HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1954 - page 18

« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ա Ի է ճ ճ Օ ճ Ի ք ե ւ ւ ւ ք
՚1ւուիրԼաւ^ւԼր
Լն
ւսյն
բու.ռ մբ
մաբղէկ,
ււբււնք « Հււ>յ Կբթա/չան
Լիմնա
բ 1լո ւթ
ի ւն՛»
ս։նունին
ասւ/չ , քանի
մբ ւոաբիէ ի ւէեբ
գոբէէեն
//" . ՆաՀանգնեբու
մէշ,
՚էամաղ -
գա
յ ի ն
կբթա/չան
մաա Հու/ ութ
իւննեբոլ
բե բե էոլ
Համաբ
իրենց
նսլաււաբ ;
Իբրեւ
ան^աա թէ կագմա/չ/արոչււլթիւն
յ
այս
Հիմնա
ր/լութի
ւնն ու անոր
նուիրեալ
ս–նւլ ամն/, ր բ
ան սաՀմ
ան
դժ-ուա
ր
ութիւ^ւ–
ներ
ունին
իր/,նց
առշեւ;
Ախալ
Հ " ՛ յ ն
մ բ–
աած-ումբ
, թէ //՚ . ՚ԼքուՀանւլնեբու
մէշ
գիւ–
բաւ
/լբ յաշուլին
բա բ ե գ ո
րհ՛ ա/լան
ձեռ -
նար/լն/։ր
/լամ
/լրթանսլասա
նաիւաճեոնոլ—
թիւններ;
Ան~էուն
ւլո՜էաբԼրու
թեան,
եւ
գաղթաՀա
յ ութե
ան
Հանգէ
ոլ
անվեբա՚գաՀ
գուրւլուրանքի
րադմաթիւ
ւիասա/՛ ր բք՛ —
հ՜ա
յեց
Ամե րի/լաՀա
յութիւնբ
, մինչեւ
ա
յ –
սօր։
Աակայն
՚գէաք չէ ի ՚ ո ր Հ ի լ
երբեք ,
ոբ
մեւլի
/ււ
" ՛ յ լ գա՛լ՛է
ւթն/ւ ր ու
րնհայ
ուած
նիլթա/լա՛^
ա շա կց ո ւթ
ի ւ նն/,ր
ինք -
նաբերաբար
/լբ ՚էաւաքոլին
այս կամ ՛ո
յն
կագմա/լե
րսլութեան
գանձին
մէշ, ու կբ
Հ՚սսնին
/լարօա
չրշաններ ; Ա,մերի/լա
, Հեւ
ի Հեւ
/լեանֆի ու վաղ^ի
աչիւարՀ
մբն է,
ուր
բս՚՚լ
մ ա սլա "՚ի/լ ճիգ/, բու
/լր
/լա
րօաի
որեւէ
ձեոնար/լի
յաշ"ղութիւ.ն
Անոնք,
որ
ւլլուխ
/լանւլնահ
են «Հայ
Կրթական
Հիմնար/լութ/ւան»
, իրենց
ժամանա/լէն
" ւ
նիւթա/լան
մ իշոցնե
րէն ալ մեհ բան կբ
ղոՀեն
, կրթա/լան
մեր
կեանքին
թի/լունք
ու
/լռուան
֊էսւնւլիսանալու
՝.ամար : Աիւ —
բիաՀա
յուիժիէ
նն ու
Լի րանաՀա
լութ
իւնբ
առիթ
ո ւն /, ց ան
մ օաէն
ճանչնալու
ա յգ
Հ ի մնար/լութ
/. ան
՝• իմնագի
ր անւլ ամն եր էն
մէկ
քանին,
Ալեք
Փիլիսլոլսս
,
Արփաք–
է,աա
Աեգրա/լ/.ան,
Արչի
Տի՚/րս՚նե ա ս ,
Հարրի
՚Բարեան : Աարգի/լ
, որոնք
իբեէւց
Համար
սրաի ու Հ ոգիի
ւլ ՛՛րհ
/՛ն
՚լաբձու՛–
ցահ՝
քա՛լաք առ քագաք
, թաւլ առ թագ,
ու
երբեմն՝
իւանութ առ իււսնութ
չ1՚շիլ
)
աարե/լան
ճաչ/լերո
լ թ ի
մբ
աոմս/ւլ՚բ
յյլլլ՚–
ուելու
, եւ ասլա՝>ոէԼելու
Համար • • • Լու —
ոաւոր
չա
յ կանթ/տւլին
էոյսբ՛–
Գու՚էաբնեբբ,
որոնք
/լբ արամագրուին
գագթաՀայ
գա -
նագան
կեգրոններու
նա իւա/լ ր թա րաննե
բուն
/լամ
եր/լրորգական
վսւ
րքք
ու րաննե -
րուն, կբ գոյանան
աարեկան
ա ք՛է ճաչ/լե
րո/թի
մռւաքի
ւլո ւմա
րնե
րէն
է Յիսուն առ
յիսուն,
ամէն
