրաՀին
մէշ տէ,ւլի ունենալ
«Անւլ
"""""՚ն7/
պա
ր րե բ ա թ ե բ թ ին
չո ր ր ս րղ գրա էլան երե -
կ՛՛ն։
ինչւղէս
ծանօթ
է, այս
եբեէլոյթր
էլա
ղմա կեր սլո լած
էբ
ՎաՀԷ
Բ"՚չ՚"ձ1՛
՜4
.Լ՝Ամրսոնդ
(Կս1|1թ–|1 )
վէ սլին
Հա
յերէն
թա
բղմ անոլթեան
Հ րա աա
ր ա էլո
ւ թ
եան
սւո–
թ ի լ
Հմաաենսւչաբ՝
Ա(ւգասաան) :
Թ"ւր՚լ~
մանոլթիւնր
կաաաբած
է Պ՛ Աոլէն
Փ"՛–
։իաղէ,ան է Մ
Օա
երէլու
Հարիւբ
•>ոդի
՝*ա
-
լ
՛՛՛քուած
էր սբսւ֊,
լ։ :
Երեկոյթբ
էլր ղեկավարէր
Պ՛
Արաաչէս
Կ՚մրէթեան,
որ առաշին
աոթիւ
Ի<՚օ"ՔՐ
տուաւ,
օրուան
նախագաՀ
Պ՛
Աեդրաէլ
՚Բաբեանի
: Բանաիսօսր
իր
ւլոՀունակոլ
-
թիւնր
յա յանեց
երէլու
Հայ
երիտասարգ–
ներու
տարած
ալս ա>խ"ւաանքին
Համար,
ել շաաաղովեց
Հա
յ մողովուբղ
ին յաղ -
թանաէլր
մ լէսէլոյթի
ղեանին
վրայ
:
Պ • Առլէ ն Փա վւաղեան
վէէ ր լուծ
ում
բ բ ~
րաւ
՚էյս՝, է Բա չա լի
Հ րատա րա կած
երեք
՛ւ է պե բուն , ինչսլէս
նաեւ
նոր
լո յս տես
-
նե լիիք Հատոր
ին՝
«Ե՛" մի դառնար՝
Բէէ~
եան» :
Պ • Գմբէթէ,սւն
ասլա
ղր"
յց մր ունե ցաւ
Պ • Բաչայի
• Հետ : Եբիաասարգ
ղրադէ
-
՛որ
յայտնեց
թէ չաա
ուրախ
է
Հայէլաէլան
մ իշ՛"
՛քայլ՛ի
ւք էշ դ տն ուե
լուն , եւ
սաՀ
ուն
–է
՚սյերէնռվ
մր բացատրեց
թէ ինչսլէս
՛լ բ–
րած
է «Կաբթրդ
եւ
ի՚^նչ
են ասլաղայ
–իր
ծրաղ
ի բներր : «կարթ»
էն
Հ ա տ
ո
լածն ե բ
էլարղաց
Պ • Գրք"է"Ր ՎաՀան
է
Այս
ա ռ թ ի լ
ղրո քց մր եղաւ նաեւ ղաչ -
նաէլաՀար
Րաֆֆի
Պետբոսեանի
եւ՝
Գ ՚
Համբարձում
եանի
մ իշեւ :
Եբիաասարգ
ռ՛ ր ուեսաաղ
էտ
բ , ոբ նոր կր
ւիերագառնար
Հայրենիքէն
,իր ասլա
լ ո
րո
ւթ
ի ւննե բրպաա-
մեց,
ինչւղէս
նաեւ իր տե սա կց ութ
իւննե
բ ր
Աբամ
ք\1 աչաաուրեանի
, Բարաշանեանի
,
Տարութիւնեանի
եւ րՍգՀանրապէս
Հայ ե–
րամչաաւլէաներոլ
Հեա;
Ր.
