ձՍՅ ԿՐՕՆԱԿԱՆ
Հ՚"յ
ե կե ղե ց
ՍԱ
կսւն ե րաժ չտու֊թեան
նր ֊
՚-էրԱէ
֊աձ–
երկու, արժկքաւոր
երկեր
լսյս են
աեսել
1057
թուականէն
առաշինր «// -
րելաղալէ
երղեր
Հայ եկեղեղւոյ%
Վ,ս՛
ր ֊
ղան
Ս ա րղ ս ե անէ
.ղա նւաւո
րո
ւթե ամ բ ,
տսչուած
Եբուսաղէմ
(ապաբան
Արբոց
Յակոբեանց
I ,
է"կ երկրոբդր
Ար՛ս Պար -
թե ւեանէ երկրորդ
ձա քնա պնակն է
նուէր֊
ուած՜ Հա յ Ե կե՚չեցւո
յ երաժ
շ1Հ։
ութ եան :
1Սօսենք դեռ առու
9ինէ
մ ասին : Ե՛՜ն * կր
նշանակէ
Աբեւաւլալէ
երւլեբ–
աւելորդ
շեմ
Համարում
դրա
բացաւոբութէւնր
յալանել։
կր ղէմեմ
Յոէէսէփ ւէարդ,
Գաֆ֊–
ա ա ն 1 ւ ե ա ն է
օղնութեան
•
« Արեւագալէ
ժամ
ե
ր
ղոլթ
էւն
ր
որ Հա -
յասաանեայղ
ե կե ղե ղ է էն
կամարներուն
տակ
կ ե րւլե ղուէ ղարեբէ
է ՛Լեր մեծ՜
պաՀոգ
շրջանէն,
էւնշսլէս
էլեբեւի
ւէերա —
ղրելու է Ս • ՚քյերսէս
ՇնորՀալիէ մեծ Հան–~
ճարէն : Ենչ որ եզական է , այս է , մ էն
շ
Հայող
եկեղեցէն
փոէս առած է " ՚ - ր է չ *• —
տար
ծէսերէ
ինչ որ կր էէե րաբերի առ -
Հասարակ
ժամերգութեան
այլ
մ ասե
բուն
եւ
նոյնիսկ Ա • էւլաաէսբադի
,
Աբելաղալի
Ժամր
ղոլա
Հայկական
է, ղէւ ուրիչ ծէ —
սերր, ոչ լաւոինականր
, ոչ լունականբ ,
ոչ ալ աս որա կանր
ունին
յատուկէն
եւ
առէսնձին
Աբեւադաչի
ժամր է Այս սլսէտ —
ճառաւ ալ Հայերր
մասնաւոր
դոլրգու. —
րանք եւ Հ ողածութիւն
ունե ղած ենԱբե -
ւաէէալին
Հանգէպ : Զ՛"յն կր
կաաարեն
միչտ
Հանդիսաւոր
եգանակալ
ել մեծ
բարեպա
չէոոլթեամ
բ եւ
երկիւղածու
—
թեամր :
« Որպիսի
էիսեմ ղաղափա
ր
է
արե
լու
լո քսին առածին
չուլեբուն
էսառնել
սաւլմո—
սե րէլ ութե ան եւ աղօթքի
մրմոլնջր
ւլո —
ւիաբանելու
Համար
նո քն ինքն
լուսոյ Ա -
րարիչր եւ առաջին
էոյսր,
ինչպէս
էլեբղէ
ՇնորՀա
լին \ »
*Լարղան
Աարւլսեան,
ո ր ին
անունր
կապուած
է կոմիտասեան
լանձնաէսում
—
րին
կողմէ ա լնքան
Հմտութեամբ
եւ Հաս—
բէսբկաղած
, եւ դուրս
ելաւ
բսելուէ
Պ՛ Աթբաուս,
իմ ժամանակէս
կէո
ժամ
կորսնցնել
տուիք
ինծի :
Այս
միջագէէղր
ցոյց
կուտայ թէ ճ–
0 լսոփ որքան
լուբջէւ առւսծ է
լրա
ւլր
ողի
իր
ղերն
ւււ
պարտա1լանութիւ1էր
: ԱյԳ
պս/տճառո։ի
էէէ/ պաաբաստ է մէւեւնոյն
կր—
շիռէն
էիբայ
դնելու իբ ասէւլարէղն ու իր
դրած մէկ նւսթագասութիւնբ
,
որոէէՀեաել
Պ • Փինո
յի Հետ ունեցէսծ
էւր թ էււր իմ ա -
ցութեան
առթէււ յայտարարած
է •֊•ետեւ -
եալր .
