3 ԱՌ. Ա Ջ
..֊^«^.«*ւ««^,՛^–
Իր
Հու/էէն ՜սւնմ էքակսսնօրէն
ղուրս
1լ ե լ -
լԼ՚հ
էւՀւսքն
" ՛ լ ,
ձեւն ալ :
Ր՚՚՚յքք
^՚– ՚".քնոլէս , ՝(ք՚եոոժլեսւն չաա մր
րաներ
՚չւոահ– –է րսե ւէք՜, ՜չաա՝ մր
մե՚լքեր
ե՛լ րարեմւսսնութէւններ
..^
" ձաՍՅՆՍԳԻՏՍՐՍՆ՛
ԺՍմՍՆՍԿՍԿՒՑ ^ԱՏՐՕՆՒ"
X
Լ/՚աո՚ւլկեսյնէ
րնթերղումէն
վերք , կր
խօս էնք
. . . կր խօսիմ մանաւանգ ես , քա–
նալով
սլաչաււլանեչ
ղուտ քնարական րա -
<նաոաե՚լհ–ութ
իւննե րս , ղմուարին
մ թնո -
լորտի
մ ր
մ իք , սակա
յն , ՝ Որ
ողրերղական
մաս՚Հուչութիւններով
լեցուն է ....
Զա րեանր
ամէն րան մ իեւնո
քն
թ
՚ յ ս փ ո վ
կր մերմէ
, կր մխաէ ,
մէքտե՚լ
դնելով
միայն
ղե՚ք ար ՛ււե սաա
կ^ան արմէքր՝
ղորհ-ի՝
•մր։։ Արձակ կամ չափաւորեալ
, անձնա -
կ՛ան սիրտ
մր, կամ Համաաարահ՝
արիւն,
միւեւնոք1։ն
են իրեն Համար րաւական է որ
՛ք րոլահ՜քր
ք ՚ ղե՚ղարդւեեաՕրէն
կարէ՚ւ^Հ է^ .
ճամրան
, եւ անմխտելի
արմէք
։մր ներկա–.,
յացնէ
....
Այղ
մփքոցին
տւսնտէր՚՚ւՀին
ա^Հբա –\
մե
՚1Ը
լեսնէ
՛յլ՛
խոշոր
չէչ ՚ մր
քօնեաք
՛լնել
սեղանին
վրայ, եւ ւլակո՚թ -
ներր կր լեցուին , նաեւ
սիկո՚րէ
թներր^
կր
մ խո՛ն
ան՚լա՚ք ար : Զ
*>Ր՚"՚–"Ր
"(Է"՚ՔԸ
\
կա
ք քօնեաքին եւ հ՜ուխէն :
. . .
՚
ՊաՀ
մքէ քովս նստահ՝ կր ղանեմ
րանաս–\
տԼէքհ \ք . Իչխանր
. որ ուչխ ուչէ՚վ,եէ,
քէ֊չ^
մքւ ւլարմացահ կր Հետեւի
Զ"՚րեանին
մէք—ւ
՚ոեղ նետահ
Ղ^ւայւաՂՈօքոնե րուն եւ կր քա–,^
ն՛՛՛յ լու սարանոլիլ։
ք^այց
Զ՚՚՚րեանին
տր–
ւահ լուսա րան ոլթիէնէներր
ղարձեալ
յսսաօք«Տքձ^/
են : Այնոլէ
ս ոո
Մ •
իչխանր
սլինա
կա՚ւչահ է նաեւ քամակ
մր
քօնեա–
քի , եւ իրարու
ետեւէ
՛իաոուող
ոիկա -
րէ թնե
րու : Բայց կր կա րհեմ , որ անիկա
,
բանասւոե՚լհոլթեան
մր երկու
աողերու^^
մ է քտէ ՛լէն կարուլ է ել կր տեսնէ
կեանքր՝
այնպէս
, ինչպէս որ է •
կարհր
, դա -
ման
ել աոօրեային
Հետ ՚քիրկ Ղրկէ
՚ ՚ ՚
Ծաո
ոլկեանքէ , քւնթե ր՛լ ում ր
ք՛էէ՛ցնե լէ
ն
վերք,
հուլօրէն
մն՚սցահ է
թիկնաթոոին
մէք
, րո՚րձր
լամ րարի՚էւ լո լսին տակ : Անի–
կա
չե՚լակի
աէլնարկներ կր նետէ աք ու
ձախ՛
ր՚՚՚յց
առանց
կարողանալու
է ն ք ՚ լ ի ն – ֊
քէն
աղատիլ
՚ • ՚
Անոր Համար,
յւ չ խմ տհ քօնեաքր
եւ ՚՛
ալ անգա՚րէոր
հ^խահ^ սիկա բէ թնե
րր
օ4լ •
ո՛նին
% Անիկա կր սլտտկանի
11|օէր |քօսւ(ւ–
ներ՛ւ՛. —- անիհուահ
ր՚սնասաե՚լհնեբու
այն
յտւիաենական
չաբքին
, որոնք , իրենց
՛լ ո ւ՛ււթիւնր
ստտցահ
րլլալով
"՛լս «*• —
խա
լ՛Հ ին րնաէլտնցակսւն
ումե րէն , կր ՛էր–
նան
չ՚լթայակիր
լլե րինե ր բ անոն՛յ • ՚ .
