՛ՆԵՐՍԷՍ ԿԻՒԼՊԷՆԿԵԱ՛ՆԻ ԿՏԱԿԸ
€Թա,մ,թ
•ՆոյեՄթեր 26ի թ-իլով կը հը.
րաւոայւակէ հհտհւհալ
մանրամասնու -
թիւննհրր ողբ. Արսէս
ԿիլլպԼնկհանի
կտակին հրապարակման աԹթիլ:
Նէրսէո
ԿիսլպէՆկԼան
(ՀաՆդուցես.լ
Գաչռւսա
Կիւչսքէնկէանի
զարմիկը)
որ
մեոալ
ռնցեալ
աարի
2Հ
Մ՚ոքիոին
,
248-859
"՚նդլ.
ոսկիի
կալոլահ
եւ
848428
ա՚եզլ.
հնչուն
ոսկիի
Հարսաութիւն
մր
կեց։
Անզլիա
կը բնակէր։
Ան իր քաբ
-
«ոլզաբոլՀիին՝
Տիկին
Տ է յզի
Մաքքելբրի
ձզեց
15
Հազար
անզ լիական
ոսկի
եւ կա
֊
բասինեբ
Հազար
անզ լ. ոսկի ձգեց
իր
զոբեակա–
աարին՝
Լեւոն
թ֊իլրասլեանի
, Հինգ
Հա
-
րիւ֊ր
ոսկի
իր իքոՀարարուՀիին
,
250
" " –
ԿԻ էր
զ Ր ՚ " զ ր ի ն , Հարիւր
իր սպասուՀիին
,
Հինդ Հադար
անդլ. ոսկի
Պոլսոյ
Ա.
Փ՛
Հիւանդանոցին
ել երեք
Հազար
թբք •
ոսկի
կբ կաակէ
Բ .ճաոագա յթնե
րոլ
դոբ–
^ԻքԼ՛ մր չի յութեան
, երկու
Հաղար
անգլ.
"սկԼւ Գաար
զիլղի
Ա . թ՚ազաւոբ
եկեղե
-
ցիին,
2500
անզլ.
ոսկի
իր
զարմուՀիին՝
Ա՛ե լինէ քհէիղեանի
եւ մնացեալր
իր ազ
-
քրկան
Վերմինի
:
կաակարարր
խնդրաձ–
է որ իր
Հայերէն
թղթակցոլթիւեր
եւ թոււլթերբ
փճացնեն
աոանց
կարդալու
:
X
ՊԱՐՈ՛Ն 5 ԱՌ ՀԱՐԻԻՐ ԵԻ
« ԻՆԿԱԾ ԱՂՋԻԿՆԵՐԸ »
Նիուղ
Օֆ ՏՀր քքւոբա^
Նոյէմքեր 24ի
թիլին մ է յ կը գրէ
Հանղուցեալ
9 ՝
€ Հինգ
առ
Հաբիւր^ր
Ա^զչի"յ
աղջիկներուն
փրկութեան
ա
֊
ոիթ
մր կ՝րնհայէ
: Այո նսլաաակին
Հա
-
մար
Լոնաոնի
ոսա իկանութ
իւնր
սաացահ՜
է քսան
Հազար
անգլիա
կան
ոսկի՝
Գա
-
լուսա
կիւլսլէնկԼան
Հիմնա բ կութենէն
:
կիւլպէնկեանի
կէոակին
Համաձայն
,
աա րե կան
չորս
միլիոն
անգլիական
պիաի
հախսոլի
ա լնպիսի
րանե ր Ո ւ , զոբս
հե —
րու կ կիւլւղէնկեան
կբ սիրէր
րնել կեան
-
քի
՛քէէ -
վ Հինղ
առ
Հաբիւբ»ի
Հաճոյքներէն
մէ–
կրն
է ր փողոցի
ա դքի 1^ե բ բ իչթանոլՀ
ի -
ներու
ւիերաոհել
:
^Աե
այս ազքիկներր
կբ ղաաէբ
Փաբիղէն
կամ
ալլ եւրոպական
մ ա յրաքաղաքնե
րէն
:
Անոնցմէ
չաաերբ
աղաոա
