^ 3 Ա
Ա X *
չոլկ
մը վսղւանոա
քայլէըով
բեմ
բաբձ–
յ՚անալով
կ\.լ.լկ, մօաենալ
ինքն
ալ
էբ
բաժէն
նոլկ.^ սաանալու
Համաբ–
Մէւս
կողմկ կապոյա
քց ա չէ
աէկէննեբբ
կողովնեբով
ոբաՀէն
աչէն , ձախէն
եւ
մկչաեղէն
չաա
կանոնաւոբ
կե բպո էէ բ" է" Ր
պղաէկնեբուն
հբաբնեբբ
բաժնելէն
գո–
Հաէքնելով
ամէնքբ։
Աոլա սկոաւ
Հանւլկ–
^էն
բ. մաոբ։
Գաք ՅւԼալ բեմէն
՚էբայ
էէն
Իսէէ գպբոցէ
աչակեբանեբբ
եւ էբենց
յ"՛՜
^ " ՚ Հ
եբւլեցոգութեամբ
ԿբԿէն
Հաճոյք
պաաճաո
եցէն
նեբկանեբուն
: Օբ .
Թեբեղ
՚Բէօչկէրեանէւ
Հայկական
պաբկն
եաք՝,
բեմ
ելաւ Պեռնաբ
Տէաէճեան
էբ աքօո. -,
աէ ոնոէէ ե լ Հանգ է սա կաննե բուն էւանգա
-
՛էս՛ո
հ՜աւէւե բուն
՚էրա
յ նուագեց
եբբորգ
կ
1/1
ոբ
մ բ եւս :
Օբ • ՝Բ է օ չկէ
լ։ ե ան ե բկբ՚՚բ՚է
անդ ս՚մ
։լ ե–
դեցէ՛կ կեբպով
սլաբեց
Ա
.
քց ա չա աո
ւբե
անի
«Աուբեբոլ
Պաբ»բ
աբժսւնանալով
Հանդի
՛սականն ե բու
գնաՀաաանքին
;
\քանօթ
գեբասան
Պ • Գբի՚/"բ
Վ^Հան
այգ
սբուան
յաաուկ
պւրոէկ
ւլալե չաէ
մ բ
ընաբած
էբ
,
<ձ^ոթով
քԼբէսոգոմ^բ
:
կր
մասնակցէին
էնքր
, Պչ՚ոէկեան
եւ
Գբզէբ–
եան , որոնք
կուշա
ու կուռ
էւնգացո
ւց
էւն
վ՚ոքրէկներր
:
Աիրուն
անակնկալ
մր եգալ
սլասաառի
ւէրա
ք ցոււլաց րութ էւնբ
կասլո րո
էցա չէ
Պէ քֆ՚՚նթէնէ։
ա քս աա բուան
կա յանէ
ւլ ու–
նա լոր պաակեբնե
րու.ն , ուր կր աեսնուէ բ
Մէաւթե՚ոն
սեփական
շէնքին
գուբսի
մա—
.սբ քարակից գաչաուէ , էւնչպէս
նաեւ
գբօ–
սասլաո յաներու
րնթացքէն
նկարուահ՜
գուէւցե րէական
աե սա րաննե բ բ :
ՎէճակաՀանոլթեան
գրուեցան
քանէ մր
խաղալէկներ
, Հէւսուածեղէն
եւայ^
:
կապոյա
քՍաչէ Ժրա9ան անգամ ուՀինե ր ր
այս
աարի
եւս ^անք
չէէ՛ն խնայահ՜
գոՀա
ցում աալու
Հասարակութեան
, թէ
ճոխ
սպասարկոլթեամր
եւ թէ
Հանզէսի
ց ե–
ղաբուեսա՚սկան
րաժինաէ :
Աւելցնենք
նաեւ
որ Պ • Թաթուլ
ինճէ–
եան
այս աարէ եւս սաանձնահ֊
էբ \^ա\կն–
թոփօ1ւ/ւ^
եւ սլասաաոէ
ցուցաղ
բութե՚սմբ
իր