՛Բտնի
ւլ ի չե րր կր լաոաքանա
յ
Լի րանա–
նի կ եւքեցիկ
երկրԼւն ՛էէք ասլրող,
այ՛ք
Հայ
բանա "աեղհնեբ
ո՛ի
լեցուահ
ղւսՀքԼւճին
մէք
, այնքուն
աւե
քԼ՛ կր իւորասու՚լու
Լ՛՛է Լ՛՛է
Հոռո՚տքիս
մէք
՚լէսլի
Հ՛՛՛յ
ցե՚քին
միչա
վերանո
րուլ ուուլ էլարե քԼ՛ո։ թ իւննե րր
Բայց ել տ յն՛՛ք է ս , ալն
ք՛՛՛ն
աւելի
կր
դ՛լամ , որ այղ
՚ր՚՚ՀլԼ՚^ր
կր նման Լ՛ խոչոր
նաւ ի մր , որ էլբ նաւարկէ
չա՛ո
ալեհուփ
հովի
էէր էիրայ, եւ որ էլր փոխադրէ
նոր
տեսէոկի
Հե րոսնէղէ ...
տՈ՚ՆԻԿ
ՊԼ՚ՐՊԷՐԵԱՆ
Այսէւլէս
կոկոշուԼէ
ալն ւիէոոակէսդմ ու
է՚քո՚տկերէսւքո՚րւլ
~,տտորք՛ ոբ քո քս տեսաւ
՛Լե րքե րս
«Լէ Փիւպլիք ասիոն տըՖրանս*
Հրատարակշական
րնկերութեան
կողմէ է
Հա՚ոորին
քսմք՛ա՛քքւէււթիւնքէ էքատարէոհ է
Ժիք
Բէան
, քւրեն աչ ի՛ո՛ տակ
քւէլ ուն ենէ" չո
՛ի
Ֆրէ՚ոէրիք
թովարնիքի
: Գրքին
՛լե ղա ր -
ուե"աակէս՝1։
տնօ րէնո
ւ թ ի ւն քւ կէէւ՚ոարուհ է
երի՚ոասաբ՚ք
ՀէսյուՀի մխ Օր– Աէէն
է լ -
« Հ՛ււմայնէուլիտուրսէն^ին
ձ՛է V լօ՚լոլահ -
նեբ
ունին
նէսեւ՝
Լէոն Աուսինաք
,՛
Ժ"^
Բոքթօ,
Տիկին
Տի՚֊ոան,
Փոլ Ֆոր , Օ֊ոէդէր
՚Բէմբ,
Ֆրո՚նէէէս տւ՛ (քիոմանտրբ եւ ր՛՛՛՛չ—
էէոէթիլ
ու րիչ^ւեր է
Ղ՚րքին տո Ոէ քին
մաոին
մէք կր էէօսուէ
Հիէէքէսկան
[ Ա՚ոմանթիք)
եէ.
