Ց Ա Ռ Ա Ջ
Բովանդակ
Հայ ալխաբՀր այգ արերռւն
,
,/ձրադարթօնքի
սրբագան
բոցէն
բբռ -
նուահ էբ, ու բնկեբ
Այվազեանբ,
բագ -
մաՀաբէւբ
ուբիչնեբոլ
Հես, «Աոլբբ գրր֊
ծ»ին
լհուահ էբ կամաւոբ
, անչաՀաիբն
֊
գիբ
նուիբումով,
մեր պատմութեան
ու
քագաքական
րմբռնոլմին
մէք նոր գարա–
գլուիս
մբ բանալու. Համար %
Աւաղ... մեհ փոթսրիկբ կր Հասնի ա ֊
ւելի
չուա , աւելի
սբլւնթաց ու աակն ու
Վւ՚"՚յ
Կ՝ԺԷ
ամէն
բան։
Այն փբեբուն
րնկ.
Այվազեան
կր ղինուո րագ՚բ ուի իբր սպա
յ
ու կր գրկուի
Պալքաննեբր
: Աաեն մր Հոն
մնալկ եաք ,Զինագագարին
, ուբիչ
բաղ~
մաթիւ
Հրաշքով
վե րապր ուլնե ր ու Հեա կբ
վերագառնայ
Պոլիս։
Հոն՝
րնկեր
Այվազ–
եանր
կրկին աենգագին
աշխաաանքի
^ կր
լհուի
որբերու
Հոգ,
ազգային
խնամաաա–
բութիւն
, Հանզանակութիլն
Հայասաանի
Համար, կուսակցական
ել Հանրային աշ -
խաաանք
. ամկն աեգկ
րնկեբ
ԱյւԼագեանր
ու
բոլորին ալ իր աշխաաանքի
լայն եւ
օղ տա շաա
բամինբ կբ բերէ :
Ժամ անակ
մր յետո
յ գա րձեա
լ կբ սկսի
Հայուն
արելբ
խաւարիլ։
՝Րեմալական
արշաւանք
եւ կրկին աբտաղաղթ
:
Ընկեր
Այվ աղեան կր Հասա աաո
լի
կորնթոս
(Յոլնաստան)
էբՐ ուսուցիչ
• որրերոլ :
Որբանոցնեբր
ցրուելէ ետք
1020^5»
կուգայ
ալս
երկիրր ու կր Հաստատուի
Լիոն %
Անկէ ասգին
մին
չեւ ա քոօր , մ ինչեւ
իր
մաՀբ,
Լիոնի
մէք
ձԿ
՚՚՚յ
կուսակցական
Հանրային
աղղային
գորհ
մր որուն մէք
ղորհ
չունենար ան: Լման
31
տարի Հա —
կաոակ ա յլաղան
ել բաղմ աղան վեբիվա
յ–
րումներու
մնաց
միշա Հաստատ
, պատ —
նէ չին վբայ,
միշտ արի ՛քաղաքացի , արի
մաբդ, եւարիԳաշնակցակ՚ան
: ՝
՚ ՝ ^ Հ 7՚– ""ք՜՛
Ու Համարձակօրկն
կարելի կ Ր"ել որ,
"՚յ^ ՔԻԺՐ
Կ
^
էբ էնք
է
որ այս
գաղութին
մէք
այնքան օգտաշատ
գոբհեր
րբահ
. ու
ա գխաաասյ» կատարաՇ՝ են:
Հասնոդ
բոլորին :
Արգարել
, վազող
, Հասնող էբ
բոլորին
անխտիր
, ով որ ալ րլլար
իրեն
դիմողբ,
եւ ինչ որալ բլլար
իրեն
տրուելիք գոբ ՜*
հր, կուսակցական
պատասխանատու
գո ր–՛
հերուն
մէք բնկեբ
Այվագեան
միչտ իր
լայն
բամ
ին ր ունեցահ է : Գրեթէ տեւա —
պէս
եղահ է չրքանա
յին կամ
կոմիաէի
անգամ
, բաղմաթիլ
անղամներ
իբր պատ–
ւլամաւոր
մասնակցահ
է մեր կուսակցա -
կան
շրք անա լէն ել այլ
մողովներոլ
:
Տասնեակ
տարիներով
եղահ էբ ոչ–
միայն
մեբ
քաղաքին
, այլ եւ Միքին
Ֆբանսայի
մեր
կաղմերուն
բանաիսօսր :
է՛ր
էիերքին
ղորհր
եղաւ
նախագսէՀել
« Գա էակցութեան
Ար՚^ուան
տօնակատա–
բութեան
: Իր ճա՞ռր
• . •
տրաունքներով
լեցուն էսրաատկան
մրն, էր
յատկապէս
եբիտասարգութեան
ուդդուահ : Ու ատի -
կա , ափսոս
իր «Հուսկ - Բանքբ»
եւլաւ..
