HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1956 - page 212

^ Ց Ա քք֊ ԱՋ յ
ՍՓԻՒՈ՚ՔԸ Պ Ի Տ հ Կ ՐՆԱ ՛Յ
ՄԵ Ծ ՈՒ » –ԻՒՆՆԵ Ր Տ Ա Լ
Ամէն ան.լ...մ 1.լ.բ մաՀբ կբ խլէ Հանբա­
յին ս պ ՚ ս ՚ ՚ ս ՚ բ կ ՚ ՚ ՚ - թ ք - ա ն նուիրուած մաաւո­
րական մեծ դկմբ մր, իո՚^վ խանղավառ
շրինակներու մէք (՚–^^ աղի սա Հար,յր.
- Ո՞վ պիտի լեցնէ ցացողնհրուն պա­
կասը, ո՞ւրկէ պիաի ցանենք փորձուած
եւ լքեծ դէմքեր որ րոնեն ւքեոՈսդներուն
տեղր։ ՚^անի՞ տարի պէտք է հասցնելու
էամար նորեը անոնց տեղր, որ եղան հե–
ղինակաթ-իւն եւ բացին ակօս մր մեր
1յեանքին մէջ :
ՏոոեաԼսութիւնր չէ որ բնեչ կուաայ
նման Հարցումներ , երբ Ափիւռքր ղարձե ր
5ք այնքան մլաա կարգ մր ասսչարէէիներու
մէք սչէաք եղած՝ ումերբ Հասցնելու աե–
սակէաով :
Ջենք ղաբմանար ուրեմն , սր ղեկավար
շբքանակներ ու աարրեր , կբ ղառնան մբ–
աաՀող, եոբ ՀեաղՀեաէ կբ նօսբանան
նուիրուածներու% շաբքերչւ ;
Անաարակո յս Հա յկական Ա փիւոքբ ա շ–
խարՀաղբական իր արդի սչա յմ անն եբուն
մէք մաաւորական աւեչի շաա ուժեր կբ
Հասցնէ քան , երր կր ղանուէր Հայսւթիւ–
նը իր րնավայբին մէք։
Հքուրք քառասուն աարի է նեաուած
ղո յղ Ամ երիկաներու , Ձէրանսա յի , Լիբա­
նանի , Աուրիո չ , քքդիսչաոսի եւ Տունաս -
տանի մէք, մաաւորական վերելքի Համար՛
գտանք աւելի նւղասաաւո 1 միքավայբ ;
ինեբբ այսօր ա յն չե՛՛ ինչ որ էին
Հա յրե րբ անոնց աաբ իքին , երր կր ղբտ–
նուէին իրենց ծննդավայրին մէք;
Մեծ թ ի լ մբ կբ կաղմէ ներկայիս միք—ւ
նա կարղ եւ բարձ բաղո յն ղ ասա իարա կու - ւ
թիւն սւոացող Հայ եբիտասաբգոլթիլ1ւբ ւ ՚
Արու եսաի եւ դիտութեան մաբղեբուն^
մէք երիտասարդ վյայլունւ ղէմքեր ամէն
Տլողմ Հռչակի տիրացած են :
Հակառակ ատոր սակա յն , աղգա չին
կեանքի ներքին վէուլերոլկւ ծանօթ գէմքեր
կր մնան յոռետես ու կր Հարցնեն շարու—
նակ .
