^էթէ
ունէ՛ն
որոշ ղա չւ ւլա ց ո ւմ , ւղէւաէ
լչսեն
աղուն
աււանց
վւո րանե լււ ւ" - Եթկ քաղա–
• քակրթուահ
մ-ււղււվյււլւղնԼ
լաւ
(/
1՚հ
մասԱ
Հնգձ լբուղա/լան
րն աանի
քին
1լր ոլաակա -
նի , Հայն ալ նոյն
րեաանիքՀն է
,
Լլ հւ–
րոսլական
մեէէ աղղեր
ղևո
չկաղմուած,
գեւլ
ւլո յութիւն
Լուեեցահ
,
՚^՚՚՚յերր
ունե
ցած
են, րարձր
քաղաքակրթական
ար -
<ք՜էք, սաեղհահ ենլեղու մրոր Համար–
մ-էք եւ երրեմն
նո յնիսկ
աւելի
րարձր է
քան
յունարէնն
ու լաաիներէն/– :
Հայերէ–
նուք թարղմ անուաձ՜ են շաա մ ր նա խնա -
կան աշխաաան
քնե ր
որոնք
ա յւ՚Օր
ի՛՛կ
""լբի՛՜ւ՛
հՐ հ՜առա յեն
օաա
րնե
լաւ
Համ ար
իբր
աւելի վաւերական
մեկնակէա ; Պիաի
քԼսէ թէ երբ կաբղ. մբ օաար
լեւլոլներ
ոաո.
բա բաման
ումնե
րն
են
֊,նղեէ
րոսլական
մայր
լեղոլներու
, ՜>՚"յեբէնբ
ինքնին մաս
կր կաղմ է ա րլ
լեղ ուա խումբին
իրրեւ ա՛է։–
^աա մայր
լեղու
ղոբ
Հ ՛ " յ Ը
էսլարաու -
թեամր
ւէարձուցած է միայն
իրեն սեփա
կանութիւն ; Հքնողքր
սլիաի
յիչէ իրղա -
լակին
կս՚մ
ղ՛" ւա կն ե ր ո ւ1ւ •> ին եւ նոր Հայ
յլաեղհ՚սղ"բնութիւններէն
կարեւոբնեբր
,
Վւլիաի խօս ի անոնց
Հա յկական
ւլ
իւաերոլ
՛ել
նրբոլթիէննեբու
մասին
ճաբաարասլե~
•ա ութ եան եւ արուեսաի
մէ^ , սլիաի
սլ՚սա–
•մէ անոնց
Հին եւ նոր
Հ եբոսամաբաեբը
,
•պիաի
շեշաէ
Վաբղանանցի
արժէքբ
,
մ աանանչե-լով
մ ասնաւո րա սլէ ս ա յն պա.
բագան որ ցս յց կուա՚ո
յ Հ՛Ա յ՚՚ւ֊ն
քաշու
թիւնր
, անվախ
նկաբագիբր
, անկախ
մր–~
ա ահ ո ղ ո ւթ
ի ւն ր
ս բով
մ ղահ է Վարգա -
նանց պաաե բաղմ ր եւ որ առաշին
թում֊
ԲՐ եղահ է որ ասիական վա լբե՚էւի
Հոր -
գաներ
չկարենան
յաոաշանա
լ
մին
չեւ
Եւրոպա
յի կե գբ ոն ը եւ ե ւր ո պ՛" կան
աղ–~
գեբուն
առիթ եւ ժամանա/լ
աուահ՜ է որ
–անոնք պաարասաուին
եւ կա բենան կագ
՛մ ակե բպո
լի լ ինքնա պա չտ պանս
ւ թե ան
Հա
՛մ ա ր ; ԼԼյստեղ
ցոյց պէտք է արուի
Հա -
յ ո ւ ն
մեհ
ութ
իւնբ ել իրբրահ
գոՀողու -
թիւնր
ուբիչ
աղղեբոլ
փրկութեան
ղոբհին
մէշ
։
քէն կ՛որ ելի է Որ ա յսպիսի
մ եհ
գրուագ–
ներոլ
հ՜անօ թութ
իւնր
չսաեգհ՜է
աղուն
•մէշ աղղ ային
ղ իտակցո,
թիւն
ե ւ "՚ղղ
"՚յէ՛ն
Հպարաութիլէ՛
, որով
աւելի։
պիտի "իրէ
փր աղգբ ել անոր
սիրով
աւելի
պիտի
կապուի
իր հնողքին
, պիաի
չուղէ
Հեռա
նալ
անկէ ,
հնո
՚լքն ալ վա խ ա
ղաբձաբտր
•աւելի
բար՛ք յական
Հեղ ինակու
թիւն
պիտի
ունենա
յ ղա լակին
վր՛"
յ : Ս. ք""է1"՚ի
մ թնո–
Լոբտի
մբ մէշ ինչ սր կր տրո՚ի,
անշնշելի
կբ մնա յ եւ աղան պէաք
մ լ, չ՚Լ՚ւ"՛ ր
նո
յն
իսկ
իր շբշանակէն
Հեռանալու
:
Գ • Դ֊սւղափարապաշտոՆթիւն
ծնողք
ներու ել ղաւա1լնեբու
մէշ սերտ
յա բա
բե–
բս ւթիւն
՚գաՀ ե լո ւ երրորգ
ղ ո բհ՜օնն է
<յաւ–
զափարապաշտոՆթ-իւնը:
(քաբղիկ
կ՝այ
.
