ժ Ալ Ւ
Փ Ի Ն Օ ԵՂ Ս Ս ՜ Ե Ր հ Կ Ե Ս Ն
Ս ՜ Ա Ս ՜ Ո ՒԼԸ
ԽՄ Բ
Մեր աշիա տ ա կիցը՛
Փ ր օ ֆ •
Ֆրե տ երիք Ֆ է յ ա ի ի արտասաՏած ֆրան -
ււերէն նաոը կանաի մէջ , Փետրուար 9ին •
Հա յ ԼքԼԼԷ"՛ւ՛՛՛Լ
ւ
է
ր
ա ւա սո ւթ ի ։ն լլ
չոէնէմ
չն
ո
րՀ ա կա
լո ւթ
ի լն
լա յանելոլ
սլԼ լժ քա -
ւլաքական եւ
է
աժ ա լսա րանա կան
բարճլ։
է չխան ո ւթ ի ւնն ե
ր ո
ւն , որոնք
յօժարեցան
աեգ
աալ •՝> ա լ րանասաեքլհ՜
Վ^արոլժա—
նի
յի շաաակին
ա յս նշանաւոր
Համ ա
լր–
սարանին
մէ^ : Բայց
էլուղեմ
յուսալ որ
կրնամ
դէ թ ^որՀաւորել
դիբենք եւ Հըբ—
ճոլիլ
Հանգիս
ութ
ենէն
-.
Ե՛նչ գեդեցիկ
օրինակ
մ
ր
կուտա ք , Պ ՛՛՛
րոն Վ^երաաեսուշ
, լա յն ել իրասլա
շա
Հասկացողութեան
մ
ր ՝
իւմանիսմ^
մա -
սին ; Որքան տարածուած
րլլա
յ ,
որքան
Հարուստ
րլլա
յ մեր գասական
կրթոլ -
թիւնր
, սլէտք է րսել թէ ամէն քան չէ ,
եւ սաՀմանափակուելուի
անոր
մ՛է 9
,
մենք
մեգի արգելք կր Հանդիսանանք
օգաուե
—
լու մարգկա
յին տարրեր
խմ րա կց ութե ան ց
կատարած
գեգա
ր
ուե ս աա կան , փիլիսո —
ւիա յական եւ գրական
փորձե
բէն :
Մն —
չուչտ
կարելի չէ անվերջ
բագմասլատկել
դասաւանգութիլննե
րր
, բայց
բնակու
—
թեան
իրաւունք
աալաի այս Հայ բանաս —
աեգծին ոբ ուսանոգ
մ
ր
եղաւ
կանտի
մէշ, կր յայտնաբեբէք
այն
Հետաքրքրու—
թիւնր
ղոր սլելմ
Հ ամ ա լս ա
ր
ան
ր
ցոյց կու
տայ
մաբղկալին
մչակոյթին
բոլոր
եբես—
ներուն;
Մնաց
ո ր
,
ք ՚ - բ շ պաաճառնե
բ
ունիք
ձեղմէ նկատելու
Գանիէլ
Վարուժանը ,
քանի ոբ իբ չատ կարճատեւ
Հաս
ուն
ու -
թեան
արտաղրոլթեան
մէ^ , կր տեսնենք
սերմ եր , ուղղակի
ձենէ , նո յնիսկ եթէ
՛Ա
նոնք ծլած են օտար
Հողի
՚իբայ
Հ
Ծնած
18Տ4.ին, Աեբաստիոյ
ղիլղերէն մէ–
կոլն
մէշ, Գանիէլ
Զպուքքեարեան
,
Որ
Հռչակաւոր
պիտի
դառնա
ր
Վ^արուժան
ծածկանունին
տակ , կր տեսնէ չուտուԼ թէ
Հա քբր Պոլիս կբ ղաղթէ
ապաէՈէիելու
Համար
տունին
Հացբ, եւմայբր
«իր երե—
ւակա յութիւնբ
կ՝օրօրէ գա յլե բու եւ ենի–
չէ բիներու
պատմ
ութ
իւննե
ր
ոփ , մինչ
Հո—
ւԼր մեբթ
կ՚ոռնայ
մերթ
կուլայ
ծխնելոյ—
ղին
մէշ ինչպէս
պղտիկ
ղեւ
մ բ» :
Հաղիւ
12
աարեկան
, կր տեսնէ