- Ի՞չպէս պիտի լեցնենք մեցմէ անդարձ
հեոտցող մեծուր֊իւննեբոլ ձղած պա^
րապը :
Ըսա երեւռյթին շաաե չւէ չոռետես նր–
կաաուած այո Հարցում ը անի իր. աբղա–
բացուցիչ սլաաճաոներբ :
^՚/՚ւ՛/ ք ) ամէն կողմ կր Հասնին բժիչկ–
նեբ, ճարատչւասչեաներ , •ւկարիչներ , ե–
րամ ի շաներ , իրաւաբաններ ու Հաշոլա–
դէաներ , բայց քաղաքական մեր ղաաբ,
ել ցե ղ ա ոչա Հ սչան ման ղործբ ուրիշ աեսակ
ուժե բու սչէա ք ունին -
Հասնող ամէն ոյժ Հա ր ւ.< աոլթիւն Ժ բն է
ազգին Համար, այգ մասին վէճ չկայ,
1""յ9 ամէն մաաւորական ծառայելու գա–~
ղավւարով աողռրոլած աոաքեաչ մր չէ :
Հայկ. Գաան ու սերունղնեբոլ Հաչեղի
գասաիարակութեան բաբդ Հարցբ ուխ–
տո լածն ե ր ոլ եւ ւլո Հարեր ութ եան սչաա–
րասա ուժ ե բ՛ու սչա Հանք ունին :
Ջենք ուրանար մասնաղէա բմիշկի մբ
ղերբ, չւայց որքան աաեն որ ան իր Հբմ–
տութիւ1ւբ կբ կիրարկէ նիւթական իր յա–
քողոլթիւններուն Համաբ, աղւլր շաՀ չու­
նի անկկ :
Հանբային կեանքի մէք արժէք կր ներ­
կա յացնեն անոնք , որ պատրաստուած են
լուսաւո չէ ղոբծերու եւ մեծ աո աքե լու -
թեանց ՚ւումաչւ :
ք*չւենց մ աաւոբական պա աչւ ա ս ա ո ւ -
թեամբ մ օաա լ ոչւ մ ե ,, անցեա Ա, Հաշուեց
առա9ին ասաիճան ի վբա յ ղ տնուող գէմ––
քերու Հեա աւելի Համեստ սլա տրա ստո ւ–
թեամբ ուրիշներ ալ, - ուսուցիչ, զոր—
^իչ , Հողեւոբական , ռազմիկ , եւայլ^ւ ,
բա յց անոնք բո լո բն ալ մ ոռցան ի րենց
շաՀն ու Հաճո յքբ ու նուի րուե ցան բար^
ձբաղոյն ւլաղափա րական ի մր–,
Մ եր աղաաադրտկան սլա յքաբն էր ա–
տիկա \
Անոն ք ող եւո րուե ցան ու աւղբե ց ան ա յղ.
իտէա լով , մ ոռցան անձնական բո լոր տե­
սակի Հաճոյքներ :
Ծառա յե լու սեւեռակէտ մ ր աոա^ո բ -
գեց զիրենք ու այգ ճամբուն վբայ կատա­
րեցին սխրալի գործեր ւ
Ա քսսչէս է ո ր սչատմ ա թեան մէք իրենց
Համար Համբաւ շինեցին Հրա յրներ , Ա ե–
րորներ , Անգչ՚անիկնեչյ՛ , ՛Բեռ ինեբ , Աու–
րատներ, ԱեպուՀներ ու •>աչւիւրաւոր ու—
րիշներ : Մաաւորապէս անոնցմէ շատ ա–
ւելի պատրաստուած վւա յլուն ղէմքեր
կո բ ս ո ւե ղ ան մ ոռս։ ցութե ան վա շիներ ո ւ ն
տակ , որովՀ ե տեւ ցեղին ճսւ կա աա դի ր բ
չՀետաքրքբեց զիրենք : Ասլբեցան անցա­
կան յա քողս ւթի ւննե բու Համ ա ր ու սեվւա­
կան չաՀբ առանցքբ մնաց իրենց մտա­
ծում ին :
