Ծաօա
յ ե լ ,
"՛յւ, եղաւ, նչանա բան
լչ
մ ե
ծ ձ –
բու.
սեբւււնդի
մբ , ււբ վեբմին
յէսնամեա -
կէն
անցաւ. Հայ քա
ղսւ քա էլան կեանքէ։
Հս -
բէւԼոնկ ե ,
ձղե լով
լուսաւո
բ Հեաք
մ բ էւբ
հաէն :
Աեբունւլ
։քբ , ոբ մէկ նսլաաակ
մէայն
ունեցաւ,
•^բամաբէէլ փառքէ սւ ֊ւաճոյքէ
,
ու, նոլէբոլիլ
մէւ մէւայն
ցեւլէն աւլատա —
գրական
սլա
յ ք ՚ " բ է ն
Օւէսաէ
այղ ճամբուն
վբայ
քէսնէւ
քանէնեբ
գացէն ու եա չղաբձան
այլեւս
՛Բանի քանի
ե բիաա սա
լ։ ղնե բ , մէկբ
միւ
սէն
կաբ իճ ու աաւլ ա ն ղ. աւոբ :
Ծէկբ
մէււոէն
բաբեկեւյէւկ
ու
օմաւււահ
կեանքբ
՛հե բւլօբօբէն վա
լե լե լու
նիւթա -
կան
բոլո բ
Հնա բ էո ւո բութ իւննե բով :
Ա՚աՀբ ա բ
՝է
ա։ք ա բ~է ո։լ ու ոլայքաբէ։ Հա—
մ ա ր
ՀասոլԱցալ այո սեբունւղբ,
թբՆուե
—
ց ա լ ,
յեղա
ւէւ սէո ութե ա՛էւ
քուբա
յին մկշ,
ասլրեցաւ
՝ւաւ։ոաաւո
բ էւ եւ
տեոանուլէւ
էղէս :
Անոնք
բո
լո րն ալ հնոլնղբ
եղան
յեւչա -
փո էոա կա՛ս ղ ու բսւշբշան
ի
մ լ։ , ուբ բաբձբա–
գոյն իաէալականի
մբ էամալ։
մեռնէւլբ
եբ—
շանկոլթէււն
էբ , վսեմ ու նուէւբական ղա–
դափաբէ։ մբ Համաբ
ղոՀուիլբ
անմաՀու–
թիւնն իսկ կբ :
Գրական
ո ոմ։սնթէ։ղմէ։
։յու։լ.ա~։եռ
լեւլա–
փոիւական
ռոէքոէնթիղմն
էր ասիկա
, օ -
Նուե
իսն 1լւս սլա բ ա բ ու լուսաւո
բ առաշա
—
գրութիւն.՛։
ե բով սրբա ւլան նսլա աակն եբու :
Այ7"քէ"
Գէ՚ք^՚ՅՒ՝՛՛
՚էէ"11՛ մաՀբ Աբաբօ -
ներ,
Ա.ք1։ոմ Արամեաններ,
Աբ էոանեաննե բ ,
Գարա կկ օղեաննեբ
, Հ^աՀէննեբ
,
Բաբկէն
Ա իւն էւնե բ ու ֊էե աաւլայէւկ, բանակ մբ ամ -
Բ՚՚Դք.