1890/՛
կարղերը
,
երբ
՚քինքր կր տանին
Պոլիս , ուր երկար
փնտռտուքներէ
՚իեբշ
Հայրր
կը
ղտնէ
բանտին
մէշ։
Ջքաւորութիւն՝
աան մէշ ,
սարսափ՝
Բաքկեգոն
փողոցր,այս
է իր
մանկութեան
մթնոլորտր :
Երկու
տարի
կ՚անցընէ
Բադ կե —
թոնի
Մ խիթարեան
Հա յրերու
մօտ ,
յետոյ կբ չաբուհակէ
իր ռւսումր
այս
նո յն Մ խի թա բե աննե
ր ո լ
Վենետիկի երկ -
բորգական
փարժարանր
\ Այ՚է
միշոցին է
"Ր Ւր է
լ
կր ւլ՛" ր ՚ ւ ՚ ս ն ա ն
Հա յբենասի
բա -
կան
ւրլա ց
ո
ւմն ե
ր
ը եւ աննմ՛ան
ւիա բպե տ —
ներու
ղե կափյս
ր
ութեան տակ կբ ստանայ
Հաք
ղասական եւ նոր — ղասական ղրա —
կանութեան
ճա չա կը ,
մ ա յրենի
լեղուի
խոր
ծանօթութիւն
մը եւ ադնիւ ոճի բղ~
ղացումր : Ասկէ ղաա , իր
ղեդաբուեստա–
կան
1լաղմութիւնբ
, ղեղաւլիտական
ձրղ —
տումներր
Վենետիկի
մէշ կր զանեն
յար
մա բ միշափա քր մբ :
1905^^ ,
փեբշացնելոփ^
իր
երկրորդական
ռւսումր,
կոլղայ այս
Համալսարանր ,
կատա րե լադո րծե
լու Համա
ր
իբ ծանօ —
թութիւններր
: Պիաի
չծանրանամ
իր
կեան
քին ա յս մասին
փ րայ
, Համ ո ղուած
որ այսօր
ամէն ոք պիտի շանա
յ այղ մա
սբ երեւան
Հանել :
ւԼյգ ժամ անակ է որ առաշին
անղ ամ ,
Մուսայէն
կը խնգրէ որ վախ տայ
քնարը
« որ իրեն Համար
պիտի
րԱայ
իր
սիրտր
ել իր ա չխա
րՀ ը»
է
Եւ Մ ուսան
ղայն նա -
խագգոլչացնե
լէ ՛Լե րշ ւիաանգներէն
Դ՛՛Ր
պիտի
ունենա
յ , կուտա
յ վերշապէս
ա
յգ
քնարբ
^սեւ
նոճիի փայտէ
չին ո ւած
, սր ֊
նած
մաՀուան
ալի
չուէ» ել որուն
լարերր
չԼւնուած են
Վո
ր
րե րէ պո կուած
իսո սլո սլ -
ներով» : Այս ձեւով
պիտի
կրնայ
կաղմե
լ
^ Աարսոլռնեբ»ու
Հաւաքածոն
որ լոյս կը
տեսնէ
1905/՛^՛ :
Այո քերթուածներուն
են–
թաՀողր՝
ցաւն է , որուն սլաաէճառը բա -
րո յական եւ ֆիղիքական
թ չո
ւա
ռո ւթ
ի
ւնն
է % Զաւկի
՛քբ մեկնումն է իր կեանքր ապ
րելու
Համար
աբաասաՀմանի
մէշ,
թրչ՜
ուառներոլ
կեանքէն
տեսարաններ
,
^Ձիւ
նի
ղաղ՚սղր»
, ^ՀբղեՀոլած
Լսրճիթբ »,
« Մուրացկանին
»
թ չուառռւթիւննե
ր ր ,
մաՀր պանդուխտին՝
լքուած
բնկեբոլթե–
նէն,
երկիր
մնացած
լնտանիքի
մր նե -
ցոլկ
Հ
Բանաստեղծր
աբգաՀաաանքով
լե–
ցոլն է այս գժ բա խանե բուն