Բէս՚լքենի
(Պ^Հ,րմո՜ւա)
թատրհնի
մաոսխն ,: որ
1800"»–
կէսն թու էոկաններէն
սկսս՚հ
տէր՚ոկան
՛ւ էրք
մ ր է՚էոացւսհ
է ր ֆբանսակէսն
րեւէե -
բուն
վբայ
՚
Վէքթոր
Հէլկօ
, Ալե-քսս՚նտր
Տէ՚-մւս եւ
"էէ՛։
կ ա՜լէն բաւքմ աթէւ
ուր ք՛չնե ր ,
էրենց
..՛Լէ՛՛ւ՛"էլ՚ռն
եւ քա՚Լքենի
տբտմներո՚Լ^ է՛^" ՜
էքէւ՛հ
է ին
Հ րսւէգարո՚կր :
Պէ՚ոք էր Հէոշուի
յարդար
մր րնեք էս յե
.բոլորին
մաս
քէն , ինշ ոբ տե՚քի
ու^ւեցտհ
էր \ Տ ա ն
1802
թոլակէոնբ
Պո՚֊լ՚քարնե
֊
բու
բեմերուն
վրայ,
ուր Համ՛էն
՛լ ի շե բ ա–
ոա՛ո
օր էն
ուր
իւն կբ Հ ոսէխ
եբեէլոյե
ան
մ՛ամր վեցէն
մինշեւ կէ" գիշեբ,
ել ատոր
Համար ալ այ՛լ
ւքա յրերբ կր կոշոլէին
Հ
Ո–
^Լ՛/՛Լ՛ Պուլէիսւրներ-ֆ
-
Բա րե րտ Լսէոա բա ր կբ Հասնի
ֆրանսա -
էլուն Աղատ
ք^ատլ՚ոնի
Հիէէնաէլիրբ
,
մեհ՝
. վե րէոնո բո՛ւ ք՚շր՝
Ան թ ո
լան
Նւ արղարեւ
«Համ ա յնաւք իտա
րան
»/ւՏ»
մէք
մեհ աեւլ յատկացուահ
է
ֆրանսական
թատրոնի
վ ե րանո բո՛լ ութեան
աոաքին ա–
ռ՛ս քեա
լի՛ն , Անթուանին
, որ
1887
թուա -
կանին , ավւ մ
Հ»
րնկե րնե բուի
Հ իմր
ղրաւ
իր « Ա՚լաա
Թ՝ատրէւն1)ին
, որ
բոլորոէիին
ձերրադատուահ
էբ
Ռոմանյ>իք
ե ւ
11ո1
–ր–
^Ժյէււա
թաարոնի
կա չկան գո ւմնե բէն :
1 88 (
Մ արտ
^Օին , Անթու՛՛՛ն
կոլտա
լ իր
աոէոքին
ներկա յացոււէ ր Ա ո՚^՚մալ՚թրի
ւիո–
ՔՐՐ սրաՀի
մր մէք։ Ալս աոաքին
նեբկա —1
յացոէմր
Հետեւեալ
կեբ՚ղ՚է՚ի
նւլա րաւլ րահ՜.
է իր
ձ էւ՛մ անէակին՝
Ժ՚ք՚ւլ
Լրմ
էթք՚ք՛ • "
«ԱբաՀին
մէքէն
կարելի էր ձեռք
երէլարել–
րե մ ին
՛ի րա
լ քսա
ւլա ց ո ՛լ
ղ ե րաո աննե րուն
ե
լ
կ՛՛՛րելի էր ւէէոքերր
երկո՚րելւէէք
ղետե՚լել
լոէ շու ր՛" րի հ ՛սկին կէսէիէս ր ի շի^՛
ւիրէոյ։
Բե
—
էէչ։ ա լնքան
նե՛լ էր որ կարելի
չէք՛
ե՚լէսհ
նոլնիսկ
ան՛Հրամեչա
աէ՜ք
Օր5
*/քՀյՀ»
ւլե՚ոե —
՛լել . . • » ։
Աակայն
, ալ՛լ
նե՛լ
րեմին
՚իրայ
ղբուտհ
ալէք առաքին
նեբկայացման
իբրեւ
Հոէն -
ղիէսատես
էէք՚ւոՀի՚ն
մէք
կ՛ո լին
բաւլմո՚թիւ
լրտէք քւռղ1ւե քէէ էլտէո , Ալֆոնս Տոտէ , Ա ա -
լէՈքէմէ եւ ՜Ամ՚սլպէռ
. ՚ • :
Ա՚ոքորդ
տռ՚սւօտ
, ^ամրո՚լք
էէամոլլլէ կր
հէսնու ց
՛՛՛նէ
՚1,որ Թատրոնին
էւ ո յութ
իւնր :
Մեհ
Ա.նի–>"1
էո
՚1ւր էւլարւլ "քս՚շէոօնեայ
մ
քէն էբ
հտդի
Ինկերո՛
թեռն
մէք, ե՛
էՈյղ
էսոտքին
ներկ՛ս յացում
քէ
իրեն տբմահ էր իր
երկու
ամսոէէսն
՚"շքստտաէքտրձքր
:
« Հաւէայնաէքիտէոր՚՚՚ն^ր
ք՛ո