«Բսանրւէեց
տարիէ ի ՚իեր
էրա՚լբող
եմ •
եթէ
էսյս բրածս մեր արՀեստին
օրէնք -
ներուն Հակառակ է, պատրաստ
եմՀրա -
ժարիլ
լբաղբողի
իլք էսբՀեսաէս՝^ :
կացոէլութեամ
ր Հաւաքուած
փարդասլե
—
տին
անաիէգ
ղ ո բծե բուն Հետ , ա յս անւլ ամ
եւս
արժէ թաւոր տատոբ
ժ՛բ րնծա լած է
մեէլի–
"՛րիչ
՚լոբծեբ
ալ էղիէոի տսւյ
նոյն
նէււթին
ւիերարերեալ
\ Բ– եւ Գ՛ Հաւռոր -
ներ)
:
Չորս մաս ունւի եբւլէսբանր,
առաջին ,
երկբոբդ
եւ երբռրղէէ
կէսր
քառաձայն
Աարւլ սեանի
դա չնտ լոր
ում
ոէի , երղ
եէոնի
մ ասնակցութեամբ
:
Զսբբոբ՚լ
ր՝
՚^ իա—
ձայն : Լք իջոց
չունիմ
մի առ
մ էէ
ձԻ Ժ Լ՛"–
ա քնքան՝ էէսեմ եւ ք՚՚՚֊դէձ
^Բ՚է^ՐՐ
Բա քց ինչէէլէս
չկէէէրտտսլարտ չր լէէնեեք
Վէսրղան
Աարղսեանին
, ոբ այղ ^
բոր՚Ր
երղեբր
կարողացել
է տաւաքել, է" քո րն—
ծաք
ել ել ա յդպիսաէ
փրկել՝
չնոբտէէւ եւ—
րռսլական
ձայնանիշերու
; Յանկսւլէւ
պիաէւ
ւինէբ, որ դա^աւոբումր
աւելի պարղ
լ ի
նէբ եւ երղե֊էոնր չր կրկնէր
եւլանակնեբրւ
^ ր էէէ էո ա ր ա կ ո ւթ
ի ւն ր չաա
ղեւլեցիկ
է ,
անի
էէէնւլլերէն
թ ա րղ մ ան էւ ւթ ի ւն ծէսերի ,
կատա րուած՝
Տիրտն
Ալ՛ք –ի կո՚լ՚քէ ՝•
Հրէսաաբակութիւնր
յանձն առած են "ւ–
մե բիկէէէտա
լ երկու
րնաանիքնե
ր :
Լսուէէ՛ ենք, որ երկբոբդ ել երրորւլ տա—
էոո րներր
չո յս են տեսնելու
չնռրՀ իլ
նոյն
անձե րէւ նիւթական
Օւլ նութեան : է՛նչ ւլե -
ղեղէէկ օրինակ :
Չր
մոռ անամ
քի շաա ակե
լ Թորղ հմ ւիար–
ղաէւլԼտ 1Բանռւկեանի
լառաջաբանբ
Ա^ւ՚ցնենք
այժմու
ե րղ
ասլնտ1^եբի
(տէսք
I
աշթարՀր
. Արա Պս՚րթե ւեան
լո
յս
րնծա լած է ՛տայ կրօնական
երւլեբի
երկ—