Հանգէսլ
, ո–
բոնց տառապանքներր
բաժնած է իր ման
կութեան
օրերուն
I
Եւ կր պսակէ այս
՚լռրծբ
,վէիլիսոփ
. խո րՀ ր գ ած ո ւթ ի ւն ովմ
ը՝
«յալիտենոլթեան
սեմին
վրայ»,
լքուած
ղե րեղմ անին
՛Լբ՛" յ անծանօթի
մը որ կբ
նաբ եդած
րլլալ
իչխան
մբ , Հերոս
մր ,
՚լԼւտուն
մը կամ մուրացիկ
մբ։
Բիչ
Ժամանակ
ետք առանձին
լ՛՛ք" կր
տեսնէ
բանաստեղծութիւն
մբ
^Ջար–
ղր»
, ներ Հնչուած
1895 - 96^
տխուր
դէպքերէն ; Այս անղամ կբ թուի թէ ե -
րիտասարղ
բանաստեղծր
-
ա
յժ՛մ
23
աա
րեկան է
իր ՀասունութԼ՚ւնր
ղտած է :
Կր զգանք թէ կր ճան չնա
յ եւ իւբացռւ -
ցած է ոչ միայն
իր նա խաՀ ա յրե
բո
լն բա–
նաստեղծոլթիւնր
, այլ եւ ՚Լերշին
յիսուն
տարիներու
բանաս աե ւլծա կան արեւմտ
—
եան
ա
րտագբ ո ւթ իւննե ր ը : կառրը կագ —
մ ուած է կատարեալ
ձեւով, եւ ողբե րգա—
կան
չունչբ կբ ՀասնԼւ իր լիութեան : ՚(,ս՚Լ"
սուրբ
պատերաղմԼւ
Հրամանն է որ կր
տարածուի
«՚ք՚արոգին մէջ պիլալի , կը
ցցէ Ոին ահա ցուլի եղջիւրներ »,
յեաոյ
բանաստեղծը
կը խօսի
ՀայբենԼւքին
•
« է ա ՚ ց , Հայա ս տ ա՜ն, ո ՜ վ թշ ո ւ ա ռ կին, եւ
վւետէ վ արսերըդ սեւ . • • ^
ապա կր պա —
գատի ոբ դադրի
քանղ
ում
ի
ողին • -
«Ո՜վ .բարբարոս դու
ոգի,
Անցքիդ վ ր այ , ծայ ներն ոսկրի •
Փըշր ո ւմին , մին չ ե ւ երկնի խոր ,
Անձաւներն հրրեղէն կը հնչուին • • •» :
ԵԼ սակայն
, ա յս ե րկրին
մ էշ , Հա
յը
<Հ
դուցէ
վաղուան
վար սակր
կբ խնամէ
ձիոլղ
Համար,
որուն
սմբակին
տակ
կեանքր կբ վեբադաոնա
լ Հողին, եւ Հողը
կր վերածուի
փոչիի
՝^
՝• Ջ՛"
րգա րա բնե
բէն
ետք անդ ղե ր ր կուգան •.Վերշապէս
կբՀաս–
նին ա բ տա ս ո
լա
լի ց
մ ա յրերր եւ
ա
քբինե -
բբ,
որոնղ բանաստեղծր
կր
խոսաանայ
վր իժաո ունե բ ու
սերունդ մր :
Այս
բանա սաե
ւլծ ո ւթ Լււն ր
յեաաղա
լին
մ աս
կաղմ եց
՚^Տեզին Աիրար »
Հաւաքա
ծոյին
,որ նուԼւբուած է Հայրենիքի
դր՛^՜—
րախտութիւննեբուն
, ողբով
մը ^ԱնԼւի
ա֊–
ւեբակնեբռլն»
վբայ
, ինչպէս
ե լ
՚&Մարած
օճախբ»
, (բնակիչին
սպանութենէն
ետք),
«Գիակառքը»
, Հեղինակին
անձնական
ց"՛–
՚ ֊ ե ր բ ,
ա յցե լութիւն
Հօբր բանտ
Լւն
մ էշ
,
մօրր նամակբ,
եւն.
