րր
՚
ք՚՚՚Նի
քր գուն
մինա1լգ ես
:
1
Զեւք սլասւասաանե ր
:
Կր ս ս էք սւե
մ թե~՝.
ւերս ԱԼ կր էծսւէմ
աշխսւաս՚նրէ
•.
Երգ
մր չրէքներուս
, կր մօաենամ
պա՛՛
ՀIIIր ան
էն , ւււ ղւււրււ կր րե րեմ քանէ
մ
ր՛
թգթէ
աոպրակկւեր
;
Պնակներր
թէլով^
չորս, կր լեցնեմ
րնւլորլ,
շամէչ, թ"ւգ,
արմաւ,
աանձ եւ խնձոր
Աեաոյ,
մէշ֊
աեգր կր աեգաւորեմ
փարԼ
մ ր գէնի
,
քուէն ալ գաւաթներր
:
Հրամեցկ
՚ք
,
1լ շսեմ
է՚եւլգ ո՛ ՚սհ՜
ձայ
նով
մ ր , Հրամ եցէ՛ ք , ո՜ փ էմ գեղէս ան–
մաՀ
ղալակներր : ՛հո՛ ւք
, որ Ա՛յս
մ՜ոգո–
վոլրգ էն Համար ա շքէ
լո յս
սպառեցէք
յ
՛հո՛ լք որ անոր
ագաաութհանր
Համար
զարնել եւ գարնոլէլ
գէաւլաք
1 Ղ՚ււ՛ւք վեր.
9ապէս, որ ֊էԱլարտ ու ր՚՚՚ց
ճա/լաաով
բոնութեան
սսլրր
Հեգնեցէք
;
ք՝ա րլ
Հ է ՛՛ք աղա
յ , սլաաաս
էւաեեց
աներեւււյթ
ձայն
մր, այգ ունեցահգ
ո՞ր
• մէկէս
սլէաէ, րաւէ ;
Թէեւ քէչ, սակայն
օրՀնուՀսհ՝ կ :
Հրամեցէ՛ք։
^
Այն
աաեն
աեսայ
, որ
աղաւնակերպ
• սաւառնումով
մր, Հայ մաքէ եւ
ԳՐչէ
ընարանէւէն
քանէ
մ ր նաՀաաակ ն1^կա -
..յացոլցէշներ
եկան ու նսաէսն
կագանգէ .
սեղանէււ
ձ՛"–/՛^/՛ •
՚էէախ մէկ մէկ անուշեղէն : Աեաոյ
շնոր–
Հաւորելով
՛Լ՛՛ր Տարէն
, լեցոլղէ
բաժակ
ներ
լլ ;
Ամէնէն
առւոք, Ւլկաաէնցէն
էւօսք առ -
նելով՝
նեբկայւսցու
ւյ էւաւ աբ մաքերբ
լու
սաւորելու
հ բագ էր մր : Աելքոն
Կէւբճ -
եան պաբղեւյ պանգո ւխան ե ր ո ւն
կեանքր։
քհուրէն
Զա
բ ՛լա
ր ե ան
բրաւ
Զ"՚քարէա
յէ
պղպ2ացուլ
արեան
պաամութէւնր
: Ա •
Տ ա ր ո լ թ է ւնե
ան
խօսեցաւ, աբուեսաէ
գար–
գացման
մասէն : ՛հբ . Զ՚>Հրասլ
Հայկ
. գա–
աէն
պա
շա պան
ո ղական
ր կաաարեւլ
; V՛ •
Վարուժան
կարգաց
Հաաոլաձ-նեբ էբ Տե
՛ղէն Աէրաէն։ Ու չաաեբ ալ, մեր
մայրենէ
լեղուն եւ Հայասաանբ
գասեցէն
ամէն
բանէ վեր :
Աոաւօւոր կր մօւոենսւր։
՚հէմացէ ւգա —
տոլՀաննեբուն
լո յսեբր
աբգէն
մարեր
էէն
;
Եւ աՀա , անգրշէրէմեան
Հրաւէր -
եալեեբս
ելան
սւոքէ ու ունՀեաացան; Այգ
պա՛պուն
, անոնց
աչքերուն
մէ^ աեսայ
ա—
.–նօբէնակ բոց մբ։ Այգ Բ՚՚ՏՐ*
քառասուն
աարէներսւ
Ա՛քն արգար
ցասումն
է՜՛բ ^
ռ֊ւղ–
֊ ղոլահ– բոլոր
անոնց , որոնք
մոռնալով
^ՐէհՐ
՚ ղբաղեր
են
մ էա
յն ւոռեւաուրով
:
Յողնաձ՜՝
բո՚յց
ղ."Հ սւպաւո րութեամ
ր
կր
մանեմ
անկողէն
մէչա
այն
յ"յ՚՚"*Լ^
թէ
Նոր Տարէն
, գէթ այս անգամ
մեղէ
պէաէ բերէ սպասուահ՜
սէրբ, ՝էաւաքա —
կան ա շիւաաանքլ– ել Համ ե րա շխութէւնր
,
որուն ա լնքան պէաք
ունէնք
աղւլովէն։
ԾԱՏՈՒՐ
ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ
Մէկբ կր հարցնէ էր
բարեկամէն.