աարի
/լբ ւլո լւէւնա /
20 - 4:0
Հազար
աոլարի
զումար
մբ , ՛ք"/՚
անոնք
Համեմաաա/լան
բաչիւումուԼ
մր /լբ արա—
մագրեն
զ ազոլթնեբուն
, վւսռ
պա^/,լու
Համաբ
լուսոյ
աւլրիւր՚էւե
բ ր ;
ի՚՚՚նչՆ է , ոբ այս
բուռ
մբ մարգի/լբ
/լբ
մզէ բան զորհ
թ ՚ ՚ ՚ Լ Լ ՛ " ֊ եւ վազելու
նսլաս–
տաՀալաքոլթ/էան
եաեւէ ;
Անչսէչա
, նաիւ
Հաւաայւբ : Կր Հաւա -
աան
անոնք
, որ /լրթական
ճա/լաաբ
այ^՛
ւլլիւաւոբ
մարզն
Հ ,
ուրսլիաի
ասլա՚էո
վենք
մեր
ւլոլոլթեան
ամէնէն
ամուր
ու
՝Հիմնա/լան
կռսւաններբ
: Ջնշեզէք
մեր
վա րժարա
նն ե ր բ
զ ա զու
թն
// ր ու մէշ , ու
սլիաի
՜էասաաաէք
որ անսա-էման
սլարա—
ոլութիւն
մ լ՛ ,
անգոլնգ
մբ
սլիաի
զո–
յանայ
Հաւ այոո/լա^ւ ու Համաւլւլ ա քի՚1ւ
մեր
/լեանքին
մէշ –Կբ Հաւաաան
անոնք
, ոբ
քազա
քա/լան
/, ւ ա զ գ ա յին
, մ արղա/լան
ու
մչակոլթա
յին
մեր
բազմաթիւ
մ
իութէւն–
ներու եւ /լա՚լմակեբսլութեանց
կարզին
անՀ րաւք
/, չա է ունենա
լ նաեւ
լ՛՛կ
/լրթա -
կան
առաքելութես՚մբ
գորհի
կոչուս՚հ
մարմիններ,
որոնք
ամէն
զոՀոգսւթիւն
ու
յոգնութիւն
յանձն
սլէաք է առնեն
, ասլա–
Հովելու
Հաւքար
ա ն գ ե գ ե ւ
զործուեէոլ
-
թ ի ՚ - ն բ
ուսո՛
մնա/լան
մ ե ր Հ ա ր " ա " ՚ թ ե անց
;
Կբ Հաւաաան
անոնք, որ մեր
ժ ոգովուր -
գ բ
անվեՀՈ՚սլաՀ
նուիրումով
ու անսա -
կար/լ
/չուաայ
, երբ աեսնէ թէ իր զո–,ա -
բեբութիւնն/.րբ
սլաու՚լ ու աբ՚լիւնք
կու
աան : Աւ վերշասլէս՝
կբ Հաւաաան
ա–
նոնք, որ յ/.աին
չքաւորէն
մինչ/,–լ
վւար -
թամ
մ/ւհ ա՚ոունբ
, իր//նց
ւգա ր ա ա/լան ո լ -
թիւննե
րբ
ունին
՝։անգէ
սլ " ՛ յ ս ւք/ւծ
մոգս՛–
վուրգին
, որուն
մաաւոր
ու
բարոյական
ասլա^ովութ
իս1ւ ր կաիւում
ունի
մանա
ւանգ
նոր
ս/,րունգնեբու
Հայեցի
գաս -
աիարա/լութ//նէն
ու. մաաւոր
սլ աարաս -
՚ոոլթենէն
;
Վերշին
ձ՚՚րս
աարիներոէ
բնթացքին
,
« Հ՚՚՚յ Կրթա/լան
Հիմնար/լութիւնբ
»
փր -
/լարար
՛լեր /լաաարեց
Աուրիոյ
եւ Լի բա -
նանի
չրշաննե
բուն
մէշ,
բերելով
կարելի
իր
նւզաս աբ ՝ մեր վարմա
րաննե
բուն ;
Քարեգործս՚/չանբ
որ ոչ
լաա/լացումնեբ
կ*բնէ
, անչոլչա
, իր բմրռնահ
ե՚լանակռվ
ու
գ ո
րծ ո ւ ն է ո ւթ ե ան
իր
սւն/լախ ծրա -
՚լրով;
Ա՚ո/լայն,
"՛յգ
աշակցոլթիւնբ
բնգ~֊
Հանրապէս
ւք ի սւ/լ ո զ մ ան ի է, եւ,եթէ
«Հալ
Կ բ թա կան
Հիմ՚քւա րկութ
իլ/ւ%
բ
Հ րա ՛զա
բակ
իշած
էքԼԼք՚՚՚Ր
1
առանց
յաբանուանական
ն/լաաոլմ
ի ու Հրէի եւ Հեթանոսի
խաիբ
՛լնե
լու
իր օմանգա/լութ
եան
/.զանակնե -
բուն
մ էշ , Հաւանօրէն
մ /. ր
բաւլմ
աթիւ.