բայց
Վարուժան
չ՚ողբար
միա
լն , կր
նախատեսէ
նաեւ չուաափո
յթ–
երեւում
բ
սերունդի
մր որ պԼւտԼւ դարմանէ այգ գմբաԼսառլ -
թիւններբ ;
Այս
նոյն րանաստեղծր
,
Հաղիւ կբ
Համարձակիմ
այսսլէս աբտա լայտոլիլ
ո—
րովՀետեւ
քանի մրբանաստեղծներ կան
Վարուժանի
մէշ,
քիչ մբ ետքր կը Հր–
րատարակէ
իր ^Հեթանոս
երղերր » ; Այս
երկերէն
քանի
մր Հատին
մէշ կայ իսկա -
պէ"
Հեթանոս
կրօնտկանութիւն
մը։ Բա–
նաստեղծԼւն
սԼւրտր կր տառապի
, Հայկա
կան
սլանթէ ոնի "՛յս Հին աուո ուածներ
ու
մաՀէն
. վ^անատուր
, Անս՚ՀԼ՛ս՛ • Եւ ինչ
որ այս երղերր
ունին իսկապէս
Հեթանո
սական
, կնոշ գեղեցկութեան
եւ այր
մարգուն
ուժին
անկեղծ
պաչտամունքն է,
ՀԼ՚ացումր
նաԼսնական
բարքերու։
Ւբ"՛ -
պաչաութԼււնր
իսկական
առանձնաչնոբ
—
ո ւմն եր կ՚առնէ
բանաստեղծին
մօտ :
^ " ՚ յ ց
"՚՜Րհ
Լ
Դ"1Ր"ց^՚եբ ալ ունեցան
իրենց
"՛ղղ եցութ
իւնր
իր
մ տքԼւն ե լ ոճին
վրայ :
Ենչ ոբ ոլչադ ր ո ւթ ի ւն կր ղբալէ ՝ ղանա–
ղանութիւնն
է,նման
նիւթեբոլ
առթիւդա–
նաղանոլթ
իւնբ նո քնիսկ
Հ ակաղ րղ ու իմ իւնր
՛լ բաւի
չ են ; Ատիկա
ն չմ
ա
րե լու
Համ ար ,
կբ բաւէ
իրարու մօտ բերել
Կլէոպատրա–
յի նուիրուած
ւղղտիկ կաորբ քառեակնե -
Բ՛՛՛Լ , կս՚լ՚ճ
ե լ թեւաւոր
տողերով
, սար -
սռուն
զգա յնութեամ
բ րայց
միչա
գեգեց–
կա՛լ իտական
, եւ Հսւրճր , երկար եւ լաւ
գարնուած
տոդե բով ուր կր
Կւկա բսւգրէ
"լաբուՀիին
ճկուն
մարմ
ինբ եւ
մոլեգին
չաբմումներր
: Գալով
բանաստեղծութեան
մնացեալ
մասին,
յափչտակիչին
իւե լա -
Ղ՛՛՛Ր ՚1՚"՚1ՔՐ Հարճին
տիրոշ
կողմէ
Հետա–
՚ղնդ ուած , ((.Գաբերու
Հէքեաթ»ի
կչռոյթ
մ ր ունի
:
ԵԼ առանց ոբ չւսվւր
ա
յլափո -
իւումի
ենթարկուի
, ողին եւ սեոբ
կրկին
կբ վաիսուին : Երբ իր ա պա
ս ատ րան բ կր
Հասնի,
յափչտակիչր
անդրագառնա
յ որ
Հարճր
սպաննուած է ոսկիէ նետով մր
ծոծր՚ոկին
վրայ։ կբ թագէ
տարիքոտ
բտբտիի
մը ոտքբ։ Եւ այն ատեն,
Համա
ձայն
Հին
Հեթանոս
Հէքեաթներուն
,
բաբտին
նոբ կեանք կ՝առնէ
պարուՀիէն
Վ^՚Րէ^Ր"
1
Ամերիկացի
յայտնի
լբագրռղ
ճոզէֆ
Օլսովւ , որ անծանօթ
մը չէ մեր
ընթերցողներուն
Համ ար ,
տեսակցութիւն
մը ունեցած էր Ֆբանսայի
Արտաքին նա–
իսա բաբ
Բրիսթիան
Փինոյի Հետ : ձ • 0 լ –
սոփ իբ այդ տեսակցութեան
արղիւնքր
Հրատարակած
էր «Նիւ Ե"րք Հերրլտ »ի
առաշին
էշին
վրայ։
ԼԼստ իրեն.