Պետբոսեան
քանի
մր չաբաթէն
կրկին
էլր մեկնի
Հա -
յասաան
, ուր սլիտի
տայ չարք մր նուա–
դաՀանղէսնեբ
. յայտնեց
նաեւ թէ
ԱՀան
Տուբեան
նչանակուած
է Երեւանի
Հայ
Ֆիլարմ
ոնիայի
սլա չտօնա կան ղեկավար
:
Նուրհան
Մարղաբեան
երէլու կտոր
ար—
տասանեց
ֆրանսերէն
Ն"՚րեկացիէն
եւ
Բիւղանդ,
թ
՝օփալեանէն
: Պ •
Արաաչէս
Գմրէթեան
արտասանեց
ԱՀարռնէն
եւ
թ՚օփալեանէն
:
Օր՛
Իրիս
Պիւլպիւլեան
երղեց
քանի
մբ
սիրուն
եբղէաբ ;
Վերշին
խօսքր տրուեցաւ
Ա ե րով բէ ե -
«
՚ք^ե ր շին սլաՀակբ»
դործին
նիւթն
է
երկու աչխաբ
Համ արանե
բու
գ ե բմ անական
քաւլաքական
անփառունակ
սլատմութիւ
-
նը,
եւ ցոյց
էլուտայ
ղինասլաչտութեան
դ մրա իստ
֊, եաէ՛ ւանքն ե րբ
:
Աղնիլ
եւ սլատոլախնդիր
էլոմսուՀի
Ի—
ղարելլայի
ղերր կատաբահ
է Օր՛ Անա
-
Հիա
ք՛՛ի լի քշե ան , որուն
մ ասին ղնաՀա
-
տական
տսւլեր
ղրեցին
ղեբման
թատեբա—
կան
բննադ աաները ՚,
Պ՛
Ֆ՛
շ՛՛լէ ՛ւ րոլոր
չրշաննե բու մէշ՝
Պ՚՚՚նե
էօ
Բաչանի
Հ . Տ
. Գ . Ն՛՛Ր Ա ե ր ունդն
ալ
տօ–
նեց
իր Օրր, Կիրակի
1()
Փետրուարին,
Բա շանի
Բաւլա քա սլ է, ա ա լ՛ ան քւ
ս րսւէ
ին
՚ոշ–֊
քէլ՛" չեա
լ
մամ
ուն
էւրա՝՛ բ լեցէււս՚ծ
է ր
թաղիս
Հա քր ենա
կ ի էլնէ, րաք , եւ շրշաննե
-
բու
Ն՛՛ր Ա ե բնդաէլաննե
բուի ;
Հանդ է սր րացուէ^ցաւ
«Մ ա բս է յ ե է ղ» ո ւք
եւ
«Ս՛ շա էլ բանուոր»ո։ի
, ՛լոր
եր՚քեցին
ի։։ումր
ւք ր (,որ Ա երնւլ ա էլաններ : Օր՛ Ս. —
նա լիս Ա քԺաւոեան
՝ւալէյրէն
ոււլերձ
մր
կարդաց
: Օր ՚ Մ • Հ՚սնշէբեան
ել Պ • Ար–
րա՝>ամեան
չատ
լաշէւղ
կեբսլուի արաասա—
նեցին :
՚ք^ի՚ւ էն Թորոսեան
որ
ներէլա
յիս
մ ասնաւՀիլղ
ին
ուէւոէ
՛լ չի
"լ՛" չտօն
բ
1լբ
էրս–
ւղիսկոոլռս
Ա անուէլեանի
որ
յա յտնեց
թէ
ինչ
ղմ ուար
է Ր՛՛շ՛՛ ՛լի է Արեւմ ուտքի
մ
էշ
(ւէոարի մր Համար : Արեւմուտքի
եբկինքր
,
քէսէսլ
կաթ
. Պաաուիրակբ
, չատ
վւայլուն
աստղեր
ունի իր ե ր էլնա կամարին
վրայ
եւ
"՛ւ՛լ
ա՚ւաւլերէն
մէէլբ դառնալ
իսկասլէս
I նէո
֊էաաելի
է :
Հաւաքոյթբ
