^ 8
Ա Ռ Ա Ջ *
« արտխ/ւո»
/չոչաքէ
Հ
Հեղինակ/՛
,
անոր
Համար ռր ււլ՚ււ՚ոանին
ման՚ոօլի՚հ
կր նու.ա–
ղէ • Եիբվ"՛՛ւ՛ղաղէ
Լեւոնին
Հե՛ո
ծանօթա
նալու, աոսվին
օրէն իսկ կր
Հեաաքրքրսվ՛
անոր կեանքով;
Աոաքին
օրէն էսկ
Հեղի -
նակր
եւ. իր հերոսր
րարեկ՚սմներ
կր գառ
նան
եւ. Լեւոնր կր ծանօթաւլնէ
ՇԼ՚րվան
-
ւլատէէն իր երկու֊
րնկերներր՝
Ջ՚""՚–չկ՝նկօ
բանա սաե ւլծ՜ր եւ. ք՚ցկօ Ա ա րգուլէս
աւղսլ -
ղ՛՛՛յ
երղաՀանր
, երկուքն
ալ
էսկական
Կա՚Լռօչներ
, մաքուր
եւ աղնիւ
Հո՚լէ՚՚վ
:
Լեւոն
ամէն առաւօտ
կ՝այւլելէ
էբ բա -
րեկ՚սմէն
1
Օր մրն ալ յանկարծակէ
մտնե
լով Հեւլէնակէն
սենեակէն
ներս կբ
յայա
նէ թէ
յ/
էնչեւ
լո յս նուա գած՛ է եւ
մայրբ
անՀանղէսա
րրած
բլչալով
տունէն
գուրս
նետուահ
եւ ասլաստւսնած– է Հո՛է • Նուա–
՚էեբ է «Մ՚ւ՚արԼւտէ
չրքմոչէկբ»
եւ Հէմա ալ
կ՛՛ուղէ
ն ուա
՛լե
լ էր րա րե կամ
էն
Համ ար :
հ)օսքբ աանք Շէրվանղատկէն
որ էնքր նք–
կ՚սբէ էր վ՚սբսլեաէ
ղրչով
:
«Ի՞նչ էր Լեւոնէ
նուա՚էածբ
,
բաւյաարԼլ
չեմ
կարող
Տէչում
եմ մէայն էնձ վրայ
ղո
րծ ած տսէա լոր
ութ էլնբ ; Կէսամերկ
բե
ւեռս ւե լ էէ սենեակէ
՚քկքտեղսւմ
եւ
լսում
էէ բուոն
ղգացմուն^^երէ
վէժումբ։
Վէչա
եւ բերկրութէւն
, փոթորէկ
ու մեղմ թա—
իւէծ՝ թառնուել
էէն «Աաարէաէ
չրքմ"էէ
-
կէ » մկք
՚լոնէ
այգսլէս
էլ՛. թւու՚ք էնձ :
Գուցէ գա մէ կրկոա
, ասպետական
ժո–~
ղ՚՚՚Լրղ է
"Ր
՛ոէ
Հ րա բութն
էր , փոքր
ինչ
կանոնաւորուած
ինձ ան յա
յա
մ
ԷՀանճարէ
ստեղծ
ազորհ
ումով
, բա
յց Հետաքբքրա
-
կանն էնձ Համաբ
նուաղողն
կր,
կարծես
ե էւթ
եղէն պատանէն
չք՚՚՚ցել
էր ,
մնացել
էր
մէայն նբա ստուեբր;
Նա չէր
նկատում
Լւմ նե րկա յութէւնբ
, քաղցր
Հնչէլններէ
Հեղեղով
կէանուահ
նեա բ՚լնե
բր
չէէնղ՚լ֊ում
ւսչխաբՀէ
նէւթականր
• կարծես
Հոգէն
ամբողքովէն
ձուլուել
էր նուա՚րահ
եւլա -
նակէ Հեա՝ ու սլացել
Հեռու մէ աչթարՀ
՜.
Ընտէր
Հ ո ՚լէնեբէ
կա խա րգա կ՛սն աչխա
-
Հբ»
։
Եւ ա՚^տ՛
յ
կա խա րգա կան նոլալլբ
աւար
տելէն
ետք
Լեւոնբ կ՚արտասուէ
• Նէր ~
վանղատէն
կ՝ու.ղէ պատանէ
էն
լացէն
սլւստճառր
Հաս1լնալ
:
Արտէստբ
կր սլա -
տ՚ոսխանէ .