եւ ցնցոաինե
~՝
րով
հահկուահ–
էին, բպյց
բոլորն
ալ
ղ ե–
ՎԿԻԿ
••
՚– Կիւլպէնկեան
կր
յղկէր
զանոնք,
կր
զարգացնէր
եւ օր մըն ալ այգ
պարիկնե–
րէն
մէկուն
Հեա
կ՝ երեւէր
ամենաճոխ
ճաչարաննեբոլ
կամ
Հիլրանոցնեբու
մէք :
•%Հայ
«Հինգ
առ
Հաբիւր^ր
երեք
Հաբիւր
միլիոն
անղչիական
ոսկի
ձղեց,
երբ մե -
ռաւ
երկու աարի առաք
։
։;,՛՛՛–
ֆ Լոնարնի
ոսաիկանութեան
սլեար
եւ
Ր՛նղՀանուր
քարաոլղարր
յայանեցին
թէ
այս քսան
Հազար
անղլ. նռւէրով
անչա
֊
փաՀաս
ոճրաղորհ
աղքիկներռլ
Համար
սէուն
մր պիաի Հասաատեն
Անղլիոյ
մէք։
ձ
1Լ
6
1 1) § 1
ԱՆՈԻէԱԻԱՆ
ՏկՐ
֊
%ԵՒքռԳԵԱՆ
՚ ՜-^Հայասաանի
մէք յիչաաա կուե ցաւ
Հ"՚յ
երամչաութեան
անխոնք
ղ"Ր^իչ՝
Անու
-
շաւան
Տէր
Ղ.եւոնդեանի
հննղեան
՚էՕամ
-
եակբ
^նահ
էր
Թք՚ֆլի"
եւ ւաւաբսէահ
աեղ
-
լոյն
միշնակարղ
վարմարանն
ու
երա —
մչաական
ղպրռց ր ։ \ ^ \ ^ ի ն վկա
յուահ
է
Պետեբսպոլրկի
ի բ ա ւա րանա կան
Համ ա
-
լսարանէն
ե ւ երամ չաան ոց էն
:
ԱյնուՀեաեւ
, աչիւաաահ
է
Թիֆլիսի
1
Երեւանի
եւ Պաքուի
մէք։
՚քյերկայիս
Երե
ւանի
«կռմիսէաս»
երամչաանոցի
վարիչ
-
ներէն
է :
Աանկավարժական
կարդ
մր
ղ
որհերէ
ղատ
, անոր
Հտմանուաղներր
մեհապէս
նպտսաահ
են Հայկական
երամչտութեան
,
ք^եչպէս՝
Վահագնի ծնունդը (1922), Ադ–
րամար (1923) , Ուսումնասիըութիւններ
Շիրակէն (1917)
եւայլն։
Ա. Տէր Ղե -
ւոնգեան
ղբահ
է նաեւ «ԱնաՀիտ»
պալէն
ել մանկական
օփերա
մ ր՝ «Աբեւու
ճա
-
ռադայթներունւ
աակ
» ;
Ա՛նի նաեւ
Համ տնո
լաղ ա լին բաղմ
աթիւ
այլ
դորհե ր :
9՝ՐԱԼՈՀ
ԿԸ
ՎԵՐ0ՏԱՆԱ8
ԻՐ ՆԱԽԿԻՆ
ԱՆԼ1ՒՆԸ
Լ՛՛՛՛րր
կուզայ
Խ՛
Միութենէն
: Հարա
ւային
Մւրալի
քաղաքներէն
մէկր,
Զքա–
լռվ , պիտի վերստանա
յ իր նախկին
ա —
^"՚-նր՝
Օրէնպուբկ
: «Ջքալռվի
չրքտնֆն
ալ պիտի վերամ կրտուի՝
ՀՕրէնպուրկի
շրք՚"ն»
: Տեղական
իչխտնութիւննձրր
կր
յայանեն
թէ այս որոչումր
տուահ
են Հ ձ –
տեւելով
է. Աիութեան
Գեբագոյն
Խոբ
-
Հ ուրգի
Ա եպտ
.