թանկա՚լէն
օժանգակոլթիւնբ
բերել
միութեան
ա յս խիսա
կաբեւոր
ձեոնար–
կին։
Թէեւ
ղպրոցնեբր
եւ Հայերէնի
ք^ասբն–
թացքնեԲր
առանձին
կբ
ւոօնեն
այ՛լ
օբ/՛ ,
բայց կապոյտ
Խ՚ոչի
«Մ՛՛՛զուկներու
Օր»Բ
պատկ՚սնելով
րնգ Հանուրէն
, ամէն
տարէ
կր
Համ աէւմ բէ
մ օտ
450
մանուկներ
ամէն
աարէքէ
:
կապոյտ
քցաչուՀէնե՚բ
, գալար
մնան
ձեր
ձեռքեբբ
:
ՀԱՆԳԻԱԱՏԵԱ
Ա •
Անանկանալէէլ
ասգին
ո՛րքան
բա
րեկամ
կո
րսնցոլցիր;
ԱՆԱՆԿԸ
Բոլոբն
ալ։ Ոմանք
իբրեւ
Թո՚էմաս՝
էնհ՚է Հաւատք
չրնհ՜այեցէն
. ո–
մ անք՝
իբրեւ
Պետրոս
՛լիս ուրացան
, ո–
•մանք
ալ
իբրեւ
Տու՚էա
զիս մատնեցէն
• • .
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԲ֊ՕՆԸ
(235)
ք տՏԱ՚ԱԿԱ՚ւ, Վէ՚ււ, 364 ֊ 400)
9–.
ԳԻՐ-Բ
4 – ԱՐԱ֊թՍԻ ՈՐՈԳԱՅԹՆԵՐԸ
•
Եւ , էրաւ, ՛Արաքսբ
նեբկայացնում
էր
փւր աչխաբՀԷ քագաքական
գբոլթէւնբ
։
Երբ խորամանկ
Պարսէկբ
եւ
նենւլալոբ
Հոովմայեցէն
, երկու
լեռնայէյն
գօտինե—ւ
բի
նման միարանուելով
ճնչսւմ
էին նր –\
բան,
այղ
մէշոցէն
նրա
ճէ^
ու
բ՚"Լ"ՔԱ^
սաՀման
չունէր
է իւր բոլոր
կաա՚ս՚լու
-
թէ՛ւնր
գործ
էր գնում՝
ագատուելու
նր -
բանց
ճնչսւմէց
: իսկ
երբ երկու
՚էաչնա–
Կէցնեբբ
քանգոլմ
էին իրանց
միաբանու–
^իւնբ,
րաժանլոլյ)՝
էէւն, եւ նա
աղաաու–
թէւն
էբ գտնում
, ս՛ւ՛է ՚քիշոցին
սկսում
էբ
դբագոլէլ
ներքին
ե րկպտո ակութի
ւննե -
բով։
Ամենայն
անգթսւթեամբ
ոչնչացբ
֊
\ււմ
էբ իւբ մէշ ամփոփուած
նախարա
-
րոլթէւնէներբ
, որպէո
Հբէչաւոր
Ա ր ՚ ՚ ՚ ք ս բ
լափում,
կլանում
էբ էլբ մէ^
սեգմսւած
կղղինեբր։
Այգ
Կ՚ԼՂէ՚նեբէց
մէկէ
վբայ պէաք
էր
չէնէր
այն օր որսոբղութէւն/.
, որ
կ՚՚չ
-
ւում
էր ^իչխանաց
կգ՚ւէ%
եւ որէ
մէԼ
11էւնեաց
իշխաններէց
մէկբ
բաց
էբ
թ ՛՛
ղե ք վա յրենի
անասոլննեքլ
, եւ
այնտեղ
(՚^այլուսւծ Եււեսանի. թեբթեբէն.)
Այ*ԶՆԻԻ
շբաեչեկտբակայանէն
առաջին
կայանին
փոբձբ
կա՚ոաբուեցաւ
գե կտ •
•շ-Հին
։ Շէնութեան
մ\էչ թերութէւն
չկաբ ֊.