յն տեէլ յատ–
էլացուցահ՜
է
նաե՛. օտտր
թսւաբոնի ռաՀ -
վ է րանե քէ ուն
յ
Այ""(է"
է Հ՛՛ն էքք՛
խօսուի
ռուսական
թատրոնի
՛ի ե րանո բոգի
շ՝
Աթսւնիսքտլս -
քիէ,
Նեմիբռվիշ
Տ՚ոնշենքոյի
,
էքերմանտ–
ցի
րեմէոէքքւր՝
Մէոքս
քիէ յնՀէորտի եւ այ
լոց
մ էսսէն :
Ո՚լ՚Իւ
քԼ՚՚՚^Լ՚՚Լ՛
մր մէք, կբ քսօսուէ
1900
թուականէն
սկսեալ,
Փ՚՚՚րէ՚քէն
անցնող
ԷԼ. .րե.՚էեբէէւն
՛քրայ
իրենց , .աքէուեստր
.ի
ղորհ
էք նալ ք՛" լո ր օտար
ան ՛՛ւս՛ն է ղ ե րա -
սաններու
,'.եր՚լէիներոլ,՝Հ,
պարուՀէներու
մասէն,
որոնց
մէք կր յի,ուին՝
էլէոնա -
րա Տո՛ղէ,
էրմէթօ
Ցաքանի,
Բ՚սրու՚լօ ,
Շալէափէ^, Ա ե րմ
Տ իա կլիէֆ
,
Նք՚մքնսքի,
Թէսէէէորա ՜Բւորսո՚էԼինէո
, իւլիտօրա
Տիւն–
քան, իտա Ռուոլինշթայն
, Աննէո
Փ ՚ " ՚ ի ք ո -
վա եւբագում
ոլրի^եր
Նոյն
՚լլուի՚ին
մէք կր խօսուի
նաեւ
այն
բոլոր
յայէոնի
ֆրանսացի
դերէսսաննեբու
,
էղարոէ
.Հիներու
,
երէլ
իչներոլ
եւ
քաՓԷ՜ -
ք
է1նսէրյ՚/-/՚ո^ճ
վըտէբ
–5
.ձ
^ոէ
մասին,
որ
ռսք
1900՛"^՛"^՛
թ ո լ՛ոկ՛ոնն
ե ր՛է ւն՛
ւիո՚յլահ
ո ւ
Հռչակ ենՀանահ
փարիղեան
րեմեբուն
.Լրւսյ :
« Աստուահներ
եւ Աստո լահուՀ
ինե ր »
էլ
լուիււ ին
մէք , « Համա յնաւլ իտա
րան
»Հյ
կուաայ պատկե ր
ր
ֆրանսական
թատրոնի
այն
Հսէլաներոլն
, որոնք կեբաահ
են
նոյն
այղ
թէսէորէքնին
էիառքր : Փ՛՛լ եւ
Աունէ
Ոի՚֊Աէ
^՚Ա՚՚՚՚յՐ՚՚՚^Ր
•> Տր
Աէոքս,
Ալսլէր
Լաէէպէբ,
Աիլվէն,
Լր Պ՚սրձի,
Աառա
Պերնէսր,
Բոքրլէն,
Աէմսւն,
Աիւ՚լան
Պար–
թէ
, Մարթ
Պք՚անտէղ եւ տէսկաւին բա -
ղում
Հասաուահներ
^ոլ
^աստոլահուՀի
-
ներ»
։
Աասնաէ.1էր
՛լ լուի՛
մր քաէոկացուո՚հ
է
նոյնսլէս
մեհանուն
Ժէմիէքէն
, որ ասկէ
ե րեսո
էն էոա
րիներ առաք կր
էլ
ե կ՛աի ա
րէր
ա լն ֆլ/՚ոնոոէկան
Աղէլա յք՛ն <ի
՛էէլ
էէէքր՛լ ա կան
Թատրոնր
, որա յսօր կր էքւսրէ ժ՛՛՛ն Վէ -
լ՛որ : ժէմէէ
եղահ
է
Աեհ Անթուէսնի ա -
ոտքին
օ բ ե բ ՚ ՚ ւ
՛լ ո րհա կէցնե ր էն ,
մինչեւ
թքքէ^՚՚՚էլտնր
,
ե ւ ՛ Ա ւ ե լ ի
ո ւ շ
,
մինշեւ
Աէլն
օրր՝
ե
՛էլ՛
ձեռք
կ՝առ
նէ
Թէ՚սթբր Ան–
թոլ՚սնի
տնօրէնութէւնր
(1900) :
Ֆէր՚էէն
ժէմիէ
երէլար ատրէնեբ էքա -
րտհ
է
ն՛էյնոլէս
Ֆբ՚ոնսայէ
Բ՛ Աղւլա
յէն
թատրոն
քէ ե՚լուլ ՝ Օաէոնր :
Հե՚քք՚նակնեբու
յատկացուէսհ
ղլուխի
մր
մէ^ \ ֆրանո՚ալի
ակադ եմ ակէէէն
Ռոպէր
Բէմվէ կր խօսի
1901
թու՚սկո՚նէն
մինչեւ
1950
թուէոկանր
եկող
ու ՚քացէէէլ
Հեէքքէնակ–
ներոէ.