Արտաքին
նաիսարաբը
յայտնած է թէ Փարիղի կա
ռա ւԼա ր ո ւթ
ի լն բ ոչմիայն անաեւլեակ
էր
Աաքիէթ
Եուսէֆի
դէպքէն
, այլ նաեւ ե -
՛լածը
«ղմբախտ
սխալ»
մրն է։ Բ. Փինօ
աւելցուցած
է^ նաեւ, որ Ալմերիոյ
ֆրան
սական
գօրքերուն
բնդՀանուր
՝ւ,րամանա -
տարր, զօբ • Աալան
նոյնպէս
լի՚՚՚Լին
տեղ
եակ պաՀուած չէ ռմ բակոծման
մ անբա -
մ ասնութիւննե
բուն
մասին։ Ա ի չտ րսա
ճ • Օլսոփի
, Արտաքին
նախարարբ
քա քա
նած է , ոբ Համաձայն
իր ստացած
աեղե–
կութեանց
, Աաքիէթ
Եուսէֆի
ղիւ՚լր
՚էՐ՜
րեթէ
ամ բողշովին քար ու քանդ
եղած է
ալմերիւսցԼւ
ապստամբներու
Հակաօղա
—
յին
կայանին Հեա միասին : ^Լ՚չդ է ^ ա -
լելցուցած
է Բ • Փինօ , վերշերս
ֆրանս •
ղին ո
լո
բ ա կան
ումե բուն
ա ր տօն ո ւ թ ի ւն
տրուած էբ խիստ Հետապնդման
ենթար -
կել
սակմանային
ապստամ բ ումերր
, քա
նի որ Լ^ունռւղի
նաԼսագաՀբ,
Պուրկիպա ,
անկարող
եղած էր , կամ չէբ ուղած
ղըս—
պել իր երկրին
սաՀմաններուն
մէշ ապաս
տանած
ալմեբիացի
Ֆէլլականերր
: Աա—
կայն
Հեաապնգումի
այս
աբտօնութիւնր
ոչ մէկ կապ
ունի
Աաքիէթ
Եուսէֆի
ռմբակոծման
Հետ :
ճողէֆ
ՕլսոփԼ՛ այս լօղուածին
ու անոբ
մ էշ Արտաքին
նախարարին
վեբադ
րուած
խօսքե բուն
մ ասին Աղգա
յին
(ք՚ոգովին
մ՛է շ
Հարց տրուեցաւ Բ . Փինո
յի՛ , որ պատաս
խանեց •
« Ես ՛գա չտօն ական
որեւէ տեսակցու -
թիւն չեմ չնռրՀած Պ՛ Օլսոփի։
Զինքբ
պարզապէս
լ^ղոլնեցի
ա չխատա
ս են ե ա կի
ս
մէշ եւղանաղան
Հարցերու
չուրշ անպա
չ–
տօն խօսակցութիւն
մր ունեցանք
, մաս -
ն աւո բարաբ՝
Արեւելք - Արեւմ ուտք բա–
նա կց ո ւթ ե ան ց մ ասին : Ե րկու կամ երեք
յոբդռղ
աւիչով :
Բա
ւղ ա
քս
Հալուքածո
յին երկրորգ
մ ա–
սին
մէշ , որուն
ենթախորաղիրն
է զ.Գող–
գ ոթա
քի
ծ ա դի
կն ե ր ր» , Վարուժան
կրկի^
կը Հակի գէպի
ժոգովուրգին
թչուառոլ -
թիւնր
.