Լման
կենսաղրութիւն
մր չէ որղբի ա–
էւի։
Ատիկա
կբ. կատարուի
իր
ատենին
աւելի պատչաճ
մանրամասնութիւններով
է
Այլ՝
այս քանի
մր տողերբ
իր թարմ
չի–
րիմին
առքեւ
յաբղանքի
, սիրոյ եւ
ինչո
^Լ
չէ ե րա իստագիաութեան
տուրք
մր էւր
Դ Ո հ Դ Ւ Ն Ց ե Ւ Ւ ՆՈ Ր Վ.ԷՊԸ
Ն Ո ԻԻ Ր Ո Ի Ա Ծ Խ Ո Ր Հ Ր Դ ՚ Ա ՅԻ
՚ ե
«Ի "
Ն
Տ Ե ԼԻ Կ Է ՚ Ն ՑԻ Ա » ՅԻ՚ Ն
Մեր
բնթերցուլներր
կր յէչեն թէ անց–
եալ աարէւ որքան
աւլմուկ
րարձրացուց եւ
էնչ խէստ
^նագատութեանց
արմանա -
ցաւ Վլաաէմէր
Գուաէնցելէ
« Ոչ
մէայն
Հացէլ–^ վէպր : Հակառակ
պաշտօնական
քննագատոլթ
իւննե բուն , սակայն
, քյ •Ա՛է–
•ութեան
մ ոգովուբգր
ձեռքէ
ձեոք
խլահ
էբ
՚ " յ գ վէոլբ, ոբնախ
Հրատարակուեցաւ
գրական
պարբերաթերթէ
մր մէք
«Ն՛"//՛
Մ է՛ր » , ապա թարգմանուեցաւ
աշխարՀ
ի
բոլոր
լեգունեբուն
:
Աբգ
, բստ Մոսկուայի
թերթե
րէն մէ -
կուն , Գուտինցել
այմմ
1լ աշխէէէաի նոր
՛Լէ՛՛էէ ՚^Ր
՚էբ՚"յ
Տ որուն
մասին
արգէն
իսկ
գեկոլցում
տուահ է Գրողներու
Մ իու
~
թեան
Մ ոսէլուա
յի բաէէանմ ունքի
արձակ
ղ րութիւննե
բու
յանձնախումբի
ւէարշու -
թեան : Այս անգամ ալ
Գուաինցեւ
էչբ
յարձակի
խորՀրգա
յին
«ինտելիէլենցէէս՛»–
յին
ւէբայ, եւ որւգէսղի
քննաղ ատնե ր ո լն
սէբաբ
չաՀԷ, •^դրա/լան
Հերոսներ» ալ բս–
տեդհահ է
է
ինչպէս
սովոբոլթէլն
է Խ՛
Մէութեան
՚ ^ Հ ք է Գուաէնցեւ
բնգունահ էբ թէ էր ք-Ոչ
միալն
Հացէւ»
ւէէպէն
մասէն
եւլահ
քբն -
նաւլ ատո
ւթ էւննե
բր էբալսէց
ի է ին «րն գ՝, ա,–
նուր առմամբ» : Կր պաարասաէ
նաեւ էր
երկերուն մէկ Հաւաքահոն
, որուն մկք
աեգ պէաէ
ւլանեն
«Նով
է
Միր»
գրակւսն
Հէսնգ էսին
մէք լո լս տեսահ
իր
վիպակնե–
ԲԲ
նե
ք1էերր ։
Այս
լուբր
~ոբռշ
ղարմ անք
պաաճառահ
է Մոսկուայէ
մէք, ուրկբ կարհէէն թէ
« Ոչ մէա
յն Հացէւ»ի
դ ա յթ ակղու
թեն
էն
վերք Գուաէնցեւ
գոնէ որոչ ատեն
մր պէ—
տէ աչխաաէ
էնքղէնքբ
մ ոռցնել
տալ է
Արգարեւ,
անցեալ
տարուան
գարունէն է
վեր , Գուաէնցեւ
Հ րապաբակա
յէն