՚" " ՚" շ է՛ն
յ ե ւլա
վ։ո էոութեան
բ1ւարեա
լ –
ներէն :
Հայկական
աւլաաամաբաէ։
Հղօբ ու ղոռ
մաբառէւկնե ր բ • անձնուրաց
ու Հա յբենա -
նուէր
–^երոս՚հեր են անոնք , ոբոնց
կեանքբ
ւեղա լ ՝,ում Ոէ1լ ն ս ւէ։ ր ո ւ։ք ու
ւլոՀաբեբու -
ԱչխաբՀիկ
աւէէն Հաճոյք ու վայելք ու-
րացաՆ
, անոնք
յա փ շաա կո ւե ց ան աղւլա
յին
աղաաութեան
ւլաղավւարով
;
Ալ ոբովՀեաեւ
ւլիակ
էւն
,
Թէ աղաաու -
թեան ու պայքարի
ճամ բան
արիւնի
եւ
աչոՀ աբե բութե ա՛ր ճամ բան է
,
րոպէ մբ իսկ
կանղ չաո ի՛էւ բո
լո ր ան ո լէ բ մ աՀբ
ղիմ ակա~
չելու
ս ա էւսլուլ ա 1լանո ւթե
ան
առշեւ
Անւնց
րսշսբղող
ււերունգբ,
աւելի հա–
լալոլ՚Լ
էլերէւլով , գաբձեալ
փոբձեց
բէւթա—
նալ
նո լէէ
ուղիով
Պա
յքա ր ի
բէւ թաց
քին
Հաբէլ է ր ղառնա
լ
ւլոբՆիչ
, ուսուցի
շ Հւլվիլ - քաշ , ղինա -
աաբ
^
մ ՚սբաիէլ
ե ւ աՀա բե կի
չ ՝•
Բւլ։ ա քւււն չ էւ լբ I, էոա իբ ոլաարասաու -
թեան եւ իրեԿւ յանձնուած
պարաականոլ—
թեան
, վէէբցոււլ
իր էսա
չր ու քալեց
առաշ։
Անէւույթաք եւ ւոնարաունշ.. Բրենց ուիէ—
ա ը
ծաոայելբ
ունէր
նսլա աաէլ
Ո՛
ծս՚ռա
յեց
էւն բոլո
րն ալ
:
Ծ՚"ո ։ս յ1,ցէ>ն
յէէ. էւնէլան
սլ։ո լ։ ։ոա էլանո ւթ ե ան ւիչոտ առա–
էղաբնեբսւն
էէրայ :
Անոնց
օլ։ ի՛ե ։ո կ ը ւլաբձալ
վւս րակի
չ :
Աւ֊բիչ1ւեր
Հեաեւեցան
իրենց
քայլերուն
^
ու Հասաւ
ամբողշ
սերէէւնգ
մբ, ոբ էսաա -
ցուց
։է ե ռնուլնե ր ու չարքերր ; Բալեց
ղըր—
էլահքի
նո
յն
էւււլինեբկն ;
Տ ՛՛ւճա էս էլէէ
Ա
՛՛լ քաղց
.նօթի
ու
ղբ ե–
թէ միշա
Հա լածուած
եւ Հ ե էոա պնւլո ւահ՜ ,
բա լց էէէնաբաէււնշ ու էսունգաւէէոռ սաաց —
ուած
արգիւնքէն
•
Այսսլէ էէ է
ււր
էլէս
ւլարւււ
բէէթացքիէէ
–>այկակո։՚Ա
եբբեմնի
կրաւորէսէլան
Հուլե -
բան ո ւթ
էւ ւ՛Կւբ փո թէոկե բէէլո ւե ց։ս
լ աբէւ ական
էյլ ա բւէ՛ենա կան Հ ւէւլե բէսնութե
էոն :
ինկան
Հէէէլէսնէէբբ , րա յց անէւնց
աճէւլն–՝
նեբէն
առա
էէ պելա էլւսն ՛է՛ է՚՚^ի
էլէ՛ նմ ։ոն
էլեն–
ղ ան ութ
էււն առին
էէւբիշնեբ :
Այէէօր աւէրողշ
բանէսկ մբ կը
ձեւացնեն
անւէնք, որ էէլւսշաա,քունքով կը նային
մեծ
ու
լ,։ւս։ուոր
առաքեակեբու
էլ,ոբսէծ՜ ու ֊
.լիին :
հ՝
էււլ /> ւո ր ուէէն
ւէւնւ,նց
ւլւ.
բհ ե ր"վ : Պաա -
րէէէսւո են սր բաւլան
՛լո Հ էս բե բ.. ւթ
ի ւննե -
բու
.