աչխաաանքի
պա
յմ աննե
րուն
պատճառով
թոքախտալոր
ղա րձած
բանաւորին
մաՀը,
մեյէենալին
<^։իւթա
—
պաշտ
նոր քաղաքականութեան
եւ ղրա —
մատիբութեան
ղոՀ» աչխաւոաւորր :
իր
՚Լեբշին
ղործր,
վերշապէս, որ անա
ւարտ
մնաց , ՚տւՀացին երգր»
, այն վիճա—
կին
՚քէշ որ մեղի կր ներկալանալ
գաչ —
տեբու ա չիսատանքեե
րոլ պատկեր
մ ր1ւ է։
Եր բանաստկղծութիւններոլն
մէշ. Վա
րուժան
չի լքեր
Հա լ գասականութիւնր
,
բայց արեւմտեան
աւլգե ց ութ
իլն ր ղեբա —
կչիռ է ,
վիպականութիւն
, սէնսլոլիղմ
,
եւ մանաւանգ
ի րա ււլա չտ ո ւթ
ի ւն : Եբեւա -
կա յութիւնբ
՚Լառ է , ա րաա
յա յտութ
իւնբ
պատկերաւոր
եւ ւլունեղ,
(ել Հայերէն
լե—
դուն այս տեսակէաուի,
^որՀիւ
իր բա -
ռակազմ ութեան
ծա յբս՛ յեգ
կենսունակու–
թեան
Հրաչալի
՚1"րծԼւք
մբկւ է) , ոճր, փո–
փո Լսա կան եւ սլա քմ աննե բուն սլաա չաւ^եց-
ուած , միչտ
աւ
^իլ
է եււիալելոլչ։
Գալով
՚-Լարուժանի
իմւսցա կանութեան
,
մ ե լա —
մաղձոտ է , ատիկա
Հետեւանք է իր
մանկութեան
միշավայրին
ել
Հայրենիքին
գժ բա խտ
ճակաաաւլրին
տեսութեան
մերթ
րնդՀա
1լւսռա 1լ1յ. ղ։լա լա կան
կեան —
քով
թրթռուն։
Հոս կբ տեսնէք
աքն մտա–
ծում ր զոր կ՛ա րաա
լա յտէ ի րսե լով
թէ
Վարուժանր
քիչ մր ձեւլմէ է։ Կբ պատկա
նի ա լնքան
Արեւմուտքին
որքան
Հա լաս—
տանին ,
ել
Լ։ր ւոեդբ,
Հ ամ ա չԼսա րՀ ա
յին
գրականութեան
մ էշ , կրնա
յ
Րէլա լ "Ր
ա լնքան
Հեռու չէ կանտի ա քս էամալսա
—
րանի
վՀԼւնեբ»էն
մէկուն
տեղէն՝
էմիլ
վերՀառնէն
:
Հոս
, տեղ մբ տալով
ՎարումանԼւն
, օ–
տար մբ չէ որ կ՝րնղոլնԼւք
ձեր
օճաԼււին
մէշ,
բայց կէս - եղբայր
մբ։
Եւ
մ ասնձս
լո
րապէ ս ուրաիս
եմ , Պարոն
վ^երաւոեսոլչ
, ոբ ՚ " յ "
Հ ամ ա լս ա րան
Լ։ն
մ էշ
, ֆրանսական
լեղուի
սաՀմաններուն
՛Լբա յ , երեւի
յ ո ւչա տ ա իս ւո ա կ ր
նչանաւոր
մէկ
ներկայացուցիչին
՚"րգի
Հայ բա -
նասաեղծ"ւթեան
, ոբ մերինէն կբ տար -
բերի
մԼւայն
լեղուով :
ՖՐԵՏԷՐԻԲ
ՖԷՅՏԻ
- րաո.