11
նիսաի
որո չմ ասն :
Այո
վե րտմ կրսւոլթիւնր
տաաաբփրինակ
կր
թուի,
ոբովՀետեւ
Զքալով
խորՀբղային
օդանաւորդութեան
ամէնէն
մեհ Հերոս
-
ներէն
մէկն
էր , որ արկահի
մր զոՀ
գբ–
նաց
1938
Գեկաեմբերին
: Զքալովն
էր , որ
1937
Ցունիս
ւՏին
Բայսոլկովի
ու
Րե ~
լիակովի
Հետ , առաքին
տնզամ
Րլլ՛"Լ՛՛՛Լ
առանց
էքքի
8700
քմ . կարեց
64
մամէն՝
Մ ոսկուան
ուղիդ
գհով
կտպելով
՛Լան
-
քուվյլրի
(Մ • ՆաՀանղներ)
: Երր
աբկա^
հով մեռաւ,
ոչ միայն
ազղային
յուղար–
կաւորութիւն
կազմակերպեցին
իրեն
Հա -
մար , այլ նաեւ
խորՀրղային
վարչակար
գին
ամէնէն
մեհ անձնաւո րութեանց
վե
-
րապաՀուահ
պատիւի
մր
տրմանացռլցին
աճիէններր
տեղաւորեցին
կրեմ լինի
պատերէն
մէկուն
մէք, կարմիր
Հրապա
-
րակի
Լենինի
մաՀաբձանին
ետին։
Զքալով
քաղաքի
անոլանափո
իսումը
խնչո՛^վ բացատրել
ուրեմն
• արղեօք
յեա
մաՀու
վարկաբեկո՛՛՛ւմ
է եւլահը,
թէ
պարղ
թիւրիմացութիէն
, ոբովՀետեւ
Գե —
ր ու
է
լ ւ։յն ԽորՀուբղի
Ա եպտ
- 11^
նիստին
որոչումբ
ի նկաաի
ունէր ապրող
անձնա–
ւորութիլննե
բու
անուններով
կոչուող
քսւղաքներն
ռւ ՛Հանրային
Հաստաաու
-
թիւննեբր
;
Թ Ր ք 11 Պ Ա 8 (I Ի 11
ՏՆՏԵԱԱԿԱՆ
ՏԱԳՆԱՊ
ԵԻ
Ա%ՈԻԹԻԻՆ
Անցեալ
չաբտթ
, թուբքիոյ
մէք բագ
֊
մաթիլ
նիւթերու
դ ինեբբ
20 - 50
առ
Հա
րիւր
Համեմատութեամբ
յաւելում
կրէ
֊
ցին։ Անփոփոխ
մնացահ
են գինիին,
դա–
րեքուբին
եւ կարդ
մր այլ
րմպելիներու
ղիներր
: Այս սղութեան
պաաճառով
տա—
րեկան
Հարիւր
միլիոն
ոսկիի
յաւելեալ
ե֊
կամուա
մբ պիտի
ապաՀովոլի
պեաոլ
-
թեան
:
Մինչ
այդ,
անզտանելի
ղարձահ՜
էր
փա
յար
՚ • • նկատելով
որ
Հ ետդՀ եաէ
կբ
սաստկանայ
ձմեռր,
չաՀաղրղռուող
իչ -
խան
ութ
իւններր
ստիպոլահ
են լուրք
մ ի–
քո ցնե ր ձեռք առնե
լ
դ իմ աղ բաւելու
Հա–
մ ար վառելանիւթի
Հաւանական
չ զ "
յ՚"–~
թիւնր
:
Ա լսուՀաաեւ
, փայաերր
պիաի
ղ
բուին
քաղաքապեաութեանց
Հսկողութեան
նեբ–
քեւ
եւ վաճառումր
պիաի
ՐԱա
լ րամնե
-
աոմ սե բու
մ ի ք ՚ ՚ ց " վ
՚ Հակառակ