Արագօրէն
յառաշ
կբ տարուի
եբկրոբղ
եւ
եբրսրւլ. կայաննեբուն
կա՚ւ՚ււցումբ
։ Այս ՜
պէսով
վեբշացած
կ՝րլւա
յ Աելան-Հրաղ
՜
գան
շրվէժէն
չաՀագործման
Լ՚՚ԲԲ՚՚ԲԳ
ասաէճանբ
Աբ՚^էէ
շրաելեկտբակայանբ
։
տ-ՍԸ
ՇԱՏ
ԱէԻԱՏ
է Հայաստանէ
գաչ՛
աերսւն
եւ անաառներոլն
մէշ^ Աասնա
-
ւորաբար
ոբսաււաա
են
կէրովականէ
,
Մարաունէէ
եւ
Ն՚՚լ՛ Բայագէտէ
չբշան
-
ներբ։
Մէւս
կողմէ,
ոբսորգական
բնկե
-
րութէւնր
, որ բաղկացած
է կամալոբնե
–\
րէ , ստեղծած
է գէչատիչ
կենգանինեբու
ոչնչացման
Համաբ
վաթսսւն
էսում՚բերւ^
Անցեալ
ս բսո բգական
եղանակին
մէւայն ՚
^70
՛էա յլեր
րնա^շուեցան
։
ԷԶՄԻԱԵՆԻ
չբԼո՚նէն
մէչ
էնքնագործ
թաաե րական
էսումր
մբ յաճախ
նեբկայա
-
ցոլմնեբ
կուտայ
այգ
չյ՚շանէ
գէւղացէնե–
բուն
Համաբ
X Այո տարէ, խումբբ
բեմա
-
ղրեց 3 • Պարոնեանէ
«Հթ "՛է" ք" բ թ ր» ,
Գ՛
Աունգուկեանէ
«Պէպօ»ն
,
Ն–
Զաբեանի
«Վբէժր»
ել
այլ^ւ։
Միայն
այս
տարէ
էսում բբ առւալ
աւելի
քան
^0
ներկա
յա
ցումներ
:
ԵՀԻՇԷ
ՋԱՐԵՆՏԻ
մաՀուան
֊ՀՕամեա
-
կէ՛ն եւ ծննգեան
ԳՕամԼակէն
առթէւ
, Հա
յաստանի
պետական
Հ րաատ
րակչականբ
ոբոշած
է Լ " յ "
ընծայել
«(էամանակակէց
-
ները
Ջարենցէ
մասէն»
գէրՔԲ
1
"Ր
"(է՚աէ
պաբունա/լէ
ժամանա կակէցնե բ ու
յուշե
-
բը՝՛ բանաստեղծէն
կեանքէւն
եւ գոբծու
-
նէութեան
մ՛ասին : Պիաէւ
Հրատարակուին
նաեւ
Զաբենցի անտէպ
բանաստեւլծու
-
թէւննե
րը
յ
ԵՐԵՒԱՆԻ
ԿՈՅՐԵՐՈՒ
էսնամակալոլ
.
է/է ւնը
այ
ժմ ունէ իր սե վւա կան
տպա
բա -
նվչ։
1957^
բնթտցքէն
պիաի
տւղեն գասա
-
գրքեր
, ինչպէս
նաել
Հայ եւ օտաբ
ղա -
սական
Հեւլյւնակներու
ղործերբ
;
ՄՈԱԿՈԻԱյ$Ի
մէշ ռուսերէն
լեղուով
պիտի
Հբատարա1լուէ
«
Հայկական
աղգա֊
յէ՛ն էէւոՀարաբաղէաութէէնլդ
խոբագրով
պատկեբաղարգ
ժողովածու
մը։
ՆՈՐ –ԲԱՅԼԵՐԳ
Ինչպէս գրած
էէնք,
կառաէէաբոլթէւնը
որոչած
է փոխել
սլե ՜
աական
մաղթերղը
(եիլքքւ) ,
որուն
բառե–
Րը
՚ է բ ՚ ս ծ էբ Ա ՛Արմէն
, իսկ
երաժչտոլ
-
թէւնւը
Աբամ հԼաչատուրեան
; Արգէն
իսկ
բացուած
է մրցումը՝
նոր քայլերգէ
մը
յօրէնման
Համաբ
։ Յատկացուած
են
մլլբ–
ցանա/լնեբ
, մէն լաւագոյն
էսօսքէն
Համար
(10(էՕ
րուբլի)
ւ
իոկ միւսր
քսււագսյն եբա–.