Հիմա , եբր ամէն անդամ Հարց կ^ԲԼԼայ
մ եզմ է րնդմիչա բաժնուող մ եծո ւթեան ց
մ ասին , կր տարուինք նո յն խորՀ րդածոլ–
թեանց :
Ափիւռքր եթէ պիտի Հասցնէ իրենց
մորթիչ Համար որոճացող մա ս ն ա ղկ տնեբ ,
կր նշանակէ ւղիաի ոլակսին մեծերու նոր
յաքորղնեբչւ :
Եբէկ անոնք բանակ մ բ կաղմ ե ցին ու
մ տան ե րկիբ՝ իրրեւ դործ ի չ, իբբեւ ու–
սուցիչ, իբբեւ Հողեւոբական ու յեվափո–
խական մաբաիկ :
Հա յբենի Հ ողին վրա չ անոն ք չփումի
եկան մեր ժողովուրդին Հեա, ճանչպան
անոբ 1լարի^^ւերբ ռւ նուիրոլեցան անոբ
փ ր կո ւթեան ղործին յ
Ա յ ս Օ ր ղուրկ ենք սբբաղան ա յղ Հողէն :
Անոր պակաս լլ մասամբ պիտի թուլցնէ
մեր նեբ^ւչոլմին թափբ, բայց գոյութիւն
ունի ա շխա ր Հաց բ ի լ մեբ ժ՛ո ղովուրգբ,
նո՛յնպէս "իրելի , նո՛յնսլէս Հազս,բ գլխտ–
նի վի շապնե ր ո լ սարսավւին ենթակա յ :
Պիտի զղ ա՞նք ա յղ թանկաղ ին բաղմ ու­
թեանց ծառա յե լու Հողե կան Հաճո յքբ :
՝՝ Պիտի նոլիրուի՚^նք մեբ աչքեբուԱ առքեւ
Հասակ նետող փ ո քբ ի կն ե ր ո ւ փրկութեան
ղործին . սչիաի փնտռե՞ն ք մեր մ կաններ բ
Ն Ա ձ Ա Ն Ջ հ ՃԱՄԲ Ո ՒՆ Վ.ՐԱՅ
Ա թա լինամարտ բ ցնցեց նաեւ իաա լիան :
Ա սլաս ե լի են րախաորոշ վափո խութ իւն­
նեբ՝ երկրին ներքին եւ արտաքին քաղա­
քականութեան մէք :
Համ ա յնավար կո ւսա կղ ո ւթե ան քսանե–
րոբգ Համ ա ղո լ մ ա ր ին վա ղորղա յնին՝ ի–
տալիո յ <^կաբմիբ՚՚^նեչաւն առա^ա րգբ
Թոյչիաթթի , լ^ւղղիմ ութիւն մբ յա յանա–
բեբեց. վարձեց Հերձուած մբ ստեղծել
Մ ոսկուա յի եւ Հոոմ ի մ իքե ւ : Մ ինչ ե ւլա–
պակս՚ն մ ա յբաքաղաքնե բուն մ է^ կուսակ­
ցութեան իտալական Հատուածին Հաւա—
նական ան քաամ ան կա րծ իքբ շր^ան կ՝ը–
նկր, Թոյլիաթթի արգէն չմեղմացաւ՝» ... ,
խոնաբՀելով Համագումարին մէք տրուած
որոշումներուն առքեւ, - մէկ եւ րնգՀա­
նուր ղի^ Մ ոսկուա յի տնօ ր ին ո ւթ ե ա մ ր :
Առաքին վ ա ՚. ադոյբն էբ : Միքնուրարբ
երկաբ շտեւեց՝ Եւրոպան եւ մասնաւորա­
բար իտա լիան Հանդիսատես դա բձնե լու
Համար անցուդարձի մբ, — մերձեցում
իաալիոյ Ընկեբվարական կուսակցութեան
երկու թելերուն :
3 94 1 ին Հ ակե լով Համ ա չն ավա րնե րուն ,
իտաչիոյ Ընկերվաբական կուսակցութեան
Հռչակաւոր պետերէն Փ իէթրօ Նէննի
բաժնուեցաւ կեդրոնէն եւ յաքողեցալ ան–
գամնելաւն մեծ մասբ միասին տանիլ. . •
