Յ Ա Ռ Ա Ջ
1ԼուպեՆ ցո քէյ աալ
ր ո լչե ւէ կՆե
ր քւ :
էյ լ ասէկա
ալՆ սլաաճաո
ուէ
ո լւ մեր
Նո–
րաղաա
երկէրր
, սկէղրկՆ
էսկ
թէրաէւր
ե–
ղալ
թուրք
- բոլչեւէկեաՆ
միացեալ
ճսւ ֊
կաաէ
ձ-րաղրուած–
ել մեթոաիկ
յարձա
-
կումներուն
: ԽորՀրգա
լին քիուսասաա
-
Նի
Համար
Հա լասաաՆի
անկաթութիլնՆ
ու
Հա լկական
Հարցր
Նո յնպէս
մ իշոց
մրն
էր , իրականացնելու
Համար
Համ
ա չխա
ր–
Հա քին յեղափոխութեան
իր
Ն րաղ
իրնե
րր :
Ա՛եր
ժողաիուրդի
մէ^ արմաաացահ՜
աքդ
ա րամաղ
րութ
իւննե
ր ր , անչուչա,
յաւի
—
աենական
չէին
՚.
Հա քասաանի
խորհրդայնացումէն
եաք
,
Գեկաեմ
բեր
երկուքի
Հ ամ աձա
յնաղրի
^^չ–
գրիա
եւ
պարկեչա
գ ո րձ՜ադրութ
ի ւ ն
ր ,
կրնար
չափուէ
մր նպասաալոր
անգրա
—
դարձ
ունենալ
մեր մողաիոլրդի
արամ՚ա
—
դբութիւններոլ
վրա
յ՝ քՍ •
Ա-ուսաստանի
եւ
Հա քասաանի
մէշ իր
^արաադրաէէ
վարչաձեւին
Հանդէպ
;
ք՚ոլչեւիկներր
Հաչուի
չառիՆ
այս իրո -
ղութիւնր
;
Գե կաեմ
բեր ՛շի
Համ աձա քնագրին
աակ
հյ .քհուսասաանի
ներկա
յացուց
ի չ ի
սաորա–
գրութեան
մելանր
գ ե ռ
չչորցած
, Տ/օ
-
մաձաքնագիրր
չեղեալ
նկաաուեցաւ
Հա —
յասաանի
Յեղկոմի
լիագօրներու
կողմէն
ւ
Գեկտեմբեր
վեցին
ստեղծուեցաւ
Ջե
֊
կան
եւ անմիշապէս
ղործի
անցաւ
:
Տա
-
շորղաբար
բաՆտաբկոլեցան
Հա
լաստանի
պետական
եւ
Հանբա
յին
առաշնակաբգ
ղէմքերր
։
Գեկտեմբեբի
վերշերր
աբձանադբու
-
թեան
ենթարկուեցան
Հայկական
բանա
-
կի
բոլոբ
սպաներ
ր եւ
70
բնտիր
ղին
ռւո–
բականներ
անմիշապէս
աքսորուեցան
Բա–
ղու
։
Տունուար
\Օին քիոլսաստան
աքսորուե
ցաւ
Գրօն
իր ղինակից
սպաներու
Հետ
։է
Տուն ուար
24։ին
քի ուս աս աան
աքս
ո րուե"–
ցան
Հայասաանի
բանակին
մնացած
1200
նռ
Հետ սպարապետ
՛Օա —
ՐԱՅ ՆԱՄԱԿ
ւ լ Ս Ս Ն Պ Ս Տ Ս ՚ Ս Կ ՍՆ ՃՇՄ Ա Ր Տ Ո ՒԹ Ե Ա Ն
սպանեբր
,
որոեց
ղարբեկեան
, ղօրավարներ
Աիլիկեան
)
Հախէէերաեան
, Գամաղեան
:
Երկրի
բոլոբ
մ՛ ասեբուն
մ էշ
,
խուղար
-
կո ւթ
ի ւնն ե բն ու
ձե
ր րա
կւս
լո ւթ
ի ւննե բ
ր
այլեւս
ս ո վո րա կան
է ին դարձած
;
ք՝ ռւչե
լի կնե բու
աքդ
օրերու
գործունէ
—
ութեան
մասին
, ւիկայութիւն
մր բռլշե
-
1
-իկ պատմաբան
ք՝որեանէ
.