վւա/լուեցաւ
ուչ ատեն Հ
Ներկայ
էբ
Հ՚սյր
Կ՛ Ծ՛ Վ՛ Ամատունի
,
առաշնորղ
Ֆբ՚"ն՚ւաՀա
յ կաթողիկէ
Հա -
մա յնքին
:
ՇՐՋՈւ^Ն
ԹՎԹԱԿԻՑ
տարէ, ֆրանսերէն
ուղերձ
մը կաբդօէ0^,
ւղատւ) աէլանր
րնե լաք ՖրանսաՀա
լ
ւլւսդու–
իմ ին ել թ ու ե լաք
էլա
րւլ
մ ր ան ունն ե ր՝ ռ -
րոնք այսօր
էլր ւիայլին
ֆրանսական
աքէ^^
ու եսէոի աչխաբՀ
ին
մ էշ
:
Խօսք առաւ
նաեւ Նոբ Աերունգի
կեւլբ՛
՚ԼարշութեաԿ՛
նե ր 1լւս յա ց ո լց ի չ Օննիէլ Ալ -
թունեան
, դրուատեց
Պանեէօ
Բաչանի
՛քք՛՛ր Ա երունղի
խումբբ
, ռբ
1 3
աաբիէ
ի
վեր
՚լոյութիւն
ունի,
յո։ շո
ւլ ութի
ւն
մաղ
թելով
ել միաժամ անա/լ
թելադրելով
որ
՚^իչտ
ա յսսլէս
չա բունակեն
իբենց
՛է" բ -
ծունւէ ութ
իւնը
:
Թորոսեւսն
եղբայրներու
եւ Կ՛ Աուսէ
-
եանի
էլողմ է նե ր էլա
յաց ուեցաւ
Պարոնեանի
« Ա եծասլատիլ
Աոլրացէլաննեբ՚^էն
մաս
՛ւ ր , ե րեքն ալ
լ՛՛՛ւ է էն իրենց
գե
բեբուն
մէշ
:
Կարէէր եկաւ
Հա ք էլա էլան
ւգարեբոլ
•
Տ իէլք՚ն
Թորոսեանի
ղե էլա
ւիա
ր ո ւթ ե ամ
ր
^)Աւնեէօ Բաչանի
սլարախումբր
չատ
սի —
բուն
էլե բսլ ով պա
րեց
• քանի
մ բ
մ ենա սլա–
րեր
եւ խմբապարեբ
որոնք
բուռն
ծափեր
խլեցին
մալոէէուրգին
կոդմէ
ւ
Բացառիկ
ե ր ե ւո քթ
մ ր եղաւ
ղաղութիս
Հէսմաբ Բաչանի
քաղաքապետին
ներկա
-
յութիւնբ
մ՛եր մէշ՛
ան Հաճոյքով
Հետե
-
ւեցաւ
ղեղա բուս ետ ական
յա յաադրին
որ
տեւեց
մէկուկէս
մամ, եւ փափաք
յայտ
-
նեց քետագա
քին ալ այսպիսի
Հանդէսնե
—
լաւն
ներկայ
ղտնոլիլ
:
Ե՚.րուղական
պարերէ
փերշ
Հանդէսը
ւիեբշացաւ
ղիչերուան
մամր
\\ին\
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
"ՍԱԽԿԻՆ ա Խ Ա Ր Ա Ր ՝ ԺՈՐԺ ՊԻՏՕ ԿԸ ԽՕՍԻ Ս– ԽԱՁ ԵԿԵՂԵՑԻՈՅ ԱՌ^ԵԻ
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(132)
քյ՛*
••՚
քէյՀփյքքյքժյ
փՀձ »ճճ փճձ փճ^
ԼԸ–\
ՐԱՐԿԱՑԱԾ ՄԱՐՕՆ
ԼքՐքան
միամիտ
ես , Ֆար՝>"ւտ
,
֊
ինչո՛՛ւ
:
Նրա Համար
որ, դու
չկարողացար
ճանա
չե
լ քո վաղեմ
ի րկւկեբին
:
-
Ո՛՛վ էր նա :
Աս լան
ր ՚.