լտսերին
ղաղափա րասլա շտո
ւթե ան պա– \
կասռվ. րա րլ հնողքնեբր
չեն կրնար գաղ–
՜՛
քիլ
մ տահելէ թէ՝ կրնա
յ շնշուիլ գագա– \
փտբապա
շտոլթ
իլն ր . նեբկա
յիս
ամէնէն
*սւելի
մաաՀոգութիւն
յառսւշ
բերող
Հար–
՜Ց՛Ր նիւթապաշտութիւնն
է . եթէ նա խնա– \
կան
շրշանէն
պա յքար
մ ր
չր լէա յ աղուն \
մ՛էշ՝ դէպի
նիւթականացում
ղլտոբման
,
ՏՈՄՍԵՐ
Հա ՚ ՈԻՍ Տ ԵԿՍ՚ԼԵՏԱՍԷՐԸ
•
Պատմեցէք
նայինք,
Տիկիննեբ
,
ի՞նչ
Կ"՚յ
, Ի՞նչ
չկայ... Ջեր աղանե՚^բր ինչ
շ-ւրի
վրայ
են . . . Օրիոր՚է
Աղաւնիս,
՛լո ւն ինչպէս ես ,՜ նայիմ
. . .
Փ՛ո՜ ոք Ասաուհ՜ոյ
, ամէնքս ալ
Լ՛"՛֊
ենք
, աղգին
ղ որհեր"վ
մ "՛մտնակ
կ՛՛ան–
ցբնենք...
Մ՚լէկ
կ՝րնէք...
Մե՚լի պէս վաճառա–
կաննեբր
տ յնչավւ
ղբաղահ ենՈր
աղղր
՛է /.
ղ ի պէսնե ր ո լ ն
մն ացահ է
գէինք..՛
ՀձՆորաստեղհեա
լ Բանն
յ՚"նէից
՛լիս կբ սպաննէ ...»
I
՜Ներողութի՛ւն
, ի սկւլբանէ
. . .
ինչ–
պէս
րոինք , գրամը
անՀբամեչտ
է
գսբծի
"կ"ելոլ
Հտ • . .
Հապա՞՛ սա
«Հալաա՚ւվ
Իք ոսաով՚ս–
նիմ»ր
.
. .
Հ-Բննսղ գաղտեաց
, մեղայ
քեղ
1լամ ա յ եւ ակամ ա յ , գիաութեամբ եւ ան–
ղիաոլթեամր
, թողութիւն
չնորՀեա՛
. . .
Մեր ցանկին
՚էրւսյ
ձե՜ր
պատուական
անունն
Ղ՝
Ուբիչ
Հրաչալիք
մլ^ւ ալ սա «.Հրա -
ժարիմք^բ.
. . ՀՀԱեղայ
ղօրոլթեամր
Հոգ -
" – " յ "
է
խ՚՚րամանէլոլթեամբ
, անգգամու ֊
Իր.
Հ/
քռ ՚ Թ. I.
թեամբ,
յանգգնո
ւթեամ բ եւ եբէլչ
ունիք, Պ– թագէոս,
. \.