« Վէօլօնչէլէստն
էնձ ասաց , Աատբէտէ
չբքմսլիկբ
՚լմբախտ
է եղել,
ցոլրս, գէ -
շերներբ
ն՛ա երգել է գլ՚՚ոնղէ
՚ո՚էքկ՚ոյ է՛"–—
սամուտէ
տակ
եւ էաց եղել • • • նրա
Հայ
բր աղքատութէւնէց
մէ օր կախուել
է ծա
ռէ վբայ,
է՚եղգուել
» :
Հեղէն.ակբ
ոչէնչ կբ Հասկնայ
այգ խօս -
քերէն
, թաքնուած–
րուռն
սէրս
յ
՛ո յգ ցա -
լատանդ
ա րտա
յա յաութենէն
մէնչեւ
այն
օրբ երբ ո՚լբերգութեան
վախ&անր
1լբ
յա յտնոլէ
Հետեւեա
լ խօսքե րով ;
« Հէ՛՛՛է արտէստէ
գէակբ գտե
լ էէն այն
«.հ)երսոն»
շողենալէ
տակկն
, ոբ զէնք եւ
մայրբ պէտէ փոխագրէ
բ իտալէա
...»
Եիրփանղաաէն
«Արտի ասր» ոփ
տուածէ
ղմա
յլե
լի , սրտառուչ
եւ եղերական
գորե՜
ՄԱՀՈԻԱ՛Ն
ՅօԱՄԵԱԿԻՆ ԱՌԻԹՈՎ
ձՐՍԺԵՇՏԻ ԳԱՏԷԼ
Աւքէն, վայրկեան, սիրով արասւմ՛, ասոսւք
եմ ես մնաս բարով–
Րորբ արեւին՝ իմ բոց սրտում՝ ասում եմ
ես մնաս բաբով:
Մ՛նաք բարով ասում եմ ես բոլոր մարդ -
կանց չար ու բարի ,
Տանջուոդ ու որբ ադամորդոսն ասում եմ
ես մնաս բարով:
Մնւաք բարով ասում եմ ես րնկերներիս
մօտ ո՛ւ հեոու ,
Ոսոյսներիս չար ու արթուն ասում եմ ես
•
մնաք բարով՚
Երկնի ււ՚ովին, կանաչ ծովին, անտաանե–
րին խոր ու ւքրթին ,
Գարնան ամպին՝ լոյս պորտում՛ ասոսմ
եմ ես մնաք բարով;
Ոսկեշղթայ իմ յուշերին, իմ գիշերին ,
իմ փրշերին ,
ԱրտՍՆտներին՝ ոսկի արասւմ՛ ասում եմ
ես մնաք բաբով :
Ծազիկներին գեռ չբացուած , հոդիներին
դեռ չըկխլուած , ;
Մայնուկներին վառ - լսլըրտուն ասում հ\ք|
ես մնաք բարով:
Գնում եմ ես մի մութ աշխարհ , հեռու
երկիր– էլ չեմ դաոնայ ,
Րարի յիշէք ինձ ձեր սրտում– մնաք բա^
րո՜վ , մնաք բարո՛՛վ :
ՎԱՀԱՆ
ՏԷՐԵԱՆ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
մւ՛
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
(Մնացեալր յաջորդով)
*
ինչպէս
՚էրեցինք
Աայիս ^ին մեռաւ
ա -
կանա
լոր
եւ ա չխա րՀա Հռչակ
քութ ակա -
Հա բեւ երւլա֊էան
Ժօբւե էնէսքօ : էքնած՜ էբ
Լեվենի
(Ռումս՚նիա)
1881/՛*՛։
Եօթբ տա -
բեկանին
մ ՛ոաւ Վիէննա
յի
երամ-չտ՚սնոցբ
ե
լ
՛Լեց տաբէ ետք աչակե բ տ^ ե՛լաւ Ա ա -