« Տեղկոմբ
ձեռնարկեց
անխնայ
ել
վճ–
ռական
բռնադրաւումներոլ
, առանց
խտ—
բութ եան ել առա^ւց գասակարդային
րս —
կղրունքի
, առանց
Հաչուի
առնելու
ղիւ -
ղա ց ի ո ւթ ե ան
րնղՀանուր
տնտեսական
ղրութիւնր
եւ անոբ
Հ ոդե բանա կան
վի -
ճակր : ք*ռնաղ րաւում
ր տեւլի
կ՚ունենար
անկաղմակերպ
ձեւով , ծրաղրուած
ու
քեղափոխական
— ղասակարդա
քին
բնոյթ
չունէ
ր եւ կր կաաար ուէբ
անՀ ա րկի
ր բռ
նութիւնն
ե ր ո ւէ : Առանց
կաղմ
ակեբպուած
ու կարդապաՀ
մեքենայի,
առանց
նախ —
նական
քարողչական
պատրաստութեան
էւ
առանց
Հաչուի
առնե
լու
ե րկր
ի իւրա
յա
-
տուկ
պայմաննեբբ,
Տեղկոմր
էլարղա —
խօսք էր ուղղած
բռնաղբաւել
ելպետա—
՝,աա ո—
ՊատմոլթիւՕ Տալւօնի Աշխարհի
Հւ
բր
որ
լո յս տեսաւ
1
Հքօ՚էի ամ րան
աբղ էն
սպառած
էլարելի
է Հաչուել
: Այս
՚էէբՔէԼ
ս ե փ ա էլան ո ւթ է լն
ւլ աոնա
լով
Հայ րնթեր
-
ցուլ Հասարաէլութեան
, կր ծառա լէ
նաեւ
որպէս պատմաէլան
դէպքերու
ճչղրտու
—
թեան
աղբէւր
մ եր յեաաղա
լ
պրպտողնե–
բուն
֊էամար
:
Պատմական
ճ չմ ա բտութ եան
Համար
պէաք
էլր ղւլանք քանէ մր լուսաբանու
—
թէւններ
արձանաղբել
ալս բաց
նաւ1աէլէն
մէշ
, ուղղուած
անոնց , որոնք
Պաամւււ -
թիւ Ո Տարօնի Աշյսարհի
Հատորն
ունէն
,
որպէսղէ
ներէլալ
նամաէլր
էլտրոն
մբ Լ՛լ՜՜
լայ
եւ կղուէ Հատորէն
;
Գաւաճանոլթեամբ
որաէլուած
քանէ մր
անՀատներ
կան , որոնք դաւաճան
եղած
չեն
եւ անարգար
սլիաի
րէլալ աքս պարա—
ղան
չբղղծել
Տարօնի
պատմութեան
մէշ ;
ուակւսնի
մր տպադրական
սխալր
կրնայ
սրբագրոլիլ
որեւէ
բանիմաց
բնթերցուլի
կողմ է սակա
յն դա
լա ճան ո ւթ
ի ւն ր պէտք
է
Հերքուի
վաւերական
վկայութիւննեբով
՚.
ԱՀա
այգ գէպքեբր
.
1 — Յակոբ Սարկաւադ Տարօնացի ,—
որ մասնակից
էր
կուկունեան
իսումբի
կաղմ ակե րպութեան
,
ղաւաղ բութեամ
ր
սպաննուեցաւ
կ ո ւկ ո ւն ե ան ի
կողմնակից
փոքրիկ
խմբակի
մր կռղմէ , եւ
Տաէլոբ
Աարկալաղ
ի անուան
կցուեցաւ
դաւաճան
անունր
:
Պատմութիւն Տարօնի Աշխարհի
Հ ատո—
րին
մէշ, էշ
420,
Տօքթ.