ու լ. . , ո աու -
մե՚լմէ աչխատանք
, ձեղմէ ալ ղրամ
Անանկ է , ունեցողր
աալու է :
Տարի
մր, տտբի ու կէսէն մեր մտ–
տուոր կշ չինուի • ՚ . ՀիմակսւՀիմտ
շա՚ո
բան
մ ր մողվահ
չենք , բա յց
յո յս ու
նինք
ոբ
. . .
է^
,
1լ ունենաք
, մ ի՛ յուսաՀաաիք
• • •
Եկեղեցին
կարեւոր բան է • • •
Այ" ^ չատ կարե ւո ր . • .
-—•
// ա
մե ր եկե ղ ե ցական
աղօ թքն
երբ
չկա՛՞ն,
սքանչելի
րաներ
են . . . ^Առաւօտ
լուսս
յ,
արեգակն
աբղաբ
, աո. իս 1"յ՚՛
հ՚ս՚լեա՛
• . . Հասաեա՛
Հաւատոյ
, Հաստատ–
եա՛
յոյսով,
Հիմնեցո՛
իրով. • •՝»
Հրաչալիք
են . > . Մեր նպատակն է
որ
՚ ս յ գ Հբաչալիքն1էրր
չմեռնին
այս օ–
տար
Հա յրենի
քնե բուն
մ էշ •
. .
Բա
յց . • .
Կեցցե՚ս
, օրիորւէ Աղաւնիս • . . Աղ -
ր՛ս բ "՛տ
մ I, ր Շնոր Հ՛Ա լի բսոլահ՜
մ արգբ
թեամբ , չռա յլութեամ բ եւ
մ լատու -
թեամբ
. . . :
. Այնպէս Որ եկահ՜ ենք խնգրելու որ
՚էուք
ալ. . . :
•
Տալու
են , տալու
են , ունեւ/ոգր տա
լու է որ ՚սյս
գիւ՚լն ալ իր մաասւռբ ու -
նենայ.
. . : Առանց
մեր Առաքելական
Եկե–
գեցիին
, լմնցահ՜
ենք , պիտի
կորսուինք
:
ճիշ՚ո ատոր
Համար ալ, մեբ Տանձ–
նա խում
բբ
չո րս
կսղմբ ինկտհ՜ է որ քանի
մր Հագար ,բով քովի
բերէ..՛;
-
՝Բանի
մր Հաղաբով
ԱԱալիք
գորհ՜ չէ
ատիկա • . . էն քիչր
Հարիւր Հագար Հա -
նե,
իԴչ
ւնե.
գրեր
«Այ՛
անճառ
, լուսս
յն հագումԿւ ի վւր կութե
ան
մեբ կաաար ո ւմն
...»
քէ/նղիբր
այն է ոբ տռանց
եկեղեցիի
,
ՇնորՀալիներբ
կբ մոռցուին
. . . Եւ ա -
ոանղ գբամի • . .
Հիամանա/լիւն ես ալ աիբ՚Աղու
եգահ
եմ
. • . Կիբակի աո տո
լ կանուխ
,
եկեղեցի
կ՝ե րթա
յինք ե՛– աղուոբ
աղուո բ
էլեբ–
Ղ՚ժուար է , պաբոն
0՚աղէոս
յ
.
՚հմուա՛^
րս
ինչ է • • • Մէյ
մ բ սա
՚"ղ՜՜
քատներէն
սկսէք
. . . Անոնք
միշտ կան -
խիկ
՚լրամ
կ՛՚ունենան
. ՚ •
Աեղի
՛՛լէ"
չեն... Մենք
մեր
ղորհէն
ղբ՚սմ
չենք
կրնար
քաշել . . .
՛հու ք ալ ղում աբ
մբ իւո՚ւտա
. • Հ.
Ե՞ս • • • Կր ցաւիմ
. • . Ես , քանի մբ
ամիսէն
Յքբանստ
պիտի
Հաստատուիմ
• ••
Հ"Գ
աուէք,
յետոյ
ղացէք
•.
I
—-
է՜ , աս՛ բսահնիղ
ե՚լա՚^ւ
Հիմա
. . .