Ծ
՚՚՚Ո-Ա՛
յեր։
է. արամ ա,լբւ,ւթիւն
ր գա
րձաւ
ս
Ո
էէո բա էլւսն
Հ ա ս
էլՈ,
ց ո ւլո լթ
է, ւն ;
Մէւր մեծ մեռե^երբ
, մեր յե,լաւէէ..էէւււ -
թեէէէն աննմէէէն առաշէէոբէլնեբբ
իրենց
էլեն–
էլէէէն I, է թեէ,։ն իսկ Հասէոաէոե ց էւն , թէ բնղ. -
վս՚յբ
էլէէրսուած
չէին
իբենց թափած՛
շան–
քեբբ :
է՜*բենց էլատա րահ՜
։լ՚։Հ,.ւ բե բութի
ւննե
րը
էոուած
կին սլաՀ.սնշ..ւած
ար.էիէնքբՀ Ա
ե֊
բ,ււնւլնէ,ր
Հէոսած
էէ՛ն
ղոՀ էսբե բ էււթեան
նէւյն "՛ւէ՛՛՛՛է աէէէլէէբէււած
ոլէստրասա
նո
յ ն
սլէ ս ծ՜առա յ ե լ ո լ ;
ՀայրենաՀեոու
չաւռ մբ վայրերու
մէշ
"է յս սլէէէ էոկերբ
էլբ մն,սյ
ի բ ա էլա՛է, էէ լ թ էււն
ա
ք"Օր :
Եթէ
էոռօրեան
էէ լ
ն է՛ ւթա էսան ձ Հա չիլ ֊
ներ
Հեռէէւ էլը պաՀեն չաաեբբ այս ճչւէար—
աոլթէւլ^ւր
աեսնե
լէ , անոնք
ււբ
չփման
մէշ
են մեր խոնարՀ
էսւո ւե բուն Հեա ու խո -
րա չափած
ղո Հ ա
րէէ
ր էէ ւթ ե ան եւ նուի բ.էւմ ի
աէէոնէլ ւլւլաց ո ւմնե բ ը , էլը Հասաաաեն
^ թէ
էւլաէլէէ,ւէ չեն ան.ւնւյ
մ էշ ծ՜առա յ ե լ ո լ
ղօրա–
լոր ա րէէէմ սէ ղբ ո ւթեամ բ աէւպարներ :
Տ՚էւշորէլսւկ
է,ւ նո ւ,թեան
չ ւլթ ան
ւս
յսպէս
կե բ ա է, ււ,,ծ
էէւ սլաՀ էէւած
էղ ի էոի
չւս բու -
նաէլոլի
, է, մեծ ո ւբա էսէ, լթ
ի ւն ւսնոնց , որ
էլ
ւէ1էւլ
ր ին է՛Լ՛
է
՛նց վերշա
լո յ " բ ու էլբ աեսնեն
բեէլւէնաւորռլէսծ
իբե՜նց .էէէկէէ երաւլներբ :
ԱյԳ՚՚էէ"
"՛լ պէէոք էր ու ՚ ղ է ՚ ո ք է
բ լ ^ յ
սէյսէ,ւ՝։եէոեւ :
Հա քէլէէէէլէոն Ափէււռքբ
՚ ՚ ւ ր է չ
նպատէոէլ
չունէէ , բայց եթէ սլաՀել անաղարա
Հէէնե–
բու
էէ ղին :
\ք առա
յե լու ա ււլ֊
իղձ
ր
պէաք է ՚էառնւս
յ
ւլոռ էլաւքք մբ , մէէնչեւ որ էսորանայ
, ծա
ւալի ու վար,,,կէ բորւրբ , նպաաւոէլ
որ
ւլաբձէսւ
յեէլաւիոիսաէլ,,ւն
էէերունտլէ.
մ բ
Հէէմնէոէրսն
սկ,լբունքբ,
ու էոուալ
էէեւլի
ՄԱՅԻԱ
28/.:
Պէաք է անեէլծ
էւլւսՀել
՚սյգ
"դին , քանի
ղեռ
ի ր ա էլ ան ,,.ց ա ծ
չէ՛ն էէեբ
քսէ ղէէէքակ
ան
սլսէՀէէէնշնե րբ , ու մեր
մէէլ
մ իլի"՛՛՛ ր էլ ապ
րի
աշիսարՀ
ի քառո ւէչինե բո
ւէւ վ բւո
յ ան -
Հայրենիք ու թէէէ էի էսոա էլան :
Պէաք է ,,,շէոաւոիլ
էւլսէՀել էսյս
Հարստու–
•«11ԿՆԱՐԿՆեք ՃԱՅ ՊԱՐՐեՐԱԿԱՆ
ւքԱԱՈՒԼհ ՊԱ Տ ԱՈհ^եԱՆ»
•
էսԱ՚Բ
— Վերջերս Երեւանի
մէջ
լ ո յ ս
տեսաւ Ա– կարինեանի այս գիրք ը, Ա.
հա տ որ: « Սովետա1լան Գրակա1աւթիւն »
ամսագրի 1956 Օգոստոսի թ ի ւ է ն 1յ՚սւմփռ֊
փենք հետեւեալ գրաիօսա կ անր • —
Տպ՚ս՚լրո՚-թեան
,լիւաէն
վաթսւէւն
աարէ։
եէՈք
1512/՚>՛
Վենե,ոիկի
մէշ լոյս
էլբ աեէէնէ
Հայերէն
առաշին
՚լիբքբ :
ՀէՍ
ք ոլա լ՛ բե՜բ էէէ 1լւււն ւէամ ուլր
ձեւաւոր -
ուած եւ իր յեա,ողս,յ
էլաբլլացումբ
սաա -
ցահ– է էլէսւլթէոՀայ
կեէոնքի
մէշ -
Հեղ -
էլասաէսն , աբեււքաեան
Եւրէէսլա ^
ք^ոլբ -
քիա , Ե ՚ լ է ՚ ս լ ՚ ո " " ) Ամեբիէլա
,
Աուրիա ,
էիուսասաան
ինչպէս եւ Ան էլր կովէլաս
ի
Հալաբնաէչ
վայրերու
ել Հայաստանէէ
մէշ֊.