որեւէ
ելոյթ
ունեցահ
չէր գրական
Հաւաքոյթ
—
ներու
մէք, էսկ էբ լռո
ւթէ
ւնէ ր բոլո բով էն
էլաաարեալ
ղարձահ
է ր Մ ա յէսէն է ՚էեր ,
երբ
հյ րուչչեւ
էւօսեցալ
«գրական՛^
ճառ
մ ր «Գրականութեան
ու. արուեսաէ կա -
"ւերր աւելէ
սերտաղնելոլ
Համար
մուլո —
էէոլրգէն
էլեանքէն
Հեա»
նէլթէն
չ՚՚ւրք )
՛ուր կուսակցութեան
աո աքէն
քա ր տ ո ւղ ա–
րր առաքէն
Հերթէն
էլր յէչէր
Գուաէնցեւի
անունբ
աքն
ե ղէւնա էլնե ր ու էլա բւլ էւն , ո—
րոնք
«էլ՝ոլղեն
տեսնել
մէւայն
խորՀրղ՚ս—
յին
էւրաէլսէնութեան
՛լ է չ կողմերր
» ; էէ -
ւե լցնենք , որ 1ւյրուչչեւ
յո յս կբ յա
յտնէբ
թէ
Գուաինցեւ
իր սիսալէյերբ պիտէւ րն —
գունէւ եւ բաբեփոխուահ
պէւտէ չարու
—
մէ էլ
ղ աղտփա բաէլէց
լնէլե բոքբ
կողմ է է
Ընկեր մբ որ , նախ ճանչղալ
ղէնքբ էբբ
ուսուցէչ,
ապա
աասնեաէլ
տարէնեբու
բարֆ
, ՚փնառուահ
գբացէ
. . . ՝
Տաբղանք
էլ՛ քէչատակէն
...
ՄԻԱԱ՝Բ
ՄԻՐԶէ
ԾԱՒԻԼԻ
ԵԿԵղԵՑԱՇկՆ
8ԱՆՋՆԱԽՈԻՄԲԻՆ
ՄԱՄՈՒԼԻ
ԱԱՈՒԼՒԱԸ
0
Շաբաթ
օր։ Գեկտեմբեբ
եօթէն,
կէսօրէ
՚Է^Բէ. մամուլէ
ասուլէս
մր տպուահ
էր
Շ աւի
լի եկեգեցաշէն
յանձնաէսում
բինկոգ֊–
մէ : Ներկայ
էին Հայ եւ օաար
բազմաթիւ
լրագրալներ
, որոնց կարգին՝
«Ֆիկա -
ոո»յէ
թղթակիցբ
^ որ Հաբցռւմներ
ալ լ՛–
րաւ
ֆրանսաՀայ
ղաղութին
մասին :
ինչպէս
ղբահ
ենք ատենին,
խումբ
մր
երիաասարղնեբ
ձեռնարէլահ
էին
մաարան
շինութեան։
Հանղանակոլթիւննե րով ել
տքնաքան
աշխաաանքով՝
կարելի
եղահ է
վեբքասլէս
գլուխ
Հանել ա յս գորհր
եւ
նա խէլ
է՛ն
ասւ խտա
էլա շէն
ագօթավա
յբէ՚ն
աեգ՝
նե րկա
յիս բարձրացահ
է
Հայէլական
ոճով
գեղեցիկ
մատուռ
մր, իր
յարակից
մւսսերով
:
Հակառակ
էսնոր որ անխտիր
բոլոբ
չԲԲ՜
ք անաէլնե
րբ
նէււ թաէլան թկ բարո քական էւ
բենց
օմանղ աէլ ութ
իւնբ
չեն
ղ լւս ղահ
այս
գոբհին
ւոաէլաւին
հա խքե ր կան: Եբէ ~
ասւ "՛ււբ ղնե
րր
էլբ Հաւատան
, որ
չուտուէ
կարելէ՛ պէւաի
րլչայ
նաեւ
իրենց պէտք ե–
ղահ
վւոքր
գումարն
սւլ աւգաՀովել :
Ե կե ՛ւ ե ց ի ին