սլւնէէ եւ Կասլրէէլ
Յէոռէէ
Փ՚սլ՚է՚լէ
եբամչ–
տանոցէն
մէք :
1Տ09/5՛
քւււթակէ
առաքէն
մբցանակը
ա -
ռալ
: Եւ էր առաքէն
՚լ"բծբ
նուազեց
՚Բօն–
սէռ
Բսլոնր
1897/*՛ :
Հակառակ
որ էնէսքօ
քութ ակէ
մ եծ՜
Վիրթիւօդ
մ բն էր եւ ճանչցաւ
փառքբ աչ–
խարՀէ
բոլոբ
մա յրաքաւլաքնել՚ուն
մէք ,
չգագրեցաւ
ե րրեք
մ չակե
լէ եբաէէ–չտա կան
ստեւլհագործ-ութէւնբ
, Վերքերս
,
թէեւ
Հէւանգ
, կը
յօրէնէբ
«Աէնֆօնէ
տբ
Շամ պո»
մ բ էոէսսներկու
նոււԱզէ
զ"
Ր
^իք՜
ներու
Համար •
Բաղւք աթիւ
ւլո րծե ր ձւլեց,
՛էլէ
ոնց ՚ ^ է ք
կաբելււբ
ա1ւ՚լ կբ ՚լբաւեն
«Եղի"լոս»բ
եւ
նչանաւոր
«քհում անական
Ո
՛Ո
՛Լ
՛Ա"
տին ե -
բր»։
Ան միեւնոյն
ատեն էր սեբունգէն
լ՛ս՛ սւ–
ւլո յն
էլւս սախօ սնե բէն
էր • Ա՛ւա քին
ուսու
ցիչն
է լ՛ Ե ուՀ ՛ււա ի Ա ենուՀինի
, որմէ
չտ
էլ՝լնգունէ՛ թէ անոր չատ րան էլբ սլարտէ և
որու Հետ սլսւտրաստած՜
է Տ՛ ՚ Ա ՚
Պախէ
նչանաւոր
« ՝Բոն չեռթօ
երկու
քութ
ակէ
֊ա ամ
էսլէ
»ր
:
Տաբէնէւբկ
է վեր այլեւս
չէբ
նուաղեր
առանձէն
եւ մէայն
կ*բնէլերա
էլց է բ ղաչ —
նակէ եւ եբրեմն
ալ կ՝եբէ.ւ։սլէ րէւմ էն վբա
յ
էրրեւ
էէմ
բէէէ
էիար էոռաքնորզ
ելու էր սկրս–
նաէլ ա չ՛ս
էլե ր էոն ե բ ր :
Պելմէոյ
էլիէլէսպկթ
թէս՚լ՚ււՀին
,
էէր
մեծ՜
Հէաց՚ւզ
մրն կբ էնէսքոյին
եւ նէ,րէլայ պի– \
աի
բլչ՛"ր
ՊբիւքսէլԼ՛
մէք
նուէսւլաՀանգկսէ\
՛քբ , անէքէ քսւսլէս գէպէ
Փաբէէլ
մ եէլէւեցաւ
,
երբ
էմ էսցաւ
՛սնոբ
մ աՀբ , վերքին
յա ր
- յ
ւլանք մբ ւոա լւււ անոր :
\
ԿԱՐԾԻԲՆԵՐ
ԶԱԻԷՆ
ՄԵԼԲԵԱՆԻ
ՄԱԱԻՆ
Այս երիտասարգ
քլլլթակաՀւսրբ
անցեա
լ
տաբի ստացաւ
իր Բօնսէռ
տբ
լիսանսր
էքով
Նորմալ
տբ Մ իւղէ քէն
% Իվոն
Աս ֊
թռիւսքի
գասաբանէն
է եւ էլարելէ է
Ր
"եէ
թէ ան ժառանգած
է էր գասաիսօսէն
՛էե —
՚էեցիկ եւ լայն
Հն չա կան
՛էւթ
է ւն ր :
Թէեւ
սկսնաէլէ մբ Համաբ քիչ մբ հանբ
յայտա–
՛էիր էր , սակայն
Աելիքեան
աիրապետեց
անոբ իբ ատղանգոփ • Արւլէն
խօսահ
ենք
իր
յո ՛՛՛լի չ Հնչականութեան
մ ասէն
Հ
Իր
ձախ
ձեռքբ կատարեալ
է , թերեւս
ուղէ ~
ինք քիչ մբ աւելի
ճկունութիւն
իր ս՚ք թե
ւէն
Համար։
Բ ՚ ո յ զ Աէն Աանսէ