ժըչտութեան
Հտմաբ
(10)000
րուբլի՝) :
^քանօթ գրագէտներէ
եւ
երաժէւչտնեբէ
կազմուած
քանձնտխումբ
մ լ, .պիաի Լլաաա–
րէ րնտրութիւնբ
:
ա՚լաա կերպով
աճել,
բաւլմացել
էին։
Արեգ՚սկը
գ եռ նոր էր ծա՛լել,
երբ
ուղի
րնկաւ
ոբսորգների
ասպախումբր։
Ջով ՚ "
խաղաղ
էր առաւօտը
:
Մէ՛նչեւ
անգամ
կաբմրա
՛լոյն
քամին
, որ երրեմն
ս՚՚վո
-
բոլթիւն
ունէր
փ չե լ Արաքսի
այգ
կողմէ
ա՚էերէց
, եւ րերելով
էլր Հեա
նրա
եզեր
քի
վրայ
սփռուած
կարմրա՚լո/ն
աւաղ
-
ները,
ւլիտէր
յ՚սճաէս
էցնել օղը մէ
աՀռե֊
քի բոսո րա քին
մ առա
խուզով
, ա քգ
է՚օդա–
բեր
քամէւն
անէլամ
"՛յն աոէսւօտ
գ՚ողա
-
րել
էր : Օգբ
է՚լարէլ էբ եւ գեղեցիկ
:
ճանաէգարՀր
, մ էւն չեւ
Արաքսէ
եղրը
Հ՚սսնելը
, էղատած
էր ճոխ ,
սէղտլէա
րէէլսա1լանոլթեամր
կռիւնեբից
առաշ
ս՛–
րածու՚ւ՛
էին էսյնէռեգ
՝(,ախշուանի
տիբ՚՚շ
իչխանական
նժո քգներր
-
իսկ
ա յժմ
էս -
րէսծ՚էւմ
էին Պարսի՚ք բանակի
գրասւոնեբր
:
Տեզ—աեղ
րաբձրանում
էէն մեըկ,
սբա
-
ծայր
բլրտկնեքէ,
որոնք
իրէսնց
Հրէչէսլոր
էլո քոլթիւնէբ
սլաՀպէսնել
էին ,
կէսբծես
,
մէէմէէսյկւ նրա
Հէսմար,
որ ցո/ց
տան
ան–
ցո բ՚լնե րին , թէ
էէ՚նչ
ան էէ էլո քէ մ
ի՛ էս զեր
էին
էսաւլացեք
նրանց
Հեա
էէաէլ1ւմէ ժա —
մանակներր։
Գարեքւի
անձրեւնեբր
ո՛լո ՚–
ղե
լ էէ՛ն ա ք՛ւ
րւ բակն եր է Հո՚լա
լին վէէսփէէւկ
մասքէ , եւ թողեք
էէ՛ն նրէսնց կագմ
ութեան
կարծր
, քարացէսծ
կմախքր
մ իա
լն ,
՛էր
նԼրկայացնում
էր այէէսնգակ
սլէս|ոկ|^ լ։ —
ներ։ ԱՀա՛ այնտեղ
եբեւոմ
է ուղաերի
մի
ամբողշ
կարաւան
: կորաքամակ
, ծռա
-
վիգ
անասուններ
ր շարուած
են
միմեանց
Գ Ա 1 ՈԻԹԷ Գ Ա ՚ տ հ Թ
ԹԷՀՐԱՆՒ
մ^էէ ՚էպրո՚յական
վաբչու
-
թեան
Հրաւէրով,
աղգային
բոլոբ
մաբ
-
մ իններ
խաւէն
ժո՚լով
մը
ւլումաբեցին
քննելու
Համար
ԹԷՀրանի
Աղգ՛
ՄէԲ՚ա
-
կաբգ
էէսլբոցէն
շէնքին
ի՚ն՚էիրը^
որ կիս՛
կատար
մնացած
է բ է Մինչեւ
Հիմա
10է>
անձերոլ
նոլէբներէն
Հաւաքուած
էր
5
է՛ւէ՛՛ն
՚ 00
Հէսւլար
րէ՚ալ