այս
մ ի–
քոյին
, կր Հաղոբգուի
թէ
Հազիւ
քանի
մբ
չարթուան
փա քաի պաչաբ
կա
յ :
ի չխա
-
նութիւններր
չաբմմ ան պիաի
անցնին
դիւղեբէն
փայտ
ապաՀովելոլ
Համար
։
Տաղնապր
հայր աուահ
է մասնաւորա
-
րար
Պոլսոյ
մէք
ւ
^
Պոլսոյ
կուսակալոլթիւնբ
նկաաահ
է, որ մամանակէ
մր ի վեր
իր
սաՀման–
ներէ ն դուրս
կբ
Հ անո ւէին
ա յն
նիւթերն
ու էսպրանքներբ
, որոնց
ղիներր
որոչուահ՜
էին
քաղաքապետութեան
կողմ է :
Պաչաօնական
Հրամանագիրռվ^
մբ աբ —
գիլուահ
է նման ապրանքներու
փոխա
-
գբութիւնբ՝
դէպի
այլ չրքաննէբ
: Ան
-
սաստողներբ
պիտի պատմուին
Ազդ –ՊաՀ–
պանութեան
օրէնքի
աբամագրռւթիւննև
-
բուն
ՀամաՀայն
ւ
I ™ ™
Տ Ս ՚ ե է Ր Գ ԱԻւ ւ Ո - է ՚ ե
ԳՐԱԿԱՆ ԵՐԵԿՈՅ
ՏԽՐՈԻՆԻ
Ընկեր
Լեւոն
Ներսէսեան,
ոբ ամիսներէ
ի վեր
Հիւանդանոց
կբ
գա
նուէր
, մ եռահ
է Յէիլատելֆիո
յ
մ էք
( Մ ի–
ացեալ
ՆաՀանղներ)
: Ունեցահ
է
բեղուն
գորհ ունէ ութ
իւն
մբ. երկար
տարիներ
վ ա բահ
է ուսուցչական
պա չաօն՝
Խար
-
րերղի
մէք : Ալարտահ
էր Պոլոոյ
իրաւա–
բանական
վարմա րանր : Ատեն
մրն
ալ
խմ բադ իբ եղահ
է «Հա
յ բեն իք՜» օբաթեր
-
թին
:
Հ. 0. ՄԻ
Ուոթրրթաոլբնի
(Ամերի
-
կա
) մասնաճիւղին
վր՛"յ
ալելցահ
են
տասնրմէկ
նոր անդամուՀիներ
:
Հ8՚
ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ
օրուան
աօ–
նակատարռւթիւնբ
տեզի
ունեցահ
է Լռ —
րէնսի
մէք (Միացեալ
ՆաՀանղներ)
, խօ -
սահ
է րնկեր
Գ • Մ խիթարեան
:•
Շաբաթ
մը
՚իերք,
նոյն
չրքանին
մէք տասբ
տղաք
ու
աղք իկնե բ անղամ աղրռւահ
են
Հ՛" յ
Երիա՛
Գաչնակցութեան
, մեհ՜ խանդավա–
ռութիւն
սաեղհելով
չրքանին
մէք
:
ՄԱՐԱԷՑԼ,
(Յաււայ)
ԳոՀ ունա կու
-
թեամր
կ՝ողքունենք
ամէն
երեւոյթ
ու
ձեոնարկ՝
որ կոչուահ
է հառա
յել
^՚"յ
մ չակո
յթի
ա րմ էքնե
բու
ղնաՀաաման
ու
հանօթացմ
ան
յ
Ու երբ ձեռնարկը
կուգայ
երիաասաբգ–
ներէ,
մեր
զ ոՀ ոլնակութիլնբ
կ՝ րլլայ
ու մ–
րողչական
:
Անցեալ
երկուչաբթի
, Գեկաեմրեր
9 »
երեկոյեան
մամր
^ին Պոմոնի