Ամօթ
չէ՞
. ՚ ՚ Մէյ մբ գուք
Հիմերբ
գրէք,
ես Յէրանսայէն բան մր կբ ղրկեմ
. ՚ • Ն"–
րէն
կ^բսեմ
, սա աւլքաանեբուն
օձիքբ
մի՛
աղան
աւելի
շուա կր սայթաքի եւ աւելի
շուտ կբ կլանուի
նիւթապաշտութեամր
,
քանի տապլտկի
անոր
մ էշ
,
ղ
աՀավիժի
այնտեղ,
այնքան
աւելի կր ՚էեռանայ
իր
բնտանիքէն
ւ
Հ^նողքին
Հան
ղ էսլ ա իւ ղգտցումբ
իր
մէշ
ղօրեղանալով,
ալելփ պիտի
նուիբուի
իր
աղղին
ե՜լ պիտի
ուղէ
Հ ոն ալ բ/չա
լ
օգտակար էակ մբ , ել այսսլէս
հնողքէն
,
ս՚ղղէն
վերշ, իր ակնարկէ
պիտի
երթայ
մ աբգկութ
ե ան եւ պիտի
"ւ՚լէ
անոբ ալ
օգտակար
ՐԼԼ՛"Լ 1
պի՚ոի
ղորհէ
իբրեւ
ՄԱՐԳ,
իբրեւ
նկաբագրի
տէր
մէկբ։
Գմուար է մէկբ պատբաստել
այս
ոլղղոլ–
թեամբ
, րարեբախտաբար
Հայերուս
մէշ
կան
բտղմ աթիւ
երեւո
յթներ
որոնք մեր
ղոբհբ
աւելի կբ ղիւրացնեն
;
Այս
երեք
տղգակներբ
առաւելապէս
պէտք է ղոբհեն
միաժամանակ
եւ ամբողշ
Հա յութեան
մէշ որպէսղի մէկ մտահ
ողոլ–
թեամր
միատեսակ
Հայութիւն
ունենանք.
ել
Հայեր
րլէ՚ոն կապո
ւահ
իրարու
ղոն է
լնղ Հանուր
ղիհեբսւ
մէշ։
Բա
յց այղ ա շ–
խաաանք
յ կրնա
յ կատա բուի
լ միա
յն աղ՜
՛լ ա յին
կեղրսնական
կաղմ ակերպոլ -
թե ամ ր , որու ն
մ էշ
երի ա աս
՛որ
ղն եր
ուն
լալն ասպարէ
ղ տրոլի
, որպէ սղի
ալե
լի
կասլո
լին
իբենց
աւլգին ել սե րս ւնգէ սե
բունղ
աւելի
րանի բուն ,
նոլիրոլահ
եւ
գիաակից
դէրքեր
ունենանք ; Այն ատեն
,
գալիք
նոր սերունգնեբր
պիաի
շսւղեն
այլեւս
փնտռել
առալե լութ իւննե ր
" ՚ ֊ / ՚ / ՚ ձ
աղգերոլ
մէշ եւ ստորակայութիւն
իբենց
"՛ւլ ՛լ "՚ ւին գո յութեան
մէշ։
Մ ենք կբ նմ
ու
նինք Հարուստի
մր որիր
Հարստութեան
մասին գաղտփտր իսկ չունի ել իր անղ ի–
տակցութեամբ
կբ թողու որ իր
Հաբստու–
թիլնբ
չքանա
յ ;
Գա սա խօս
ութ
ենէն
եա.զ տեգփ
ունեցան
կարհ՜իքի
փոխանակոլթիլններ
•
ՇՐՋՈԻՆ
ԹՂԹԱԿԻՑ
ձ ՚ է է ք ։
Ուրիշ բան մ րէւ ալ կայ... Եկ՚՚՚լ
կի՜^
բակի
եկեղեցիին
Համար
Հանղէս
մր. . .
—
Գուք
՛լի ՛սէ ք
" ր իմ տ իկինս
աաանկ
Հանգէսներու
չերթար
.. . Աաանկ
Հին՚լ ,
տասբ աոլարով տեղ չէք Հասնիր.
. .
ՇնորՀակալ
ենք , պարոն
Թ""/ է՛՛ս
,
ցտեսութիւն
. . .
Ըսահ՜ս
չմ ոռնաք , աղքս՚՚ոներուն
օ-
ձիքբ
չձ՚լէք
• • •
— Այո՛,
"՛յո՛, Ասաուահ մէկ օրր
Հա–
՚լ՚Աբ րնէ՝
Հողիով,
սբտով ա յ՛է
Հարսւստ–
նեբուն...։
ԵՒՐՈՊԱՑԻ ;
Գ Ա Ղ Ո հԹԷ ԳԱՂՈՒ^Թ
ԷՋՄՒԱԾՆԻ
կաթողիկոսին
Անղլիա ա յ.