րռրղ
երղապնակր
ոլրտթտլիէ է Հաս -
տատել
, թէ մեծ քառաջղ
իմ ութ
իւն
Կ՛"ձ
նաթորւլին
էէրայ : հքմբերղ եւ էքեներղ ե բ–
ղե-տոնի
մ ասնա կց ութ ե էսմ
բ -,
Պար թեւե անր սլա Հ սլանե լո էի մա քբ եւլա
նակնե
ր ր քառաձա
քնէէ էէեր ած ած է ՛էե ց ե–
ղէսնակներ
, որոնցից
մէկր կոմիտաս
էիա բ–
ւլ ապետի
էէոբծն է
Լ եբկր որւլ
կողմ ի Ա •
եղէսնակր
, Հայր
Աեբ)։
իլբաքանչէէլբ
ե–
բեսր
ունի քէսռաձայն
երեք ղործեր •
1 •
Յառաջարէսն
երւլ եՀոնի
ղաշնէսւռ -
ր ւււմ էոէ , թումբ եւ մեներգ Աբա
Պտբթեւ–
եանի
կալմէ կաէոարուած
:
՛Հ
«Աուրր , Աուբբ»
թմբերւլ :
• >
«Ա՚լօթք»
, Հեղինակր՝
Արա Պար– ^
թեւե
ւսն : Ա ենե րւլ ուլնե բ՝ Երիս
Պ է՚ւԱ՚լիւլ–
^
եան
, սոսյրսւնօ ,
Ար՛ս Աերորեան՝
պարի–
ւ
•լյ֊օէւ ,
դ՚՚ւիրր
ճէ՚ղմէճեան
:
Երկրորդ
կողքի Ա– երղբ
«Հէսյր
Մեր–»
կոմ իէոաս էիա րղւսէէլեէոի դա Հնաւո ր ո ւմ աէ , \
ւ՚.ոււ)|ւա(ւօ ,
դպիր , էսումբ :
\
՛շ, •
«Բբէէստսէէ՜^ , էսումբ եւ ղսլիր :
•ձ
էջմիածին։
Արէս Պ՚սբթեւեէսնի
Հե–
ղէւնակոլթիւնր՝
ձօնուած
Վագղէն Ա • կա
թո
էլէւ էլւէ ս էէն :
ՄԱՐԳԱՐԻՏ
ԲԱԲԱՅԵԱՆ.
Թ (՝ ք II
Պ Ա 8
(I Ի Մ
« ԱԳՌԱԻՆԵՐԸ
» . •.
ԱՏԱՑԱՆԲ
ՀԱՅՐԵՆԻԲ
ամսա.լիբ , Յունուարի
թ ի ֊
է,",
1958։
Հասցէ.
—212 Սթսւայւ Սթււիթ՛
Պ ՚ ՚ ո թ լ ն , ԼՄ
V
Նատանգներ) :
Պսլսոյ « Հիւրիյէթ
» թեբթի
քբոնիկա–
•1 իբնե
րէն
մէկբ
նոյն
թեբթին
մէջ գբոլ -
թիէն
մբ Հրատարակած
էբ
«կերակրէ
սւտլոէսլներր»
խռրաղիբով։
«Աղաւնի» քր–
բոնիկադիրբ
Ր՝ուբքիոյ
ոչ -
մաՀմետական
ատբբերր
անաբգե լաէ կր պատանջէ
ր որ
եր կրէ ն արտաքսուին
անքէն ք , ա լլա
ւղէս՝
^այեբր.