Հիմնելու Համար իաալիոյ ՚Իեմոկրատ-Ըն–
կեբվարական կուսակցութիւնբ • Գ՚ործ՜ակ–
ցութիւնբ Համա յնավաչնե չաւն ՝էեա էր
միայն ; Բաժնած տ ե սակէ անե րր ուղղակի
կբ Հակասէին իր նախկին բնկերներուն ,
որոնց վարիչն է ճիուզէփփէ Ա արա կաթ :
Եչ՚՚կու ղեկավարներուն միքեւ, տեսա -
կէաներու սլա քքո՚չ՚ր սկսած էր : Անկախ , |
սակայն , այս ղբչամարտէե , Նէննե եւ\
Աաբակաթ անձնական բարեկամներ էին է
՛Լ, էնն ի մեծ Համարում ունէր Աար.սկաթի
քրդեղե չով մ եղմ է յավւ շտակուած ի բա–
ւոլնքներր ետ խլելու աշխատանքին . պի—
տի ուրանա՞նք մեր եսր , տաբազիբ Հա–
յութեան եսր իբբեւ քաղաքական դրամ ա–
գլուխ անկորուստ պաՀելոլ Համարէ
Այս ոգին միայն կրնայ սչաՀեչ յաքոր՛–
գաՏչանութեան ոսկի կամուբքբ;
Այս ողիով միայն կրնանք ծնունգ տալ
անգարձր գրկող մեր մեծ մկւե^ւերուՖ
արժանի յա քո բղնե րոլ •
Ու այգ առթիւ , յամառօրէն աշխաաե–
լով ու պատբաստուելով Հ ինչպէս բրին
անոնք , որ եղան կամքի ու ա չիւաա ան քի
մեծ մարմնացում , մոռցած ամէն վա լելք
ի խնգիբ ծ ուոսւ ւե լու. եւ օգտակար դաոնա~
լու գաղափարականին ;
Ու մեր մեծ մեռելներ ուն լուսաւոր
կեանքբ, անոնց կենդանի ղործբ եւ Հմայ–
քր , նուիբ եւս լնե բու Համար պիտի դառ­
նա յ վւ բ կո ւթ եան լաստ :
ԱշխարՀի վրայ ուրիշ ոչ մէկ ղպրոց
պիտի կոնաբ Հասցնել անոնց լաքորդնեբր :
........ ..^.՚.^^........... ա ա Ն Ի Ա
վբա յ եւ , փոխադարձաբար ; Մ ուսոլինիի
ի չխան ութ իւնբ երբ տապալեցաւ , Աաբա­
կաթ տակաւին Հեռու կբ մնար լն կեր վւս–
րականնե բու ասլա ւլա յ աՈ աք^ւո բղ նե բուն
խում բէն : Աոաքին անղամ՝ Նկննի յա յ–
տաբարե ց անոբ անունբ , Հո ոմ ի Համա -
գումարին մէք, առաքարկելով՝ որ Ա ա–
րակա թ ի յանձնուի կարեւոբ պա շտօն մրւ
Ներկանե բու մկք կ ա յին րաղմ ա թ ի լ ե–
բիասւսարգներ , որոնք նոյնիսկ չէին լսած
Աարսւկաթի անունբ • Մէկբ Հարցոլց Նէն–
նիի .
- Ո՛վ է աւս ս ա ԲԳԸ–
^= Լաւտզոյն ղեկավարբ, որ կբ ղբա–
նոլի մեբ մէք. • • պատասխանեց Նէննի •
Իր կարղին, Աաբակաթ Նէննին կբ նկա–
աէր ի տ ա լ ի ո յ քաղաքականութեան
ամէնէն աղգեցիկ մէկ անձնաւոբոլթիլնբէ
Իրեն Համաձայն , բնարութիւնւնե բո լ լ ^ –
թացքին ձախերու յա քողս ւթի ւնբ ի բ ա կա–
նացած է շնորՀիւ Նէննի ի , որուն անձնա—
կան Համ ա կի րն ե բ ո ւն մ էք կբ ղտնուին