Ո՚ոնտոյէ
«Ոստէւստոլմ
»է
մ էք փ՛այլուն
կերպով
յա–
քողեցալ
: Մ ասնաւո րասլկս
չէացայ
Պէթ–՜
Հովէնիւ
ՀճԱմնաթ
Ա՛Ա
Լա»էն
,
նուրբ
եւ
չատ եբաժչտական
որուն
էլ բն կե ր անա ր
Հէանալէ
գա
չն ա կա
Հ ա ր
մ բ՝ Ուէրնէր
Ժի–
ժէ : Աակա
յն
ինչո՛՛ւ
՚է՚՚զ
նուագել
,
իբբեւ
մենանուագ
, քութակի
եւ գաչնակէ
Հա -
մ աբ գբուահ
ղ որհ մը : Շ ոսոնէ
«Փոէմ
»բ
եւ Փաէլանէնէէ
«Աոնաթէն»ր
գեզեցէլօբէն
վերքացուցէն
այս չատ լաւ
ունկնլլբոլ
—
թէւնբ–
էւքոստմնալէց
երեկոյթ
մբն էր այս
երէտասարգ
քութա էլաՀ ա րէն
Համաբ
, կբ
՚էրէ Աուրոան
ՄօաՀող
:
X Տբ Մ աղուէ
լ կր էլրէ Զ""–էն
Մ ելէք -
եանէ մասէն թէ ան տուաւ
չաՀեկան
ուն–
էլլնգբութէւն
մբ -. Հն չա էլան ութ
էւնբ
էա
յն
է եւ բետէր
,
յորգուն
էսղն՚ււականոլ
-
թեամբ
եւ կբ թուէ թէ այս
արուեստագէ
տէն
անձնա գր ո չմն է ա՛լե ւլէ
ւլո րհահ
՛ււ -
թեան
չ՛սա
նուրբ
եր՛" ժչա
ու էլան զղաց
ուէք
մբ
-—- Լեէլաթօ
, Ավւէքաթօ
, Աթտքաթօ
:
Երբեք
չունեցաւ
այ
՚էձ
սԼսէսլ շեշտեբր
որոնք
էրենց
Հետ կբ տանին
ա՚էեղէն
էսրագ վե–
րագարձբ
ՊէթՀովէնէ
սոնաթբ
մէքտեգ
Հանեց երաժ շաա էլանո ւթէ
ւնբ իր մ ան րա -
մասնութեան
մէք, մինչ
Շ՚՚սոնի
«Փոկմ»բ
թ ո յ լ տուաւ
Զաւէն
Աելիքեան
է
լայնօրէն
րաց ուե լու
եռանգուն
եւ ա՛լն
իլ
քն՚սբե ր -
գութեան
մ բ
մ էք եւ ատիկա
եղաւ
՛ոյ"
նուագաՀանգէ
ս էն
յոււլում է սլաՀ բ • Գաչ -
Անձրեւր անցաւ– • • լեռներից վերեւ
կամար է կապել մի լոյս ծիածան ,
Հայրենի կանաչ դաշտն է ինձ բերել
Լեռներից իջնող մի բարակ կածան :
ինչ լա՜ւ է այստեղ, հովի սօսափից
խաղիկներն ահա։ ծվւում են պէս - պէս ,
՚հրանց թերթերին իջած ցօղն անբիծ ,
Փայլում է ծողում ադամանդի պէս :
Ե
Լ այս ա։մէնբ՝ բուրմունքր հողի ,
Այցեստաններր կասլոյտ անուլ1|ջում.
Չքնաղ բեկորն այս աւեր կոթողի
ինչ որ հայրենի բոյր»վ էն շնչՌւմ :
Ե
Լ հայրենական դաշտաւմ այս իւաղայլ
օրջսսք ես, իարհում եւ ղգում ես պարգ ,
Որ նրա անգաւմ մի ցօղի համար
Արեանդ վերջին կաթիլր կր տաս :
ՎԱՀԱԳՆ
ԳԱԻԹԵԱՆ
X
ԳԻՇԵՐԸՎԱՏ ԵՐԱԶ ՏԵՍԱՅ -
Գիշերր վատ երսպ աեսայ • • .