Հասաաաութիէ՚/ւն/–,
ր ր գանուէ
ին
գժնգակ
ու
անյաւլթաՀար/յլի
սլա
յմ անն
ե ր ւււ մէշ Հ
Մալւգի/լ
են ասոնք,
որոնք շաա
խօսիլ
չեն^աար
իր//նց
մասին;
կ՝ուզեն
, որ խօ–
"ինք
աւելի
իր/.նց
նախաձեռնութեան
ի -
մասաին ու աարոգութեան
մասին ; կւ
մենք կբ բաւա/լանանանք
, անզամ
մի
եւօ
բնգզծե
լով
, որ անոնք
ն ո ւ ի ր /. ա լ1։ ե ր ո ւ ո–
՛լ իով ու Հաւա աքով
վւա րած
/։ ն
զ ո րծի ,
միմիա
յն
սլա րաա/լան
ութ
իւն
մ բ /լաաա -
րած
Ր ւէ՛" լ"՛–
՛լո Հ ունակ
ութէ, ան
Համ ա ր ;
ք) չ ցուցա/լան
/ա լաա
բա բութի ւ1ւներ , ոչ
Հռե
ա ո ր ա չո
լն չ
ինքն ագո վո ւթ
ի ւնն//ր
,
ո չ
ալ
բազմ
ո ւթ
ի ւնն ե ր բ Հիացումի
Հբաւիրե։՛–
լու
/լե՚լծ
ւիորձ/,ր
յ
Լռի/լ - ՚քնշի/լ
/լաչխա–
աին,
աարի՚ււ
անւլամ
մբ
միա/է։
ժ
ուժ/լալ—
օրէն
Հազորգե
լու
Համ ար
իրենց գ
ործու–
եէոլթեան
մանրամասնութիւննե
րբ
, ել
նոր
յ ։ո ա
/լ ա ց ո ւ.մն ե բու
Հ ա մեմ ա ՚ոսւթի
ւ ն -
նեբբ ;
Նո՚-՚ս՚ք՚ս՚ք
" յ ն սլաբաք է , մեր
/լոզմէ
,
անզամ
մր /.ւս ա ր ձ ա գ ա ն գ
րէէ՚"է էրե^^
բեզոլն ու ւի ր/լա րար
ճիգերուն՛
, "I–
մ եր
շ%որՀա/լալութիւեներբ
յայան/ւլ
իրենց
է\ամբով
Ամերի/լաՀայ
մեր
/.՚լրայրնե
բուն ուքոյրերուն
, որոնք
կրնան
վսաաՀ
րլլալ
, թէ
բնծ՚ո
յուած
աշա/լց
ո ւթ
ի ւ ն բ
բաւլմ ասլաաի/լ
արգիւնքով
/լր
բեգմնաւո—
րի
այս
ավւեբու^լ
՚Լս՛"./՝
Լ " յ " "՚՜ /քեանք կբ
զ առնա
յ ;
( Խմր ա գ բ ա լ պ նյւ ւ լ Ա ի Ա ^ ^
« Յ Ո Ւ Շ Ե Ր
Շ. Գ Ս Ր Ա ձ հ Ս Ս Ր է Ն »
Լեռնեբն
ունին
իրենց
խսրՀ ուրգբ : Վե–
՝,ասլանծ
արքա
յի
մ բ
՚ զ է ս , բաբձունքնե
-
բ ՛ ՛ լ /լաաէորէն կբ նային
եր/լրի
վրայ
եւ
ան՝է"ւն
նե ր շ^ւ չա րանբ կբ դառնան
իք՚/՚^Յ
Հ սլաաակնե
ր ուն :
Այւլսլէս է ԳարաՀիսարբ
;
Ալ՚ծուերիր
Հայ/.ացքն
ոււլզահ
Ր՛՛՛Ր ՜
ձունքնեբուն