Յոյներն ու Հրեանեբր
բարե -
խնա՜մ
Թուրքեր
էն կեբակբոլելոէէ
իրենց
աչքր
սւիտի վէորէին • . . :
Վերջերս
«Հաւատիս»
թերթր իր ա -
ո աջնոբ դողին մէջ պաաաս
թան
ած է ՛էե -
բոքիչեալ
էսւլոաւին,
անչուչտ
չմոռնա -
լոէէ իր ծաւլոլմր
. «կարդ
մր անպա -
տասխանաաու
վարդիկ
, երբ գրիչր
ձեռք
առնեն , իբրեւ թէ իրենք Րէէա քին ւլեկա —
էէէսրնեբր արւ երկրին,
ամէն
նիւթի
չու֊րջ, րստ իրենց
էսե լքին կարդ
(/Հ»
փր —
ճիռներ
1լ արձակեն,
լեցնելոէէ
իրենց
թեր—
թե րռւն
սիլնակներբ
:
Անցեա
լ օր «կերակրէ ա էլո աւր»
էէերնա–
ղիրաի
«Հիւրիյէթ»
թեբթին
մէջ Հրա -
էոէէւրակուած
դրռւթէււնն
ալ այս
Կ՚՚՚ՐՂԻ
ծանրակչիռ
ւլրղռոլթեանղ
ցաւալի
՚ ^ է կ
նմոյչն է :
Խմ
բաղ
իրր, առանց պաաճառէւ
ձեռք
սւոնելուի ոչ — մտՀմեաակէսն
Հայրենա
—
կիցներր
, որոնք ա յս երկրին մէջ էլապ -
րին եւ թրքաՀպաաակ
են եւ
Հայուն
,
Յ՚՚քնէէն,
Հրեային
ղէմ
սանձա
բձա
կօ
բէն
լարձակելաի
, լմածին
լիէէիո.
մր արձա —
կած է •
կերակրէ
ագռաւր
, աչքդ թ"ղ
փորէ
. • . : Ասոնց
բոլորն ալ պէաք է այէէ
ե րկբէն
, ղ ուրս
Հանել :
Անմիջապէս
րսենք թէ ա յն
դոր կբ
սնուցանենք
, ոչ թէ աղ ռաւ , այլ
նոյն -
իսկ
Եդիմայ
թռչուն
(ճէնէթ
քուչու)
ալ
Րէլ"՚.է
է
փորձէ
մեր աչքր
փոբել
այգ
մ ասին
անՀ բաժե չտ
տրամ ա դ բ ո ւթ
ի ւնն ե բ
կան մեր օրէնքներուն
մէջ. • •» ;
ՊԱՊԵՐՈՒՆ
ՕՐԻՆԱԿՈՎ
թ բքա կան
թերթերր
ա րձա
ւլանդ Հան -
ւքիսաոած
էին լուրի
մլւ, ոոուն
Համաձայն
անծանօթներ
Ւ՛լմ իրի
Ամերիկեէսն
Հ ի ւ -
սլսւաոս
ին բնակաբանր
մ տնե լուի կտրսւսի -
ներբ աա1լնուվրա
լ բբած
,
րմ
սլե լինեբ
ր
իւմ էսծ , կէէտրդ մ ր իրեր թռցուցած
եւ սե
ղանին
լիրայ ալ չորս դա
չււ յննե ր մթրճե -
ւ
՛լ
՛ի անտետացած
էին :
Գէէէլքր, ոբ մ տաՀ
ողո
ւթ էէ ւնւ
պատճառած
էր քէսղաքական
չրջանակներուն
,
չուտուի
լո ւսա րանո ւէսծ է • երեւան
ելած է ռբ • • •
10 — ւ՛՛յ
աարեկան
լտկոտներ
մտած
են
Հէււպատոսին
ւռունր , ուրկէ
թռցուցած
քէսնէ մր իրեղէններր
չսւկան
ծաիսած տ–
տեն ձերբակալուած
են , իսոս աաի անե լաէ
էէրենց յանցանքր՛
« Նտիս
խոՀանոց
մտնելոէէ
ճաչեցինք
, ասլա
Հիւրանոցին
մէջ գնդակ
խաղալէ ետք, քառասուն
Հատ
քար
եէլ նդակ , երկու