Աղղ. սբա
Հին
մէք, Հովանաւոբոլթեամբ
«Համաղ
-
Ղ ՚ " յ ի ն » ի
ու
կա դմ ակե րպո ւթեամ բ
Նոբ
Աերունդի
տեղւոյն
մասնաճիւղին
,
տեղի
ունեցաւ
ղրական
երեկոյ
մբ,
նուիրուահ
տարարախա
Եղիչէ
Զարենցի
կեանքին
ու
գոբհին
, իր հննղեան
^Օամեակին
առթիւ։
Օրուան
նախագաՀր՝
Պ • Տ •
Անղրէաս–
եան , պաբղ
ու յսաակ
մքեբով
բնորոչեց
բանաստե
ղհոլթեան
էութիւնր
իրաւ
բանա
ս ա ե ղհ ո ւթ ի լն ր՝ նկար
մ լ ^
է
որ
1լ ա բտա
յա յաուի
ու երամ չտութիւն
մր
որ կր խօսի :
Ն"ր
Ա ե րնղա կան
Օր ՛Մ՛
Ւ չխանեան
,
իւբա յաաուկ
չոլնչռվ
արտասանեց
եղե —
բարախա
քերթողին
« Ուղերձ
մեր Հան
-
ճարեղ
վարպետներին
»բ :
ՑովՀ • Տէր
Վաբղանեան
, նոյնպէս
Ն"Ր
Ա ե րնղ ական
յատուկ
չե չաով
արտասանեց
րանասաեզհին
կողմէ
այնքան
ճիչգ
կեր —
պով
րմրռնոլահ
ու եզակի
գեղեցկու
-
թեամբ արաա
յա յաուահ
մեր
մողովուրղի
պատմ ութեան
էութիւնը
ներկա
յացնոգ
Հ էլի կը աեսնես»ր
։
« Ես իմ սւնուչ»ի
ունկնգբսլթենէն
եաք
սկաւառակի
վրայ
լէբուան
բանախօ–
սր՝ գրասղէա
Կ ՚ Փօլաաեան
աւելի
ք*"^
մ էկ
մամ
տեւող
իբ
րանա խօսութեամ
բ
ներկա յացուց
«Նա յիբեան
երկբի
մ եհ
պո–
էտ»բ
Եղիչէ
Զարենցր
, որպէս՝
անձ
,
Հոգի
ռ լ գրագէա
;
Կբ խուսափ
ինք
ներկայացնելէ
Հ ոգե
շաՀ
բանախօսութեան
մ ինչեւ
իսկ
Հ իմնա
կան
մաքերր.
քանի
ոբ «Ցառաք»ի
լ^թերցող
—
ներր
հանօթ
են արգէն
բանաստեղհ
ին
կեանքին
ու ղորհին
:
Եզերաբախտ
րերթողր
, որ
18
աարեկան
էր երբ
«Տանթէական աո.ասպհլ»ո<Հ
Հ՛"յ
ղբականութեան
անդաստանէն
նեբս
իր
ամուր աբմատնեբբ
կբ նետէր
, յետադա
-
յին «էպիկական
լոլսաբաց»ով
ու մանա
-
ւանղ
«Գիրք
ՃանապարՀի»ով
,
դարձաւ
միքադդային
չավւանիչով
մամանակի
մե -
հաղռյն
րանա
ս տ ե ւլհ ր կամ
«Նա յիբցի
մի
Հոկա
յ սլոէտ»ր
ինչպէս
կբ սիրէր
բնո
րո
չել
իր անձն
ու գորհը
ինքր,
բանաս
-
աեդհր
:
ՇաՀեկան
երեկոյթ
մբ, որ կրէ^ոլեցաւ
,
անցեալ
չոբեքչաբթի
, Գեկաեմբեր
11 ,
Աէն
Լուի
մէք։
ժ–
Մ՛
ե Ո - Ի Շ Է Ջ Ա Ր Ե Ն Ց
ԱՀա
եւ վ^անբ .