Ալիխանեանր
անղրսւղաբձած
է այդ
խնդրին
եւ
մենք
ալ
մեր խօսքր րսած
ենք : Այսօր , դիւա
նա էլան թուղթեբու
եւ
մասնա էլիցնե
բու
յուչերոլ
վբայ
Հիմնուած
Վ՛
Վալատեանի
մ սւնրակրէլիտ
ո ւս ոլմնաս
ի ր ութ
իւն
բ ,
տպ
ուած
Հայրենիք
ամսադրի
վերշին
թիւե
-
բուն
մէշ, ամէն կասէլած
ոչ միայն
կր
փարատէ
, այլ կոլկոլնեանի
արարքբ
ոճ ֊
րաղործութիւն
կբ նկւքւտէ
փոբձառոլ
եւ
բանիմ աց Տաէլոբ
Ա ա րէլաււսղ ի Հանղէպ
,
որ
պիաի
մնայ
^այ
աղա տագր ական
չարմ
ման
ամէնէն
Հին ել ամէնէն
Հետա
քրքրական
դէմքեբէն
մէկբ
:
2
Ցրօնք ցիւղի գիւ֊զապեա Սլօն
որ
Գուրգ էնի խումբի
մ ատնիչր
կր նկատ
-
ուէբ , Մչօ բանտին
մէշ էլր տառապէր
այգ
անլուր
գր պար աութ եան Համար
-1899– *
Աակայն
Ա աՀմ անադ
ր ութեան
օրերուն
րս–
տոլդ ուեցաւ
թէ
մ ատնիչր
Աղունք
դ
իլղա–
ցի
Մ կբաիչ
Երամ եանն է ր , որ
դա գան է
ոստէկան
էր եւ մողովոլբդբ
չէր
դէտեր
այդ
պարագան
: Ալօն սբտէ ցաւէն
էլաթ
—
ուածէսՀաբ
մեռաւ
բանտէն
մէշ : Աբգա
-
բութէւնբ
եւ պատմաէլան
ճ չմ ա ր տ ռ ւթ
էւն
բ
կր պաՀանշեն
ոբ աքս
անմ
եղ
Հայու
դէմ
քբ պայծառ
մնայ
Տաբօնէ
պատմութեան
մէշ
։
3 — Ստհփան Վրդ • Չուհարեան
որ
Գա էակցութեան
Հ էն
ղործ է չնե
րէն
էբ
Մչոյ գաչտէ
Նոբչէն
ղէւղէն
մէշ,
աՏէն
սպաննուեցաւ
Գէոբղ
Զավուչէ
կարդա
-
դրռւթեամբ
:
Աաեփան
վարղապետբ
մաանէչ
եւ դաւաճան
մր չէր , բայց
գէմ
էլանւսցնել
պարէնբ
քաղաքներոլ
մէշ մաս
նաւոր մարգոցմէ
ել Հացէ պաչարր
գէւ ~
ղացինեբէ
: Անկա րգ կերպով
կբ ղբալ
-
ուէբ
եւ էլր սլե տականա ց ուէ ր ամէն
ինչ
գինուորաէլան
Հադուստներ
, աբՀեսաա
—
ւորնեբոլ
ղո
րծ իքնե
ր , , մ ասնաւո
ր ել ա -
մէն
տեսակի
բրինձի
ադօրիքնեբ,
անխբ—
աիբ
բոլոր
շբաղւսցներր,
սափրիչի
դոբ–
ծի,օնեբ,
մեղուի
փեթակներ
, ճերմաէլե —
ղէն,
Հաղոլստ
,
քաղաքացիներու
աան
կաՀ
— էլւսրասիներր,
առանց
ի
նէլատի
ունենալու
անոնղ դասակարգա
յին
ւիէճա—
կր եւա
լ ^
• • • ; (Առնուած
Ա •
Վբացեանէ
«Հա
քասաանը
ք՝ոքշելէկեան
Աուրճէ
եւ
թրքական
Աալէ Մէշեւ»
ղբքէն)
:
Շատ
աղօտ պատկեր
մր մէա
լն , Հա —
յաստանէ
խո ր՝է րգա
լնացմ ան առաշէն
եր—
կու
եւ էլէս ամէսնեբուն
;
Ատեղծուած
ալս պա լմաններուն
մէշ ,
խորՀրղայէն
վարչաձեւէն
Հանգէպ
անվս–
տա՛քութեան
եւ ատելութեան
արամա —
ղրութ էւննե
բ ր ստեդծեցէն
վտանդաւոբ
կացութէւն