նոյնիսկ ֆաչականներ ;
1947^ Բե՛գՀանուբ անքատումէն ետքն
•ալ , երկու վարիչներուն անձնական բարե­
կամ ութիւնբ վեբքնասլէս չէր խզուած՝ :
կուսակցութեան երկու թեւերուն ՚ոն–
գամնեբր շարունակ կ՝առաքարկէին վերա—
միան ալ : Ալս ճակատին վրա յ , մ ասնա–
ւորաբաբ մեծ աշխատանք կբ տանէր Ըն–
կերվար-Մ իքաղգա յին ր :
Աթա լինամարտ բ եկաւ մ իանւլամ րեգ–
մի շա Հարթել ա յս ուղին :
Համ ա յնավարներռլ սնդիկէ աեսոլ–
թիւններր, որ անղամ մբ եւս Հաստատ­
ուեցաւ իբենց քսաներորդ Համադումա–
րին , -- եկան փշւ՚ել նախկին ^Աթա լին -
եան պս ա կա լ ո ր^ ին վա րդաղո յն աէչնոց բ :
Փիէթրօ Նէննի ճշդած– էբ աբգէն իր գիր­
քը ։ Երկու նախկին լ^կերներու այնքան
սպասե լի Հանդիպում ր աեղի ունեւյաւ
Փբալոնիանի մէք - ուր 18օ8/՚Տ՛ Ն՚"՚իո -
լէոն գ • տեսակցութիւն մբ ունեցաւ Բա–
վռլրի Հետ , իտտլիոյ միաւորման խա–
րիսխներբ նետելու Համար :
թէեւ տակաւին վերքնյսկան Համաձայ­
նութեան մբ շեն յանգած , սակա յն քա­
ղաքական շր քանա կներ բ մ եծ՜ խանգավա -
ռութեամբ ողքոլնեցին եբկոլ ականաւոր
դէմքեբուն մեբձեցումր։ Ինբ տարուան
անքատումէ մբ վերք, բացորոշ է այլեւս գ
ոբ ^ղժաոլած՚Ֆ երկու թեւե ր ր Հա շաուած
են իրարու Հետ ; Հաւանաբաբ , կուսակ —
ցութեան վեբամիացումբ օրերու Հարց
չըլլայ, սակայն , 1958^ րնտրութիւններէն
առաք սպասե լի է ոբ վեբակաղմ ուի իաա­
լիոյ քաղաքական ՀղօրագոյՍ ճակաաբ :
Ամ էն պար աղա յի մ էք , նէննի ական ճա­
կատին ուղղոլթիլնբ պարզուած է աբգէն ;
Մ ոսկուա յի Համ ագում աքէն վերք , անոնց
յա բա բեբո ւթ իւննե ր բ արդէն խանգարուած՜
էին Հրնկեբ՛^ Համայնավարներուն Հետ։
Աթալին֊Բ երիա յէն յՏրոլչչելներ ուն փոխ­
՛ան ցուած ի չխան ո ւթ ի ւն ր Հիասթափ էր ը–
րած Նէննին , ո քւ սկսած էր արդէն Համո–
ղում գո յացնե լ Մ իացեալ Եւրոպա յի եւ
Ատլանտեան Գա շին քին անՀբաժեշտ ու -
ԱՆԳԼԻԱԿԱՆ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ՍՊԱՍՈՒՄ
՛ւ
յ Շատ ենթագրութիւններ բրած եմ ։
Մերինին նման աշվսարՀներ են ։ Մէկ
մասբ քիչ մբ պ՚Բ"ԻԿ * ^՚՜ մեծ մասն ալ
Լրկբա գունդէն մ իլիոն անգամներով խո–
՛շոր ։ Եւ չատ տժգոյն թուող այգ կայծե–
բկն մաս մբն ալ՝ ոչ միայն Հսկայական
աշիսարՀնեբ են , այլ՝ անծայրածիր Հա -
մասաեղութիւններ , որոնք տարածու -