եէ.
անէէնց
՚քորհերուն
ւէէսսին
։Վիք–
թօրիէն
Մարտու
, Փիէր Վ"էֆ , Բռւրթր -
լին, Փոլ Հէրվիէօ,
Աոռիս Տ
"նէ,
Ժոբմ
Ֆէ՚ոօ,
Հանրի
Պաթայ,
Հէսնրի
Պէրնչ -
թա
լն
, Մվֆրէտ
Բաւէէլ
շ՚որքով
կ՝անցնին
մեբ երեւակա
յութեան
սպիաակ
պ՚ււստա -
ռին
էքրայէն,
անւլամ
մր
եւէէ
յիշէ՚ցնելո՚Լ
ՀԱՅԱ11ՏԱՆԵԱ1, Ր Ա
՚ Ն
Ա Ս
Տ
ԵՂէ աԻԹԻԻէ ,
X
Թէ լ^ւնէր սէրըս մի ր-ոյլ կանթեղ,
Լինէր քւրագ մի , փոքսիկ անթեղ ,
Են անրաժան միշտ են սիրահար՝
կը մնայիր դու; կանթեղի, մօտ,
Կը դողայիր դու սիրուս համար.,
Որ չմարէր իմ լոյսը աղօտ :
Րայյյ ւ|աոեցի ես դ|իյիդ վերեւ֊
Այս խենթ իմ սէրր , ՜որպէս արեւ
Դրա հտմար էլ անհող թեւո՜ւմ ,
Դու
թափառուլք
ես աշխարհնհրհւմ ,
Եւ դու ղիտես , որ ուր էլ լինես
Ես ամէնո՚՜Նր եմ՝ արեւի պէս • • •
X
Սիրտ մի սպասիր , ի ղուր մի յուսայ ,
իլք
շրթունք ներր՝ սովոր նշմարաին ,
Զղջումի իօսքեր երրեք չեն շըչայ ,
Ու եա չեն կանչի նրան վերսՀոին :
Ա յր ո ւի՚ ր ինքդ քեղ, ծխայ քղ՚վէրքով ,
Ես հպարա կ՚ապրեմ աշխմւրհի վրայ -
Թող կուրծքս լղուի բոց ու կրակով ,
Միայն աչքիս մէջ ծուխը չերեւաշ • • •
ԱԻԼՎԱ
ԿԱՊՈԻՏԻԿԵԱՆ
քտնր
» :
յ
« Համ ա լնսէէլ իտարան՚ֆին
էէէ ք
լէս յն աեղ
յաակոէցուահ
է նոյնսլէս
րեմէսկէււն նկաբ—
չութեան
եւ
տէքՈրասիոն/»
արուե
սաին
մաոին :
X
ինշպէս կր քոէ՚ստո՚քանի
էլ րքին
իուէրտ -
՛ւ Ւ
Ր
Լ՛՝
^ Ի Լ
Բէ"՚ն
, Հ րա տ՛էէլ՛ու կի
չնե
ր ր
եր–
ե ՚ " ր "՛տեն
էի՚ոլ՚անահ
են իրենց
Հէոտորբ
էլո չել
«^ամա լնագիտա
րան մամանակա
—
էքք՚ց թատրոնի» : Վասնղի
խորՀահ՜ են որ
ա լգ տիտ՚լէէ"ր
երկսայրի է : Զէ՛" որ «Հտ -
մ՛" լն՛՛՛ղ իտա րան» բառբ բտռտրան կր Հո—
՛ոի : Աէոոր
Հ է Ո է է ա ր
ալ, էլ րէէեն
անոնք ,
կան
լ^էթերցոէլներ
որոնք
էւլիէոի
խլ՚տչին
ա լգ տիտւլոսէն , որոէիիեաեւ
իրենց նպա
տակր չէ ս՚քրուրենական
կէոր՚լո՚ի
հանօ —
թութ ք՛ ւնն
ե ր քա
՛լ ե չ թատրոնին
մտսին ,
ի՛՛կ
"՛՜րիչ
մէէէէէ մքէ՝ որո1էք սլիտի
կարհեհ
թէ «Համա