, Ան՚լր"ւնի/լ
շ՛"՛"
/լանուխէն
՛Լ՛/ "՚^ք՛"՛*՜
^
Ա՛՛լ ս՛ա ո ւթ /, ան
ա յԿ։
անվ/լանգ
աենչբ
, որ ւզիաի
բռն/լցնէր
ամրոզ^ Հա–
/աչխարՀբ
սբրազան
իւենզ ու
թք,ամր
ՀրաՀանզ
ի չ է ր կ՝սւ րաՀ իս ա ր ի առիւհ
ին
ա ուած
օր էնա
/լ բ : ՚-Լ ե ց զ ա ր ե սւն
զ /, րու -
թ/.ս։ն
/լա սլան ք1ւե ր ո ւհ աա/լ ՝,եծ"ւլ
Հայւււ—
թիւնբ
, յան/լարծ
սլիաի
զ՚ք՚՚՚ր
կք""կէ
/ " Ր ՜
ձանքի
մբ իւԱւաում
բ երակնե
րէն
նե
բս եւ
ոաքի
սլիաի
/լանւլնէ
ր խիզախօրէն
; (ք՚ե -
ռուա
լեռնե
րուն
ազաաանի
ոզին
սլիաի
կռանէր
բազուկբ
ՀայաչխարՀի
քաշե
բուն
,
Զէյթո՚նէն
Աասէ/ւն
, Ա ասու
նէն
Վա
ս պս լ ր ա /լան
ե ւ
մ ինչեւ
Արզ "՛լ՛ թ՛ո՛ք
ս՛–
ւ"րին
Հինաւուրց
մայրաքաւլաքբ
Ե ՚էե —
սիա : Ա ր ծ ՚ ւ ւ ե թ ՚ ՚ ֊ ի չ
՚ " յ ՛ է "գին սլիտի
գառ–
նար
Հաւատք
, պիաի
գառնար
բնգվզումի
անչիշելի
բոց
, պիաի
գառնար
Լ^աթուլ -
եան
զարկ :
ինչ որ ւլ րի առած է Ա արզ իս ա՚լբարբ
,
վսաաՀաբաբ
պարզ
յոլշեբէ
աւելի
թան—
կազին
վա՚./,րազիր
մրն է;
Շաա
ասլրած
, շաա բան աեսած եւ շաա
բան
/լար՚լս՚ցս՚ծ
Հայ
՚ ^ ր ն է Աարգիս
" ՛ ՛ լ —
բարբ է Մ է/ք էսօսքով
, /լեանքի
ոլա յքա ր
ին
մէշ
ե փ ա ծ մարգ
մբ;
ք՚ոլոր
սրացաւ Հա -
յե
րբ
, որոնք կբ բարձրանան
^^Լ՚Լ1՚լ1՛
ւլառիվերէն
, /լբ սիր/,ն
եր/լու
խօսք փո—
խանա/լե
լ ի՛րեն
Հեա ; Լ՝աժա/լ
մ բ
սուրն֊ի
մէշէն,
իս/լա/լան
Հաճոյք
մբն է լ՚՚ել Աաբ—
՛լիս
ազբարբ;
Ամէն
վա
յրկեան
, բան մբ
դւնի ան մեւլի
պաամ/,լիք,
ւլաւառա/լան
Հմայիչ
ոճով
մբ,
որուն
գա՚լտնիքբ
շաա
լաւ
ւլիաէ ; Աւ ատեն
աաեն
՚^այկ
ուլբեբ—
զտութիւնն է որ /լբ քա/լուի
իր այրած
"Րր–
աէն,
էշ առ էշ, Հատուած
առ Հատուած
Հ
Շ ՚ ս ՚ ո Համեստ է Աարգիս
ազբար
իր ա–
ռաշա
՛լբ ութի
ւնն եր ուն
մ էշ , ինչպէս
/լբ
վ/լս՛
լ է իր ձեոագրին
նախարանբ
.