Երկու ընկերով ներս մտանք այգին
Եւ^տեսանք մեր ոէմ - յսազոոհ ^/՚ի ծով
,(ԾՆՆՈ–ԵԱՆ 60ԱՄԵԱԿԻՆ ԱՌԻԹՈՎԸ
^^Ըսի
թէ Զարենցր
րնոբոչոդ
երեք
մեհ
ղորհերէն
տռաքինր
«Տանթէական
առաս–
պեթն
էր ։ Գրուահ
է
1915
֊
1աին
: Ու
րեմն
տասնբութէւ
տարեկանին
, երբ
կա
մաւ ոոաետն
եւումքւերու
մէք
կր
կռուէր
1աւորական
իսու րերու
է
կբ
գւ
ան :
.Գրուահ
է պարզ լեղուով
ել պարղ
չա
՚իո՚ք
1
յանղաւոր
, իւրաքանչիւր
տունր
«Աենք նտմրայ ընկանք աոաւօտ տեգին՛
կաս|ոյտ եըկնքի իյորուրեամը արրած :
իւ՚արմ , թեթե ւ էր մեր նամբոըդի հոգին՛
Աւըախ էինք մենք եւ սիըտը - բագ
:
կյսնչում էը , կանչում նամբան անմեկին՝
լոըապտոյտ մեր աոաջ փոուած .:
Հա յ բանակի
կո իւներն
են , լեռնէ
լեռ ,
զաշտէ ղաշտ,
մինչեւ
Վան։
կան
քստմնե
լի տե սա րաննե րու նկարադ
բու թիւններ
,
ւսւԼրակուտհ
՚ ք ի ՚ ֊ դ ե ր ,
դիակներ
Իբի1|նամու տին մենք մի գիւգ մտանք :
Անուն,էր;ւքի«^(է., իսկ ինքը չկաբ :
Եըբ տունկերի մէջ • - • տեսանք մի դիակ:
1օեւ|դամահ արուած՛ ընկած էր մի ծեր:
Ընկած էր արնոտ խադողների տակ՝
Նրանց ստուերին րնկեր էր դարձել • • •
Ու ջոուել էին ւսչքերն այլանդակ՛
Իրենց մէջ պահած՛ անանուն հարցեր :
1918^5՛ ,
քսանրմէկաւմեայ
քերթողր
կր
ղրէ
«Ամբոխներր
խելաղարուահ
»բ :
^
Աեհ
Զ՚՚՚րենցր
ամ րուլ քութեամ
բ Հոն է ,
իր դ ի լցաւլնե
րւլ ական
չունչով
, իր լա
յնա–
տւսրահ
թոիչք"՚Լ
է
«Հեոո՜ւ, ւքօտիկ
ընկերներին , — աշ -
իյարհներին , արեւնեբին , հրանման հո–
գիներին :
Րոլո՛ր նրանց , ում ռր հոգին վաոում է
վաո,—
Րոլո՜ր նրանց հոգիներին արեւավաո :—
կեանքի՜ .մահի՜ այս ամեհի ադջամուդ–
ջում՛
Ոդջակիգուէւդ հոգիներին — ուլջո՜յն , ոդ–
ջո՜յն։
ԱՀա
ել ՀԽելա դարուահ–
ամբոխններրՖ
,
սւՀսւ նաեւ
այն նոբ՛, Հղօր չունչբ
, որ
Ջա
րենցր
կր բերէ
Հայ քերթողութեան
•
Գիշերի դ էմ - գիշեր է մութ իյս^ւարա -
մած նբանց հոգին ,
Որ կարօտով մի կրակոտ սպասում է ա -
ոաւօտին
Ն
Խաւար է մեծ սիրտը նոցա, բայց իյաւա–
րում անծայրածիր ,
Երկինքներ կան կապուտաչեայ , հոբիգոն–
նե՜ր անծա՜յր, անծի՜ր :
Ու աչքերում նբանց կապոյտ, ուր իջել է;^
գիշերը մութ
Հագար բողբոջ կայ կրակոտ , ու արշա -
լոյս ու աոաւօտ ,
Նրանց ձգուած մկաններռւմ ո՛ւժն է ն ս
տել խոնաւ հողի,
Եթէ ուղեն՛ արհւներին նոր^տե՚մպ կը ^
աան ու նոր ռւդի:
Եթէ ուղեն՛ արեգակնե՜ր կը յպրաեն եր
կինքն ի վեբ , ՝
Եթէ ռւզեն՝ վար կր բերեն երկինքնեբից
արեղակներ : ^
Եթէ ուղեն՛ կամքով արի ու աշխարհի
յւրով վաոՈւած ,
ինչե՜ր միայն չեն կատարի ամբոխներր
խելագարուած • - • ՚
Այո,
նոր տեմպ
կուաան
այս
աողերբ
Հայ
քերթողութեասն
,
նոր ուղի
կբ բանան
;
Նոր արիւն
եւ նռր սարսուռ
Հա յ բազ -՚՛
մալար
քնարին
X
Ու այս տողերր
ղարձեալ,
շե՞ն
Հան —,•
ղիսանար
նաեւ
Հրթիռներ
,
քառասուն ..