ե լ
ծախսուած
շուբշ
5
մէյփոն
750
Հաղար
րէալ։
Շէնքշ
լրացնելու
հւ
1957-58
ուսումնաԼլան
աար
ոլան
մ ԷՀ օգաագ ործե
լու
Համար
անՀ րա -
ժեչտ
է
4
մէլվէոն
րէալ
եւս, էնչպէս
նաեւ
4լանազէ1էններոլ. պաբտք էէնացած
50
Հազար
րէո՚լէ
ղումաբը
է
ՊՈԼԱԷՆ
Հասած
ճամբորգէ
մը տեղի
-
կութեանց
Հէսմաձայն
, քաղաքէն
մէշ
կան
մօտ
70 ,000
Հայեր
, իսկ
ներքին
գաւառ
ներու
մէշ՝
մօտ
30
Հաղաբ
։ Եկե՚լեցինե
-
րու
թիւն
է
36:
Ակէւտարի
մէշ է Ա • էցաչ
ղպրեվանքը,
որ լէ՚սէէ աստէճանէն
պէտէ
րարձրանայ
. ունէ
85
աշակերտներ,
մեծ
մասոէէ Անատոլուէն
եԼլած
ւ Այս թէւը
՛դի
տէ
բարձըանայ
120/՛։
Ներկայ
շէնքը
նեղ
կոււլայ
եւ Լքյա նախաաեսուի
նորի
մը չէ ՜
նութիւնը
; Գպրեւէէսնքին
էէեբաաեսուչյԼ
,
Գարեգէն
Ծ՛
Վ ֊ Գաղանճեան
^
էէպայէց
վարժարան
պէաի մանէ, իր ւլին ո ւո ր ա/լան
ծաււայէէւթիւնը
կատարելու
Համաբ :
Ա .
Փրկէչ
Հիւանւլանոցը
ա յժմ
Լլը պ՚ստսպա–
բէ
600
Հէւանւլներ
ել անկա
բնե ր :
ԱԹԷՆ-ԲԻ
մէշ Հոծ րաղմոլթեան
մը եւ
րաղմ աթէլ
մէութեանց
ներկա յացուցէ
չ ՜
ներու
մասնէէւԼլցութեամբ
տօնուած
է Հ՛
3–
7՛ •
Երէս՛ • Մէութեան
«Օր»ը։
Հանգէ֊
սը
ունէր
նաեւ գեղարուեստական
ճոխ
յայտագէր
մը
( երգչախումր
,
մեներղ
,
պար
, ւ՜լ այլն)
։
ԿԻԼԻԿԻՈՑ
կաթոզիկոսր
Պէյրութի
ռա–
աէօ/լայէսնէն
ձքյնասվէէւռ
պատգամ
մը
տուաւ
ՕունոԼյ^քբ
^էն՝
Նոր Տարուան
եւ
•^^՝&քքԺէգի
էոօնին առթէւ
;
ԼԻԲԱՆԱՀԱՅ
Օ՚լնութեան
Խաչլ. Հատէ–
թէւ մէսսնէսճէւււք 1 մո՚նկ-սէղս՚րսէէւլ
ւք՛ր բա
-
ցած
է այգ
Հեռաւոր
թաղէն
մէշ :
Մօ՚ոա–
կ՚ոյ
Հայ
՚ւ՚ԴՐ՚՚՚ւէ
մ.ր չւլէէյոէ.թեան
սլտա
-
ճառով
, ա յս թաղէն
մ անու կնե ր բ ստէէէլ -
ուած
էէ՛ն քաճաէւԼ, / օէոաբ
էլ սլրոէյներ :
Օղնութե
ան
քց ա չի
Հ ատէ
թի
մա ոնաճի
ււլր
կբկնո՚ոքէս
ալ աակէսբ
ւքէւրծ էքր
կատսէքէ՚ոծ
կ՝րլէՈ՛ ք
՚"յ՛՛
ձեւով :
Գէգրէէցին
բացմէսն
Հէսնգէսր
տեղի
՛էւ —
նեցալ
23
ղեկավ՚ն՝
Պէյրութի
մեծ
սլէսն–
ղսկներէն
մէկուն
սրաՀին
մ է շ ։
Հան,լէ .