լ1ւէէէւք իտարա^ք^ր
իքէեն՚լ
արՀես—
տին վեբաբերեաք
քլո
լո
ր մանրամասնու
—
թիւ.ն1էերուի
լեցուն կատարեալ
՚ / " ր ^ ք ՚ ք մրն
է եւ ի ^"էքէկքւն լուսաիւաքէ
էւքիււոի րլլան
Հ
Ոչ մէկր,
եւ. ո՛չ ա լ միւսր,
սէսկայն .:
« Համ
սւ լէէէսւլ իտա
րան
Տ՚՚սմ անա
էլա կից
Թ՛՛՛ա րոնիւ»ն
լաքուլ
ու կատա րեա
լ
Հատոր
էէքէէէ է եւ էէէրժսէ1ւի լայնօրէն
իր տիտղո
—
ոին
:
Հէսէոոր քէ "է լնքան
խնամ ուահ է ու ճա -
չակալոր
, անոր
նիւթերու՛ եւ պատկեր
—
ներոլ
՚էասաւ ո րում ր էքաաարուահ է այն —
պիսի
նուր
քւ. ղ եղա
ւլի տութ եամ բ
մ ր , ոբ
միալն
ււքաէոիլ կբ^ւտյ
րերել
անոր դե —
դա րուեստական
տնօրէն
Օր • Աէէն
էէմ ա
յ–
եան
էն :
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄՐԷԹԵԱՆ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(70)
Կ
Ա
Տ1
՛Օ՝
ե Ր
ա
ԻԳ՛
ՄԻ ՓՈ-ՐՐԻԿ 8 ՈՅՅ
կարօն
յայտնոէմ է՝ թէ նբէոնք պկտք է
Ո ք՚ք՚սն
. քոնղ ր ոլմ
են , որ աոեսոո
թուր՛են
էրէոնց
ձէերէց
չորսքէ , ՚էրէււիՀԼտել
՚ ՚
օ՛.
Հ.
/
ռ /• ,
ւ
՝՛
ինքլ՛ էր րնկ է՛րնէ, րիէ
Հէ, ւո ո աէէ էի ե կահ
են
ել
րա է.էէւէլան ին
յուլնս՚հ
են , եւ թէ , " չ -
իւ՛՛է քէն ե քէքէ իրէսնց տէ րէ, լ՛ք՛ն Հաս ցնե լէն
քե
՛ո էէ լ , ինվէքէ կսէքէօն իսոոտանոլմ է քեա
էք Ոէ րձնե
լ նրանց
•ձիեբր , ււրոնց կր էք տնեն։
է՛է լն ինչ էոեւլոււէ , որ նշան՚՚էէքում է կա -
րօն
է Աւէէէ ւրս կնե քէքէ յօմ՚որէէէւմ
է՛ն եւ այգ
ա
էէ էէէքաքէ կութ ե Աէնր ։
Ա. լնէէւՀ եէոեւ կէսրօն
լո՛ րո՛է՛ ում է՝ թէ տ—
I
՛ս՛քէէէէք^էեր ր սլէէոք է ա լնքոէն
մամէոնւսկ
էէնէէէն էքիրճի մէք,
մինչեւ
իր
րնէքերներր
Հօտերր
կքէ ւքո՚քէձնէին
եւ բաւաէլանին
կբ
Հեռացնէին
այնաեէլից
: Ալաէլակներբ
րն —
՛լ ուն էէէ մ են եւ էիերքին
ոլս՛ յմ
անր
կէսրօն
հերւււնԼէ որսորդ
ի Հձա
մնում
են
է1քէսՀեքոլ
կիրճի
ելքր
՚ ի"կ Աոլանր Աա -
էքէ, լի Հեա Հ եհն
՛ւլ՛է են ա լ՛ս ղա 1լեե լ։ ի
թ ո -
՛լո՛հ
ձիէոներր եւ գէսրձնում
են Հօաերր.