օհում բ սլիաի
կատա
բուէ
յսւոաքէկայ
Գեկտեմբեբ
1է)է
առաւօ -
աուն :
Մ ամուլէ ալս ասոլլիս ր
կազմւս1լեր -
պուահ էր տեղեկութէւննեբ
տալու Հա —
մ ար
մ աարան
կառուցմ ան ա չխատանք -
նե բուն
չո՚-րք
1
որուն
մ ասէւն ատենին գբ՜
ուահ է արգէն
«Տաոախի
մէք։
Լրագրողներբ
Հ էւրասէրուեցան
շամ -
բանհա
յո՛է ու կաբկանղ
աէլնե րաէ է
ՇՐՋ՛
Թ%ԹԱԿՒՑ
նակկ դրական էր գորհունկութէւնբ
1
Շատեբ
սաէլայն
չկէն թափանցահ
Խր -
Ր՚"՝չ*եւէ
խօսքեբուն
իմաստին եւ չարու–
նակահ
էին «Ոչ միայն
Հացիլ»ր
խսաօրէն
քննագաաե
լ ; Տ ա կա
լին
քանի
մ ր Օ ր ա -
ռաք,
Գեկտեմբեբ
մկկին.
Գրողներու Աի
ութեան
քարտուզաբբ
, Աուրկով
,
«Փրաւ–
տա»յի
մէք մասնաւոբ
էսստո ւթեամ
բ կբ
ձաղկէր
Գուտ է՛նց եւն
լւլ րոլոր ա յն
ղ րող–
ներբ
«ոլ՚էւնք տակաւէւն
չեն կրցահ
աեոնել
մողաէուրդին
իսէլաէլան
իրագորհումներբ
կապիտա լիստա կան անցեա
լի
մնացորգ -
ներր Հանգիսացոգ տա աա ս էլնե ր ո ւն եւ ան—
պկաք
խոտերուն
ետեւկն» : •
կ՝աւելցնկր
թկ
«Ա պուտն իէլ»ր կր փաստէ ոբ ԷսոբՀ ր–
դա
լին
ի բա էլանութետն
մասին
Գուտինցե—
լի րրահ
նէլա բագ
ր ութիւննե
բ ր սխալ
են I
«Անառակ
որգէ^էւ
ուրէչ
գարձ մր՝
« Գրաէլսւն Մոսկուա»
թերթր։
Այս պար–
րեբաթերթէւն
խմրաղբութիւնբ
էսիսա քն—
նագատութեանց
ա րմանացահ
կ ր֊ իր երկ—
բոբդ
թիլին
սլա բուն ակութ
եւսն բ Համար :
Աբգ
, Գբուլներու
Մ է՛ութեան
Ա
ոսկուայի
բ՛էէմ՚ոնմունքի
ւէերոյիչեալ
նիստին
մկք
քէսյտարարուահ
է թէ այմմ
պատրաստու
թեան
մէք է «Գրական
Մ ոսկուա՛^ յի եր -
րորգ
թիւբ
:
լ
Մ Ա Ր Զ Ա Կ Ա Ն
Կ Ե Ա Ն Ք
Հքանբ պաբտոլթէւն
մ լն կ ոբ կրեց
Ալ–
ֆոբվիլի
Հայ Մարգականր,
անցեալ կի -
բակէ
օր՝ րնգգկմ
Անկէնի
խումբին
՚Բուփ աբ Ֆրանսի
երկու
մրցոււէներբ ,
իրենց
յաւելեալ
էսաղա րկութ
իւննե րով
(4
մամուան
մբցում)
իրենց
հանրակշիռ
գե—
բր
ունեցան
մեբ տղոց
մկաններուն
վբ —
րայ
յ
Առաքին
խա ղա րամն
ին , Անկէնի
խում՛ -
բբ , էլռնակբ տուահ
Հովուն