ինչո՛՛՛ւ տէւուր ես ; Ղ՛ո
րհ՜ չւլաաբ աա–
• կաւէն :
Ո՛չ
՚. Տխուր
եմ , որով-^եաեւ
կէնս
գոբչք
մ ր
ղ աաձ՜ է էնծ՜է Համար ;
Թ Ա Ն Կ Ա Գ Ի Ն Կ Ո Ր Ո Ւ Ս Տ Մ Ը
Հ.
ԱաՀակ Վ. Տէր Մովսէսեանէ
անա–
Կբնկալ
մ աՀուան
գո յժր
է՛՛՛ր
ախբու -
թեամր
Համակած է բո ԼՈբ ղէնքր
ճանչ -
ցողնեբուն
Հողէն,
ղէ ան
սլաբաաճանաչ
քաՀանա
յ մ՛ր ԲԱա
լէ ղաա էր նաեւ
բ"
ԷՈ՜
բէն
սէբ՚ււած եւ յարգուած
ւք
ողովբգակահ
՚էէմք
մբ :
Տ՛ոկալէն
թաբմ է վւարէղաՀա
յ
ամէն
խաւերու
՚քէշ ոգրացեալէն
յէչաաս՚կր։
1953
Մարա
շշէն էր որ Մուրաա—քԻա -
՛էա յէլեան
Նաէսկէն
Աշակերանեբու
Մ էու
թեան
նաէւաձեռնոլթեէսմբ
Աեւբէ
Մ ու -
րաաեան
վարժարանէն
մէ^, է
ներկայու
թեան պաակառելէ
րագմութեան
մբ աօն -
ուեցալ
բաղմ ա վա
ս աա կ
վարգս՚պեաէն
՚լաս՚ոէարակչական
գո բծ
ո՛ն
է ութեան
յէ"–
նամեայ
յորելեանր,
ոբ կբ գուղաղէսլէր
,
նոյն վարժարանէն
մէ^ անոր
տեսչութեան
քսանեւՀէնգամեայ
աաբեգաբձէն
:
ԱՀա քանէ մբ կենսագբական
ւոեղե -
կոլթէւններ
էբ մասէն,
էբրեւ
ւււսուցէչ
,
գասաէաբակ
եւ պաամագէր
:
իր քաՀանա
յութեան
սկէղբէն էոկ ՚"ն
նոլէրուեցալ
կրթաքլան
ասպարէղէն։ Նախ
1902
օգոսաոսէն
մէնչեւ
յունէս
1903,
Վենեաէկէ
վանքին
՚ւ՚էշ գբաղեցաւ
նորրն–
հ՜ան Լ րու գա
ս տիարա կութե ամ բ : Ապա կբ
փոէւագրոլի
կ . Պոլիս , ուր կր
նչանակուէ
ո լս
ո ւմնա
սլե ա Գաաբգէլղէ
Մ խ է թա
բե
ան
վարժարանէն
, մէնչեւ.