կա յծՀան
, ե րկու ծր–
բաբ էսաէլաթ ոււլթ , ղո յ՛է մր նէսբտ,
ծրար
ՊԱՇՏՕՆԱԿԱՆ
ՅԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹԻՒՆ
«Հայբենէւք»ի
( Պո՚՚թբն)
Փետրուար
7/՛
թիւոէի
տրատարւսկուած
է Մ ՚ Նտտանդնե—
բու Արտ . նախարարութեան
պա չտօնա -
կան
յա յտա րա րութ
իւն
ր
Հտ յաստանեա
յց
Առա քե լա
կ ան Ե կե ւլեցլո
լ երկու
կէսթողի -
կոսական
Աթռռներու
էջմիէսծնի ել կէ–
էիկիոյ
մէջել
ղո յութ
էւն
ունեցող
՚ԼԷՃԷ
մ ասէն : Այս յա յւոա րա բութ իւնռփ կառա–
փարռւթիւնր
ոբոչապէս
կր չեչտէ
իր փե -
րարե րում
բ կիլիկեան
Աթոռին
Հանգէպ :
Ատ
էսւասիկ
Արաաքին
պտ չտօնա
տան
յէս յտա բարու
թ իւնր :
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՅՑ
ԱՌԱԲԵԼ.
ԵԿԵՎԵՑԻՆ
«Վերջեբս
, Հա լասաանեա
յց Առաքե
լա -
կան Եկեղեցիին
ներսր,
երեւան եկած
է
տարակարծիք
ուժեւլ
Հոսանք մր, ռր կր
մերժէ
Հսլատտկիլ Հալ կաթողիկոսին
(6—
կեւլեցիին
Հայրապետին՝)
, որ կր
գտնուի
էջմ իածին
, է Խ ռրՀբգ
. Հա յասաան :
Այս
Հ ոսանքր նախապատիւ
կր Համ
արէ
ււ ան չնա
լ
Հ ոդե
լոր
է չխան
ութ է ւնր
Կէէէ ~
• կ է՛ո
յ կաթողիկոսին
, ռր կր գտնուի Ան -
թէւլիաս , ի Լիրանան :
Կէ/էկէոյ
ԶարեՀ
Առաջին
կաթողիկո
-
սր , էիեբջերս , Ամեբիկա
ղրկեց
ղինքր
ներ–
կայացնող
պաաոլիրակ
մր, որ պիտի
այ
ցելէր
Միաւլեալ
ՆաՀանգներու
մէջ ղտ -
նուալ Հա լկա կան Եկեղեցինեբր
:
Արաաքին
պաչտօնական
քաղաքականու—
թիւնն է չմ իջամ տել ե կե ղե ցինե
բ ո
ւ
ներ -
քին
գռրծերուն,
ոչ այս երկրէւն, ոչ ՚"է
սւրտասաՀմանի
մէջ :
« Երբ
, 1957^
Հոկտեմբերին
, Բաբոյ -
եան Արք՛
Ուոչինկթրն
այցելեց
նկաաի
առնուե
լուի
Հա
լասաանեա
յց Առաքել
. Ե ~
կե ղե ցի ին
ականաւոր
Առա
ջն ո րդնե
րէն
մ է է^ րլլալու
իր
Հանղամանքր,
իրեն
պատշաճ
մեծարանքր
լնւծայուեցալ
կա–
ոաէիաբոլթեան
պա շտօնա տա
րնե
ր ո ւն
կուլ
մէ, որոնց
շարքին կար նաեւ փոխ - նա—
խադաՀր,
Նիքսրն
, որ
1957
Հոկտեմբեր
՝2,%ին ունկնգրոլթիլն
մր տուաւ
անոր :
Արտաքէէն
Պաշտօնատունս
,
կրօնական
խնգէւրնեբու
չմիջամտելռւ
իր քաղաքա
—
կանութետն
Հալատաբէէմ
մնալաի
Հան —
ղեվւձ, պիտի չարունակէ
քաջալերել պատ—
պտնում
ր սիրալիր