թէեւ
էէ։աստէէբբ
լրիւ
չեն, սակայն էլբ
Հասաէսաէէւէէ թէ ցաբղ
լոյււ
աեէւ,սծ՛ են
4000
աեսակ
Հ։սյերէն
թեբթեր
եւ .ղաբբե֊
բաթեբթեբ
:
Հ՚սյ
սլա բ բե ր ա էրէէն
մամուլի
պաամէււթէււնբ
, որ "երտօբէն
էրոպուած՜ է
Հայ
բ
՛է
էլէէբէէէյին
մ աքի
ղ՚սրղ
՚սցմ ան պատ
մութեան
Հեւո , ցարէէ ւղէտք
եղած՜ին պէս
չէ ուսէէււէնսէսէէրուած
: Եթէ նէլոէաի
չւսռ ֊
նուի
^՚"
յ պարբերաէլան
մամուլի
նւււիր -
ուած
<Հ
Մա՚ոենաիսօսոլթիւններբ
»
կարելի
է րսել թէ Հ՛ոյ
պէէէրբերւսէրոն
մամուլի
պւոտմութիւնր
ղրեթէ չէ ոլսում^ւասիբ
-
ուահ՜ :
Տաբէէնեբէ ի վեբ Ա. կաբինեան
էլաշ -
էս ս։ էէէէ։
Հայէ, րէն
պա բ բե բ ա թե ր թե րո
լ
սլաամ ութեան « Ակնաէլներուն
»
՚էր՛"
յ
Ի
I՛
՛ւէ է՛Քւ՛ էլէէէւլմ ուած է է, րեք
Հւոաոբէ :
Առաշինր
, ոբ ն.էր լ՛՛յս տեսաէ., էլբ նկա -
բ՚սղրէ
ՀնղկաՀայ
պարբերական
մամոլլբ;
Ե լ՛ Կ Բ " ("11՛^՛
բո էէանգւս կ ո ւթ
է։ ւն բ
ոլէւ էո էէ
կա,լմէէն իաալիոյ
մէշ (Վենետիկ)
, Աւրս -
տիոյ մէշ (Վիէնն,.,) ,
Ֆբանսէսյի
մէշ
(Փարիղ)
, Հբաւոէոբոէէլուէէէծ
Հայ պաբբե ֊
բաէլան
Հանդէսներու
բնոբոշ
դիհ՜ե բ ը
ներ
կա յտցնոէլ
է,,կնաբէլնելէբ
: Իր էէէուււարա -
հ ա
լուլ
"՛շէ" ՚" աութ էէ ա ն Գ • Հ ՛ո ՛ո ււր բ ոլէւ էո ի
Վ՛է՛է
։եւե,
.եւմւ
•^"՚մՀ
պա ր րե րսէ թե րթե բ ո լ պատմ աէլան ,լա բւլէէէց–
ման շրշաննեբու
(ԺԸ • ղաբու
30 - 40"՛^"՛^՛
թուականներէն
մինչեւ
^Օաէլան
թուա -
քլսւններր)
քն՚՚նաէլան
ն էլա
րՍէ
ւլ.ր ո ւթե
ա՛է, ;
Առաշին
Հէէ
,էոէ։
ր բ աբմէքաւոի
մ ենա
ւլբ ու
թիւն է ՀնղկէէէՀ ա յ
մ ամ ուլի
մ ասին :
Այս
՚ լ ր ք ի ն « % աէո
էէէ
բէէէն բ^ էլր բաղկէէէ -
նա յ Հետեւեալ
բէոմ է,ննէ^ րէն
•—-
^Նէ՛ւթբ
ել
1Լղբիւբներբ»
, « Գաղթ՚սՀայ
օշա էս -
ներբ » ,
- ԺԸ
ղէոբեբուն՛^
, « Հայ
մաէէ ո ւլէէ եւ Հ ր
է,,
ոչւ,. րէս էլէսէսօս ութե ան բս —
կղբնաւոբուլնե
րբ
Տ>*, «
Հնղ էչա Հա յ պա բ բե–
բաէչւէէն
ւէսէւքւ։ւլր՜» , (^Աղղաբէոր՜ֆ
, ՀՀ^աե ֊
էքէսբէէէն» , ՀՀԱ,ղղ ո,սէբ Արէորսէէոեան-ֆ , «Եղ–
չւա յրա սէր» ,<ւ.Ուսո ւմնաս է րՏք) եւ «Վերշա–
՚1Ւ Բ
Ղ՜ւ՚ւ՚քք՚քբ
՛ք
մէէէ
սով
էչ րօն
էս
էչան