մբ :
Մեր
մողովուրգբ՝
Հէասթափոլած
էր
հ) • Աուսաստանէն
եւ էր ստեղծած
վար
-
չաձեւէն
:
Երկաբաաեւ
պատե րադմնե
րէն
ստացած
էր
վէրքերր
գեռ
չսպիացած
, յոգնած
ու
մաչած,
ան անգամ
մր եւս Հարկագրր
-
ուած
եղաւ
բռունցք
ղո քց տալ
ղինք ստբ—
կաց նոո
նո
Ր Բ
ռ1ւալ ո րին
:
փետրուար
18/՛
րմ բոստացումր
այլեւս
անխուսափելի
էր %
ք)չ մէկ արտաքին
ում
դեր
չունեցաւ
բոլչեւիկեան
ոճբա
յին
րոնատ
ի
բութեան
դէմ
մեր մողովոլրղի
այդ Հոյակապ
(^ղ–
վղումին
մէշ :
Որեւէ քննադատութիւն
չի էլրնար
մեղա—
գրել րմրոստացող
Հա լութիւնբ
: Եւ նր -
սեմաղնել
Փետրուար
18/՛
ամբողշ
աբժէ
-
քբ , «իբրեւ
ամբողշ
ժողովուրղի
մր ա —
մեՀի
խո յանքր
բա
ր բա
ր ո սա էլան եւ եղ -
րա (րւսէէոլան բռնակալութեան
դէմ :
« Փետրուար
\^ր ուղենիչ
մրն էր աղա–
տաղ րաէլան պատմ ութեան
մ էշ : Փոթոր
իէլ
մր,
որ էլապացուղանէ
թէ
կաբելի
չէ
լաւիաենապէս
լուծի
տակ
պաՀել
-
ոեւէ
Ժողովուրգ
, նե
բ քին
կամ արտաքին
գա —
ւերով»
: («&•»
«Յառաշ»
1956,
Փետր
-
ուար
18) •
Ա– ՏԷՐ
ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
էր
Գէորղի
յախուռն
դռբծունէութեան.Հ^
.
Անոր
սպաննոլթիւնբ
ա յս
անՀ ա ս կա ց ռ -
ւլոլթենէն
առաշացալ
-.
Տեւլափոխոլթեան
պայմաննեբբ,
այն
0—
բերուն,
դաժան
էին, բայց
պատմութիւնր
այսօբ
մւստնիչի արատը
կբ սբբէ
Աաեփան
վարղապետի
ճակատէն
;
4
Րերդակցի Ռէս Րարսեղր
իսկապէս
դաւաճան
մր եւ մատնիչ
մրն էր /,ւ անոբ
ցուցմունքաի
1899^^
^ լ " յ բանար
էե^ —
ուած
էին Տարօնի
լաւաղո
յն ղալաէլներբ
է
1899^
՚էե
րշե
րբ
աՀա բեկռւեցաւ
մ ատնի
-
չր։
Այսպէս
է վէլայութիլնր
Գէոբգ
Զա–
վուչին
, Ո՚ուրէնին
եւ «Գրօչակ»ին
:
Նո
յն թուա էլան ին Խասգիւղի
մէշ , ներ
քին
Հա էլառա
1լո րդոլթ
իւննե
բ ո լ պատձա —
չով սպաննուեցաւ
Խասզիւղի
քիէս Ոաբ–
սեղբ։
Խասգիլղի
ք^արսեդր պաՀւտււնռղա
-
կան մաբդ
մ լ ^ էբ՝
Բ՛" 13 երբեք
մատնիչ
եւ դաւաճան
: Անուններու
այս չփոթոլ
-
թեան պատճառով
, անոր
անունր
երբեմն
չփոթուած
է րերդակցի
Ոարսեղին
ՀետՀ
Արձանագրելով
այս պարագան
,
յ " յ "
ունինք
թէ վեբշ տուած
կ՝ԲԱանք
եղած
չփոթոլթեան
յ
Այս
ճչգումներր
յանձնելով
Պատմու -
թ ի ւ ն Տարօնի Աշյսարհի
րնթերցողներուն
ոլչադբութեան
,
մամուլով
յանձնած
կ՛՛րլլանք
ամ բողշ Հա յ ժողովուրդի
նէլա -
աոգութեան