Ջեմ
Հաւաաոլմ
, դու ինձ ՛քրայ ծի -
ծաղում
ես , Մ արօ
Վ^Ր
կա^ , ղնանք , նա
մեւլ
կանչում
է • ես Հասէլանում
եմ նբա
երդի
միտքր
՚
ղնանք , մքւ ուչացիբ
• նբան
մէէլ էլ
կը
տեսնես
ու կր Հաւատաս
:
Թէեւ
այս խօսքերբ
Մ աբօն արաասա
-
նեց
խիստ
ւղինդ
Հ ամ ողմ ունքով
, այսու
-
ամ՛ենա քնիլ,
ես չէք՛ կաբուլանում
Հաւա–՛
տացնել
ինձ, թէ մի ղառամեալ
անապա
-
աական
աբեղայ
կարող
էբ Ասլանր
(փնել
՚.
Բայց
Ա արօն Հաստատեց
իբ ("^"ՔՐ
մի
" ՚ ֊ ր ի չ փաստով,
որ չատ
Հաւանական
էբ :
Նա
յի չեցրուց
ինձ ա յն նկատողութիւնը
,
որ արել էր նա , երբ առաշին
անղամ
տե
-
սալ պառաւ
կաիսարղին
ել փոքրիկ
Հ Է ՚ ՜ Բ ՜
րիին , որ նստած
ժայռի
վրայ, ուխտա
-
ւոբների
Համար
ղոլչակում
էբ՛՛ Նա
այն
ժամանաէլ
ասաց՛
«կարօն
կամ
նբա րն -
կերնեբից
մէէլբ պէտք
է այսաեղ
լինի՝»՛
ել աւելացբուց,
թէ «այս պառաւն
իսկոյն
յայտնւում
է այնաեէլ,
ուր նրանք
լինում
են»
: Եւ ես ալնօբ
միթէ
չէի՛՛ տեսել
մի -
եւնռյնր,
երբ
«կաթնաղբիւրի՛»
ձորում
ծպտեալ
աբեղան
միացաւ
պառաւ
կա —
իսարղի
Հեա եւ Համբուրեց
Հի՚֊բրք՚էն
Հ
իմ
տարաէլոյսը
փարատուած
էր •
ես
յօմ արուեցա
յ ղնալ
եւ գտնել
«ճգնաւո
-
րին» , բայց մտածում
էի մեր փրանր ան -
աէր
եւ առանց տղամարդի
չ թ ՚ ՚ ՚ ^ ^ է ՝՛ ^ՐՐ
"՛յ՛/
մասին
յայտնեցի
Աաբոյին
, նա
պա
տասխանեց
•
Աուրբ Աստուածածինբ
իր ուխտա
-
ւոբնեբին
էլր սլաՀԷ , դնանք
:
Ես
չՀամողուեցայ
՚, Նա
քսնղ բեց
ինձ
փ՚՚ՔՐ
դրսոլմ
սպասել
, իսկ Է^ՔՐ ^Ը~
տալ
վրանի
ներսբ
: Աինչեւ
նրա
՚էուրս
ղալր , ես ղտա
յ վանքքւ
՚էի՚֊ղաց
ինե
բ
ից
մէկին,
ել նբան
մի քանի
ղռւրուչ
տա
-
լով, պատուիրեցի
Հս/լել
վրանին
մինչեւ
մեր
վերաղ
արձր
Բանի
րոպէից
յետոյ
գուբս եկաւ
Մա
րօն • ես Հաղիւ
կարողացայ
ճանա
չե
լ նր–
բան. նա փաթաթուած
էր մի լայն
Վանայ
արայի
(վերարկուի)
մէշ եւ դլխին
քրղի
ձեւով ապարօչ
է ր կապել
:
Գա ո՞վ է , Հարցրուց
նա,
տեսնելով
դիւղացուն
:
Ես պատուիրեցի
նրան
Հսկել
վրանին
մինչեւ
մեբ վերաղարձր
:
• Խաթունբ
արթուն
է :
Լալ
, ղը -
նանք ։