1911
նոյեմբերէ
վե ր^բ , աւս՚նգե
լով
գլէւալո բա բա ր Հա -
յոց
պաամութէւն
, ա չխա րՀագբո
ւթէւն
եւ
մատենագրոլթէւն
:
Համէաեան
րռնակա
լւււթե ան
օբե բուն
էբ , երբ Հայոց
սլատմ
ութ
էււն ուսուցա -
նել,
Հայասաան
րառր արտասանել
1լամ
գրել
, կբ նկա տ ո ւէ
բ
գաւաճանոլթէւն
,
քրէական
յանցանք ;
Հ • ԱաՀակ Վ
. խոՀեմ ութեամ
ր
կուտար
էր գասերբ,
գորս էբ աչակերտներր
մեհ՜
եռանգով եւ Հետաքբքրութեամբ
կբ սոր
վէին • Այսպէս
, վարգապետբ
անոնց
ման–
քլտկան Արտերուն
մէ^ կր վառէր
Հայրենա
սիրութեան
կայհ՜բ :
1908
Յուլիսին
, երբ Օսմանեան ԱաՀ -
մ անա գբ ութ իւնբ
Հռչակուեցաւ
եւ Հա
յե–
բր
կա
րհ՜ ե ց ին յարաբերական
աղաաոս -
թիւն
մր ղտահ
էլլալ,
Հ. ԱաՀակ
եղաւ
յա րոնոլթէւն
մբ Պոլսո
յ
Հա յութեան
մ է^ ,
էբ առածէն
Հայրենաչունչ
կուռ
ճառախօ–
սութեամր
, Ծէչլէէ
ո՚ԴԳ
՚
Գ^բեղմանատան
մ էշ
,
Հ անղ ո ււլ ետ
լ
բանաստեղհնեբու
Մկբաէչ
Պէչիկթո՚չլեանի
եւ
Աբապիոն
Հէքիմե՚սնի
յարակից
գամբաններուն
վր–
բայ
:
Այս
քիչտտակելի
օրէն ետք ,
տակաւին
չաա երիտասաբգ
, է ր վա յելահ
ժոգովրր–
ղականութեան
շնորՀիւ
, Պոլսոյ
Հայ-կա–
թողիկէ
Համայնքի
Երեսփ–
Տ՚ողովի ան -
ղս՚մ
կ^բնտբուի
մ իաձա
յն ութեամ բ :
19ւ2/<
լՐ՚թացքին,
Հ. ԱաՀակ
կ՝անցնի
Պելճիքա
, Հետեւելու
Լուվէնի
Համալսա -
րանէն
մէշ բնկերարանական
եւ պատմտ–
կան
ղ իաո ւթե անց ու
մանկավարժ
ու -
թեան : Երկու
տարի
մնալէ ետք ,
1914/՛
Համ աչխաբՀա
յին պատ
եր
աղմ
ին
1լե
րթա
յ
Զո՚-էցեբէա
, միեւնոյն
ուսումներբ
շա -
րոլնա/լելու։
Հոն եւս աաբէւ մբ
մնալէ
վերշ կբ վերագ՚սռնայ
Վենետէկ եւ
1916(1»
մէնչեւ
1918
անրնգՀ ատ կբ վարէ
՛ք ու -
րատ-Ա՚ավւա
յէլեան
վա
բ ւք ս՛բ ան
էն մէշ ու -
սումնապետէ
եւ մատակարաբէ
պաշտօն–
ներբ
,
ո ւս
ո ւց անե լս վ մէաժամանակ
Հա -
յոց
պաամութէւն
, աշխտբՀաղրութէւն
եւ
այլ
Հայկական
ուսումներ
1928-29
ղպբոցական
տաբեչրշանէն
, .
Աելրի
վերաբացուահ՜
Մուբատեան
վ՛՛՛բ -
ժարանէն
տեսուչ
քլբ նչտնտկուէ
ու քսա–՝
նբՀ էնգ տարէ կր մնա
յ
նո
յն պաչտօնով
,
ապա կ^ քաչուէ Վենետէկ
ուբ , Հակառակ,
է Բ յո՚ոաշացահ՜
տարէքէն
, առանց
(նկբր–
կելու , կբ չարունակէ
Ա"ւբաա-Փափայէլ
եան վարժարանին
մէշ իր
մա սնգի աական
՛լաս աւանգո ւթի լնբ ,
մ էւն չեւ էբ
կեանքէ
վաէէճանր :
Ուսուցչական
" ՛ յ ս բեղնաւոր
ղոբհ՜ու.