Մի հայ աղջիկ, արցունքն աչքին ,
՚Օստած |սարխո,ւլ մի տան շեմքին ,
Մղկտո՜էմ էր՛ օր չտեսած •
Թէ «սիրեցի՜ , եարիս տարա՜ն ,
Սէրս ոսկու հետ փռխեցին » ,
Թէ «անգո՜ւթ է աշիարհն արար,
Մարդն՝ անիրա՛ւ
Րաիտր՝ սեւ ցի՛ն • - •» •
;^
Հայ աղջկայ վիշտր տխուր
^
Երա((ո՜ւմ իսկ ծա՚նր էր տանել ,
^
Սովոր բարո՛ւն, լոյսի՛ն ա՚նեզծ՝
Ես վե՜ր թռ այ քնից իսկոյն •
Շուրջս քաղաւ՜քն էր ադմկում ,
՝
Աոաւօ՚տն էր բացւում վարար ,
իսկ աղջիկր դես մորմոքսւմ ,
)
Դեռ լալիս էր՝ «Եարիս տարա՜ն » :
Հարեւանիս պաաի ետեւ
Ռադիո՚ն էր այդ երգը երդում •—
(եպտացի ես՛ սրտով թեթե ւ
ւ
Ու յիշելով քեղ, իմ քնքոյշ ,
;
՛Նոր գգացի՝ ի՜նչ բա|ստ է մեծ ,
հր այդ սէրր - թախիծ ու թ ոյն —
Որպէս երգ է հասել լոկ մեգ ,
Որպէս արուեստ ու պատմութիւն :
ԳԷՈՐԳ
ԷՄԻՆ
նակէն
վբա
յ Ուեբնբս
Ժ՚իժէ
աւելին
էր
քան
"լ՛որ՛/ րնէլէւրէսցոէլ մբ։ Ան
նուագեց
մէկու մր պէս "բ Հո՚լածու
կ խէ,լացէ
էլեր–
՛՛լով
"լո՚Հելու
գլիսաւոր
բաժինբ
:
X
Փիկռ
Աոքէն
«Օոոռֆի
մէք էլբ ղբէ
թէ
չնորՀիւ
Զ՚"՚–էն
Աելէքեէսնէ
րնտէբ "–
ճէն
, ժուժէլալ
երաժչտսւկւսնութք/ւսն
, ճբ -
էլուն էսրուեսէոին
յանէլուց
ի չ Հնչականու
-
թեան
էսսլւս՚լայ
ու1ւէէցււ
՚լ
էսրուքւսաէսգկտ
մբն է :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(37)
ԳԼՈԻհէ ԺԲ–
Անչուչտ
հպտւււահ պէտէ
չել՚թէսք
,
.պատասխանեց
Փեէլկթ,
սարսաւիսւՀար
Կբ տեսնէէ որ նման բան մբ արժանա
-
պա տ ո լութե ան ս Համար
անյարմար
է/ր
եէ
/էոտկ
ր :
Զ"՛րմացս՚ծ
եւ չաա
ւլւլահուած՝ կր : /՚ —
լէտ1/աեութեան
մկք ծպտուելու
նս/ատսւէ/
ջունկի
, բայց
Հաճոյք կբ
՚լ՚է՚սյէ
էր
քղայ–
նութենէն
:
/՚ նչ բսէ-լ
էլ ՚էււլես
Հէսրէլալ
պէտէ
•հս/էոուէմ
: Նմէսնէէէէզկ
ււ
ւլուն :
Փեկկթ
սարսուռ
մլւ ւլզաց :
Հետեւաբար
է
/նա սավւրիչին
մօէո
է
,է.