:
Կ–
ԱԱԱՈՒՆԻ
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ
ԳՈՐԳՒ
ՀԱՏ ՎԱՐՊԵՏ
ՄԸ
Պուքրէ չի ԱբՀեսաալորնեբռլ
Համ
ա -
ղործակցական
Միութեան
տարեկան
մ բր–
ցումր տեդի
ունեցած
է միութեան
կեգ
-
բոնատեգիին
մէշ, ուր դեղեցկօրէն
դա
-
սաւոբուած
էին ռոլմանական
մոգովրդա—
էլան արուեսանեբու
նմոյ^եբր
: Ցուցա
-
գրուած
էին նուրբ
Հիւսուածքներ
, կա չե–
դ ործա կան
ա րտադր
ութիւննե
ր , գե ղա բ–
ռւեսաական
ղործե
ր , արեւելեան
Հան -
ւլռւցաւոր
յդոբդեբ
փարթամ
դոյներու
Հմա
յիչ
նե
ր դա
չնա
կո ւթ ե ամ բ ,
բերուած
ղանաղան
քաղաքներէ
;
Բննիչ
քանձնախում
բբ , 1լաղմոլած
14
մասնաղէտներէ
, ներկայացուած
արե
-
ւելեան
ղորդեբու
բաղդատական
բոլոբ
եղրերբ նկատի
ունենալով,
առաշին
մ
բր—
ց անակի
արժանի
ղաած
է Հբանտ Ապա–
ճեանի
քլողմէ ներկայացուած
եւ իր ցուց–
մ ունքնե րով
ռւ Հսէլողո ւթեամ
բ
Հ իւս
ուած
ղորղը:
Հբանտ Ապաճեան
արեւելեան
Հանղոլ
-
ցալոր
գորղ եր ու Ո՚ում անիո
յ
մ եծաղո
յն
վարպետներէն
մէէլն
է . մասնագէտ
է
դոյներու
ներդա^ակման
նուրբ արուես
-
աին
: Ներկայիս
էլր վարէ
Պուքրէչի
«Ա -
թա
Փ ո փ ո ւլա
ր ր»
Համ
ագռ
րծակցական
Մ իութեան
արեւե լեան Հանդուցաւոր
դոբ–
ղեբոլ
ճ իւղին
մ ասնա դէտ
վերակացուի
պատասխանատու
պաչաօնը
:
«ՏԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(124)
ա
«Հճ
էՀճ
ԼԶ–
ԽՈՐՀՐՌԱ,ԻՈՐ ԱՐԵՂԱ՚Օ
Հետաքրքրութիւնս
ստիպեց
ստուղել՝
արդեօք
ւս՚՚յր մարգ էր
լոգացողր
,
թէ
էլին : // տածում
էի՝ մի ղուցէ
նո քն
ինիքն
Ա ռնան
լէնէ ր , որ ինձ դ իտմ ամ բ տէ՛ սու -
թիւ՚էւ նչանակեց
աբէււր
մ՚անելուց
յէւսւոյ,
որսլէս
ղի ինքր վեբշացրած
լինի իր լո -
ղանա
լբ
Ես
սէլսեցի
էեռուից
նա յել դէպի
քա
-
րանձալի
նե բսլ՛ •
մ անուէլ
մարղիկ
ա յս
-
ււլիւ։ ի ան ււլա ա էլ։։ւ ռ
Հ ետաքրքր։։ւթ
իւննե
բ
չա։։։
ոէնԼն։
Տ՚սնէլարծ
շլ՛ի մաէլէւ րե ւո քթ
ից
ւլուրս
րարձբացաւ
մի ։լեգեցիէլ
մաբմին։
Հրո։ չա լ ի
մ ի մարմ
ին է բ նա : Գքի՚՚ի
ար
-
ձա1լ։ււ ած
ւլիսաէլներր
սքօւլել
է ին
գեռ
նոբ
ւլարղ ացած
էլոլրծքր
: Նա ե րե խա
յա
-
էլան անմեւլ
ղուարճու
թեամ
բ
թ"
թ՛ւում
ք ր , ի/ա։լ էր ա՚է։է։ւմ աւաւլանի
՛ո լի ք^՚ե
րի
,եա : Ավւէէւի ։իէ^րշին ճառաւլայթներն
րն -
/լած էին նրա
դէմքի
վբայ։
Որքան
Հբա–
պուրիչ
էր շրի մանբիկ