նէոլթենէն
ղաա, Հ. ԱաՀակ կր նեբկա -
յանա
յ նաեւ
էբբեւ պատմ ագի
ր եւ
Հեղի
նակ
ղանաղան
ղբական
երկերու
;
1914^1՛
Հրաաարակտհ
է ղ պբոցական ա–
չակե րտնե
բու
Համ աբ
Համ առօտ
Հա
յոց
պատմութիւն
, որ մեհ ժողովրգս՚կ՚սնոլ
-
թիւն
գտնելով
անմիշապէս
կբ սպառի :
1922^5՛՛
աւելի
բնգարձակ
,
եբկՀատոր
Հայոց պաամ
ութ
իւե
մ ք. ք,ւս Լո յս
րնհ "ւ -
յահ՜ է լիկէոննե բու Հտմտր , որ նմ անա -
պէս
շերմ
բնգունելութիւն
ղտահ^ է ա՛լ -
ւլա
յէն
վարժարաններու
մէշ ել
չուտով
աբժանացտհ՜
/• • տպագրութեան
:
Հ . ԱաՀակ
եղահ է նաեւ
թաաեբտղէւր
•
էր
^Աւարայբէ
Գէլցագունք»
ոգրերղ Ու -
թէւնր
Հ բատա բակս
ւե
ց ալ Հէնգ տարի ա -
ռաշ ^^լ Աեւրի Ա ուբատեան
վտրժաբանի
ա չա 1լե ր տնե բուն
կողմէ
մե՜հ՜
յաշոգոլ -
թեամ
ր ներկա րուլուեց աւ
վա
րժարանին
թաաերասրաՀին
՚քէշ :
Հ. ԱաՀտ/լ
հ՚՚՚նօթ
է նաեւ
իրրեւ
ճար–
աասան
Հ րասլա բա կա իւօս եւ ՝,բասլա րա -
կաղ
իր :
Ուլբ՚սցեալբ
ունէր կարեկից
Հոգի • իր
տչ՚սկե րտնե
բր
քէնքբ կր կո չէէն պաբղա -
պէս
«Հայր ԱաՀակ՝» ՛այս
«Հայբ՜^ անո
լու.
նում
բ
կ րօնա կան
է
Հանղ ամ անքէն ղտտ
ունէր
նաեւ
^Հայր»
բառէն տառական է–
մ ասաբ
, անոր Համար որ մ է չա
Հա յրա
կան
գուբգուր
անքով
էլր վարուէ
ր էր աշսյ -
կեբւոներուն
Հետ :
իբ գ ա ս տ էա րա 1լչա կան
գ ոբհ՜ունէու -
թեան
րնթացքէն
Հաւաւոտրմօրէն
Հեաե -
ւահ՜ է, Հայացէ
ասուցման
Համար,
այն
ուղղութեան
, ՛լոր Աերաստա ցէ
Մեհ^ն
Մէսէ՚թ՚որ
աբբայէ
աղգտնոլէր
յաշորղնե–
Րբ
բնգգբկահ՜
են էրենց
վարաձ– ՜ բոլոր
վարժ՜աբաննեբուն
մէշ :
ՕԹՈՆ
ՀԷ՝ԲԻՄԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑկք՛
ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
ՅԱՌԱՋ/^
Մ Ի Տ Ք ԵՒ^ ԱՐՈՒւԵՍՏ
ԲԱՑԱԱԱԿԱՆ
ԵՐԵԻՈՅՒՆԵՐ,
«ՅԱյհԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(233)
(ՏԱՏՄաւԱ՚Օ ՎԷՊ, 364 ֊ 400)
գ. ԳԻՐ-Բ
3—
ԶՈԻԻԹԱՅ
ճաչր տեւեց բաւական
եբկար : Պ՛՛՛աա -
նէ Աբտալագգբ
, կաբհես թէ ,
ասեղներէ
վբա
յ նսաահ
էէնէր ,
անՀամրերոլթէւնէց
սէլսեց
ձանձրանալ
: Նբան
չէէն
գբալույմ
ո՛ չ գոլս աննեբ
է անլ^գՀաա
եբգերր ել ոչ
նոլագա րաննե
րէւ քաղցր
Հնչէւննեբը
,
նա բոլորովէն
ուբէչ
ցանկութէւննեբ
ու -
նէբ : Աբսոբգութեան
գնալու
մասէն առա–
ժոռելո վ : Ի՚^նչպէս
ւգէսւ,ը է
անցկացնենք
՛ոքգ երեք անտանելէ
օրերր։
-
ինչպէս
ոլ, քո սիրար
1լր կամենայ
,
ասաց Աերուժանր,
վւայփայելով
նբս՛ սի
րուն
գէսակներր:
Պատանին
չրթուն,^եր
Է
մ օտեցրե
ց
Մ ե–
բուժանէ
ակո՚նշէն
ել ւէսփււաց.