ցելոլթեան
առթիւ
(19
Ապրիլ
1956) ,
Լոն^
աոնի
Համտ յնական
քքք ո րՀուր՚լին
նախա -
՚լ֊աՀբ, Պ՛Ա. ՚Բիւրքճեան
, գաղութին տ -
նոէնով
խոստացահ էր
1-500
՚ոնդլ.
ոսկիի
գումար
մր Հաւաքել
Բ՚լնիի
վանքին վե -
րանորոգմ
ան Համ տր : Լոն տ ոնի
անգլեբէն
տեղեկատուէն
կ՛՛իմանանք թէ այգ ղու -
մ՚սրր
Հ՚ուաքուահ
է
"՛ՐՂ էն ,
չնորՀիւ
մ ասնաւո ր
յանձնա խում
բի
մ ր շանքե -
բուն եւ Պ • Նուսլար
Կ ի ւլսլէն կե անի առա
տաձեռնութեան
Հ Տիկիննեբ
Փ՛ Իգմիտ -
լեան եւ Ս • ՝Բիւբքճեան
Հաւաքահ՜ են
382
ոսկի. Տիկիննեբ է. Պէնլեան, Ա.Աու ֊
թաֆեան
, Ո– • Զէյթրր ել Ա .
Մ՚Աաաթ՝
324
ոսկի–
Տիկիննեբ
Լ. Ապաճեան եւ է.
Ամասեան՝
386
ոսկի : Գումարբ
ամբող -
շացոլցահ է Պ • Ն • Կիւլ՚գէնկեան՝
413 " " –
կիի
նուէրով
մբ
;
յ
ԹԵՀՐԱՆԻ
.«Արարատ>) Միութեան
եւ
Թեմական
հ) "բՀբգի
նախաձեռնութեամր
Իրանի
Հա յաչաա
քա
ւլա ^ ե րուն
մէշ պի -
աի
տօնուի դբագէտ
Մ ա լխասի
Յո րե լեա–
նր : Մասնաւոր
յանձնա խում
բեր
^ " ՚ վ ~
մուած են ԹեՀրանի
, Արտ գան
ի , իսֆա -
Հանի եւ Ւավբիղի
մէշ֊.
ՏԽՐՈՒՆԻ—
ԳաՀիբէի
մէշ
մեռած է
Պ . Պետրոս
Տեփո քեան :
Հտնգուցեալբ
1915^յ՛
Ամերիկա
յէն կովկտս
ղացող կա -
մ աւո րներու
էս ում
րին մաս կբ կաղմ էր
Հ
Ապս՛
Հ ա ս աա ա ո ւահ էր Եղիպաոս
, ուր
հր
՚ԼԲ"՚գէր
առեւտրական
ղոբհով ; Աաեն
մրն ալ վարահ է Ոամկավար
Հ<Աբել–»ի
խմբաղ
բութի
ւն բ :
^
ԾԱՆՕԹ երգաՀան
Ալան
ՅովՀաննէսի
մէկ
՚էործր՝
«Թրի՚իթիք»
, նուագուած է
Նիւ
Եոբքի
Հեռաաեսիլէն
ե լ ձա
յնասվւիւ–
ռէն : Գործը կր րաղկանայ
երեք մասե -
րէ եւ ունի
խմբերգի
, նուագախումբի
եւ
մեներգի
ըաժ իննե ր ;
ՊԱ՚ԲՈՒՒ
սլատանեկան
թատրոնին
մէշ
բեմագբոլած
է Յ՚՚վՀ • Թումանեանի
^Գի–
քորէ՝»
՚ Վիպո՚կին
թատե րական
վերծա -
նումբ կատաբած
է Գ • Գարրիէլեան
:
Ներկա յացում
ր ^եբմ
լ^գունելութեան
աըժանացած
է պատանի
Հանգիսա
տես -
ներու
կո ւլմ է :
»ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(234)
^«յԱՏՄԱԿԱՈ, ՎԷՊ, .364 - 400)
9–.