V
Ե րբ
ն րանք
րա ւա կ՚սն
ին
Հ ե ռ՛ս ցահ
են
չք^
նում , կարօն րաց է թո՚ր՚ռլմ
աւաղակ -
ներքէն :
Հօաերր
Հաււցն՚էւմ
են էյիլղր
աքն
մ էս —
մանակ
, երբ
րոլոբո՚իին
մթնահ է լինում
:
Գիէղաւյ
իք անպատւէ ե լի
ոկրաիւութեւսմ
բ •
էի էսւլում եննրէսնց առաք եւ
ւլա՚1""՚լ՚ս՚1է
Օ
ր Հն էէ ւթ
ի ւնն ե րուԼ
յա յանում են իրանց
^
ՐւռրՀ ՚" կա լութիւն
ր : կնիէկներր
Հէոմբու
.–՛Հ
րուէէ են նրէէէնց ղէնքեբր , աոե լով
.
- . Ջ.եր ՚էտքերի
Հոէէր թո՛ւ
մեր
տ՚լէ" —
մարդերէ
դլի՚ին
լինի
"
՚
։
ն
՝1 Ի չՒՐՐ. մնան
՛լք՛ ւէլո ւմ՝,
Հ ի՚֊բ
էԼ՚նեն , նր–
րանք չեն րնղոլնում
, մէայն
կարօն պատ–
՚էւէրում է , ՛՛ր առաւօտեան
էրանց
նրս—
ւոահ
ձ ք՛երր
ւոէէէնեն ել էլասլեն ա յն
Լ՛^ է.
տե՚լում
, ՚էրուքՀեաեւ
ձէերր
սլատկանում
•
են
էսւէսղսւկներէն :
Ալարաելուի էր պտ տւէ ո ւթ է լե ր ,
հերունէ
որսորգբ
աւելացբոլց
.
՛ո—
Տեսնում
ե՞ս , որղէ , «մարւլ
կա
յ , որ
Հադար
մարղ
արմէ՛
Հաղար
մէսրդ կայ ,
որ էէէ մաբդ. չէսրմէ» : կարօն , Ասլանր եւ
Աա՚քօն
է լ մաբգէէք
են , այն ՛էէ ՛՛ղ՛"
3
Լ՛ԷԼ
մարղէկ
են : Րտ լց է՞ն չպէս : Երկուսէ
մէք
էէէյնքան
ղէսնացէսնութէւն
կա
յ , որքան ա–
ոէւհք՛ եւ կաաուի
մէք։
Հայ գիւղացին
մի
քուրդ
էոեսնելիս
վէախչում է , իր տունն
է մանում
, ղռներր
փաէլում է, որ ՛լ ոնե ա^
իր
7
է՛" ի՛ն
աէքէէէէոէ
.
էէէ
ււլ
րէէէն
քր
թռ ՛լնէէէ մ է\
դրսէէէմ,
թչնէէէձ՚էն
թո՚լն
՚էէէէ
ոււ տէսնոէմ է ։ \
իոկ կարօն
իր երկէէւ րնկէւրնէւրքէ Հեոէ ապ–^
Ր՚՚՚նքր յեա են քոլում : Այ՛լ
ք՚նչի՞ց է : Զէ"՝ ՝
որ էէրէլուսն
է լ մի Հօր ւլոէւէս1լնեբ են ՚ չէ՞
որ
եր
կէէւո
իէ
՛լ
էէէմ
աբնե րումբ
միեւնո
յն ա–
րքէւ1ւն է
էի
ա
էքո
Լէէ :
Ասում
են ,
"է
քստեւլ մեէլաւոբ է ստբ–
կութ
ի
՛է
նր
, յաո աք
ւոա րաւ
որսոր՚լ
բ :
Ո՚^՚Լ. կ"՚Բ"ղ է մ "՛է՛ ղից
Լ"էե է նրա
աղա տու
թԼ"
նքէ
,
ո՞ վ կար
Ոէլ
է էւտ րկա ցնե
լ նբան ,
եթէ
ինքր , մ արդ ր , ցւէէնկէէէ թիւն
չունի ,
եթէ
նէէ՛
չէ պատրաստել
իրան
մի
այսէւլի–
սի տնրաքւ՚ա
էքիճաէլի Համար : Ա արդն
ին–
քրն է թ"յէ աէսլքէՈ ուրէշներէն
նո՚ոել էբ
շչնքի
՛քէ՛ա յ : Ե՛–
"՚ յ՛լ շատ ձեռնաոլ
է
բռնաւորէ
Համաբ
• նա էչ այգ է ցանկա
նում : Այո , մէսրղն