թեան մէք կբ դառնան իրարու ք ՚ ֊ ր ք •
թեբեւս բլլան անոնք՝ մեր ր" լո՛ բ ցաւե -
ր ոլ՜՛ւ ղ արմ անբ կամ սչա տ ա սխան բ մեր
բոլո՛ր անլոյծ Հարցերուն։ Եւ ստկայն
երբեք շենք կարող Հասնիլ անոնց : Ամկ–
նկ՚1ւ •> սւ՚ե ճա բե ւլ մ ս։ րղ ուն մ իաքչւ չ ի կչնար
՚լ**րեչ ղտնելու այն միքոցը, որով Հնա–
բաէոր չ՚չլ՚ոյ ամ^ւ.՛՝ մերձաւորին ա յցե–
լութիւն մր տալ։ Ո՛չ Սմաբղու կե՚սնքբ
Կր Ր՛" ՚ կ արղկն՝ կատաբելու ա լզ ՛՛լի՛՛ի
ճամ րորղ ութիլ՛ն մբ։ Երբ կորսնցնենք մեծ
պաաերաղմ մբ, կամ մեղի շաա սիրելփ
անձ մբ, անոնք՝ այգ աստղեբբ, ան
ա 11 ա ա ո–
բեր կր շաբունակեն աչք քթթել մեզի I
Ամրողք աչխարՀէ մաբղկութիւնբ կբնա յ
Հաւաքուիլ ու միաբերան պոռալ մինչեւ
ճաթի իրենց սիրտբ, եւ սակայն եւ ո՛չ
մէկ շշո՚-կ կրնայ Հասցնել անոնց–. Ամկնէն
րարձր լերտն ղագաթր ելիր՝ նորէն ի՛նչ՝
Որ կք, իրենց պաՀած Հ եռաւո ր ութ իւն ր ,
կր մնա յ՝ նո յնր : Մ էկ բան կրնանք ընել
- Հանել մեր ւլլխար1չեւ ա. խոնարՀիչ։
Եւ անչուշտ Հիմա ոբ իմ ղ ադէսթս ճաղատ
է որոշ չափով , անմ ի քասլէս որ Հանեմ
ղ չխարկս , ոչիւոի տեսնես աստղալսյսիէ՛
վւա յլիլր իմ չե–.լ։կանալու մ օտ դլխուս վը–
բ՚ոյ : Ի՞նչ ենք մենք։ ԱՀաղնատեսիլ լե­
ռբ եւ աննշան մկնիկը:
Ուիլ կախած էբ դլուխր : Գարձեալ եր­
կինք րա րձբա ցուց իբ նա յսւածքբ : Ա լս
անղ-սւմ կարծես աստղեբբ կբ փայլկին
առաւել շողով, եւ կբ րաղմ ասլաակուկին
Իր ողորմուկ նայուածքին աոքեւ։
Կր Հասկնամ Հիմա, թէ ո՛ր կողմ ՛սլ
զւսոնանք՝ ծուղակի մէք ենք ինկած, ր–
սալ Ուիլ , ղաոնա լով երիատսաբգին :
— Ատոր սլէս բան մր։ Տե՛ւա՞ծ ես եր­
բեք վանդակի մբ մէք կլոր—կչոր ղարձող
սկիւռ մբ, որ կչլ ճղնի գու,րս պրհ՜իլ, եւ
"՚-րիշ սկիւ՚ւ ՛քր որ փի լիսոփա լի անխռո–
վութեամբ , Հանղարտ կբ նստի իր Համեղ
կաղիններուն վրայ, առանց ղիքանելու
շարժիլ տեղէն : Ես պէտք չունիմ Հար­
ցնելու քեղի , թէ այղ. երկու սկիւոնեբկն
մին եթէ յիմտբ է, ո՞ր մէկն է այդ։
Անցան տարիներ։ Ծերուկ ամոլր միեւ­
նոյն ձմրան \ընթացքին մաՀացան ՚ Իրենց
ոբ՚էե՚լիր ր ամէն ինչ բրած էր գիր^^Ք
խնամելու Համար ։ Եւ իրենց մաՀէն
՚Լեբքն ալ , լոիկ-մնքիկ սղացեր էր անոնց
կորուստբ : իր փառատենչ ձդտումներէն
տեղեակ անձեր կարծեր էին , թէ իրեն
ժառանգ մնացածբ ծա խե լ—ծախծ խե լով
պիտի Հեռանար իր անմիքական չբքապա–