— « Գարահիսսւլւի պատլքութիւնը գ ըր–
ու ա ծ է ր ժամտնակիքւ , լքիԹչհս երկու հա­
րիւ ր տարուաքւ արձա(ւագրութիւ(ւ
ՐՐ"––
(ւուած է կ ՚ ր ս է ին , բ ա յ ց ինչպէս
ու րիշ
տեղեր. բ ո լ ո րն ալ վւնացան 1915ի Եղեռնի
օ ր ե ր ո ւ ն ։ ձիւքակ մենք ո ե ւ է պաշտօնական
վ աւերա գիր չ ո ւ նին ք ; Կր մն ա յ լքեր քա­
ղաքի տարեց լքարդոց ,— որոնք ականա­
տես եղա ծ են դ է սլք ե րո ւն, —
որ իրենց
գիտցա ծը գրի ա ռ ն ե ն։ Ես այս տեսակէ­
տին վ ր այ յ ե նլ ո վ , 1935ին գ որ ծի ձեռնար­
կ եցի իլք տկար գըիչու|ս ե ւ սկսայ գրել ի մ
ա ր ծ ո ւ ե ր ոյն հայրենիքիս մ ա ս ին ։ Թող ր ն –
թ ե ր ց ողը ներողամիտ րլլայ ը ե ր ո ւ թ ֊ ի ւ ն -
ներու համար . որո վհե տ եւ ես գրեթ-է դպ–
րոց չ ե մ տեսած ե ւ ինչ որ սորվ ա ծ ե մ
ինք նօգնութ-եամբ եղա ծ է :
խանցէ
մեր
երանելի պա սլե բուն
բե
րնէն
քա՚լուած
անսւզաո
–էՈւմ
նիլթ/ւր;
քք՚՚՚զ"
վրզական
ոճով
մբ , մեր
"՛չքին
առշեւ
ւիոխն
ի վախն
/քբ պատ/լերանան
Կ՚արաՀի—
սարի
^իմնար/լա
թիւնր
, Հա լր/,նի
ր՚ՍԷ՛ -
քերբ,
" ՚ ւ ՚ ո ն զ ո լ թ իւնն/,րբ
, Հայ
յեզափո -
խական
չարժումին
չա րժաո
ի թնե
լ՛ բ ,
խն­
կելի
գէ՚/՚քերբ
անոր
վարիչ^ւեր"էն
եւ
գի՛֊–
ցազնա/լան
ւզա
լքարներբ
Օրին")/լի
Համ ա ր , խ ս ր Հ ր ։լ
ած"ւթ/.ան
ահսա^ման
՝էոբիզոն
մբ /լբ բանան
Գարա—
–>իսարի
աչոլզ^ւերբ
, երանելի
քՕ՚սՀս՚՚ք"՛ ~
՛զբ, որ Ա– Աարզիսի
Հանզէպ
իր
տածած
Հաւատքին
ուժուԼբ
առտու
մբ
Լ՚^ՔՂՒ^Ք1^
/լր
զանէ
Պ ՚ ՚ լ ի " ՝
աՀաւոր
վա թորիկին ,
Հբաշազ
ործն
Հ/,թում
Պ""՚ք
)
որ
լատին
բժիշկներուն
վւաոաւոր
զաս մբ
կուտայ
մա՝։ոլբնէ
ազատելով
Ա րուսազէմի
Հայոց
Պաարիարքր
, անվեՀեր
ք՚անիէլ
Զավուշբ
,
Աաբեթն
ու Գալուսաբ
եւ վերշապէս
ար—
ծուեբոյնի
երկու
Հերոսամարաներուն
՛լե—
/լավար
ոլ՚լեզբ՝
Վոլկաս
Տէօվլէթե
ան ,
որ քաշն
Ան գ ր անի/լի
կորիւններբ
պիտի
առաշնորգէր
գէպի
«ԱաՀ
իմացեալ»
:
Զմ ոռնամ
յ ի չ ե լ նաեւ Ա ուլթան
Մ աՀ -
մ ուտի
ե րազբ
, որ քի
չ մնաց
Թուրքիո
յ
սւմբոգշ
՜էսւյութիւնբ
սլիաի
առաշնորգէր
սսլանգանոց
, ախմար
րախաազուչակի
մբ
երեսէն
: Այս
բոլորին վրա յ
"՛ւե
լցուցէք
նաեւ
Հեզ ինակին
ն կա ր ա գր ած
աՀաւոր
գլաւազներբ
, կարսի
ան/լումբ
, իր թա -
վւառումներբ
սարէ սար , գիլգէ
զ ի լ զ
,քա–
ւլաքէ քագաք,
ու վերշապէս
իր Հանրա
յ ի ն
զործ՚ււնէութիւնր
կովկասէն
մինչեւ
Աեւ
Ծովո՛–
աէի՚՚ւնքբ,
1917 - 1920/
ճակատա–
ւլրական
օրերուն, երբ օրՀասական
պայ —
քարի
մ բ բռնուած
էին
րոլչեւիկնեբբ
/էւ
ճերմակ
քհուսերբ :
Այսաե՚լ
, Աէնի
ափերսւն
վք""յ
\ ան օր
մբ
իր մտե
րիմնե
բուն Հեա անգիմ
ա գ ր ե
լի
վւափաքբ
/լբ
զզ այ
ո՚լշունելու
կոմիտաս
՛Լա ւ՛՛լա պեաբ ; Գաւլ^
լ^ւ ւլո ւն հլութիւն
մ բ
կ^բնէ
իրենց մեծ ե բաժ չտագէ աբ ,
բայց
երբ
/լ ի՛^ անա
յ թէ Գա ր ա
Հ ի ս ա րցի
են
,
ւլարմանք
/լբ յայտնէ ոլ
ռամ
քաաոլ՝.