սին
կբ նախաւլաՀԷ
ր Առաշնո բգ ր՝
Խոբէն
արք՛ • Բանախօսեց
Ե՚էուս՚րգ
Տարօն
-
եան : Հանգէսին
վերշաւոբ՛է
ւթեան
աե՚լէ
ունեցաւ
Հ "՛նղ էոնակոէթէւ^ւ
մ ր ,
էէրուն
Ժուլոէխէէ–րգ ր ՛ք ասնա կւյե ցաւ
իր սրտարէէւէ"
. նուէրներով
: Գոյացաւ
775
ոսկէ։
ՊԷՅՐՈԻէ^Ի
Աղ... Արամեան
վարժարա
նէն
աշակերէէէները
էլո կ է կ յայտաէլբով
մը
տօնած
են Նոբ Տարէն
ղպրսցէն
մէսնկա–
պարտէգէ
րնգէսբձէոկ
սրաՀէն
մէշ..
Տե՚լէ
ունեցած
են յաւոլր
պա,ոշաճէ արտաստ
-
նսւթէւննեբ,
մեներգներ,
խմբերգներ
եւ
՚ղէորեբ , էնչպէս
նաեւ
կաէլանգ
Պապայէ
էէէւս՚նէլէսկւսն
արտբոէլոէ
թէւնը
: Այս առ
-
թէւ
յաբմէսբ
է յիչեցնել
թէ Աէլղ . Արամ
-
եան
վարժարանր
վերշին
երկու
երեք
աաբինեբուն
քնթս՚ցքին
, ^որՀիլ
էոքնա -
շան
տշխէսաէսն^երսւ
եւ ՝» ամե սա
ւլոՀո
-
էլոլթէււննեբու
, Հասած
.է լաւագոյն
նա
-
խակր
թէս րաննե ր ո լ ասսւիճանէւն
: Այս տէս–
բէ տւաբաած
է նէէէեւ վարժարանին
երեք
նորակառոյց
գասարաննեբուն
շփնութիլ
-
նր
։ Կ ր նէսխսէսէեսուին
ւէւբիշ նոբ
յո՚ւե
-
լումներ
եւ շինութէււննեբ
։
ԳԱՀԻՐԷԻ
ֆրէսնսերէն
օրաթերթը՝
«(իոլռնէսլ
տ՝էժիւիթ»
շերմապէս
կբ
էլնա–
Հաաէ Պ– Ար՚ոաշէս
Օրո՚ղեանի
«Չ^Ուար^^
\\ո(ք»բ , որ
էէերշեբս
ՀրատարաԼլուեցալ
«Յուսէսբեբ»ի
տ սլար էէէն էն
«Հա
յ
Մ չ ՚ " կ "
յ–
էժի
ԲաբԼ,կայներ»ու
նախաձեռնոլ
-
թեամր
: Յօղուածաղիրբ
՚սյ"
առթիւ
1լը
խօսի
Հ՛Ա յկէոկան
Ճէ1է րաա րասլեաո
ւթեան
ել
մշակոյթին,
է՛նչպէս
նաեւ
Արւոաչէս
Օրաւլե էսնէէ ուսո ւ՛քնա սէրս
ւթե էսն
մ էսսէն
է
կուտա
յ
նաե ւ
Զ ՚ ՚ ՚ ֊ ա ր թ ն ո ց
տաճարին
՚գատմականր
, նե ր կա
յէս ցնե
լէէ վ էլա յն իբ -
բեւ
Հայկական
ճաբաարէսպետութեան
ա -
մէնէն
մեծ
Հբսւչակեբանեբէն
մէկլ՛։
Եւ
վերշէսսլէս
կլ յիչէ
Հայ ժուլովուբղէ
ղա–
բէսւոր
էղայքարբ՝
էբ
ւլո յ ո լ թ էւնբ վատն
-
՚ԷՈէլ Բ" քո ր էէէգառնէս լէքնե րուն
՚էէմ ;
ՆԿԱՐւ՚Զ
3– ՄէնասԼան
ցուցտՀան՚լէս
մը աէէւած
է Աբւսգանէ
մէշ֊^
Տեղական
թե բթե
ր ը