/լաթիլներուէ
ցուը–
ուած
այն կուսական
ղէմքր։
Ոայց նա ե—
րեսբ
չռւռ տուեց , կա բծես , չէր ցանկա
-
նում , որ արեգակն
իբ լուսե։լէն
չբթունք–
նեբով
չօչափէբ
նրա
անմեղ
էլուրծքբՀ
Նո
յն
ժամ
ուն
նա երեւցրուց
մ ի լիքն
եւ
Հրաչալի
թիկունք
:
Գա մի րոպէական
ե րեւո
յթ է բ : Ա ար -
մինբ
կր/լին ան~էետացաւ
շրի
մակեբեւոյ—
թէ
էոա/լ :
Աքէ։ պէս
ե րեւում
են
« Հ
բեղէն
կուսան
-
քբ»
Վանայ
ծով։։ւկէ
մէշէց
, ալսպէս
Հբ—
րապո լրում
են նբան^ պատան
էնե
րէն
, ո–
րոնք լէ
ս է բաՀ արա կան
ցնորքնե բոէի է -
րանց
էլցում են ալէքնեբէ
մէշ, ել
շրայէն
աղշէէլներր
յավւչաաէլում
, աանում
են է–
բանղ
որսէն
դէ։ղէ ծովաէլէ
ան։էոլն։էր
,
եւ այնտեղ
իրանց
րիլրեւլային
պալատ —
ներում
ղռւարէէւսցնում
են նրան
• . . :
Ջր՛" յին
յա ւե
րժ ա՛է ա ր ս ր կբկին
յա
յտ
-
նուեցաւ։
Աք" ան/լամ
նա Հանղիստ
էր՛
։։՚յս անգամ
նա չէր թռչէլոտում
աքս
կոդմ
եւ աքն էլողմ : Նա
էլիսուի չավւ նստած
շրի
մէշ,
սանղրոլմ
էր իր երէլայն
։լիսաէլ1ւե —
րր
:
Նա
ինքն
էր ,
Աօնան
էբ : Ես ։էա -
՚ւ՚՚ւց
ճանաչում
էի ա լն խա րտեա
չ
մե
տաքսանման
։լիսաէլնԼբր,
ինձ ծանօթ
էբ
ա յն
Հ րե չտակա
յին
կե րպա բանքր
, որ իր
մերկութեան
մէշ աւելի
սքան
չե
լի էր Հ
Նոյն
միշոցին
ինձ տիբեց
մ՛ի
ղէէաց —
մունք,
դա
նմանում
էր այն
սաբսւսէէելէ
գգացմունքէն
, ոբ տանշում
է մէ
եղեռնա–
ւլործէն
, որբ մեղանչել
էր մէ
որեւէցէ
սրբութէէան
դէմ :
Զ՛"ր
Հ "ւրելէ
է խւլճի
խայթն
, երբ
նա
սկսում
է ծաէլոտել
մի սիրտ,
որ ղեռ ոչ
բոլոբոէիէւն
էլորոլսել
է ր իր կենսական
ղօ–
բութիւնբ
. . • : « Ե"
ս ի բո
ւմ էի այս ան —
մ եղ ա ւլա
ւնե ա կէն
. . • մ տածում
էի ես
, -
բա
լց
Մ աբօն , էլիսավա
յրենի
Մ արօն
խլեց
էէէ
քն
սիրտր,
ոբ պաականում
էր
Աօնա -
յին
...»:
Ւմ
մ տած
ութ
իւննե
րր րնգՀատեց
մ ի
մարւլ , որ ձոբի
միշաի գալուէ, ինձ երե —
լաց , թէ
ոլւլիղ
դիմում
էր դէպի
քւսրան–
ձալբ : Ն՛" ՚՚աքից
ցղլուխ
Հաղած
ունէր
սեւ
ղէլէէՍտ
էլոչա մտէլէ
չ՚"էեբից
: Նրա բո—
լոր
էլերէղւոբէսնքից
յէսյանի
էբ , թէ
ւսնա–
պաաակէոն
աբեղայ
ււլէտք է լինի։
Նա
լ ^ –
թէսնում
էր Հանդարէո
ել
Հաստատուն
քէէ1
քլէ
՚բո՚ի
, եւ մեղմ
ձա լնուի եէլէէւնաէլնե -
բուէ մի ախուր
մեւլեւլ
ի
Ես էսկոյե վաղեցէ դէպէ
նբա
էլո ւլմ ր եւ
էէէոա^ր էլարէէէյէ , ասելուի .