Հակ
իան
՛՛լե
բուն
Աարգիս
ա՚լրաբբ
թան/լագին
նպաստ
մբ
հր
Բ^Րէ էր Հերոսական
Հայրենիքի
պատ­
մութեան։
Ան իբ յոլչեբով
մեղի կբ փո -
շապւ
արք՛
Հայասաան
գացած չէ տա/լաւին
,
Մեր
աեւլյւ
՝ ՚ ո ն է, բոլորս ալ պիտի
մե/լ —
նինք,
/լբ պատասխանէ
Աարգիս
աւլրաբբ։
Ընկերակիցներէն
մէկբ կբ միշամաէ
,
երբէք
չի ծածկեր թէ ինչքան
ղ՚ք-՚սլի է իր
պա^է^սբ
երաժչտական
աշխարՀին
մ էշ :
(յլ աՀա , կարծես
աեսիլքէ
մբ արբեցած
,
Հանճարեղ
վարգապետբ
յանկարծ
կ^աղա–
Կէ •
— Մե ծ լ ո յ ս մը պիտի ծ ա գի օր մը Հսւ–
յասսւան աշիւարհէն:
ճոխ
են այս
Ր" էո ր ր , գունազեզ,
վեբա—
1լոչուած
արաասովոր
յիշողութեամբ
մբ,
որ զարմանք
միայն
կրնայ
չարժել;
Թե —
րեւս
իր /լարգ
մբ տեսակէտներբ
ոմանց
Հաճելի
չթուին
, բայց կբ խորՀիմ թէ ճչ–
մ արաութիւնբ
պէտք է լսուի :
Գժբախտաբար
, Աարգիս
ազբօր
խւք ո -
րէն
մարգի/լ
ՀետզՀետէ
կ՝անՀեաանան
:
Եթէ
իւրաքանչիւր
Հայկական
գաւառ
Աարգիս
աղյբար
մբ ունենայ,
րուն չի
/լորսուիր
Հայրենի
զանձերէն
;
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
2 Կ Ն Ո Ր Ս Ը
Ե Ի Ի Ր
2 Ո Գ Ի Ն
Թիւի/լէ՚է՛
լ՛ բ նաւուն
բոլորաձեւ.
Բ՚"Ց ~
ուածքն/.րէ
ն /լբ մանէին ու
Կ ՝ է լ է " ՚ ՜
պզտիկ
խեց/ամ ո րթնե
ր բ , որոնք մեծ ճամ–
բորգալնեբ
են , փակած
կ՝ՐԷԼ՛"յ1՚^՛
նաւուն
ոզնափա
յաին
, աշխարՀի
շրշանբ
/լլկէին
,
թանա
քաձու/լ/ա
ր բ որ ա սլա ռ՛"
<ք ՝1ւ/• ր ո ւ /լո —
գերուն
վբայ
/լ ապրին,
իրենց
եր/լար
սեւ
բազու/լնե
րբ
ե ր/լա րելով
, /լրնան
զ
իչեբբ
տարահել
/•լ՛բ որ ո ւ ՚ լ ե ն : Ան /լ՝/,րզէր
երգբ
ա րւլանաւո
ր ւլին
որ իր սեփտ/լան
՚հաւբ
ու—
նի, որ արեւա/լէ
տաշուած
, /• ւ
մ/ւաաքսէ
ա ռ ա զ ա ս ա ո վ
մբ առաշնորգուահ
,
՚ լ ս ւ ա լ ՚ թ
արիաոնն/արր
որ աաւիղ
/լր նուազեն
եւ
կրնան
Հմայել
մեծն
Գրազէն
մինչեւ
որ
անոր
քունբ
բերեն
, պղաիկ
մանու/լնեբբ
որ լպբծուն
ծովախոզերուն
/լր
/լ ա՛ւ
չին
եւ
քրքջա
լ " վ /քր
մ ա՚լլցին
անոնց
քամ
ա/լին ,
ծովուն
ս՚՚լջի/քնե
ր բ որ ճեբմ
ա/լ
ւիրփուբին
մէշ
՚ո՚որածուած
են բաւլո
ւ/լն/ւ ր ր /լբ /լա բ–
կառեն
նաւազներուն
եւ ծ " վ —
առիւծնեբբ
կեռ
ժանի