•էէսբէ/ եւլածր
կ՚որ՚լ
՚ողրկ ;
Չեւք քլա բծե ր որ մնացահ
րԱ՛" / , մ լ՛–
֊մնքեց , աչքերով
չավէելով
ղկմքս
Փեկէթ
Հակառակ
էր էլէսմքին ,
երբեմն
չափազանց
յ՛ս րձա էլոզա էլ՚սն
էլ բԱ՚ս
յ :
. . Եւ վեց
անձի
Հսւմար
սեղան
մբ
•ս՚պսպրկ
ճաչսէԱրէոՀէն
մէք
: Հ/"–/՛
սլէէոէ
ունենանք
, նէսւէսպետր , ղեղեցէէլ
սրունք -
ներով
աղքէկր
, տէկէն
Պէէբ
•••
Առ՚սնց
՚լնղասլետ
Րէյսէն
,
Տէկէն
՛Պլկր չէ ղ՛ոբ, ղէտեմ
թկ
էէնգրած
է
Տէկէ֊
նէն որ էր Հեէո ճաչէ,
րնգմէքեց
Փեկէթ։
Այս
մ աբէէբ մէշտ
ամ էն բան
էլ
՚էտէ :
Զաբմանալէ^
;
Ո Դ է Րէյսր,
Հարցուցէ,
սաստէկ
՚ Լ " ՚ յ ր " " յ " ՛ ^ ••
ինչւզէս
վեբբ րսէ, Փեէլէթ
մէշտ
ամէն
բան
էլիտէ , կամ կբ էլարհէ
զէտնալ
յ
Ու
գարձեա.լ խււրՀրգաւէէր
էլե բ էէլար ան քւէ ւի մր՛
֊ Աբբ էօսթէյս
, էլ՝բսեն թկ
Գ՚՚՚զ՚ոնէ
Ա ոլ
էո
ս էսր էլո լթէ, ան էլր ոլատէլ ա ն է ,
ւոն՚ւ ր
էլար էլառո ւն
մէէլ անղամ բ : Բա յց
անշուշտ
վստաՀ չեմ ւլէտեր ;
Մ՛ բ գ է որ էլէէլւլէ էլառա՚իա ր ու թ էւն բ ,
բացէո ւլան չեցէ • Հոս, նաւուն մէք է/ր ղտ
նուէ
մէէլբ , որուն
պաշտօնն
է
զաէլտնէ
վէուէէ
լ՛ա՛լ էլ՛նե ր վւո խագրե
լ ,
մ էնչ
այգ
^ ՜"յն
էէլ
՛ս
չտ
օնբ
էլո ւ՛ո
էէէն
ղու բսէն
էւէԱէլտ
-
զասէր
մէկու մր, որուն
մէաէլ փափաքն
է
Հանլլէսա
ձղել
ղինքբ :
I
Փեկկթ
աւելի՛
իէ՛՛
բՀ րղւս ւո բ ՚էէմք
մբ
է1էոէոցէսւ։
՝Բույլ մլ՛ էսւէէլի
մօտեցաւ
եւ
ցած
ցնէ։ լոփ ձայնբ .
Եթկ
ինհի
Հարցնկք,
Արր էօսթէյս
,
ամկն
րէսն էսրտէս էլէէէրւլ էլբ զէոնեմ : Մեէլնե–
լէ սւոէսք Հէւէսնգանալս
. . .
- Ա իրե լիս,
՚քէս՚լձի տազնապ
մրն էր
՚"յ՚Լ
՚ է՚^Ղ՚Ղ՚է՚՚ՑԻ
՚էԻ^՚Քր
կո՚զտօրէն
: Գուն
միչ՚ո
այգսլիէէէ տազնապնեբ
էլ՝ունենաս
Ա ովււբէսէլան
էոէէէէ
/նապնե րկն չԿ
Բ
՝• Այ"
անզ
ում ուանր - - -
Աստոէ ծ
էէ
լ սիրոյն,
Փեէլկթ,
մէ մէո–
ներ
Հէււսնղութեանզ
մանրամ ասնութիւն–
^
ներէէէն
մէք։ Չեմ ուզեր
լոել
անոնք
Շատ լաւ, Ալ՚ր
էօսիժէյս : Բայց ես ալ
էլր Հաւատամ
որ
թռւնանՈրուեցայ
էլ՚սն -
խամ տահում
ով
— Ա՜ , Րէյպրրնին
ՀեէՈ
խօսեր են :
ինքն
Բ
ս
էո լ :
Ամէն պարագայէ
մկք,
էլոնկ
ինք
ա յւլ սլկ ս էլր է/աբհկ : Ես
էլ ր խո րՀէմ
թէ
պէԱէոճաոնէ,
ր ունէ ա յզ մասէն
;
Ո՛՛էէ Կ Ր"ԻՐ , "՞՚-ր է այգ
մարգբ։
Հոս
մտնելէս
ի վեր
՚/ինքր
չէ
՛՛ք
էոեսսւհ
I
Հիւանղ
եմ բսելոէի
է՚ցէէլէն
մկք էէաէլ–
ուահ է :
Ջա
յնբ
է
/ա/էձ1
։սէլ
ցած ցնելով
,
Աաէ/ա
յն
վէււո
՚ո^ եմ թէ ատիկա
էզա–
. տրուաէ/
ւք/ւն
է, Արր էօսթէյս
, բան մր էլբ
"/"՛ՀԷ :
Որպէսղէ
աւելէ լաւ Հսկէ •
-
Հ"ԿԷ՚՛ -
Հսէլէ ձեբ ապաՀովութեանր
՛Լ րա
յ ,
ձեր
՚1Բ
՚"
յ
ւ
՛ ս ն
կա րհա կան
յարձակմ
ան
մ բ
պսւ
•> ուն :
— Զաբմանալէ
մարգ ես Փեէլկթ^ բսի .