Հ էսն–
էլամ անք
լււնին
Հէււ յեբէն
առաշէւն
՚չէ՚բքե–
թիւնր
ւււնէչո
րէ,լ
,,ա
մեր մէյաղեէոլ
է, ւ
մեծ՜
Հայրենիքին
Համար
էւբբեւ գբամտգլուխ
,
իբրեւ
էչէ,նղէւէնէ։ եւ
էէւն
բռն
էէէ
բտ րե չէւ Հէորւէ -
էՈէէւթիւն
։
ԱՐՄԵՆԻԱ
րանֆ ուր ւլբ
լ. լած՜ են ծ անօթ էէ ւթէ։
ւնն
է, չ, ^
ւլբա կանութեան
եւ տնձնէսնէււններոլ
ցան–
կերը ,
Գրքին
իլրէսքէսնչիլբ
՚լլուիէբ
ինքն,յլ -
բէէ
յն
՛լի տա էրսն ուսէէււէնասիրութ
իւ^լ
մ
լկ
է–
« ՛Նիւթբ եւ Աղբիւր^՚եբբ»
բամնին մէշ
Հե ւլին ակբ
արմ եւս րելով
Հայ պարբերա
-
կան
մամուլին
նուիբուահ
աչյսատութիւն–
նեբ
չ. ՝
(^էյ՛ ՚"՚"են,սխօսութիւննեբբ՝^
,
ցոյց
կուաա
յ
մ իեւնէէ յն ւսաեն սէսէսկե րբ ;
Հ
,էւ
յ
պաբբե բակէսն
մամուլէ,
մասէւն
էսնցեալին
մէշ
Հբ,ոաաբէսէլէէւէսհ
ւէիրքեբէն
ամէնէն
լիակատարն
ու
ա
րմ է
քու
ւո
րն է սլրոֆ • Գ >•
էեւոնեանի
« Հ ՚ ս յ " ^ պէսրբերաէչան
ւէո, -
մ ոլչբ՝^
Լ
լէ,
ա
էրս տ
,ո
ր ւյուցաէչ
Հա յ
լբա։լբէէլ~
թեան
սկիղբէն
մինչեւ
մեր օրեբբ
, 1794–
1934)
աչիատոլթիւնն
է։ Բ"՚յ<յ
՚սյ՚1
«Մա–
էոենա խօս
ո
է-թէ
՚ւնն՝^
ալ ղերծ՜ չէ
թերոլ -
թիւննե բէ ; է՛սէլ Զ՛" րր^ ՚"՛^ է էե ան ի , Վաղիկ–
եանի , Պօտէէւրեէսնէէ ^աբդաբեանի
, 0՝էո–
՚չիէչի,
յ,է"քիք Վա լում բա րեան
ի
ուսուէքնւս–
ս
ի ր
ո
ւթ
ի ւննե ր
բ
վերլուծման
են ենթաբ -
էլուած Ա՛ կարինեսէնի
էչէււլմէ
է. լ էՐէշաեղ
Հտնուած՜
ւիաստէսկսէն եւ մեթոտաբանա
-
կան
ս էսսէլնե ր
բ :
՛Տ
Աէլնաբէլներ
Հայ
պաբբե բաէլան մա —
մ " ւ լ ի պաամ էէ ւթեան՛^ ա չխէս
ա ո
ւթ
ի ւն
բ
ու–
չաւլր,ոլ
էշեբէն է <ձԳէսղթաՀ,սյ
օշախնեբբ
Ժկ– ֊ ԺԸ– էլաբերուն»
(էշ
48-139)
բա -
մէէնբ ; Հա ք կակա
՛ն
,լաէլո ւթն
ե բ
ո
լ
մասին
տաէլաւին
չկայ
էւրեւէ ամվ,ոփ
պատմական
Հետազօտութիւն
;
Մ է՛ն չ՛լ
եռ էիս,
սաե ր
բ
էչը վէրէէյեն
թէ
յ
աաէլալին թ . - ժ • ՛լաբե բուն
մ էշ Հա յ րե
նի երկբէն
էլաաա բուէսծ՜ է ւլա ւլիմ
յ
Ա
յգ
թուա էլաններ
ուն է որ բնկեբային
քաղա -
քական
1լար,չ.եբէն
էէմւլււՀ պա ւղի
էլե անն
ե բ
բ
էլբ աե
էլա,
իո
իսո
ւէւն Բիււլանղիոն
եւ կբ նբ–
պաստեն
ա
ղանգաւո
բաէլան
Հ էէ
սան