ՀէէՈուէւլ
ւսնցէք,
չմօտենաք
քարան—
ձաւէն
, այնտեղ
լողանւււմ
է մէ
օրէոբդ,
ռր էմ աղղականն
է :
Ե"
՚ւէ"/է
այ"
էլէււլմն եմ ւլնոլմ , պա—
էՈէէէսէէէսնէ,
ց աբե էլան , ցոյց տալէւվ ծովա–
էլր,
եւ մէ քննողաէլան
Հայեացք
ձդելով
էմ
երէէսէն , անցաւ
:
Բ՚սյց
է՞՛նչ
էւորՀրղաէլան
մարղ
էր ղա •
էաս մտածում
էէ՛ անտարաէլո
յս
նո
յն
լեռ
ներէ
մէշ առանձնացած
ճգնաւորներէց
մէէլբ պէտք
է լէնէր : Երբ աւելէ
Հեռա
-
ցաւ,
նա փոխեց երդէ եղանակբ,
այժմ
նրա
ձայնբ
է"ելէ^
էր լէնում
աւելէ
բար–
ձբբ
Հնչէւններով
: Ե" Բ" է" Բ՚՚ՎԷ՛^՛ ղա րմ ա -
ցաք. այն մէ Հողեւոբ
մեգեգէ
չէր , այն
պէսէ
եբւլեբ
մէայն
էլաբելէ
է
լ " ե լ
Արա —
բէայէ
գա չտ ե ր ո ւմ
, երբ բէդոլէնր
մ էա
յ–
նէսկ էսնցնոլմ
է անասլատէ
մէշով
:
Նո
քն մէշոցում
էնձ ղարմացբռւց
մէ այլ
երեւո
յթ
եւս
. ես տեսա
լ , որ
կախարդ
Աուսանբ
էբ փոքրէկ
վՀուկ
բնէլերէ
Հետ
դուրս
վ աղեց
էն
թ վ՛եր է
մ էշէց
ել
մ իւս
ցան
էսբեգալէ
Հետ։
Աբեղան
ղրկեց
Հէւբբիէն
,
Հւոմ բուբեղ
, եւ ապա
մ էաս
էն
անՀետացան
րլոլրների
յետքոլմ
;
Ւ՞նչ
ղէսդւոնիք
էր ա
քղ • ի՞նչ գործ
ու
նէր
աբեէլան
/լախարգ
պառաւի
Հետ
Օր —
ուան
մի ալնպիսի
տւսբաժսէմ
պաՀուն
Տ
Նրա
եբւլն անդամ , որպէ էէ ես Հասէլաղա
լ ,
իր
իէորՀ րղա
էլան Հ1։չիլնների
մէշ
ունէր
մ ի ծածուէլ
ն չան
ւէւ էլո
լ թ ի ւն ,
ռր
դուրս
էլանչեց
էլաիէաբղին
իբ թագստեան
տե
-
՛լից ՝ Եւ
է՞նչ
լեղոլէ
երղ էր
՚ռյն
:
Այս
մտածոլթէլններն
էնձ այն ասաէ
-
ճան ղբաղեցրել
էէն, ռր ես ամենեւէն
չէէ
նէլաաել,
թէ արեւր
ւէաղու
մայր
էր
մւոել
ել ձորէ մէշ մութր
բալաէլանէն
թո՚նձրա–
ցել
էր , իսէլ Աօնան Հագնուած
, դուրս
էբ
եէլել քարանձաւից
:
ՐԱՖՖԻ
(Շար •)