յա րա բեր ռ ւթեանց
Մ •
ՆաՀանղներու
կառաէէարռւթետն
պաչաօ —
նաաա
րնե բուն ել Կ էէէկիո
լ կա
թ ռ ւլի կո ս
ին
իրաւական
իչէսանութեան
ենթակա
յ Հա -
յա
ս տանե ա յց
Առաքելական
Եկեղեցիին
էղա չտօնեանե
բուն
մէւջեւ» :
ԲԱՆԱՏԱՅԻ
Հայղաղութր
պատ րաս —
տակամութիւն
յայտնած
է Կէէէկէոյ
կա -
թ "՛էի կ" ո ա ր ան էէն ի նպասա
Հանէլանակու–
թէււն մր կաէոարելու
Համար
: 7
անձեբու
մ ա էւնա կց ութ եամ
բ
Հ ողա րա բձութ
ի
ւՍ
մր
ր1ւէորոլած
է ։ Աւքէնքն ալ փափաք
յայտ ֊
նած են ոբ Բանատան
եւս ունենա
յ իբ
սեւէւակէսն
եկեղեցին :
մր ծէէւսէէսոա, Հեռադիւոէսկ
մր ել լուսա—
նկաբչէսկան
դոբծիք մր առնե
լաԼ
ւիա -
էսանք . . .» :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(128)
աա
%Հ՚/ւ
Փ^ճ
« > ն
Լ է
ԳԻՄԱԿԸ ՊԱՏՌՒՈԻՄ
Լ՛
Ես աէրտէրի
էսօսքերի մէջ մի նոբ բան
չէլտա
լ , դա րձեա
լ նոյն
քարուլ^ւեբն
էին ,
ոբ Հաւլար անւլամ լէւած էէւ , բայց
այժմ
նբանք
էէմ գլէսում
չէէ՛ն մտնում
. ա յժ ձ ես
Հասկէսնում
էի , թէ որքան
ւէնասէսկէսբ է–
ին նբանք :
Բայց
ինձ նո լն բ
էէ
սլէ ո ւմ տանջում
է ր
մի տյլ միտք, ես չատ դժդոՀ
էէ՛ւ "Ր
աէրտէբբ
եկաւ եւ իսառնեց իմեւ
քեռի
Պետրոսի մէջ սկսուած
խօսա կց ո ւթ
ի ւն ր :
Նր՛ս պատմոլթէււնր
ծերունի
ոբսոբղի
անցեա
լի մասէէն մնաց
անկատւս
ր • ես
ցանկանում
էի մինչեւ
փերջր
էսել այս
ղ ա էլտն ած ած
Ո լ
կ մաբղու
կեանքի պաա -
մ ութ
իւնր :
Բ՛եռ ի Պետրոսր
ինքն առ էէթ տուեց չա–
րունակելու
ընգՀաաուած
պատմ
ութ
է՛ւնր :
.-
Տեսա՛զր , "բղի
) ասաց նա ,
տէր
տէրն էլ նոյնն է էսօսռւմ , ինչ ոբ ես էի
առում
քեւլ. Հեռացիր
այս մա|ւդհրից յ
եթէ չես կամ ենում
կռ ր ցնե
լ քեւլ :
Ես
ռւղում եմ էէէւե լի լալ ճանա չե լ
նրանց , քեոի , պատմեցէք
, թէ
էէ՛՛նչպէս
րնկաւ
Մէլիք
Մի"աքր իր էիառքից
եւ
ի՛՛ն չր առիթ
տուեց
նբան Տէսսարակ որ —
սորղ
ի կե բպա րան քէէ էի
յա
յտն ուե լ Պարս -
1րւէստանէ։լմ :
Գա
մէւ երկար
սլէստմութէէւնէ է , "է՛է
մէսն րամ ասնո
լ թ էււննե րն ինձ եւս
լալանէ՛
չեն , ասէսց նա
:
//
էւէէէ յն սւյսքանր
՛լ ի - ,
էոեմ , ռր Մ "կաց եւ Ա ասնէւյ
երկրնեբռւմ ՝•
մէւ քանէւ
ո՚-է՚իչ
՜՛աք է՚չխաննեբ ել մէւ քէԱ—.