աէն, բաէստբ փորձելու Համար Հեռաւոր
երկիրներու, մէք։ Աակայն Ուիլ այգպի -
սի մ աագբութեան մ բ ասլացո յցբ ^.էր
աաբ ։ ԸնգՀակառակ7ւ : Պանգոկբ պերճա -
ցուցեր ել եբկու ալ ծառայ էր րոնեբ ,
ոբպէսղի սպասաբ կութիւնբ րլլար նախ -
կինէն աւելի կանոնաւոր ; Տեղէն չարժած՛
չունէր : Ուիլ աղնուտսիրտ էբ , Հաղոր -
դական եւ միանդամ ա յն անքննելի խոբ–
Հուրզնեբով տոգորուած : կանոնաւոր տե–
սակէն բարձրաՀասակ էր։ Ջայնբ քեբմ էբ
եւ ինքնի% փաստ՝ իր բաբի սբաին ։ Եր -
կաթեա յ մարմին եւ անթե րի առողք ու -
թիւն ունէր : Շրջանին մէք ՚լինքբ կբ ճանչ­
նա յին իբրեւ արտասովոր մարդ, միչա իբ
ին^աաիսլ գաղափա րնե բուն Համար։ Հի­
մա այլեւս իր մասին ՚լբոյց չլ՚քիլ սկսած
էբ է թէ Ո՚֊իլ սիրաՀարած էր մօտակայ
Գ Է՚-ՂԻ Ք"՚ի"Ղէէ^ ազշ1լան՝ Մարճորիին։
Մարճորին աասնեւինբ տարեկան ՚ո՚լ^իկ
մ չէն էր , իսկ Ուիլ արղէն՝ երեսուն աա­
բեկան մբ կաք : Զարղացած ազ^իկ մբն է
եւ շ՛՛՛ա ալ նեբկայսւնալի , միշտ նկատի
առնելով Ա՛յ՛լ յետամնաց շրջաններր : ինք–
նաՀալաԿւ կբ, եւ արղէն իսկ մերժած էր
ամուսնութեան քանի մբ աոաքարկներ :
ԳրացինեՐր իր այգ ղոռողութետն Համար
ղանաղան անուննեբ էին կախած իրեն ,
սակայն եւ այնպէս, շնոբՀքով տղ^իկ մբն
էր ե՝ իրեն կենակից րլլալիք մ՚սրդբ եր–
քանկացնելու յատկութետմբ օժտուած էչ՛ ։
Ուիլ մասնաւոր մտերմութիւն մբ չէբ
ունեցած անոր •էետ : թէեւ եկեղեցին ել
երից •"՛ո՛՛ւնր իր պանգոկկն Հազիւ երկու
մղոն անգին կր ղտնոլկին , ամկնուն ծա­
նօթ էր , թէ Ուիլ միայն կիրակի օրերն
էր որ կ՝երթաբ Հոն :
Ե ր ի ՛լ "՛՛ո ան չւ Հ ինց՚սծ է չւ սակա լն ե ւ նո–
րոզութե՚սն կ/։ կարօտէր • Ամսուան մբ
Հ՛ամար քարոզիչն ու իր ""լքիկր Ա՛-ի լի
պանդոկբ տեղաւռրուեցան , շատ յարմաբ
ղնով :
Ծերունի քաղացպանէն իրեն մնացած՝
կոկիկ ՛չ ումտրլ՛ , քաղացքր եւ սչանդոկր
բաւական էին որ Ուիլ ուն եւ՛՛րի Հա մր ՛ո լ
վայեչէր : Ասկէ ՚լ՚ստ , ունկբ լաւ նկարա–
ղբի աէր եւ դռրծր ՚չիացոզ մարկու Համ­
բաւ՝ բաներ որոնք խիսա կաբեւոր են
ամուսնութեէոն մ ր սլաբաղա յին : Հեաե -
լարար չաբ լեղոլներ կ՝բսէին, թէ քարո­
ղի չբ սլարտպ ՚ոեզր չէր որ Ուիլի ՚ղան–
դոկն էբ րնտբած, այլ ունկբ որոշ եւ յբս–
՚ ե նսւատակ՝ այ՛լ րնտրութեան մէք։
Թաբցմ. Ա. ԱՇՃԵ ԱՆ
տ ա ղ 11 ոլ ա տ ա
(4 - շար.)
Fonds A.R.A.M