, շաա վտան
գաւոր
յարձակու՚քներ
գորհեց : Մեր
պաշտպանողական
գէ^ր էաւ գէմտգրեց :
ում աս
պառ
Կր վախնա
յէնք
սակայն որ
շկարոգանայ
էր սովորական
պագարէւ -
նութեամբ
գէմ ագբել
Ան կէն է
անվե
բք
յարձակումներուն
: Խաղէն
ՅՅ / ՚ ք
՚ է ՚ " յ Բ ~
կեանէն
, Հակառակորգր
նշանակեց էբ ա–
էւա քին կկար է
Բ
. կէսախագէն
, մեր տգտքբ
,քաքալեր–
ուահ
մաբզասկ
րներկն
, սկսան
յարձակէլ։
Ա րապ շաա պագա րէւեո ւթեամ ր
գնդակր
ղրկեց
Անկկնի
բերդին
մէք։ Կբ
յուսայինք
ոբ այս լաքոգութիւնր
մեր ադաքբ
պիաի
քաքալեբէր
: Աակա
յն ումասպառ
կ ին ա–
նոնք եւ Հ ա կառակ
իրենղ
կամքին
չկրցան
սով որական
խա գա ր կո ւթ է՛ ւն ր բնել :
Անչուչա
Անկէնի
խում
բր , աեսաւ մեր
աղոց վիճակբ ու վերքին
քառորդ
մամ -
ուան
մէք իրարու
՚էբայ
նչանակեց
^որս
կկա
եւս ; Զենք դատապարաեր
մեբ աղա—
քր : կ՝ ա էլն էլա լէ ին ք պարտութիւն
մ բ՝ սա
կա
յն ոչ այոքան
հանբ
յ
Կր յուսանք ոբ այս կիրակի
մեր մար -
ղիկնեբր
, վերագանե՚լաէ
իբենց
ումերր
լալ
է՛ա ղար կութ է ւնւ մբ ցոյց պէւտէ աան
Ալֆորվէլէ
մ ա րղագա շտին
՛էրա յ՝
՝^ՈՆ՜փ.
տը Ֆրանսի
Զ-րդ
չաքքի
մբցում
ի՛ի
(Գ^բգ
տբ
ֆինալ)
լ^գգէմ
Մ է՚-էՀ
"՚-ցյ՛ Հռչակա -
լոր
խում
բէն , խաղաբկոլթէւնր
կր սկսէ
մամր ճէշգ 2 ՚ՅՕԷն : Մէ ուչանաք եւ բազ–
մ ութեամբ
եկէք
քաքալեբել
մ եր աղաքր ,
՛որոնք անկարելին
պիաի
րնեն
յաէլթելռւ
ե լ այս ձեւով
շաՀելու
՚ՐռՆփ տը Ֆրանսի
32բդ տը ֆինալը :
. ՛բ.
ՈԻԶՈԻՆԵԱՆ
ՖԻԼՄԻ
ՄԸ ԳԷՄ
ԲՈղՈ՚Բ՝
ՃԱՓՈՆԻ
ՄԷՋ
ճ՚ս՚իոնական
^Երկիրբ կր
ԴՂՐՂայ »
ֆէլմր
, ոբ էչր ներկայացնկ
Հիբոչիմայկն
վերասլրոդ
երաէսաներու
պաաաՀահ ար—
էչահներբ
, կատաղէ
բողոքներու
տեդէ ար–
ւահ է ճափոնէ
մէք :
Հիւլէական
ո ում բեբու
ղոՀ երուն
Գա
շ–
նակցութէւնբ
, այգ ^էէմէ
նեբկայացման
դէմ ցցուահ
է ՛ ։ ՚ -
ՉՀՐ Ա Տ Ա Ր Ա Կ Ո Ւ Ա Ծ Զ Ե Ռ Ա ԳԻՐ Ն Ե Ր Ը Չ Ե Ն
Վ Ե Ր Ա Դ Ա ՐԶՈ ՒԻՐ :
^ՈԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(75)
ԻԳ.