քեե
բու
եւ
մ
ա
սնա
ւո ր
էէէպէ
,, ^պատ կե՜ րամա բտն
ե —
բու » ղօրացմ ան -. Գրեթէ
7ւոյն
պաաէլեբբ
կբ տեսնուի Բի լյլան գ ի ոն է, մէշ :
Հեղինա
կբ պբպտէէ ւմնե ր կաաաբսէծ՜ ել
Հ ւէէմ
էէւռօէՈէէէ
էչի ,ոուած է
ւլաղթաՀա
չ օ -
շախնեբոլ
սրսամոլթիլնբ
, մասնաւոբէո -
բաբ
անոնց
Հալեւոր
մչակո
յթէւ պաամ
ու -
թիւնբ
—–Պուլկաբիա
, կիլիէչիէս ,
Բուկովի–
նս, , Ա՝էէ
լաոէլիա
, Գալէւցէւա , քծ՝րւ,,ն։,ի
լվէս -
նիա, ԼեՀաստան
եւն ՚ % Գրքին այս էշեբԱ
չատ
չաՀեէչան ենԺէ • - ԺԸ •
էլէէւրերէււն
1^ՍւլթաՀէ1է
յ
մ չաէլո յթի
ղէէէ
րւլա ցէէ
էււն էոե -
սէսէչէէոէն :
Տ՚ոէչաւին Ժէ • ՛չարէն
սէլսած են
՚էէ՚Ղե
Հնղկասաան
ւլ էսւլթե
լ
Ջ ու՛րս
յեց է՛ վ ւ"^էա -
ռա կաննե
բբ
էէ րոն
ք
մէկ էլողմէ
էրամրտցնեն
ՀնգկէոՀէսյ
Հէէն գէսգոլթներր,
միւս
էլողմէ
էլբ նպաստեն
ղէուլոլթներ
ո
լ էչ
,ս
։չմ
ա
էչե
բ ,ղ -
ման : Ամէնէն առաշ
Հոն էլան
յուչաբձան–
ներր։
Պոմսչէյ,
կալկաթա
, Աաաբաո ,
Աէյէլաէէչատ,
Գաքւո
քա՚լաքեբուն
էէէշ
ե -
ղած են ^Հայկաէլան
էիողոցներ՝»
:
Հեէլինակբ իր ՚չ-րքին
մէշ
յաշուլապէս
ցոյց
էլուէոայ
Հ,սյ մ՚ոմուլի
Հբաոլէսրաէլա–
խօոութեէէէն
"կիղբբ։
Հ՛ոյ առաշին ապա -
րբ
լոյս տեսէոծ են Վենետիկի
մէշ
(1512 -
1513)
,
«Մեղապարտ
Յաէչոբի»
կողմէ :
ԱՆԳԱ՚ԱԿԱՆ
ԳՐԱԿԱՆԼէՒԹԻԻՆ
)
•
^Վքէչ,շին
Հաչուոէէ
նախքան իր ղա -
էուսաբ ես էււ յնքւսն
երշանիկ
էի
որքան
մարգ
կրնայ ցանկալ ոբ բլլայ :
կրնայի
այսսլէս Հոս գալ եւ իմ "է՚բեչէ՛
ձուէչեբս
գիաել
ամբողշ
օբբ՝ եթէ
կամենայի
ձոյղսլէս
I
Եւ ա՛յէէքան
Հաստաէոուն
, ,չ.էւ —
Հունէսկ եւ երշանիկ էի, որքան
իմ
Հին
շաէլացքս^ :
Այոոլկս
էլբ մտած՜էբ
Ուիլ։
1/
Ոէ
ր
ճէ,
չւ ին իշ՛" լ ^ե բեկ ուան
ճա
չին
^աա
չնէւբՀալի
էլեբպաբանք
ունէր
եւ
Հանղաբտ
է ր՝
ծայր
աստիճան : Երբ ե -
բեքբ մէկ բոլորուեցտն
սեղանին
չուբշ,
Հէէէյեացքբ
սւււշեւէւ ւ,կակին
սեւեռև լուէ ,
ա
յլ
՚ է լ " է " ՚ է մ ան
ուրիչ
ո՛ չ
մ էկ
յա
յտարաբ
նչան
ցո յց տաչով
, սէլսաւ
էսօսիլ , իսօսքն
ուգէէելով իր Հօրբ •
Հայրիկ
, ես ել Պ • Ուիլ
խօսաէլցե–
ցանք էսպագայի
կապակցութեամբ
ւ Եւ֊
աեսանք