ԳԻՐ՝Բ
3 –
ԶՈԻԻԹԱՅ
Անպատճառ ; Բացի
այն , որ ասա -
՜դերը
բաբի
ճանասլա
բՀ չեն ղու չակ
ում
,
մենք գեռ սսլասում
ենք մի քանի
ւլունղե–
քի\ որ յետ են մնացել, եւ նրանց
գո
յ ո ւ
թեան
մասին
ամենեւին
աեղեկոլթիլք,
.չունենք ;
—
Ուրեմն, այգ երեք
օր ու՛՛ ,
ինչպէս
^աւ նկաաեց
Արտաւաղղբ
,
անղորհոլ -
թեան
մէշ կարելի է րո լո ր ո վին
ձանձրա—
նալ
։
՝Բեռիգ
թ ո յ լ չի ատ
յ ոբ ձանձրա -
նաս,
սիրելիս
, մէշ մտաւ
Հտյրբ։
Ն՛Ա քեղ
՜Համ աբ որսորգութեան
ամ ենափառաւո
բ
Հանգէսներ
կըպատրաստէ
Արաքսի ափե–
բի
մօտ
:
ԵԼ
ինձ Համար,
ընղմիշեց
պատանի
Արտաւաղղբ
:
Ի Հարկէ , եւ քեղ Համար , ասաց Մե–
բուժանը
ժպտալով : Առանւյ
քեղ ի՞նչ ու -
րախոլթիւն
էլոէնենայ
մեր
ոբսոբղութի՛––
նբ։
—֊ Հանաքը
մի կողմ
, ասաց նա ինքնա -
վստաՀ
ոլաըհ ենկոաութեամբ
: Ես
ուղում
եմ այգ Պս՚բսիւլներին
ցոյց աալ Հայ ար–
ղայի
քաշոլթիլնը–
Վերշին
խօսքեբր
ա րտա
ս անե ց նա Հա յեր է ն , իւր
վառվռո՚ն
՚^չքեբր
խորամանկ
կերպով
ղաբձնելով
ղէ՚գի
ներկա
լ սլաբսիկ
աւագնեբր
:
Բայց
Մ ե րուժ՜ան
լ
ծիհաղելով
թարգ -
մանեց նրա ասածր :
Գիտէ՞ք
ինչ է ասու
մ իմ
փոքրիկ
աղղականբ. նա պաբծենում
է
ղաբմացնել
ձեզ
իւբ քաշաղսրծութ
իւննե բով : Եւ ե"
խոսաանում եմ էղուց պատրաստե
լ նբա
Համ ար ո ր ս ո բ գո
ւթ ե ան Հանզ էս :
Տեսնենք,
էգուց կր տեսնենք,
ձայն
տուին
սլարսի/լ
աւազները
լուրշ
կեր՚՚լով
՚
—
^ ՚ " յ տ / " ՚ գէմ ՛լուրս
րերեցէք
իմ
Հ՚ո–
սակակիցներին
I
Ի Հ՚սբկէ
, այնպէս կր լինի։
Մենք
՛ս յժմ եանի ց Հրաժ՜արլոլմ
ենք քեղ Հետ
^ՐՏելուց : Մեր բանակում քո
Հասակակից
տղաներ չատ կան :
Աամ։։լէլբ
ոչինչ չէր խօսում
: Ն"՛ ուր -
գէն իւր ցանկոլթեանբ
Հասած էր Համա -
բում : Մերուժտնր
Հրամայեց,
որմի՛ ՚՛
օրուտյ
Համար
ոբսորղու
թեան
պա՚որաս–
աութիւեներ
լինէին
Արաքսի
ափերի
մօտ։
4 – ԱՐԱՔՍԻ ՈՐՈԳԱՅԹ՚եԵՐԸ
Հին Արաքսը
ղարմանալի
որոգայթներ
ունէր : Նա ե՛լ զարմանալի
քմաՀաճու -
թիլններ
ունէր։
Անյիշելփ
ժամանաէլնե -
րից
յամ
ս՚ռութեամ
բ կռւում
է ր իւր ան -
Հաւասար
եղեբքի Հեա եւ , կարծես
, գըժ–
ղոՀ
է ր ա յն նեղ չաււլից որ գծել էբ նրա
բ^ւթացքի
Համաբ
նոյնքան
քմաՀտճ
բնու–
թիւ^ւը : Նա սիբում էր լնգարձակութիւն
,
սիրում էբ աղաա ութի
էն : Նեղ Լ՛՛՛՛՛Ի ՂՐ
վրղովեցնում
էր նրան :
Երբեմն
լեռնային
երկու
գոլգաՀեոա
—
կան գօտիներ
միաբանւում
էին, եւ ոեգ -
մոււք էին նրան
իրանց
անձոլ/լ եւ խորին
ձոբէսկի
մէշ : Այ՚է
միշոցին նրա կատա -
ղութիւնբ չափ չունէք : ԱՀռելի
յոբձանք–
նեբսվ
ւլւէւբկւում էր իւբ տպաո աժոտ տ —
փերին , ղոռ^ւմ էր , գոչում էր ,
վւրւիրում
էր
ք եւ մարղ կարծես
քսում էբ նրա սոս–
կալի
որոտմունքի
մէշ այս ճակաաագրա—
կան
խօսքեբր
.