տարի առաք արձա կուահ
քե բթռւլին
Հո -
ղ իէն՛, եւ ոբոնք
կ^իբսւգորհռւին
այսօբ
« արեգակներ
չ՛զր՛կ՛ելով
երկինքն
ի վեբ՚Յ^ ։
Ամէն
բան
մ անրամ ասնութե
ամ բ
չենք
դ իտեր տակաւին
Զարենցի
վերքին
աա
~
բիներոլն
մտսին
:
ի՞նչ
յանցանքի
Համ աբ րանտարկուե
-
ցաւ
Հայ քերթողր
, ի՞նչպէս
մեռաւ
Հա -
մ ա յնավա րութեան
Հումկոլ
երւլիշբ
Անձնակա՞ն
էր իբ ողբեբդոլթիւնր
–.Ըսել
կ՝ոլղենք
որ ան կրնա՞ ր ազատիլ
եթէ
ա —
՚՜^ԼԻ
Լ
"^՚Լ՚՚Ք
մնա ր : Այղ պարաղային
, ան՜
մաս պիտի
չկաղմ է՞ ր
մ աքրաղ
որհ
ումի .
ենթաբկուահնեբուն
:
Հ,
^իրք ճանապար
-• ^
Հի՚^ի
Հեղինակր
կրնա՞ ր խուսափ
իլ
ա յնՀ
ճակտաաղրէն
, որ
վիճակուեցալ
Րա
-^
կունցներուն
ու Ա աՀարիներռլն
:
Առաքին
ե՛նթադրութեան
գեռ
Հաւատա–՜՝,
ցողներ
կան : Անոնք
ղիաել կուաան
թէ
պիտի
չՀպէին
Զարենցին
, այնքան
մեհ
էր
անոբ փառքբ
: Իրենց տեսսւկէտբ
պաչտ
-՚
պանե լու
Համար
, անոնք մէքաեդ
կբ
նե–
աեն
աւելի
ղօրաւոր փաստ
մ ր : Զա րենց
ը
կբ վայե
լէր
ամ ենա
ղօր
Ա թալինի
Համ ա
-
կրութ
իւնր
: Զէ՛^ "բ ան
Հ
ետաքրքրոլահ՜
էր Հայ բանաստեղհ
ով , անոր
որպիսոլ
-
թիւնր
Հարցուցահ
, մաքրաղորհումի
նա–
խփրեակին
, երբ Հայաստանի
մէք
, րացէ
ի րաց
էլ ամբասաանէին
արդէն
ղա լե , ւս -
մենահասնր
մեղքերով
Համաձայն
չենք այս աեսակէաին
:
Զա–
բենցբ գատապաւրաուահ
էբ , ասլա՛՛ղ : ՄԼ՛՝^
ամտութիւն
է աարբեր
մտահել
(6
Շար.)
կ. ՓՕԼԱՏԵԱՆ
,
Fonds A.R.A.M