նէէ տան
էէ լաէ րներ Հակառսէկ
կուսակցու
-
թէււն
էէէն կաէլմ ում
Մ էէէքէ
՛էէ մ :
Նր՚՚՚նք
մ իացան տեդա
յէն
Հա յոց
առա^ոբ՚էէ
Հեա, եւ մէէ քանի
ւի ւս րղ ասլե տնե
ր էլ էւ -
րէսնց
կոէլմ ր
էլ ցելուի , ՛էբ՛է" ե ցէ՛ն
ժ ուլւէ -
՚իուբդբ
Մ է լիքի
դէմ։
Նբանք
ասում
էէ՛ն,
թէ մենք
չենք
ոււլում , որ մեւլ էէյէայ«Հտ ք»
աիրէ , մեղ Համար լաւ է քուրգր,
«Հայից
Բ^Կ
Հէչթան)
լէնել չէ կարուլ »:
Աքնուտեաեւ
քեռի Պետրոսր
իսէւստ աբ -
Համ արՀակէոն
կե րպոէէ նկա րաւլ բեց
Մ է ՜
լէ՚քէ՛ անկում
ր : Ե՛է նրա էսօսքերից
միա
յն
այսքանր կբ յիչեմ .
Ամ ե րէւ կայի մէջ "՛յն
ւք ամ անակ
նրս -
տոէ մ է բ մ ի ^ուրդ
իշէսան , նա մ էէ քանէէ
ցեղեբի
ղ լէսաւորն էբ ել ունէր
էէր
ձեռքի
ւոակ բաղմաթէէւ
պատերաղմող
աղամար ~
դէկ
•• Բո՚֊րդ
է չ է ՚ ՚ ո ն ր
Մ էէէքէ
ոթերէմ
թշ^
նամ
ինե
ր ից
մէկն էր
յ
Հա յոց
Առաջնոբդր
մ ի քանէէ տտն ո ւտ է րն ե ր ի Հետ
ծածուկ
գնում
են նրա մօա, յա յտնում
են , թէ որ—
պէս
է՚ր՚"նք
, նո յնպէս եւ ժողռէէ րղ ի մ եծ
մ ասր
Մ է էիքի^ Դ"^ չեն , եւ
ցանկանում
են նրտ լսւծբ
իրանց
՚իղիք)
՚/Տ^Ճ
՚
Այ"
պատճա ռաէ
Հ բաւի րում
են
քուրդ
իչխանին
քանձն
առնել
իրանց
էի րւո
ք ա էէրասլետե
լր : Եւ առաջնոբդր
իբ
տէէւնոււոէ
րնե
ր էւ Հետ էէւոսաէսնում
են , որ
ամէն
կերպոէի
էլօէլեեն եւ ձեոնաու կր
լ ի
նեն
քուրւլ.
ի շէս անին Ա ասունր ել Մ ոկաց
երկիրր
տիրելու
ւլործի մէջ :
Ե" Կ՛որեկի
քեռէւ
Պետբոէէէւ
խօէէքր
,
Հէսբ ցնե
լուի •
Առաջնոբդր
է՛՞նչ մէէ առանձէէն
օ՚լոլտ
ունէր
ՀէՍ
լ ժալոէէռլբղր
քուրդ
ի չէսանի
ձեռ
ք ո ւ մ
մատնելու
մէջ
:
Շ՚ս՚ռ
Օ է լ ո ւ տ
, պաւոաս էսանե ց նա .