, թէ երկուքս ալ սխալած՝
էինք
մեր
ղղաց ո ււէն եր ւււն մէշել իմ
խնգբւսն—
քովս , Պ ՛Ուիլ
Հալանեցաւ
Հրաժարիլ
ա–
՝ մ
ուսնութեան
էլւէէ
ւլա վւա
րէն եւ
ինչպէս
անցեալին
, տոկէ
էէեբշն ալ մնալ
իմ լալ
բաբե էլամ ս։ Պէաք է չեչաեմ
, թէ մեր
մի
շեւ ել ո՛չ մէկ տարէսկարծ՜ութիէն
կայ եւ
ոչ մէկ բանավէճ : Կբ յուսամ թէ
յաււա–
շիկային
միչտ
սլիաի այցելէ
մեղի
յ որով
Հետեւ մեր տան
մ էշ
մենք
մ ի՛չտ
"Լ՚ր՚՚վ
սլիաէւ
լնդուն
ինք իր ա յցե
լո ւթի
ւէւն ե՜բ\բ ;
Անշուշէո , Հայրիկ
, Հասէլնալի է ին^ին
,
թ է , անցած—գաբձածէն
վել՚շ , լաւագո
յն
րանը
կ՝բլլայ որ ժամ առաշ
Հեռանանք
այստեղէն
:
Ուիլ , ոբ դժուա բաւ
էլրցած էբ
մ
ինչ
այգ
ղոէղել
ինքղինքբ
, այդ իսօսքեբը
լսե
լէ վերշ
, անորոշ
խօոքեբ
մը շանաց
մվւ–
ււբչաալ եւ ձեռքին
մէկբ օգբ
բարձբա -
ցուց
ԻբԲ^՛– յ՛"յտաբար
նշան իր իսկա -
էլան խէւովքին
, կարծես թէ
էլ^ուղէր
մի–
շամ աել եւ Հակաճառել
; Ա աէլա յն Մ ար -
ճոբի
էէա յբկենէսպէ,,
գսպէէց ղա յն
արաղ
Հայեացքով
մը, մինչ բարէլացոտ
չիկնում
մբ
կր
ղուն.ո,որկր
իր քնքոյշ
,սյաերր :
Շաա կբ խնգբեմ,
թոյչ
տուէք
որ
այս Հարցեբբ ես բացատրեմ
անձամբ
, ա–
ւելցուց Ա աբճորի :
Ուիլ
՚ոնոբ
գէմքէէ կրքոա
արտայայ
-
աութենէն
ու ձա յնին վճռական
եգանա -
էլէն Հիմնուէփն
ցնցուեցաւ
ել ԼԱ-եց , Հե -
Ոէեւցն1,րէ,է, թէ ։,։յս
էալշէչան
ւ1օ,ո իր Հաս
կա ց
Ո ղ Ո
ւթ
ե՜ն էն
՛Լեր բաներ
կային
, եւ
Ուիլ չ՛ո՛"
"՚-ղիղ
կբ գատէբ այս վերշին
եղրակացութեան
յանգելու
ատեն
է
^եղճ
քս՚րողփչբ
նուաստացած՜
կեբպա -
բանք էբ ստացեր : կը շանաբ
Համողել
եբիաասարէէն
ու ե ր իաասա բգոլՀ
էւն , թէ
եղէսհ\բ կբքոէո
սիրաՀարի
մը քմաՀաճո
յ -
քէն
տարրեր բան չէբ, էէլ թէ՝ չէր ա բ–
ժեր
իբար
անցնիլ
այդպէս : Բան մչւն էր
էոյգ որ ղիչերբ
չլուսցած՝
պիէոի
ո
,ն
,յնկր
երթար : Եւ երր պէտք
եղած՜
բնղունելու
թիւնբ
չգաաւ իր պա տճա ռա բան ո ւթի
ւն բ
էԱէԼէսշ
քչեց այ
էէէէէնէլամ
ալ , թէ երբ
բանավէճ
աեղի
ունեցած
էէր
եբ/չուքին
էէիշեւ, ապա
ուրեմն
անիմաստ բան էր
ղաա
ոլե
լու
մ ասին
մ աածել
, վասն
ւլի քա–