ք՚ւ^է ՚չէաենաս
, թէ որքա՛՛ն
ժամա -
նակ է որ ես որսի չեմ ղնացել,
բոլորովին
՛մ ն
ւմէն
էսօսք նետեց ,
որովՀետեւ
Համաբձակոլթէւն
ներլում
շէն
.
նրան
էբ՛
՛Բեռի , դարձաւ նա դէպի Ա երուժա–
նր ժպտալով
, բանակր գեռ եւս քանի՝^ օր
պէաք է ա յստեղ
մնա
յ •
Երեք Օր :
Օ^Հ , ղա շատ է, Աստռւս՚հ
վկայ,
շատ
երկար է • • ՚ պատասխանեց
նա գե —
դեցէկ
երեսբ
ան բալաՏլան
ութեամ
բ խո
կր
ւլա րման աս
Ո՞՛րքան
ժամանակ է , սիրելիս :
Այն
օրից, որ մեր տանից
դուրս
եմ
եէլել։
Գա
՚էոքր
ժամանակ
չէ ,
մանաւանգ
քե՚լ
Համար • Գոլ կտրհեմ
ոբսոբդութէ՛ւ
նբ
սէրում ես , Արտաւաղգ
:
Աաստէկ։ Երր մեր տանն էէ, եթէ
չաբաթր մէ քանէ անգամ
որսի
չ՚լնայի
,
ինձ ա յնպէս կբ թուէր թէ մ ի լալ րան
,
չա՛տ
լ՛ու բան կ ՚ ՚ ր ց ր ե լ եմ :
Մեբուժանբ
սկսեց
րաբեսբաութեամբ
էւնղ ա լ ;
Երեւէ,
Աամոլէլն
եւս սէրում
է ,
դարձաւ նա գէպէ
քրոշ
որդէն :
Որ'1 "լ վա խարէն պատասխանեց
Հ՚՚՚յբբ
՚
Աամուէլբ
ամենւսփոքր
ՀասԱ՚կէց
սէ
րում էր ոբսո
բդո
ւթէ
ւնր : Աեր
ամ րոցէ
թոշս ւննե ր լ
Հ ան ղստութէւն
/ / " ֊ ^ ( է ն
ն ր ա
ձեռքէւց^, երբ գեռ տասն տարեկան
տղայ
էր
։ իսկ այժմ
չղէտեմ
Հետեւո՚^ւմ է էբ
Հէն
սովորոլթէւններէն
թէ ոչ։
Ես էմ սովորոլթէւննեբր
Հեչտու -
թեամ
բ չեմ փո խում
, պատասխանեց
Աա–
մուէլր,
ժսլտալով. Ա րս
ո րգո
ւթ
էլն
բ էմ
ամենաս բաադէն
ղո ւա բճո
լթէւննե
ր էց
մ է–
կւ^ւ
է ։ ԵԼ գաոնա
լով
գէսլէ Ա
եբուժանբ,
Հ՚որցբեց
, այգ կողմեբում
, Արաքսէ ա–
փերբ,
ասում
են , էւէստ
Հարուստ
են
վայրենի
երէներով;
-— Այո՛ , Հարուստ
են , ասաց Ա երուժտ–
նր մէ առանձէն
Հեղնոլթեամբ
:
Ար չա -
կուն
է թագաւորնե
ր ր Արտ բատ
ում բագ -
մացբէն
վայբենէ
եբէներ
մէայն ; ^աՀԷՃ -
ներբ
չէէն
ցամայէտցնում
,
գետեգեբքէ
էնքնօրէն
րուսահ՜ հառսւստաններ,բ
^4/՛^
կաբ
ում
,
ո ր պէսղէ
թռ
չո
ւնն ե ր է ել երէնե–
բէ աճելութեան
Համս՚բ
պատսպարաննե
ր
լէնէին։
Աամուէլի
Հայբր
մեհ՜ ցանկութիւն
սլ -
նէբ որ ոբգուն
մի որ եւէ աոիթաէ
նեբկա–
յ՚ոցնէբ
պաբսէկ
ղօրապեանեբէն
, եւ նրա
կաաա
րե լութէւննեբ
է մասէն
փոքր
է^ չ
դաղավաւր տար նրանց ; իսէլ առա
լժմ
, քա
նէ գեռ կռէււնեբէ
Հանդէսներ
չկայէն,
որ
սս
ր գութէ
ւնր
ամենա յարմ ար
մէ
շո
ցնե
բէց
մէկն
էբ , ոբի մէշ Աամուէլբ
կտրող էր
ցո
յց տալ իւբ քաշութիւնր
;
Ա ամ ուէ
լբ Հասկանալով
Հօր փավւաք -
նեբր,
մտան՜եց
օգուտ
քաղել նրա արա -
մաղ
րութիւնից : Նա դարձաւ
գէպի Աե -
րուժանբ
, Հարցնելով
.