Մ Ի Փ Ո Ք ՐԻԿ Ց Ո Յ Ց
իսկ
՚սյ՚լպէոէ
գէ՚ղքեր
էսեւլճ
ղէլղացէւ–
ներէ
կեանքում
առաքին
անւլամր
չչէնե–
լուէ , նրանք
շեն Համողւում եւ աբաաս -
ոլալէ
աչքերով
ղէմ ում են դէսլէ
իրտնց
տնե
չւր :
- Ես չեմ
մ եղադ րում աւաղաէլեե
րին ,
՚ւրոնք
կուլոպտել
են ձեղ , նրանք
Հաւա -
տարիմ
են մնում
էւբանց արՀեսաէւն, ա -
ս՚ււմ է կարօն վրգովուե
լով : Ես մե -•
՚լագբում
եմ մ^եղ, որ դուք չգիտէք
պաՀ–
՛էլանե լ ձեբ
կայքը։ Շատ
ոււլիգ է
ասում
քուբդր, թէ <ճՀ՚"յբ
մի կոյբ
Հաւէ
ոէբտ
չունէ
. . .» :
Տղերք,
դառնօւմ է գէպի էր ընկեր–
ներբ,
ղնանք
մենք
ձէ. ցոյց աանք քր -
դ^րէն՛, թէ ամէն
Հայ ա^նպէկ չէ , սքպէս
նրանք
կարհոլմ
են :
կարօն
յայտնում կ էր
լ^կերներէն ,
թկ
ալէսղւսէլ1ւե
րբ
մ էն չեւ
էր՚սնց
աեղր
Հասնե
լր , անպատճառ
սլէտք է
անցնէին
՛Այն ինչ էլիրճր
. թէ նրանք
ո չէսա րնե
րի
յամ
րսւ շարմ
լն թաց քուէ
Հ
՛էէ
ւլի ւ թէ մ
ինչեւ
էլէ սօր էլր Հասնէ
ին
՛ս յնտեղ
, ու բեմն մտ–
մանաէլ
՚ ^ ե ռ չատ կար։
իբանք
էլաբող
էէն
մփ
՜^՝»էՓ1էւ<
՚^^^ելփ–
՝՝կաբճ–. • - ճանապա
րՀ ով , ՝.
էլէսօ՛բից կէս մամ առաք
Հասնել
յ է չ ե ՚ " Լ
էլէւբճի մօտ եւ փաէչել անցքր • ա յգ կբ լէ՛
նէր
մի եւ նոյնր,
որպէս
փաէլել
որոր ո–
րողայթի
մէք :
ԵԼ
է՛րաւ , կալ՛"յէւ
աաչ՚ահ
ճւսնասչ՛"րՀը
լինում է եւ աւելի
էչար"ւէլ,
թէեւ
նա
անցնում
է ր ամ են ւս վտ
՛ււն ղա ւո բ սալ"" -
է
անդԿւե րէւ ել ւլ մոլարին
քա բամա
յռերէ
մէք՚՚՚է : Այն ճանապարՀով
անՀնար էր
ձվւաւ՚ւր
ձ "՛րղ սւն անցնե
լ , ուր մնաց ա -
ւաւլաէլեերին
իրանց աւարաէ,
այղ. "լ՛սա -
ճառով
նրանք
լլանց է է՛ն արել
մ
օա՚ւ՚ւոր
ու՛լին
է
՚^ԷՀ.'1
Կ՚"Բ"յ1՛
նչան՚ոկահ
մամին
աղեր–
քր
Հասնում
են յիշեալ
էլէւբճի մօտ
. նա
լինսլմ է մի նեղ փասլար , ոբի
միքով
զիլ կաբոզ էբ անցկենալ մէ
ձէաւոր =
Փ
՚սպաբէ
մէ կողմ
ում
բարձր՚սնւ՚ւմ
էրա–
է
՚լաււտմեայ
աՀագին պատ,
միւս
էլողմ
ում
բնկահ էբ խորին
անղունգ
, մէ սխալ
քայլ
բաւական
է ր գլորելու
ճանապա
րՀոբգէն
գէպէ
՛՛՛յն վէՀր՛
Աւագակնեբը
թ"*–ով ա–
*յելի
քան
յէսուն
ձի^ւռբ
Հասնո*յէ
են
այն
տեդ
է
կարօն էր խումբր
բամանում
է
երկու
մասն , էնքբ
Աս լանի Հետ կապում են
կիրէճի մուտքր, իսկ հեբունի
ոբսռբգր
Ա աւլո յէ Հեա բռնոլմ եննրա ելքր : կա —
րօն պատուէրուձ՛ է էր լ^կերներին