եթէ
Մէէիքր
մէջաեղից
էէերցոլէբ,
միայն
առաջԿ՚ռ
րդր կր մնար ո րէւլէ ս
մո՚էո՚իրղի
Հուլեւռբ եւ էէ՚արմնաւոբ
նեբ
կւս լաղ ուց էէ —
չր : Ր՚ոյքք Ա՝ է լիքէ ստուերէւ տակ , նէէւ ու
րիչ
ոչինչ չէր, եթէ ոչ մի բտրձբ
Հոդե -
ւոբական :
Ես
յեւոէէյ , Էէւէւէ1էո յետո
լ ես ՀէՍէէկացա
ք
Հայոց
՚>ալ ե ւո ր ա կւսն ո լթ ե ան
մ չտէսէլան
կոիւր
մաբէՏնաւոր
՛իչիսանռւթեան
դէմ :
Այ՛լ տ յն
Ժ ւսմ անակ Հասկացա
լ , երբ կտբ
ւլ ացի մեր ա ւլւլ էէ պատմ ութիւնր
ե ւ ծանօ–
թացէէէյ նրա թշուառ
անցեալի Հեա
. • . :
Բռւրգ
իչխանի
ւէաղոլց փափա քած
բաէլ–
ձէսնքր
Հէնց այն էր, ինչ որ
առաջաբկոլմ
էին
Հայոց
առաջնորդն
եւ տանուտէրնե
-
րր։
Գաւադրութիէնւր
սաՀմանլում
է, իսկ
էէո րծ ա գ ր ո ւթ
է։ ւն՛ ր նչանա
կւս
ւմ է
ղւս տկի
աւաէլ չաբաթի
ղիշերր։
Ն " յ ն
՚էիչեբր, երբ
^ է ւէքՐ էր րն տ ան ի քո էէ բոլոբե
լ էին ճբա–
՚ւալոյցր
սեղանի
չ ո ՚ ֊ բ ջ ր ,
յւսնկսւբծ
նրա
ամրոցր
պաչարւում
է բաղմաթէէւ
քրդե -
բուէ : Միքանի
բոսլէէէւմ
ՀբդեՀր
չոր"
կողմից
սկսւոլմ է
աաբածուե
լ
՛էէ "էէ
նե
րսր. ամրոցր
կորչում է ծուէսի ել բո—
ցե ր էէ մ էջ : Պէսբիէէպնե
բր
իս ո ր տ ա էլւո ւմ են
եւ
նէւ րս է թափւում
կատաղի
ամ բոիսր :
Ա կսւում է սարսափելի
կոառրած.ր : Մ է
էի—
քր եբկար
քէսջութեամբ
էլռւում է , բւս լց
չատ
ւէ է րքե ր ստանէս
լաի , էէե բջասլէս
բ1էէլ–
նում է նա : ՄԲ^ էն կրակի , սբերի եւ
դլն–
դէէէէլնեբի
միջիւյ
յափ չտա
կում է իր , դեռ
"է
բո
լո բաիին
ան^չացւսծ
,
"՚էր՚՚^Բ
՚՛
Բա
յց նրա բոլռր
"Ր՚էիքբ
1
"՚Գէ-Ի^Օ՛^՛ Ր Ս ՚
ծառ անէէրր ե ւ էսղաէսէններբ
կոտոր
ւում
են ։Աղատւում
է միայն
Մէքէ՚քէ
՛ք է
Հատիկ
աղջիէլր՝
վւոքր իէլ
Մ արօն , որէւն
ստնտուն
փւաիսցնռւմ է :
Րտյց
դբանոէի
րոլոբր չէ վե բջանում :
Տ՛ողուէ րղ ի մ եծ
մ աս ր չէր ցանկէսնում
ղր–
էլուել իր ւլլէսաւոբից
, որ այնքան
"իբելի
էր
բոլորին
, որ միչտ
Հօբ պէ" թնամել էբ
նբանց
էլեանքր եւ պէ"տիւր
թչնտմիներից
:
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