Գուք վճռել էք անպատճա^ռ
երեք օր
բանակ
ր պաՀել ա յստեղ :
ՐԱՖՖԻ
«// "վետական
Հա յաստան»
օբաթե
րթէ
21
ղեկաեմրեբի
թիլէն
մէշ Վ
. Անացա -
կանեան կբ քննաղտւոէ
Հ՚Այասատնէ
Գրո՚լ–
նեբոլ
Մ էութեան
ենթարաժանումներոլն
(մասնախումբ
կամ յանձնախումբ)
աչ -
խատանքբ– Եւ այս՝ Հակառակ
խորՀրղա.
յէն
դբողնեբու
Համ ամ էոլթենտկան
երկ–
րոր՚լ֊
Հ՚՚՚մադումտբէ
թելադրոլթեանց
Անացականես՚նի
կս՚բհիքով
, ա յս թե -
բացումին
պաաճառն
այն է, ոբ աեգական
մասնախւււմբերոլ
մէշ գրոգներր տակա -
լին Հասահ՜ չեն այն Համողման, թէ իրենց
կաբնիքնե
րր յայտնելր կամ ուրիչին
կար–
^ւ՚ՔՐ
Լ"՚՚Ա՛
կենսական
անՀրաժեչտոլ
-
թիւն է : Գրողներու Ա իութեան լալ կամ
գէչ
աչխաաիլբ
կախում
ունէ անդամնե -
բու
պաբտաճանաչսլթենէն
:
կանոնաւլրէն
մէշ
նչոլահ– է, որ էւբաքանչէլր
անգամ
էր
ղորհօն
մասնակցււլթիլնը
պէաք է բե–
րէ
մ իութեան
՛ս շխա տտն
քնե բուն :
Այ՛*
պաՀանշբ
չիրադո
բհսւի
լւ
բնդՀ
ան րապէս •
Գբո՚լ^՚ելաւ
մէկ "ր"շմասր տակաւին չէ
բմբռնահ թէ Գրուլներու Ա իութեան ան -
ղամ
րլլալ կբ նշանակէ
ստանձնել ել րա–
բեխղճօբէ
ն կատարել
շարք
մ ր պա րտա -
կան II ւթի
ւնն
եր
, եթէ ոչ՝
լ^գՀ
անուր
գորհն է որ կբ տուժէ :
Մէ՛շա րսա Վ
. Մնացականեանէ
, Հարցբ
մէա յն գիրք գրե լուն մէշ
չի կա յանար
I
Հքաա սխալ է այն կաբհիքբ, թէ
՚լէբքՐ
լոյս
բնհ^այուելէն
ետքր
այլեւս
ընելէք
գո րհ՜ չկ՛" յ • Ընղ՝^ա1լաուսկն
, այղ
պաՀուն
է որ կր սկսէ
դբբին
իսկական
էլեանքր
,
անոր գաղափարական
եւ ղեղարուեստա
-
կան
ուժին
ստեղհ՜ումբ։
Այստեգ է որ կր
սկսի
ւլ րո ւլ^ւեբււ I. ել գրական
քննադատ -
ն (, բ II լ
ւլ «ր
հ՝ր
;
՚Բննագատներոլ
յանձնախումբբ
, օրի -
նակ , երկու տարիէ ի վեր ՚լրեթէ
գորհ՜
չէ՜ կաւոարահ : կտցութիւնլ
աւելի՛
տխուր
է ՝ աբձա կագի
բնե
լաւ
յանձնախումբէն
մէշ
, ուրտաբե "կէ՚լբէն
երկու
վէսլեր
քննաբկե լէ ետքր ա յլԼ ւս ոլրէ
շ
ղո
րհ՜ չտե
սան : իսկ մանկական
ղբուլնեբոլ
եւ բա -
նւսստեւլհներու
յանձն աիւումրե րբ
մ իա
յն
թւ/ւղթի
վրս՛ յ
ղ ո լութ
իւն
ունին :
Այս
յտնձնա էսում րերու
աչէւատանքէն