մ իայն
ր" ի
թունուղեան
է՚ՐԳՐէ^
1
չ՚՚՚֊րշ • Ե՚լ՚ոծբ
՚գաչտօնական
տեսակցու
- \
թիւն մբ չէր՛
՛Աւելին,
այս լբադրոզր
որ\
եւ է նօթ չէբ առներ։
իրաբՀեստին
օ –\
րէնքներր
ոտնակոխած
եւլաւ,
անձնական
՚,
այս
խօսակցռւթեան
ժամանակ
իրեն
րսած՜
՚
խօսքե
րս չա րափո
իւե լուի » ;
՝^
^ " ՚ յ ց
միւս
կողմէ,
0"լոփ կր ՚ ՚ լ ն գ է ;
թէ
տեսակցոլթիւնր
, որ նախապէս
կար - \
՚լ՚սդբուած
էր, սլաչտօնական
Հանղամանք^^
կր կրէ ր • եւ թէ իր ղ րածնե
բ ր ետ չառ — ^
նեբ։
«20
տարի է լրագրութեան
մէշ եմ , \
ե լ որեւէ մէկ ատենէ
ալելԼւ
վստաՀ
եմ
յ
թէ Պ • Փինո
յի իսօսքե
րր
ճչգիլ
աբտա
յա
յ–՛ ^
տած
եմ : • • . Բ՚էեւ
կատարեալ
չէ ֆրան - \
սերէնս
, բայց
ղիտեմ
թէ
ֆրանսերէն
]
ինչպ^ս
կ՚րսեն
Հ<խօսքբ
ւիեր մէշ». արգ ,Պ ՚ ՝
Փինօ ոչ մէկ ատեն
չչկչաեց
թէ իր
րսած–)
ներբ
Հ րատարա
կութեան
ամար
չէին» : |
Խնղ իրր
ղրեթէ
վէճի
Հանդ ամանք ւս -
1
ռած է
:
է
Ա յս առթիւ
, Հետաքրքրական
պիտի
րլ– ;
չաբ
ղիտնա
լ թէ ո՛՛վ է ե լ ի՚^նչ կր ներ -
կա քացնէ
ամերիկացի
աքս լրաւլ
րուլր :
ճոդեֆ
Օչսոփ. ե լ իր եղբա
յբր՝
Աթիւ
- յ
Րրթ
Օլոոփ
, աչխարՀի
ամէնէն
սուգ վր - ՝
էէարոլած
լրադբոդներն
են • իլրաքանչիւ–
\
բբ տարեկան
2օ
միլիոն
ֆրանք կր չաՀի ; ՝|
Մեծ է իրենց
աղգեցոլթիւնբ
ե լ
նոյնիսկ
առթած
ւիախբ
, որովՀետեւ
Ա ՚
ՆաՀանգ—
ներու եւ նոյնիսկ
աչխարՀի
ամէնէն
լա -
1.
ւատեղեակ
լբագբոգներր
Ըէէալու
Համբա— ;
ւր կբ վայե
լեն :
\
ճողէֆ
(49
տարեկան)
եւ Աիւրրթ
Օլ -
սովյ
(45
տարեկան՝)
չաբաթական
չորս
է
յօդ ուած կր գրեն « Նիւ Եորք
Հեբրլա •
Թրիպիւն»ի
մէշ
«Մէթթբր
օֆ
Ֆէքթ» \
(Իբոգութիւննեբոլ
Հարց՝)
բնգՀանուբ
խո— \
բագրին տակ : Այ՛լ,
յ օ ղ ո լածնե
ր ր
անմ իշա— -
պէս
1լ արտատպուին
ամերիկեան
^՝25թեր–
.•
թերու
կողմէ եւ գրեթէ
նոյնքան
առաաօ–
՜
րէն կր թարգմանուին
միշաղդալին
մա — |
մուլին
մէշ : իրենց
սիւնակբ
միշաղղային
յ
մամուլԼւն
մէշ ամէնէն
աւելի կչի" ունե
— •
ցուլ
սիւնաէլնեբէն
մէկն է :
ւ
Յ ՚ ՚ ՚ ճ ա խ
նոյնիսկ
զանաղան
գ է պ ք ե բ է ա–
5
ռաշ
նա խատ
ե սած ենթէ ինչ պիտի պա– ՚
• տաՀի
, որաԼՀետել
առաշկւակարգ
կերպով
^
տեղեակ
ենզանաղան
երկիրներու
մէշ |
անցած
— դարձածներէն
, անձնական
չբ — –;
փոլմնեբ
ունին
պետական
բարձրաստի
—
Լլան
անձերու,
մեծ գիտուններու,
տբն — ,
տեսական
կաղմ ս։1լե բպութ
իւննե
բու Հետ :
Անվերշ կր ճամբոբղեն
աչխարՀի
չ"Ր՚*
քԼո՚է՚քՐ
՚ չ ա ա սուր
Հոտառութիւն
ունին
աչԼսարՀի
ոբ Տլուլմէն ալ բլլաք,
տաւլնասլ \
մբ
ծաւլելէն
աոաշ
արգէն իսկ
տեղւո
լե
Տ,
վրսւյ են :
\
ԱոաշԼւն
անւլամ
իրենք
էին որ նախա - \
տեսեցին
Զեիսոս լովաքիո
յ
մ էշ
Համա
յնա–
՚
՛Լո
՛ր
սլետական
Հարոլածր
:
1951^5/
կը ՝•՝.