ւլր I՛ ւա էոա լփ ց էոո՚լե բ կր
նէէւիքեն
ի րանս՚Հա
յ ե լէիտէՈէ1էսբէլ նկա
րի չին :
ԹԵՀՐԱՆԻ
Հ՚ոյ
Եկե՚լեցասէր
կէսնանց
Մ իութեան
յէսլ՚ատեւ
աչխէէէաանքներէււն
շնոբՀէէւ
կէսոէէւց էէ ւած
է նոր ւլպրոց
մը,
Շ ա Հ ա զէ՛՛լ • Բ ՛ս քք՜՚՚ւմը
կ "՚ ՛ո ար ուած
է ԳԼկ–
էոեմրերի
"կէդբբ–
Բ ա է լ մ ՚ ՚ ՚ թ է ւ
անձեբ
է՚ոս–
ւէէացած
են էբենւյ
նիւթական
օժանւլ ակու–
թիւններով
էսպսէՀււվել
" ՛ յ ս ՚1"1բոցէէն
ա–
սլէս՚Լ ա՝1ւ :
ՏԽՐՈՒՆՒ
է^ալրխվ. մէշ
մաՀկէՀնա֊
ցէէւն կնքած
է Տիկէն
Շուշ՚ոնիկ
իյան^է–
էլատ : Հանւլ ուցեալք
տարիներ
շարունակ
վարած
է ւոէլղա քին-Հանըա
յէ՛ն ղործեբ
:
Լք^ԱՏՈԻ ԱՐՈԻԵւյՏԻ
1|1՚թ–հովէն
Ընկերակցութեան
Հրաւէ
-
բով,
Ա՛սրդ իս ք-աշեէսն շոլթակէ
ՌեսիթւԱլ
մք։
ւղ էւա է ատ
յ Աալ
կավսյի
՛ք է շ՝
Փետր
ուար
1&էն : Ա. ՝Բաշեան
ՀալէպաՀայ
մեր
ոլո ան II էլնե րէն
է , որ յ>անէ
՛ք ր տսէրիէ ի
վեր
էէր ս՚բուեսաբ
կը կատա րե լա՛ք ո բծէ
հբո
լ Նորմալի
մէշ։
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
ՏաաԸ
ետեւից
, ել ՚էրեթէ
կախուած
են
օգի
մէշ։ ԱՀէո՛ միւս
կռլմում՝
մի քանի
տ շտ՚Ա–
բս՚կներ
կ՚սր՚լով
գրուէսծ
Լն
միմեանց
՚Լ.Ր՚"յ
է
բաբձրտնում
են ՚էէպի
երկինքբ
:
Աչաարակների
աւքբսէլշ շարքր
կան՚լնած
է
բարակ
, մ աչուած
սլատոլանղանի
վրա
յ ,
ել մաբգ
կէսրծում
էբ, եթէ
վէչելոլ
քինի ,
բոլորբ
ցած
կը թէսվ՚ոլի։
ԱՀա՛ մէ
փ"րը
ՀեռաւոըոլթԼան
վրայ՝
նկարուէոծ
են
օ՚էէ
մէշ
մարգկայէն
սոսկալէւ
ուրոլա՚լծեր
,
կ ՚ ՚ ՚ ք ծ ե ս , քարացած
Հսկտներէ
տրձէոն
֊
ներ
լէնեն։
ԱՀա՛ մէ գալարուած
վէշապ,
Հբէչաւոր
ւլ/ոլխը
վե ը է բէսրձրէսցրԼ
լ , եւ
աՀա րկու
րերանը
բաց աբած
,
սպառնում
է
Կլ՚"նել
էսնցորգէն
: Մի ժամանակ
այգ
կո՚լմ եբում
բնակեց րած
էին
Հա
յաստան
գերի
բերուած
վի շա էղա ւլո ւննե րր :
Այժւք
էքնացել
էին նրանց
վիմային
կմախքները
մէա
լն :
Մ է կա խաբգուած
, քարացած
աշխարՀ
էբ այ՛լ
,
որէէվ ծանբ ու Հս՚նգարտ
կերոլով