Հնե՜ ղ է • ՚ •
նե՜
ղ է • • •
խեղգւռ՜ւմ
եմ • • .» :
Երրեմն
լե ռնւսքին
էլօտինեբի
միարանու–
թիէն՚բ
խախաւում
էր , բաժանւում էին
միմեանցից
, Հեոանոլմ
էին
միէքեանցից,
եւ
ր՚սց
էին անում նբա առշեւ
լայն,
բն -
գաբձակ
տւոբածութիւն
:
Այ՛լ
միշո -
ցին
նրէս կէսմ՚ս յականութիւնր
չավւ չու —
նէբ : Ազաէոուելով
իւբ նեղ
կիբճից
,մի
չար
վիչապի
նման , անխնայ
կերոլուք ո–
ղոգում էբ, Հեղեղում էրիւբ Հարթ , կա–
նաչաղաբգ
ափերը, եւ կամ ^ մի
արբեցած
Հսկայի
նման , եըըեմն
ղէպի
Ա՛շ էբթեք ՜
ւում,
երբեմն
գէպի
աՀեակ էբ խոէոոր -
ւում , եւ երբեմն
՚՚ւղիղ
ճանապարՀաք էր
էէն ում
:
Նա իւր ագատ
ութ
իւնր խելաց
ի կե րպով
վայելել
չ՚լիաէր
յ
Յանկարծ
վիթի""րէ՛
թեւքերը բաց էբ անում
, խլում էր ցտմա~
քից
մի կտոր
Հող եւ, ճնչելով
իւբ
՛Է՛՛՛Լ
գրկէ մէշ, կղւլիացնսւմ էրնրան։ Առ ժա–
մ անա կ
ե բեխա յական
ս ի բե լ " ւթե աւէ բ՝
սկսում էբ էիայփայել եւ խնամել
իւր խա–
գալիկր : Կղզին
աճում
էբ , կանաչա -
ղէսբգւում էր , աճում
էին
թււււիԼ
;Հը եւ
վառվռում
էին ծաղի1լ1ւերբ ; Եբկ^՚քի
թրռ–
չունը
Հիւս ում էր այնտեղ
իւր
բո
յնբ
,
վ ա յբի անասուէւբ
սնուցանում էր ա լնաեղ
իւր
ձագռլկներին : Կղղին
նեբկայացնում
էր
մ ի գեղեցիկ
վէունշ
, որով
ղոլարճա -
նում էրնա եւ , էւլճնասէ բ
եր իտասա
րէլի
նման,
ղարղարում էբ իւբ Հսլաբտ
կուրծ—
քր : Ո՚՚՚յՏ
յանկարծ,
կ՚սրծես
, ձանձրէս —
նում էրնա , ալիքներր
փր վւր ալով
բտրձ–
բս՚նում
էին , կսՀ ակնեբ/•
կատա
ւլա
բաբ
մոնչոէ.մ էին, ել մի քանի րոպէի
մէշ կբ–
լանում
էին էլեղեցիկ
Գ՚"Ր՚ԷԲ , եւ նբա
Հետքն
անգամ չէբ երեւում
;
Հայոց
էլետերի
թաղաււէբր
վաբւում էր
իւր
յօրինէսծ
կ՚լ՚ւիների
Հեա նո քն կեբէղով
,
որպէս
Հայոց
երկրի
թազ աւոբր
վաբւում
էր իւր մէշ կղղիտցահ
նա խա բա բութ
իէն -
ների
Հեա։
ՐԱձՖՒ
Fonds A.R.A.M