դրէին
արդէն, թէ միշ - ցամաքային
ա - ^
ռաշին
Հ րթիռներր
սլիւոի
ո ւղա ր կո լ ի ն
5
1957^1՛
կ՚սմ
1958^5՛;
Ապուտնիկի
ոէղաբ -
1
կոլե
լ է ն չատ առաշ
յա յտնեց
Լւն թէ Ո՛ու -
սերր
քսւշողած
են ա ր ո ւե ստա 1լան աբբան— \
եակ մբ պատրաստելու
իրենց
փոբձերուն
՚
մ էշ . ա յգ
մ իշոցին կր պնգէին
նաեւ
որ
I
աքս
մարղին
մէշքիոլսերր չատ
աւելի ա— •
ոաշ են քանՄ•
ՆաՀանգներբ։
Գաբձեալ
իրենք
էին , ոբ առաշին
ան— ^
դամ՛
ր ւչա լով
երեւան
Հ անե ղ ի ն թէ խոր - \
Հ ր գ ա
յին
դԼււանագԼւտոլթ
Լււնբ
արաբական
երկիրներու
աղղայնական
գգացումնեբը
\
կը
գրղռէր եւ թէ Միշյ՚ն
Արեւելքի
մէշ \
թափուաձ^
ամ ե ր Լւ կե ան աո
լա
բնե
ր ր
կր \
գ ո բծած
ուէ ի ն ա րեւմ տեան
պետութեանց
Հ
չա֊, ե րուն
ղ էմ : Բանի
մ ր ամիս
առաշ
, ^
դարձեալ
ճ ՚ ՚ ւ լ է ֆ
Օլ՚՚ով՚ն
էր որ ՚Լարչա - ՜՝
՚-էայէն
կը
էլրէր
մառեչալ
Ժուկովի
րս
–~֊.\^
սլւոռնացող
վաանղ
ի ն
մ ասին : X
\
Իրենց
յօդուածներուն
մէշ,
երկու եղ -
է
րա յրնեբր
չեն բաւականանար
լուրեր
Հա
— յ
ղորղելով.
այլ կ ՚ ՚ ՚ բ ծ ի ք ալ կր յայտնեն
, \
Գ1՚ՐՔ
հր րռնեն : Այսպէս,
օրինակ,
Աաք–
Տ
քա ր թ Լ։ ա կան ո ւթ ե ան
ղ էմ պա լքարեղան
, ՚՛
մեծ
Հիացում
սւնԼւն
Այ՚լընՀաոլրրԼ,
Հան– \
էլէսլ
, սակայն
աոիթր
չեն փւսԼսցներ Տր -
Ա
՛սր
Հ՚"ր"ւածելսւ
: Տարիներէ
ի վեր կր
կրկնեն
թէ ամերիկեան
պիւաճէին
կ ա ր ե – \
լոր մէկ մասր
սլէտք է յաակւսցոլի
աղ - \
դա
լ
Լւն պ՛ս չտպանո
ւթե
ան եւ միշ - ղամա–
՛տ
քա
քի
՛ւ։
Հ բ թիոնե
րուն :
Վերշերս
, ճո՚լէֆ
Օլսովւ
տեսակցութիւն
,
մ բ
։է
ւնե ցած
է ր Մ. ՆաՀանգներու
Հ Լ՛ւ - ^
լէական
ուժի
-յանձնաժողո։իի
նախ։ս։լ։սՀ
\
Լուիս
Աթրաուսի
Հետ։ իրտուած Հար - ՚
ցոլմներուն
պատասԼսաննե
ր բ չստանալով
, ՝
ձեոքի
ղաւաղանոէԼ
սեւլանին
ղաբկաւ |