մ աս էն
սւոեւլհուահ– է րնղ է անուր անտար–
րերութեւսն
մթնոլււրտ մբ, ուր
ւսղատ
ասպարէդ
ւլտս՚հ
են
ան՝>անւէուրժսւլութէւ–
նը
,
մ եհամ տութէւն
ր ,
ինքնա
Հ ա ւանո
լ -
թիւնր : կան ղլաղնԼբ
, որոնք
Հաճոյքով
կբ քննաղատեն
ուրիշնեբք
, ի՛՛կ
իրենք
՚լիրենք կր նկատեն
ամէն
քննադուտոլթե–
նէ
վեր։ Այս կարգի
՚չրո՚լնեբր,
որսեք է–
րենց
գորհերուն
մէշ կը էււօսի՚ե
կեանքէ
ճշմարտութեան
անունէն
,
աՀսւճութեամբ
1լ լնղուեէն
իրե՚հց
մաոի՚1ւ րս ուահ՜
ճշմար–
տացի խօսքե
բր : Իրենք
իրաւո ւնք
ունին
ւյո ւց տալու
իրականսւթե
ւսն
ստուեբոա
կսւլմեբր
, էսկ քենագատութէւնր
պէաք է
իրենց
ղորհ՜երուն
միայն
ւլրական, վար -
գաղոյն
կուլմերբ
տեսնէ :
Նոյնքան
թերէ ենեբէտասարգ
՚էրող -
ներու
էւմբա1լցութեան
աշխատանքներբ
I
Տէշ՚ո է , ունեցահ
են Հաւաքոյթնեբ
, կաղ–
մակեբպահ՜ ենբանաստեղհ-ութեան
երե -
Կ՚՚յ ^Ր–< քննան
են գրքեր
, ել այլն
,
բայց
ա յգ
բո
լո բ ր յաճախ
ձեւական
Հ տնգամ
անք
ունէր :
Օրէ օր կ՚տճէւ եբիտասաբդ
դբուլնեբու
նոր
սեբունղ. մր , ոբ գրական
ւււսուցմ ան
,
ղ եղագի աական
լուրշ դաստի արա կութե ան
պէտք
ունի : Բաւական է կաբղալ այս ե–
ր իւս աս ա րղներուն
գււ
բհե
րբ
,
Համողուե
լու
Համար թէ որքան ցան է
անոնցմէ
շատերուն
ո՛չ միայն
բանաստեղհ՜ական
,
այլ եւ բ1ւդ^անուբ
ղալււլացման
մակար —
դակւլ։
ԱնՀբտժեչտ
է
ո ւղղո
ւթ
ի ւն տալ,
գասաիաբակել
ա յս նորաՀաս
ղ րուլնե
րր .
ր՚սյց Երիաասարգ
գբո՚լ^՚եբու
խմբակցսլ–
էէքեան սւոս՚շին
ղ րքոյ/լնե
բուն
Հանղէպ
ցոյց արա ահ րնղ՝։ս՚նուբ
անտսւրրերու -
թիւնր
, ու ՚լղակի
յոլսաՀատական
քլբ
ղարձնէ
պս՚տկերր
:
Թա
րւլ մանի
չնե
բու
մ ա սնա խո ւմ բն
է
միայն , որ Հակաոակ
Համեմատաբար
նո–
րւսսաեղհ
րւլաւուն, կտտտրահ է շօշափե
լի աշխա՚սանք
;
Աաեղհաղսբհական
մ տ սնա խում
բե
բու
անրաււսբաբ
աշխատանքր
Հետեւանք է
Գբողներու
Միութեան
վաբչութեա՛
ան -
տարբերութեան
: ժամանակն
է որ
Հ/»^0 -
րէն
ղրաղին
յանձնախումբերու
վիճակով
,
զանոնք
ղոբհի
կոչեն, եւ անոնց
ղորհու–
նէութիւնր
լուբշ
Հիմերոլ
վրայ
ղնեն։
Fonds A.R.A.M