էնքն է
պատր՚սսւոում
իր
Հէսմար
ստ րկո
է
.թ էւնէ
քէ
էււ. նքւա
"ւյ՚ւէսւ —
տբ
դրէսհ է քէնտանէքէ
մէք : Այն
"է՚ից
ւ
երբ
երեԼււան
"՛չք է բացում
, նրա ձեոքր
,
ոտքքէ կապում
են եւ ւ^՚ում
օրօրոցէ
մէք,
այղ
ոտ րէք ութ
եսւն
ս էլէ էլրն է :
Աոէոքէն
խօսքերր, ոբ մայրբ
խառնռւմ է
օլ՚օրոցի
երդ ե րի
մ էք , լինում
են
Հ ոգին
թուլա -
ցնո՚լ , եռանէլր
մաշալ,
էլտմքր
ել. միտքր
սսլաննէէղ , եւ նա քսա սլա շո՛ րմ
՚է
՚ն՚^՚երոէԼ
լի
խօսքեր
,
՛ք՛"
ստրէք՚էւթեան
աո աքին
ղաոն է : Աետոյ
մեհանում է ման՛ւլ էքբ ,
նւս
միշտ
բնդունում է հնո՚լնեբի ապաա -
կբ , միչա
դդում է նբանց
էլոպէտ
՚Լ՚սր -
մունքր,
մէչւո
լսոււէ է նրանց էց
էէոլառնա–
քք՛ք ,
էէս՛
քէէւտէքւեցնոդ ,
բթ ս՛՛է տ ՛ո ցն
ո՛լ եւ
մ ՛ոէ
՛՛էէ
էքէ ում ր ,
ւլօ բութ է լեր
ք"
է" է
ք
՚՚Օս
-
,
քեքէ : Գէէլր
՚էէց
է մէսսէն ես չեմ ԼէէՕսոլմ , ո–
րաք
՝ա եաե
լ
"՛յ՛է– դու էնքդ
էէո րձե
լ եո , "է–
րելի որգէ : Րայց
աւելէ
ք՛՛՛ն
ւլպրոցր ,
մէւհ չ՛՛՛է
՛ք
՛ր է ՛է որհոււէ
քաՀէ՚ւնտն
, այն
եւս
Ասէոուհոյ
անունաի
։Ի՞նչ
՚էեէլք
ունէ
իւեղճ
ւլիւղացին
, նրան
սոէԼորեցնում
են
էինեէ
ստրոլէք : Ն՛"
՚սմէն
օր
տէրտէրէց "՚յԳ
քսօ ոքերն է լսում՝
-
—
«Ո՛է
որ քե՛լ
էլբ հե–
հէ , դու նբան
խոնսքբՀութէէն
արա՛
ո՛Լ
ռր քո էքէ^
քէէէէ
րէք
էււն
էքր ի՛էէ , գուն
չապիկ՚ք–
է լ աուր
՚ եթէ ձախ եբեսք՚ղ
ւլէսրէլէ՚ն , ՚ " ^ ՛
է լ էլարձբու
. ւսմ ենեւին
սուր
չբանեցնես
,
որ
էէէք
Հ ետէ՛–
լ.
սուր բանե
ցնո
էլր
սրուք կր
մեռնի,
՛քք"" Հաւէէսր է լ մէւր Տէրք՛
Պէ՚արո–
սքէ
ձեռքից
էէուբբ խլեց% : Ո
՛՞՛ք
է իմանում
,
Հ ալլէսր ումէէլ ւս լսպէէւէ
լէմ
ւս
ր ութ
է ւն՛նե–
բուք լեցնէէէմ ենխեղճ
մարւլու
ւլլ՚էւքսր ,
եւ նա ղառնում է ռչ թէ մ՛ռ րէք ,
Ա
՛յլ
<^կ"յր
Հալ»
, որոքէս
քոլրղն է ասում :
իսէք էէեր էքէ" ր ՛լւո ց
ո լ ո
քէն է՛քէն "՛յդ յէ -
մ
ւս
բու
թքէ
ւննե րքէ էքոչում են էլր թ ութէւն ,
ւչասաքէէսբաէքութէւն
՚ ՚ • :
—
Ր՚"յտ
–ք՚՚՚^րգր
> " է ՚ " բ ՚ ՚ ի կ բ ^
Բ ՚ ՚ ՚ - ր ք ր »
որոնք
՛էէ՛բ Հէէէցր մեր ձեոքից
քոլում
են ,
որոնք
մէւր էէէրիւնր
հհում
են , նրանք
րո
լո րոէԼէն
ու
րիչ
եղանակով են դ աստիա -
րակւում
Ր Ա Ֆ ՖԻ
Fonds A.R.A.M