՚լնթանում
է բ որսոր՚լնե
բէ ասպախումբը
:
Նրանք
Հաստն
Ն՚սէսշուանէ
աէլմկալէ
գետակէն
, որ տղաւլակԼլոէէ
ել էւր էսճա~
ւէտ յատակէն
ղարկռւելով
, շսէասլով
վա–
ղում
էր եւ է՚աոնւում
Արաքսէն
;
Մյգ
կողմ
ում
րնութէւնբ
ա յլ
տեսաբէսն
էր
նեբկա
քացնոլյք : Գետակէ
էս՚ք/""/.^ երկա
-
րութեամ
ր աճել
էէն ւէ՚Աբստւէէ ր ուռենէ
-
ներ,
կարճաՀասակ
թթենիներ
եւ էլտնա -
ղան
վայբենէ
թոււէեր
, որոնք մէախառ
-
նոլե լո վ,
յօրինել
էին մի կենդանի
ցան
-
կասԼէսա , սբ Համաբեա
անանցանելէ՛
էր
ւլաբձնում
ճանապարՀը
յ
Այ՛լ
կալմսւմն
էէն
քաէլաքաց էնե բ է
րեէլնաւոբ
այգինեբր
: կռիլներից
ա էէ էս V
այգ
Հրաշալի
այզիներբ
իրանց
՚էեէէեցիկ
մշակսւթեամբ
բոլորսվէւն
արէլարացնում
էէէն էսմենաՀէն
տւան՚լութԷլ1,լ։
, թէ
Հայ
մ՚ոբդր
ծէսնօթ
էր տյւլԼ՚լոբծութեան
Հետ,
սկսեալ
այն օրէց , երբ
Նո յր
Արտլ՚էստ
լեր ան ստոբոաում
՚ւէնկեց
ա շխա
րՀի
ա -
ոաշին
այ՚լէ՚ն
: ԳոզթնԼէս՚յ
երկրի
ընւոիր
էսաէէոէլլլ ծանբ , Հիւթ
ալի
ոէլկւէյւլներոէէ
,
վառլում
էր
Հայոց
արեղ ակի
կեանք
եւ
քէսւլէլրոլթ
իւն
ներ
շնչող
ճ ՛ս՛լա՛ք ա յթնե բ ի
ներքոյ
; Այ՚է Էսաղոէլ1է էր պէս ր ՛լ 1ւ ւո ւ՛է "՛յն
աւլնէէւ նեկաարր
, որ
ոգեւ ոլ՚ում
էր
Գալթնեաց
ել՚ղիչներին
: Իսկ այժմ
էոերե–
է^աթէսէի , էւբէժակոաէւր
եղած–
է՚ա՚լւէւլբ
,
կարծես
թէ ճմլուած
ել շարէլ ո՛ ած
քէ՛նէ ր
մի
սաբսէԱէիելի
կէսրկուտիէյ
:
Պ՚Ոքւսից
՛չէ՛ն ոլոր է ւէտ.բն է լւ կաէոարել
"՛յ՛ք սբտա
-
տոչոր
ասլակոէնութէւնբ
: կոիւներէց
՛ս -
ոաք
կարմիր
խնձո
լյ ր , գեռաՀւսէ։
աււ շ
կայ
կէսրմ իր
թ շե քէի
նէք ան , ժպտում
էր , ծ ի -
ծսէէքում
է ր ,
ւ՚՚՚կ
ծանքէարարո
ք
տէսնձբ՝
ի՚-ր ծան րութեամ
ր ղէ ՛ղ ի ց՚սծ
է ր խոնէսբ–
Հեցրել
ծաոերի
սագարթախիտ
ոստեբքէ
,
որ էէնք մ ի ա յնէղիէէի
Հէսճո յ՛ս կան տէգաւէէ -
րութիւն
էէէն էլործու՚ք
, կարծես
թէ , էք բ -
լու խներր
ծռելով
ռւլշո լնում
էէն
"էն -
ւլ էէ քէ գն ե րէէն ։
Fonds A.R.A.M