սպա
նութիւն
չ՚լո
րհե
լ : միա
յն եբէլիւգ
ս՛ալ ա–
լագաէլներին
, ոբ նրանք
թոդնեն
աւարբ
ւ
ՈրաէՀետեւ
ս ՛ւլան ութ
է՛ւն ր կա
րող էր են—
թարկել
էսե՚լճ
՛լէ՛ ւղա ց ինե ր ին
աւաղաէլ—
նե բի
՛էր է մ էսն գրո
ւթե անբ ;
Եւ այսսլէ"
է լ լինում է :
կարօն
իր գարանից
ձայն է աալիս ա —
ւա ւլա էլնե րի
ւլ լիսա ւո բ ին , որ
թո
ւլնեն աւա
րբ , եթէ ցանկանում
էին էչենգանի
անց֊
էլենս
՛ւ
կիբ^ից
• Նա պաաասախնում
է ար—
Համ ա րՀանքո՚է եւ Հրամայում է քչել
Հօ^^՜
տ ե րր :
կարօն
կրկին
ձա յն է տալէ՛ս ՝ թէ նա
գեռ եւս խնա
յում է պաբոն աւագակա -
սլեաէւ
ղ սոող
՚քլխէ՚ն
ել փորձում է իբ գն–՛
գ՚սկի
ղօլ՚ութիւնբ
նրա գդակի
վրայ։ Այգ
խօսքերի Հեա կարոյի
Հրացանր՛
որուոոէ մ
կ եւ աւազակապետի
դգակբ
թռչում
կ
ՂէԻէՑ •
Նա. դարձեալ
մնում կ իր
յամառւււթեաէւ
մէք :
կարօն
միւս անգամ
ձայն է աալէո
երե–֊
ւէւ պարոն աւաղակապետէ՛
գգա1լբ
մեհ կո–
րուսա
չէր իբ Համաբ
, բայց նա
գաբձեալ
էսնայում կ նրա
անձէն
, եւ ՚*՚յ*՛ անգ ամէն
էբ ղնդաէլբ
գէպցնում կ նրա ձէոք. աք ա -
կանքէն է Հրացանբ
ե րկրո բ գ անղամ ո •••
րոաում է եւ աւազակապետէ
ձէն դլսբ —
ւում է գետէն
, էր աէրո^
եւս էր աակո ֊
՚ է լ ^ աոնե լով ;
կարոյէ
օրէնաէլէն
Հետեւում
են նրա եւ
մէւս
լ ^ էլե րներր . Ասլանր էբ
Հ բացանէ
դնգա
էլին նպաաաէլ կ լղարում
մկկէ
մ ա–
րակր , որ էէա
յր է գցում
առանց
աիրոք
ձեռքչլ
էինասելու։
Աագօն
փխում. է մէկէ
ձիու
թամքի
դա
չին : Հքեբոլնէ
որսոբգր
է ս է է ս տ
ճար
էգէ
էչ էչերէւչուէ թռցնում է մէկէ
նէգակէ
հա յրր է
Ալաղաէլնեբէ
կո ւլէէէւց
սւմենայն
քանք
անցնում է էգուր
, ոբովՀետեւ
կարօն
էր
բնկեբնեբէ
Հեա պատոպարուահ
ենլէ —
նում
մա յռե րէ եաեւսւմ
, որոնք
բարձր
էլ՚՚՚նգնահ
էէն էլէրճի
՛իրայ։
կռիւր
տեւում
է կէս մամ : Աւաղտէլներր գեռ չեն կամե—
նում անձնատուր
լփնել :
-
Տ՚լեբք , ասում է կարօն , պէտք
է
մէ փոքբ ճանկռտել
գբանց
. . . :
ԵԼ
սկսում
են այնուՀեաեւ
էբանց գլ^–
գաէրւերր
գէպցնել
մէկէ
ձեռքէն
,
մէւսէ
ոտէն , երրորղէ ա կան
քէն
, մէւ խօսքով ,
ւրմնէէ
էն
մ ւ
՛նեբէն
յբոնց
ՎԷԲ4Ր
մաՀացուցէչ
չէբ կարող
լէ՛նել ։
Աւադ աէ^եբբ
սաէպւում
են թուրել ա -
ւաբր
I
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
(&0՛–՛.)
I •
Fonds A.R.A.M