Միշտ
ել՚եւաէլա
յութեամ ր էլէսպրիս : Եթէ
ես քու
ւոեէ
/գ
Բ1լ՚"յԻ՝
՚զաբւսՀանէ/էսին
պիտի
երթայի
մեռահ
մարգու
մբ ՚էէու. ֊
է՛ով եւ կամ էրրեւ
գաՀԷՃ :
ՄաՀատէպ
՛լե ՛լեց կութե
Ա
՛նգ շատ պէաէ յսւրմաբէ
,
Ա .
տէէլա
Գէտռւլսւթէլնս
քէչ մբ լռեցոլց
էլինքբ՝
•"ոժաէքսէրս՚ր
: կամրքաէլ
րարձրւսւլայ
յ
Օբ •
Պետինէլֆիլտ
խօսա
էւց
ութեան
բռնուած
կր քարոզիչին՝
Չէչեսթբրէ
Հ/.,ո–
Կէնե րբ առ
ա սա լ՚՚սէլ
էլր սէրէ, ն
ժ ո ւլո -
վրւլ ապե անե
բու
չ՚՚՚֊րք
՚լե՚լերիլ
:
ճ
՛ոռէ, լ չեմ սիրե լ՛ , էէաէլէոյն Հէսճո յաէլա–
ուա ր ութ
ի էնէն ուն՛եցայ
է
/եէոնէն
էիեր ցն ե լո
լ.
կ
թ
՚լթիէլ
էքր էէր
Հ
՚՚վի՚-ին
"՚ոքերուն
տակ։
ինէլեր կբ ՜։
Այս
յոզնոլթեանս
Հանէէէպ շնորՀակա
-
լաէլան ոչ մէէլ իւօսք չրէէէսւ ,
վէորձութեանս
չԿւ՚Ց"՚յ
յ " " լ թ ե լ եւ
թ
՚լթիկին
վ բ ՚ " յ կ՚"ր ֊
՚էացի
Հեաեւեալ
միս՛է/
ն՛ս
խա
էէաս
ութ
իւն ր,
«Մ
ի
ւի՚՚րձեր
իս՚ս
՚լ՚սլ
առանձին
,
այլապէս
քե
՛ւ Հսւէքէսբ էուելի
է
/կչ պիտի ր/1<"յ » :
Գեէ/եցիկ բան կ աս, երէցի մբ Համար :
Կբ
՛լա
բմ
՛էէն
էս
մ , ով է ՛սյ" Չէչեսթրրէլ
,
մե՚լւք եւ Հեւլ՚սՀէսմրոյր
մկկբ կլ՛
թուէ
է
Աակայն
ւսրէոսւքէն
երեւոյթներր
պւսա -
բսէնալից էն
. իր մասէն
էւլէ՚ոէ
Հէէւրցն1,մ
Փեկկթէն,
ան մէշտ
զ ի ՚ " է
՚ոմկն
բէսՆ :
ՇնոբՀէսլէ
կերսլւ՚էի ՛քր նստայ
կէսմրքա -
///. էոթոռէն
վբէսյ,
ւոէկէն
Պէկբին
ք
"վիկ
.
էսյսոլէ,,
իէս՚նց
տրե/ով իր
ղլուխ -
՚ԱԻ՚Է
Լսօս՚սէլցո,
թիւնբ
Րկյսին
ՀեէՈ–
հ)նզրեցի
՚ոիէլինէ^,
ինծի
ՀեէՈ
լ՛նել երեկո
լեւսն
ճաչբ
ծ էւլէոէ.ալ էզա րէոՀ ւոնղ է
ս ին
իրիէլունբ
: ՐԷյ՛»
" ՛ յ ն
էոե
սէսէլ լլ
սէ
րձէւէ
.է
՚ւծ
ք
մ ր էլասւսւրեց
, ոբ
"ուէսլու եէրւ՛ լ էլէնքն ալ Հբաւէրէւլ
%
ԱԿԱԹԱ
ԲՐԻԱԹԻ
Թարգմ. Ա. ՀԱՐԷԼԵԱէ,
ԼՇար *՝\
Fonds A.R.A.M