րողիչբ չատ կ^ախոբմէր
Ուիէէն : Եւ սա -
էլայն Հետաքրքրական
բան էր
տեսնել,
թէ
այէէ
ս՚ղշիկբ
ի^՚եԼսլէս
էլ
ըմբերանէր
երկուքէ ալ, էլնոշական
Հասուն
ռաղմ ա -
վարութեամբ
մր երկու
այրերն ալ փաթ–
թէ՚լ՚՚վ
էւբ
մաաէէն
հայրբ
^ եւ
ւլա1էէւեք ա -
ռա^որգելոէէ
ճիչա
Հոն , ուր կբ
ցանէլար
փերշացնել:
կարծ՜ես
րձաւ գործ՜ չունե -
նաբ
ինք այս խնգրին
մէշ՝ եւ թէ
ամէն
ինչ
լնթացած՜
բլլ՛"Բ
Լ՛Բ բնաէլանոն
Հու -
նով։
Նո
յն ա
յ դ
յետմ իշօրէԼ՚ն
Հա յբ
էէւ աղ -
^ԻԿ
զի՚~՚լ"՚կ՚"ն
կառքով
մբ մեէլնեցան ել
ձոբին
մէշ Հաստէստոլտծ–
ուրիչ
գիլղաէլ
մր տեղաւո բուե ցան՝
մինչեւ
ալաբաէր
ի–
րենց աան նոբոգութիւնր
յ
Ուիլ սակայն լաւ էր
ուսումնասիրած՜
՚"Դ21՚ևբ
^՚– ^իմ՚ս
դիս՚էբ
անոր արաակարգ
(9 -
" )ւ
՛էս՛ բոլե աութիւնր
եւ միտքր
գրած՜ը
սլս՚բ–
էոաղրելու
նկաբագրէէ
ուժեղ
դիհ՜բ։
Երբ
առանձին
ւլաաւ
ինքղինքբ
, ղղաց
,
թէ էսոբՀբւլածութեան
աՀագին
նիւթ կար
իրեն Համաբ : Նախ ոբ՝ չաա մեկուսի
ել
լքուած– կբ ղգաբ ։ կեանքէն Համ չէբ առ–
նեբ
, եւ որքան ալ ոբ նայէր իր
սիրելի
աստղե բուն
յ
մխիթարութիւն
էէր
՛ Է Բ ՛ " ՜
նեբ ; Ա աբճոբին
տաէլէւ ու վբա
յ էբ ըրած՛
իր
էս։1՚բուչշ էութիւ՚էւբ
: Ա.՝1ւ"ր
վարմունւքը
միանգամայն
չ՛է՛"թի եւ բարկութեան
էր՚\
մատնած՜
ղինքբ , ել սակա
յն չէ ր
կրնար
չՀիանա
լ անոբ վճււա էլամ ութե ան ; Գէգ եւ \
տբմրոււտ Հրեչաակ
մբ կար անկասկած՜ այգ |
՚սղ^էլտն
Հոգիին
մէշ, բան մբ
Որ
ցարգ 1
անծանօթ էր մնացած՜
իբեն : Այգ նէլարա–
գիր Բ անչուշտ
էոոէոոբ
ոլիէոի Համ էէմ ատէր
իբ
խաղաղասէր
էաւորութեան
Հետ ;
ԱյսուՀանղերձ
կր աէ,ն շւս բ Հիմէո , ոբ իրԱ
եղած– բլլար այս բմբոսա
աղ^կբ։
Ա,մ՚բռղ9
կեանքր
շուքին
մէշ անցնելէ
՛էե լ՛շ յան -
կարծ՜ակի
արեւուն
Հետ դէմ
յանդիմ
ան
եկող
անձի մբնման,
Աւիլ
միանգամայն
ՎչտաՀաբ էբ եւ դեբերշանիկ
։
Բանի կբ սաՀէէւն
Օրերր,
Ուիլ
էլ անցնկր
մկկ
ծէոյբէսյեէլո,
թենկն
միւսբ
էքեբթ կբ
Հսլարոէու՚1ւէոբ իր
։է ճո ա կ ,սն
ս լթ ե ան
վբէէէյ,
մերթ աչ իր ապուշ եւ վաէսկոտ
նէոէսէչղ ու–
չււ լթ էէւն ր 1լ՝ա յսլտնկ բ
յ
Թարգմ. Ա. ԱՇՃԵ ԱՆ
Fonds A.R.A.M