քներ ով , եւ ծովաձիերբ
ծփա -
նուա
բա
շե լավ :
Ու
մինչգեռ
ան 1լերգէր
, բոլոր
թիւ. -
նոսնեբբ
խորքերէն
կբ բարձրանային
ուն–
կնգրելու
Համար
անոր, եւ
/•րիաասարգ
ձ/լնոբսբ
/լբ ն//տէր
իր ուռ/լանբ ել /լ՝որ —
սար
զանոնք
, ուրիշներն
ալ նիզակով կբ
բռնէր : Եւ երբ մակոյ/լր
լաւմբ կբ
բեռ–
նաւորուէր
, ծովանուշ
անոր
ժպտելով
շուրերուն
տա/լ
կ՝աե՝էեաանար
Ոա
յց ան չէր ուղեր չաա
մ օա
՛լա
լ ա -
՛հոր , վախնա
լով որ ձ/լնորսբ
կրնայ
՛լ
՛՛լիլ
իրեն,
յաճախ
/լբ կան չէ ր ւլայն եւ /լբ սլա—
զատէր
, բայց
ծովանուշբ
/լբ մերժէր
, եւ
/՛՜բբ
ձ/լնորսբ
/լբ փորձէր
զայն
րռնել
վա/լի
մբ
նման,
հ ո ՛Լուն
մէշ
/լր
խորասուզուէր
եւ
ւսմբող^
^ՐՐ
բնաւ
չէր
երեւեր ;
Ել
օր բստ օրէ
երգին
ձայնբ
աւելի
քա՚լցբ
է բ է Ա՛յս
ձայնբ
որով ան կբ մոռ —
նար
իր ցանցերբ
, իր ճարտարութիլնբ
եւ
՚1։ո/ն իսկ իք՛ արՀեսաին
մասին
վայթ
չէր
բներ։
Շի/լա/լարմիր
լուգա/լնե
րով՝ ե ւ զբ -
լուխնուն
վր՛"
յ ""կիէ ա չքե բով
թիւնոս–
ներ
վաառներով
/լուգային,
բայց ան րր–
նաւ
ուչագրութիւն
չէր րն/,լ՚,
աէզր իր
ք ՚ ՚ վ բ
/ք՝ ե ր/չա ր է լ՛
անօ՚լու՚ո
է՛ւ ուռիի
ոս—
ս՚եբէ
Հիւսուած
սակաոներբ
՚էատա
բկ
էին : Շրթներբ
/լիսաբաց
, ա չքե բ ր
Հիա­
ցումէն
քօզար/լուած
նստած
/լր
մնար,
.
անչարժ
մա/լոյ/լին
մէշ,
եւ. /չ՝ունկնգբէր
• \
ան մտիկ
կ՝րնէր
մինչեւ
որ ծովուն
մչուչբ\
/լբ սլարուրէր
՛էինք եւ թափաոաչրշէ/լ
լու–
^
սինր
արեւէն
թխացած
անգամներուն
վր՜ \
րայ
արծաթէ
՚յոէքերբ
կբ խագցնէր ;
|
Երեկոյ
մբ կանչելով
ըսաւ
Փոքրիկ
ծավանոլչ
, փոքրիկ
ծովա -
նուչ, կր սիրեմ
քեզ,
բնգունէ
զիս
իբրեւ,
նչտնած
, որովՀետեւ
քեզ /լր սիրեմ - ^
Ոա
յց ծովանուչբ
գլուխբ
օրօրեց
Գուն
մարգ/լային
Հոզի
/լր /լրես ,
սլա տաս խան
ե ւլ , եթէ
՛՛ւ՛լ է իլ՛
բաժնուիլ
քու
^ոգիէզ
, պիաի
կրնա յի քեզ
սիրել :
Եւ
երիւոասար՚է
ձկնորսբ
րսաւ
ինքնի
րեն
. «ինչի կբ ծառայէ
Հողիս
, չեմ /լբ–
նար
տեսնել
՛լա յն , չեմ կրնար
չօչափել
,
չեմ
ճանչնա
ր
զա
յն :
Աք՚Գ
/լաւլատուիմ
ան/լէ
, ան Հուն
ե րշ՚սն/լո
ւթեան
մ բ
/լ բ
՚ ո ի –
բանամ»
-
Ել
ուրաիաւթեան
մեծ ա՚էազա/լ
մբ
թր–՝.