Երբ փոքր ինչ Հեռացանք
, նա ասաց •
Գ-ու չես իմանում
, ՖարՀատ
, նա
ին—
քը կր ղողանայ
: Այսաեգ
բոլորն
էլ ա —
ւագակներ
են
Վանքի սպասաւորն
եբկիւղած
կը
լի—
նի , պատաս խանե ցի ես :
Զէւ
այդպէ"
չէ
ես իմ աչքով
տե
-
"այ
, թէ ինչպէս
մի վարդապետ
դողա
-
ցաւ եւ ղրպանր
դրեց
իմ դցած
դանձա —
նակբ : 1,րանք մ՛եւլ խաբում
են ,
ՖաբՀաա
նրանք
ա յն չեն , ռրպէս
գբսից
երեւում
են • • Հայրս
չատ
է պատմել
ինձ
նրանց
դռրե երի մասին
• • • :
՚իեբաբկռւի
տակից
ղէնքի
ձայն
է
լսլում
, Մ արօ
:
՚
Հա
յբս պատուի րե լ է ինձ , երբ գի -
չել՚ով
Հեռու
աեգ
ես գնում,
պէտք
է
միչտ
ունենաս
:
չ^անապարՀին
ես Աաբոյից
Հարցրի,
թէ
ո"րպէս
նա կարողացաւ
ճանաչել
ծպեալ
«
ճղնաւոբին՝^
Ակւլրոլյք
ես չկաբողացայ
ճանաչել
,
երբ տեսա
յ նբան
«կաթնաղբիւրի–^
ձռ -
րում, պատասխանեց
նա :
Թչուառա
—
կանը
մի այնպիսի
մօրուք
եւ ծամեր
էբ
չինել,
ոբ ինքր սատանան
չէր կարող
Հը—
նարել , երբ կամենում
է ծերի
էլերպա
-
րանք
րնղոլնել
: Երեսբ
նեբկել
էբ ել
պա
ռաւի
դոյն
էր տուել,
մինչեւ
անղամ
իսո
բ չուքնե ր կա յին
՚. Բա
յց աչքեբր
մնա
-
ցել
էին անփովէոքս : Ո՛՛վ չէ կա րուլ ճա —
նա չել Ասլանի
դեգեցիկ
աչքեբր,
եթէ
մի––
անգամ
աեսել
է նբան
:
Բայց
ռ՛^ր գեւը
րերեց քեղ այնտեղ
,
«կաթնաղբիւրի
» ձորում
:
Մ արօն
բոլորաիին
անկեղծարաբ
իսռս —
աովանեց
, թէ նա
Հէնց ա յնօբ
Տիրամ
օր
տաճարի
մէշ նկատել
էր , երբ Աօնան
մօ—՚
տեցաւ
եւ չչնշաց
իմ ականշին
, նչանակե–
լով
• ա ե ս ո ւթ
ի ւն «կաթնաղբիւրի՛^
ձո -
րում • թէ այն չչոլնշբ
ծնուցել
էբ
նբա
սրտում կասկած
եւ նա խանձ • . • ել
ինքը
չկարողացաւ
՝էամ բերել , եկաւ ա յնաեղ • • ;
Եւ քո կասկածանքբ
փարատուեցա՛՛ւ
,
Հարցրի
ես , երբ նա վեբշացուց
իր խօս -
քր
:
Գեռ. ոչ բռլոբռվին
• • • ; Բա
յց
ինձ
Համար
մի եւ
նո
յն է • • ՚ Աօնան
լաւ աւլ–
շիկ
է ՚ • ՚ ես սիրում
եմ նրան
. • . դու
էլ
պէտք
է սիրես
• • •
Այս
խօսքերբ
Աաբօն արտասանեց
կա
-
րատելռվ
, կարծես
, նրա
լեզուն
այրում
էին։
(Շար.)
Ր Ա ՖՖԻ