ռաւ
չրթնեբէն
, ու կանզնելով
ն/լաբուՆ
՚.
նաւակին
մէ^,
գէ՛՛լի
ծովանուչբ
երկարեց
իր
բազու/լներբ
:
- Ալ պի տ ի աղ ա ա"լիմ
Հ" ՛լիէս , բա -
ցագանչեց
ան , եւ գ"ւն իմ նչանած" պի­
տի
բ լ լ ա ս , /է լ ես ալ քու
նչանած՚է
, եւ ծ"—
վոլ
խորքին
մէշ
միասին
պիաի
ապրինք
,
ել
ինծի
ցո
յց պիտի տաս
բոլոր
ա
յն բա–
ներ
բ որոնց
մ ասին
ե ր գե ց ի ր ինծի
, ել ես
պիաի
/լաաաբեմ
քու
բոլոր
ւիավւաքեերդ
եւ
մենռ
բնաւ
իրարմէ
պիաի
չզաաուինք;
Ել
սլ՚լտի/լ
ծովանուչբ
Հաճոյքէն
ժպտե–
քով
երեսբ
ձեռքելաւն
մէ9
ծածկեւլ
ք ՝ " ՚ յ Յ
Լ՚՞^Հ՚՚քէ"
/լրնամ
Հււզիս
վաա–
րել
, Հարցսւց
ե ր ի ա ա ս ա ր գ
ձ/լնոբսբ : Ըսէ
ինծի,
ի՛՛նչպէս
պէաք է քչնել,
պիաի
գոր–
ծագրեմ
:
Աւա՜ղ
, չեմ գիտեր
, ծովու
ժողո ֊
՚էուէ՚գբ
Հալի
չունի,
բսաւ
ծովանուչբ
;
Ել սիրավառ
նայուածքբ
քառեչով
անոբ
վրայ,
անյայտացաւ
ծովուն
մէշ -
Յաշորգ
առաւօտուն
շատ կանուխ
, ա–
բեւբ
բլրակին
վեբեւ
գ ե ռ
ձեռքի
մբ
չ ա փ
չխոչորցած
, ե ր ի ա ա ս ա ր գ
ձկնորսբ
քաՀա­
նային
աունբ
գնաց եւ երե րեք
յնռամ
գոլ–
ռբ զարկաւ ;
-
Մաէք :
Ու երիտասարզ
ձ/լնոբսբ
ներս
մտաւ
,
ծնբագբեց
Հոտաւէտ
ե՚լէգէ
փսիաթին
վքլ–
ր ՚ " յ
I
որ /լբ հածկէբ
գեաինբ եւ
ձայ%/,ց
քաՀանային
, որ Աուրբ
Գիրք
/լբ /չարգաբ
:
Հայր
իմ , ծովու
" " Հ ^ ՛ ^
մբ կբ
սիրեմ
ե՛– ֊էՈւլիս
՚ ս ր ՚ ք / ՚ ք Ք Կր ՚^անգիսանայ
իմ փա­
փաքիս
իրազործման;
Ըսէ
ինծի,
ի՚^նչպէս
/լրնամ
բաժնուի լ
Հոզ իէս ,
որովՀետեւ
իս/լա՛՛լէս
՛՛լէ աք չ/՛ մ
զ։չ ալ։
անոր :
ի"ն
չ
վ՚ոյթ է ինծի
Հողիս • Զեմ
/չրնար
ւոեսնել
զա
յն , չեմ
կրնար
չօչափել
, եւ
՚լաղափաբ
անգամ
չ ՚ ՚ ւ ն ի մ
իր մասին :
Ու քա՛րանան
/լուրծքբ
կ՚ւծեչով
պա —
տասխան
տուաւ
՚սնոր
.
.|
Ալա՚լ
, աւաղ
, յիմար ես գոլն
, կամ
թէ
թունաւոր
խոտ /լերած ես ,
որովՀետեւ.
Հոգին
մարգուն
ամէնէն
ազնիլ
մասն է է
Անի/լս,
Աստուծմէ
շնորՀ ուած է որպէս
՛լի
՚ ս ՚ լ ն ո ւ օ բ է ն գործածենք
ղայն;
ՕԱ-ԲԱՐ
ՈԻԱ8ԼՏ
(Շար.)
(2)
Fonds A.R.A.M
1...,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17 19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,...552
Powered by FlippingBook